ēṭkm (p. 78) s. Cloth, a garment, சீலை. 2. The leaf of a flower, பூவிதழ். 3. Palmyra tree, பனை. 4. Cocoanut tree, தெங்கு. 5. A board, பலகை; [ex ஏடு, leaf.] (p.) 6. A sacred place near Madura, ஓர்சிவஸ்தலம். ஏடகப்பொற்சிவபுரி. Adagam a splendid town, (lit. golden) sacred to Siva. (சேதுப்.) 13) *

kāṭci (p. 103) s. Sight, view, பார்்வை. 2. An object of sight, visible appearance, தோற் றம். 3. The manifestation of a deity or the sight of a great personage, தரிசனம். 4. (p.) [in logic.] Perception, evidence of the senses, பிரத்தியட்சப்பிரமாணம். 5. Knowledge, intelligence, ascertainment, அறிவு. 6. [in erotics.] One of the ten அவத்்தை, the first view which a bridegroom has of his bride, விரகாவஸ்தைக்காட்சி. 7. (c.) Anomaly, a strange event, நூதனக்காட்சி.--Note. In the agama logic, seven species of perception are given, viz.: 1. ஐயக்காட்சி, Indistinct apprehension, doubt, uncertainty, hesitation. 2. திரிபுக்காட்சி, misapprehension, misconception, optical or mental illusion. 3. விகற் பக்காட்சி, discrimination or knowledge to distinguish things one from another in five particulars, viz.: in name, kind, quality, action, and substance. or matter. 4. பொ றிவாயிற்காட்சி, perception of the sences, with the aid of the mental faculties. 5. மனக் காட்சி, or மானதக்காட்சி, ideas formed in the mind of things perceived by the senses. 6. அனுபவக்காட்சி, perception by actual experience of the exercise of the affecions towards objects perceived. 7. யோகக்காட்சி, the spiritual perception of the Yoga, or knowledge of events past, present or future, by abstract devotion--Note. 2d. Each of the above has two divisions, one, புறம்-abroad, relating to external or secular affairs; the other, அகம்-- at home, to religious affairs. கண்ணுக்குக்காட்சிகடவுளுக்குங்காட்சி. What is pleasing to the sight is pleasing to the deity--referring to the ornaments of the temple, rich offerings, &c. கண்ணுள்ளபோதே காட்சி. Gratify your sight while you can. காட்சிகொடுக்க, inf. To manifest himself--as a deity. காட்சிப்பிரமாணம், s. [in logic.] One of the eight modes of ascertaining truth. See பிரத்தியட்சப்பிரமாணம். காட்சிப்பொருள், s. Things seen, objects of sight or sense--as distinguished from கருத்துப்பொருள். or mental objects. காட்சிமறைத்தல், v. noun. Hinderance in seeing or observing any thing. See அஷ்டகுற்றம். காட்சியர்-காட்சியவர்--காட்சியார், s. The wise, அறிஞர். காட்சியாக, inf. To appear in a vision. காட்சியுணர்வு, s. The sense of sight, காட்சியறிவு. காணாக்காட்சி, s. An extraordinary sight, a wonderful occurrence. 2. An ill omen. திருக்காட்சி, s. A divine meditation. காரணக்காட்சி, s. A great sight or event which may be the cause of future effects. 81) *

