apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

iraṭcakam (p. 48) --இரட்சணியம்--இ ரட்சணை--இரட்சை, s. Preservation, protection, salvation, deliverance from evil, carrying forward the operations of evolved nature, காப்பு. See திதி. Wils. p. 692. RAKSHAKA, RAKSHAN'A, RAKSHAN'EEYA, and RAKSHA. இரட்சகன்--இரட்சணியன்--இரட் சாதிபதி, s. A protector, preserver, saviour, காப்பவன். Wils. p. 692. RAKSHAKA. இரட்சாபந்தனம், s. An amulet, charm, அட்சரவியந்திரம். 49)

aintu (p. 80) adj. or noun. Five, ஓரெண். ஐங்கணை, s. Five flowers feigned to be the arrows of Hindu cupid. (p.) ஐங்கணைக்கிழவன், Kama, the Hindu cupid, lit. lord of the five arrows, மன்மதன். (p.) ஐங்கரன், s. Ganesa, the five-handed. He is represented with an elephant's head, the proboscis or trunk is figuratively reckoned as a hand, விநாய கன். (p.) ஐங்கரற்கிளையோன், s. A name of Skanda, முருகன். 2. Verapattra, வீரபத் திரன். (p.) ஐங்கலம், s. Sixty marcals. ஐங்காதம், s. Five leagues. ஐங்காயம், s. The five kinds of காயம். (See காயம்.) 2. Other five kinds are used in witchcraft, viz.: 1. மிளகு, pepper. 2. வெந்தயம், dill. 3. ஓமம், cardamom. 4. வெள்ளுள்ளி, garlic. 5. பெருங் காயம், assaf&oe;tida. ஐங்காயத்தூள்--ஐங்காயவுண்டை, s. Powders of five ingredients given to women after child-birth, ஓர்மருந்து. ஐங்குரவர், s. The five superiors, ஐம்பெரியோர், viz.: King, அரசன்; guru, குரு; father, பிதா; mother, மாதா and elder brother, தமயன். In some classifications, உபாத்தியாயன் is placed instead of மாதா. ஐங்குழு, s. The five confidential servants of a king, அரசர்க்குக்குழு, viz.: 1. மந்தியர், ministers. 2. புரோகிதர், priests. 3. சேனாபதியர், generals. 4. தூதர், ambassadors. 5. சாரணர், spies. ஐங்கோணம், s. A pentagon, quinquangular figure, பஞ்சகோணம். ஐஞ்ஞூறு, s. Five-hundred, ஐந் நூறு. ஐந்தரு, s. The five trees in the world of Indra, பஞ்சதாரு, viz.: 1. அரிச்சந்த னம். 2. கற்பகம். 3. சந்தானம். 4. பாரிசாதம். 5. மந்தாரம். ஐந்தருநாதன், s. Indra, lord of the five trees in the celestial world, which yield whatever is asked or desired of them, இந்திரன். (p.) ஐந்தலைநாகம், s. A fabulous fiveheaded cobra, of which each head is supposed to contain a very precious gem. It is said to be found in mountainous districts and to have the power of flying. ஐந்தவித்தல், s. The control of the senses, ஐம்பொறியடக்கல். ஐந்தவித்தானாற் றலகல்விசும்புளார்கோமானிந்திர னேசாலுங்கரி. Indra, the god of the celestials, is a living monument of the wonderful power of those who control the five senses. (குறள்.) ஐந்தனுருபு, s. The fifth case (இன்) --one of the ablatives denoting procession, similitude, limit, and means, ஐந்தாம் வேற்றுமையுருபு. மலையின்வீழருவி. Torrents rushing from the mountains. காக்கையிற்கரிதுகளம்பழம். The களா berry is as black as a crow. மதுரையின்வடக்குச்சிதம்பரம். Sethamparam is situated to the north of Madura. கல்வியிற்பெரியன்கம்பன். Kampan made himself great by learning. ஐந்தாங்கால், s. The first post of the marriage shed when planted on the fifth day before the marriage, the third, fifth, or seventh day being chosen, as it may be lucky or otherwise, according to astrological calculation, மணப்பந்தரின் ஐந்தாங்கால். ஐந்தானம், s. The fifth lunar asterism, மிருகசீரிடம். (p.) ஐந்திணை, s. The five kinds of land, &c., ஐவகைநிலம். (See திணை.) 