acittu (p. 6) s. [priv. அ et சித்து.] Matter, சடம். See சித்து. (p.) அசித்துப்பொருள், s. Matter, material substance. சடப்பொருள். 23) *

añcu (p. 7) s. Five. See ஐந்து. அஞ்சாம்வருணம், s. The fifth caste, Pariahs, &c. அஞ்சாலியிடையர், s. [prop. அஞ் சார இடையர்.] A tribe of cowherds; whose women wear, in their marriage neck jewel, five ornaments, or ஐந்தாலி. அஞ்சாரப்பெட்டி, s. [prop. அஞ்ச றைப்பெட்டி.] A box that has five compartments, one in the middle and four surrounding, made of palmyra leaves or other materials for containing flowers, spices, &c. அஞ்சுருவாணி, s. (as அச்சுருவா ணி.) An iron bolt passing through the five tiers of a car. அஞ்சுமூன்றுமுண்டானாலறியாப்பெண்ணுங் கறி யாக்கும். Even a young girl will be able to make a curry, when she has the following three and five things, viz., புளி, souring; மிளகு, pepper; உப்பு, salt; கடுகு, mustard; and சீரகம், cumin--which are the five; and the three are நீர், water; நெருப்பு; fire; and விறகு, fire-wood--said by an angry husband to his wife when the curry is not good. பூதங்கள் அஞ்சும் அகத்தேங்கும். The five elements will laugh within themselves. (குறள்.) 43)

anangkam (p. 14) s. [priv. அந்.] Immateriality, உலின்மை. Wils. p. 25. ANANGA. (p.) அநங்கன், s. See அனங்கன். 14) *

aṉṉam (p. 34) s. Boiled rice, food in general, சோறு. Wils. p. 4. ANNA. அன்னக்களை, s. Faintness through hunger; languor on eating too much food when weak. அன்னக்காவடி, s. Boiled rice carried with ceremony under a canopy, &c. to be presented to the idol. 2. Boiled rice begged from house to house, to be distributed to mendicants. அன்னக்கொடி, s. A flag hoisted on a choultry to give notice that rice is distributed gratuitously. அன்னக்கொடை, s. Liberality in giving boiled rice. அன்னசத்திரம்--அன்னசாலை, s. A choultry where boiled rice is distributed gratuitously. அன்னசாரம்--அன்னரசம், s. The essence of food, chyle. Wils. p. 4. ANNARASA. 2. Conjee, rice-gruel, கஞ்சி. அன்னசுத்தி, s. Ghee, நெய். அன்னதாதா--அன்னதாதிரு, s. One who gives food, a charitable person. Wils. p. 4. ANNADATRU. அன்னதானம், s. The giving of boiled rice as alms; [ex தானம்.] Wils. p. 4. ANNADANA. அன்னதானப்பிரபு, s. A very liberal man who gives boiled rice daily, &c. அன்னபானம், s. Food and drink. அன்னபானாதிகள், s. Food, drink, &c. அன்னப்பாகு, s. (Anat.) Chyme. அன்னப்பால், s. The water strained from boiled rice, conjee. அன்னப்பிராசனம், s. The ceremony of feeding a child with rice for the first time--if a boy, on the sixth or any other even month afterwards, as the eighth, tenth, &c.--if a daughter, on any odd month after the sixth. The direction is given in காசிகாண்டம், and is regularly practised by Brahmans, குழ ந்தைக்குமுன்னர்ச்சோறூட்டல். Wils. p. 4. ANNAPRASHANA. அன்னமயகோசம், s. The gross material body, sustained by food--as one of the investitures or supports of any soul, சரீரம். See கோசம். Wils. p. 4. ANNAMAYAKOSHA. அன்னரேகை, s. [in palmistry.] A line on the hand indicating abundance of the means of support to him who has it, கையிரேகையினொன்று. அன்னவஸ்திரம், s. Food and clothing. அன்னவூறல், s. Rice-gruel, or water in which rice has been boiled, கஞ்சி. அன்னாபிடேகம்--அன்னாபிஷேகம், s. Anointing an idol with boiled rice. அன்னாலாத்தி, s. Lamps of boiled rice before an idol, or a new married couple, to dispel the fascination of unlucky eyes. See ஆலாத்தி. 9)

