amai (p. 20) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To yield, come to a right state, submit, comply, obey, acquiesce, சம்மதிக்க. 2. To become settled, peaceable, quiet; to subside, படிய. 3. To be at one's disposal, as a thing that may be effected, acquired, brought to good order, &c., வசமாக. 4. To fit, suit, join nicely, be adapted to, இசைய. 5. To be destined, be subject to a divine appointment or destiny, good or bad, விதிக்குட்பட. 6. To be made, formed, adjusted, திருந்த. 7. To be satisfied, contented, composed, comfortable, resigned, திருத்தியாக. 8. (in the third person only) To be enough, sufficient, போ துமாக. 9. To happen, occur, come to pass, சம்பவிக்க. 1. To belong to, be connected or combined with, be appropriate to, பொ ருந்த. 11. To be obtained, அமர. (p.)--Note. Most of the meanings of this word have reference to the mind. சாஸ்திரத்திற்கமைந்துநடக்கிறவன், He is one who obeyed the shasters. ஐம்புலனமைந்தவன், s. One who has suppressed the five senses, or to whom the senses are subject. இது என்விசாரணைக்கமைந்த காரியம். It is a matter at my disposal. என்விருப்பத்திற்கமைந்தபடிநடந்தது. It has occurred to my satisfaction. சுகதுக்கம் ஊழின்படி அமையும். Good and evil are appointed according to former character. செயுநீர்மைசெய்யாதமைகலாவாறு. Owing to dissatisfaction at inability to do charity. (குறள். 22. அதி.) அமையவுண்மின். Eat enough. இரட்சிப்பு இறைவனுக்கமைந்தது. Salvation is of God. அமையாமை, neg. v. noun. Unsubmission, insubordination, disquietness, unfitness, கீழ்ப்படியாமை. அமைவு, v. noun. Subjection, subordination, acquiescence, பொருந்துகை. 2. Composure of mind, tranquillity, contentment, மனவமைதி. 3. Repression of the senses, subjection of the mental powers, அடக்கம். அமைவடக்கம், s. Concealment, security, silence. அமைவன், s. The god of the Jainas, அருகன். 2. An ascetic, துறந்தோன். 3. A ஞானி. 4. (in general.) One who controls the passions, அடக்கமுடையோன். 5. A learned man, அறிவுடையோன். (p.) 35)

icai (p. 45) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To join, unite, blend, mingle, இணைய. 2. To agree, suit, be adapted to, to accord with, பொருந்த. 3. To combine, harmonize, to accord in sound, இராக ஓசையொ வ்வ. 4. To consent, assent, comply, உடன் பட. 5. To be matched, be like, to pair, become fellows, சரிப்பட. இசையாதாயினும். Though it (the action) may appear unsuitable. (நீதிநெறி.) இசையாவொருபொருள். A thing that cannot be given, got, &c. (நாலடி.) இசைந்தவேளை, s. Due time. இசை, v. noun. Closeness, கூடி நிற்கை. (சது.) 2. Union, agreement, இசைவு. இசைவு, v. noun. Union, agreement, compactness, fitness, unity, harmony, a joining, joint, connection, combination, fitting in, consent, compliance, correspondence, பொருத்தம். அதற்கிசைவாய். Corresponding to it. கின்னரி யோசைக்குமுன் குரலுக்குமிசைவில்லை. There is no harmony or concord between the lute and your voice. இசைவுகேடு, s. [imp. இசைகேடு.] Disunion, disjunction, disagreement, பொ ருத்தமின்மை. 2. Disappointment, want of success, abortiveness, காரியத்தவறு. இசைகேடாய்ப்போனகாரியம். An abortive contrivance, an unsuccessful thing. இசைவுபிறழ்வு, s. [vul. இசகுபிச கு.] Disorder, ஒழுங்கின்மை. 2. Disagreement, இசைவுகேடு. இசைவுபிறழ்வானநாள். An unfavorable, unfair, or unpropitious day. 40)

