atai (p. 12) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To rebound as a ball, spring or start back, unbend with force, recover straightness as a bent bow, தாக்கிமீள. 2. To swell, puff up, வீங்க. (c.) இவனுக்கதைத்துப்போயிற்று, He has grown arrogant of late, he is become too proud; when said of a woman, it denotes immoral character. அதைத்தமுகம், s. A swelled face. அதைத்தவில்லு, s. An unbent bow. அதைப்பு, v. noun. Rebounding தாக்கிமீளுகை. 2. Swelling, prominence, protuberance, வீக்கம். 11) *

utai (p. 60) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To rebound, dash against and turn--as water; to receive a counter impulse--as a ball, &c., தாக்கிமீள. 2. v. a. To discharge (arrows), பிரயோகிக்க. நொய்துதைந்துமீளுமால். (The arrows) striking slightly (on the breast) returned. (நைட்.) வாளியுதையினான். He shot arrows. (பாரதம்.) உதை, v. noun. A rebound, recoil. 24)

eḥku (p. 73) கிறது, எஃகினது, ம், எஃக, v. n. To be elastic, stretchable, நெகிழ. 2. To become stretched or drawn out, நீள. 3. To become unfastened, unclasped, unloosed, &c., அவிழ. 4. To spring back, rebound--as a bent bow, bamboo, &c., எதிர் தாக்க. 5. To be lifted, drawn, or carried-as by a well beam, தாழ்ந்தெழும்ப. 6. [with the personal terminations.] To reach up, stretch one's self in reaching for a thing, எட்ட. 7. To climb by starts, stretch one's self for climbing, உதைந்தேற. 8. v. a. To pick, card, or comb cotton, &c., to card with a bow, பஞ்சுமுதலியகொட்ட. எஃகிப்பிடி. Stretch up and reach it. எஃகியெஃகிநடக்க. To spring or toss one's self in walking. துலாஅவனைக்கொண்டெஃகிற்று. The wellsweep has taken him up. ஈளையெஃகியெஃகியிழுக்கின்றது. The asthma convulses him. வில்லெஃகிற்று. The bow started back, resiled. எஃகினபஞ்சி, s. Picked or carded cotton. எஃகுகோல், s. A bow for carding cotton, பஞ்சுகொட்டும்வில். 4)

kkku (p. 85) கிறேன், கக்கினேன், வேன், கக்க. v. a. To vomit. to cast from the mouth or stomach, சத்திசெய்ய. 2. To eject poison--as a snake, நஞ்சுகால. 3. v. n. To rebound--as a nail. ஆணிமுதலியவெதிரெழ. 4. To overflow--as a tank, &c., நீர்கக்க. 5. To shoot out ears of corn, கதிரீன. 6. To cough spasmodically--as in hooping cough, மிகவிரும. அந்தப்பிள்ளையைவிழுங்கிக்கக்குகிறான். He is extremely fond of that child. காகந்தன்குஞ்சுக்குக்கக்கிக்கொடுக்கிறது. The crow feeds its young from its own mouth. முத்துக்கக்கினசிப்பி. Oysters that have ejected their pearls. பாம்புவிஷத்தைக்கக்கிற்று. the serpent has ejected its venom. கண்கோபாக்கினியைக்கக்குகிறது. His eyes shoot out anger. கிரகணங்கக்கிப்போட்டது. The eclipse is ended. அவன்சரீரமிரத்தங்கக்கிக்கொண்டிருக்கிறது. His body possesses an excess of blood. தின்றதையுங்கக்கிக்கொடுத்துவளர்த்தேன். I fostered him with food from my own mouth. இவ்வீடுசெல்வங்கக்குகிறது. This house overflows with wealth. ஆணிகக்கிப்போயிற்று. The nail or peg has rebounded. எண்ணெய்கக்கிப்போட்டது. The oil has oozed out; i. e. from the pores which had absorbed it when rubbed on the skin. 2. The drugs infused in oil have yielded their virtue, it is time to remove it from the fire. ஆறுகக்கிப்பாய்கிறது. The river overflows. கக்கக்கொடுக்க, inf. To pamper, surfeit one (spoken in reproach). கக்குவிக்க, inf. To be importunate for any thing due, to dun. கக்குவான், s. A disease. the chincough, whooping cough, குக்கல்நோய். கக்கல், v. noun. Vomiting, சத்தி செய்கை. 2. (s.) Any thing ejected from the mouth, சத்தி. நெல்லெல்லாங்கக்கலும்விக்கலுமாயிருக்கிறது. . . . The rice-ears are all shot forth and shooting forth. கக்கல்நோய், s. The chin-cough, கக்குவான். 15)