2. The closest friendship or love between husbands and wives, அன்புடைக்காமம். (p.) ஐந்திணைச்செய்யுள், s. A poem in which the five different kinds of soil are described and illustrated--one of the ninety-six பிரபந்தம், ஓர்பிரபந்தம். (p.) ஐந்துருவாணி, s. A shaft connecting the floors or stages of a car. See அ ஞ்சுருவாணி. ஐந்துறுப்படக்கி, s. The tortoise, ஆமை. (p.) ஐந்தொகைவினா, s. [in arithmetic.] The rule of five or double rule of three, ஓர்வகையெண்வினா. ஐந்தொழில், s. The five divine operations, பஞ்சகிருத்தியம், viz.: 1. சிருஷ்டி, creation or reproduction. 2. ஸ்திதி, preservation. 3. சங்காரம், destruction, reduction of things to their primitive elements. 4. திரோபவம், that act of the deity by which he conceals from the sentient soul its future destiny for purposes of moral discipline; concealing, obscuring; i. e. involving the soul in ignorance or illusion by means of magic. 5. அனுக்கிரகம், grace, the various means adopted for the deliverance of the soul from the power of illusion and consequent transmigrations. See கிருத்தியம். ஐமீன், s. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். (p.) ஐமுகன்--ஐயானனன், s. Siva, the five-faced, சிவன். (p.) ஐமுகாஸ்திரம், s. A five-pointed arrow, பஞ்சமுகாஸ்திரம். (p.) ஐம்பது, s. Fifty. ஐம்பத்தொன்று, s. Fifty-one. ஐம்பால், s. [in grammar.] The five பால், or the genders and numbers, ஐந்து பால். 2. The five modes of dressing a woman's hair, ஐவகையாகமயிர்முடிக்கை. 3. The hair of a female, மகளிர்கூந்தல். See பால். (p.) ஐம்புலம்--ஐம்புலன், s. The five senses, பஞ்சவிஷயம். ஐம்புலத்தடங்கான், s. He who is not comprehensible by the five senses-God, கடவுள். (p.) ஐம்புலம்வென்றோர், s. Ascetics, holy persons, முனிவர். (p.) ஐம்புலனடக்கல். Subjugation of the five senses. ஐம்புலனுகர்ச்சியினிறப்பன, s. The five kinds of creatures which perish by means of the senses, viz.: 1. சுவையரல்--மீன், fish, by the taste in catching at the bait. 2. நாற்றத்தால்-வண்டு, beetles, by the smell. 3. ஊற்றினால்-யானை, elephants, by copulation. 4. ஓசையால்-அசுணம், a species of bird by harsh sounds. 5. ஒளியால்-விட்டில், a species of insect, attracted by the light. ஐம்புலன்விழையான், s. An ascetic, முனிவன். (p.) ஐம்புலாதி, s. [prov.] Anxiousness, being full of cares. ஐம்பூதம், s. The five elements, பஞ்சபூதம். ஐம்பொறி, s. The five organs of sense, பஞ்சேந்திரியம். ஐம்பொறிநுகர்ச்சி, s. Enjoyment of the senses, பொறிபுலனைக்கொள்ளுகை. ஐம்பொன், s. The five kinds of metals, பஞ்சலோகம். ஐயாயிரம், s. Five-thousand, ஐந்தா யிரம். ஐயைந்து, s. Five times five. ஐவகைப்பொழுது, s. Five divisions of the day, சிறுபொழுது, viz.: மாலை, யாமம், வைகறை, எற்பாடு, நண்பகல். ஐவகைப்பொன், s. See பஞ்ச லோகம். ஐவகைமயிர்முடி, s. The five methods of dressing women's hair. See ஐம்பால். ஐவகைவினா, s. Five modes of interrogation for the solution of doubtful subjects. See வினா. ஐவர், s. The five பாண்டவர், or sons of பாண்டு, viz.: 1. தருமன். 