amūrttam (p. 20) s. [priv. அ.] That which is formless, shapeless, unembodied, incorporeal, உருவில்லது. Wils. p. 61. AMURTTA. அமூர்த்தன்--அமூர்த்தி, s. An incorporeal or immaterial being, as the deity or the soul in the கேவலம் state. அமூர்த்திசாதாக்கியம், s. One of the immaterial benevolent states of Siva, சிவனதிரட்சண்ணியவுருவத்தினொன்று. 32) *

itẕ (p. 45) s. The petals of a flower, பூவிதழ். 2. Lip, the lips, உதடு. 3. The eyelids, கண்ணிமை. 4. A palmyra leaf, a palm leaf, பனையேடு. 5. A strip of palm leaf or other materials for making baskets, mats, &c., வகிர்ந்தவோலை. 6. The strips in venetian windows, &c., கதவினிலை. 7. A square or diamond in braiding mats, பாயினிதழ். 8. Sheath of flowers, &c., பாளை. 9. Leaf, இலை. மீகீழிதழுறப்பம்மப்பிறக்கும். The letters ப், and ம், are produced by the lower lip coming in contact with the upper one. (நன்.) இதழவிழ, inf. To open as a flower, மலர. இதழ்குவிக்க, inf. To close as flowers. 2. To join the lips conically, &c. 3. (fig.) To shut the eyes. இதழ்குவிவு, v. noun. Joining as the lips conically in sounding the letters, உ, ஊ, ஒ, ஓ, ஔ. இதழ்கூட்ட, inf. To join the lips for speaking. 2. To join the lips--as infants when they begin to make articulate sounds. இதழ்விள்ள, inf. To open as a flower, மலர, 2. To open the mouth, வாய்திறக்க. 3. To speak, பேச. 152)

iruttu (p. 50) கிறேன், இருத்தினேன், வேன், இருத்த, v. a. To cause to sit, to seat, உட்காரச்செய்ய. 2. To detain, cause one to remain for a short time, தாமதிக்கச்செய்ய. 3. To press down or upon, bear upon, press with a style or other instrument, அழுத்த. 4. To beat down--as a floor, beat into-as a nail, to make firm or compact by beating, அடித்திருத்த. 5. To place upon, put in or upon, to fix, make stationary, நிலைபெ றச்செய்ய. 6. v. n. To sink down--as a house or foundation, இருத்திக்கொள்ள; [ex இரு.] வீடிருத்திக்கொண்டது. The house is sunk down. சுமையெனதுதலையிலிருத்துகின்றது. The load bears heavily on my head. நிரம்பியபானையையுறியிலிருத்த. To place a full vessel upon the swing. இருத்திப்பேச, inf. To speak emphatically or forcibly, to speak impressively. இருத்திப்போட, inf. To cause to settle, fix, make a thing stationary, cause a vessel to run aground. இருத்தியெழுத, inf. To write, pressing on the writing material. மனதிலிருத்த, inf. To bear in mind, impress on one's own mind, to think on, contemplate. 74)

