uṇ (p. 59) --உண்ணு, கிறேன், உண்டே ன், உண்பேன் or உண்ணுவேன், உண்ண, v. a. To eat, drink, suck--as a child; to take food, whether solids, liquids or other kinds, to taste, அருந்த. 2. To feed, make a full meal --as a dinner, &c., புசிக்க. 3. To enjoy, suffer, experience, or receive the fruits of actions performed in former births, or in future the actions of the present, அனுபவிக்க. 4. To imbibe, absorb, விழுங்க.--Note. With verbal roots and sometimes with verbal nouns it forms a passive--as அடியுண்ண, to be beaten; அலையுண்ண, to be distressed. உண்டசுற்றமுருகும். Relations or friends who have eaten together will cherish towards each other kindly feelings. உண்டசோற்றுக்கிரண்டகம்பண்ணப்படாது. One ought not to be ungrateful to his benefactor. உண்டார்மேனிகண்டாற்றெரியும். A person's diet may be known by his appearance. உண்ணக்கைசலிக்க. To be so delicate as to tire by eating--as a dainty child, &c. 2. To be wearied, cloyed, sated, &c. by too profuse a supply of food. உய்யாவினைப்பயனுண்ணுங்காலை. While experiencing the inevitable fruits of former births. உண்கலம், s. A plate or dish to cat from, a porringer, commonly brass, தாலம். உண்டாட்டு, s. Play of females, மகளிர்விளையாட்டு. 2. Play, sport, விளையாட்டு. 3. Festivity, drinking, joviality, மதுவுண் டாடுகை. உண்ணி, s. An appellative termination often contracted to உணி--as தூக்குணி, &c., one who eats, an eater. உண்ணீர், s. Water to drink. உண்பிக்க, inf. To cause to eat, drink, &c., feed one, உண்ணுவிக்க. தூக்குணி, s. One so vile and daring as not to fear hanging. 2. A malefactor who is hanged. 3. One who hangs about to get food. அழுகுணி, s. One who is always weeping; also one who is disposed to weep. அடியுணி--குட்டுணி, s. One who is beaten. குத்துணி, s. One who is stabbed. 2. A dastard, mean spirited person. இரப்புணி, s. A beggar, one who eats what he begs. அடையுணி, s. One dependent for food. கட்டுண்ண, inf. To be tied up. வெட்டுண்ண, inf. To be cut down. தடையுண்ண, inf. To be hindered. மையுண்கண்ணி, s. A woman with painted eyes, (lit.) she whose eyes have absorbed paint. முலையுண்ணுங்குழந்தை, s. An infant at the breast. நீலுண்டுகிலிலை. The pencil which has imbibed blue paint. (நன்னூலுரை.) கள்ளுண்ணி, s. A drunkard. தள்ளுண்ண, inf. To be rejected. வீண்சோறுண்ணி, s. A rice consumer, a worthless person. உண்டல். A past verbal form of உண்ணல், eating. 119)

uttaṇṭam (p. 60) s. Impetuosity, fierceness, violence, உக்கிரம். 2. Boldness, daring confidence, energy, strenuousness, spirit, வீரம். 3. Power, authority, dignity of carriage and appearance, மகத்துவம். 4. Imperiousness, haughtiness, இராசசம். 5. Robustness, strength, வலிமை. உத்தண்டங்காட்ட. To be insolent, haughty. உத்தண்டமாகவதிகாரஞ்செலுத்த. To exercise authority proudly. உத்தண்டமாய்ச்சண்டைபண்ண. To combat with spirit. உத்தண்டமாய்ப்பேச. To speak frowardly, haughtily. உத்தண்டமாய்விளைய. To grow luxuriantly. 26)

ellai (p. 74) s. A limit, border, boundary, frontier, confine, precinct, அவதி. 2. Measure, extent, அளவு. 3. End, termination, verge, goal, extremity, முடிவு. 4. The sun, சூரியன். 5. The distance within the reach of the voice, கூப்பிடுதூரம். 6. A day of twenty-four hours, நாள். 7. A term, a period, a specified or prescribed time, கால வரையறை. (கு. 381.) (p.) எல்லைக்கணின்றார். They who abide within the limits (of friendship). (குறள்.) தீமைக்கெல்லையற்றவச்சத்தினோடு. With infinite dread of vice. இட்டநாளுமெல்லையும். The destined day and limit, the term of life assigned to every one. எல்லைகடக்க, inf. To exceed the bounds, transgress. 