kiriyai (p. 110) s. Act, action, deed, operation, performance, emphatically good manners, orderliness, cleanliness, செய்கை 2. Religious rites or duties as prescribed by the Shastras, சமயநிஷ்டை. 3. The second degree in the religion of Siva-entitling the disciple to the privilege of performing puja, &c. (See பாதம்.) 4. Works, rites, &c., in religion--as distinguished from abstract or silent devotion, in which these rites and dispensed with. (See சிவபூ சை.) 5. Funeral rites for a deceased ancestor, உத்தரகிரியை. 6. One of ten rules for keeping time in music, தாளப்பிரமாணத்தி னொன்று. (See தாளப்பிரமாணம்.) 7. [in grammar.] The verb or attribute. (See அன்னுவய விலக்கணம்.) Wils. p. 257. KRIYA.--Note. In Sanscrit compounds the word retains its Sanscrit pronunciation, கிரியா. கிரியாகாண்டம், s. Those parts of the Vedas which inculcate works, rites, and ceremonies, கருமகாண்டம்--opposed to ஞா னகாண்டம். கிரியாங்கம், s. Worship, rites and ceremonies, chiefly applicable to prescribed individual practice--as preparing the sacred ashes, repeating the incantations, touching the joints of the fingers while repeating them, &c., கிரியையுறுப்பு. கிரியாங்கம்பண்ண, inf. To perform the several external actions in the daily worship. கிரியாசத்தி, s. lit. The operative energy or power. [in the agama philosophy.] One of the three active or female energies of Siva, by which he effects the creation or evolution of the universe. 2. the faculty or power of action, operation, &c., as applied to any agent. (சிவ. சி.) கிரியாசாதனம், s. Being trained or inured to the performance of works, religious duties, &c., கிரியையனுட்டிப்பு. கிரியாசைவம், s. One of the sixteen divisions of the Siva system. See சைவம். கிரியாசொரூபன், s. One who is the embodiment, கிரியை; (appropriately) Ganesa, who is considered the impersonation of Siva's divine operations. கிரியாதீதன், s.கிரியையொழிந்தவன். கிரியாபதம், s. [in Sanscrit grammar.] A verb, வினைச்சொல். கிரியாபாதம், s. The second of the four stages or degrees in the Siva worship; [ex கிரியை, et பாதம்.] கிரியாபூசை, s. The worship offered to Siva by one in the second degree. (p.) கிரியாமார்க்கம், s. The practice of duties in the second degree of the Siva religion; the performance of rites and ceremonies, கிரியைநெறி. கிரியாமாலை, s. Inflection or conjugation of verbs, chiefly in Sanscrit, வினைச் சொல்லின்ரூபகரணம். கிரியாவதி, s. A person who practices the rites and ceremonies enjoined in the Vedas. கிரியாவுத்திரி, s. Transcendental and symbolical instruction in the most spiritual rites, by a guru to an advanced disciple--opposed to ஞானாவுத்திரி. (சிவ. சி.) கிரியைகெட்டது, appel. noun. Any thing disorderly, slovenly, ஒழுங்கற்றது. கிரியைகெட்டவன், s. One destitute of good manners, slovenly in dress, or irregular in habits. கிரியைக்காரன், s. One in the second degree of the Siva religion. கிரியைக்கேடு, s. slovenliness, debauchery, beastliness, ஒழுங்கின்மை. கிரியைசெய்ய, inf. To perform actions, duties, rites, &c., சடங்குசெய்ய. 2. To perform funeral rites, உத்திரகிரியைசெய்ய. கிரியையனுட்டிக்க, inf. To perform rites, and ceremonies. 2. To practice the daily rites, to perform the duties of the second degree. கிரியையொழிந்தவன், s. One who has dispensed with works, having attained a higher degree, கிரியாபாதங்கடந்தவன். காட்டுக்கிரியை, s. Obsequies, funeral rites in the place of burning or burial --as distinguished from வீட்டுக்கிரியை. 2) *

cañcitam (p. 157) s. What is gained, acquired, stored up, collected, accumulated, ஈட்டியது. 2. (in the agamas.) The accumulated merit and demerit for former births. (See கன்மம்.) (சிவ. சி.) [ex Sa. Sanchita, accumulated.] 15) *

cattinipātam (p. 159) s. [in the agamas.] The degree of spiritual advancement in which there is an utter mortification of self, and self-energizing principles, and a ripening of the soul for union with the deity; [ex சத்தி, self energy, et நிபாதம், prostration.] சத்திநிபாதர், s. Those in whom self will is subdued, and who tend toward the deity, மனதையடக்கித் தெய்வம்வழிபடுவோர். 60) *

cavikaṟpam (p. 172) s. Discrimination, distinction, ஐம்பேதம். (சிவ. சி.) (Sa. Savikalpa.) சவிகற்பகாட்சி, s. [in the agama logic.] Discriminating knowledge. Compare காட்சி. 13)

