akngkri (p. 1) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be proud, haughty, arrogant, self-conceited, இறுமாக்க. 14)

akantai (p. 2) s. Pride, self-conceit, arrogance, insolence, இறுமாப்பு. (c.) அகந்தையினாலழிதல். Falling by pride. 8)

ākācam (p. 35) --ஆகாயம், s. Air, ether, பஞ்சபூதத்தொன்று. 2. The sky, the visible heavens, வான். Wils. p. 13. AKASHA. 3. One of the eight கணம், (see கணம்,) a measure in poetry of three அசை, two dissyllabic, and one monosyllabic--as கரு விளங்காய். ஆகாசகமனம்--ஆகாயகமனம், s. Passing through the air. 2. An art supposed to be acquired by the power of incantations and magical medicaments--one of the sixty-four கலைஞானம். ஆகாசகருடன்--ஆகாயகருடன், s. A creeper, கொல்லங்கோவை, Bryonia epigea. ஆகாசகரை--ஆகாசக்கரைக்கட்டு-ஆகாசபாலம், s. A fancy, chimera, deception, மனோராச்சியம். ஆகாசகாமி--ஆகாயகாமி, s. One of the three kinds of horses--that which has power to walk through the air. ஆகாசக்கத்தரி--ஆகாயக்கத்தரி-ஆகாயவழுதுணை, s. A plant yielding an edible fruit, Hibiscus longifolius, L. ஆகாசக்கல் s. An atom from the airy regions which it is supposed strikes the eye, which does not recover till the same hour next day, ஆகாசத்திற் பறக்குமணு. ஆகாசத்தாமரை, s. A water plant, Pistia stratiotes, the roots of which float in the water, அந்தரத்தாமரை. 2. (fig.) An aerial or sky-lotus; i. e. a fanciful or ideal thing, absurdity, impossibility, பொய். ஆகாசபட்சி, s. The sky-lark, சா தகப்புள். ஆகாசமண்டலம், s. The aerial regions, வானமண்டலம். Wils. p. 13. AKASHAMANDALA. 2. A kind of dancing, ஓர்கூத்து. ஆகாசமயம், s. Emptiness, that which is void of substance. ஆகாசமார்க்கம், s. The aerial way as passed by gods, by the planets, and other heavenly bodies regarded as gods; and by men who by austerities, incantations, magical rites, &c. have acquired superhuman powers. ஆகாசவல்லி, s. A running plant, ஓர்கொடி, Menyanthes cristata. (Roxb.) ஆகாசவாசிகள், s. The inhabitants of the ethereal regions, ஓர்தேவ கணம்--One of the eighteen கணம். ஆகாசவாணி--ஆகாயவாணி, s. A voice from heaven, an oracle delivered by an invisible being, அசரீரிவாக்கு; [ex வாணி, speech.] Wils. p. 13. AKASHAVAN'I. ஆகாயப்பிரவேசம், s. The power of self-concealment, in the ether of the atmosphere, by means of magical spells --one of the sixty-four கலைஞானம், which see. 13)

iṟumā (p. 57) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be overjoyed, enraptured with spiritual delight, மிகமகிழ. 2. To be proud, self-conceited, vain, to be elated, puffed up, to exult in a feeling of self-importance, ஏமாக்க. 3. To sit erect, be erect, நிமிர்ந்திருக்க. என்றும்வீடடைந்தவரிறுமாப்ப. While those in bliss enjoy eternal delight. (வைராக்கியசதகம்.) இறுமாந்துநடக்க, inf. To walk or behave proudly. இறுமாந்துநிற்க, inf. To stand erectly or proudly. இறுமாந்துபோக, inf. To be overjoyed from a slight cause, to be conceited. இறுமாப்பு, v. noun. Transport, rapture, spiritual joy, மிகுமகிழ்ச்சி. 2. Pride, self-conceit, arrogance, vainglory, vanity, elation, ஏமாப்பு. 3. Erect posture, நிமிர்ச்சி. இறுமாப்புக்கொள்ள, inf. To be come transported, over-joyed, proud, haughty, to grow arrogant. 27)

