aṭai (p. 8) கிறேன், ந்தேன், வேன், அ டைய, v. a. To approach, frequent, gain access to, reach, arrive at, சேர. 2. To obtain, get, enjoy, suffer, பெற. 3. v. n. To drift ashore, கரைசேர. 4. To apply for refuge or protection, take shelter with one, சரண்புக. 5. To subside, sink to the bottom, be deposited as a sediment, வண்டல் படிய. 6. To collect, adhere as dust, தூசி யடைய. 7. To be choked, filled up, inclosed, stopped up, தூர. 8. To be contiguous, adjacent, border upon, கிட்ட. 9. [prov.] To settle, become close, compact, hard--as bread not well leavened, sand by rain, &c., உரக்க. 1. To be preserved as pickles, &c., அடைகாயடைய. 11. To incline towards a color, நிறம்பற்ற. 12. To die, as a great or holy person, obtain bliss, absorption, &c., முத்தி, being understood. அடைகல், s. The anvil. அடைகாய், s. Pickled fruits, ஊறு காய். அடைகுறடு, s. An anvil. 2. Tongs. அடைகை, v. noun. Approximation, நெருங்குகை. 2. Attainment, acquisition, பெறுகை. அடைகோட்டை, s. A blockaded fort. அடைசொல்--அடைமொழி, s. A particle qualifying nouns, verbs, &c. அடைமாங்காய், s. Unripe mango cut in pieces salted and dried in the sun. அடையலர்--அடையலார், s. Opponents, foes, பகைவர். (p.) அடையல், s. Any thing settled, drifted, deposited. 2. All. 3. A verbal from அடை. கண்ணடைந்தபால், s. Milk partly spoiled from keeping. 20)

aṭaikklm (p. 8) s. Obtaining protection, taking refuge, or shelter, சரண்புகல். 2. A deposit entrusted to one, பாதுகாவற் கொப்பித்தபொருள். 3. Asylum, refuge, place of shelter, புகலிடம். அடைக்கலக்குருவி--அடைக்கலங் குருவி, s. A Sparrow that resorts for protection to houses, &c., commonly, அடைக்கலாங்குருவி. அடைக்கலங்காக்க, inf. To protect a refugee, to take care of a deposit --on which the Indian law is very strict. அடைக்கலப்பொருள், s. A deposit, a thing deposited with one for safety. அடைக்கலம்புக, inf. To fly to one for shelter, take refuge with one. அடைக்கலம் வௌவுதலின்னா. The appropriation of a deposit is improper. Ellis 298. (பஞ் 62.) 22)

atṭṭu (p. 10) கிறேன், அதட்டினேன், வேன், அதட்ட, v. a. To rebuke authoritatively and vehemently, கண்டிக்க. 2. To make a sudden or vehement noise to frighten beasts, &c., உரப்ப. 3. To rant, hector, bluster, upbraid, &c., in order to awe, or silence. உறுக்க. 4. (பிங்.) To attempt to refute one by sophistry and blustering, அமட்ட. அதட்டிப்பார்க்க, inf. To sound one's mind by menacing. அதட்டிமாடோட்டினான். Making a noise he drove away the beast. அதட்டல், v. noun. Reproving, &c. அதட்டு, v. noun. Rebuke, reproof, refutation, rant, hector, உறுக்கு. 18)

atiru (p. 11) --அதிர், கிறேன், அதிர்ந் தேன், வேன், அதிர, v. n. To shake, quake, as by an earthquake, he fall of a tree, or the rolling of chariots, கம்பிக்க. 2. To be startled, alarmed as by the sound of a cannon, the report of thieves, the prevalence of an epidemic, &c., thrill, நடுங்க. 3. To resound attended with a shock, as by thunder, by an earthquake; to sound as a drum, &c., reverberate, vibrate, roar as beasts, tinckle as bells or ornaments, ஆர வாரிக்க. பூமியதிரநடவாதபுண்ணியவான். A good man, one who is careful not to give offence. அதிர்குரல்முரசம். The loud sounding drum. பூமியதிரல், v. noun. An earthquake, trembling of the earth. அதிர், v. noun. Commotion, shaking, trembling, fear, நடுக்கம், 2. s. Sound, ஒலி. அதிர்வெடி--அதிர்வேட்டு, s. The explosion or report of small cannons, &c., to excite alarm. 2. (prov.) The cannon itself. அதிர்ச்சி, v. noun. Quaking, shaking, trembling as of the earth by an earthquake, thunder, or the fall of a tree &c., அசைவு. 2. Resonance, repercussion, concussion, reverberation, எதிரொலி. 3. Agitation, stir, நடுக்கம். 4. A great noise, a loud report, an explosion, பேரொலி. அதிர்ப்பு, v. noun. A shock, concussion, &c., attended with noise, தாக்கி யொலிக்கை. 2. Clamor, shouting, vociferation, ஆரவாரம், 3. Tremor, trembling, நடுக்கம். 4. Fear, alarm, அச்சம். 28) *

