amai (p. 20) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To settle, compose, cause to yield, reduce to order, adjust, subject or bring to a right state, adapt, prepare, சரிப் படுத்த. 2. To get into possession, secure unjustly, get over to one's interest, secure, வசமாக்க. (பஞ். 21.) 3. To appoint (divinely), destine, institute, fix, விதிக்க. 4. To make, create, form, produce, உண்டு பண்ண. 5. To effect, accomplish, bring about, perform, manufacture, செய்துமுடிக்க. 6. To cook, prepare food, சமைக்க. (p.) கடவுளமைத்தபடிநடக்கும். It will take place as God has appointed. அமைப்பு, v. noun. Appointment, institution, destination, destiny, கட்டளை. 36)

aḷm (p. 33) s. Salt-pans, salt-works, a place where salt is formed, உப்பளம். 2. (p.) A maritime district, one of the five kinds of land, நெய்தனிலம். 3. Sharpness--as of a sword, &c., also of intellect, கூர்மை. 4. Closeness, நெருக்கம். அளத்தியர், s. Females of the salt-making caste, உப்பமைப்போர்பெண்கள். அளத்துநிலம், s. Brackish and barren ground. See களர்நிலம். அளத்துப்பச்சை, s. A plant growing by the sea and in brackish soil, மருக் கொழுந்துச்சக்களத்தி. அளத்துப்புல், s. A kind of grass, Pommerullia cornucopice, L. அளத்துப்பூளை, s. A species of Illecebrum, Illecebrum brachiatum, L. அளவர், s. (sing. அளவன்.) Saltmanufacturers, (the caste,) உப்பமைப்போர். 23)

ātaricam (p. 38) s. A mirror, கண்ணாடி. 2. A commentary, உரை. 3. Original manuscript, கையெழுத்துப்பிரதிமூலம். Wils. p. 11. ADARSHA. (p.) 40) *

ilikitam (p. 54) s. Written books, manuscripts, எழுதியபுத்தகம். 2. The art of writing, penmanship, chirography--one of the sixty-four கலைஞானம்; [ex லிகி, to write.] 15) *

ilēkakaṉ (p. 55) s. A writer, clerk, copyist, a scribe, an amanuensis, எழுது வோன். Wils. p. 722. LEKHAKHA. 5) *

iḷai (p. 56) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To tire, grow weary, be fatigued, exhausted, to languish, தொய்ய. 2. To grow emaciated, be lean, meagre, &c., மெலிய. 3. To be worn out with age, sickness, &c., to become decrepit, தளர. 4. To become poor, be worn out--as land by continued cultivation, want of manure, &c., சக்திகுறைய. 5. To grow weak and wanting in luxuriance or fruitfulness--as trees, rice, &c., to fade--as a color, வளங்குறைய. 6. To fail before a foe or rival, to yield to superior force, தோற்க. ஒருத்தனுக்கொருத்தனிளையான். One is not inferior to the other, one will not yield to the other (they will fight till they die, except they to parted). இளைத்தோய, inf. To be exhausted from over-exertion. இளைப்பு, v. noun. Weariness, fatigue, exhaustion, faintness, மெலிவு. இளைப்பறுதி, s. Recruiting, recovery from fatigue. இளைப்பாயிருக்க, inf. To be wearied. இளைப்பாற, inf. To rest, take rest, repose, இளைப்புத்தணிய. இளைப்பாறுமண்டபம், s. A room for rest or repose--1. For idols after a procession, before they are set in the usual place. 2. For kings, or other distinguished personages after journey. to wash their feet, &c. before entering their house, வசந்தமண்டபம். இளைப்பாற்ற, inf. To refresh, cause to rest, show civilities, &c. to travellers or weary persons, இளைப்பொழிக்க. வழியிளைப்பாற்ற, inf. To entertain and refresh travellers, offering them a seat, water to wash their feet, fanning them, &c. மன்றலந்தென்றல்வீசி வழியிளைப்பாற்றினாளே. She (the Ganges) refreshed them by causing the fragrant south wind to blow. (பாரதம்.) இளைப்பாற்றி, s. Rest, resting, repose, cessation, இளைப்புத்தணிகை. இளைப்புற, inf. To be fatigued, to grow weary. 10)