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

iyl (p. 48) s. Nature, natural property or quality, குணம். 2. Good conduct, conduct appropriate to a person's caste, rank, office, &c., ஒழுக்கம். 3. Order, course, rule, method, ஒழுங்கு. 4. Aspect, appearance, shape, likeness, சாயல். 5. Melody, musical harmony, இசை. 6. A chapter, section treating of a series of subjects or things in order, ஓத்து. 7. Natural and plain Tamil. (See இயற்றமிழ்.) 8. Destiny, appointment, assignation, decree, allotment, விதி. 9. Grammar, இலக்கணம். (p.) கோவியலோம்புறுகொள்கையன். One disposed to maintain a course of conduct proper for a king. இயலுவமம், s. [in rhetoric.] A comparison of the properties of different things, பண்புவமை. இயற்சீர், s. The ஆசிரியவுரிச்சீர், verse--a metrical foot of four அசை. See சீர். இயற்சீர்வெண்டளை, s. Combination of two simple or ஆசிரியம் feet, or connection of an ஆசிரியம் foot, ending with a compound அசை, with another beginning with a simple one, or vice versa, மாமுன்னிரையும்விளமுன்னேருமொன்றிவருவது. இயற்சொல், s. A word in common use--in distinction from திரிசொல்-exclusively poetic usage--words understood both by the learned and unlearned. இயற்பெயர், s. Proper or arbitrary names, titles, terms of office, &c., இயல் பாயிடப்பட்டபெயர்; also names of things indicating a whole--as distinguished from parts. 2. Simple or original names --as distinguished from ஆகுபெயர் or derived names, செம்பொருளையுணர்த்தும்பெயர். இயற்றமிழ், s. Natural Tamil, whether common or poetic--as distinguished from இசைத்தமிழ், or Tamil adapted to music, and நாடகத்தமிழ் or dramatic Tamil, in both of which various changes occur in combination, construction, &c., முத்தமிழினொன்று. இயற்றளை, s. Connection of ஆசிரி யம் verse--as ஆசிரியத்தளை. See தளை. இயனூல், s. A system of grammatical rules. இயன்மொழிவாழ்த்து, s. A poem instructing children by the good disposition and behavior of their forefathers, ஓர்பிரபந்தம். 8)

ūẕli (p. 70) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. [prov.] To become spoiled, decayed --as meat, fruits, பதனழிய. 2. To become broken--as the constitution by disease, மெலிய. 3. To become wearied, or broken in mind, to be dispirited by continued disappointment, இளைக்க. 4. To loathe, to be greatly disgusted with, அருவருக்க. ஊழலித்தநண்டு. A crab wasted by the production of its young. The crab is said to be one of the animals which die from propagating their species. ஊழலித்தமனம், s. A dispirited mind. 27)

eṭṭu (p. 73) கிறேன், எட்டினேன், வேன், எட்ட, v. a. To stretch forth, to reach after, தாவ. 2. [with the dative.] To be obtained, be got, to be caught, அகப்பட. எட்டாதபூதேவனுக்கு. The flower that is out of reach is dedicated to God. [prov.] மனோவாக்குக்கெட்டாதது. What is incomprehensible or unutterable. கைக்கெட்டினதுவாய்க்கெட்டாமற்போயிற்று. The mouth did not get what the hand had reached--I almost got it, but it escaped my grasp. The fates were against me, &c. --spoken in cases of disappointment, &c. கண்ணுக்கெட்டினமட்டும். As far as the eye can see. எனக்கெட்டாது. I cannot reach it. 2. I cannot get it. 2. I cannot comprehend it. கிணற்றுக்கிந்தக்கயிறெட்டாது. This rope is not long enough for the well. எட்ட, inf. [used adverbially.] Far, far off, further, away, aloof, தூரமாக. எட்டநட. Step on, step out. எட்டப்போ--எட்டிப்போ. Go further. எட்டக்கட்ட, inf. To keep away, தூரமாக. மழையெட்டக்கட்டிவிட்டது. The rain has kept off a long time. எட்டவிட, inf. To communicate, inform. அவனுக்கிந்தச்சொல்லையெட்டவிடு. Communicate this news to him. எட்டாக்கை, s. A very distant place, not near enough to be serviceable. எட்டாதபொருள், s. Things incomprehensible--as the Divine being, mysteries, &c. எட்டுமட்டும்பார்க்க, inf. To endeavor as much as one can; to reach or attain a thing. எட்டிப்பறிக்க, inf. To reach and pluck. எட்டிப்பார்க்க, inf. To peep, look over a wall, &c. 2. To make an effort, to reach a point or thing. எட்டினர், s. Friends, adherents, partisans, சிநேகிதர். (p.) 37)