upa (p. 61) . A Sanscrit prefix implying that which is secondary, auxiliary, near by, over, together with, less &c., ஒருபசர்க்கை. Wils. p. 152. UPA. உபகசிதம், s. Laughter, சிரிப்பு. Wils. p. 159. UPAHASITA. உபகதை, s. An ancient anecdote or story told in proof or illustration of a subject, கிளைக்கதை. உபகந்தம், s. Perfume, வாசனை. Wils. p. 153. UPAGANTH'A. உபகரணம், s. Implements, means, materials, apparatus, துணைக்கருவி. 2. Things required for a sacrifice--as grain, ghee, fuel, &c., எத்தினங்கள். 3. Insignia of royalty, அரசசின்னம். Wils. p. 152. UPAKARAN'A. உண்டிமருந்தோடுறையுளுபகரணங்கொண்டுய்த்த னான்காவதம். Furnishing food, physic, lodging and all needful aid to the devout forms the four special duties of the householder. (அருங்கலச்செப்பு.) பூசோபகரணம், s. Things necessary for performing a puja. உபகாசம், s. Ridicule, பரிகாசம். Wils. p. 16. UPAHASA. உபகாரம், s. [opp. to அபகாரம்.] Favor, kindness, benefit, assistance, சகா யம். 2. Use, advantage, உதவி. 3. Protection, patronage, ஆதரிப்பு. Wils. p. 152. UPAKARA. 4. Wils. P. 159. UPAHARA. A donation, a present, a gift, a benefaction, a contribution, ஈகை. உபகாரவபகாரங்களிரண்டுமில்லாதவன். A useless person, one who does neither good nor evil. உபகரிக்க, inf. To render aid, do a kindness, to benefit, favor, help, assist, patronize, உதவ. 2. To bestow, grant, உபகாரஞ்செய்ய. 3. To exercise benevolence--as the deity to souls, தயைசெய்ய. 4. To be affable, polite, obliging, civil, உபசாரஞ்செய்ய. உபகாரகன்--உபகாரன் s. A friend, a supporter, a benefactor, a donor, a liberal person. Wils. p. 152. UPAKARAKA. உபகாரஞ்செய்ய--உபகாரம்பண் ண, inf. To favor, benefit, succor. உபகாரி, s. (mas. or fem.) A benefactor or benefactress, one who gives liberally. 2. An obliging person. லோகோபகாரம், s. Favor or benefit done to the world. பிரதியுபகாரம், s. A favor in return, a recompense. கையுபகாரம், s. Aid by means of the hand--as lending a hand. வாயுபகாரம், s. Aid or help by means of speech--a word in season. பரோபகாரம், s. Favor or benefit to others, philanthropy. Wils. p. 515. PAROPAKARIN. ஜனோபகாரம், s. Favor to mankind in general, philanthropy. உபகிருதம்--உபகிருதி, s. Help, aid, favor, உதவுகை. Wils. p. 153. UPAKRITA and UPAKRITI. உபகேசி, s. Parvati, பார்ப்பதி. (p.) உபக்கிரமம், s. Beginning, ஆரம் பம். Wils. p. 153. UPAKRAMAM. உபக்கிரமிக்க, inf. To begin, ஆ ரம்பிக்க. உபசங்காரம், s. Reduction to original elements--as when the deity destroys the world, &c., அழிக்கை. 2. [in logic.] Refutation, ஆட்சேபம். 3. Excluding, விலக்குதல். Wils. p. 158. UPASUMHARA. உபசத்தி, s. Union, meeting, ஐக் கம். 2. Service, உதவி. 