uppu (p. 62) s. Salt, any species of salt, acid or alkaline, லவணம். 2. Saltness, உவர்ப்பு. 3. The sea of salt-water-as distinguished from the other seas of Hindu cosmogony, the ocean, கடல். 4. Sweetness, deliciousness, இனிமை. (கு. 382. 8.) 5. A kind of play among females, மகளிர்விளையா ட்டு. 6. Melody, music, அராகம். 7. A heap of sand used as a goal in the game of prison-bars, விளையாட்டுமணற்குவியல். --Note. Five salts are spoken of as used by alchymists and சித்தாதிகள்; viz.: 1. கறியுப்பு, culinary salt. 2. வெடியுப்பு, salt-petre. 3. இந்துப்பு, a fossil, medicinal salt. 4. ஓட்டு ப்பு, salt supposed to be formed in the skull. 5. அமரியுப்பு, Urinary salt. இந்தப்பேச்சிலேஉப்பில்லை. This speech is void of savor. உப்பங்கழி, s. Salt-pan, உப்புக் கழி. உப்பளம், s. Salt-works, salt-pans, உப்புவிளைநிலம். 2. Brackish land, கழி. உப்பளங்கட்ட, inf. To construct salt-pans. உப்பளம்பாய்ச்ச, inf. To convey water into the salt-pans. உப்பளவர்--உப்பமைப்போர், s. Saltmanufacturers. உப்பிட--உப்புப்போட, inf. To salt. உப்பில்லாப்பேச்சு, s. Insipid discourse. உப்புக்கசனை--உப்பூறணி, s. Being impregnated with salt, as land. உப்புக்கட்டி, s. A granulation on a lump of salt. உப்புக்கண்டம், s. Salted meat, a piece of saltfish, flesh, &c. உப்புக்கண்டம்பறிகொடுத்தபார்ப்பாத்திபோல.... Like a Brahmanee who has lost her salted mutton [prov.], used when something is lost which cannot to inquired after. உப்புக்கரித்தல்--உப்புக்கூர்த்தல், v. noun. Having a saline taste. உப்புக்கீரை, s. A plant used for curry, ஓர்வகைக்கீரை. 2. A kind of curry made of that plant, ஓர்கறி. உப்புக்குத்தி, s. A kind of bird, ஓர்பட்சி. உப்புக்கொள்ளுகிறது, s. A play, taking a child on the back and crying, Salt for sale, ஓர்விளையாட்டு. உப்புச்செய்ய--உப்புவிளைவிக்க-உப்பமைக்க, inf. To make salt, உப்புண் டாக்க. உப்புத்தண்ணீர், s. Salt-water, brackish water. உப்புத்தரை--உப்புத்தரவை, s. Brackish soil. உப்புத்திராவகம், s. Muriatic acid, இலவணதிராவகம். உப்புத்திரி, s. A twist dipped in a preparation of salt, to serve as an injection for a child, மலங்கழிக்கஏற்றுந்திரி. உப்புப்பட, inf. To form as salt in pans, &c., by natural process, உப்புண் டாக. உப்புப்பாத்தி, s. The division or beds in salt-pans. உப்புப்பாத்திகட்ட, inf. To make salt-pans. உப்புப்பார்க்க, inf. To try the seasoning of curry, &c. by the taste, உப்புருசிபார்க்க. உப்புப்பால், s. The milk of the mother after child birth for three days. உப்புப்புல்லு, s. Grass growing in salt soil. உப்புப்பூக்க--உப்புப்பொரிய, inf. To begin to form--as salt; to form as the lamina, உப்புமலர. 2. To have a pale color on the skin, perhaps a concretion from perspiration, சரீரத்திலுப்புப்படர. உப்புப்புளிதள்ள, inf. To abstain from salt and acid things--a regimen in medical prescriptions. உப்புப்புளிப்புப்பார்க்க, inf. To examine the taste of curries, சுவையினிசை வுபார்க்க. 2. (fig.) To examine, make inquiry beforehand. பரீட்சைபார்க்க. 3. (fig.) To try or examine a part of a work, &c. in order to form an estimate of the whole. உப்புவாணிகர், s. Salt dealers, the caste, உமணர். உப்புவாணிகனறிவானோகர்ப்பூரவிலை? Is a salt dealer acquainted with the price of camphor? உப்புறைப்பு, s. Saltishness, flavoring of salt, உப்புக்கரிப்பு. காய்ச்சுப்பு or சவட்டுப்பு, s. Alkali, salt produced from the earth impregnated with soda. வழலையுப்பு, s. Soap. கறியுப்பு--கடலுப்பு, s. Sea-salt. காருப்பு, s. Salt produced from sesamum seed, கடுந்திலாலவணம். வளையலுப்பு, s. Fel vitri, glassgall; a very white salt. கல்லுப்பு, s. Salt in lumps. கந்தகவுப்பு, s. Salt produced from sulphur. கறுத்தவுப்பு, s. Black salt produced from the ashes of certain plants. மரவுப்பு, s. Potash. 63)

