aṇṭam (p. 9) s. An egg, முட்டை. 2. Testicle, பீசம். Wils. p. 15. ANDA. 3. The solar system, உலகம். 4. An imaginary shell surrounding the earth and its accompanying sphere, அண்டகோளம். 5. The sky, the visible heavens, வானுலகம். 6. Ether, one of the five elements. See பூதம். அண்டகடாகம்--அண்டகோளம், s. The shell supposed to surround the earth and its attendant spheres. அண்டகோசம், s. The egg-shaped universe, முட்டை வடிவான அண்டம். 2. An astronomical treatise, ஓர்நூல். அண்டச்சுவர், s. Wall or shell of the mundane egg, அண்டபித்திகை. அண்டபகிரண்டம்--அண்டரண்ட பகிரண்டம், s. This world and the worlds beyond the mundane sphere; ex பஹி-பஹிஸ், outside. அண்டபிண்டம், s. The universe and the body; the latter is said to contain in embryo, or miniature, every thing found in the former. அண்டத்திலுள்ளதுபிண்டத்தில் உண்டு. What is in the world is also in the human body. அண்டமுகடு, s. The highest part or top of the imaginary shell that surrounds the solar system. அண்டயோனி, s. The sun, சூரி யன்; ex யோனி, the place of birth. அண்டரண்டம், s. The world of the gods; ex அண்டர், gods. அண்டர், s. The celestials or inhabitants of the supernal world, the gods, வானோர். 2. Foes, opponents, enemies, பகைவர். 3. Herdsmen, cowherds, shepherds, இடையர். (p.) அண்டவாணர், s. The gods, celestials. அண்டவாதம்--அண்டவாயு, s. Rupture, scrotal hernia, ஓர்நோய். பிரமாண்டம், s. Microcosm, or the little world. 2. Capaciousness. 54) *

aṇṭaiyiṟcmrttṉillātrācāvukku apakīrtti vrum (p. 9) . Disgrace will happen to the king who has not a competent person near him. (பஞ். 7.) மரணத்திற்கு நாலண்டையும்வழி. There are ways to death in every direction; (lit.) on four sides; ex பகிர, outside. (பஞ். 31.) அண்டைபோட, inf. To patch, to clout. அண்டையர், s. Neighbors. அண்டைவீடு, s. A neighboring house. அந்தண்டை, s. That side. இந்தண்டை, s. This side. என்னண்டை, s. My side. 61)

aḷintam (p. 33) s. A terrace before a house, கோபுரவாயிற்றிண்ணை. 2. A verandah at the gate of a tower or at the outside of the entrance to a pagoda, வீட்டின்வெளிச் சாலை. Wils. p. 74. ALINDA. (p.) 34)

uḷ (p. 67) s. The inside, the interior, that which is intrinsic, private, secret, esoteric, உள்ளிடம், 2. Mind, heart, soul, breast, உள்ளம். 3. Place, இடம். 4. As a nominal affix or postposition, it governs the dative and expresses in, within, among, of, out of, inner, interior, intrinsic, esoteric, ஏழ னுருபு. உள்ளிருந்தார்க்குத்தெரியுமுள்வருத்தம். Those of the household only are acquainted with its secret sorrows. உட்கரணம், s. The intellectual faculties. See இந்திரியம் and கரணம். உட்கருத்து, s. The inmost thought, the real purpose or motive, அகக்கருத்து. 2. Cordial affection, உட்பட்சம். 3. The intrinsic meaning of a passage, &c., கருத்துரை. உட்கருத்தாகப்பேச, inf. To speak with reservation. உட்களவு, s. Guile, deceit, treacherousness, insidiousness, உள்வஞ்சகம். உட்கள்ளம், s. Deep-seated viciousness, dissimulation, உள்வஞ்சகம். 2. Internal, or unsubdued disease, hidden humor or matter--as in a boil, கட்டியினுள் விஷம். உட்காங்கை, s. Caloric, latent heat, உட்சூடு. உட்காந்த, inf. To have internal heat causing emaciation; [ex காந்து.] உட்காய்ச்சல், s. Internal fever, அகச்சுரம். 2. Inward anger, rancor, malice, &c., உள்ளெரிப்பு. உட்கிராந்த, inf. To become emaciated by disease or otherwise. 2. To be firmly rooted--as disease. உட்குத்துப்புறவீச்சு, s. A species of hepatic complaint attended with convulsions, ஓர்நோய். உட்குயிர், s. The Deity regarded as the life, or identified with the life or soul of each individual, உள்ளுயிர். உட்குறிப்பு, s. Aim, object, intention, உள்ளக்குறிப்பு. உட்குற்றம், s. Innate depravity. See உட்பகை. உட்கூதல், s. Internal cold, chill, slight fever. உட்கை, s. Palm of the hand, உள்ளங்கை. 2. A person who is privy to, a secret hand--as in உள்ளுளவு. 3. Turning to the left in dancing or other movements, இடக்கைச்சுற்று. உட்கைச்சுற்று, s. Turning to the left, winding or turning back wards, or contrary to the sun. உட்கொள்ள, inf. To eat as a god, or great personage, உண்ண. 2. To take food that has been consecrated to a deity, தேவப்பிரசாதமுட்கொள்ள. 3. To take food, medicine, to swallow, take in, imbibeas the earth does the rain, &c., விழுங்க. 4. To receive into the mind, meditate, or reflect upon, மனதிற்கொள்ள. 5. To wish for an occurrence, or to express desires mentally--as a deity or holy sage (the thing desired instantly talking place), திருவுளங்கொள்ள. 6. To have a secret object in view, to have in view, உட்கருத. உட்கோபம், s. Interior anger, malice. உட்கோள், s. The will, determination, internal, or inmost thought, உட்கருத்து. 2. Wish of the heart. 3. Opinion, belief, tenet, கோட்பாடு. உட்சங்கம், s. A select society, a committee, அகச்சங்கம். உட்சட்டை, s. An inner vest or tunic. உட்சமயம், s. The six religious systems of the followers of Siva, அகச் சமயம். உட்சாடை, s. The real object of an affair, the real feeling of the heart, உட்கருத்து. 2. Exposure of secrets by one of a party by signs, இரகசியங்களைச்ச மிக்கையாலறிவிக்கை. 3. The meaning, thing, &c., told or known to one's own party and differing from that which is made known to others, குழூஉக்குறி. உட்சீலை, s. An under or inner cloth. 2. The lining of a garment. உட்சவர், s. An inner wall, அகச் சுவர். 