3. Donation, ஈகை. Wils. p. 158. UPASATTI. உபசமனம், s. Tranquillity, cessation from external actions for the purpose of silent contemplations, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHAMA. உபசரணை, s. Civility, compliment, reverence, respect, politeness, உப சாரம். உபசரணைபண்ண, inf. To show civility, respect, &c. உபசருக்கம்--உபசர்க்கம்--உபசர் க்கை, s. A Sanscrit auxiliary prefix, forming a component part of a word, வடமொழிமுதனிலையடை--as பிர in பிரசங்கம், உப in உபசாரம், &c. Wils. p. 159. UPASARGA. உபசாந்தம்--உபசாந்தி, s. Calmness, tranquillity, alleviation, mitigation, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHANTA and UPASHANTI. 2. Kindness, mildness, gentleness, தயை. 3. Freedom from the power and agitation of the passions, the calmness of the mind of the ascetic, விருப்புவெறுப்பின்மை. வியாதியுபசாந்தமாயிற்று. The disease is become milder. வியாதிக்குபசாந்திசெய்யவேண்டும். A remedy must be applied to mitigate the disease. உபசாந்தமானமருந்து, s. A mild medicine. 2. A medicine calculated to mitigate a disease, also an anodyne. உபசாபம், s. Disunion, வேறுபாடு. 2. Treachery, treason, துரோகம். Wils. p. 154. UPAJAPA. உபசாரகன்--உபசாரன்--உபசாரி, s. A polite person, உபசரிப்பவன். உபசாரம், s. Civility, politeness, urbanity, attention to a guest, affability, blandness, மரியாதை. 2. Salutation, compliment, obeisance, complaisance, வாழ்த்து. 3. Reverence, homage, acts of worship, duty, வழிபாடு. 4. A present, உபகாரம். 5. External honors done to a deity or holy person, including sixteen kinds, சோடசோ பசாரம், viz.: 1. தூபம், burning incense. 2. தீபம், placing lamps (before an idol). 3. நைவேத்தியம், eatables. 4. தாம்பூலம், betel and nut. 5. சந்தனம், sandal wood, &c. for anointing. 6. புட்பம், strewing flowers. 7. கர்ப்பூரம், camphor. 8. சலம், water for the feet, &c. 9. எண்ணெய், oil. 1. கண்ணாடி, mirrors. 11. சாமரை, hair fans. 12. குடை, umbrella. 13. கொடி, flags. 14. விசிறி, fans. 15. ஆல வட்டம், large circular fans. 16. வத்திரம், cloths. Wils. p. 153. UPACHARA. உபசரிக்க, inf. To compliment, show respect, to receive and wait on with marks of attention, treat with civility, உபசாரஞ்செய்ய. 2. to make obeisance, மரியாதைபண்ண. 3. To reverence a deity, perform service--as strewing flowers before idols or holy persons, வழிபட. உபசாரஞ்செய்ய--உபசாரம்பண் ண, inf. To treat with civility. உபசாரஞ்சொல்ல, inf. To give compliments, pay respects, to salute. உபசாரப்பணிவிடை, s. Civility, attention, obeisance. உபசாரமறியாதவன், s. A rude, unpolite, uncivil man. உபசாரவசனம், s. Obliging discourse, words spoken in compliment. உபசாரவந்தனம், s. Civilities and obeisance. 27)