2. To pass over a boundary. எல்லைகட்ட, inf. To limit, set a boundary, எல்லைபோட. 2. To restrain, circumscribe, எல்லைப்படுத்த. 3. To decide differences, settle matters, வரையறுக்க. 4. To finish, முடிக்க. எல்லைகுறிக்க, inf. To mark a limit, set boundaries, determine confines, வரம்பேற்படுத்த. 2. To fix a term, கால் வரையறைகுறிக்க. குறித்தவெல்லைகடவாதே. Pass not over the prescribed boundary. எல்லைகெட்டநேரம், s. An inauspicious time--as twilight, noon, &c., when demons are about, an unseasonable time for the performance of an action, ஒவ்வாதநேரம். எல்லைக்கட்டு, s. A boundary, demarkation, வரம்பு. 2. v. noun. Restraint, circumseription, கட்டுப்பாடு. எல்லைக்கல், s. A stone to mark a limit, a land-mark. எல்லைக்காவல், s. A watch-shed, &c., to mark the division of one field from another, ஊரெல்லையிற்காக்கும்வயற்கா வல். எல்லைக்குறிப்பு, s. Boundarymark, land-mark, எல்லையடையாளம். 2. Milestones, mileposts, வழியளவைக்குறிப்பு. எல்லைக்கேடு, s. Inconvenience, want of opportunity, சமயமொவ்வாமை. 2. Unsuitableness, or inconvenience in regard to place, ஸ்தானமொவ்வாமை. எல்லைத்தீ, s. The fire-deluge, the fire that destroys all things at the close of an age, ஊழ்த்தீ. எல்லைப்படுத்த, inf. To limit, to settle a boundary, அளவுபடுத்த. 2. To settle matters, decide, finish, தீர்க்க. எல்லைப்பிடாரி, s. An evil demoness supposed to be situated where roads meet, சந்திப்பிடாரி. எல்லைமானம், s. Boundary, limit, circuit, எல்லை. 2. Measure, extent, அளவு. எல்லையின்மை, s. Boundlessness, immensity, infinity, அளவின்மை. எல்லையோட, inf. To run the bounds of a village or district--a religious ceremony performed by some of the Hindu sects with much superstition, எல்லையைச்சுற்றிவர. நாளெல்லை, s. The close of a day. 2. The end of a term. 3. The close of life. 10)

ōrmm (p. 84) s. [prov.] Fortitude, courage, bravery, rashness, திடன். ஓர்மக்காரன், s. A daring or courageous person. மனவோர்மம், s. Daring, courage. ஓர்மிக்க, inf. To be courageous, daring, brave, valiant, adventurous, presuming, rash. ஓர்மிப்பு, v. noun. Courageousness, boldness, venturesomeness. 122)

kccm (p. 85) s. An elephant's neck-rope, யானைக்கழுத்திடுகயிறு. 2. Stays for the breast, முலைக்கச்சு. (பிங்.) 3. A stirrup, அங்கவடி. (பிங்.) 4. Measure in general, அளவு. 5. A dry measure, மரக்கால். 6. Venture, daring rivalry, துணிவு. (பிங்.) 7. Debt, கடன். 8. A fish, ஓர்மீன். 9. Thong, வார். (p.) கச்சச்செல்வம்--கச்சத்தினங்கம், s. A bone of that fish. 59) *

kaṉam (p. 102) s. Heaviness, weight, gravity, பாரம். 2. Thickness, பருமை. 3. A solid, a cube, கனத்தவடிவு. 4. Honor dignity, respectability, moral worth, பெருமை. 5. Gravity, solemnity, பாரசிந்தனை. 6. Abundance, plenty, copiousness, much, excessiveness, மிகுதி. 7. Sonorousness or depth of musical sounds, இசைவிகற்பம். Wils, p. 38. G'HANA. (c.) 8. (p.) Density, closeness, செறிவு. 9. Hardness, solidity, வன்மை. 1. Width, breadth, extension, அகலம். 11. A multitude, assemblage, quantity, number, crowd, கூட்டம். 12. Clouds, மேகம். 13. Gold, பொன். 14. The thick root of கோரை grass, கொரைக்கிழங்கு. 15. A circle, வட்டம். 16. Dignity, elegance, சீர்மை. கனகனசங்கலிதம், s. Adding the cubes of the natural numbers with the sum of their roots. கனகோபம், s. Great rage. கனங்கொள்ள, inf. To become heavy, ponderous, cumbrous. 2. To become serious, important, momentous. கனசங்கலிதம், s. [in arithmetic.] The summing up of a series of the cubes of numbers in the same order, ஓரெண்பெ ருக்கு. See சங்கலிதம். கனசனம், s. Numerous people a great crowd. கனசாமர்த்தியம், s. Great talents, skill, dexterity. கனதடிப்பு, s. Bulkiness, heaviness. கனதுணிவு, v. noun. Great boldness, a daring exploit. கனபத்தி, s. Distinguished piety. கனபத்தியானபொருத்தனை. A solemn vow. நற்கிரியைகளுக்குக்கனபத்தியானசனம். A people zealous of good works. கனபலம், s. The contents of a solid, ஓரளவை. Wils. p. 38. G'HANAPHALA. கனமழை, s. Heavy rain. கனமாயிருக்க, inf. To be