2. The interior of a wall, சுவரி னிடை. உட்சுவரிருக்கப்புறச்சுவர்தீற்றுகிறது. To whitewash the outside wall while neglecting the inside; i. e. to be scrupulously exact in external conduct, while the heart is full of wickedness; to attend to things remote while those at hand are neglected. உட்சூத்திரம், s. The main spring in a machine, any internal power or operation concealed from view, மூலசூத் திரம். 2. A clue, or key to an affair, உள்ளுபாயம். 3. The main spring in a business, மூலகாரணம். 4. A skilfully contrived rule in numbers, &c., நுட்பமான வகை. 5. A short, compendious and subtle method of ascertaining, or effecting a thing, இலேசானவகை. 6. (fig.) Internal meaning of a passage, real object in view, உட்குறிப்பு. உட்செல்ல, inf. To enter, insinuate one's self, உள்ளேபோக. உட்டுளை, s. Hollowness--as of a pipe or tube. உட்டுளைப்பொருள், s. Any thing tubular. உட்டெளிவு, s. Cleverness of mind, freedom from doubt, profound knowledge, அகத்தெளிவு. 2. The clear part of the liquid--as poured off from the sediment, வடித்தசாறு. 3. Soundness--as in timber, &c., உள்வைரம். 4. Inner measurment. உட்டேட்டம், s. The secret object or pursuit, as differing from profession, or appearances, மனநாட்டம். 2. Property acquired and kept secretly, உட்சம்பத்து. உட்பகை, s. Internal enmity, hatred or grudge, rancor at heart with professions of friendship. 2. Internal, innate, or secret foes attached to the soul, causing actions, &c., காமாதிக்குற்றங் கள். (For the six உட்பகை, see பகை.) 3. Hatred of a king by his professed friends, civil conspiracy, அரசருட்பகை. எட்பகவன்சிறுமைத்தேயாயினுமுட்பகையுள்ள தாங்கேடு. Though the internal hatred be as the fragment of a grain of rape seed, the consequent evil may be very great. உட்பக்கம், s. Subject of investigation or deduction in things of a mental, mystic, or spiritual character. See பக்கம். உட்பட, inf. To enter, be within, or under--as in age, உள்ளாக. 2. To engage in, be concerned in, to be, or become one of a party, or community; to be involved in, to be subject to, to yield to, to be obedient to, உடன்பட. 3. adv. Together with, inclusive. மூன்றுவயதுக்குட்பட்டபிள்ளை. A child under three years of age. அதுட்பட. That inclusive. மோசத்துக்குட்பட, inf. To fall into danger. உட்படி, s. A make-weight, உட்ப டிக்கல். உட்படுத்த, inf. To cause to enter, to introduce, அகப்படுத்த. 2. To persuade, proselyte, bring one into, or over to one's party, மதத்துக்குள்ளாக்க. 3. To include, involve, entrap, ensnare, சிக்கப்பண்ண. உட்பத்தியம், s. Abstinence from venery as a regimen while taking medicine, &c.; sometimes அகப்பத்தியம். உட்பந்தி, s. The chief row or table of guests, அகப்பந்தி. உட்பலம், s. Property at command, திரவியபலம். 2. Friends, assistants, attendants, &c., துணைவர்பலம். 3. Forces, army, army in reserve, சேனாபலம். 4. Strength, firmness of body, hardness, strength from food, தேகபலம். உட்பற்று, s. Internal attachment, affections of the heart, &c. See அகப்பற்று. உட்பிரவேசம், s. Entrance. உட்பிரவேசிக்க, inf. To enter, உள்ளேபோக, உட்புக.--Note. This and the preceding word are in use, but not, it is thought, on good authority. உட்புக, inf. To enter, engage in. உட்புகுந்துபேச, inf. To make professions of friendship, kindness, concern, &c. உட்புரை, s. The hollow of a tube or pipe, உட்டுளை. 2. The small folds of a garment, உள்மடிப்பு. 3. (fig.) The secret of the matter, internal affair, அந்தரங்கம். உட்புறம், s. The inside, உட்பக்கம். உட்பொருள்--உள்ளர்த்தம், s. The real meaning, தாற்பரியம். 2. The hidden, or secret meaning, உட்கருத்து. சாஸ்திரத்தினுட்பொருள், s. The occult sense of a doctrine. உட்போட, inf. To coax, to wheedle, வசமாக்க. உண்ணா--உண்ணாக்கு, s. The uvula, அண்ணம்; [ex நா, tongue.] உண்ணாட்டம், s. The real or secret object of pursuit, உண்ணோக்கம். உண்ணீரம், s. The moisture within a body or thing; [ex உள், et நீரம்.] உண்ணோக்கல், v. noun. Contemplation. உண்மடை, s. The lower opening of a water-course. 2. Oblations, or offerings of fruits, betel, rice, pastries presented to ferocious deities, inside the temple, அகமடை. See மடை. உண்மட்டைநார், s. [prov.] The bark of the inner side of the palmyra stem, being the best for use. உண்மாசு, s. Corruption of mind-as உபமலம். உண்முடிச்சு, s. Treachery by which one inveigles another, (lit.) an inner knot, உட்கள்ளம். உள்யோசனை, s. Secret object, project, intention, &c., உள்ளாலோசனை. உள்வட்டம், s. Agio, premium in exchange of coins or other money for difference in value. (opp. to வட்டம்.) உள்வணக்கம், s. Mental worship, அகவணக்கம். உள்வயிரம், s. Interior firmness. 2. Malice, internal hatred. See வயிரம். உள்வயிரிப்பு, s. Internal hardness of a boil, &c., உள்வயிரம். 2. (fig.) [prov.] Property possessed, money in hand, கையிருப்பு. உள்வலிப்பு, v. noun. Inward pain or convulsion. உள்வழிகடந்தோன், s. God who is transcendent in knowledge and wisdom. (சது.) உள்வளைய, inf. To bend inwards, உட்கோண. உள்வளைந்தவன், s. A stooping person. உள்வளையல், v. noun. Bending forward, stooping as a person, உள்வளை ந்திருக்கை. உள்வளைவு, s. Inward curvature, concavity, உட்கவிவு. உள்வாரம், s. Secret partiality, leaning, inclination, உள்ளன்பு. 2. The share in the produce of a field which comes to the owner. உள்விழ, inf. To fall in, or with, join a party, &c., உள்ளாக. 2. To assume the appearance of friendship for a sinister object; to pretend kindness, காரியார்த்த மாய்ச்சிநேகிக்க. உள்விழுத்த, inf. v. a. To join a person on professions of friendship in order to deceive and entrap him, &c. உள்வினை, s. Malice, evil in the heart kept secret, long indulged, &c., உட்பகை. 