avviyam (p. 31) s. An offering made to the gods--a word used by brahmans, தேவர்க்கிடப்படுவது. Wils. p. 972. HUVYA. 30) *

ācīrvti (p. 36) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To bless, pronounce benedictions; when by brahmans, they spread open the left hand, (no others bless with this form) உயர்ந்தோனிழிந்தோனுக்காசிகூற.--Note. The person who blesses is supposed to have the power of bestowing good or of securing it by his merit. 67)

ātapaṉ (p. 38) --ஆதவன், s. The sun, சூரியன். 2. A brahman, பார்ப்பான். (p.) 33)

āmam (p. 38) s. Rawness, state of being un-dressed, un-ripe or un-annealed, பாகஞ் செய்யப்பட்டிராமை. (p.) 2. A kind of disease, ஓர்நோய். Wils. p. 116. AMA. ஆமகணம், s. Diarrh&oe;a, சீதக்க ட்டு. ஆமசன்னி, s. A fit of apoplexy in chidren, caused by ஆமசுரம். ஆமசிராத்தம், s. Raw or un-dressed articles of food, presented to the officiating brahman, at the annual ceremony, for the dead. (p.) ஆமசுரம், s. A certain fever in children. ஆமசூலை, s. One of the சூலை, an arthritic disease. 114) *

āraṇam (p. 40) s. Sacred writings of the Hindus--the vedas, வேதம். 2. The sacred or mystic part of the vedas, வேதத் தின்ஞானபாகை. 3. One of the thirty-two auspicious words that may begin the first verse in a treatise, செய்யுட்குரியவோர்மங்கல மொழி. (p.) ஆரணவாணர், s. Brahmans, பார்ப் பார். (p.) ஆரணன், s. Brahma, பிரமன். 2. A brahman, பார்ப்பான். 3. Siva, சிவன். 4. Vishnu, விட்டுணு. (p.) ஆரணி, s. Parvati, பார்வதி. 2. Kali, காளி. (p.) 21) *

ārāttiyr (p. 41) --ஆராத்திரியர், s. A sort of Saiva brahmans, who wear the lingum on the breast, விரசைவப்பார்ப்பார். 16)

āriyam (p. 41) s. The country extending from the eastern to the western sea, and bounded on the north and south by the Hymalaya and Vindia mountains, ஓர்தேயம். 2. Beauty, அழகு. 3. The Sanscrit language, சமஸ்கிருதம். 4. Wealth, treasure, பண்டம். (p.) ஆரியப்பிராமணர், s. A class of brahmans. ஆரியமொழி, s. A Sanscrit word. 29)

ālayam (p. 42) s. An abode, asylum, a residence, receptacle, தங்குமிடம். 2. A temple, place of worship, church, கோயில். 3. A brahman's residence, பிரமாலயம். 4. A house, வீடு. Wils. p. 121. ALAYA. 5. An elephant's stall, a shed in which to keep elephants, யானைக்கூடம். (p.) ஆலயங்கட்ட, inf. To build or erect a temple. ஆலயம்பழுதுபார்க்க, inf. To repair a temple. சிவாலயம், s. A temple or pagoda of Siva. தேவாலயம், s. A heathen temple. 2. [in christ. usage.] The temple of Jerusalem, a synagogue. 8)

āli (p. 42) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be joyous, cheerful, களிக்க. (p.) ஆலிக்குமந்தணர் வாழ்கின்றதில்லை. Chillumbrum where brahmans rejoice. (திருப்பல்லா ண்டு.) 23) *

uvṇm (p. 66) s. Height, உயரம். 2. Garuda the brahmany kite, கருடன். 3. An eagle, கழுகு. 4. A kite, பருந்து. (p.) உவணகேதனன்--உவணமுயர்த் தோன், s. Vishnu, விட்டுணு. (p.) உவணன், s. The brahmany kite, the vehicle and flag of Vishnu, Garuda, கருடன். (p.) 66)

uvā (p. 66) s. Fulness, abundance, plenitude, நிறைவு. 2. The full moon, பூரணை. 3. The sea, கடல். 4. An elephant, யானை. 5. The conjunction of the sun and moon, அமாவாசை. (ஞா. 34.) உவாகருமம், s. [com. உபாகருமம்.] Religious duties of brahmans at the time of the new and full moon. உவாமதி, s. The full moon. உவாவறுதி, s. The end of the new or full moon, when the eclipse is supposed to begin and religious duties are to be attended to, அமாவாசைபூரணையின்முடிவு. 91)