heavy, thick, to be of great weight, importance. கனமாயெண்ண--கனமாய்வைக்க, inf. To esteem, value highly, greatly. கனமாரி, s. Heavy and continued rain, அதிகமழை. கனமானஉபதேசம், s. Weighty or solemn instruction. கனமானகாரியம், s. A serious matter, a weighty affair. கனமின்மை, s. Want of gravity, or weight, disrespect. கனமுள்ளவன், s. An element person. கனமூலம், s. Cube root, ஓரெண். கனம்பண்ண--கனப்படுத்த, inf. To honor, respect, esteem. கனம்பாட, inf. To sing with a full deep voice. கனம்பார்க்க, inf. To estimate by weight, to consider one's condition, external circumstances. கனயோகம், s. Very good luck or fortune. கனயோகசாலி, s. A very fortunate man. கனரசம், s. Rain, மழை. 2. Water, நீர். Wils. p. 38. G'HANARASA. கனருசி, s. Lightning, மின்னல். கனவான், s. A respectable man, கனமுடையவன். கனவிமரிசை, s. Strict examination, investigation. கனவிருள், s. Thick darkness. கனவீனம், s. Dishonor, disgrace. மகிமைக்குறைவு. 2. Lightness, s. பாரக்குறைவு. கனோபலம், s. Hail, ஆலாங்கட்டி. Wils. p. 39. G'HANOPALA. 39)

kl (p. 96) s. A stone, gravel, pebble, grit, சிலை. 2. Precious stones, அரதனம். 3. A rock, a crag, பெருங்கல். 4. A brick--also called செங்கல். 5. (p.) A mountain, மலை. கல்நாட்ட, inf. To set up stones to show the limits of provinces, sometimes as a menace to an invading foe. 2. To set up a stone, or build a monument of some deceased person. கல்நாதம்--கல்வீரியம்--கல்வேகம், s. Green vitriol, அன்னபேதி. கல்நார்--கல்லின்காரம்--கற்சத்து-கற்சவளை s. A kind of fossil, an incombustible substance, asbestos--used for decayed gums, &c., ஓர்மருந்து. கல்நெஞ்சு, s. A stony heart, a hard heart, வன்்னெஞ்சு. அவன்நெஞ்சுகல்லாய்ப்போயிற்று. His heart is petrified. கல்நெஞ்சன்--கல்நெஞ்சுள்ளவன், s. A hard hearted, unfeeling, or unrelenting person. கல்மடி, s. [vul.] A hard udder of a cow, காய்மடி. கல்மதம்--கன்மதம், s. Rock alum-one of the one hundred and twenty kinds of minerals. கல்மலை--கன்மலை, s. A rock, கல் வெற்பு, Alum plumosum. கல்மழை--கல்மாரி--கன்மழை, s. Hail, a shower of hailstones. கல்முதிரை, s. The tree yielding satin wood, Chloroxylon swietenia. கல்மொந்தன், s. A species of plantain, ஓர்வாழை. கல்லகம், s. A rocky mountain, மலை. கல்லக்காரம், s. Candied molasses, candy, பனங்கற்கண்டு. கல்லக்காரம்விளைய, inf. To become candied-as the molasses of sweet toddy. கல்லங்காய், s. A fruit which becomes as hard as a stone, கற்காய். கல்லடிக்க, inf. To hew or cut stone. 2. To strike the foot against a stone. கல்லடிமூலம், s. A kind of arsenic, ஓர்பாஷாணம். கல்லடைப்பு, s. Retention of urine by gravel, நீரடைக்குமோர்நோய், Calculus. கல்லளை--கல்வளை, s. A cleft or chasm in a rock or mountain. மலைமுழைஞ்சு. கல்லறுக்க, inf. To make bricks, commonly, கல்லரிய. கல்லறை, s. A vault, a cave hewn out in a rock, sepulchre, a tomb, பிரேதக் குழி. 2. A cavern, குகை. 3. A room with a mortar or stone roof and floor, கல்வீடு. கல்லாங்காசு, s. A small round tile with which children play. கல்லாசாரி, s. A master-mason, an architect, கற்றச்சரின்தலைவன். கல்லிலேநாருரிக்க, inf. To strip fibres from a stone; i. e. to seek for what is unattainable or impossible--an absurdity. 2. To obtain by very great labor. கல்லிழைக்க, inf. To set precious stones, கற்பதிக்க. கல்லீயம், s. A hard kind of lead, pewter, வன்மையானஈயம். கல்லுக்காரர், s. Lapidaries, இரத் தினம்விற்போர். கல்லுக்குத்த, inf. [prov.] To frustrate a business by accusations or underhand representation, காரியத்தைத்தடைசெய்ய. கல்லுதிரி, s. A species of small pox with hard pustules, ஓரம்மை. (See உதிரி.) 2. [prov.] A kind of rice, ஓர்நெல். கல்லுத்தீர, inf. To cut and polish gems. கல்வெட்ட. கல்லுத்தூக்க, inf. To take up the anchor of a dhoney, to weigh anchor, நங் கூரந்தூக்க.