apayam (p. 16) s. [priv. அ.] Fearlessness, intrepidity, அச்சமின்மை. Wils. p. 52. AB'HAYA. 2. An appeal, ஓலம். 3. (fig.) A place of refuge, shelter, அடைக்கலம். (p.) அபயமென்றடைந்தோர். Those who have applied for protection. அபயகரம்--அபயாஸ்தம்--அபயாத் தம், s. The right hand of a deity, idol or great person raised in token of dispelling fear and in assurance of protection, பயந்தீரவமைக்குங்கை. அபயங்கொடுக்க--அபயஸ்தங்கொ டுக்க, inf. To dispel fear, cheer, encourage, dispel fear by raising the hand or otherwise, to give assurance of protection. See கொடு, v. அபயமிட, inf. To call for succor, cry for protection, appeal as in a suit. See இடு. அபயர், s. Warriors, veterans, போர்வீரர். (p.) அபயவாக்கு, s. Assurance (given) of protection, encouragement, அஞ்சாதே யெனுஞ்சொல். அபயன், s. One who removes fear, அச்சமறுப்போன். 2. The Supreme Being, கடவுள். 3. A warrior, hero, வீரன். 4. A king of the Solar dynasty, சோழன். (p.) 12)

arai (p. 27) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To grind, macerate, mash, pulverize, triturate, தேய்க்க. 2. To rub, grind as the wheels of a carriage, நசுக்க. 3. To trail, graze, gall, destroy by rubbing against, உரிஞ்ச. 4. To cause to wane, to destroy, அழிக்க. (c.) பஞ்சரைக்க, inf. To pick cotton. கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuff. மாவரைக்க, inf. To grind grain in a mill. அரைப்பு, v. noun. Grinding, triturating, &c., அரைக்கை. 2. s. Any thing ground, macerated, &c., அரைக்கை. 2. s. Any thing ground, macerated, &c., அரையல். 3. The refuse, residuum of இருப்பை seeds, இருப் பைப்பிண்ணாக்கு. அரைப்புக்கட்டி, s. The refuse of இருப்பை seeds. அரைப்புத்தேய்த்துமுழுகுகை, v. noun. Bathing after rubbing the refuse of இருப்பை seed on the head, for extracting the oil, previously rubbed on. அரையல், s. Any thing ground, &c., a kind of seasoning, துவையல். அரையலிடுகை, v. noun. Rubbing and wearing away a place by standing or sitting. அரையல்--அரையலன், s. [prov. vul.] A slow, inactive, spiritless person, சோம்பன். 6)