ūr (p. 70) s. A country, a village, town, or city, புரம். ஊரறிந்தபார்ப்பான். A brahman who knows the whole country or town; i. e. a person competent for business. ஊருடன்கூடிவாழ். Prosper in the society of your fellow citizens. ஊரோடேபோய்ச்சேர்ந்தான். He arrived at home. ஊரன், s. The chief of an agricultural district, மருதத்தலைவன். (p.) ஊரவர்கள்--ஊரார், s. Inhabitants of a village, town, country, &c. 2. Others, strangers, not one's own people, அன்னியர்.--Used adjectively, the ர் is often dropped--as ஊராகாரியம், others' affairs; ஊராசொத்து, others' property; ஊ ராகாணி, others' land. ஊராருடைமைக்குப்பேராசைகொள்ளுதல்..... Coveting other men's property-துஷ்டப்பிள்ளைக்குஊரார்புத்திசொல்லுவார்கள்... An unruly child will be chastized by the magistrates. ஊரார்கையிற்கொடுக்க, inf. To deliver into another man's hand. ஊராளி, s. The ruler, magistrate, or headman of a district, ஊரதிகாரி. ஊரிலிகம்பலை, s. [prop. ஊர்கலி கம்பலை.] A village quarrel, tumult, &c. ஊரின்னிசை, s. A poem concerning the heroes of a town, or country, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். ஊருக்குப்போக, inf. To go to a town, to go on a journey. ஊருணி, s. A public tank accessible to all in the town, ஊரடுத்தகுளம். ஊருணிநீர்நிறைந்தற்றேயுலகவாம்பேரறிவாளன் றிரு. The wealth of one possessing great wisdom, and who is much liked by the public is like a tank filled with water to which all have access. ஊரெழுச்சி, s. Rising of citizens to present complaints to the authorities; also insurrection, ஊர்க்கலகம். ஊர்கூடுதல், v. noun. Assembling --as citizens. ஊர்கூடிச்செக்குத்தள்ளவேண்டுமா? Is it necessary that the whole city come together to turn the oilman's press? i. e. a trifling matter does not require a concourse of people. ஊர்கோலம்வர--ஊர்வலம்வர, inf. To pass about as a nuptial procession, first to the right as being auspicious, கிராமப்பிரதட்சணம்வர. ஊர்க்கதை, s. Rumor, countrytalk, ஊர்ப்பேச்சு. 2. Unfounded reports, slander, defamation, பொய்ச்செய்தி. 3. A wild, romantic story, வீண்செய்தி. ஊர்க்கலகம், s. A village quarrel, ஊரிலுண்டாகுங்கலகம். 2. A general insurrection, இராசதுரோகமானகலகம். ஊர்க்காறுபாறு, s. The affairs of a place, public affairs, ஊர்க்காரியம். 2. Management of public affairs, ஊர்விசாரிப்பு. 3. Meddling with other's affairs, அன்னி யருடையகாரியவிசாரிப்பு. ஊர்க்குருவி, s. A sparrow, அ டைக்கலக்குருவி. உயரப்பறந்தாலுமூர்க்குருவிபருந்தாமா? Though a sparrow soars high, will it become a kite? ஊர்க்கொள்ளை, s. Devastation by an invading army. 2. Extortion by a headman, &c. 3. Epidemic, or other public calamities, ஊழிநோய். ஊர்த்தலைமை, s. Headship over the district. 2. A chief or superior person in a district. 3. The headman of a district. ஊர்நேரிசை, s. A poem in the நேரிசைவெண்பா incorporated with the name of the hero's town, ஓர்பிரபந்தம். ஊர்ப்பகை, s. Public hatred, general dislike. 2. Hatred of one's own country. ஊருடன்பகைக்கில்வேருடன்கெடும். One who lives contentiously with his fellow citizens shall be rooted out. (ஔவை.) ஊர்ப்பழி, s. Public censure, or blame, ஊர்நிந்தை. ஊர்ப்பாடு, s. Others' affairs-spoken of one inattentive to his own, அன்னியருடையகாரியம். ஊர்ப்புகைச்சல், s. The appearance of smoke at a distance--regarded as a calamitous omen. 2. Countrytalk, rumor, groundless report. ஊர்ப்புரட்டு, s. A great conspiracy, a monstrous fabrication of falsehood, in which one leads and takes others with him. 2. A gross falsehood. ஊர்ப்புரளி, s. Sedition, insurrection, a general commotion, ஊர்க்கலகம். ஊர்மனை, s. Habitations, a place inhabited as distinguished from a desert. ஊர்மன்று, s. A public hall, ஊரம் பலம். ஊர்வெண்பா, s. The வெண்பா of the town--a poem consisting of ten வெண்பா, in praise of a town, ஓர்பிரபந்தம். பேரூர், s. A large town. சிற்றூர், s. A small town. 2. The name of a village. 19)