upātāṉam (p. 62) s. [pref. உப.] Proximate cause, the material cause--as clay is to the earthen vessel; gold to the ring from which they are made, cause, origin, முதற்காரணம். 2. Presents to priests or religious mendicants of uncooked rice, &c., usually a handful, அரிசிப்பிச்சை. When cooked it is called, அன்னதானம். 3. Restraining the organs of sense, ஐம்புலனடக்கு கை. Wils. p. 16. UPADANA. 47) *

ulkm (p. 65) --உலகு, (Sans. லோக.) World, universe, உலோகம். 2. The earth, பூமி. 3. Country, territory, நாடு. 4. Region, திசை. 5. (fig.) The inhabitants of the world, உலகத்தார். 6. The sky, etherial regions, ஆகாயம். 7. The learned, the good, சான்றோர், 8. (fig.) Created beings or existences, every thing except the Supreme, சிருட்டிப்பொருள்கள். (தத். 37.) 9. Enjoyments, or sufferings apportioned to the soul in the present birth, உலோகானுபவம். (ஞா. 779.) 1. Earthliness, worldliness, secularity, உலகத்தன்மை. 11. A word auspicious to begin a poem, மங்கலச்சொற்களினொன்று. உலகஞ்சொல்லுகிறது. The country says so, such is the public opinion. உலகந்தோன்றிநின்றழிய. To appear, abide and perish periodically--as the universe-உலகசஞ்சாரம், s. Inhabiting the world, பூமியிற்சஞ்சரிக்கை. உலகசயன், s. Buddha, புத்தன். (p.) உலகநடை--உலகவழக்கம்--உலக வழக்கு, s. Fashion, custom, usage, உலகொழுக்கம். 2. Secularity, conformity to custom--as marrying, &c., உலகாசாரம். 3. [in grammar.] Colloquial language-as opposed to இயற்சொன்னடை, செய்யுள் வழக்கு, &c. உலகநாதன், s. The Supreme Being--as Lord of the world, கடவுள். 2. Bramah the creator of the world, பிரமன். (p.) உலகநீதி, s. Morality, நன்னெறி. 2. The rules, or customs of the world-as distinguished from those of religion, or of ascetic life, உலகநடை. 3. Natural law, இயல்பானநீதி. 4. The existing laws of the country, தேசவியற்கைநீதி. 5. Name of a work on morality, ஓர்நூல். உலகநேத்திரன், s. The sun, சூரி யன். (p.) உலகபயித்தியம், s. Worldly pomp, vanity, secularity--as opposed to the feelings and practice of the ascetic, உலக மயக்கம். உலகபாந்தவன், s. The sun, சூரிய ன். (p.) உலகப்பரப்பு, s. The world considered in its expanse, உலகவிரிவு. உலகப்பற்று, s. Attachment to the world, mundane, or sensual attachments, உலகபந்தம். உலகப்புரட்டன், s. One who holds opinions and acts contrary to the sentiments of the wise. உலகமலையாமை, s. One of the ten அழகு or beauties of language, classical usage, &c. See அழகு. உலகமலைவு, s. [in rhetoric.] Incongruity, impossibility, absurdity--as அலை கடல்களேழுந்தூர்த்தந்தாத்தினூடே--மலையனையமால் யானையோட்டிக்--கலவாரை--நீறுசெய்துவையநெ டுங்குடைக்கீழ்வாழ்வித்தான்--மாறாச்சீர்வையையார் கோன், the Pandian king of Madura of endless fame filled the seven seas with sand, drove his elephant through the sky, reduced his enemies to ashes, and brought the whole world under his sway. (அலங்.) உலகமாதா, s. The mother of the world--applied to Sarasvati, சரச்சுவதி. 2. Lukshmi, இலக்குமி. 3. Parvati, பார்ப் பதி. (p.) உலகமீன்றாள், s. Parvati the wife of Siva, the mother of the world, பார்ப்பதி. (p.) உலகமுண்டோன், s. Vishnu the world-eater, விட்டுணு. (p.) உலகரட்சகன், s. The saviour or protector of the world. உலகரட்சணியம்--உலகரட்சை, s. Protection, or salvation of the world. உலகர், s. Worldlings, those engrossed by worldly pursuits. (தீ. 335.) (p.) உலகவழக்கம், s. The customs of the world. உலகவாசை--உலகவாஞ்சை, s. Ardent love of worldly, or sensual enjoyments, உலகவிருப்பம். உலகவாழ்வு, s. Temporal prosperity. உலகளந்தோன், s. Vishnu the measurer of the world, விட்டுணு. (p.) உலகாசாரம், s. Relative duties, the customs, rites or duties to be performed according to the country, caste, rank, relation, &c., of persons respectively. உலகாயிதம், s. A system of materialism, or atheistical epicurianism, அறுசமயங்களிலொன்று. See சமயம். (p.) உலகாள--உலகோம்ப, inf. To govern, protect his country--as one of the duties of a king. உலகாள்வோன், s. A monarch, உலோகாதிபன். உலகியல், s. The customs of the world, உலகநடை. உலகோம்பல், v. noun. Preserving the world--one of the six occupations of kings. See தொழில். உலகோற்பத்தி, s. The origin, or development of worlds. மேலுலகு, s. The upper worlds, which are seven in number, viz.: பூலோ கம், புவர்லோகம், சுவர்லோகம், மகாலோகம், சன லோகம், தபோலோகம், சத்தியலோகம். கீழுலகு, s. The lower worlds or regions; which are also seven, அதலம், விதலம், சுதலம், தராதலம், இரசாதலம், மகாதலம், பாதாளம். மூவுலகம், s. The three worlds, viz.: சொர்க்கம், மத்தியம், பாதாளம். மூவுலகாளி, s. God, (lit.) the sovereign of the three worlds, கடவுள். (p.) மூவுலகுணர்ந்தோன், s. He who comprehends the three worlds, God, க டவுள். 2. Argha, அருகன். (p.) மூவுலகேந்தி, s. God as the supporter of the three worlds, கடவுள். (p.) 79)