kuti (p. 120) க்கிறேன், ப்பேன், க்க, v. n. To jump, leap, spring, bound, skip; to leap from, to rebound, பாய. 2. To spirt out, splash up--as water; to spring, to be brisk or active--as quicksilver, இரச முதலியனருசிக்க. 3. (fig.) To be boisterous, frolic, haughty, arrogant, பெருமையிலேதுள்ள. 4. v. a. to pass over, to leap over, கடக்க. 5. To surpass, overcome, to escape from, கடந்துபோக. குதித்துக்குதித்துமாவிடித்தாலும்புழுக்கைக்கொருகொ ழுக்கட்டையே. Though the poor maidservant beat flour ever so hard and briskly, she will have but a small கொழுக்கட்டை cake. குதித்துப்பாய, inf. To leap over, to leap down from a carriage, &c. 2. (fig.) To be insolent or wanton, to be unjust, cruel, &c. குதித்துவிழ, inf. To jump into, to plunge, to dive. 2. To jump down from a height. குதி, v. noun. A jump, a leap, jumping, குதிப்பு. 2. Energy, exertion, முயற்சி. குதிகொள்ள, inf. To frisk, to leap, to play about, to revel, sport, frolic, &c., through intoxication or excessive mirth; to be jolly, high-spirited, ஆனந்தக்கூத் தாட. 2. To dwell and sport with one-as the goddess of prosperity; to abound--as prosperity, felicity, செல்வமுதலியதேங்க. 3. To be excessive, to exceed bounds, to overflow, அளவுகடக்க. கூற்றங்குதித்தலுங்கைகூடும். It is possible even to overcome the god of death. (p.) குதிப்பு--குதியன், v. noun. Jumping, leaping; a jump, குதிக்கை. 2. (fig.) A display of haughtiness and arrogance. மற்றையர்க்கெல்லாம் வெஞ்சமற்குதிப்பரிது.... Others will find difficult to escape from the cruel Yama. 2)

kōtai (p. 150) s. A leathern glove worn by archers on the left fore-arm to defent it from the rebounding of the bowstring, முன்கைத்தோற்கட்டு. W. p. 299. GODHA. 2. The Godavery river, கோதாவரியாறு. W. p. 298. GODA. 45) *

tākku (p. 232) s. Beating, percussion, concussion, dash, blow, a fight, clashing, dashing, twitching, impinging--as steam, or a blast of wind, &c., அடி. 2. A rest, prop, support, சார்வு. 3. Attack, assault, invasion, போர். 4. Preponderance, அதிபாரம். 5. Reaction, rebound, reflection, எதிர்தாக்குகை. 6. A rice field, நெல்வயல். 7. adj. (with person.) Corpulency, புஷ்டி. 8. Place, இ டம். 9. Vault, நிலவறை. 1. Application, சாதிப்பு. 11. Purchase of a lever, impetus, வேகம். 12. [in arith.] Multiplication, குணனம். 13. Affecting one's mind, உள்ளத்திற்றைக்கை. ஆள்தாக்கிலேதாழ்ச்சியில்லை. He is robust. தாக்காயிருக்க, inf. To have a grave look. 2. To be competent. தாக்கற்று, (adverbially.) Independently. தாக்காய்ச்சொல்ல, inf. To speak with authority. (Old Dic.) தாக்குப்பொறுத்தவன், appel. n. A robust person, able to carry a load, &c. 2. One with the charge of a large family. 3. One able to afford expenses. (c.) மேட்டுத்தாக்கு, s. A rising ground. பள்ளத்தாக்கு, s. A valley. 2. Low places in field, lands adjacent to tanks and easily flooded. (c.) 13)