2. வீ மன். 3. அருச்சுனன். 4. நகுலன். 5. சகாதே வன். 2. (fig.) The five senses in the language of ascetics, ஐம்புலன். ஐவரையடக்கி. Subjugating. the five senses-- ஐவருக்குந்தேவி, s. Dropada the wife of the Pandavas, துரோபதை. ஐவாய்மான், s. A cow, பசு. (திரு விளை.) (p.) ஐவாய்மிருகம், s. A bear--so called from the prehensile power of his four feet and mouth, கரடி. (p.) ஐவிரலி, s. [commonly ஐவேலி.] A creeping plant whose leaf is supposed to resemble the fingers, a pentadactyle, ஓர்கொடி, Bryonia laciniosa, L.-Note. In this plant the god Siva is said to have concealed himself when pursued by பஸ்மாசுரன், who had, by penance, obtained from him, as a boon, power to destroy all on whose head he should place his hand. ஐவிரல், s. The thirteenth lunar mansion, அத்தநாள். (p.) ஐவேலி, s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். 2. A creeper. See ஐவிரலி. ஐவைந்து, s. Five of each, &c., ஐந்தைந்து. 11)

krai (p. 96) s. The natural bank, or shore of a sea, river, tank, &c., கடல்முதலியவற்றின் கரை. 2. Border, extremity of a field, &c., வயல்வரம்பு. 3. Border, edge of a cloth, &c., சீலையின்விளிம்பு. 4. Boundary, limit, எல்லை. (தத். 1.) 5. End, முடிவு. 6. (p.) Word, speech, வார்த்தை. கரைகடக்க, inf. To overflow its bank--used of a tank or river. கரைகட்ட, inf. To make a bank. 2. To make the selvedge of cloth. கரைகட்டுப்பட்டாடை, s. A silk cloths for women with colored borders. கரைகாண, inf. To see the end, to reach the destined port. 2. To understand a book, science, &c., thoroughly. கரைகண்டவன், s. One who is skilled in business. கரைகாணாதது, appel. noun. That which is inexplorable, incomprehensible, unascertainable. கரைகாணாப்பேரொளி, s. The infinitely great light; i. e. God. கரைக்கல்லோலம், s. The sponge, கடற்பாசி. கரைக்காற்று, s. Breeze on the sea-shore, long-shore wind. கரைக்கேற்றபங்கு--கரைக்கேற்ற வீதம்--கரைக்கொத்தவிழுக்காடு, s. Land apportioned to the respective householders in a village. கரைதுறை, s. A landing place. 2. The end, முடிவு. கரைதுறைகாவற்காரன், s. A tidewaiter. 2. A master attendant. கரைபட, inf. To be divided by lots. (Besch.) கரைபிடிக்க, inf. To arrive at a port, &c., கரையடைய. கரைபிடித்தோட, inf. To sail coastwise. கரைபுரள, inf. To overflow, as a river. கரைபோட, inf. To cast lots. 2. To divide land. 3. To erect a bank to a tank. கரைப்பட, inf. To get to shore-as a vessel, to make the store. ஆற்றுக்கக்கரைப்பட்டுவிட்டார்கள். They have gone to the other side of the river. கரைப்படுத்த, inf. To convey to the shore. 2. To land one on the shores of bliss--the office of a Guru or spiritual guide. கரைப்பாதை--கரைவழி, s. Journeying by land, land travel. கரைப்போக்கு, s. The sea-coast, கரையோரம், 2. A way by land, கரைவழி. 3. [vul.] A bastard gem, போலிமணி. 