ētu (p. 79) s. Cause, origin, motive, reason, object, final cause, காரணம். 2. Primitive cause, or the material of which a thing is made, மூலம். 3. (Sometimes written ஏதுவு.) Instrument, means; pecuniary ability, திராணி. 4. Complete preparation, எத்தனம். 5. Inducement, நிமித்தம். 6. [in rhetoric.] A figure of speech showing the cause, motive, &c., ஓரலங்காரம். 7. [in logic.] The reason alleged in proof of a proposition, one of the three parts of an argument, the other two being பட்சம் and திட்டாந்தம்--as in attributing the existence of smoke to the presence of fire. Wils. p. 979. HETU. ஏதுக்காட்ட, inf. To show reasons, causes, &c., காரணங்காட்ட. ஏதுப்பண்ண, inf. To use means (to attain an object), வகைசெய்ய. ஏதுப்பார்க்க, inf. To seek occasion, opportunity, &c., வகைபார்க்க. ஏதுவாக, inf. To be adapted to; subject or liable to. ஏதுவாக்க, inf. To adapt, suit; to subject, make liable to. ஏதுவானவன், s. A man of property, means, pecuniary ability. ஏதுவிலக்கு, s. A figure in rhetoric --as காரணவிலக்கு. ஏதுவின்முடித்தல், v. noun. Giving the reasons or causes of things asserted by an author as a clue to the subject without extended description. See உத்தி. ஏதுவுருவகம், s. A figure in rhetoric, a kind of metaphor in which the point of resemblance is indicated, உருவகத் திலொன்று--as இவள்மாற்றத்தாற்கிள்ளை, in talk she is a parrot. ஏதுப்போலி--ஏதுவாபாசம், s. Fallacy of the reason of an argument. ஏதுவனுமானம், s. See அனுமா னம். மரணவேதுக்கள், s. Forebodings of death. ஏதிலார், s. [plu.] The poor, the destitute, வறியோர். (p.) 15)

kṭukkṉ (p. 87) s. An ear-ring in common, காதணியிலொன்று. புலிமுகக்கடுக்கன்--உருத்திராட்சக்கடுக்கன்--சவடி க்கடுக்கன்--ஒட்டுக்கடுக்கன்--முத்துக்கடுக்கன்--குப் பிக்கடுக்கன்--சங்குசக்கரக்கடுக்கன்--பூசாந்திரக்கடுக்க ன்--தாய்க்கடுக்கன்--வைரக்கடுக்கன்--அருப்புச்சரிக் கடுக்கன்--அனந்தமுடிச்சு. Different kinds of ear-ornaments. கடுக்கன்போட, inf. To put on ear-rings. கட்டுக்கடுக்கன், s. An ear-ring with gems inlaid. நாட்டுக்கடுக்கன், s. [prov.] Earrings worn in the rural districts of North Ceylon. கெம்புக்கடுக்கன், s. An ear-ring with rubies inlaid. சுற்றுக்கடுக்கன், s. An ear-ring which is made by winding fine gold wire round a form made of the same but inferior material. 80)

