kūrai (p. 135) s. A sloping roof, commonly thatched or covered with olas, வீட்டுக்கூரை. 2. (நிக.) A hut, a shed, சிறுகுடில். கூரைக்கட்டு--கூரைவீடு, s. A thatched building. கூரைதட்ட, inf. [prov.] To tap the roof in joy--as the uncle or other friends wen a male child is born. முன்கூரை, s. The front slope of a roof. மேற்கூரை, s. The roof of a house. 5)

kūr (p. 135) s. Point, sharp point; tip, apex. 2. [prov.] The fibre or rib of the leaf of the margosa, tamarind, and some other trees, இலைக்காம்பு. 3. Awn or beard, நென்முதலியவற் றின்கூர். 4. Pungency, காரம். 5. Sharpness of edge--as கூர்மை. 6. (fig.) The quality of being pointed; cutting or sarcastic discourse; keenness, குற்றுதலானபேச்சு. கூராக, inf. To become sharp. அவனுக்குப்புத்திகூராயிருக்கிறது. His intellect is not sharp. கூர்மழுங்கியிருக்கிறது. The point or edge is blunted. கூராக்க, inf. To whet, to sharpen. கூராம்பாய்ச்சி--கூராம்பிளாச்சு, s. [prov.] A kind of pointed wooden shovel or stick for digging and loosening the earth; also, for other uses. கூர்சீவ, inf. To make pointed, to sharpen, கூராக்க. 2. [local.] To provoke, exasperate, பகைமூட்ட. கூர்சீவினபாக்கு, s. [local.] A scraped betel-nut. கூர்வாங்க, inf. To sharpen. (Rott.) 2. To hew or forge into a point. முட்கூர், s. The prong, tine or tooth of a fork, trident, &c. இரட்டைக்கூர், s. A double or split point. கூரன், s. A bearded kind of rice. கூர்க்கறுப்பன், s. A bearded kind of rice of a superior quality. கூருரை, s. Sareastic expressions. 6)

kūr (p. 135) --கூரு, கிறது, கூரும், கூர, v. n. To be sharp--as the edge or point of an instrument, ஆயுதமுதலியகூராக. 2. To become keen, acute, brilliant--as the intellect; to be sagacious, clever, penetrating, புத்திமுத லியகூர; [ex கூர், sharpness.] 3. To be abundant, copious, excessive, மிக; [ex கூர், abundant.] கூர்ந்தபுத்தி, s. Sharp wit, quick perception. கூர்ந்துபார்க்க, inf. To look with a sharp eye, to look intently. கூர்ப்பு, v. noun. Intenseness of passion; keenness of the faculties or senses; copiousness, abundance, excessiveness; greatness, eminence, உள்ளதுசிறக்கை. நினைவுகூர, inf. To remember. 8)

kūrmai (p. 135) s. [adjectively. கூர், by elision.] Keenness, sharpness, point, கூர். 2. Sharpness of sight or intellect, penetration, acuteness, subtility, wisdom, நுண்மை. கூராணி, s. A sharp nail, pin, &c. கூரியது, s. That which is sharp. கூர்க்கொம்பு--கூர்ங்கொம்பு, s. A sharppointed horn. கூர்ங்கணை--கூரம்பு, s. A sharp arrow. கூர்ங்கண், s. Sharp, piercing eyes. கூர்மூக்கு, s. A sharp-pointed nose. கூர்ம்பல், s. A sharp tooth. (p.) கூரியபுத்தி, s. Sharp intellect, penetration. கூரியன், s. A sharp, clever person, கூர் மையுள்ளவன். கூர்மைகாட்ட, inf. To show acuteness of intellect. கூர்மைபார்க்க, inf. To try the sharpness of an instrument. 2. To try one's ability. கூர்மைமழுங்க--கூர்மழுங்க, inf. To be blunted--as a point, or an edge. 2. To be blunted--as the intellect; to become obtuse. கூர்மையாய்ப்பார்க்க--கூர்ந்துபார்க்க, inf. To look intently. 2. To look or examine carefully. கூர்மையில்லோன், s. A stupid person; one of obtuse intellect. கூர்மையின்மை, s. Dullness of intellect. கூர்மையானபேச்சு, s. Subtle, accurate language, not easily controverted; wise discourse. 21)