4. vul. Any thing base or inferior, இழி வானது. கரைப்்போக்குக்கல்--கரைப்போக் குப்பொடி, s. A bastard gem found in alluvial soil. கரைப்போக்குமனிதன், s. The same as அநுலோமன். கரையடுக்க, inf. To get near the shore, கரையைக்கிட்ட. 2. To become near --as the shore, கரைகிட்ட. கரையார், s. A respectable caste of fishermen, வலைஞர். கரையாளன், s. One of the proprietors of a village. கரையிட, inf. To assign portions of land to be cultivated. கரையேற--கரைசேர, inf. To get ashore, to land, to be landed, கரையைய டைய. 2. To be rescued from the sea of transmigrations, to be saved, நற்கதியடை ய. 3. To attain an object of desire, விரும்பியதடைய. 4. To rise from distress, sickness, indigent circumstances, &c., to be re-established in life, to become thrifty after poverty, or embarrassment, வருத்தத்தினின்றுநீங்க. 5. To get well married--as a poor girl, வாழ்வடைய. கரையேற்ற, inf. To save, rescue, restore, redeem, கதியிற் சேர்க்க. 2. To raise one from indigence, reinstate, or reestablish one in good circumstances, துன் பத்தினின்றுநீக்க. 3. To emancipate from births, பிறவியொழிக்க. 4. To marry and settle a destitute girl,விவாகம்பெறச்செய்ய. கரையேற்றம், v. noun Salvation, rescue, deliverance, either from temporal, or eternal evils, தியடைகை. 2. Attainment of a desired good, விரும்பியதடை கை. 3. Establishment in, or a restoration, to prosperous circumstances after poverty, துன்பத்தினின்றுநீங்குகை. 4. The marriage of a destitute girl, விவாகப்பேற டைகை. 5. The final deliverance of the soul, பிறவியொழிகை. ஒருகாலத்திலுங்கரையேற்றமில்லாதநரகத்திற்கி டப்பான். He will lie in hell from which there is no possibility of escape. கரையோரம், s. Coast, brink, edge of the shore or bank. கரையோரத்திலேபோக, inf. To go along shore. கரைவலை, s. [prov.] A drag-net, a draw-net. கரைவலைக்காரர், s. Persons who fish with the drag-net. கரைவலைத்தோணி, s. A dhoney for fishing with a drag-net. கரைவலையிழுக்க, inf. To drag a net in fishing. கரைவழி, s. A road along the shore. கரைவழித்தீர்வை, s. Land custom. கரைவழித்தீர்வைச்சாவடி, s. Land custom house. கரைவாடை, s. North-west wind. கரைவீதம், s. The same as கரைக் கேற்றபங்கு. செய்கரை, s. A balk or small causeway in a field of rice, corn, குரம்பு. 175)

caṟ (p. 173) adj. [A sanscrit prefix.] Good, right, excellent, virtuous, &c., நல்ல, உச்சித. W. p. 884. SAT. சற்கருமம்--சற்கன்மம், s. Good deeds, charitable or meritorious acts. See கரு மம். சற்கன்மபரிபாகம், s. The maturing of works of merit performed in previous births, supposed to promote the illumination of the soul, and to lead to the use of means for its deliverance from transmigrations. (p.) சற்கரிக்க, inf. To treat hospitably, to entertain, உபசரிக்க. 2. To be kind, polite, civil, obliging; [ex சற்காரம்.] சற்காரம், s. Kindness, beneficence, hospitality, civility, உபசாரம். W. p. 884. SATKARA. (p.) சற்காரியம், s. Good things, virtuous deeds, pursuits, &c., meritorious actions. சற்காரியவித்தை, s. The four incidents connected with births as necessary for the performance of actions, namely. 1. தனு, body for the performance of actions. 