ekkiyam (p. 73) s. A sacrifice, a ceremony in which oblations are presented, யாகம். See எச்சம் and ஓமம். Wils. p. 678. YAKSYA. எக்கியம்பண்ண--எக்கியம்வளர்க் க, inf. To offer sacrifices, to perform a religious ceremony, யாகஞ்செய்ய. எக்கியோபவீதம், s. The sacrificial cord of the three superior castes, especially of the brahman. 13)

eṭṭu (p. 73) s. The number eight denoted by அ, ஓரெண். 2. The eighth day funeral ceremony when food is presented to the manes of a deceased person, இறந்தஎட்டாம் நாட்சடங்கு; it is often contracted to எண். 3. Desire, ஆசை, impr. for எட்டை. எட்டிலேபத்திலே. Seldom, now and then. எட்டுக்குச்சோறிட்டுவைக்க. [prov.] To set rice, curry and other eatables for the deceased in the eighth day ceremony--as எட்டாந்துக்கங்கொண்டாட. எட்டுமிரண்டுமறியாதவன். A very dolt, an ignoramus. எட்டடிவிரியன், s. A kind of viper. எட்டனுருபு, s. The form of the eighth or vocative case. எட்டிலொன்று, s. One of eight things, one-eighth. எட்டுச்சார், s. [prov.] Two four square houses connected together. எட்டுத்திக்கு--எண்டிசை, s. The eight cardinal points or regions protected by as many supernal regents the supposed guardians of the earth. எட்டெட்டு--எவ்வெட்டு. Eight by eight-eight to each, eight of each. When used adjectively, எட்டு becomes எண்--as எண்ணெட்டு, eight times eight. எண்கணன், s. Brahma the eighteyed, பிரமன். எண்காற்புள், s. [in mythology.] The eight-footed bird. See சரபம், சம்பரம் and சிம்புள். எண்குணம், s. The eight divine attributes. See குணம். எண்குணத்தான்--எண்குணன், s. He who possesses the eight attributes-the perfect one--a term applied in நிகண் டு, to Siva, சிவன், Argha, அருகன். எண்கோணம், s. An octagon, eight-sided figure, அஷ்டகோணம். எண்சாண், s. Eight spans. எண்சாணுடம்பு, s. The human body, eight spans high, each person according to his own span. எண்சாணுடம்புக்குஞ்சிரசேபிரதானம். The head is the chief of the eight span-body; i. e. in cases of difficulty apply to the chief. எண்சிறப்புள்ளோன், s. Argha, அருகன். எண்சுவை, s. The eight poetic expressions of passion. See இரசம். எண்டோளன், s. Siva, சிவன்-the eight shouldered. (p.) எண்டோளி, s. Kali, காளி. 2. Durga, துர்க்கை. (p.) எண்ணாயிரம், s. Eight thousand. எண்ணாயிரவர், s. A class of smartha brahmans consisting of eight-thousand individuals. 2. A body of eightthousand jainas. எண்ணான்கு, s. Eight times four. எண்ணூறு, s. Eight hundred. எண்ணெட்டு, s. [prov.] Eight times eight. எண்பது, s. Eighty, எண்ணொரு பது. எண்மடங்கு, s. Eight fold. எண்மர், s. Eight persons, எட்டு ப்பேர். (p.) எண்வகைத்துணைவர், s. The eight classes composing the escort of a king; i. e. மந்திரியர், கருமாதிகாரர், சுற்றம், கடைகாப் பாளர், நகரமாக்கள் படைத்தலைவர், இவுளிமறவர், யானைவீரர். 36)

ēkōtiṭṭam (p. 77) --ஏகோதிஷ்டம், s. A principal part of the Shradd'ha or funeral rite performed at the house after the அந்தியேட்டி, for the benefit of the deceased, by the sons or other heirs. The officiating brahman personifies the manes of the deceased and receives whatever is presented, which should be sufficient for his support, till the anniversary of the death, during which he should not appear abroad or be seen by the heirs of the deceased whom he represents. See உத்திட்டம். Wils. p. 172. EKODDISHTA. 57)