2. Inherited fate, ஊழ்வினை. உள்வீச்சுச்சன்னி, s. See சன்னி. உள்வெக்கை, s. Internal heat of the system, உள்வெப்பு. உள்வெட்டு, s. The marks on a testing piece of gold, for trying the fineness of other pieces, from eight degrees and upwards, உரையாணியினுள் வெட்டு. 2. The higher kinds of gold, உயர்ந்தமாற்று. 3. Inner boards or planks exclusive of the slabs, அகவெட்டு. உள்வெண்டையம், s. A tinkling ring of brass, put as an ornament on the feet of horses mounted by kings and great men-comp. தண்டை, which is the name of another ornament made of silver and commonly placed upon the former. 2. A pad placed between a load and the back of an ox. உள்ளங்கம், s. Symmetry of mind, the internal property or quality. See அகத்துறுப்பு. உள்ளங்கால், s. The sole of the foot. உள்ளங்கை, s. The palm of the hand. உள்ளடங்கிப்போக, inf. To be shut, shut in, to be swallowed up. உள்ளடக்க, inf. To enclose, shut in, shut up in a place. 2. To conceal, to keep secret. உள்ளடக்கம், v. noun. Reservedness, reserve in intercourse. உள்ளடி, s. The sole of the foot, உள்ளங்கால். 2. [vul.] That which is secret, இரகசியம். 3. [prov.] Nearness, vicinity, neighborhood, சமீபம். 4. (fig.) One's own relations, one's own circle, நெருங்கியசுற்றம். உள்ளடியிலே--உள்ளடிக்குள், adv. At home, within doors, near home-spoken in cases of theft, mischief, &c. உள்ளறை, s. An inner room, closet, cabinet, உள்வீடு. 2. A division in a drawer, box, &c.; a separate cell, பெட்டி யினுள்ளறை. உள்ளன்--உள்ளான், s. One of the party or family, a domestic, உள்ளிருக்குமாள். 2. A near acquaintance. 3. The head or middle one of the oxen which thresh the corn. உள்ளனுங்கள்ளனுமாயிருக்கிறான். He is an enemy in the camp. 2. He is an inmate and yet a rogue. உள்ளாக, inf. To enter in, உட்புக. 2. To become subject to, கீழ்ப்பட. 3. To join a party, engage in, சேர. 4. To be involved, to become privy to an affair, உடன்பட. அவனுக்குள்ளானேன். I am on his side, I have taken his part. ஆக்கினைக்குள்ளானவன். One who is doomed to punishment. துரோகத்திற்குள்ளாகாதே. Be not a partaker in treacherous deeds. உள்ளாக்க, inf. To get a person into one's party, or to interest him in one's concerns, வசப்படுத்த. உள்ளாட, inf. To have intercourse with an enemy in order to effect an object, உள்ளேபயில. உள்ளாடுசத்துரு, s. An enemy in the camp, a snake in the grass, a treacherous companion, உட்பகைஞன். உள்ளாந்தரங்கம், s. Internal secrets, private matters. உள்ளாயிருக்க, inf. To be engaged or concerned in an affair, to be one of a party, உடன்பாடாயிருக்க. உள்ளாராய்வு, s. Deep research, thought, insight, a disposition to investigate profoundly, உள்ளாராய்ச்சி. உள்ளாள், s. One who belongs to a particular party, or family--a domestic. உள்ளிட, inf. To include, comprise, உள்ளடக்க. தொல்காப்பியரையுள்ளிட்டபன்னிருவர். The twelve including Tolkappiar. உள்ளிடை, s. Private affairs, intellectual concernments, உட்காரியம். உள்ளிடைபார்க்கவந்துநிற்கிறான். He has come to pry into our secrets, and to ascertain our private affairs. உள்ளிடையானவன், s. One of our compact, party, &c. உள்ளிட்டார், s. Brothers and sisters of an elder brother in a joint contract, inheritance, &c., தாயத்தார். சாத்தனையுமவனுள்ளிட்டாரையுஞ்சேர்ந்தகாணி... Land acquired in the name of Sattan and his brothers and sisters. உள்ளிந்திரியம், s. The intellectual powers. See இந்திரியம். உள்ளிருப்பு, s. Hoarded treasure chiefly in money, வைத்திருக்குமாஸ்தி. உள்ளின்மாசு, s. Corruption of the mind. See உபமலம். உள்ளீடு, s. What is within, உள்ளாயிருக்கிறது. 2. A bond, உள்ளுடன்படிக்கை; [ex இடு.] உள்ளீட்டுக்காரியம், s. A secret thing. உள்ளுக்குக்கொடுக்க, inf. To administer medicine which is to be taken inwardly. உள்ளுக்குச்சாப்பிட, inf. To take internally--as medicine. உள்ளுக்குச்செலுத்த, inf. To administer medicine, poison, &c., by force. 2. To insert, inject, to thrust in. 3. (fig.) To give a bribe secretly. உள்ளுக்குள், adv. Internally. உள்ளுக்குள்ளாயிருந்துமோசம்பண்ணினான். He deceived me under pretence of intimacy. உள்ளுக்குள்ளானகாவல். An inner prison. உள்ளுக்குள்ளேபகையுண்டாகிறது. To arise --as discord, &c. among relatives. 2. To cherish hatred in the heart. உள்ளுடன், s. [prov.] Ingredients inclosed in the interior of a cake, tart, &c., உட்பொதிந்திருப்பது. 2. The matter within, the hidden meaning. உள்ளுடைய, inf. To be heartbroken, to be greatly grieved, to be contrite, மனமுறிய. 2. To decline or fail in energy, ஊக்கமழிய. உள்ளுடைவு, v. noun. Interior, or deep-seated grief, sorrow, contrition, மன ங்கலங்குகை. உள்ளும்புறமும், Internally and externally, அகமும்புறமும். உள்ளும்புறமுஞ்சரியானவன். One whose heart and conduct are alike, a sincere person. உள்ளுயிர், s. Inner life, God. உள்ளுயிர்க்குன்று, s. A snail, நத்தை. உள்ளுறுத்த, inf. To put in, insert, include, instil--as principles, உள்ளிட. உள்ளுறை, s. Secrets of the mind, inward thought, real opinion, உட்கருத்து. 2. Internal, or hidden meaning, மறைபொ ருள். 3. A word or theme given by which to commence a poem, பாடும்படிபுல வர்க்குக்கொடுக்குஞ்சமிசை. உன்னுள்ளுறையேததைச்சொல்லு. Say what you mean. உள்ளுறையுவமம், s. A species of simile brought in by the by, rather indistinctly, and without the usual terms of comparison--opposed to வெளிப்படையு வமம். உள்ளூர், s. The interior of a town, or country, ஊர்நடு. 2. One's own country, town--spoken of when residing in it, one's home, சொந்தவூர். உள்ளூரிலும்பிறவூரிலும். At home and abroad. உள்ளூர்ச்சரக்கு, s. Commodities or productions of one's own country-spoken of while in the country. உள்ளே. In, within, between. அதற்குள்ளே. [vul.] In the mean time. உள்ளேபோட, inf. To get into one's power, get over to one's interests, உள்ளாகவைக்க. உள்ளோசை, s. Internal sounds unheard by others--as beating of the heart, roaring in the ear, or rumbling of the bowels, &c., அகவொலி. 52)