urm (p. 64) s. Strength, firmness, hardness, compactness, coarseness, aspiration, force of voice, expression, meaning, &c., வலி. 2. Energy, spirit, exertion, determination, resolution, fortitude, firmness of mind, ஊக்கம். 3. (p.) The breast, chest, மார்பு. 4. Wisdom, knowledge, spiritual knowledge, ஞானம். 5. Velocity, force, missile or projectile force, வேகம். 6. The solid part of timber, வயிரம். 7. Hardness, induration, obduracy, திண்மை. 8. A surrounding wall, மதில். கடலுரமாயிருக்கிறது. The sea is high, rough. காற்றுரமாயிருக்கிறது. The wind is high, boisterous. உரகடல்--உரசமுத்திரம், s. A boisterous sea, a sea generally rough. உரங்குத்த, inf. [prov.] To pound and harden the earth around trees newly set, பலமுறச்செய்ய. உரங்கொள்ள, inf. To thrive, grow strong--as the wind; to get strength, become boisterous--as the sea, பலங்கொள்ள. 2. To exert strength, &c., வலியுண்டாக. 3. To be hardened, indurated, obdurate, கடினமுற. உரங்கொண்டெறிந்து. Throwing with force. காய்ச்சலுரங்கொண்டுகாய்கின்றது. The fever rages and burns. உரஞ்செய்ய, inf. To exert influence, take effect, produce, effect--as arguments, பலஞ்செய்ய. 2. To grow strong, வலியுற. 3. To thrive--as vegetables, &c., பலப்பட. அவரெடுத்தகாரியங்களிலொன்றுமுரஞ்செய்யவில் லை. He has been successful in nothing that he has undertaken. உரஞ்சொல்ல, inf. To animate, to encourage. உரமண், s. Hard, ungenial soil. உரமாய்நிற்க, inf. To stand fast, immovable. உரமாய்ப்பெய்கிறமழை, s. A heavy rain. உரமானசத்தம், s. A loud sound. உரமெடுக்க, inf. To remove a particular ailment incident to infants. உரம்போட, inf. To manure land, எருப்போட. 2. To fasten, make firm, உரப்பிக்க. உரம்விழ, inf. To get a particular ailment by rolling on the ground--applied only to a child not twelve months old. உராதரம், s. A woman's breast, முலை. உரேந்திரன், s. A hero, a soldier, வீரன். உரோருகம், s. A woman's breast, முலை; [ex உருகம், birth, origin.] கடலுரம், s. Roughness of the sea. உரக்க, inf. To become intense, grow strong, firm, hard, &c., to increase in strength, intenseness, loudness, &c., to rage, increase in violence, vehemence, heat, malignity, &c., பலமடைய. உரத்துப்படி. Read out. உரத்துப்பாடு. Sing loud; sing louder. காய்ச்சலுரத்துக்காய்கிறது. The fever rages intensely. உரக்கக்கூப்பிட, inf. To cry aloud. உரக்கப்பேச, inf. To speak loud. உரத்தகடல், s. A boisterous sea. உரத்தகடிதாசி, s. Thick, coarse paper. உரத்தகாய்ச்சல், s. A vehement fever. உரத்தகாற்று, s. A violent wind. உரத்தகுதிரை, s. A powerful horse. உரத்தசத்தம், s. A strong, harsh voice, a loud noise. உரத்தசரீரம், s. A firm constitution, a strong compact body. உரத்ததருக்கம், s. A sharp contest, a violent controversy. உரத்தநிலம், s. Firm soil. உரத்தவெயில், s. A hot sun. உரப்பிக்க, inf. To make firm, to harden, indurate, confirm. உரப்பு, v. noun. intenseness, force, strength, firmness, compactness, வலி. 2. Coarseness, thickness, roughness--as of cloth, paper, leaves, &c.; stiffness, hardness--as of rice not well boiled, or of the stomach when overcharged, or when food does not digest, திண்மை. உரப்பானநிலம், s. Firm, hard (ungenial) land--as உரத்தநிலம். உரப்பானபுடைவை, s. Thick, coarse cloth. நெஞ்சுரப்பானவன், s. A hardhearted man. 2)

urimai (p. 64) s. Propriety, peculiarity, proprietorship, appropriateness, property or quality of a person or thing, உரியதன்மை. 2. Heritage, inheritance, hereditary and unalienable rights, சுதந்திரம். 3. Relationship, the ties of consanguinity, இனம். 4. Natural or correlative duty, obligation, கடமை. 5. Love, affection, intimacy, tender regard, friendship, சிநேகம். 6. Liberality, privilege of familiarity, freedom taken or permitted on the ground of relationship, friendship, acquaintance, &c., இஷ்டம். 7. Claim, right, உரித்து. 8. (p.) A wife, மனைவி. உரித்து. A symbolic verb used as a noun with meanings similar to those of உரிமை, being peculiar to a person, or thing--as duty, obligation, property, quality, &c., உரியது. 