uyr (p. 63) --உயரு, கிறேன், உயர்ந்தேன், வேன், உயர, v. n. To rise, become high, tall, elevated, to grow, or rise high, வளர. 2. To rise as water; to ascend as a paper kite; to rise towards the meridian as a heavenly body, மேலெழ. 3. To become proud, vain, self-conceited, consequential, to be elated, இறுமாக்க. 4. To be excellent, exalted, eminent, dignified, மேன்மையுற. In neuter forms it is found chiefly in the past tense. 5. To be raised or lifted up, உன்ன தப்பட. உயரப்பறந்தாலுமூர்க்குருவிபருந்தாமோ? Though it soars high, will the sparrow become a hawk? ஓதற்றொழிலுரித்துயர்மூவருக்கும். The study of the vedas belongs to the three superior castes. வரம்புயரநீருயருநீருயரநெல்லுயருநெல்லுயரக்குடி யுயருங்குடியுயரமுடியுயரும். As the banks are raised, the water will rise, as the water increases, so will the rice, rice will increase population, and as the population increases, so will the dignity of the crown. உயரநினைப்பவன்தாழ்வான். He who is intent to rise will fall. தானியமுயந்துவிற்கிறது. Grain sells cheap. மாற்றுயர்ந்தபொன். Gold of a superior quality, high standard. உயரஇருந்துவிழ, inf. To fall down from above. உயரக்கட்ட, inf. To build a structure higher. உயரக்கிளம்ப, inf. To rise--as a bird from the ground, &c. உயரப்பார்க்க, inf. To look upward. 2. To seek to rise, aspire, seek dignity, &c. உயரப்போக, inf. To go up. உயரவெறிய, inf. To fling up. உயரவேற, inf. To ascend, rise, to mount up. உயர், rel. part. High, elevated, eminent. உயரில்லறம், s. High domestic virtue. உயர்குலம்--உயர்ந்தகுலம், s. A high caste. உயர்குலத்தோர், s. Persons of high caste or family. உயர்திணை, s. [in grammar.] The superior or rational class. See திணை. உயர்தினம், s. A high day, a festival, பெருநாள். உயர்நிலம், s. High land, a hillock, a hill, மேடு. 2. The world of the inferior gods, தேவலோகம். 3. An upper room or terrace, உப்பரிகை. உயர்நிலத்தோர், s. The gods, the celestials, வானோர். உயர்நிலை, s. Swerga, சுவர்க்கலோ கம். 2. An upper room, மேன்மாடம். உயர்ந்தசரக்கு, s. Valuable commodities, choice articles. 2. [in sarcasm.] A great person--as, அந்தவுயர்ந்த சரக்குவரமாட்டாது, That precious piece of goods (great personage) will not deign to come hither. உயர்ந்ததமிழ், s. High poetic Tamil, above the comprehension of the vulgar. உயர்ந்தகுளச்சி, s. A kind of prepared arsenic, பவளப்புற்றுப்பாஷாணம். உயர்ந்தபாறை, s. A high rock. உயர்ந்தமனுஷன், s. A tall man. 2. A man of high station. உயர்ந்தவயசு, s. A great age, advanced age. உயர்ந்தோர், s. The great, the learned, the renowned, the exalted in piety, virtue, austerities, &c., sages, ascetics, சான்றோர். 2. High caste persons, உயர்குலத்தோர். 3. The celestials, வானோர். 4. Brahmans, பார்ப்பார். உயர்மலை, s. A high mountain. உயர்ச்சி, s. [impr. உயர்த்தி.] Height, elevation, loftiness, altitude, eminence, sublimity, உயர்வு. 2. Excellency, superiority, dignity, moral worth, exaltation, மேன்மை. உயர்த்திதாழ்த்திபார்த்தல். Regarding the hours of one's caste, rank, property, &c., fastidiously. உயர்ச்சிகாட்ட, inf. To show one's superiority. 2. To exhibit one's real dignity. உயர்பு--உயர்வு, s. Height, loftiness, elevation, உயர்ச்சி. 2. Dignity, greatness, excellence, மேன்மை. 3. Increase, விர்த்தி. உயர்விக்க, inf. To elevate the character of any one, to improve the disposition, increase learning, moral worth, to exalt, dignify, promote, உயர்த்த. 2. To raise the price, increase expenditure, numbers, &c., அதிகப்படுத்த. 3. To raise, lift up, elevate, எடுப்பிக்க. 15)