--Note. Small boats and catamarans have frequently a stone for an anchor, and hence the preceding form. கல்லுப்பார், s. A rocky stratum, reefs, கற்பார். கல்லுப்பாவ--கற்பாவ, inf. To pave, to floor with stone, flag. கல்லுப்பாவினதரை, s. A pavement, stone floor. கல்லுப்பு, s. A kind of mineral salt, salt in lumps, ஓருப்பு. கல்லுப்பொளிய--கற்பொளிய, inf. [com.] To hew and pick grind stones, கல்லுக்கொத்த. கல்லுப்பொறுக்கி--கற்பொறுக்கி, s. A bird that eats little stones, தூதுணு ம்புறா. கல்லுப்போட, inf. To cast a stoneanchor, நங்கூரம்போட. 2. (fig.) To frustrate a business by accusations or under-hand representations, காரியத்தைத்தடை செய்ய. கல்லுயர்தோள், s. A mountain-like shoulder. கல்லுரல், s. A stone-mortar, கல் லினாற்செய்யப்பட்டவுரல். கல்லுவைக்க, inf. [prov.] To cast anchor. (See கல்லுப்போட.) 2. To apply snake-stones to venomous bites with incantations, &c., விஷக்கல்வைக்க. 3. To set a stone on the forehead as a punishment, the head being bent backward, and the face set toward the sun, நெற்றியிற் கல்லுவைக்க. 4. To crect a stone at a funeral ceremony (a சாச்சடங்கு, personifying a deceased ancestor, whose spirit is supposed to enter and remain in it while the ceremonies are performed. A deification of the soul is supposed to take place and the stone is made an object of worship, சிலைதாபிக்க. கல்லுவைத்துப்பார்க்க, inf. To apply snake-stones to venomous bites with enchantment, incantations, &c. கல்லுளி, s. A stone-cutter's chisel, கல்வெட்டுமுளி. கல்லுளிச்சித்தர், s. A sort of mendicants who carry chains in their hands. கல்லுளித்தச்சன், s. A stone-cutter. கல்லுளியுருக்கு, s. Steel of a very hard kind used for cutting stone. கல்லூசி, s. A medicinal stone. கல்லூற்று, s. A spring in a rocky soil, in wells, கல்லூறுநீரூற்று. கல்லூற்றுத்தண்ணீர், s. Water springing from a rock. கல்லெடுப்பு, v. noun. The bearing of a funeral stone. கல்லெரிப்பு--கல்லெரிப்புமேகம், s. Incontinence of urine, நீர்ச்சுருக்குநோய். (Mat. Ind.) கல்லெறி, v. noun. The throwing of a stone, கல்லெறிகை. 2. s. The distance of a stone's throw, கல்லெறிதூரம். 3. A sling, கவண். கல்லெறிய, inf. To throw or fling a stone, to pelt with stones. கல்லெறிதூரம், s. The distance of a stone's throw. கல்லைநீராக்கி, s. A kind of ore, மாமிசபேதி. கல்லொட்டி, s. A snail, நத்தை, (M. Dic.) கல்வீடு, s. A stone of brick-built house. கல்வெட்டி, s. A stone-cutter, a lapidary. கல்வெட்டுபவன். கல்வெட்டு, s. A stone cutting, engraving in stones, சிலாசாதனம். 2. A stanza, foretelling or commemorating some important event; such stanzas appear sometimes to have been engraven in stone (whence the name), a recorded prediction, அழியாதசொல். 3. [prov.] A stanza commemorative of the death of an ancestor, mentioning the day and hour of the moon when it happened, kept by the descendants to assist in determining the precise time for the annual funeral rites, புகழ்ச்சிசெய்யுள். 4. [prov.] The mane of a well-known stanza, believed to have been written during the period of a Tamil Dynasty in Ceylon, foretelling, as it is interpreted, a succession of different foreign powers, and the final restoration of native rule, in those regions. It is as follows: முன்னைக்குளக்கோட்டன்மூட்டுந்திருப்பணியைப்பின்னைப்பரங்கிபிரிப்பனே--மன்னா கேள்--பூனைக் கண்செங்கண்புகைக்கண்ணனாண்டபின்பு--மரனே வடுகாய்வரும். 'The sacred edifices which the king Koolakottan reared, the Portuguese will demolish, listen O king-after the reign of the cat-eyed, the redeyed and the smoke-eyed, O thou deereyed, the Vaduca will succeed.' There is a different version of the last line, but it does not affect the general meaning-the smoke-eyed are said to be the present dominant power. கல்வெள்ளி, s. A mixture of tin and iron. இரும்பும்வெள்ளீயமுங்கலந்தது. 