aḥṟiṇai (p. 1) s. Names of the inferior class, whether animate or inanimate; [ex அல், not, et திணை, class,] not the superior class, உயர்திணையல்லாதது. (p.) 12)

aṭā (p. 7) s. [prop. எடா or ஏடா.] A term of calling, used to inferiors only, கீழ்மகனைவிளிக்குஞ்சொல். 2. An exclamation indicative of anger, contempt, reproof, surprise, &c., ஓரதிசயக்கிளவி. ஏனடா. Why, what, sirrah. 72)

aṭi (p. 8) s. [prop. எடி.] A word for calling a female of lower caste, or an inferior; as, வாடி, come here, you. (c.) 3)

aṇngku (p. 9) s. An inferior deity, a divinity not supreme, தெய்வம். 2. A female deity, goddess, a female inhabitant of Svarga, தெய்வப்பெண். 3. Women in general, பெண்கள். 4. Beauty, அழகு. 5. Desire, ஆசை. 6. Pain, affliction, suffering, வருத்தம். 7. Disease, நோய். 8. Killing, கொலை. 9. Fear, அச்சம். 1. A species of devil-dancing to obtain the aid of a deity to remove sickness, தேவர்க்காடுங்கூத்து. 11. Dance to Skanda, வேலனாடல். (திவா.) (p.) அணங்காட, inf. To be possessed by a spirit so as to utter oracles, attended with various gestures and actions, சன்னதம். அணங்காட்டு, v. noun. Possession with its accon panying gestures, வெறி யாட்டு. 20)

atarumam (p. 10) --அதர்மம்--அதன் மம், s. [priv. அ.] Injustice, wickedness, பா வம், the opposite of தருமம். Wils. p. 21. AD'HARMMA. அதருமாத்திகாயம், s. A body assumed by the soul after death, to undergo suffering for sin in the inferior regions, யாதனாசரீரம்; ex ஹத்தி, sin, et கா யம், body. 28)

apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

aparam (p. 16) s. The end, after part, பிற்பக்கம். 2. The back, முதுகு. 3. The hind quarter, or hind leg of an elephant, யானைப் பின்கால். 4. Variance, discord, பிணக்கு. 5. The west, மேற்கு. Wils. p. 44. APARA. 6. Hell, நரகம். 7. The stern of a ship, கப் பலின்பிற்பக்கம். 8. Coat of mail, கவசம். (p.) அபரசன், s. A younger brother, பின்னோன்; [ex ஜ, born,] also written, அவரசன், which see. அபரஞானம், s. Limited and superficial knowledge obtained by the senses, &c., and subject to interruption, oblivion, &c., பொறிகளாலறியுமறிவு. அபரநாதம், s. One of the five powers or தத்துவம் belonging to Siva. (உப. 157.) அபரபக்ஷம்--அபரபக்கம்--அபர பட்சம், s. The second fortnight of the moon, the moon in its decrease, தேய் பிறை. அபரமுத்தி, s. An inferior heaven, பதமுத்தி. அபரராத்திரம், s. The last watch, கடைச்சாமம். Wils. p. 44. APARARATRA. அபரவயசு, s. Advanced age. (தீ. 229.) அபரவாக்கியம், s. A resulting equation, or correction following a calculation. 2. [in Hindu Astronomy.] The equation of a given tabular number or argument answering to the preceding one. அபரவிந்து, s. One of the five powers or தத்துவம் of Siva. (உப. 157-158, ஞானவா. 33.) அபராசிதன், s. A name of Siva and Vishnu, (lit.) the unsurpassed. Wils. p. 44. APARAJITA. அபராணம், s. The afternoon, the fourth part of the day or from twelve minutes past one till thirty-six minutes past three, பின்னேரம். Wils. p. 44. APARAHNA. 14) *

appṉ (p. 18) s. Father, தகப்பன். பெரியப்பன், s. Father's elder brother. (c.) சிற்றப்பன், s. father's younger brother. (c.) அப்பா, s. Vocative of அப்பன். 2. A word used by parents towards their young children; sometimes to others in calling, especially inferiors; and commonly a word of respect to aged men. 3. An exclamation of surprise, grief or pain. (c.) 15)