eṇṇu (p. 73) கிறேன், எண்ணினேன், வேன், எண்ண, v. a. To think, consider, imagine, suppose, நினைக்க. 2. To intend, resolve, determine, குறிக்க. 3. To count, reckon, compute, கணிக்க. 4. To guess, conjecture, estimate, surmise, உத்தேசிக்க. 5. To esteem, appreciate, respect, honor, &c., மதிக்க. 6. To deliberate, take counsel, ஆலோசிக்க. 7. To hope, expect, நம்ப. 8. To care, to be anxious, to be perplexed with thoughts, கவலைபப்பட. 9. To be elated, to be self-conceited, இறுமாக்க. 1. To consider seriously, weigh consequences, யோ சிக்க. எண்ணாதவெல்லாமெண்ணினான். He was musing and perplexed with many thoughts. உனக்குநாசகாலத்தையெண்ணியிருக்கிறார்கள். They are meditating thy destruction. இதையொருகுற்றமாயெண்ணுவார்களா. Will they regard this as a fault? எண்ணப்பட, inf. To be counted, reckoned. 2. To be esteemed, respected. எண்ணத்தொலையாதது--எண்ணப் படாதது, appel. n. That which cannot be counted. எண்ணாதகண்டன்--எண்ணாதநெஞ் சன், s. A very bold man, destitute of fear; a rash, or heedless man. எண்ணாதவன், s. A reckless person, a desperate man. பாவபுண்ணியங்களையெண்ணாதவன். One who has no regard either for virtue or vice. எண்ணாமற்பேச, inf. To speak without due regard to rank, station, &c., மதியாமற்பேச. 2. To speak without thought, யோசியாமற்பேச. எண்ணார், s. Enemies, பகைவர். (p.) எண்ணிப்பார்க்க, inf. To count, number. 2. To consider maturely, deliberate, to weigh in the mind. எண்ணிப்பேச, inf. To speak considerately or deliberately. எண்பட, inf. [prov.] To be discovered, to be caught, to be found out, அகப்பட. எண்ணல், v. noun. Calculation, reckoning, கணக்குச்செய்தல். 2. Astronomical calculation, கணித்தல். 3. Counting with the fingers in astronomical calculations, &c. See கைத்தொழில். எண்ணலர், s. Foes, enemies, பகைவர். (p.) எண்ணலளவை, s. Computation. எண்ணலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which a number is put for the thing numbered--as காலாலேநடந்தான், he walked on one-fourth (of his length); i. e. his leg, which is so called because it bears that proportion to individual stature. எண்ணிக்கை, v. noun. Regard, esteem, honor, estimation, reverence, மதிப்பு. 2. Number, numbering, கணிப்பு. --Note. This word is irregular in its formation. எண்ணிக்கைக்குப்பிறந்தபிள்ளைகள். Children who seem born only to make up a number, being of no estimation. எண்ணிக்கைக்குள்ளடங்காதது. That which is innumerable. சேவகரையெண்ணிக்கைசெய்கிறது. To muster soldiers. எண்ணிக்கைகொடுக்க, inf. To deliver an account of things, to give in the number. 41)

ēmā (p. 79) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be proud, haughty, inflated, selfconceited, sprightly; to strut, to be stiff in gait, செருக்குற. 2. to be exhilerated, to be overjoyed, to exult, to be in an extacy, to experience the highest delight, மிகக் களிக்க. (p.) ஏமாந்தபோழ்தின். When exalted in prosperity. (நாலடி.) எனக்கெனக்கென்றென்றேமாந்திருந்தகாவலரைநோ க்கி. Addressing the kings who were greatly elated. each one hoping to get the damsel. (பாரத.) ஏமாந்தகொங்கை, s. Full, prominent breasts. ஏமாப்பு, v. noun. Pride, self-conceit, insolence, elation, செருக்கு. 2. Exhileration, spiritual joy, highest happiness, மிகக்களிப்பு. 3. A safe-guard, defence, security, காவல். 4. Thought, intention, கருத்து. (p.) எழுமையுமேமாப்புடைத்து. It will prove a safe-guard throughout the seven births. (குறள். 4.) ஏமாப்புற, inf. To be elated, proud, செருக்கடைய. 34)

