akaṭam (p. 1) s. [priv. அ et கடம், justice.] Injustice, அநீதி. 2. A wile, trick, விகடம். (c.) அகடவிகடம், s. Chicanery, stratagem, treachery, circumlocution, தட்டு மாற்று. *அகடன், s. An unjust, deceitful, treacherous man. 21) *

aṇāppu (p. 9) கிறேன், அணாப்பினேன், வேன், அணாப்ப, v. a. [prov. not approved.] To deceive, cheat, ஏய்க்க. (c.) அணாப்பு, v. noun. Cheating, deception, ஏய்க்கை. 26) *

atppiym (p. 10) s. [prop. அசப்பியம்.] Obscenity, low abuse, filthy talk, சபைக்க டாத சொல். அதப்பியம்பேச, inf. To express one's self indecently, or vulgarly. 19) *

aṉu (p. 33) s. [sans. அநு.] The jaws, mandibles, கதுப்பு. Wils. p. 968. HANU. 2. prep. Following close, succeeding, together, தொடர்ச்சி. 3. Alliteration in poetry. மோனை. 4. Like, equal to, சமம். 5. A prefix to words from the Sanscrit implying after, like, in the same manner, with, together with, severally, each by each, &c. Wils. p. 31. ANU. (p.) அனுகமனம், s. Accompanying, உடன்போகுதல். Wils. p. 31. ANUGAMANA. அனுகரணம், s. Imitation, doing a thing like another, ஒன்றுபோற்செய்கை. Wils. p. 31. ANUKARAN'A. அனுகரணவோசை, s. Imitative sound. அனுகூலம், s. Favor, auspices, kindness, propitiousness, விக்கினமின்மை. 2. Success, prosperity, the accomplishment of an object, a happy issue, consummation, காரியசித்தி. Wils. p. 31. ANUKOOLA. இரண்டுபேருக்கு மனுகூலம்போலே தோன்றி. Appearing favorable to both parties. அனுகூலப்பட, inf. To succeed, be successful. அனுகூலன், s. Patron, benefactor. 2. (சுவைக்கொத்து.) A husband who does nothing in breach of his faith to his wife-one of the four சிங்காரநாயகர். அனுகூலி, s. Patron, benefactor. அனுகோதம், s. (Anat.) Cerebellum. அனுக்கிரகம், s. Favor, grace, benignity, அருள். Wils. p. 32. ANUGRAHA. 2. Illumination of souls,--one of the five acts ascribed to Siva, பஞ்சகிருத்தியத்தொ ன்று. See கிருத்தியம். அனுக்கிரககர்த்தா, s. The gracious Creator. அனுக்கிரகஞ்செய்ய--அனுக்கிரகம் பண்ண, inf. To exercise favor, be merciful. அனுக்கிரகாங்குரம், s. The sprouting of grace. அனுக்கிரகிக்க, inf. To be gracious, benignant, to bestow favor, show kindness, grant, be propitious, அருள்செ ய்ய. அனுக்கிரகிப்பு, v. noun. Favoring, aiding. அனுக்கிரமம், s. Order, regularity, train, கிரமம். Wils. p. 31. ANUKRAMA. அனுசந்தானம், s. Search, inquiry, investigation, ஆராய்வு. 2. Meditation, contemplation (on an image of the deity) in the mind, விடாயோகம். Wils. p. 36. ANUSAND'HANA. அனுசந்தானம்பண்ண, inf. To fix an arrow in the bow, வில்லிலம்புபூட்ட. அனுசந்திக்க, inf. To contemplate, meditate, விடாதுதியானிக்க. 2. To attach constantly as the arrow to the bow, அம்பிடைவிடாமற்பிரயோகிக்க. அனுசரணம்--அனுசரணை, s. Custom, habit, usage, comformity to usage, as, அனுசாரம். 2. Cleaving unto, பற்றி நடக்கை. 3. Attention, kindness, உபசாரம். Wils. p. 36. ANUSARAN'A. அனுசரன்--அனுசாரி, s. A follower, adherent, சார்ந்தோன். 2. A companion, assistant, உதவிக்காரன். Wils. p. 32. ANUCHARA and ANUCHARIN. அனுசரிக்க, inf. To follow, practise, adhere to (a friend, a deity, religious opinion, &c.,) பின்பற்ற. 2. To worship, serve, reverence, வழிபட. 3. To celebrate, observe, keep a day, rite, &c., கொண்டாட. 4. To apply, wait upon, make persevering application to, சார. 5. To join one's party, embrace one's opinion, unite with one, become a proselyte to, சேர.