amīṉā (p. 20) s. (Hin.) An inferior officer in charge of village affairs under the Amildar, ஒருத்தியோகஸ்தன். 18)

arkkr (p. 22) s. A feigned race of beings, foes to the devas or inferior gods, a class of demons. See இராக்கதர். அரக்கி, s. [mas. அரக்கன்.] A female Raksha, இராக்கதப்பெண். 36)

aṟi (p. 33) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To know, understand, comprehend, recognize, be acquainted with; have a carnal knowledge of, தெரிய. (c.) புத்தியறிந்தபெண். A marriageable girl. வல்லமையறிவோம். We will find out which is the most competent, (by way of bravado.) தன்னையறியுமறிவேயறிவாகும் பின்னையறிவது பேயறி வாமே. To know one's self is knowledge, other knowledge is inferior. அறிகருவி, s. The organs of sense. அறிகுறி, s. A sign, mark, token, symbol. அறிஞன், s. A man of knowledge, especially of divine things, அறிவுடையோன். 2. A poet, புலவன். 3. A sage, முனிவன். 4. Mercury the planet, புதன். 5. Buddha, புத்தன். அறிதுயில், s. A kind of sleep or meditation, in which the person understands all that passes about him--an attribute supposed to belong to the gods and sages, especially to Vishnu. அறிதுயிலமர்ந்தமூர்த்தி, s. Vishnu, திருமால். அறிமடம், s. Indisposition to reduce to practice what is learned. 2. Inability to recall to memory, stupidity in learned persons from infatuation. 3. Feigned ignorance. அறிமுகம், s. Acquaintance with persons (and in vulgar use) with things, slight familiarity. அறியக்கொடுக்க, inf. To inform against one, indict, impeach. 2. To communicate information, instruction, &c. அறியாமை, neg. v. noun. Ignorance. அறியாவினா, s. One of the six forms of interrogation--as when one asks for information. அறியொண்ணாமை, neg. v. noun. The impossibility of knowing. அறிவினா, s. One of the six forms of interrogation; questioning in order to teach. அறிகை, v. noun. Knowing, understanding, knowledge, உணர்வு. 50)

aṟpam (p. 33) s. Littleness, any thing of trifling import, of small consequence, insignificance, சிறுமை. 2. Inferiority, a trifle, இழிவு. Wils. p. 74. ALPA. 3. Slightness, இலேசு. 4. (p.) A dog, நாய். அற்ப ஆசை கோடிதவத்தைக்கெடுக்கும். The coveting of a small thing destroys the penance of years. இதொரு அற்பகாரியம். This is a trifling thing. அற்பசங்கை--அற்பாசமனம், s. The act of making urine, modesté--in reference to those who wear the string. அற்பத்தனம், s. Vileness, meanness. அற்பபுத்தி, s. Low wit, folly, silliness. அற்பமாய், adv. Meanly, basely, vilely. அற்பன், s. (pl. அற்பர்.) An inferior, low-caste or ill-bred person, a mean person. அற்பனுக்குப்பவிஷுவந்தாலத்தராத்திரியிற்குடை பிடிப்பான். If a mean person has obtained wealth, he will carry an umbrella even at midnight. 67)