2. s. Relative duty and care as of a child to his parents, the teacher to his pupils, the Guru to his disciples, the husband to his wife, and vice versa, கடமை. 3. Affection, பட்சம் உரித்தாக்கிக்கொள்ள, inf. To appropriate to one's self, procure a right in, to make one's own, உரிமையாகச்செய்ய. 2. To secure the friendship of one, நட்பாக்கிக்கொள்ள. உரித்தாளி--உரித்தானவன், s. Proprietor, owner, heir, சுதந்திரன். 2. One near of kin, இனமானவன். சபைக்குரித்தானவன். A person entitled to a place in an assembly. என்னுடைமைக்குரித்தானவன். The heir of my property. உரிமைக்கஞ்சி--உரிமைச்சோறு, s. Food prepared for the relations of a deceased person on the day of his death. 2. [prov.] Rice-water poured into the mouth of a dying person as the last token of respect. உரிமைக்கடன், s. The duties and obligations of near relations to perform funeral rites, and to show respect to a deceased person, பிரேதத்திற்குரியவர்கள் செய்யுங்கடமை. 2. The duty of a child to support his father in sickness or other extremity, &c., புத்திரன்பிதாவுக்குச்செய்யுங் கடமை. 3. Obligations of the heir to pay the debts of a deceased person, அவன வன்செய்யவேண்டியகடமை. உரிமைக்கட்டு, s. Consanguinity allowing a marriage connexion, இனக் கட்டுப்பாடு. 2. Preservation of one's rights as a relative. உரிமைக்கலியாணம், s. Marriage within the prescribed degrees of consanguinity. உரிமைக்காணி, s. Inherited land. உரிமைக்காரர், s. Heirs, சுதந்தி ரர். 2. Natural guardians, responsible relatives, உரியவர்கள். உரிமைசெய்ய, inf. To discharge correlative duties, கடமைசெய்ய. 2. To perform funeral rites, கருமாதிசெய்ய. உரிமைத்தத்துவம், s. [prov.] Right or letters of administration to the estate of a deceased person, சுதந்திரதத்துவம். 2. Right of guardianship in a case of minority, lunacy, &c., பாத்தியம். உரிமைபாராட்ட--உரிமைகொண் டாட, inf. To own the obligations one is under to another, on the ground of consanguinity, friendship, religion, country, &c., and to act accordingly, சுதந்திரங் கொண்டாட. 2. To converse with another on the ties of friendship, consanguinity, &c., common between them either to show that such ties exist, or for social enjoyments, சம்பந்தங்கொண்டாட. உரிமைபேச, inf. To urge one's rights, claims, &c. on the ground of consanguinity, usage, occupation, previous services, acquaintance or otherwise, சுதந்திரங்காட்டிப்பேச. உரிமைப்பங்கு, s. Share of an inheritance, சுதந்திரப்பங்கு. உரிமைப்பாடு, s. Relative authority, obligation, &c., உரியகடமை. உரிமைப்பிள்ளை, s. An adopted child entitled to the property of the adopter, சுவிகாரபுத்திரன். உரிமைப்பெண், s. A female in the proper degree of consanguinity to be taken in marriage, விவாகஞ்செய்வதற் குரித்தானவள். உரிமைமண், s. [prov.] Earth thrown on a corpse at its burial, by the near relatives, பிரேதக்குழியிலுரியவர்கள்போ டுமண். உரிமையாட்சி, s. Possession or right of possession of property devolving on a child, which, had the parents been living, would have belonged to them, சுதந்திரவாட்சி. உரிமையின்மை, s. Want of right or privilege. உரிமையெடுக்க, inf. To take possession, to enjoy or claim one's share of an inheritance, produce, &c. உரிமைவழி, s. Consanguinity, lineage, ancestral connection, சம்பந்தமுறை. 2. Inheritance or right of possession from ancestors, தொன்றுதொட்டுவருஞ்சுதந்தி ரம். உரிமைவிட, inf. To give freedom to, to manumit a slave. சொல்லுரிமை, s. A fine emphatic expression. உரியது, s. That which is proper to, peculiar to, tending to, liable to, exposed to, deserved, deserving, worthy of, appropriate to, obnoxious to, உரித்தா னது. இததற்குரியசொல். This is the appropriate word for it. உரியதண்டனை, s. Condign punishment, deserved chastisement. உரியபொருள், s. The primary meaning of a passage, உரியவர்த்தம். 