eyil (p. 73) s. A fortress, wall, a fortification, மதில். 2. City, town, புரம். (p.) எயிலொருமூன்றுஞ்செற்றோன். Siva who destroyed the three aerial cities. எயில்காக்க, inf. To guard one's fort, &c. எயில்வளைக்க, inf. To besiege a fort, to surround a fort. எயிற்புறம், s. The parts outside of a fort. மூவெயில், s. [in mythology.] The three cities of the Asoors, built in the air one above another, of gold, silver and iron respectively, and destroyed by Siva, because they had abandoned his worship; on which occasion, he made Maha Meru his bow, and Vishnu his arrow for the execution of his purpose. திரிபுரம். (p.) 77)

kṭai (p. 88) s. End, extremity, termination, conclusion, முடிவு. 2. A shop, bazaar, market, அங்காடி. 3. (p.) Inferiority, baseness, meanness, lowness, the least, lowest, or worst kind, &c., கீழ்மை. 4. Way, வழி. 5. Termination of a particle, வினையெச்சவி குதி. 6. Place, room, இடம். 7. A form of the seventh case used also with verbs, to express if, when, after, &c., ஏழனுருபு. 8. A door, a gate-way, வாயில். 9. The outer gate, புறவாயில். 1. The clasp or other fastening of a neck-ornament, பணிப்பூட்டு. 11. Side, பக்கம். நீத்தக்கடை. If he leave-- (குறள்.) ஈதலியையாக்கடை. If it be not possible to bestow-நள்ளிமுதற்கிள்ளிகடையாக. From Nalli to Killi (reigned sixty-four kings called சோழர்). நாயிற்கடையாநாயேனை. Me who am the most degraded of dogs-அவன்கடைச்சென்றான். He approached him. கடைகட்ட, inf. To close a shop, கடைசாத்த. 2. To suspend a work, to discontinue, to make an end of--spoken diminutively. கடைகாப்பாளர்--கடைகாவலர், s. Door-keepers, porters, வாயில்காப்போர். கடைகெட்டவன், s. [vul.] An abandoned person, a wretch, முழுதுங்கெட் டவன். கடைக்கண், s. The outside corner of the eye, கட்கடை. 2. A benign look, கடாட்சம். கடைக்கண்கிடைக்கவேண்டும். I am anxious to get a propitious look, glance of your eye. கடைக்கண்ணாற்பார்க்க, inf. To glance, look sidewise. 2. To cast a propitious or benignant look. கடைக்கண்பார்வை, v. noun. A side look, a glance. 2. A propitious or benignant look, approbation, a token of favor. கடைக்கனல்--கடையனல், s. The final deluge-fire, ஊழித்தீ. கடைக்காப்பு, s. The last verse in the poem called பதிகம்--as an invocation, &c. கடைக்காரன், s. A shop-keeper. கடைக்குடல், s. The lower part of the bowels, கீழ்க்குடர். கடைக்குட்டி, s. The youngest child, a term of fondness, கடைப்பிள்ளை. கடைக்குறை, s. Elision in the termination of a word--as கோல், for கோ லம். கடைக்கூட்ட, inf. To effect, to produce a result--as the actions of a former birth are supposed to do, வினைப் பயனுறுவிக்க. 2. To unite man and wife, or a male and female of the brute creation, as former deeds are imagined to do. கடைக்கூழை, s. A species of rhyme, ஓர்தொடை. 2. The rear division of an army, படைப்பின்னணி. See கூழை. கடைக்கொள்ளி, s. A fire-brand burnt to the end, குறைக்கொள்ளி. கடைக்கோடி, s. [vul.] The very extremity, the utmost limit, ஈறு. கடைசால், s. [prov.] The finishing of a business, முடிவு. 2. Stern of a vessel--also written கடையால். கடைசாலொதுக்க, inf. To finish a business in hand. கடைச்சங்கம், s. The third and last of the ancient Madura colleges consisting of forty-nine literati, இறுதிச்சங் கம். கடைச்சரக்கு, s. Curry stuff, spices, &c., drugs, medicines, &c., sold in the bazaar, கடையில்விற்கப்படுஞ்சரக்கு. கடைச்சன், s. The youngest son, கடைப்பிள்ளை. கடைஞர், s. The laboring caste in agricultural districts, மருதநிலமாக்கள். கடைதலைப்பூட்டு, s. An inverted construction in poetry, by which the last word in a verse is connected with the first, விற்பூட்டுப்பொருள்கோள். கடைதிறப்பு, v. noun. Opening a door. In erotics, the section which relates to an application made for the opening of a door to a coming or expected lover; or in war poems, to a warrior returning in triumph after a victory, கதவுதிறக்கை. (p.) கடைத்தடம், s. Gate-way, வாயில். (p.) கடைத்தரம், s. The last class, the lowest or worst kind, கீழ்த்தரம். கடைத்தலை--கடைத்தலைவாயில்-கடைத்தலைவாய்தல், s. The outer gate, the outer court or yard, தலைவாயில். கடைத்தெரு, s. A market-street, a bazaar, கடைவீதி. கடைத்தேற, inf. [prop. கடத்தேற.] To be saved, to escape all afflictions. கடைத்தேற்றம், s. [prop. கடத்தேற் றம்.] Salvation. கடைநாள்--கடைமீன், s. The twenty-seventh lunar asterism, இரேவதி. (p.) கடைநிலை, s. A poem uttered by holy persons coming from a distance to the hero of the poem at the door of whose residence they stand and desire the door-keeper to inform his master of their arrival, ஓர்பிரபந்தம். (See பிரபந்தம்.) 2. An outside door, புறவாயில். (நீதிநெறி.) 3. The last letter of a word or verse, ஈற்றெழுத்து. (p.) கடைநிலைத்தீபகம், s. A word at the end of a sentence understood in other parts--one of the தீவகம். கடைநிலையளபெடை, s. The rhyme in which the last letter of each verse is lengthened. கடைநிலையெழுத்து, s. [in grammar.] Letters proper to end a word, இறுதிநிலை. கடைபோக, inf. To end, terminate, conclude, முடிய. 2. To be fulfilled, நிறைவேற. கடைபோட--கடைவைக்க, inf. To set up a shop, open a shop. கடைப்பட, inf. To be inferior, below mediocrity, to be last in quality or estimation, degree or order, இழிவாக. 2. To be practicable, capable of completion, நிறைவேற. என்னாலிதுகடைப்படாது. This will not be completed by me. கடைப்பாடு, s. Determination, தீர் மானிப்பு. 