2. [prov.] Hard inferior silver mixed with much alloy. கல்வேதி, s. A kind of ore, சகஸ் ரபேதி. கற்கட்ட, inf. To build with stones or bricks without cement, to wall a well, &c., கல்லாற்கட்ட. 2. To set stones, enchase, கற்பதிக்க. கற்கட்டுமோதிரம், s. A ring set with a stone. கற்கண்டு, s. Sugar-candy. கற்கருசிலை, s. A plant. கற்கனல், s. A kind of native arsenic. கற்காந்தம், s. A kind of loadstone. கற்காமி, s. The same as அல்மதம். கற்காரம், s. Lapis infernalis, காரக் கல். கற்காவி, s. Ochre, காவிக்கல். கற்குடல், s. Costiveness, constipation, மந்தக்குடல். கற்குவியல்,கற்குவை, s. A heap of stones. கற்குளிக்க, inf. To dive for gems, கடலில்குளித்திரத்தினமெடுக்க. கற்கொத்தி, s. A species of wild pigeon--as கற்பொறுக்கிப்புறா. கற்சட்டி, s. A stone-pot, கல்லி னாற்செய்தசட்டி. கற்சரீரம், s. A hard, stone-like body, whether of men or brutes,வன் மையானவுடல். கற்சாகம், s. Emerald, மரகதம். (M. Dic) கற்சாடி, s. A stone-jar, a stonepitcher, கல்லினாற்செய்தசாடி. கற்சிற்பர், s. Stone masons, bricklayers, stone-cutters, &c., கற்றச்சர். See சிற்பர். கற்சுண்ணாம்பு, s. Stone-lime. கற்சுவர், s. A brick or stone-wall, கல்லினாற்செய்தசுவர். கற்படி, s. A stone-step, or flight of stone-steps. கல்லினாற்செய்தபடி. கற்படுக்க, inf. To pave, கற்பதிக்க. கற்படை--கற்புழை, s. A secret way into a fort, a sally-port, கோட்டையிற் கள்ளவழி. கற்பதிக்க, inf. To pave, கல்லுப் படுக்க. 2. To set precious stones, enchase, மணிபதிக்க. கற்பதித்தவிடம்--கற்படுத்ததரை, s. A paved place. கற்பரன், s. A kind of native arsenic, வெள்ளைப்பாஷாணம். கற்பரிபாஷாணம், s. A kind of arsenic occurring in rocks, அதம்பம். கற்பலகை, s. A slate, a stoneslate. கற்பற்று, s. Stony concretion in chemical preparation, minerals, &c., to be cleared away, கிட்டக்கல். கற்பாசி, s. A dried pale-colored rock moss. கற்பாடு, s. [prov.] Stony ground left uncultivated, கல்லுள்ளவிடம். கற்பாஷாணம், s. A kind of native arsenic. கற்பாவை, s. A figure made of stone, a statue. கற்பாழி, s. A cavern in rock, ம லைக்குகை. கற்பாறை, s. A rock, கற்றிட்டை. கற்பூசரம், s. A mountain containing lead, நாகமலை (M. Dic.) கற்பூமி, s. Stony ground, கல்லுள் ளபூமி. கற்பை, s. [prov.] A merchant's or jeweller's bag of weights, scales, touchstone, &c., நிறைகற்பெய்யும்பை. கற்பொடி, s. Green vitriol,அன்ன பேதி. கற்றச்சன், s. A stone-cutter, a hewer of stone, கல்லடிப்பவன். கற்றளம், s. A floor of stone, a pavement. பருக்கைக்கல்--பருக்காங்கல், s. A gravel stone. பச்சைக்கல், s. Green stone, green quartz, Avanturine. 2. A green stone, Diallage. (Dr. Heyne.) 3. The same as கதிக்கும்பச்சை. விஷக்கல், s. A stone applied to the bite of snakes. குருந்தக்கல், s. The same as கு ருந்தம். நெருப்புக்கல், s. Lapis infernalis, Nitrate of Silver, காடிக்காரம். (M. Dic.) மாக்கல், s. Steatite, Spanish chalk, a whetstone. துருக்கல், s. Iron stone. குழிக்கல், s. The same as கலுவம். கருங்கல், s. Black or blue stone, black Hornblende, Sienite. See Dr. Ainslie's Mat. Med. காய்ச்சுகல், s. A counterfeit gem. தீட்டுகல், s. A whetstone. வெண்கல், s. White stone, quartz. தேய்கல், s. A touchstone. 275)

kẕu (p. 98) s. A stake for impaling criminals, கழுமரம். 2. (p.) A trident, சூலம். 3. An eagle, கழுகு. 4. [vul.] A green clump or cold of grass, புற்பற்றை. கழுக்களம், s. A place of execution by impaling. கழுக்குன்றம்--திருக்கழுக்குன்றம், s. A mountain north-west of Madras, sacred to Siva. கழுச்சிறையன், s. One who deserves impaling. கழுப்பற்றை, s. A clump of tuft of grass. கழுமரம், s. A stake for impaling malefactors. கழுமரம்போல்நிற்கிறான். He stands like a stake, sullen, unmoved, &c.--spoken in anger. கழுமுள், s. A trident, சூலம். 2. A spear, a spike, ஈட்டி. 3. A stake for impaling, கழுமரம். 4. Arms in general, ஆயுதப்பொது. 