--Note. Perseverance is always implied; [ex அனுசாரம்.] இராசாவை யனுசரித்துய்யப் பெற்றேன். By continual application to the king, I have obtained promotion. அனுசரிக்கை--அனுசரிப்பு, v. noun. Following, celebrating, worshipping, &c. அனுசன்--அனுசாதன், s. A younger brother, தம்பி. Wils. p. 32. ANUJA and ANUJATA. (p.) அனுசாரம், s. Adherence to custom, following after, accompanying, &c., தொடர்தல். Wils. p. 36. ANUSARA. 2. Retrogression of a planet, வக்கிரம். அனுட்டானம்--அனுஷ்டானம் s. Exercise of prescribed daily duties, performance of religions rites, அனுட்டி ப்பு; [ex அநு, according to, et ஸ்தா, to stay.] Wils. p. 36. ANUSHTANA. அனுட்டானச்செம்பு, s. A pure pot used in the daily worship. அனுட்டிக்க, inf. To perform religious rites and ceremonies--as fasting, penance, bathing, repeating incantations, &c. விரதமுதலியவனுசரிக்க. 2. To practise, habituate one's self, observe, விடாதுதொடர. துராசாரமனுட்டித்துக் கெட்டுப்போனான். By an evil course of life he was ruined. அனுட்டிப்பு, v. noun. Performing, practising, (religious rites, &c.) observance. அனுதினம் Daily, எப்பொழுதும். Wils. p. 32. ANUDINA. அனுதினமும், Day by day, every day. அனுபந்தசதுஷ்டயம்--அனுபந்தம், s. Union, connection, இயைபு. Wils. p. 34. ANUBUND'HA. The four அனுபந்தம் or properties of a book to be mentioned in the preface are, விடயம். contents; சம்பந்தம், order; பிரயோசனம், object; and அதிகாரி, persons for whom intended. அனுபல்லவி, s. The stanza immediately following the chorus in the species of verse called பதம். See முத்திரைப்பல் லவம். அனுபவம், s. Feeling, experience, enjoying or suffering the results of actions done in former births. Wils. p. 34. ANUB'HAVA. அனுபவப்பட, inf. To be realized, 2. To be attended with success. அனுபவிக்க, inf. To enjoy, suffer, experience good or evil, enjoy or suffer the effects of actions performed in former births, enjoy the benefit of, துய்க்க; [ex அனுபவம்.] சுகதுக்கங்களிரண்டையுமனுபவிக்கிறோம். We experience both joy and sorrow. ஒருவன்வீட்டைப்பிறனொருவன் பத்தாண்டளவும் யாவருமறியவனுபவித்தால் அவ்வீடவனதே. If any one have the possession of the house of another for ten years, and this be generally known, the house becomes his. அனுபவிப்பு, v. noun. Enjoying, suffering, experiencing. அனுபாகம், s. (Anat.) Maxillary portion; [ex ஹநு, jaw.] அனுபானம், s. A fluid vehicle in medicine, drink taken with or after medicine. 2. An ingredient to take with, or after medicines, as sugar, &c. Wils. p. 33. ANUPANA. அனுபூதி, s. A boon or blessing obtained from the Supreme Being connected with or leading to final bliss, divine knowledge, favor, grace in reference to divine things. 2. Superhuman knowledge ascribed to or obtained from Siva. Wils. p. 34. ANUB'HOOTI. 3. Sentiment, சிந்தனை. அனுபோகம், s. Experience, practice, அப்பியாசம். 2. Enjoyment or suffering, அனுபவம். 3. Delight, mutual delight, இன்பம். 