2. Property in which one has a peculiar right, சுதந்திரமானதிரவியம். உரியர்--உரியார்--உரியோர், s. Proprietors, உடையவர்கள். 2. Heirs, சுதந்திரர். 3. Near or responsible relations, சம்பந்த முடையார். 4. The learned, அறிஞர். அன்பிலாரெல்லாந்தமக்குரியர்அன்புடையர்என்பு முரியர்பிறர்க்கு. Those destitute of love live only to themselves, whereas they who possess it are ready to give up their lives (lit. bones) for others. (குறள்.) உரியவன்--உரியன்--உரியோன், s. Proprietor, owner, உடையவன். 2. Heir, சுதந்திரன். 3. A near relation, இனத் தான். 4. One worthy of, deserving of, தக்கவன். 5. (p.) Husband, கணவன். கொலைக்குரியவன், s. One who is worthy of death. இழவுக்குரியவன், s. One whose duty it is to perform funeral rites. எனக்குரியவன், s. One near to me by the ties of consanguinity, friendship, relation, caste, country, &c. உரியள்--உரியாள், s. A wife, மனையாள். (p.) 17)

uẕ (p. 67) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To practise, learn by practice, பழக. 2. To exert energy, use endeavors, persevere, execute, முயல. 3. To labor, work hard, வேலைசெய்ய. 4. To follow any kind of business--as husbandry, merchandise, manufacture, &c., தொழில்நடத்த. 5. To discharge the duties of an office, உத்தியோகஞ் செய்ய. 6. To suffer, experience sorrow, pain, trouble, fatigue, &c., வருந்த. 7. To undergo penance, தவத்தினுட்பட. (சிலப் and குறள்.) (p.) இடருழக்கும்வருத்தநீங்கி. Removing from a state of affliction in which troubles are treasured up for future births-- (இராமா.) துயருழக்க, inf. To suffer pain, affliction, to endure agony. உழப்பு, v. noun. Practice, habit, exercise, பழக்கம். 2. Energy, perseverance, close application, exertion, முயற்சி. 3. Manual labor, laborious employment, கைத்தொழில். 4. Impulse as of voice, force communicated, உயிர்முயற்சி. 5. Fatigue, suffering, வருத்தம். 6. Strength, வலி. (p.) உழப்பாளி, s. An energetic, or industrious person, பிரயாசப்படுபவன். 7)

eru (p. 73) s. Manure of cows, sheep, &c., வயலுக்கிடுமெரு. 2. Cowdung, சாணி. எருக்கட்ட, inf. To fold sheep, or the cows on land by night, for manure, கிடைவைக்க. 2. (Rott.) To collect dung. எருக்கட்டு, v. noun. The folding of sheep, or tying of cows for manure, கிடைவைக்கை. 2. s. A spot of land thus manured, கிடைவைத்தகொல்லை. எருக்களம், s. The site of a dunghill, எருவிருக்குமிடம். எருச்சாட்டி, s. A land not manured for the present year, having been manured previously, எருவிட்டநிலம். எருப்போட--எருவிட, inf. To manure land, வயலுக்கெருப்பெய்ய. 2. To pass excrement--as cows, &c., சாணியிட. எருமணம், s. The smell of dung, சாணிநாற்றம். எருமுட்டை, s. Cowdung dried in the sun and used for fuel, வறட்டி. காட்டெருமுட்டை, s. Cowdung found dry in pasture grounds. எருமுட்டைப்பீநாறி, s. A plant, வெதுப்படக்கி. எருவடைக்க, inf. To fold sheep, or tie cows for manure, எருப்பெய்ய. எருவறட்டி, s. Cowdung made in cakes and stuck against a wall to dry, or as found dry in jungles--used as fuel, எருமுட்டை. எருவாரம், s. Share of the produce assigned to those who furnish manure for the land, எருவுக்குக்கொடுக்கும்வாரம். எருவிடுவாயில், s. The anus, குதம். 92)

eẕuttu (p. 75) s. A letter, character, அக்கரம். 2. Writing, painting, delineation, engraving, இலிகிதம். 3. A writing, painting, &c., a written letter, a writ, எழுதப் பட்டது. 4. Letters, science, literature, இ லக்கணம். 5. A bond, a written engagement, &c., உடன்படிக்கைச்சீட்டு. 6. Destiny--as written in the head, இலலாடலிபி. 7. Written accounts, cyphering, entry or record of reckonings, கணக்கெழுத்து. 