aḷ (p. 33) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To measure, fathom, expore, estimate, அளவுசெய்ய. 2. To apportion, mete out, measure out, பங்கிட. 3. To extend, reach, எட்ட. விசும்பளந்தாண்டுநின்றிடுஞ்சிகரியை. The turrets which reached to the sky. மரக்காலைப்பாய்ச்சியளக்கிறான். He measures thrusting in the marcal; i. e. into the heap. பறைவெட்டியளக்கிறான்--பறைதட்டியளக்கிறான். He measures by striking off the excess of the grain. ஐயனளந்தபடி. As God allots. அளக்கை--அளத்தல், v. noun. Measuring. அளபு, v. noun. Measurement, அ ளவு. 2. The lengthening of the sound of a letter, அளபெடை. அளபெடுக்க, inf. To lengthen a letter, whether vowel or consonant, by the insertion of another short letter or mute, as the case may be, for the sake of the poetry, and sometimes for euphony, as, கழூஉ for கழு; மாத்திரைமிக் கொலிக்க. அளபெடை, v. noun. The lengthening of a letter chiefly for the sake of the verse. There are two ways of doing this. 1. உயிரளபெடை, the addition of a short vowel to a long one, either in the beginning, middle, or end of a word--as ஈஇ கை, gift--for ஈகை; படாஅ கை, banner--for படாகை; and குழூஉ, multitude--for குழு. Again this is divided into இயற்கையளபெடை, and செயற்கையளபெ டை. 2. ஒற்றளபெடை, the lengthening of the mutes, ங், ஞ், ண், ந், ம், ன், வ், ய், ல், ள், and ஃ by being repeated twice either in the middle or end of a word when they are placed after one or two short syllables, as அரங்கம், முரஞ்ஞ்சு, மண்ண்ணு, அம்ம்பு, கொள்ள்க, விலஃஃகி. அளப்பம்--அளப்பு, v. noun. Measuring, அளக்கை. 2. (fig.) Fate, destiny, ஊழ். 3. Needless repetition, chatter, அலப்பு. 4. Expressing dissatisfaction, முறுமுறுக்கை. வனிதையரளப்பிலர், The damsels are without number. அளப்பளக்க, inf. To repeat, use needless repetitions, prate, chatter, அ லப்ப. 2. To complain, grumble, express dissatisfaction, முறுமுறுக்க. அளப்பன், s. [prop. அலப்பன்.] A babbler, prater, chatterer, வீணாகப்பேசு வோன். 13)

oṟṟu (p. 84) s. A mute consonant, மெய் யெழுத்து. 2. Spying, espionage, searching, agency, வேவு. 3. A messenger, an agent or emissary, தூதன். 4. A spy, வேவுகாரன். ஒற்றர், s. Spies, searchers, emissaries, வேவுகாரர். 2. The confidential agents or messengers of a prince whether employed in his own dominion or another's, for a good or bad purpose, தூதர். ஒற்றராலக்கணத்தேயுணர்ந்து. Being acquainted (with the counsels of the enemy) at that time through the spies. (பார.) கன்னலொன்றளவைதன்னிற்கந்தவேளொற்றன்யா க்கை சின்னபின்னங்களாகச்செய்குவன். I would tear to pieces the body of Veeravagu, Skandar's emissary, in the space of an hour. (ஸ்காந்.) ஒற்றளபு--ஒற்றளபெடை, s. The insertion of a consonant in verse to lengthen the sound. See அளபெடை. ஒற்றாடல், v. noun. The act of directing spies. ஒற்றாளுதல், v. noun. Employing spies or secret messengers, தூதரையாளுதல். ஒற்றுக்கேடு, s. The elision of a consonant. ஒற்றுக்கேட்டல், v. noun. Overhearing. ஒற்றுப்பெயர்த்தல், v. noun. [in மி றைக்கவி.] Constructing a species of verse so artfully that, independent of the main sense, other meanings may be contained in it, மிறைக்கவியினோருறுப்பு--as அம்புத்தலை, the head of an arrow is அப்பு த்தலை, when the mute is hardened--which means the new head--besides the original meaning. ஒற்றெழுத்து, s. An inanimate consonant, மெய்யெழுத்து. ஒற்றொழிபாட்டு, s. A verse that contains no mute consonants, மெய்யெழு த்தில்லாப்பாட்டு. 27)

