aẕṉm (p. 32) s. A corpse, a carcass, பிணம். 2. Fire, தீ. 5)

aẕṉ (p. 32) s. A corpse, a carcass, பி ணம். 6)

āvirai (p. 43) s. A shrub, including several species, ஓர்செடி, Eared cassia--Cassia auriculata, L. (c.) ஆவிரங்காய், s. The fruit of the above shrub. ஆவிரம்பூ, s. Its flower. நிலாவிரை, s. Senna Cassia, L. (medicinal.) செவ்வாவிரை, s. The peacockflower tree. வெள்ளாவிரை, s. A species with white flowers. பொன்னாவிரை, s. Gold-colored flower tree, Cassia sophera L. 40) *

ilavangkam (p. 53) s. One of the five spices, wild cinnamon, ஓர்வாசனைமரம், Cassia. 2. Clove, கராம்பு. See வாசம்; [ex லூ, to cut.] Caryophyllus aromaticus. Wils. p. 718. LAVUNGA. இலவங்கபத்திரி, s. The leaf of the இலவங்கம்--used medicinally, ஓர்வாச னையிலை. இலவங்கப்பட்டை, s. Wild cinnamon, Cassia lignea, or Cassia bark, ஓர்வாசனைப்பட்டை, Laurus cassia, L. இலவங்கப்பூ, s. Clove, a spice, Port cravo caryophyllus aromaticus. 43)

uṟṭṭai (p. 67) s. [prov.] A bad smell, stench, offensive smell--as of a dead carcass, bugs, &c., துர்க்கந்தம். உறட்டைநாற்றம்--உறட்டைமண ம், s. Stench, stink, offensive effluvia. உறட்டையடிக்க--உறட்டைவீச, inf. To diffuse itself as an offensive, or disgusting fume, துர்க்கந்தம்வீச. 68)

ūtu (p. 69) கிறேன், ஊதினேன், வேன், ஊத, v. a. To blow--as with the mouth, to blow the fire, to puff and blow--as with hard labor, வாயாலூத. 2. To blow a musical instrument--as a trumpet, துளைக்கருவியி சைக்க. 3. To blow with a bellows, a blowpipe, &c., துருத்திமுதலியவற்றாலூத. 4. To gnaw or bore holes--as a beetle, to injure--as a moth, வண்டுமுதலியவூத. 5. v. n. To be puffed up with wind, to be inflated, வீங்க. 6. To be bloated, swollen--as the belly after eating, to swell or puff up--as a corpse, or carcass in water, &c., சரீரம்வீங்க. 7. To blow softly--as wind, காற்றுநொய்தாய்வீச. 8. To blow--as bees, beetles, &c., in getting out honey from flowers, வண்டிரைய. அவன்முகம்ஊதிக்கொண்டிருக்கிறது. His face is swollen. உடலூதியிருக்கின்றது. The stomach is puffed up with wind. ஊதிடுகொம்பு--ஊதுகொம்பு, s. A horn used as a trumpet. ஊதிப்பார்க்க, inf. To try a windinstrument. 2. To attempt a cure by enchantment consisting in part of blowing into the patient's body. ஊதிப்போக, inf. To be puffed up. ஊதிப்போட--ஊதிவிட, inf. To blow away, blow out, extinguish. ஊதினபொன், s. Refined gold, gold refined in the fire. வண்டூதினபுடைவை, s. A garment injured by insects, moths. வண்டூதினமரம், s. A timber or beam gnawed or pierced by beetles. வண்டூதினவோலை, s. An ola book, &c., eaten by insects. அந்தூதினநெல், s. Insect-eaten rice. ஊதுகட்டி, s. [vul.] Silver of the purest kind, சொக்கவெள்ளி. ஊதுகரப்பன், s. A kind of disease resulting from bad humors in the system and attended with eruptions. ஊதுகாமாலை, s. A kind of jaundice in which the body swells. ஊதுகுழல், s. A pipe, a gold smith's blow-pipe. ஊதுமா, s. A kind of hastypudding. ஊதுமாந்தம், s. A disease of children, ஓர்நோய். ஊதுமுகம், s. A bloated face. ஊதுவழலை, s. A kind of snake. ஊதுவிரியன்--ஊதுபாம்பு, s. A kind of viper, ஓர்பாம்பு. எக்காளமூத, inf. To sound a trumpet. 58)