eṇṇm (p. 73) s. Thought, opinion, supposition, imagination, conception, &c., நினைப்பு. 2. Purpose, intention, design, object, determination, நோக்கம். 3. Estimation, estimate, conjecture, guess, surmise, மதிப்பு. 4. Arrogance, presumption, elation, இறுமாப்பு. 5. Hope, expectation, indulging fancy; fancied or prospective happiness, reverie, speculation, musing chimera, conceit, நம்பிக்கை. 6. Esteem, regard, deference, respect, credit, courtesy, decorum, awe, reverence, கனம். 7. Care, caution, vigilance, anxiety, solicitude, concern, விசாரம். 8. Deliberation, counsel, ஆ லோசனை. 9. Judgment, conviction, கருத்து. எண்ணமுற்றுரைக்கின். Were I to reckon and declare the number-- (நைட.) எண்ணியாரெண்ணமிழப்பர். The enemy who expected to conquer us will be disappointed. (குறள்.) தானென்கிறவெண்ணம்--நானென் கிறவெண்ணம், s. Self-conceit, self-importance. இன்னானென்கிறவெண்ணமவனுக்கில்லை. Rank of station with him is a matter of no consideration. எண்ணக்குறிப்பு, s. Motive, object, intention, design, நோக்கம். எண்ணங்குலைய, inf. To be perplexed in mind, மனங்கலங்க. 2. To be disconcerted in a plan, to be thwarted in one's expectation, எண்ணம்வீணாக. 3. To lose reputation, மதிப்புக்கெட. எண்ணங்கொண்டிருக்க, inf. To entertain hope. 2. To be anxious, to be in deep concern. 3. To intend, purpose. 4. To muse on, ponder. 5. To build castles in the air. எண்ணந்தப்ப, inf. To be disappointed, to prove incorrect--as an opinion, மதிப்புத்தவற. எண்ணத்தப்பு--எண்ணத்தவறு, s. Disrespect to a superior, அவமதிப்பு. 2. Disappointment, நம்பிக்கைக்கேடு. எண்ணப்பிசகு, s. Misapprehension, எண்ணத்தவறு. எண்ணமிட, inf. To think, reflect, consider. எண்ணர், s. The king's ministers or counsellors, மந்திரிகள். (p.) 40)

ēcṟu (p. 78) கிறேன், ஏசற்றேன், வேன், ஏசற, v. n. To regret, துக்கிக்க. (p.) எசறவு, v. noun. Regret, compunction on account of faults or misdeeds either one's own, or other's. 2. Repining at disappointment or unfair treatment, mortified feelings. 9)