2. கரணம், intellectual faculties, the senses, &c. 3. புவனம், word, locality--as the theatre of actions. 4. போகம், suffering and enjoyment. (p.) சற்குணம், s. An obliging disposition, amiableness, good nature, benevolence, religion. (c.) சற்குணன், appel. n. An amiable, virtuous, obliging person. சற்குரு, s. A guru who seeks the good of his disciples, நற்குரு. 2. The deity--as the teacher of souls, according to their various states. (c.) சற்சங்கம், s. Good society. (p.) சர்சனர், s. [prop. சச்சனர்.] Good or pious men. (c.) சற்சலம், s. Good, pure water, நல்ல சலம். (p.) (சது.) சற்சூத்திரர், s. Superior sudras who have advanced to the கிரியை, or second degree in the Saiva religion; also called சைவர். (p.) சற்பாத்திரம், s. A good vessel, i.e. a worthy, pious, virtuous man, ஒழுக்க முடையோன். W. p. 885. SATPATRA. சற்பிரசாதம், s. A divine gift, a boon, தேவப்பிரசாதம். 2. A sacred offering, நிவே தனம். 3. [in Christ. usage.] Sacrament of the Lord's supper, நற்கருணை. See பிரசா தம். (c.) சற்புத்தி, s. Virtuous propensity, good disposition, நல்லறிவு. சற்புத்திரன், s. A dutiful son, நற்புதல் வன். (c.) 2. (fig.) A disciple dutiful to his Guru, சீஷன். 3. One of the second or கிரியை degree in the Saiva religion, or one faithful to his duties in the degree, கிரியையினிற்போன். சற்புத்திரமார்க்கம், s. Religious course of the second or கிரியை class in the Saiva system. See மார்க்கம். சற்புருடன், s. A moral, virtuous, good man, நல்லவன். 46)

curakṣitam (p. 195) s. A good deliverance; [ex சு, et ரக்ஷிதம்.] சுரக்ஷிதமாய்ப்போக, inf. To enjoy a safe conduct. (R.) 15)

niṉ (p. 277) [a change of Sa. prefix நிர், before soft letters.] For most of the compounds, see under நிர். நின்மலம், s. Purity, immaculateness. நின்மலாவத்தை, s. [also மேலாலவத் தை.] Certain parts of the body regarded as stations of the soul, seeking deliverance from Malam. They are five-fold: 1. நின்மலச்சாக்கிரம், soul's coming to a full vision; 2. நின்மலசொப்பனம், not being affected by the elements; 3. நின்ம லகழுத்தி, insensibility to sinful desires; 4. நின்மலதுரியம், reaching the region of நீ நீக்குப்போக்கு, s. An opening, interstice or gap; used chiefly in the negative, இடைவெளி. 2. Means, pecuniary ability, வழிவகை. 3. Routine of business, கிரியைக் கிரமம். 4. Management, contrivance, உ பாயம். அதற்கொருநீக்குப்போக்குபண்ணும். Devise some means for that. நீக்குப்போக்கில்லாமல். Without proper openings or order. நீக்குப்போக்கறியாதவன், appel. n. One unacquainted with business, a notice. 2. One ignorant of etiquette. நிக்குப்போக்கில்லாதவன், appel. n. One destitute of pecuniary means. 221)

mōcaṉam (p. 369) s. Liberation, deliverance, the end of an eclipse, கிரகணம்விடுகை, 2. Expiation, abolition, விடுகை. W. p. 657. MOCHANA. சாபமோசனம். Abolition of a curse. பாவமோசனம்--பாபவிமோசனம், Expiation of sin. 6)

viṭutlai (p. 392) s. Release, liberty, deliverance, நீங்குகை. (c.) விடுதலைப்பத்திரம், s. The Habeas corpus, granted to some persons. விடுதலையாக்க, inf. To set at liberty. 13)