8. [prov.] Registry, entry, enrolment, அட்டவணை. எழுத்தடைக்க, inf. To enclose letters in magical diagrams, சக்கரத்திலெ ழுத்துவரைய. 2. To invert a stanza in a figure, or diagram--one of the onehundred-and-twenty kinds of மிறைக்கவி, சித்திரக்கவியிலெழுத்தடைக்க. (அலங்காரம்.) எழுத்ததிகாரம், s. [in grammar.] Orthography, எழுத்திலக்கணம். எழுத்தந்தாதி, s. The last letter of one verse occurring in the first of the next, ஓர்வகையந்தாதி. எழுத்தலங்காரம், s. A kind of play on letters, எழுத்தணி. எழுத்தறப்படிக்க, inf. To pronounce with distinctness, read or sing distinctly. எழுத்தாணி, s. A style, a metallic pen, for writing on palm leaves, இலே கினி. எழுத்தாணிப்பூண்டு, s. A plant whose flower shoots up in the form of a style, கூத்தன்குதம்பை, Microrhyncus sarmentosus, L. மடக்கெழுத்தாணி--குண்டெழுத் தாணி--மடிப்பெழுத்தாணி--நெல்லிக்காயெழுத் தாணி--தேரெழுத்தாணி--வாரெழுத்தாணி--குட வெழுத்தாணி, s. Different kinds of iron pens. எழுத்தாளர், s. Men of letters, learned men, அறிஞர். 2. Clerks, writers, எழுது வோர். எழுத்தானந்தம், s. The inauspicious use of a word in a poem subjecting the hero on whom it is written to evils, செய்யுட்குற்றத்தொன்று. எழுத்திலக்கணம், s. [in grammar.] Orthography. See இலக்கணம். எழுத்திலாவோசை, s. Inarticulate sounds. எழுத்துக்காரன், s. A writer, a scribe, a clerk, a secretary, a copyist, an amanuensis, எழுதுவோன். 2. A painter, a limner, சித்திரமெழுதுவோன். 3. A cloth painter, சீலையிலெழுதுவோன். எழுத்துக்காரியஸ்தன், s. A clerk, a writer, எழுதுவோன். எழுத்துக்கிறுக்கு. [prov.] The act of making written instruments, உடன்ப டிக்கையெழுதுகை. 2. Writings, documents, உடன்படிக்கைப்பத்திரம். எழுத்துக்குற்றம், s. Orthographical errors in speaking, writing, &c., spoken chiefly of false interpretation, &c., of the Puranas or other writings deemed sacred, எழுத்திலக்கணவழு. எழுத்துக்கூட்ட, inf. To spell, join letters. எழுத்துக்கூட்டாமல்வாசிக்க, inf. To read fluently. எழுத்துச்சந்தி, s. Union of letters in the combination of words, எழுத்துப்பு ணர்ச்சி. எழுத்துச்சாரியை--எழுத்தின்சாரி யை, s. Particles employed to express the names of the letters--as அ with the consonants; கரம், காரம் and கான் with the short letters and sometimes with the consonants; காரம் with the long vowels and கான் with ஐ and ஔ. In common use, ன is used with the short, and ஆன and அன்னா with the long letters. Some other forms are also given in ancient grammars and they are also occasionally used. எழுத்துச்சுருக்கம், s. A kind of play on letters by omitting one after another in regular succession, and thus changing the sense, ஓரணி. எழுத்துச்சேலை--எழுத்துப்புடவை, s. A woman's fancy dress whether printed or embroidered, சித்திரவஸ்திரம். எழுத்துத்திரிதல், v. noun. Permutation of letters--the change of one letter for another according to grammatical rules, for the purposes of euphony, மூவிகாரத்தொன்று. எழுத்துநடை, s. Easy and fluent reading. எழுத்துப்படிய, s. inf. To become trained--as the hand to writing; to have a settled hand. எழுத்துப்பதிக்க, inf. To indent in writing, பதியவெழுத. 2. To enter, write, imprint, settle an affair by writing. எழுத்துப்பதிய, inf. To be indented--as writing, engraving. 2. To be entered, written. எழுத்துப்பிழை--எழுத்துப்பிசகு, s. Error in spelling. எழுத்துப்பொருத்தம், s. The five classes into which the letters are superstitiously divided. (See தசப்பொருத்தம்.) 2. Choosing a name for a child so as to begin with one of the letters ascribed in astrology to the lunar mansion, under whose influence the child is supposed to have been born, பிறந்தநட்சத்திரத்திற்குப் பொருந்தப்பெயரிடுகை. எழுத்துமடக்கு, s. Repetition of, the same letter in a verse, ஓரணி--as நா நாநாதம்கூடிசைநாடுந்தொழிலேவாய். எழுத்துவருத்தனம், s. A kind of diversion by means of poetry, a play on letters, the meaning changing as letters are added. See மிறைக்கவி. எழுத்துவாசனை, s. The art of reading and writing, எழுத்துநடை. எழுத்துவேலை, s. Chintz-painting, சீலையின்மீதெழுதுகை. 