2. Inferiority, baseness, இழிவு. கடைப்பந்தி, s. The lower end of a dining table or of a row of guests, கடைசிப்பந்தி. கடைப்பிடி, s. Bearing in mind, remembering, ஞாபகம். 2. Indelible impressions of gratitude for benefits received, of duties to be performed, of the importance of virtue and religion, மறவா மை. 3. Certainty, ascertainment, established truth, தேற்றம். 4. Firm belief in the essentials of religion serving as the hope and support of the mind in reference to a future state, the last grasp of the soul, உறுதி. 5. Firm determination, firm resolve, either for good or evil, கரும முடிக்குந்துணிவு. 6. Doctrines, truth firmly believed as necessary to salvation, உறுதி யானகொள்கை. கடைப்பிடிக்க, inf. To ascertain clearly, to know certainly, தெளிய. 2. To determine, resolve firmly, be decided in purpose either in a good or evil course, துணிய. 3. To remember, to bear in mind benefits, to be grateful, &c., to be deeply sensible of one's obligations for favor received, மறவாமலிருக்க. 4. To have an abiding sense of the importance of virtue and religion, சன்மார்க்கத்திலுறுதியாயி ருக்க. 5. To have an unwavering faith in the essentials of religion, to embrace or take firm hold of religious instructions, &c., தேவபத்தியிலுறுதியாயிருக்க. 6. To grasp, resort to--as the soul for its last refuge, பற்ற. 7. To provide, be provident, be economical, வீண்செலவுசெய்யாது வைக்க. (p.) கதவிலரேதற்சார்ந்தார்வண்ணங்கடைப்பிடியாதார். Unkind are they who are forgetful of the situation of their friends. (காரிகையுரை.) மற்றதன்கள்ளங்கடைப்பிடித்தனன்று. It is important to have an abiding sense of the wiles of Yama. வாழ்க்கைக்குவேண்டும்பொருளறிந்துகடைப்பிடி த்தலும். Knowing and duly providing all things necessary for her household-(குறளுரை.) நன்மைகடைப்பிடி. Persevere in good works. (ஔவை). கடைப்பிறப்பு, s. The meanest species of birth in any class of beings, இழிந்தபிறப்பு. கடைப்புணர்முரண்--கடைமுரண், s. A species of rhyme when the last foot of every line is of opposite meaning, ஓர்தொடை. கடைப்புணர்வு--கடைப்பூட்டு, s. [in jewelry.] Clasp, hasp, அணியின்கடைப் புணர்வு. கடைப்புத்தி, s. [prov.] Stupidity, இழிந்தபுத்தி. 2. A piece of folly, பின்புத்தி. கடைப்போக்கு, s. The flood-gate of tank. கடைமடக்கு, s. [in rhetoric.] Continued recurrence of the same words at the end of each line through a stanza, but with different meanings, சொல்லணி யிலொன்று. See மடக்கு. கடைமுறை, s. The last time, eventually, கடைசிமுறை. (நீதிநெறி. 48.) கடைமோனை--கடையாகுமோனை, s. (See மோனை.) A rhyme when the first letter of the last foot of every line is the same, ஓர்தொடை. (p.) கடையயல், s. [in grammar.] The penultimate, ஈற்றயல். (p.) கடையர், s. (fem. கடைசியர்--க டைச்சியர்.) Laboring classes in agricultural districts, மருதநிலமாக்கள். (p.) கடையழிய, inf. To be afflicted with a painful and lingering disease, to suffer extremely, வருந்த. 2. To be distressed with poverty, வறுமையுற. 3. To degenerate, கேடுற. கடையனல், s. The fire by which the world will finally be consumed. கடையன், s. A man of the lowest rank, இழிந்தோன். கடையாகெதுகை, s. A rhyme, ஓர்தொடை. (p.) கடையாட்டம், s. [prov.] Lingering in disease, excessive suffering from disease, வருத்தம். 2. Vexation, teasing, imminence, trouble, annoyance, உலைவு, lit. mean work. கடையாட்டப்பட, inf. To drudge, to be employed in mean work. 2. To linger in disease, suffer exceedingly, வ ருந்த. 3. To be vexed. harassed. &c.-as a nurse by troublesome children, உ லைய. கடையாணி, s. A linch-pin, அச் சாணி. 2. A peg or pin used to keep a tenon in a mortise, or for any similar purpose, பூட்டாணி. கடையாந்தரம்--கடையீறு, s. [vul.] The very last, the extremity, &c.--as கடைசி. கடையாயார், s. Persons of the lowest rank, இழிந்தோர். கடையால், s. Stern of a vessel, தோணியின்பிற்புறம். See கடைசால், usage. கடையிணைமுரண், s. A rhyme when the last two feet of a line are of opposite meanings, ஓர்தொடை. (p.) கடையிணைமோனை, s. A consonance of the first letters in the last two feet of each line in a verse. (p.) கடையீடு, s. Land of the poorest quality, கடைத்தரமானநிலம். கடையுணி, s. [prov.] A mean fellow who eats what he can beg or pick up-- a worthless being, இழிந்தோன். கடையுண்ண, inf. [prov.] To linger in disease, வருத்தப்பட. 2. To be stinted or weak in growth--as a child, நசுங்க. 3. To be neglected, abused, &c.-- as a book, a utensil, &c.; in this meaning it is a term of displeasure, இகழப்பட. கடையுவா, s. The full moon, பௌரணை. (p.) கடையெழுஞ்சனி, s. The twelfth asterism in which Saturn is considered malignant in his influence, உத்திரம். See சனி. கடைவழி, s. Final salvation, the last path. கடைவழிக்குதவும். It will avail for the salvation of the soul. காதற்றஊசியும்வாராதுகாணுங்கடைவழிக்கே. Be assured that even an eyeless needle will not accompany you in that sad hour. கடைவளர, inf. To be enlarged-said of the genitals of a cow, &c., before yeaning, ஈனுங்காலத்திற்குறிவிரிய. கடைவள்ளல், s. The last of the third class of liberal men--he who bestows charity from motives of ostentation, கேட்டபின்கொடுப்போன். கடைவாய், s. The corner or extremities of the mouth, வாயின்கடை. கடைவாய்நக்கி, s. A great miser, உலுத்தன், lit. he who licks the corners of his mouth. கடைவாய்ப்பல், s. The double teeth, the grinders, the back teeth. கடைவாய்வழிய, inf. To drivel at the corners of the mouth--as old people or persons asleep, வாய்நீரொழுக. கடைவிரிக்க, inf. To spread out goods for sale in a shop or market, கடைதிறக்க. கடைவீதி, s. A market-street. கடைவைக்க, inf. To place goods for sale in a shop or bazaar. 2. To open a shop on an auspicious day after the new-year, கடைதிறக்க. பலசரக்குக்கடை, s. A shop where commodities of various kinds are sold. மளிகைக்கடை, s. A wholesale ware-house. காசுக்கடை, s. An exchange. அடிக்கடை, s. The first shop in a market-street. மருந்துக்கடை, s. An apothecary's shop. கசாய்க்கடை, s. (Tel.) A butcher's shop. சாராயக்கடை, s. An arrack shop. கீரைக்கடை, s. A green-grocer's shop. சவுளிக்கடை, s. A cloth-merchant's shop. விரற்கடை, s. The breadth of a finger. மீன்கடை, s. Fish-market. 10)