āṇ (p. 38) s. A male of the human race, or inferior animals, ஆண்பாற்பொது. 2. The male of human species, man, ஆண்மகன். 3. (p.) Manliness, eminence, superiority, தலைமை. ஆணங்காய், s. The branched spadix of the flowers of a palm tree, ஆண் பனையின்காய். (c.) ஆணரி, s. Male jackall, ஓரி. ஆணாப்பிறந்தவன், s. A male, one born a male. ஆணாள், s. [in astrology.] The male division of the lunar asterisms, observed in horoscopes, ஆண் நட்சத்திரம். ஆணெழுத்து, s. A short vowel, or a short animated consonant, குற்றெழுத்து. ஆண்கிரகம், s. In the Hindu system of astrology, any one of the three planets, Mars, Jupiter, or the Sun, ஆண் கோள். ஆண்குறி, s. Membrum virile. ஆண்கூத்து, s. A male character in the drama. ஆண்டகை, s. A king, அரசன். 2. A manly person, சிறந்தோன்; [ex தகை, befitting.] (p.) ஆண்டகைமை, s. Manliness, fortitude, inherent bravery, வீரம். (p.) ஆண்டொழில், s. Exploits, mighty deeds, heroism. (p.) ஆண்டொழின்மைந்தன், s. Arjuna, அருச்சுனன். (p.) ஆண்பறவை, s. The cock, the male of any bird, சேவல். ஆண்பனை, s. The male of the palmyra tree. ஆண்பன்றி, s. A hog, boar, ஒருத் தல். ஆண்பாடு, s. The male energy, ஆண்குணம். 2. Man's affair or work. ஆண்பாடுபெண்பாடுபட்டது. The man and woman labored. ஆண்பால், [in grammar.] The masculine gender, male sex, புல்லிங்கம். 2. Masculine qualities, ஆண்டன்மை; [ex பால், class, nature.] (p.) ஆண்பிள்ளை, s. A male child, a boy, a person of the male sex in general. 2. A man of priority, a head-man. 3. A clever man, or a man of capacity. ஆண்பிள்ளைசிங்கம், s. A bold, heroic, intrepid man, one who does bravely, signalizes himself--a term of applause, வீரன். ஆண்மகன், s. An eminent man. 2. A man. 3. A husband. 4. A son. (p.) ஆண்மரம், s. The class of trees whose interior is hard, solid and suitable for timber, உள்வயிரமுள்ளமரம். 2. The செம்மரம். ஆண்மாரி, s. A masculine woman, a scold, a termagant, an amazon. ஆண்மை, s. Manliness, courage, fortitude, intrepidity, energy, manhood. 2. Strength, vigor, virility. 3. (p.) Truth, certainty. நானென்றவாண்மை. Presumption, selfconceitedness, pedantry. ஆண்வழி, s. Family descent in the male line, any peculiarity in the male line. 26)

ārāy (p. 41) கிறேன், ந்தேன், வேன், ஆ ராய, v. a. To investigate, scrutinize, examine, inquire, deliberate, contemplate, explore, சோதிக்க. 2. To seek, seek for, தேட; [ex ஆர், et ஆய்.] கண்டாராய்மனமே. Consider well, O my soul. ஆராய்ந்துபார்க்க, inf. To examine well, search into, inquire after. ஆராய்ச்சி, v. noun. Search, examination, investigation, deliberation, சோத னை. 2. [pers. noun.] [prov.] A sheriff or bailiff, one who has the command of the inferior officers in a court or office, a superintendent, தலையாரி. ஆராய்ச்சி--ஆராய்ச்சிமணி, s. A bell attached to a royal palace, rung by those who seek for justice from the king. ஆராய்வு, v. noun. Search, examination, investigation. 2. Extensive acquaintance with science and general knowledge, நுண்ணறிவு. 21)

āṟṟl (p. 43) s. Strength, power, prowess, ability, வலிமை. 2. Energy, spirit, முயற்சி. 3. Abundance, much copiousness, மிகுதி. 4. Wisdom, knowledge of divine things, ஞானம். 5. Stability, fixedness, firmness, நிலையுடைமை. For the verbal meanings of this word, see under ஆற்று. v. ஆற்றுவாராற்றல் பசியாற்றல் அப்பசியை மாற்றுவா ராற்றலிற்பின். Though the fortitude with which those who practise austerities endure their hunger is very great, yet it is inferior to the energy of the generous who feed the hungry. ஆற்றல்கேடு, s. Great weakness from sickness, great fatigue, வலியழிவு. (c.) ஆற்றறுக்க, inf. To deprive one of power, reduce his strength, &c., desert him in time of need, வலிகெடுக்க. 69)