2. Writing, transcribing, copying, எழுதுந்தொழில். எழுத்தொலி--எழுத்தோசை, s. The sound of a letter. நுணுக்கெழுத்து, s. A character or letter written unintelligibly. கிறுக்கெழுத்து, s. A letter erased, cancelled; a letter badly written. கூட்டெழுத்து, s. Double letters, letters written together in a contracted form--as 9 for க்க; ட்ட for ட்ட; ? for த்த, &c. நீர்மேலெழுத்து, s. An inscription on the water--a simile expressive of that which is evanescent. கல்மேலேழுத்து, s. An inscription on a stone expressive of that which is stable and enduring. நல்லோரொருவர்க்குச்செய்தவுபகாரங் கன்மேலெழுத்துப்போற்காணுமே--அல்லாத ஈரமிலாநெஞ்சத்தார்க்கீந்தவுபகாரம் நீர்மேலெழுத்திற்குநேர். The valued favors the deserving gain, Like sculptures in eternal rock remain; Of virtue's tribute charity is sure: But kind attentions to the worthless shown, Who debts and duties evermore disown, Like letters written in the wave endure. முதுவெழுத்து--தேறியவெழுத்து, s. Matured well-formed writing. நிலவெழுத்து, s. Letters written on sand. இளவெழுத்து, s. An immature hand not yet formed. சுட்டெழுத்து, s. A demonstrative letter. நெட்டெழுத்து, s. A long sounding letter. சார்பெழுத்து, s. Depending letters of which there are ten kinds, viz.: 1. உயிர்மெய். 2. ஆய்தம். 3. உயிரளபு. 4. ஒற்ற ளபு. 5. குற்றியலிகரம். 6. குற்றியலுகரம். 7. ஐகாரக்குறுக்கம். 8. ஔகாரக்குறுக்கம். 9. மகரக் குறுக்கம். 1. ஆய்தக்குறுக்கம். முதலெழுத்து, s. The twelve vowels and the eighteen consonants. வல்லெழுத்து, s. The six hardsounding letters--as க், ச், ட், த், ப், ற். மெல்்லெழுத்து, s. The six softsounding letters--as ங், ஞ், ண், ந், ம், ன். இடையெழுத்து, s. The six middlesounding letters, ய், ர், ல், வ், ழ், ள். வினாவெழுத்து, s. An interrogative letter. குற்றெழுத்து, s. A short-sounding letter. 15)

kñl (p. 86) --கஞலு, கிறது, கஞன்றது, க ஞலும், கஞல, v. n. To ascend, எழும்ப. 2. To be close, நெருங்க. 3. To be severe, quick, to have velocity, கடுக. 4. To abound, மிக. (p.) கஞலவழிந்ததொல்லிருமாழை. Numerous were the wornout gold ornaments of ancient manufacture. (ஸ்காந்.) கஞலல்--கஞலுதல்--கஞறல், v. noun. Closeness, narrowness, நெருங்கல். 2. Rising, elevation, எழுச்சி. 3. Severity, quickness, கடுப்பு. 4. A sign of displeasure, சினக்குறிப்பு. (பிங்.) 5. Fullness, luxuriance, பொலிவு. 6. Abundance, plenty, மிகுதி. (p.) கஞன்றல், v. noun. Ascent, எழுச்சி. (p.) 15)

kārṇm (p. 104) s. Cause, origin, source, தோற்றத்துக்கு மூலம். 2. Principle, essential element, மூலம். 3. Instrument or means, கருவி. 4. [in logic.] Cause, reason, the ground of an assertion or argument, ஏது. occasion, நோக்கம். Wils. p. 213. KARANA. 6. One of the twenty-eight Agamas, ஆகமம் இருபத்தெட்டிலொன்று. According to the Hindu Philosophy, காரணம் is three fold, viz.: முத ற்காரணம், துணைக்காரணம், நிமித்தகாரணம், முத ற்காரணம், material, proximate cause--as clay from which pottery is made, or the primitive Maya out of which the universe was produced. துணைக்காரணம், secondary, instrumental, or co-efficient cause--as the wheel used by a potter, or the Sakti (energy) of the god Siva. நிமித்தகாரணம், the efficient cause or the agent--as the potter, in the manufacture of wares, or the god Siva in the production of worlds. சர்வத்துக்குமாதிகாரணமானவர். The first cause or creator of all things. காரணகர்த்தா--காரணகடவுள் s. The Supreme Being--the Chief Agent in all things, முதற்கடவுள். 2. Any supposed miracle-working deity, அற்புத கடவுள். காரணகாட்சி, s. Demonstration 'a priori', or from an axiom. Rott. 2. A pleasing and marvellous sight. காரணகாரியம், s. Cause and effect, காரமுங்காரியமும். காரணகுரு, s. A guru whose sole object is the spiritual benefit of his disciples, மெய்க்குரு--opposed to கரியகுரு. காரணக்குறி, s. [in gram.] Derived names or appellatives, as one of the classes of nouns--opposed to இடுகுறி,கார ணப்பெயர். 