4. Venery, புணர்ச்சி. அனுபோகிக்க, inf. To enjoy, have mutual delight, sexual intercourse, experience good or evil. அனுமதி, s. Assent, approbation, consent, சம்மதி. 2. Order, command, கட் டளை. Wils. p. 34. ANUMATI. அவருடைய அனுமதிப்படி. By his order or in his name. அனுமரணம், s. The voluntary death of a widow on the funeral pile with the deceased husband, உடன்கட்டையேறுகை. Wils. p. 34. ANUMARAN'A. 2. A system of architecture. See சிற்பநூல். அனுமானம், s. Inference, illation-one of the modes in logic of arriving at a conclusion, as from smoke to infer the presence of fire, காரியத்தாற்காரணமறிகை. Wils. p. 34. ANUMANA. Some reckon the following four kinds; viz.: 1. தன்பொருட் டனுமானம். 2. பிறர்பொருட்டனுமானம். 3. அன் னுவயவனுமானம். 4. வெதிரேகவனுமானம். In அளவை the four are; 1. ஏதுவனுமானம், inference of an existing cause from sight of the effect, as of fire from the appearance of smoke. 2. பொதுவனுமானம், inference of the existence of a thing or reality of a thing by the presence of another, which is not wholly conclusive but probable and consistent. 3. எச்சவனு மானம், inference of a past cause from a present effect--as fishes in the rivers show that torrents have fallen on the mountains. 4. முதலனுமானம், inference of a future effect from a present cause-as that rainy clouds will bring rain. Another. 1. பூர்வக்காட்சி, inference of a thing from previous knowledge of its properties--as when we see a flower, we identify it from its smell. 2. அனுமானவ னுமானம், inference from an inference--as when we infer that a man is learned from his mode of treating a subject. 3. ஆகமவனுமானம், inference from the rules of Agamas--as the punishment is owing to former deeds. 2. Doubt, hesitancy uncertainty, conjecture, சமுசயம். அனுமானப்பிரமாணம், s. one of the eight laws of evidence, inference, காரியத்தாற்காரணத்தைக்காட்டுவது. அனுமானிக்க, inf. To neigh as a horse, குதிரைகனைக்க. 2. To doubt, hesitate, சந்தேகிக்க. 3. v. a. To imagine, infer, understand or determine by inference, காரியத்தாற்காரணமறிய. அனுமானிதம், v. noun. The neighing of a horse. அனுமேயம், s. The thing sought to be known as fire which is infered from smoke. Wils. p. 34. ANUMEYA. அனுமை, s. [in logic.] Inference, conclusion from premises, அர்த்தாபத்தி. Wils. p. 34. ANUMA. 2. Front of the temples close to the back of the eye, கண்ணிமையினடி. அனுராகம், [ex ரஞ்ச, desire.] Attachment, fondness, faithful love of a husband and wife. Wils. p. 35. ANURAGA. அனுராகபோகம், s. Sexual enjoyment. அனுராகமாலை, s. A poem. அனுரூபம், s. Likeness, resemblance. Wils. p. 35. ANUROOPA. அனுலோமசன்--அனுலோமன், s. The child or descendant of a high caste father by a low caste mother; [ex லோய, hair of the body.] Wils. p. 35. ANULOMAJA. அனுவக்கிரம், s. The transit of a planet in retrogression into the preceding sign. அனுவக்கிரேஷ்டம், s. The quantity expressed by இஷ்ட, 3°ree; 2. அனுவதிக்க, inf. To repeat what has been said before, திரும்பச்சொல்ல. அனுவாதம், s. Repetition of a reason or argument--opposed to புரோவா தம், வழிமொழிகை. 2. Abuse, reviling, நிந்தி க்கை; [ex வத, to speak.] Wils. p. 35. ANUVADA. அனூர்த்துவாஸ்தி, s. (Anat.) Upper maxillary bone. 102)

apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

amukku (p. 20) கிறேன், அமுக்கினேன், வேன், அமுக்க, v. a. To crush, press or squeeze, as a fruit, a boil, &c., அமுத்த. 2. Press down, press in or under, as a vessel into water, immerse, depress, press down or in, indent by pressure, அமிழ்த்த. 3. (fig.) To oppress, நெருக்க. நீரிலேசெம்பையமுக்கிமொண்டுவா. Sink the brass pot in the water, draw it up, and bring it. அமுக்கு, v. noun. Compression, depression, oppression as by nightmare, pressure as by the hand of the bailiff, அழுத்துகை. 2. That which compresses, depresses, &c., an incumbent weight, அமுக்குபாரம். அமுக்குண்டு கதறிக்கொண்டுகிடந்தான், He lay crying out, prostrate under the burden. அமுக்கன், s. One who does things secretly, இரகசியத்திற்கருமமுடிப் போன். 2. A sly, cunning person, dissembler, a deceiver, தந்திரகாரன். (c.) 3. [prov.] Nightmare, நித்திரையிலமுக்குமாவி. 20)

aẕu (p. 32) கிறேன், தேன், வேன், அழ, v. n. To weep, cry, இரங்க. 2. To bewail, lament, புலம்ப. 3. To whine, சிணுங்க. 4. To low, bellow, (as a cow for its call), bleat, (as a sheep), mew, (as a cat), caw, (as a crow), cry or hoot, (as an owl), கத்த. In some of these a cry of distress or anxiety is indicated as of the dam for its young. குடல்கூழுக்கழக்கொண்டைபூவுக்கழுகிறதா? Would you by adorning your hair with flowers while your belly is craving food? ஆண்டாண்டுதோறுமழுதுபுரண்டாலும் மாண்டார் வருவரோ மாநிலத்தில்? What though we roll in sorrow from year to year, can the deceased return again to this nether world? அழுகண்ணி, s. A species of plant from which water is continually oozing and dropping, ஓர்பூடு. அழுகள்ளன், s. A hypocritical weeper. அழுகுணி, s. A crying one, அ ழுவோன். அழுகை, v. noun. Weeping, crying. 12)

aẕukkāṟu (p. 32) s. Envy, grudging, பொறாமை. 2. Falsehood, deceit, guile, பொய்.

ākācam (p. 35) --ஆகாயம், s. Air, ether, பஞ்சபூதத்தொன்று. 2. The sky, the visible heavens, வான். Wils. p. 13. AKASHA. 3. One of the eight கணம், (see கணம்,) a measure in poetry of three அசை, two dissyllabic, and one monosyllabic--as கரு விளங்காய். ஆகாசகமனம்--ஆகாயகமனம், s. Passing through the air. 2. An art supposed to be acquired by the power of incantations and magical medicaments--one of the sixty-four கலைஞானம். ஆகாசகருடன்--ஆகாயகருடன், s. A creeper, கொல்லங்கோவை, Bryonia epigea. ஆகாசகரை--ஆகாசக்கரைக்கட்டு-ஆகாசபாலம், s. A fancy, chimera, deception, மனோராச்சியம். ஆகாசகாமி--ஆகாயகாமி, s. One of the three kinds of horses--that which has power to walk through the air. ஆகாசக்கத்தரி--ஆகாயக்கத்தரி-ஆகாயவழுதுணை, s. A plant yielding an edible fruit, Hibiscus longifolius, L. ஆகாசக்கல் s. An atom from the airy regions which it is supposed strikes the eye, which does not recover till the same hour next day, ஆகாசத்திற் பறக்குமணு. ஆகாசத்தாமரை, s. A water plant, Pistia stratiotes, the roots of which float in the water, அந்தரத்தாமரை. 2. (fig.) An aerial or sky-lotus; i. e. a fanciful or ideal thing, absurdity, impossibility, பொய். ஆகாசபட்சி, s. The sky-lark, சா தகப்புள். ஆகாசமண்டலம், s. The aerial regions, வானமண்டலம். Wils. p. 13. AKASHAMANDALA. 2. A kind of dancing, ஓர்கூத்து. ஆகாசமயம், s. Emptiness, that which is void of substance. ஆகாசமார்க்கம், s. The aerial way as passed by gods, by the planets, and other heavenly bodies regarded as gods; and by men who by austerities, incantations, magical rites, &c. have acquired superhuman powers. ஆகாசவல்லி, s. A running plant, ஓர்கொடி, Menyanthes cristata. (Roxb.) ஆகாசவாசிகள், s. The inhabitants of the ethereal regions, ஓர்தேவ கணம்--One of the eighteen கணம். ஆகாசவாணி--ஆகாயவாணி, s. A voice from heaven, an oracle delivered by an invisible being, அசரீரிவாக்கு; [ex வாணி, speech.] Wils. p. 13. AKASHAVAN'I. ஆகாயப்பிரவேசம், s. The power of self-concealment, in the ether of the atmosphere, by means of magical spells --one of the sixty-four கலைஞானம், which see. 13)