5. Pomegranate tree, மாதளை, Punica granatum. (p.) கழுமோத--கழுவறைய, inf. To cover the ground with green clods. கழுவன், s. [prov.] A daring villain, a rascal, one deserving the stake, மிகு துட்டன். கழுவாணி, s. The iron spike on the top of an impaling stake, கழுவிலுள்ள வாணி. கழுவாய்நிலம்--கழுவெளி, s. A green field from which clods are taken. கழுவினெய்யுருக்கி, s. [prov.] A woman who collects the juices that fall from persons impaled as a philter for fascinating paramours--a term of abuse or reproach, கொடியவள். கழுவேற, inf. To be impaled, கழு விலேற. 2. To partake voluntarily in another's sufferings, through friendship. பிறன்வருத்தந்தாங்க. கழுவேறி, s. A malefactor, one impaled, கழுவிலேறினவன். 2. A villain, a pest, துணிவுடையவன். கழுவேற்ற, inf. To impale. கழுவேற்றம், v. noun. Impalement. சிங்காரக்கழு, s. A gibbet. 74)

kuṟumuṭṭu (p. 132) s. [local.] Gross insolence, impertinence, மதிப்பின்மை. 2. Great urgency--as when business has been put off to the last moment, கெடுஅவசரம். 3. Being straitened--as in a narrow room, &c., ஒடுக் கம். 4. Pressing or holding one to a thing, using coercion, பலாத்காரமாய்க்கேட்கை. 5. A sudden encounter--as at a corner, &c., சடு தியிலெதிர்ப்படுகை; [ex குறுமை, et முட்டு.] குறுமுட்டன், s. A person daringly insolent; a brute, a savage. குறுமுட்டாய்ப்பிடிக்க, inf. To demand or press with continued urgency. குறுமுட்டானவேலை, s. Work on a very small scale, with too little material. 42)

cākacam (p. 174) s. Boldness, daring, bravery, fortitude, வீரம். W. p. 922. SAHASA. 2. [an elongation of சகசம்.] Truth, certainty, மெய் மை. 3. An elephant, யானை. Compare கசம். (p.) சாகசப்பட்சி, s. A kind of bird said to clean the crocodile's teeth, (lit.) the bold bird, ஓர்பட்சி. சாகசம்பண்ண, inf. To act strenuously with ardour, வீரங்காட்ட. 16) *

cerukku (p. 204) s. Haughtiness, wantonness, pride, vanity, self-conceit, self-importance, self-sufficiency, அகங்காரம். 2. Inflation from pride; intoxication with vanity, wealth, office, &c., கர்வம். 3. Exultation, excessive joy, joviality, elation, களிப்பு. 4. Boldness, daring, mettle, intrepidity, frenzy, arrogance, audacity, presumption, temerity. rashness, wilfulness, ஆண்மை. 5. The feeling or vanity of self-agency, instead of ascribing one's actions, &c., to the deity, ஆணவம். 6. Infatuation, illusion, the diversion of the mental powers from their proper course, or from seeking the supreme good, the predominance of the senses over reason, மயக்கம். 7. High hope, aspiration, sanguine expectation, மனோராச்சியம். (c.) அவன்செருக்குகுலைந்தது. His pride is brought down. செருக்கன்--செருக்குக்காரன், s. A wanton, vain, presumptuous person. செருக்காய்ப்பேச, inf. To speak proudly, to assume too much. செருக்காய்வளர்க்க, inf. To bring up in a delicate manner, செல்லமாய்வளர்க்க. செருக்குக்காட்ட, inf. To show pride, to be vain, self-important, self-conceited. செருக்குப்பண்ண, inf.. To act proudly, arrogantly, wantonly. படைச்செருக்கு, s. Daring intrepidity, high spirits, vaunting and bravado, &c., of the soldier. செருக்கடிக்க, inf. To vaunt with an inarticulate sound. (c.) பணச்செருக்கு, s. Pride of money. கல்விச்செருக்கு, s. Pride of learning. செல்வச்செருக்கு, s. Inflation of wealth. குடிச்செருக்கு, s. A vain conceit of high birth, குடிப்பிறப்பினாணவம். 66)