cittāntm (p. 182) s. Result, conclusion, satisfaction, certainty, truth as the result of discussion or as universally admitted, நிச்ச யமானது. W. p. 925. SIDDHANTA. 2. Religion, profession, மதம். 3. An ancient astronomical treatise, especially Súrya Siddhánta, used in Hindustan proper, as வாக்கியம் is at the south, கணிதசித்தாந்தம். 4. The twenty-eight Agamas of the Saivites, சிவாகமங்கள். 5. The two agamas of the Vaishnavas, வைஷ்ணவாகமங்கள். சித்தாந்தன், s. Siva, சிவன்--as நிச்ச யிக்கப்பட்டவன். சித்தாந்தி, s. A follower of the Mímansa philosophy--oppo. to வேதாந்தி. 2. A mathematician, a demonstrator, கணிதன். W. p. 925. SID'DHANTIN.. சித்தாந்தப்பட, inf. To be demonstrated or proved. 2. To be apparent, obvious, clear, perceptible, &c. (p.) சித்தாந்தபஞ்சாங்கம், s. An almanack used by the Telugus and Canarese. ஆரியபட்டசித்தாந்தம், s. An ancient Astronomical work. See Asiatic Researches. சைவசித்தாந்தம்--சைவசித்தாந்தசாத்தி ரம், s. The Agama philosophy; doctrines, &c., of the Saivas. The principal treatises on it are fourteen, viz.: 1. திருவுந்தி யார். 2. திருக்களிற்றுப்பாடியார். 3. சிவஞானபோ தம். 4. சிவஞானசித்தி. 5. இருபாவிருபஃது. 6. உண்மைவிளக்கம். 7. சிவப்பிரகாசம். 8. திருவ ருட்பயன். 9. வினாவெண்பா. 1. போற்றிப்பஃ றொடை. 11. கொடிக்கவி. 12. நெஞ்சுவிடுதூது. 13. உண்மைநெறிவிளக்கம். 14. சங்கற்பநிராகர ணம், thus expressed in a stanza as: உந்திகளிறு உயர்போதஞ் சித்தியார் பிந்திருபாஉண்மை--பிரகாசம்--வந்தவருள் பண்புவினாபோற்றி கொடிபாசமிலாநெஞ்சுவிடு உண்மைநெறிசங்கற்ப முற்று. 69)

cuẕutti (p. 198) s. Deep sleep, profound repose, entire insensibility, one of the five அவஸ்தை, or states and stations of the soul in the body, that of deep sleep, அயர்ந்தநித் திரை. W. p. 938. SUSMUPTI. 2. [in the agama philosophy.] Foresight, anticipation, an intellectual, faculty that argues future events from present circumstances (as one of the seven அவத்தை of states and degrees of intellect). (p.) 3. [vul. improp. for சுளுந்து.] A torch of dry sticks of கோரான் shrub. சுழுத்தியிலேயடங்கிப்போய்விட்டது. He is now in deep sleep. நின்மலசுழுத்தி, s. Insensibility to sinful desires. 66)

nāṉ (p. 275) pron. [Gen. என், or என்னுடைய.] I. யான். 2. [in the agama philos.] Self-consequence, &c. See நானெனதெனல்.--Note. In composition it is sometimes used for நால். (four), as நான்கு. நானாய், I myself, of or by myself, of my own accord. நானெனதெனல், v. noun. Saying I and mine. 2. [in the agamas.] A form used to express self-conquence and the feelings that excite to energy and action but which must be suppressed before the soul is ripe for absorption. நானென்றஎண்ணம், s. Self-importance, presumption, egotism. நானென்றிருந்தவர்கள் எத்தனையோ பெயர் போய் விட்டார்கள். How many, who flourished and boasted, are gone!