kvvu (p. 98) கிறேன், கவவினேன், வேன், கவவ, v. n. To put in, insert, inclose அகத் திட. (p.) கவவு, v. noun. Rolling in, inclosing, insertion, அகத்திடுகை. கவவுக்கைநெகிழாமல். The arm that embraces (her) remaining unrelaxed-- 6)

kuṭōri (p. 117) s. A slit, scarification, கீற்று. 2. [in medicine.] Scarifying the skin of the skull and inserting a mercurial or other medical pill, over which is placed a pot of live coals, in cases of syncope, coma, epilepsy, &c., in order to revive suspended animation, மருந்துக்குடோரி. (Sans. Kuttara, cutting.) 3. Lead ore, வங்கமணல். 4. Borax, வெங்காரம். 5. Mercurius sublimatus, வெள் ளைப்பாஷாணம். (M. Dic.) குடோரிபண்ண--குடோரியாட-குடோ ரியிட--குடோரிவைக்க, inf. To perform the குடோரி operation of healing. 18) *

kettu (p. 138) கிறேன், கெத்தினேன், வேன், கெத்த, v. a. [prov.] To rive by inserting and turning the instrument--as in spilitting a stick. 2. To chop, mince, cut across and athwart in chopping. 3. To make incisions--as in fish; to hack. 4. To chuckle--as a hen, calling her chickens. 9)

kō (p. 148) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [com. கோர்க்க.] To string--as beads, flowers, ola leaves, &c., to file, கோவை செய்ய. 2. To insert and draw--as a string, thread, ratan, &c., in a hole, a mesh, a braid, &c., to thread a needle, &c., கயிறுமுதலியனகோக்க. 3. To compose, compile, arrange, to reduce to order, or system, தொடையாக்க. 4. To clasp or join --as the hands, &c., to lock--as the arms, தொடுக்க, பிணைக்க. 5. To fabricate, as stories, malicious reports, கதைகோக்க. சரங்கோத்ததுபோலேகோத்துவிட்டார். He arranged it as nicely as a string of flowers. கோத்திழைக்க, inf. [prov.] To mend a hole or rent in a mat, a basket, &c. கோத்துக்கொடுக்க, inf. To thread a needle in hedging, roofing, matting, &c., and pass it through to another person. 2. (fig.) To present in an unfavorable light--as the wrong, injury, &c., done to one by his adversary and thereby to aggravate the enmity. கோத்துச்செய்ய, inf. To reduce a theme to system and make a poem. (p.) கோத்துப்பின்ன, inf. To braid, to lace shoes, stays, &c. கோத்துவாங்க, inf. To turn back the shuttle in weaving so as to exclude the border that it may be of a different color. கோத்துவிட, inf. [prov.] To bring into difficulties. 2. To sow discord, to excite enmity. அத்திரங்கோத்துவிடுதல், v. noun. Setting arrows in the bow and discharging them. (p.) நூலில்லாமற்கோத்தல், v. noun. Fabricating a story without any foundation; (lit.) to string without thread. கோப்பு, v. noun. Stringing, inserting, threading, arranging, methodizing. 2. Gaudiness, showiness, gaiety, parade, இடம்பம். 3. (Rott.) Jest, sport, பகிடி. அவன்நலல்கோப்பாயிருக்கிறான். [prov.] He is a rich man. கோப்புகொடுக்க, inf. To prepare all kinds of food. (R.) 4)