kntu (p. 93) s. A joint of the body, யாக் கையின்மூட்டு. 2. The bottom of the neck, the nape, கழுத்தடி. 3. An axle-tree, பண்டி யுளிரும்பு. 4. A carriage, a vehicle, a waggon or cart, பண்டி. 5. A staff, a crutch, support, defence, பற்றுக்கோடு. 6. A post, pillar, தூண். 7. A post for tying elephants, யானையணைதறி. 8. [prov.] A rope for tying oxen together by the neck, மாடுபிணைக்குந் தும்பு. 9. [prop. கங்கு.] The heap of straw round the threshing floor, வைக்கோல்வரம்பு. 1. The heap of chaff which forms outside the threshing floor, பொலிப்புறத்தடையும் பதர். கந்துகட்ட, inf. To float or recede to the side of the vessel--as curry stuffs in boiling. 2. To arrange the heap of straw round the threshing floor. கந்துகளம், s. The bottom of the rice-heap after the better part has been taken away, also rice mixed with the chaff in the floor. கந்தடிக்க, inf. To thrash, or beat the straw after it has been trodden. கந்தடைக்க, inf. To form an enclosure with straw round the threshing floor. கந்துடைக்க, inf. [prov.] To unfasten the noose of the string tied to the ox's neck, தும்பவிழ்க்க. கந்துமாற, inf. [prov.] To change an ox of a pair tied together, ஏரில்மாறிக்கட்ட. கந்துமாறிக்கட்ட, inf. To shift, to change sides, to use chicanery, to scheme --as in paying debts by borrowing of others, &c. கந்துமுரிக்க, inf. [prov.] To turn out of the course--as oxen treading corn, breaking the bounds. It is deemed very unlucky for men or animals to pass from the enclosure of the threshing floor except at the proper entrance. கந்துமுரித்துப்போட்டுப்போகிறான். He has deserted his company. பொலிக்கந்து, s. Chaff in the threshing floor after winnowing, containing some grain. புறக்கந்து, s. The extremities of an axle-tree. 2. The chaff about a heap of winnowed corn. கருங்கந்து, s. The second range of chaff in a threshing floor next to the பொலிக்கந்து. 15)

kuṭam (p. 116) s. A large kind of earthen pot, கும்பம். 2. A sign of the zodiac; Aquarius, கும்பவிராசி. Wils. p. 226. KUT'A. 3. Sugar, jaggery, molasses, சருக்கரை. 4. A globular or round part of a pillar, a cylindrical body, திரட்சி. Wils. p. 29. GUD'A. எண்ணெய்க்குடமும்வெறுங்குடமும்முட்டினாலெ தற்குச்சேதம். If a pot of oil come in collision with an empty pot, which, by breaking, is the greater loss; i.e. in collision, who is the sufferer, the man of character or the worthless person? ஒருகுடம்பாலுக்கொருதுளிஉறைமோர். One drop of butter-milk for coagulating a whole pot of milk; i. e. a good character, obligations of kindness, &c., are forfeited by a single bad action. புறக்குடத்துத் தண்ணீர்போல. Like water on the outside of a pot; i. e. forgotten as soon as learnt; advised or taught to no purpose. பொன்னின்குடத்துக்குப்பொட்டிடவேண்டுமோ.... Does it require that a golden pot be decorated; i. e. things of substantial worth need no embellishment. மாமியார்உடைத்தால்மண்குடம் மருமகளுடைத்தாற் பொன்குடம். If broken by the mother-inlaw, it is a mere earthen pot; but if by the daughter-in-law, it is a golden vessel; i. e. slight faults in inferiors are greatly magnified. குடங்கை, s. The palm of the hand. வெறுங்குடம், s. An empty pot. 2. (fig.) One who knows nothing. குறைகுடம், s. A water-pot not quite full. நிறைகுடம், s. A full water-pot; very good parts; a capable head. குடமூக்கு, s. The town of Combaconum, See கும்பகோணம். குடமூத, inf. To make a sound by blowing into pots, with dancing or jumping--as low-caste women at marriages and in some places at a temple, குடத் தினுள்ளூதியொலிபிறப்பிக்க. குடம்விட்டுக்கட்ட, inf. [prop.] To decorate the marriage pole with stiffened cloth, so as to resemble pots placed one on another. குடமுழா, s. A kind of drum made of a pot, முழவு. குடமல்லிகை, s. A kind of jasmine, ஓர் மல்லிகை, Jasminum sambac, L. Arabian jasmine. See மல்லிகை. குடமுருட்டி, s. A branch of the Kavery, ஓர் ஆறு. குடச்சிப்பி, s. A round shell or conch. குடவுழுந்தர், s. The name of a celebrated poet who, in his youth, was as long in getting a lesson as it required to fill a pot with lentils, உழுந்து, one at a time, ஓர்புலவன், குடவெழுத்தாணி, s. An iron-style with knobs or balls at the top, one above another, tapering to a point. குடம்வைத்தல், v. noun. Playing with the fists one on another, and knocking off the upper in succession, ஓர்விளையாட்டு. குடமண், s. White sand, வெண் மணல். (M. Dic.) 26)