kṭṭḷai (p. 88) s. An order, a command, law, precept, direction, appointment, institute, denunciation, injunction, warrant, charge, கற்பனை. 2. A mould for making bricks, செங்கலச்சு. 3. A rule or measure temporarily constructed for cutting ola leaves, &c., so as to make them of the right width, அளவோலை. (c.) 4. (p.) Balance, scales, நிறையறிகருவி. 5. Libra of the zodiac, துலாவிராசி. 6. Weight, நிறை. 7. A touch-stone, உரைகல். (பெரிய.) 8. Similitude, likeness, simile, உவமை. 9. Regularity, order, rule, ஒழுங்கு. 1. Restraint, restriction, தடை. 11. The matrix in general in which any thing is cast, or receives its form, a model, a symbol, a cast, a form, உருவங்கள்வார்க்குங்கருவி. தெரிவைமாருக்கோர்கட்டளையெனச்செய்ததிருவே. Oh! Lukshmi, who art created as the model of women. கட்டளைகேட்க, inf. To obey an order, to execute a commission, to listen or to attend to the issuing of orders. கட்டளைகொடுக்க, inf. To give permission, to grant privileges, warrant. கட்டளைக்கல், s. A touchstone, உரைகல். 2. Weight, நிறைகல். கட்டளைக்குரு--கட்டளைச்சுவாமி, s. The principal priest for the time being--so used by the Romanists. கட்டளைசொல்ல, inf. To give or publish an order, to publish a notice. கட்டளைச்சட்டம், s. Regulations, enactments, edicts, statutes. கட்டளைத்தம்பிரான், s. One of a religious order who acts as an overseer or burser in a temple, or charitable institution, receiving the rents and dues, making disbursements and seeing that the services are properly conducted. வாரக்கட்டளைத்தம்பிரான், s. An overseer of a religious order who is gratuitously fed by the community, receiving food from the same family every seventh day. கட்டளைபண்ண, inf. To command, direct, order. கட்டளைபிடித்துவார, inf. [prov.] To cut ola by a rule. கட்டளைப்படிவர, inf. To come regularly. 2. To come according to order. கட்டளைமீற, inf. To break or violate an order. கட்டளையிட, inf. To order, command, direct, decree, prescribe, charge. 2. To grant, bestow. 3. To pass a law or edict, to utter a decision. நமக்கீசனிட்டகட்டளையிதுதான். This is just what God has allowed us. வாரக்கட்டளைமடம், s. An hotel where boiled rice is distributed weekly. 27)