tākku (p. 232) கிறேன், தாக்கினேன், வேன், தாக்க, v. n. and v. a. To strike, beat, hit, dash against, beat down; to jerk, to twitch, அடிக்க. 2. To butt, as beasts, முட்ட. 3. to press heavily, as a burden, a responsibility, an expense, கனக்க. 4. To attack, assault, aggress; to butt, அழுத்த. 5. [in arith.] To multiply, பெருக்க. 6. To interfere, தலையிட்டுக்கொள்ள. 7. To preponderate, out-weigh, அதிபாரங்கொள்ள. 8. To influence an actor; to affect one's interests, health, &c., தைக்க. 9. To come in contact with, to collide, to strike as a vessel against a rock or another vessel. மோத. 1. To be severe, in remonstrance or reproof, as through some pique or grudge, கடுமையா யிருக்க. 11. To rest or depend on, பற்றியி ருக்க. 12. To involve, as a cause, or event its consequence, பலிக்க. 13. To touch, strike, or come in contact with, as smoke, steam, heat, flame, sunshine; to burst on the sight, a lightning; to heat against to penetrate as a sting, பட. 14. To extend to and affect adjacent objects--as heat cold, motion, force, sound, a passing ball, &apm;c., பரவித்தாவ. 15. To react, rebound, அதைக்க. 16. To transfer the loss or gain of one account to another, to increase the profits on an article, to make up for loss in others, &c., சரிக்கட்ட. 17. To spring, as an animal, பாய. 18. To avenge, to revenge, பழிவாங்க. 19. To fall heavily on one, as charges, expenses, profits, &c., on goods coming upon the last buyer, சுமத்த. 2. To hobble, to limp, நெளிக்க. --Note. Most of the meanings are used in cant. மனதிலேதாக்கவில்லை. This has not reached the mind. பழையகோபமெல்லாம்வைத்துத்தாக்குகிறார். Keeping in mind all his old grudges, he is now revenging himself. சரீரத்திலேதாக்கும். It will have lasting effects of he body. செலவிலேதாக்கும். Expenses will increase 2. The expence will be heavy. நிறையத்தாக்கிவிட்டான். He is quite intoxicated; (lit.) full of liquor. 14)

teṟi (p. 257) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To break or snap off, short, முறிய. 2. To fly back, rebound, recoil, &c., உதைந்துமீள. 3. To spirt as drops or particles of water. &c., to splash up, top up, as spray, சிதற. 4. To spring or hop, as fleas, துள்ள. 5. To part, burst, asunder--as a knot, a rope, a fiddle string; to fly apart, burst in pieces, fly off or be struck off, as pieces or sparks, அற. (c.) 6. [prov.] To be broken off, as friendiship; become disunited, வேறுபட. 7. (fig.) To fail, to result unsuccessfully. தவற. முகத்திலிரத்தந்தெறிக்கப்பேசினான். He spoke in anger, the blood flying to his face. பருத்தெறிக்கிறது. The boil throbs; (lit.) jumps. நாக்குத்தெறிக்கப்பேசுகிறான். He speaks wickedly enough to make his tongue burst asunder. பிணிதெறித்துப்போயிற்று. The disease is remedied. பொறிதெறிக்கிறது. Sparks fly out. கண்தெறித்தது. The eye is suddenly blinded; (lit.) broken by lightning &c. தெறிபட்டுப்போயிற்று. It has failed, come to naught. தெறிப்பான். He will burst asunder; a curse. தெறிக்கடிக்க, inf. [prop. தெறிக்கஅடி க்க.] To scatter, disperse, as an army; to beat or hammer so as to cause bursting, or to make a part fly off, to confound, to puzzle in controversy. தெறிக்கப்பேச, inf. To speak so as to offend, to break up friendship. தெறித்தவன், appel. n. A man of cruel conduct; used in cursing. தெறித்துவிழ, s. To strike on some thing in falling. 2. To burst to pieces; spoken of one who so acts as to reader himself liable to a curse. தெறிபதம், s. Spirtling of medicinal oil when boiling. தெறி, v. noun. Spattering, splash, spirt, சிதறுகை. தெறிப்பு, v. noun. Rebound, recoil, flying back, resilence, உதைந்துமீள்கை. 2. Spirit, spatter, splash, dash, சிந்துகை. 3. Parting, bursting asunder, flying apart; snapping off, breaking, as a limb, முறிகை, 4. Shooting with the fingers, snapping. &c., சுண்டுகை. 5. Wicked conduct spoken of in cursing as exposing a person to bursting asunder. 23)