kuṟukku (p. 132) s. That which is athwart, across, transverse, in a cross, direction, திரியக்கு. 2. Diameter, intersection; transit, விட்டம். 3. Frustration; check, hinderance, எதிர். 4. Shortness, briefness, சுருக்கம். 5. Intervention, இடையீடு. 6. The hips, the loins, இடுப்பு. குறுக்கீடாகப்போக, inf. To go across. குறுக்குக்கட்டுக்கட்ட, inf. To tie the cloth a little above the breasts, and around the trunk--as women often do. குறுக்குக்கேள்வி--குறுக்குவினா, s. Cross questioning, cross examination. 2. Irrelevant questions. குறுக்குச்சட்டம், s. A cross piece in a frame. 2. Braces to connect the pairs of refters. 3. A cross beam. குறுக்குச்சார், s. [prov.] A short or cross side of a native house; a raised floor on the outside or inside of the shorter wall of a native house. குறுக்குப்பாடு, v. noun. Lying across, or in a transverse direction, குறுக்கிடம். 2. A transverse direction, குறுக்கு. குறுக்குப்பாதை--குறுக்குவழி, s. A cross path, a short cut. குறுக்கும்மறுக்கும்--குறுக்குநெடுக்கும், adv. Cross-wise, transversely, passing through and through in every direction. குறுக்கே, adv. Cross-wise, transversely, athwart. 2. Between, intermediately. 3. In opposition or contradiction. குறுக்கேதடுக்க, inf. To interpose and prevent--as a by-stander. 2. To meet a person, stop him and forbid his proceeding. 3. To check, prevent, obstruct, stop, interrupt. குறுக்கேபோக, inf. To go across; to go a short way. 2. To cross one's track, or path--as a cat, &c., considered a bad omen. 3. To pass between persons or things. 4. To die prematurely and in the prime of life. 5. To transgress one's commands; to go or act against one's wishes, counsel, &c. குறுக்கிட, inf. To come across--as animals of bad omen. 2. To interfere. குறுக்களவு, s. Dimension across; thickness; the diameter. 2. The extent or measure of any line or direction parallel wit the diameter. குறுக்கடி, s. A precipitate step or measure; a rash course; a contrary or contradictory procedure. 2. A short, hasty, abrupt or crabbed answer; an assertion without due deliberation. 3. A stroke at one's loins. குறுக்கடிநியாயம், s. Abrupt, inconclusive reasoning. குறுக்கடியாயடிக்க, inf. To speak, pronounce, conclude, &c., too hastily; to be precipitate, or rash. 2. To be too summary in a proceeding--little used. குறுக்குப்புத்தி, s. [prov.] Headiness, rashness, கோணற்புத்தி. குறுக்குச்சூத்திரம், s. A formula, theorem or rule expressing the shortest method of performing a calculation, &c.; a brief, con.prehensive rule. குறுக்கேமடக்க, inf. [prov.] To confute or refute at once; to stop one's mouth by short answer. குறுக்கேமுறிக்க, inf. To break into two. 2. To break off in the midst of a business; to leave a work unfinished. 3. To leave a company in displeasure. குறுக்கேவிழ--குறுக்கேவர, inf. To interfere, intermeddle. 35)

cangkaṭam (p. 155) s. Narrowness, contractedness, straits, difficulty, trouble, நெருக்கம். W. p. 879. SANKAT'A. (c.) 2. [prov.] A gate of bars placed outside the garden door. தடைவாசல். 3. A ferry-boat of two canoes with a platform on them, &c., ஓர்வகைமி தவை. Compare சங்குவடம். சங்கடப்படுதல், v. noun. Being molested, or involved in difficulty. 22) *

cṭṭm (p. 157) s. A wooden frame, மரச்சட் டம். 2. Rule, order, regulation, especially written rule, &c., ஏற்பாடு. 3. A copy, commonly a double ola, either written or intended for writing, எழுதுஞ்சட்டம். 4. Exactness, precision, accuracy, neatness, nicety, propriety, திட்டம். 5. Formula, plan, model, delineation, projection, மாதிரிச் சட்டம். 6. Bag in the civet cat, புனுகு சட்டம். (c.) இப்பொழுது புதுச்சட்டமாய் நடக்கிறது. Matters are now ordered according to a new rule. இதுசட்டமாயிருக்கிறது. This is neat and fine. சட்டப்பலகை, s. [prov.] Board frames. 2. A flat ruler. சட்டந்தைக்க, inf. To frame, to put or nail on a frame. சட்டந்திருத்த, inf. To correct writing. (R.) 2. To amend an act, a regulation, &c. சட்டங்கட்ட, inf. To regulate. 2. To appoint one to manage a thing. சட்டதிட்டம், s. Accuracy, preciseness. 2. Code of regulation. (c.) சட்டங்கொழிக்க, inf. [loc.] To talk in a high strain. (R.) சட்டம்பண்ண, inf. [prov.] To legislate, regulate, order, &c. சட்டம்பார்க்க, inf. To inspect the school boy's ola copies. சட்டம்பியார், s. [prov.] A pedagogue, school master, உவாத்தியாயர். சட்டமாய், s. [adverbially.] Handsomely, properly, freely, &c. சட்டமாய்ப் பேசலாம். You may speak whatever you like. சட்டம்பிள்ளை--சட்டாம்பிள்ளை--சட்டம் பிப்பிள்ளை, s. A monitor, an usher. (c.) சட்டவட்டம், s. Accuracy, neatness, fineness, &c. (c.) சட்டவளை, s. [prov.] Cross beams connecting the wall plates. சட்டவாள், s. [prov.] A large saw fixed in a frame. சட்டவிளக்கு, s. [loc.] Rows of lamps in a square frame in a temple, opposite the door, so as to be seen outside. சட்டந்தட்ட, inf. To extract the oil from the dried bag of the civet cat. இருப்புச்சட்டம், s. An iron bar. 2. [prov.] The iron-plate around a wheel. அதிகாரச்சட்டம், s. The regulations, acts, &c., of the Government. தேசசட்டம், s. Law of the country. 62)