kāriym (p. 104) s. Affair, thing, business, concern, matter, subject, occurrence, circumstance, incident, topic, event, transaction, கருமம். 2. An action, operation, a deed, process, செய்கை. 3. Object, purpose, design, விஷயம். 4. Effect, result, product, issue,--as apposed to காரணம், பயன். Wils. p. 215. KARYYA. 5. Expediency, fitness, profitableness, இலாபம். காரியகருமமில்லாதவன். One not concerned about any thing, not troubled with business. அதுனக்குக்காரியமல்ல, நீயேன்பேசுகிறாய். You have nothing to so with it, why do you speak? அதுகாரியமல்ல, இதுவே உனக்குக் காரியம். That is not expedient, but this will be profitable for you. காரணகாரியத்தைக்காட்டுகிறது. The effect shows or implies the cause. காரியகேவலம், s. Transient unconsciousness of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை. காரியசகலம், s. Imperfect knowledge of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை. காரியசுத்தம், s. Clear and distinct perception of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை. காரியகர்த்தா, s. A maker, an accomplisher--as in educing, sustaining and destroying worlds, &c. 2. An agent, a superintendent. காரியகாரன், s. An agent, a commissioner, காரியம்பார்க்கிறவன். 2. An attorney, an advocate, காரியதுரந்தரன். 3. A man of business, one clever in business, வேலை யிலே சாதுரியன். காரியகுரு, s. A guru who seeks his own interest, whose living is his chief object-opposed to காரணகுரு. காரியக்கெட்டி, s. A man successful in his undertakings, adopting proper means; a business-like man. காரியசாதகம், s. Perseverance in an undertaking, காரியத்தில்முயலுகை. 2. Accomplishing an object, காரியசித்தி. Wils. p. 215. KARYASAD'HKA. காரியசாதனம், s. Means of effecting an object; instruments, implements, aid, காரியத்தைமுற்றுவிக்கும் ஏது. காரியசித்தி, s. Success in an undertaking, accomplishment, காரியங்கைகூடுகை. காரியதரிசி, s. Secretary, superintendent, manager, காரியத்தலைவன். காரியத்தலைவன், s. A superintendent, a manager. காரியந்துரந்தரன்--காரியஸ்தன், s. A competent manager, superintendent, agent, one who conducts business, காரியத் தில்வல்லவன். காரியத்தடை, s. An impediment or obstacle to business, கருமவிடையூறு. காரியத்தவறு, s. Failure in a business, வேலைத்தவறு. 2. Ill success, கைகூடாமை. காரியத்தாழ்ச்சி, s. Ill success, கைகூ டாமை. 2. Loss; காரியநஷ்டம். காரியத்தாழ்ச்சிவராமற்பார்க்க, inf. To see that there be no failure of success. காரியத்துக்குத்தக்கதாய்ப்பேச, inf. To speak as the nature of a thing requires. காரியத்துக்குவர, inf. To answer the purpose; to be expedient, profitable; to be prosperous. காரியநிருவாகி, s. A manager, a superintendent, an advocate. காரியபாகம், s. Good management, frugality, economy, judicious or prudent direction. காரியபேதம், s. Disappointment in an affair, காரியம்வேறுபடுகை. காரியப்பட, inf. To be effected; to be produced, wrought or operated on, காரிய முண்டாக. 2. To succeed, to avail, கைகூட. காரியப்படுத்த, inf. To effect, to accomplish, காரியமுடிக்க. 2. To transact, to manage, காரியநடத்த. காரியப்பாடு, v. noun. Effect, result, production. காரியப்பிழை, Failure in an undertaking, காரியவழு. 2. Ill success, கைகூடாமை. காரியப்பொறுப்பு, Responsibility. காரியாகாரியம், s. What is and what is not to matter. 2. Circumstances, affairs. காரியமாயிருக்க, inf. To be busy; to be useful. காரியமாய்ப்பேச, inf. To speak of a thing as important. காரியமாய்ப்போக, inf. To go on an errand. காரியமானபேச்சு, s. Important conversation; a speech well adapted to the occasion. காரியமுடிக்க, s. To accomplish, to execute. காரியமுடிப்பு, s. The sum and substance of a business, an affair, &c. காரியமுடிய, inf. to be accomplished --as an object; to terminate--as one's life, &c. காரியம்பலிக்க, inf. To succeed, காரி யஞ்சித்திக்க. காரியம்பார்க்க, inf. To do a business, to manage a business. காரியம்பெற, inf. To attain one's object. காரியம்பேதிக்க, inf. To change or alter--as an affair. 2. To be thwarted. காரியவாகுபெயர், s. Names in which the effect is by metonymy, used for the cause, as in அலங்காரம். காரியவிசாரணை, s. Superintendence, supervision. காரியவிரோதம், s. Opposition in an undertaking, rivalry. காரியவிலக்கணை, s. [in rhetoric.] Metonymy of an effect for the cause. காரியவிலக்கு, s. [in rhetoric.] The negation of a thing or event by the nonexistence of the effect, &c., or by the presence of contrary effects, ஓரலங்காரம். காரியாவத்தை--காரியாவஸ்தை, s. Subordinate, minor states or அவத்தை of the living soul, being five in காரியகேவலம், five in காரியசகலம். and five in காரியசுத்தம், and thus constituting fifteen காரியாவத்்தை. (சிவப்.) காரியானுமானம், s. [in logic.] A posteriori reasoning; inference from effect to cause--opposed to காரணானுமானம். (சிவ. சி.) காரிரத்தம்--காருன்னி s. A plant, ஆடு தின்னாப்பாலை. Aristolochia, L. 125) *

kuṟāvu (p. 132) கிறது, குறாவினது, ம், குறாவ, v. n. [vul.] To shrink, to contract--as the body by cold, the face by shame, &c., சுருங்க. 2. To become reduced, lean--as a person, animal, &c., மெலிய. 3. To sink--as the spirits by disappointment, hunger, &c., சோர. 4. To heal--as a sore; to cucatrize, வடுவாக, 5. To droop--as plants by drought, வாட. குறாவிப்போக, inf. To grow lean, to grow sad. குறாவுதல், v. noun. Leanness, sadness, dejection, &c. 17)

cangkētam (p. 156) s. Engagement, agreement, appointment, convention, assignation, நி யமம். 2. Condition, circumstances under which a result is effected, ஏற்பாடு. 3. Technicalities, terms limited to trades, professions, &c., குழுக்குறி. W. p. 88. SANKETA. 4. Threat, asseveration by oath, a conditional curse, கட்டுப்பாடு. 5. A sign or mark, குறிப்பு. 6. Conspiracy, தூராலோசனை. செங்கோலுக்கு முன்னே சங்கேதமா. Will there be conspiracy against a just government? 34) *