tāẕ (p. 235) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [prov.] To let down, to deepen, to depress, தாழச்செய்ய. 2. To be slow or dull, மந்திக்க. 3. To wait, stay, தாமதிக்க. (Jaffna usage.) தாழ்த்திப்பிடிக்க, inf. To hold down another's head, a branch, &c. கொட்டைதாழ்க்க, inf. To plant seeds, to set or to insert. சவந்தாழ்க்க, inf. To inter a corpse. துலாத்தாழ்க்க, inf. To lower the wellsweep. பொழுதுதாழ்க்க, inf. To while away time. தாழ்ப்பு, v. noun. Lowering.2. Burying, inserting, planting. 3. Immersion. 16)

nāṇym (p. 273) --நாணையம், s. Uprightness, honesty, probity, honor, truth, punctuality, நேர்மை. 2. Trust, credit, a good name, superior worth or honor, உண் மை. 3. Extraordinary facts, or supposed facts, in neture, as of the tiger, when missing in a leap, not turning upon the object of his leap; the bos grunniens, when entrapped, making no effort to escape; a cobra retiring from the sight of the நாக தாளி root; the occurrence but once of the small pox, &c;., நிருணயம். 4. Supposed virtue of an action, plant, &c., as the presenting of an herb to the eye as a cure of ophthalmia, தவறாமை. 5. [prov, in combi.] The perforation of the septum of a beast's nose for inserting a rope to guide in, or the rope thus inserted, மூக்குத்துளைத்தல். 6. That which is choice or rare as a commodity, உயர்வு. (c.) நாணயத்தால்கொடுக்கல்வாங்கல், v. noun. Dealing on trust. நாணயக்கயிறு, s. Rope passed through a bullock's nose, to guide it. நாணயக்காரன், s. An upright dealer. நாணயங்காட்டுதல், v. noun. Acquitting one's self honourably. நாணயங்குத்துதல், v. noun. Perforating the septum of a bullock's nose, மாட் டுக்குமூக்குத்துளைத்தல். நாணயசில்லம், s. [prov. vul. சீலம்.] Dishonesty, breach of trust. நாணயச்சரக்கு, s. A commodity of value liable to depreciate from being kept. நாணயஞ்செலுத்துதல், v. noun. Acquitting one's self honorably in business. நாணயத்தப்பு, s. Dishonesty. நாணயபங்கம், s. Loss of credit. 2. Disgrace, as to a woman in appearing before a court. நாணயப்பணம், s. A good coin--oppo. to தேய்கடைப்பணம், one worn. நாணயப்புடவை, s. Fine cloth. நாணயவிலை, s. A fair and proper price. 78)

māṭṭu (p. 349) கிறேன், மாட்டினேன், வேன், மா ட்ட, v. a. To button, to tackle, பூட்ட. 2. To beat violently, அடிக்க. 3. To put in, as wood into the fire, நுழைக்க. 4. To hook in, to shut, கொக்கிமாட்ட. 4. v. n. [with கொள்ள.] To get entangled. (c.) அவனைநன்றாய்மாட்டினான். He gave him good blows. பறவைகண்ணியில்மாட்டிக்கொண்டது. The bird was entangled in a net. கடிவாளமாட்ட, inf. To bridle. மாட்டிக்கொடுக்க--மாட்டிவிட--மாட் டிவைக்க. inf. To put into the stocks, தொழுவிலேமாட்ட. மாட்டல்--மாட்டுதல், v. noun. Buttoning, fastening, hooking, inserting, beating. மாட்டு, v. noun. A beat, a stroke, as நல்லமாட்டு, good blows. 2. Referring. மாட்டெறிதல், v. noun. A rule of criticism, viz., comparison with other parts of the book. (நன்னூற்பாயிரம்.) 2. [a law term.] Inventory, on the outside of a deed, of the property mentioned, and of its disposal, புறத்திற்குறிப்பு. மாட்டெறிந்தொழுகல். A rule of criticism--one of the thirty-two உத்தி. மாட்டேற்று. Allusion, reference, குறி ப்பு. 2. As மாட்டெறிதல். 2. மாட்டுவிக்க, inf. To hook, பூட்டுவிக்க. 9)