āyam (p. 39) s. Gain, profit, income, revenue, ஆதாயம். Wils. p. 117. AYA. 2. Duty, custom, toll. சுங்கம். 3. Dice, கவறு. 4. The cast of dice in a game, சூதாடுந்தாயம். 5. An assembly of women, female attendants on a lady, மாதர்கூட்டம். 6. A female companion, தோழி. 7. Mother, தாய். 8. Bow-string, நாணி. 9. A kind of drum, மல்லரி. 1. Length, extension, நீளம். (p.) ஆயத்துக்குள்ளேமாயம். A small gain in a small traffic. ஆயக்கட்டு, s. A deceitful fabrication, used with மாயக்கட்டு. 2. The total extent of land in a district. (c.) ஆயக்கட்டாகப்பேச, inf. To utter a falsehood so as to deteriorate one's character. ஆயக்காரன், s. A tax-gatherer, a custom-house officer, a publican, சுங்கம்வா ங்குவோன். ஆயத்தலம்--ஆயத்துறை, s. A custom-house, or place where toll is paid. ஆயந்தீர, inf. To pay toll or duty. ஆயம்வாங்க, inf. To take toll. 27)

āẕm (p. 43) s. Depth, profundity, great depth, abyss, குட்டம். 2. Mature thought, learning, discrimination, comprehensiveness of mind, ஆழ்ந்தகருத்து. That which cannot be easily understood, அறிதற்கரியது. (c.) ஆழஞ்சோதிக்க, inf. To prove, examine, examine one`s depth of knowledge, &c. ஆழமானகருத்து, s. Abstruse idea, profundity of meaning, deep or profound wisdom, sense. ஆழமுடைத்தாதல், Comprehensiveness of language--being one of the ten beauties of composition, நூலழகுபத்தி னொன்று. ஆழம்பார்க்க, inf. To sound the depth of any place. 2. To sound or sift one. ஆழியன், s. An impostor, deceiver, one who conceals his opinion. 46)

iṭkkr (p. 45) s. Vulgar language, terms of things or actions, too obscene to be named openly, மறைத்தவார்த்தை. 2. Fornicators, adulterers, தூர்த்தர். 3. A water-pot, குடம். 4. Closeness, narrowness, நெருக்கம். (p.) இடக்கரடக்கல், v. noun. A symbolic expression to avoid indecent terms. இழிந்தசொற்களைமறைத்துக்கூறல்--as கால்கழு வுகிறது. To put water on the feet, i. e. to wash after stool. (p.) 52)

iṭkku (p. 45) s. Incivility, rudeness in answers, contumely, சேஷ்டை. 2. Indecent words, இழிசொல். 3. Opposition, contrariety, non-compliance, முருட்டுத்தனம். 4. Cavil, pugnaciousness, captiousness, குதர்க்கம். (c.) இடக்குச்சொல்லுகிறான். He uses subterfuges, he opposes, speaks against, &c. அவன்செய்கிறதெல்லாமிடக்கு. His conduct is all contrary, unyielding. இடக்கன், s. A rude, saucy, disrespectful person, தாறுமாறுசெய்பவன். இடக்குப்பண்ண, inf. To deal knavishly, fraudulently, to do wrong. இடக்குப்பேச, inf. To cavil, speak unmannerly, use indecent language. இடக்குமடக்கு, s. Trouble, difficulty. 2. Cavil. 54)

iṇāppu (p. 45) கிறேன், இணாப்பினேன், வேன், இணாப்ப, v. a. [prov. as also அணா ப்பு.] To deceive, cheat, disappoint, entice, ஏய்க்க. இணாப்பு, v. noun. Deceit, cheating, defrauding, ஏய்ப்பு. 133)

irāvaṇaṉ (p. 50) s. The king of Lunka or Ceylon, killed by Rama, இலங்கை வேந்தன். Wils. p. 74. RAVAN'A. இராவணசன்னியாசி, s. A name of Ravana when he disguised himself under the mask of a hermit. 2. (fig.) A deceitful person. இராவணன்மந்திரி, s. The minister of Ravana, மகோதரன். 2. (fig.) A deceitful person, a hypocrite, கபடன். இராவணன்மீசை, s. A species of grass resembling the whiskers of Ravana, ஓர்புல், Spinifex squarrosus, L. இராவணாத்தம்--இராவணாஸ்தம், s. A kind of lute formed with a hollow cocoanut-shell, ஓர்யாழ். இராவணி, s. The eldest son of Ravana--as இந்திரசித்து. Wils. p. 74. RAVAN'I. (p.) 48)