piṉ (p. 320) . [adv. and prepo.] After, afterward பிற்காலம். 2. Behind, hinderpart, backward, பின்னிடம். 3. (சது.) Succeeding, following, subsequent, கடை.--oppos. to முன். (c.) 4. [poetice.] A form of the seventh case, as கண், or இடத்தில், ஏழனுருபிலொன்று; thus காதலிபின்சென்றதம்ம. 5. s. Cause, source, கார ணம். 6. Greatness, eminence, பெருமை. 7. Way, road, வழி. அவன்போனபின். After he had gone. பிற்காரியம், s. That which is to come. பிற்காலம், s. After-times, பிற்படுசமயம். 2. Succeeding times, after one's decease. வருங்காலம். பிற்கூறு, s. The latter part or stage of any process or act, பின்பங்கு. பிற்கொழுங்கோல், s. The twenty-sixth lunar asterism, உத்திரட்டாதி. (சது.) பிற்சாமம், s. The fourth or last watch of the night, நான்காஞ்சாமம். பிற்பகல், s. Afternoon. பிற்பக்கம், s. The back side, as பின் பக்கம். பிற்படுதல், v. noun. Getting behind, commonly in time, sometimes in place. பிற்படை, s. Rear of an army, as பின் படை. பிற்பாடு, adv. After, afterwards, பிறகு. பின்கட்டு, s. The hands pinioned behind, also பின்கட்டுமாறாய்க்கட்டுதல். 2. The second or back apartment of a house, வீட்டின்பின்புறம். See கட்டு. பின்கட்டுதல்--பின்கொடுத்தல், v. noun. Turning the back going away--sometimes in displeasure, புறங்காட்டல். 2. Turning the back to a foe; yielding in games of competition, in dispute, &c., தோற்றுப்போகுதல். பின்கூரை, s. The hinder part of a roof, வீட்டின்பின்பக்கத்துமேற்புறம். பின்கொக்கி, s. A clasp for the neck fastened behind. பின்கொம்பு, s. The hinder pole of a palankeen, தண்டிகையின்பிற்புறத்துக்கொம்பு. பின்சந்ததி, s. Posterity. பின்சந்து, s. Back part of the hips, இடுப்புச்சந்து. 2. The hinder part of rump of a beast. 3. The back street. பின்சரிவு, s. Afternoon, decline of the sun, பின்னேரம். பின்செல்ல, inf. To follow another. 2. To be obedient, submissive, வழிபட. 3. To entreat, to supplicate in a cringing manner. கெஞ்ச. பின்தட்டு--பின்றட்டு, s. Short beams across the stern of a dhoney. 2. Stern of a vessel. 3. Back strap of a harness. பின்தலை--பின்றலை--பிற்றலை, s. The stern of a ship. பின்தளை--பின்றளை, s. Fetters for the hind legs of a cow when milking. பின்பக்கம்--பிற்பக்கம், s. The back side, the rear. 2. Period of the decreasing moon. அபரபக்ஷம். 3. Latter part, latter stage, கடைப்புறம். பின்பத்தி, s. The latter row. See பத்தி. பின்பற்றுதல், v. noun. Following one. 2. Imitating. 3. As பின்றொடர்தல். பின்பனி--பின்பனிக்காலம், s. The latter dewy season, in February and March. See பருவம். பின்பிறந்தாள், appel. n. A younger brother, தம்பி. பின்புத்தி, s. Want of wisdom, folly, indiscretion. 2. After-thought, recollection when it is too late. See பிராமணன். பின்புறணி, s. Slander, speaking ill of a person in his absence. பின்புறம், s. Hinder side, the rear, back part. பின்போடுதல், v. noun. Putting off, postponing, deferring, தாமதித்தல். பின்மடி, s. The hinder part of an udder, ஆவின்பின்மடி. 2. Any thing tied or folded in the cloth behind, உண்மடி. பின்மழை--பின்மாரி, s. Latter rains; latter part of the rainy season. பின்முடிச்சு, s. Any thing tied up in the corner of the cloth, and tucked in behind. பின்முடுகுவெண்பா, s. A வெண்பா, which has a quick measure in the last two feet. See முடுகு. பின்வரி, s. The next line. பின்வருகிறது, appel. n. That which will happen in after-times. 2. That which follows. பின்வருநிலை, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வருவிளக்கணி, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வாங்கல்--பின்வாங்குதல், v. noun. Receding, drawing back, retiring, பின் போதல். 2. Retreating in battle, giving way in a contest, declining as a competitor, flinching, தோற்குதல். 3. Declining a bargain, engagement or enterprize, பின்னிடுதல். 4. [Chris. usage.] Backsliding, ஒழுக்கங்குன்றல். பின்வைத்தல், v. noun. Leaving behind --as a widow or orphans, விட்டுவிடல். 