tikku (p. 237) s. (Sa. Dik.) Region, quarter, point of the compass, direction, திசை. 2. Protection, shelter, aid, ஆதரவு. (c.) எனக்குத்திக்குமில்லைத்திசையுமில்லை. I have no support whatever. திக்குத்திசைதெரியாதஇருட்டு. Darkness so great that one knows not the points of compass or which way to go. திக்குநோக்கித்தெண்டனிடல். Making obeisance toward the place where a person is-a term of respect or reverence used in epistolary writings. திக்கெல்லாம்வெடிபடப்பேசுகிறான். He speaks loud enough to disturb all the points of compass. அஷ்டதிக்கு, s. The eight points of the compass are: 1. கிழக்கு, East. 2. தென் கிழக்கு, South-east. 3. தெற்கு, South. 4. தென்மேற்கு. South-west. 5. மேற்கு, West 6. வடமேற்கு, North-west. 7. வடக்கு, North. 8. வடகிழக்கு, North-east. Some add two others விசும்பு, the heavens or etherial regions, and பாதாளம், the abyss. தசதிக்கு--தசதிசை, s. The ten points for astrological purposes especially in choosing spots for building houses, &c., are named after certain animals. 1. கிழக்கு. கருடதிசை. 2. தென்கிழக்கு. பூனை த்திசை. 3. தெற்கு. சிங்கத்திசை. 4. தென்மேற்கு. கனகதிசை. 5. மேற்கு. நாகதிசை. 6. வடமே ற்கு, எலித்திசை. 7. வடக்கு. யானைத்திசை. 8. வடகிழக்கு. முயற்றிசை. 9. விசும்புத்திசை. 1. பாதாளத்திசை, which see.--Note The animals of the opposite points are natural foes to each other, the one being pursuer, and the other, the pursued. திக்கடைப்பு--திக்கெல்லை, s. [prov.] Boundaries of land, as mentioned in title deeds. திக்கற்றவன், appel. n. A forlorn, destitute, forsaken person. திக்காக, inf. [adverbiality.] In the direction of, toward. கிழக்குத்திக்காகப்போ. Go directly east. திக்காதிக்கு--திக்காலுக்கு, [prov.] In various directions, here and there, பலதிசையிலும். திக்காலுக்கொருத்தராய்ப்போய்விட்டார்கள். They are gone, are scattered in various directions. திக்கியானை, s. The elephants of the eight cardinal points, male and female supporters of the earth are:-1. East Male ஐராவதம். Female அப்பிரமை. 2. S. E. ,, புண்டரீகம். ,, கபிலை. 3. South. ,, வாமனம். ,, பிங்களை. 4. S-W. ,, குமுதம். ,, அனுபமை. 5. West. ,, அஞ்சனம். ,, தாமிரகருணி. 6. N. W. ,, புட்பதந்தம். ,, சுதந்தி. 7. North. ,, சாருவபூமம். ,, அஞ்சனை. 8. N. E. ,, சுப்பிரதீபம். ,, அஞ்சனாவதி. திக்குக்கட்ட--திசைகட்ட, inf. To bind or fortify the cardinal points by turning to each point, repeating the incantation, as இந்திராயநம, and prostrating in worship, to the regent whose protection is sought; then turning to the next point. திக்குக்கட்டு--திக்குப்பந்தனம், v. noun. Fortifying one's self on all sides by incantations, invoking the protection of the regents of the cardinal points. திக்குநோக்க, inf. To look in any direction, as expecting a friend, &c. 2. To direct one's course to any point. திக்குப்பாலகர்--திசாபாலகர், s. The regents of the eight cardinal points, as protectors of the earth, situated beyond the seventh circumambient sea, and invoked in the daily worship, &c. 1. இந்திரன், Indra, regent of the south-east, whose sign is இடி, the thunderbolt. 2. அக்கினி, Agni, regent of the south, east whose sign is புகை, smoke. 3. இயமன், Yama, regent of the south, whose sign is சிங்கம், lion. 4. நிருதி, Niruti, regent of the south-west, whose sign is நாய், a dog. 5. வருணன், Varuna, god of the waters, regent of the west, whose sign is இடபம், a bull. 6. வாயு, Vayu, god of the wind, regent of the north-west. whose sign is கழுதை, an ass. 7. குபேரன், Kuvera, god of riches, regent of the north, whose sign is யானை, an elephant. 8. ஈசானன், Isanan, regent of the northeast, whose sign காகம், a crow. திக்குப்பலி--திக்குப்பூசை, s. Performing puja. around a temple, toward the eight points, to obtain the protection of their regents. திக்குப்பல்லி, s. The chirping of a lizard, as indicating good or ill, according to the direction on which it is heard. திக்குமாறாட்டம், v. noun. Confusion concerning the points of compass, as திசைமயக்கு. திக்குவிசயம், s. Conquering all regions. திக்குவிசயம்பண்ண, inf. To conquer hostile powers. திக்குளார், s. Owners of boundary lands. 27)