aṟu (p. 33) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To cut off, part asunder, cut or break off as a string, வெட்ட. 2. To reap, நென்முதலியனவரிய. 3. To disjoin by cutting or untying--as the marriage string, to separate, sever, நீக்க. 4. To extirpate, exterminate, வேரோடழிக்க. 5. To saw asunder, வாளாலறுக்க. 6. To kill by severing the wind-pipe of beasts, &c., to slay, கழுத் தறுக்க. 7. To burrow, excavate, form subterraneous passages, வளைதோண்ட. 8. To mould bricks, செங்கல்லறுக்க. 9. with கண க்கு.] To settle accounts, தீர்க்க. 1. [with வகை.] To explain, define things clearly, finish a dispute, தீர்மானிக்க. (c.) அறுத்தகோழி துடிக்குமாப்போல். Agitated (with sorrow, anxiety, &c.,) as a fowl with its throat cut. அறுத்தறுத்தப்பேசுகிறான். He speaks distinctly. 2. He speaks decisively. 3. He uses cutting words. தடையறுத்துக்கொடுப்பேன். I will remove the obstacles, obviate objections, break the enchantments which prevent success --as in fishing, &c. வீரனுமவன்றலையறுத்தான். And Veeran cut off his head. இருளறுத்தெழுங்கதிர். The rising sun which exterminates the darkness. அறுமணை, s. An instrument for cutting vegetables, fish, &c. 2. A slut, slatterer. 3. A woman ugly or deformed in features. (c.) அறுவடை, v. noun. The act of reaping the corn. அறுவரி, s. A tax paid at fixed times. அறுவிதி, s. Decision. வழக்கறுக்க, inf. To decide a case. ஆடறுக்க, inf. To slay sheep. அறுப்பு, v. noun. Sundering, separating, cutting a part, reaping, &c., அரிகை. 2. A piece, section, அறுத்ததுண்டு. 3. An imprecation of widowhood--in allusion to the sundering of the marriage ornament at the death of the husband, தாலியறுக்கை. 4. The opening of a wound, an open cut, &c., அறுவாய். 5. The opening made in sawing a piece of timber, மரமுதலியவையினறுவாய். 6. Confutation, refutation of another's arguments, ஆட்சேபிக்கை. அறுப்புக்காலம், s. The time of harvest. அறுப்புண்க, inf. To be cut asunder, to be divided, be severed by cutting. 56)

aẕi (p. 32) கிறேன், ந்தேன், வேன், அழிய, v. n. To decay, degenerate, perish, be corrupted, ruined, wasted, blighted, effaced, obliterated, abolished, demolished, annihilated, கெட. 2. To fail (as a promise), be frustrated as a hope, &c., be refuted, தவற. அழிகரு, s. Abortion, கருவழிவு. அழிகுட்டி, s. A miscarriage, an abortion applied chiefly to brutes--the casting of the young, வயிற்றில்மரித்தது. அழிந்தோரைநிறுத்தல், v. noun. One of the eight constituent parts of virtue, அறத்துறுப்பு. அழிபுண், s. A foul ulcer, ஆறாப் புண். (M. Dic.) அழிமதி, s. Waste, extravagance, malicious intention, கெடுபுத்தி. அழிமுதல், s. Waste of property, as of capital, principal, &c. முதலழிவு. அழிம்பு, s. [vul.] The nin-payment of a debt or the non-restoration of another's property from dishonest motives, புரட்டு. 2. Ruin, devastation, injury, damage, கேடு. என்னுடையமைக்கழிம்புபேசுகிறான். He talks of destroying my property. அழிம்புசெய்ய, inf. To damage a thing. 2. To debauch a woman. அழிம்பன், s. [vul.] A spendthrift, a profligate, ஊதாரி. 2. One who makes excuses for not paying debts, restoring property, &c., புரட்டன். அழியாதபத்தினி, s. A name of D'hurupary, the wife of the Pandu princes. அழியாமுதல், s. Property devoted or entailed in perpetuity to a temple or other charity, நிலையான ஆஸ்தி. 2. God, கடவுள். அழியாமை, neg. v. noun. Incorruption, immortality, imperishableness, கெடாமை. அழிவழக்கு, s. An unjust lawsuit, a groundless prosecution, a frivolous or groundless defence, a lost lawsuit, அநி யாயவழக்கு. கற்பழியாதபெண், s. A pure virgin. அழிகை, v. noun. Destruction, decay, ruin, சிதைவு. அழிவு, v. noun. Decay, injury, ruin, loss, desolation, the act of perishing. கேடு. 2. That which has perished of itself, கெட்டது. 3. Fault, immorality, (in a restricted sense,) deviation from rule, குற்றம். அன்றுகண்டமேனிக்கழிவில்லை. Just the same appearance as before. அழிவின்மை, neg. v. noun. Freedom from decay. அழிவுகாலம், s. The time of a universal deluge and destruction at the end of an age, யுகமுடிவு. கடையழிதல், v. noun. Suffering extremely. நிறையழிதல், v. noun. Being disheartened, dispirited, without hope. 7)