2. Presage, omen, prognostic, a sign showing beforehand what is to happen, முன்னறிகுறி. காரணங்காட்ட, inf. To affirm a cause, to ascribe or show reasons, ஏதுகாட்ட. காரணகேவலம், s. Absolute unconsciousness of the soul during its involution in காரணமாயை. It is one of the three காரணாவஸ்தை. காரணசகலம், s. Conscious state of the soul during its manifestation in the world, and consequent subjection to births and deaths; one of the three காரணாவஸ்தை. காரணசரீரம், s. The most subtile embryo of the body, as originally and eternally existing with the soul. (See சரீரத்திரயம்.) In the Vedantic philosophy, the original principle of spiritual ignorance, in which the soul is enveloped during the period of its non-absorption in Brahm. காரணசுத்தம், s. Complete liberation from பாசம், and the attainment of perfect purity and happiness; one of the three காரணாவஸ்தை. காரணச்சிறப்புப்பெயர், s. [in grammar.] Derived names limited in their application--as முடி, a crown so called because it is put on முடி, the head, ஒன் றற்குரியகாரணப்்பெயர். காரணச்சொல், s. A story, a narrative, கதை. (p.) 2. A derived word. காரணப்பெயர், s. [in grammar.] Derivative names. காரணப்பொதுப்பெயர், s. [in grammar.] Derived names extending to various classes--as அணி, jewel; so called because it embraces various kinds of jewels, which are worn, பலவற்றிற்குரியகார ணப்பெயர். காரணமாயிருக்க, inf. To be the author of the thing. காரணமாயை, s. Maya as the primitive, original substance from which all the manifestations of matter and spirit are evolved, and into which they are again resolved at the destruction of the universe, அகிலத்துக்கும் வித்தானமாயை. see மாயை. காரணமுகாந்திரம், s. Motive. காரணவணு, s. According to some atheistical schools, primitive or original atoms, by the fortuitous combination of which, the worlds were originated. காரணவாகுபெயர், s. Names in which the cause is, by the way of metonymy, used for the effect--as in திருவாசகம். காரணவிசேஷம், s. Chief or principal things. (p.) காரணவிடுகுறி, s. A name which, though given originally as descriptive of a class of objects, is applied to individuals of the class, though destitute of the qualities which it describes--as மறவன், கறங்கு. காரணவிலக்கணை, s. [in rhetoric.] Metonymy of a cause for the effect. காரணவிலக்கு, s. [in rhetoric.] Negation of effects from the absence of a cause, ஓரலங்காரம். காரணன், s. The first cause, நிமித்தன். 2. The Supreme Being, கடவுள். 3. Any deity supposed to work miracles, அற் புதகடவுள். 4. A king, அரசன். 5. The name of a kind of arsenic, மிரதபாஷாணம். காரணாவத்தை--காரணாவஸ்தை, s. The three principal, causative states or அவத் தை of the soul--கேவலம், சகலம் and சுத்தம், --as distinguished from காரியாவத்தை. காரணானுமானம், s. [in logic.] A priori reasoning; inference from cause to effect --opposed to காரியானுமானம். (சிவ. சி.) மூலகாரணம், s. The primeval cause. மொழிமுதற்காரணம், s. The first principle of a word. காரணி, s. Parvati, பார்வதி. 103)

kārukam (p. 104) s. Manufacture, the act of manufacturing silk or cotton cloth, the process of preparing cotton or silk; spinning and weaving, நெய்யுந்தொழில். 2. Menial service, servile labour or toil--as carrying burdens, &c., கைங்கரியமானவேலை. 3. A form of religion--the worship of fire, அக்கினியைவணங்குஞ்சமயம். காருகத்தொழில்--காருகவினை, s. Manufacture, spinning, weaving, நெய்தற்றொ ழில். 2. The work or employment of weavers. 3. Menial service, toil, கைங் கரியவேலை. காருகர், s. Weavers, நெய்வோர். 2. Sculptors, painters, artists, ஓவியர். 127)