2. Deferring, postponing, delaying, தாமதப்படுத்தல். 3. Excluding, excepting, omiting in giving invitations; deserting. தள்ளல். பின்றொடரி, appel. n. A thorny shrub. See தொடரி. பின்றொடர்தல், v. noun. Following, pursuing, as பின்பற்றுதல். பின்றோன்றல், s. A young brother, தம்பி; [ex தோன்றல்.] (சது.) பின்னங்கால், s. The hind leg, or foot, of a beast. 2. The hinder part of the foot. பின்னடி, s. Latter part--as of a book, a season, time or a thing; that which is subsequent, கடைசி. 2. Future time, futurity, வருங்காலம். [com. பின்னாடி.] 3. Posterity, சந்ததி. பின்னடிக்குத்தெரியும். You will see hereafter. பின்னடியார், s. Descendants, posterity. பின்னடைப்பன், appel. n. Obstruction of urine in cattle, பசுவினோயினொன்று. பின்னணி, s. Rear. See அணி. பின்னணியம், s. The hinder part or the stern of a ship or vessel, தோணியின் பின்புறம். பின்னணை, s. The back-yard house. 2. (c.) The child next after the eldest. See முன்னணை. பின்னதுநிறுத்தல், v. noun. [in literary works.] One of the thirty-two rules of criticism, முப்பத்திரண்டுத்தியினொன்று. பின்னந்தலை, s. Back of the head. பின்னந்தொடை, s. Hinder part of the thing; hind quarter of mutton, &c. பின்னரை, s. The latter half of the stars in a sign of the Zodiac; [ex அரை.] பின்னர், adv. After, afterward, subsequently, பின்பு. (p.) பின்னர், s. As பின்னவர். பின்னவர், s. [pl.] Those who come after. 2. The caste of Sudras, சூத்திரர். (சது.) பின்னவன், s. A younger brother, தம்பி. (சது.) பின்னவையகத்திணை, s. The rule for foretelling consequences See அகப்பாட் டுறுப்பு. பின்னனை, s. One's mother's sister, or a step-mother, சிறியதாய்; [ex அனை.] பின்னாக--பின்னாலே, adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. And again. பின்னாலே ஆகட்டும். Let it be done afterwards. பின்னிட, inf. To retire, to go back. 2. To retreat. 3. To get behind. 4. To yield, to be defeated. 5. To be reluctant. 6. To recoil, rebound. 7. To be past, to be too late. பின்னிடைய, inf. To flinch, to fall back, to retreat; to yield. பின்னிரக்கம், s. Relenting from previous anger, &c. பின்னிருட்டு--பின்னிருட்டுக்காலம், s. Dark only in the latter part of the night. See இருட்டு. பின்னிலவு, s. The moon in its decrease. பின்னிளவல், s. A younger brother, தம்பி--as இளவல். (சது.) பின்னிற்றல், v. noun. Standing back, being reluctant to give, or to contend, பிறகிடல். 2. Begging humbly and cringing, கெஞ்சல். 3. Yielding, submitting, தாழ்தல். பின்னுக்குவருதல். Coming after, or late. பின்னும், adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. Again, as இன்னும். பின்னே, adv. After, afterward; behind in time or place, பிறகே. பின்னேரம், s. Afternoon, சாயங்காலம். பின்னை, s. A younger sister, தங்கை. 2. Lukshmi as younger sister, இலக்குமி. 3. A younger brother, இளையவன். (சது.) 4. adv. Moreover, besides, furthermore. consequently. 5. After, afterward, பிறகு. பின்னையென்ன. What further? பின்னைகேள்வன்--பின்னைபிரான், s. Vishnu as husband of Lukshmi, விஷ்ணு. பின்னைநாள், s. The next day. பின்னையும், adv. Moreover. பின்னோடே, adv. Presently, afterwards. 2. Behind. பின்னோக்குதல், v. noun. Looking or turning back; retreating. பின்பார்த்தல். பின்னோன், s. [pl. பின்னோர்.] A younger brother, தம்பி. (சது.) 2. One of the Sudra caste. 3. (நன்.) A close imitator of an original work, வழிநூல்செய்வோன். 7)

puṟppṭu (p. 328) கிறேன், புறப்பட்டேன், வேன், புறப்பட, v. n. To set out, depart, start, வெளிப்பட. 2. To ooze out, issue out, be discharged, to exude, பொசிய. 3. To break out, as eruptions, &c., உண்டாக. 4. To start or jut out, rebound as a nail, protrude as a stone in a wall, புறத்திலு ருவ; [ex புறம்.] (c.) அவன்பயணம்புறப்பட்டுவிட்டான். He has set out on his journey. ஒருசிலந்திபுறப்பட்டிருக்கிறது. A venereal boil has broken out. புறப்பாடு, v. noun. Setting out, departure. 2. Coming forth, sallying out, தோன்றல். 3. An eruption. 22)