ciṟai (p. 189) s. A captive, a slave, அடிமை யானவள். 2. Captivity, slavery, bondage, incarceration, அடிமைத்தனம். 3. Guard, defence, safe-guard, watch, காவல். 4. Confinement, restraint, binding, தடை. 5. A beautiful but loose woman, விபசாரி. (c.) 6. Prison, jail, place of confinement, சிறைச்சா லை. (சது.) 7. Place, location, situation, இடம். 8. Fence, hedge, a surrounding wall, &c., மதில். 9. Wing, feather, plumage, இறகு. 1. Side, பக்கம். 11. A dam, a bank, நீர்க்கரை. அவளொருநல்லசிறை. She has meretricious beauty. ஒருசிறைசார்ந்தான். He inclined to one side. (p.) சிறைகொள்ளவந்தான். He came to buy slaves. சிறைக்களம்--சிறைக்கூடம்--சிறைச் சாலை, s. A place of captivity. 2. A prison. சிறைக்கோலம், s. State of captivity. சிறைசெய்ய, inf. To imprison, to confine; to limit the powers of the soul. 2. To capture men or animals. 3. To dam up water. (p.) சிறைச்சோறு, s. Food given to prisoners, or captives, in charity; one of the thirty-two அறம், acts of charity. சிறைத்தீர்வை, s. A tax on slaves. (R.) சிறைபோக, inf. To be exposed to plunder. (R.) சிறைபோனவர்கள். People led into captivity. சிறைபிடிக்க, inf. To take captive, to enslave. 2. To hold in slavery. சிறைப்பட, inf. To be enslaved, to be taken captive; to be ensnared--as animals, &c., 2. To be imprisoned or impounded as stolen, or strayed cattle, &c., 3. [prov.] To be laid up, to be mislaid, or forgotten. சிறைப்படுத்த--சிறைபடுத்த, inf. To enslave, to take captive. 2. To confine, to impound. 3. To take or encage birds, wild animals, &c. to ensnare. 4. To imprison, incarcerate. சிறைப்பாடு, v. noun. [prov.] Captivity, slavery, bondage, &c., as சிறை, 2, 4. 2. Being dropped, and lying untouched; as a thing lost. சிறைப்புறம், s. The outside of a fence, or wall, for secret prying, spying, &c. (p.) சிறைமீட்க, inf. To redeem from slavery or captivity, to ransom. சிறைமீட்பு, v. noun. Redemption from slavery, enfranchisement. சிறைமீள, inf. v. n. To go free as a slave by purchase, or otherwise. 2. v. a. [prov.] To ransom, சிறைமீட்க. சிறைமுறிய, inf. To burst--as a dam, banks, &c. (p.) சிறையாக்க, inf. To take captive; to captivate, enslave. சிறையிருந்துநோக, inf. To be in distress (imprisoned)--said of a woman longing for her absent husband. (c.) சிறையிருப்பு, v. noun. Captivity, slavery. 2. Imprisonment, incarceration. சிறையெடுக்க, inf. To take a woman for wife or concubine by force, or without the consent of her friends. 2. To purchase the freedom of a slave. சிறைவிட--சிறைவிடுக்க--சிறைநீக்க, inf. To release from captivity, slavery, or confinement, to enfranchise. சிறைவைக்க, inf. To imprison, to keep in prison. 2. To place captives in custody, &c. 58) *

tiṇṇai (p. 238) s. A raised floor or verandah, either outside, or inside the house, ஒட்டுத் திண்ணை. 2. A seat of mortar work, or earth against the walls of a house for sleeping, &c., வேதிகை. (c.) திண்ணைக்குந்து, s. [prov.] The margin of the திண்ணை. 2. As குந்துதிண்ணை. திண்ணைக்குறடு, s. A kind of step outside a verandah, as a support. 54)

tūr (p. 255) s. Root, வேர். (சது.) 2. [loc. for தூர்வை.] Sticks in the bottom of a well, potsherd, &c. 3. Dregs, வண்டல். 4. (Beschi.) The outside and bottom of a vessel, பாத்திரத்தினடிப்புறம். (c.) தூர்வார, inf. As தூர்வையெடுக்க. 5)

tēr (p. 259) s. A car, a chariot, இரதம், (c.) 2. The fourth lunar mansion, உரோகிணி. --There are different kinds of care as எடுப் புத்தேர், a car borne on the shoulders; கட் டுத்தேர், temporary car; இழுப்புத்தேர், சக்க ரத்தேர், a wheeled car; கிண்ணித்தேர், a car ornamented with brass; செய்கைத்தேர், a car for processions; நிலைத்தேர், a fixed car. தேரடி, s. The place where the idolcar is kept, தேர்முட்டி. (c.) தேராள்--தேரோன், s. A chariot-warrior, இரதவீரன். தேரிடக்கியம், s. A flag or benner in a car. See இடக்கியம். தேரிழுக்க, inf. To draw the car at a festival. தேருட்பரப்பு--தேர்ச்சார்பலகை, s. Place in the car for the seat of the idol. தேருருளை--தேருருள்--தேர்க்கால், s. Wheel of a car or chariot. தேருமச்சி, s. A kind of snail with a turbinated shell. See ஊமச்சி. தேரெழுத்தாணி, s. A style shaped at top like a car or tower. See எழுத்தாணி. தேரோட, inf. To run or be drawn, as a car. தேரோடிநிலையிலேநின்றது. The car has run and stopped in its place; i. e. a prosperous course has come to an end. தேரோடும்வீதி, s. The outer road around a temple along which the car is drawn. தேரோட்டம், v. noun. [prov. தேரோட் டு.] The running or drawing of a car, especially at the temple festival. 2. The moving of a chariot. 3. (R.) Defeat of charioteers in war. தேரோட்டுவோர், appel. n. See தேர்க் கொற்றர். தேர்க்கவி, s. A kind of poem so constructed as to be written in the form of a car, இரதபந்தம். தேர்க்காரன், s. Charioteer, சாரதி. தேர்க்குடம், s. Brass knobs in the form of inverted pots, as ornaments to a car. தேர்க்கூம்பு--தேர்மொட்டு, s. Pinnacle of a car. தேர்க்கொடி, s. Pennon or streamer of a car. தேர்க்கொடுங்கை, s. The outside arches of a car, binding it together. (c.) தேர்க்கொற்றர், s. (plu.) Car-drawers, enjoing immunities from the state as a recompense for their services, தே ரோட்டுவோர். தேர்ச்சக்கரம்--தேர்ச்சில்--தேர்ச்சில்லு, s. A wheel of a car of chariot. தேர்ச்சார்பலகை, s. See தேருட்பரப்பு. தேர்ச்சீலை, s. Bright colored clothes with which the idol-car is ornamented. தேர்ச்சுவடு--தேர்த்தடம், s. The track of a car. தேர்த்தட்டு, s. Middle loft of a car, as தேர்ச்சார்பலகை. தேர்த்தானை, s. The chariot-force of an army; also தேர்ச்சேனை. 2. As தேர்ச் சீலை. தேர்த்திருநாள், s. A festival when a temple-car is drawn, தேர்த்திருவிழா. (c.) தேர்த்துகள், s. Dust rising from a car in motion. 2. A measure of length, being the eighth part of a பஞ்சிற்றுகள், and equal to eight கதிரெழுதுகள். தேர்நிலை, s. Stopping place of a car, as தேர்முட்டி. தேர்ப்பந்தல், s. An ornamental shed in the form of a car. தேர்ப்பாகன், s. A car-driver, a charioteer, சாரதி. 2. The planet Mercury, புதன். தேர்ப்பார், s. [prov.] The floor of a car on which the idol is placed, இரதப்பார். தேர்முட்டி, s. A building in which the car is kept, தேர்விடுமிடம், (c.) தேர்மொட்டு, s. See தேர்க்கூம்பு. தேர்வடம், s. Cable with which a car is drawn. (c.) ஓராழித்தேரோன், appel. n. The sun, as having a car of one wheel. (p.) 14)