ūttai (p. 70) s. Filth connected with the teeth, body, &c., excrement, excretion, &c.; any ceremonial uncleanness especially from catamenia, சரீரவழுக்கு. 2. Filth in general, dirt, foulness, stain, tarnish, அழுக்கு. 3. (p.) Butcher's meat, flesh, fish, ஊன். ஊத்தைக்குவிளாங்காய்சேர்ந்தாற்போலிருக்கிறது... The union of a person with another as bad as himself is like eating wood apple with unclean teeth. ஊத்தைபோகக்குளித்தவனுமில்லைப்பசிபோகத்தின் றவனுமில்லை. None washes himself so as not to require it again, nor does any one eat so as not to hunger again. ஊத்தைகுடியன், s. A kind of goblin, ஓர்பிசாசு. ஊத்தைச்சீலை, s. Menstruous cloth, சூதகச்சீலை. 2. Dirty cloth, or clothes, அழுக்குச்சீலை. ஊத்தைதாங்க, inf. To bear dirt, &c.--as cloth without showing it. ஊத்தைதேய்க்க--ஊத்தைபுரட்ட, inf. To rub the body in bathing. ஊத்தைநாறி, s. A dirty slut, துர்க்கந்தமுடையவள். [vul.] 2. A tree, பீ நாறி. ஊத்தைபுரள, inf. To be dirtied-as clothes, &c. ஊத்தைப்பல்லன், s. A man with dirty teeth. ஊத்தைப்பாண்டம், s. An unclean vessel, அழுக்குப்பாத்திரம். 2. (Met.) The body, உடல். ஊத்தைப்பிணம், s. A putrid corpse or carcass, நாறியபிணம். 2. The vile body (as spoken of by ascetics, &c.), உடம்பு. ஊத்தைப்பிணமாய்நாறுகிறது. It stinks like a corpse. ஊத்தையெடுக்க, inf. To remove the tarnish from jewels, a stain from a silk or other cloth. 2)

kilumoleṉl (p. 111) v. noun. Running in numbers, crowding, swarming--as vermin in the head, maggots in a carcass, &c., ஒலிக்குறிப்பு. 2. Buzzing, humming, வண்டுமுதலியனஇரைதல். 32) *

kiẕmai (p. 111) --கிழம் s. Oldness, senility, decrepitude, old age, கிழத்தனம். இந்தமாடுமிகுந்தகிழம். This is a very old ox. கிழக்கதை, s. Old stories. 2. The chattering of old people, கிழவர்வார்த்தை. கிழக்குதிரை, s. An old horse. கிழக்கோலம். The appearance or marks of age. கிழடு, s. [vul.] An old thing, commonly said of animals, trees, and contemptuously of a person, வயதுமுதிர்ந்தது. கிழடன், s. An old man; an old chap, in contempt. கிழட்டுப்பசு, s. An old cow. கிழத்தனம், s. Old age; manners or habits of old people. கிழப்பிணம், s. An old fellow, in contempt; a living carcass. கிழமாடு, s. An old ox or cow. கிழவன், s. (pl. கிழவர்.) An old man, an aged man, மூப்புடையோன். 2. The second of the twenty-seven lunar asterisms or nacshatras, or the day during which the moon is in the nacshatra, பரணி. குடுகுடுகிழவன், s. A very old man. கிழவி, s. An old woman, மூப்புடைய வள். கிழவிக்கிழங்கு, s. [prov.] The previous year's root (esculent, &c.), old and useless; from which others have sprung, பழையகிழங்கு. கிழவிமஞ்சள், s. [prov.] old turmeric root of the previous year, பழமையான மஞ்சள். வன்கிழம்--வலுகிழம், s. A very old person, animal or thing, in contempt. 40)

kuṇapam (p. 118) s. A dead body, a corpse, a carcass, பிணம். Wils. p. 227. KUN'APA. 2. A goblin or ogre, supposed to haunt cemeteries, and animate dead bodies, பிசா சம். (p.) குணபவூணர், s. Rakshas, பிசிதவூணர். குணபாகி, s. [prop. குணபாசி.] A spirit, an imp, a goblin, பிசாசம்; [ex குணபம், et. அச, eating, carcass-eater.] 11)

kottu (p. 146) கிறேன், கொத்தினேன், வேன், கொத்த, v. a. To grub, grub up, hoe, பூமி யைக்கொத்த. 2. To pick, snap, or grab at a bait; to peck--as a bird, to pick up food, t pick or pluck off, to peck up suddenly --as squirrels, rats, &c. 8. To strike and bite--as a snake. 4. To chop, hack, mince, gash. 5. To carve, engrave. கொத்தித்தெளிக்க, inf. To dig and sow the ground. கொத்தித்தின்ன, inf. To pick up and eat--as a fowl. கொத்திப்பிடுங்க, inf. To peck and tear; to feed upon a carcass--as revens. கொத்திப்போட, inf. To pick with the beak. 2. To pick up grain, &c. கொத்தித்தள்ள, inf. To fell--as a tree, &c. கொத்துவேலை, s. Carved work, engraving; statuary. கொத்தி, appel. n. [In combination.] a pecker--as in மீன்கொத்தி. கொத்து, v. noun. Grubbing; mincing; pecking--as birds; grabbing--as fish; biting--as a serpent; engraving, gashing, &c., as the verb. கொத்துக்கட்டி, s. [prov.] Clod hoed up. கொத்துத்தூர்வை, s. [prov.] Hollowness or looseness of land by hoeing, soil loosened by hoeing. 70)