kṇṭi (p. 89) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To reprove, reprehend, chide, speak with severity, admonish, expostulate, censure, கடிய. 2. To speak with decision, precision, earnestness, impartiality, பாரபட்சமின்றிப்பேச. 3. To cut in pieces, chop, mince, slash, துண்டிக்க. 4. To sever, sunder, hew down, வெட்ட. 5. To divide, parcel, பகிர. 6. To correct, chastise, discipline, punish a child, &c., to bring to a proper state by discipline, தண்டிக்க. கண்டித்துக்கண்டித்துச்சொல்ல, inf. To particularize. கண்டித்துக்கேட்க, inf. To ask with earnestness, reproof, threats, &c. கண்டித்துச்சொல்ல, inf. To speak harshly, to command with severity, to reprove, insist on. 2. To speak plainly, impartially, exactly, pointedly, with precision, positively. கண்டிதம், v. noun. Reproof, rebuke, கண்டிப்பு. 2. Chastisement, correction, discipline, punishment, தண்டனை. 3. Strictness, rigor, severity, austerity, திட்டம். 4. Accuracy, exactness, particularity, precision, செவ்வை. 5. Certainty, assurance, உறுதி. 6. Cutting, sundering, துண்டிக்கை. கண்டிதக்காரன், s. A rigorous man. கண்டிதம்பண்ண, inf. To act rigorously. 2. To correct, chastise. கரார்கண்டிதமாகச்சொல்ல, inf. To say decisively. கண்டித்தல், v. noun. The act of cutting in pieces. 2. The act of hewing, வெட்டல். 3. The act of chastising. கண்டிப்பு, v. noun. Strictness, severity, rigor, கண்டிதம். 2. Exactness, accuracy, precision, திட்டம். 3. Earnestness, plainness, decisiveness, urging, stress, positiveness, உறுதி. 4. Reproof, reprehension, strictness, கடிந்திடுகை. 5. Materiality. corporeality, palpableness, சடத்தன்மை. (தீ. 515.) 6. Cutting, sundering, hewing, வெட்டுகை. 7. Chastisement, correction, castigation, தண்டிப்பு. கண்டிப்பாகச்சொல்ல, inf. To speak plainly, to tell the naked truth. 2. To speak pointedly, expressly, harshly. 3. To speak so as to wound the feelings. கண்டிப்புப்பண்ண, inf. To treat with strictness, severity, &c. கண்டிப்புள்ளசரீரம், s. A material body. கண்டிப்புள்ளவன், s. A strict man, one systematic, orderly, punctual. 35)

karimā (p. 96) s. One of the superhuman powers, that of rendering the body immaterial and able to penetrate matter. (சது.) According to others the power of increasing weight illimitably. See சித்தி. Wils. p. 283. GARIMA. (p.) 119)

kruvi (p. 96) s. An instrument, tool, weapon, implement, ஆயுதப்பொது. 2. Organs, faculties, either of body or mind, அகக்கருவிபு றக்கருவிகள். 3. Means, materials-as for a sacrifice, உபகரணம். 4. (p.) Armor, coat-ofmail, கவசம். 5. A saddle, குதிரைக்கல்லணை. 6. An assembly, கூட்டம். 7. Connexion, concatenation, cohesion, தொடர்பு. 8. Clouds, மேகம். 9. A guitar, யாழ். 1. A lute, வாச்சி யம். 11. Friendship, நட்பு. 12. Musical instruments, பஞ்சகருவி, in general applicable to the five kinds, viz.: (1.) தோற்கருவி, instruments made of skins. (2.) துளைக்கருவி, wind instruments. (3.) நரம்புக்கருவி, stringed instruments. (4.) கஞ்சக்கருவி, instru ments of metal--as cymbals, bells, &c. (5.) மிடற்றுக்கருவி or கண்டக்கருவி, the animal throat--as of men, birds, &c. 13. Every thing belonging to a lute, வீணைக்கருவி. கருவியுங்காலமும், Means and opportunity. கருவிகரணங்கள், s. The faculties, senses and intellectual powers. கருவிகரணாதிகள், s. The powers and faculties of the soul and body. கருவிகழலல், v. noun. Being greatly exhausted, wearied, &c. கருவிகாண்டம், s. A primer. கருவிகுறைய, inf. To be reduced --as the powers of the body and mind near death. கருவிநூல், s. Elementary books. கருவிப்புட்டில், s. A scabbard or other sheath for instruments, ஆயுதவுறை. கருவிப்பை, s. A barber's bag or instrument case, அடைப்பம். குதிரைவாய்க்கருவி, s. The bridle of a horse. மயிர்க்கருவி, s. A brush. உரையறிகருவி, s. A touch-stone. நிறையறிகருவி, s. Balance. 165)