tuṭi (p. 245) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To quiver, shake, throb, flutter, palpitate, flounder as a fish thrown ashore, அசைய. 2. To be rude, mischievous, giddy, roguish, குதிக்க. 3. To be anxious through suspense; to be eager, to be in great agitation, தத்தளிக்க. 4. To shine, glitter, corruscate, lighten, மின்ன. 5. (fig.) To suffer by the gnawings of hunger, பசியினால்வருந்த. (c.) துடித்துப்பதைத்துவந்தான். He came in extreme anxiety, and agitation. பெற்றகுடல்துடிக்கிறது. The mother yearns over her child; (lit.) her bowels yearn. அரணைவால்துடிக்கின்றது. The tail of the lizard (cut off) leaps. பிள்ளைதுடிக்கிறது. The child is fidgety, rude, &c. கண்துடிக்க, inf. To quiver or throb as the eye, supposed to be indicative of good or ill, to the person or his relations.--Note. If the right eye or other right part of a man throb, it is deemed a good sign, but of a woman it is bad and vice versa. மனந்துடிக்க, inf. To be agitated, as the mind, through anxiety, anger, disappointments. துடி, v. noun. Quivering, palpitating, dancing, &c. துடிசாத்திரம்--துடிநூல், s. The art of determining events by the quivering of different parts of the body, also works treating on the art, ஓர்நிமித்தநூல். துடிதுடிக்க, inf. To quiver, throb, flutter, பதைபதைக்க. 2. To be rude, fidgety, mischievous, கடுகடுக்க. (c.) துடித்தல்--துடிப்பு--துடிதுடிப்பு. v. noun. Quivering, throbbing, fluttering, பதைபதைப்பு. 2. Rudeness, mischief, கடு கடுப்பு. 3. Great anxiety. சரீரந்துடித்தல், v. noun. Quivering of the body, supposed to occur of itself in case of the sickness of a relative, also at the sight of one suffering, or through anger. துடியானவன், appel. n. A strong, robust man, பலாஷ்டிகன். 41)

niyamam (p. 277) s. [com. நேமம்.] Moral obligation, duty, precept, rule, prescription or injunction, செய்கடன். 2. Method, established course, rite or ceremony, institute, ordinance, முறமை. 3. Certainty, ascertainment, நிச்சயம். 4. Street, தெரு. 5. Main street, high-road, நெடுந்தெரு. 6. [for நிகமம்.] Agricultural town or district, மருதநிலத்தூர். 7. Market street, கடைவீதி. 8. One of the eight yogas, யோகத்தொன்று. 9. Temple, கோயில். 1. Place, location, இடம். (சது.) 11. Appointment, ordination, assignment, as நியதி. 12. Determination, resolution, purpose, design, தீர்மானம். 13. Agreement, contract, engagement, உடம்படிக்கை. 14. Daily, occasional or periodical religious observance, as prescribed in the Shastras or self imposed, நித்தியகருமம். 15. Fact, circumstance, truth, கோட்பாடு. 16. Usage, practice, custom, வழக்கம். நியமக்காரர், s. [pl.] Persons appointed, persons bound by a vow to the performance of a duty, சங்கற்பமுடிப்போர். நியமங்கெட்டவன், appel. n. A vagabond. நியமச்சிலேடை, s. Ambiguous or equivocal terms employed in an exclusive sense to the denial of any other meaning, ஓர்சிலேடை. நியமஸ்தர், s. [plu.] Persons appointed to an office or duty, &c., நியமித்தவுத்தியோ கஸ்தர். 2. Regular observers of religious rites, &c. நியமிஷ்டை, s. Personal religious duties, நித்தியானுஷ்டானம். நியமந்தப்பிப்போதல்-நியமம்வழுவுதல், v. noun. Transgressing. நியமப்படுத்த, inf. To appoint, institute, determine. நியமம்பண்ண--நியமஞ்செய்ய, inf. To appoint to one's self, to vow. 2. To make an appointment, or form a purpose. 3. To appoint one to an office. 73) *

nirākri (p. 277) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To refute, reject as the term of an appointment, மறுக்க. (c.) நிராகரிப்பு, v. noun. Refutation, confutation, மறுப்பு. 104) *