cavam (p. 171) s. A corpse, a carcass, பிரேதம். (c.) W. p. 834. S'AVA. 2. A vampire or demon, பிசாசம். (Compare சாவு.) 3. Speed, velocity, சீக்கிரம். (சது.) W. p. 346. JAVA. சவக்காடு, s. A burial place not enclosed. (p.) சவக்காலை, s. [prov.] A grave-yard, a cemetry; [ex காலை, enclosure.] சவக்கிரியை, s. The funeral rite performed by a Siva guru, when practicable, and not by a brahman, before the burning or burial. 2. Funeral rites, ceremonies, &c., in common. சவக்குழி--சவவறை, s. A grave, a sepulchre. சவங்கட்ட, inf. [prov.] To tie up a corpse in a winding sheet with three strips of cloth. சவங்கிளப்ப, inf. To disinter, tear up a corpse--as dogs, jackals, &c. சவச்சேமம், s. Interment, (lit.) a secure disposal of the corpse. 2. Preparation of a corpse for taking it to the funeral pile or grave. (c.) சவத்துக்குமாரடிக்க, inf. To beat the breast at a funeral, in grief, &c.; also used as a curse. சவந்தளம்ப, inf. To be termulous, as the corpse when carried; sometimes supposed to be caused by a demon shaking it, and regarded as ominous of other deaths in the family. சவப்பெட்டி, s. A coffin. சவம்விழ. May some one of your family die. (lit.) to fall, as a corpse. 12) *

cavarar (p. 171) s. [plu.] Barbarians, hunters in mountainous districts, wearing peacock's feathers and other wild decorations. (lit.) carcass-eaters, வேடர், புளிஞர். (நிக.) W. p. 834. SAVARA. (p.) 16) *

cūtakam (p. 200) s. Birth, delivery, பிறப்பு. 2. (c.) Uncleanness, ceremonial impurity of a woman from catamenia, மகளீர்தொடக்கு. W. p. 94. SOOTAKA. 3. Ceremonial impurity of a person from the death of a relative, rendering him incompetent to perform certain rites; that from the father's side being greater, the mother's less, மரணசூதகம். 4. Ceremonial uncleanness in general, as of a person, house, clothes, &c., from a death, from menstruation, childbirth, miscarriage, touching a corpse or carcass; from shaving; contact of the finger, &c., with the spittle or any part of the mouth; touching one of low caste, or bathing in a tank of his village; or weeping, lamenting, &c., for a deceased acquaintance, தீட்டு. 5. Oldness, antiquity, பழமை.--Note. According to some, the causes of ceremonial impurity are five, viz.: 1. சனனாசூசம், or சாதகாசூசம், childbirth. 2. மரணாசூசம், or மிருதாசூசம், death. 3. சண்டாளநீரிற்றோய்தல், bathing in the waters used by low castes. 4. சுராபானம்பண்ணல், drinking toddy or ardent spirits. 5. பொய்கூறல், lying. The last seems but little regarded, also the fourth by many. Instead of the last three, the following are named by some; இருது சூதகம், menstruation. உச்சிட்டசூதகம், being spitten upon. சண்டாளபரிசசூதகம், contact with one of low caste. சூதகக்காரன், s. One ceremonially impure. சூதகக்காரி--சூதகஸ்திரி, s. A woman ceremonially unclean, by catamenia, or otherwise. சூதகக்கிராணி, s. A disease attending the childbirth, from wind or flatulency. சூதகங்கழிக்க, inf. To remove impurity by the prescribed means. சூதகங்காக்க, inf. To keep from society, abstain from venery, from shaving. &c., after a death, till the performance of the funeral rites. சூதகசன்னி, s. A disease of females from sexual intercourse during menstruation. See சன்னி. சூதகத்துக்குடையவர்கள், appel. n. Heirs of one deceased. சூதகமலடு, s. One of the six forms of barrenness. See மலடு. சூதகமாக, inf. To have the monthly course as a woman. (c.) சூதகமுட்டு, s. Suppression of the menses. See கருப்பசூலை under கர்ப்பம். சூதகவாயு--சூசிகாவாயு, s. Hysterics, &c.--from irregularities of the monthly course, and other complaints connected with pregnancy. (c.) 5) *

tṇṭikai (p. 222) s. A superior kind of palankeep, hanging on silk ropes, and open on all sides, with a canopy; used on state occassions, சிவிகை, (c.) தண்டிகையேறஅதிஷ்டமுண்டாகும். He will have the fortune to ride in a தண்டிகை; (an astrological prediction.) தண்டிகைகொடுக்க, inf. To give permission to ride in such a palankeen; anciently as special royal gift. தண்டிகைக்கொம்பு, s. The bent bambu-pole of the above palankeen. 68)