ticai (p. 237) s. Region, quarter, point of the compass, direction, திக்கு. W. p. 41. Dis. 2. Influence of a planet on one's life, or fortune, according to the time allotted for it in the horoscope, favorable or unfavorable, கிரகபலம். (See தசை.) 3. Influence excited on the soul in any given period, state, stage, &c., during its transmigrations. (See முத்ததிசை and பெத்ததிசை.) 4. Principality, jurisdiction, princedom, பிர புவின்தேசம். (c.)--Note. The two திசை in the சரநூல் are: 1. இயங்குதிசை, the nostril through which the breath, passes for the time being; sometimes called, பூரணதிசை. 2. சூனியதிசை, the nostril through which the breath does not pass. See சூனியம். அவனுக்குத்திசையடிக்கிறது. A good planet is lavishing its favors on him. திசை, 4. The four cardinal points, also applied by some to the four boundaries of the Tamil country. 1. குண கடல் or கீழ்கடல், the sea to the east. 2. குடகுமலை, a mountain to the west. 3. குமரி, Cape Comorin, to the south, 4. வேங்கடம், a mountain to the north or திருப்பதி. திசைகட்ட, inf. To bind the points of compass by mantras. See திருக்குக்கட்ட. திசைக்காற்று, s. Wind which blows from some one point of the compass. திசைச்சொல்--திசைமொழி, s. Provincial words. See சொல். திசைதப்பிவர, inf. To arrive at a place undesignedly, having missed the proper road. 2. [ironically.] To say to one coming after a long interval as a slight reproof, you must have come by mistake. திசைமுகன், s. Brahma whose four faces are turned toward the four points respectively, பிரமன். திசையடிக்க--திசையடுக்க, inf. To be under the influence of a good planet; to be in fortunate circumstances. திசையுடையவர், appel. n. (Hon.) The principal of a district. See உடையார். எல்லாத்திசைக்கும். All points, the whole hemisphere of horizon. 35) *

tuṇi (p. 246) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To be sundered, cut, severed, துண்டமாக. 2. v. a. To resolve, determine, purpose, design, எண்ண. 3. To identify, recognize, தெளிய. 4. (c.) To dare, venture, risk, hazard, presume, துணிகரமாக. 5. To attempt, to aim, to endeavor, முயல. 6. To ascertain, form an opinion about, நிச்சயப் படுத்த. துணிந்தார்க்குத்துக்கமுண்டோ. Will those who have made up their minds to an attempt, regard the consequences? துணிந்தகம்பம். A daring person; (lit.) a post in surprise or contempt. துணிநர், s. (plu.) Persons holding undeniable truths. (p.) துணிந்தமனம், s. A hold, daring mind, as of a rash person. துணிந்தவன், appel. n. mas. துணிந்த வன்.) An insolent, forward woman. (Beschi.) துணிந்துசொல்ல, inf. To have the boldeness to say; to venture to say. 2. to speak with confidence, declare boldly, affirm. 3. To speak with clear and certain knowledge. துணிந்துநிற்க, inf. To be bold, to stand to, persist in, maintain. துணிந்துமணியங்கட்ட, inf. [prov.] To persist in a foolish purpose (in contempt) 2. To persevere with energy. துணிபொருள்--துணிவுப்பொருள், s. A thing known and advanced with certainty and confidence. 2. A thing assumed and presumed upon. (p.) துணிபு, v. noun. Ascertainment, judgment, determination, conclusion, தெளிவு. 2. Opinion, theory, sentiment, assumption, தீர்ப்பு. துணிவு--துணிகை--துணிதல். v. noun. Confidence, assurance, boldness, தைரியம். 2. Presumption, temerity, audacity, rashness, துணிகரம். (c.) 3. Ascertainment, certainty, determination, conclusion, decision, தெளிவு. 4. Opinion founded on facts, knowledge, evidence, &c., தீர்ப்பு. 5. Purpose, design, aim, endeavor, நோக் கம். 6. Sundering, parting, separation, dividing, பிரிவு. இதேதுணிவு. This is certain, evident, determined. துணிவுரை, s. One of the fourteen subdivisions of விருத்தியுரை. See உரை. 2)

tuṇikrm (p. 245) s. Boldness, intrepidity. confidence, assurance, தைரியம். 2. Venturesomeness, daring, presumption, temerity, துணிவு. (c.) துணிகரக்காரன், s. A bold, resolute, daring person. 69)