nir (p. 277) A Sanscrit prefix implying negation, privation, இன்மை, as நிர்நாமன், the nameless; also fulness, நிறைவு, as நிர்நாசம், entire destruction. The final ர், often takes the particle உ, as நிரு; sometimes changes to ஷ், as நிஷ்களங்கம், being spotless; to ச், as நிச்சிந்தை, a quiet mind, and to ன், as நின் மலம். See துர். நிரங்குசம், s. Uncontrolled, self-willed, கட்டுப்படாமை; [ex அங்குசம், goad.] நிரங்குசன், s. The Deity, the uncontrolled, கடவுள். நிரஞ்சனம், s. Void of passions, or emotion, மாசின்மை. நிரஞ்சனன், s. The Deity, கடவுள். 2. Argha, அருகன். நிரஞ்சனி, s. Parvati, Lukshmi, &c. நிரட்சம், s. Terrestrial equator. நிரட்சரம்--நிரக்ஷரம், s. That which is without letters, எழுத்தின்மை. நிரட்சரகுக்ஷி, s. A blockhead, one that does not know letters, மூடன்; [ex குக்ஷி. belly.] நிரதிகாரம், s. Being without authority. நிரதிகாரன், s. One not competent, not duly authorized to execute authority. 2. [in the agamas.] One unworthy, ineligible, unauthorized to perform sacred rites, அநதிகாரி. நிரந்தரம், s. Continuity, uninterruptedness, இடமின்மை. 2. (சது.) Closeness, nearness, நெருக்கம். 3. Perpetuity, எப் பொழுதும். 4. A monkey, குரங்கு. நிரந்தரன், s. The Supreme Being the incomprehensible, கடவுள். நிரபராதம், s. Faultlessness, blamelessness, குற்றமின்மை. நிரபராதி, s. An innocent person. நிரபேட்சம்--நிரபேட்சை--நிரபே��வுள். நிருநாமன், s. The Deity--as நிருணா மன். நிருபாதி, s. Freedom or liberation from passions, or from pain, suffering, &c., உபாதியின்மை; [ex உபாதி, pain.] நிருபாதிகம், s. That which is freed, as the mind of the ascetic from secularities, &c., நிர்விகற்பம். நிருபாதானம், s. Being without an immediate, proximate cause, துணைக்காரண மின்மை; [ex உபாதானம்.] நிருமதம், s. An elephant grown quiet by age, free venereal fury, மதமில்லா யானை. நிருமலம்--நிர்மலம்--நின்மலம். s. Immaculateness, freedom from impurity, மாசின்மை. நிருமலன், s. The Supreme Being, கட வுள். 2. Siva, சிவன். 3. Argha, அருகன். 4. Vishnu, விஷ்ணு. நிருமூடம்--நிர்மூடம், s. Stupidity, blockishness, அறிவின்மைமிகுதி; also நின் மூடம்; [ex நிர், fulness.] நிருமூடன், s. A stupid man, a fool a ninny. நிருமூலம்--நிர்மூலம், s. That which is baseless, or without root, மூலமின்மை. 2. Extirpation, utter destruction, total extinction, பாழாதல்; also நின்மூலம். நிருமூலப்பட--நிருமூலமாக, inf. To be utterly destroyed. நிருமூலமாக்க--நிரூமூலம்பண்ண, inf. To destroy totally. நிருவாசம், s. That which is uninhabited, without occupant, குடியின்மை. நிருவிகற்பம்--நிர்விகற்பம், s. Freedom from passions, emotions, &c., entire tranquillity of the soul by abstract devotion, விகற்பமின்மை. நிருவிகற்பக்காட்சி, s. [in the Agama log.] Indefinite or indistinct knowledge, perception, &c. See காட்சி. நிருவிகற்பசமாதி--நிருவிகற்பச்சமாதி, s. The state of the ascetic, void of all affection, passion, &c., ஒர்யோகநிலை. நிருவிகாரம்--நிர்விகாரம், s. Unchangeableness, as in the Deity, who, in performing his operations is unaffected by them and in the actions of creatures has no participation or contamination, விகாரமின்மை. 2. Freedom from passions, &c., as நிர்க்குணம். நிருவிகாரி--நிர்விகாரி, s. One free from change as the Deity, or as the soul approximating to the Deity, கடவுள். நிருவிக்கினம்--நிர்விக்கினம், s. Freedom from obstruction, impediment, இடையூறி ன்மை. நிருவிசாரம்--நிர்விசாரம், s. Carelessness, recklessness, வேண்டாமை. 2. Tranquillity, freedom from, கவலையின்மை. நிருவிடம்--நிருவிஷம்--நிர்விஷம். s. A plant, Curcuma Zedoaria from which a poisonous drug is extracted, used as an antidote to snake bites, ஓர்பூண்டு. 2. (fig.) [ex நிர், fulness.] A very wicked person, துன்மார்க்கன். நிர்க்குணம், s. [vul. நிர்க்குணம்] Being without attributes, குணமின்மை. நிர்க்குணன், s. The Deity. See குணம். நிர்த்தாட்சிணியம், s. An unfavorable look, unkindness, unmindfulness, கண் ணோட்டமின்மை. நிர்த்தூளி, s. Utter demolition, entire destruction, சருவநாசம். நிர்தூளிபண்ண--நிர்த்தூளியாக்க, inf. To destroy utterly. நிர்த்தூளியாக, inf. To be reduced to dust, destroyed. நிர்நாசம், s. Imperishableness. See நிருநாசம். நிர்நிமித்தம்--நிர்நிமித்தியம், s. Without and cause, முகாந்தரமின்மை. நிர்ப்பத்தியம்--நிஷ்பத்தியம், s. Being without restraint in diet, &c., as a patient, பத்தியமின்மை. நிர்ப்பந்தம், s. [vul. நிற்பந்தம்] Misery, calamity, wretchedness, affliction.-Note. This word varies in Tamil from the Sanscrit. நிர்ப்பந்தமாயிருக்கிறவன். A woman in travail. (R.) நிர்ப்பாக்கியம், s. [vul. நிற்பாக்கியம்.] Unluckiness, misfortune. நிர்ப்பாக்கியன், s. An unhappy man. நிர்ப்பீசதீட்சை, s. Instruction of a disciple complete in itself. See தீட்சை. நிர்மலம்--நின்மலம், s. See நிருமலம். 140)

purōṟkitam (p. 326) s. one of the twentyeight Saiva agamas. See சிவாகமம். 16)