aẕi (p. 32) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To blight, blast, ruin, கெடுக்க. 2. To waste, injure, damage, பாழாக்க. 3. To abolish, consume, annihilate, destroy. demolish, exterminate, சங்கரிக்க. 4. To efface, obliterate, குலைக்க. 5. To refute an argument. கண்டிக்க. தேடாதழிக்கிற்பாடாய்முடியும். If you spend what you have not earned, you will suffer. (ஔவை.) கருவழித்திடலுநன்றே. It would be better to destroy the foetus, (to cause abortion.) வறிதினழித்திடார். They will waste nothing in vain. (காசிகரண்டம்.) அழிகட்டு, s. A fabrication either varbal or written to deprive another of his right, a forgery, (a law term), பொ ய்ச்சீட்டு. 2. An excuse, pretence, subterfuge, வீண்போக்கு. 3. Obstacle, impediment, hinderance, தடை. 4. Means used for counteracting magic, poison, &c. மாற்று. அழிச்சாட்டியம், s. Improper treatment, an unlawful or wicked proceeding. வாங்கின கடனைக்கொடாம லழிச்சாட்டியம் பண் ணிவருகிறான். He gives much trouble by delaying to pay the debt. அழிச்சாட்டியக்காரன், s. A turbulent fellow, a bully. அழிப்பு, v. noun. Destroying, ruining, wasting, consuming in an active sense, அழிக்கை. அழிப்பாளி, s. A spendthrift, squanderer, prodigal, profligate, ஊதாரி. 8)

ācirayam (p. 36) s. A place or refuge, an asylum, புகலிடம். Wils. p. 124. ASHRAYA. 61)

āṭcēpam (p. 38) s. Abuse, reviling, தூஷணை. 2. Censure, blame, reproach, குற் றம். 3. A figure in rhetoric, ஓரலங்காரம். Wils. p. 14. AKSHEPA. 4. Objection, adverse argument, சங்கை. 5. Confutation, the refutation of an argument, நிராகரணம். (p.) ஆட்சேபசமாதானம், s. The rejoinder to an objection, சங்கைக்குத்தரம். 13)

āṭcēpi (p. 38) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To reject, obviate, refute an argument, நிராகரிக்க. 14)

āy (p. 40) கிறேன், ந்தேன், வேன், ஆய, v. a. To select, choose, cull, தெரிந்தெடுக்க. 2. To separate, garble, pick out the refuse --as stones from rice, withered leaves from greens, &c., களைந்துவிட. 3. To inquire, investigate, examine, consider, reflect, determine after investigation, ஆராய. (p.) 4. [prov.] To gather, pluck, nip off, பறிக்க. ஆய்ந்தோய்ந்துபாராதான் றான்சாவக்கடவன். He who does a thing inconsiderately should suffer loss. மணற்சோற்றிலேகல்லாய்தல். Selecting stones from the sand, represented as rice, by children in play. This is used for expressing that a writing, &c. is full of blunders. கீரையிற்புல்லாய்தல். Picking grass out of pot-herbs, when boiled and dished. ஆயாநெல், s. Rice uncleaned, unsifted. ஆயுமுதியோர், s. The aged who should be cared for. (p.) ஆயும்யாழ்முனி, s. The sage skilful on the lyre--Narada, நாரதர். (p.) ஆய்ந்தோர், s. Persons of knowledge and research, சான்றோர். 2. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) ஆய்மதி, s. Intelligence. (p.) ஆய்மயில், s. A beautiful pea-cock. (p.) ஆய்மலர், s. Selected flower. 2. Lotus-flower. (p.) ஆய், v. noun. Searching, selecting. (p.) ஆய்தல், v. noun. Being nice, fine, subtle, minute, நுட்பமாய்ப் பார்த்தல். 2. Silent contemplation of the deity, தியா னித்தல். (p.) ஆய்வு, v. noun. Investigation, examination, attention, &c., ஆராய்ச்சி. (p.) 12)

ālampam (p. 42) s. A prop, support, பற் றுக்கோல். 2. An asylum, a refuge, அடைக் கலம். 3. A perpendicular, இலம்பம்; [ex ஆங், et லம்பி, to go.] Wils. p. 12. ALAMBA. 7) *

āspatam (p. 37) s. A place of refuge, asylum, புகலிடம். 2. Substance, solidity, strength, சத்து;--as இந்தநெல்லிலேயோராஸ்பத முமில்லை. There is no substance in this paddy, it contains no nourishment. (p.) 26)