ēmuṟ (p. 79) inf. [a contr. of ஏமமுற.] To be proud, self-conceited, &c. (See ஏமா க்க.) 2. To be fascinated, to be captivated, களிப்புற. 3. To be deranged, மயங்க; [ex ஏமம், bewilderment.] (p.) ஏமுற்றவரினுமேழை. More infatuated than a madman. (குறள்.) ஏமுறுமன்னர், s. The impassioned princes. (நைட.) 40)

kṭ (p. 87) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To jump, leap, or bound over, to step or stride over, தாண்ட. 2. To pass or get over, to cross, pass through a river, a country, &c., to traverse, கடந்துபோக. 3. To exceed, go beyond, surpass, அளவிறக்க. 4. To go too far, transgress, deviate from rule, disobey, violate to command, a custom, &c., மீற. 5. To go, pass by, proceed, pass--as time, water, clouds, shadow, &c., to become obsolete, செல்ல. 6. To relinquish, surmount, escape from the sea of births, the world, &c. (ஞா. 5.) 7. To depart from, நீங்க. 8. To overcome, conquer, vanquish, செயிக்க. நீங்கிக்கடப்பனேல். If I depart (from her)-அவனையூணக்கடக்கத்துரத்தினார்கள், They drove him out of the town. கூற்றைக்கடத்தலரிது. It is difficult to escape from Yama (the regent of the dead). வியாதிகடந்துபோயிற்று. The disease is past cure. மண்டமர்கடந்தவொள்வேலின்மின்னி. Glittering like the shining spear which had gained many a hard-fought battle-காவல்கடந்து. Entering by force in spite of the guard-- (கைலாய.) நீதிநெறிகடவான். He will not deviate from the path of virtue. ஆறுகடக்குமளவும்அண்ணன்தம்பியெனல் ஆறுக டந்தால்நீயார்நானாரெனல். We were brothers till we had passed the river but since then we are strangers; i. e. since he got his object he does not care for me. கடத்தேற--கடந்தேற, inf. To be saved. கடத்தேற்ற, inf. To save, to rescue, to bestow a permanent good, இர ட்சிக்க. கடத்தேற்றம், v. noun. Deliverance, final emancipation, இரட்சிப்பு. கடந்தஎண்ணம், s. Excessive ambition, self-conceit. கடந்தஞானம், s. Transcendent wisdom. கடந்தநிலை, s. A transcendent degree--that of the ascetic. கடந்தேற, inf. To rise to a higher degree in religion, நற்கதியடைய. 2. To pass safely through disasters, difficulties, &c., to be saved, இடையூறுகடக்க. அணைகடந்தவெள்ளம், s. A flood overflowing an embankment. ஆணைகடத்தல், v. noun. Violating an oath. 2. Disobeying the orders of a superior. 3. Disregarding the solemn adjuration of a conjurer--as wild beasts. கடப்பு, v. noun. Passing over, க டக்கை. 2. s. A stile or other contrivance in a lane or hedge which a man may pass over or through, but not cattle, இடுக்குமரமுதலியன. கடப்புக்கால், s. [prov.] Bandy legs, வளைந்தகால். கடவான், s. [prov.] A channel cut in the ridge of a rice-field to let the surplus water pass away, or for watering the next field, நீர்மடை. கடவு, s. [prov.] Way, path, வழி. கடவுமரம், s. A turn-stile--as கடவை. கடவை, s. Fault, defect, crime, குற்றம். (பிங்.) 2. A leap, jump, passing over, கடக்கை. 3. The door of a native house, garden, &c., the sill of which is to be stepped over, வாயில். 4. A ladder, ஏணி. 5. A break or opening in a fence with some obstructions or stoppage at the bottom, வேலியினிடைவெளி. 6. [prov.] a stile, &c., in a path to exclude cattle, கடப்பு. கடவைப்பட, inf. To be going away--as a troublesome or mischievous person, நீங்க. 2. To disappear as property by stealth, காணாமற்போக. 2)

kiṟukku (p. 112) s. Craziness, insanity, lunacy, eccentricity, பைத்தியம். 2. Self-importance, self-conceit, arrogance, அகம்பிரமம். See under the verb கிறுக்கு. கிறுக்கன், s. An eccentric or insane man. 2. A self-conceited, arrogant fellow. 28)

cerukku (p. 204) s. Haughtiness, wantonness, pride, vanity, self-conceit, self-importance, self-sufficiency, அகங்காரம். 2. Inflation from pride; intoxication with vanity, wealth, office, &c., கர்வம். 3. Exultation, excessive joy, joviality, elation, களிப்பு. 4. Boldness, daring, mettle, intrepidity, frenzy, arrogance, audacity, presumption, temerity. rashness, wilfulness, ஆண்மை. 5. The feeling or vanity of self-agency, instead of ascribing one's actions, &c., to the deity, ஆணவம். 6. Infatuation, illusion, the diversion of the mental powers from their proper course, or from seeking the supreme good, the predominance of the senses over reason, மயக்கம். 7. High hope, aspiration, sanguine expectation, மனோராச்சியம். (c.) அவன்செருக்குகுலைந்தது. His pride is brought down. செருக்கன்--செருக்குக்காரன், s. A wanton, vain, presumptuous person. செருக்காய்ப்பேச, inf. To speak proudly, to assume too much. செருக்காய்வளர்க்க, inf. To bring up in a delicate manner, செல்லமாய்வளர்க்க. செருக்குக்காட்ட, inf. To show pride, to be vain, self-important, self-conceited. செருக்குப்பண்ண, inf.. To act proudly, arrogantly, wantonly. படைச்செருக்கு, s. Daring intrepidity, high spirits, vaunting and bravado, &c., of the soldier. செருக்கடிக்க, inf. To vaunt with an inarticulate sound. (c.) பணச்செருக்கு, s. Pride of money. கல்விச்செருக்கு, s. Pride of learning. செல்வச்செருக்கு, s. Inflation of wealth. குடிச்செருக்கு, s. A vain conceit of high birth, குடிப்பிறப்பினாணவம். 66)

cerukku (p. 204) கிறேன், செருக்கினேன், வேன், செருக்க, v. n. To be dizzy, giddy; to be stupified, faint, or to have nausea, from taking strong areca-nuts, &c., தலைகிறுகிறுக்க. 2. To be choked by a bone, or a piece of areca-nut, stopped in the throat, பாக்கடை க்க. 3. To be proud, vain, self-conceited, அகங்கரிக்க. 4. To be wilful, wanton, presumptuous, rash, கர்வமாயிருக்க. 5. To be infatuated, to have the mental powers deluded, or the reason under the dominion of the senses, மயக்கமுற. 6. To believe in selfaction, and be insensible to the agency of the deity in one's operations, ஆணவமுற. (c.) மாடுசெருக்குகிறது. The ox chokes (from something stuck in its throat.) செருக்கிக்கிடக்க, inf. To be dizzy from taking strong areca-nuts, or from eating strong வரகு grain. செருக்கல், v. noun Dizziness, stupor, nausea, incipient or slight inebriation, from the use of some kinds of arecanuts, &c., அருக்களிப்பு. 2. Elated feelings, either in a bad or good sense, மிகமகிழ்கை. செருக்கல்வரகு, s. [prov.] A kind of வரகு, or millet, that causes dizziness, stupor, &c. செருக்கற்பாக்கு--செருக்குபாக்கு, s. [prov.] Stupifying areca-nuts. மதஞ்செருக்க, inf. To be mad with lust. செல்வச்செருக்க, inf. To be intoxicated with prosperity. 67)

trukku (p. 225) s. Pride, arrogance, ostentation, self-conceit, superciliousness, செ ருக்கு. 2. Elation, mirth, joviality, liveliness, களிப்பு. (சது.) 3. Heroism, boldness, courage, சௌரியம். 4. Sanguine expectation, எழுச்சி. (p.) 46)

trukku (p. 225) கிறேன், தருக்கினேன், வேன், தருக்க, v. n. To be proud, vain, arrogant, supercilious, assuming, அகங்கரிக்க. 2. To be elated, mirthful, jovial, களிக்க. 3. To be courageous, bold, brave, ஊக்கமுற. 4. To be full of expectation, எழுச்சிக்கொள்ள. (p.) தருக்கி, appel. n. A proud, self-conceited person, அகங்காரி. 2. One able to dispute, தர்க்கிப்போன். தருக்கல், v. noun. Being self-conceited, &c., Used in the meanings of the verb. 47)

mṭṭu (p. 341) s. Measure, quantity, standard, degree, size, proportion, amount, அளவு. 2. Limit, extent, boundary, scope, range, எல்லை. 3. Estimate, conjecture from the eye, hand or mind, உத்தேசம். 4. Moderateness, tolerableness, that which is middling or common-place, மிதம். (c.) 5. (சது.) Toddy, fermented liquor, கள். அம்மட்டு--அம்மட்டும்--அந்தமட்டும். So much, so far. எம்மட்டு-எம்மட்டும்--எந்தமட்டும். How much, how far? என்மட்டிலேநானிருக்கிறேன். I am for myself. மட்டறிய--மட்டிட, inf. To guess, to make an estimate, மதிப்பிட. 2. To bear in mind so as to recognize, or identify; to know well, பழகியறிய. 3. To liken, compare with, ஒப்பிட. 4. To bind, stint, limit, அளவேற்படுத்த. மட்டாய், adv. Moderately, temperately. 2. Passably, tolerably. 3. As much as is needed. 4. Sparingly, parsimoniously, frugally. மட்டாய்ச்செலவிடு. Be frugal. மட்டாயெடு. Take what will answer the purpose. பேதிமட்டாய்நடக்கிறது. Cholera-cases are few. மட்டானவன், appel. n. A man of ordinary appearance, rank or abilities; one of middle size. 2. A man rather below the common standard, in rank, &c., தாழ்ந்தவன். மட்டிட்டிருக்க, inf. To be limited. மட்டில்லாமை, neg. v. noun. Immensity. 2. Extravagance. 3. Illimitability. மட்டுக்கட்ட, inf. To form a judgment from appearances, to know by observation, நிதானிக்க. 2. To recognize, to identify, அறிந்துகொள்ள. 3. To infer, மதி க்க. 4. To comprehend, தெரிய. 5. To make an estimate, மதிப்புச்செய்ய. 6. To stint, to limit. 7. To hinder, தடுக்க. மட்டுக்கு. To the extent required, to a certain extent, to a limited extent, sparingly. மட்டுக்குறித்தல், v. noun. Fixing a limit, determining an extent. மட்டுக்குமட்டு, s. In proportion to the time, number, want, &c., சரிக்குச்சரி. 2. A due or equal proportion. 3. A proportion of a small quantity, கொஞ்சத்திற் கொஞ்சம். மட்டுக்குமிஞ்ச--மட்டுமிஞ்ச--மட்டுக டக்க, inf. To exceed bounds. 2. To become incurable--as a disease; irrecoverable--as a debt, &c. 3. To be excessive. மட்டுக்கும், adv. So much, so far. மட்டுக்கோல், s. A measuring rod, as மட்டக்கோல். (R.) மட்டுத்தப்ப, inf. To miss an aim, take the wrong direction, இலக்குத்தவற. 2. To exceed propriety, to behave or speak disrespectfully or impolitely, மரியாதைத வற. 3. To live extravagantly, அளவுகட க்க. 4. To act conceitedly; to assume airs, மிதமிஞ்ச. மட்டுத்தப்பானபேச்சு. Disrespectful language. 2. Self-conceited talk. மட்டுத்தப்பானநடை. Disrespectful behavior. 2. Extravagance in living; vanity, self-conceit. மட்டுத்தப்பானபழக்கம். Disreputable, low practices. மட்டுத்தப்பிச்செலவழிக்கிறது. Being profuse in expenditure. மட்டுத்திட்டம், s. Guess, estimate, conjecture, கணிப்பு. 2. Character, circumstances, one's worth, merit, யோக்கி யம். 3. Extent, amount, limit, அளவு. 4. Integrity, principle. மட்டுத்திட்டப்படுத்த--மட்டுத்திட்டம் பண்ண--மட்டுத்திட்டம்பார்க்க, inf. To limit, restrain. 2. To weigh one's character, குணத்தைநிறுக்க. 3. To bring to a settlement, to balance affairs, முடிவுகட்ட. மட்டுப்பட, inf. To be measured, guaged. 2. To be limited, circumscribed, restrained, curbed, confined. 3. To be comprehended, understood. 4. To decrease, to grow less. மட்டுப்படுத்த--மட்டுப்பண்ண, inf. To limit, circumscribe, restrain, check, confine, govern. 2. To make an estimate, ascertain a number, quantity or amount, மதிக்க. மட்டுப்பிடிக்க, inf. To recognize, to identify, அறிய. 2. To comprehend, ascertain, குறிக்க. 3. To decide, determine, தீர்மானிக்க. மட்டுமதிப்பு--மட்டுமரியாதை--மட்டு மருங்கு, s. Due regard for another's character or rank. 2. Politeness, good manners. 3. Upright, good, moral behaviour. மட்டுமதியம், s. [prov.] Actual measurement, அளவு. 2. Moderation, மிதம். 3. As மட்டுத்திட்டம். மட்டும், adv. Until, so far, as far. அந்தஊர்மட்டும்போவோம். Let us go as far as the town. 8)