atītam (p. 11) s. Exaltedness, pre-eminence, that which excels or goes beyond, எட்டாதது. 2. That which is beyond reach, exceeding the power of human comprehension, கடந்தது. 3. An attribute of the Deity, கடவுளதோர்தன்மை. (p.) மனோவாக்குக்கதீதமாக. In an incomprehensible and ineflable manner. அதீதப்பிரமம், s. The Deity as beyond human comprehension. அதீதர், s. The celestials, வானோர். 2. Ascetics, wise men who by their austerities have obtained great eminence, முனிவர். அதீதாவஸ்தை, s. The state of the soul abstracted from sensible objects by meditation, insensibility, துரியாதீதம்.

āṉantam (p. 44) s. Great joy, bliss, supreme delight, happiness, பேரின்பம்; [ex ஆ, et நதி, to be or make happy.] Wils. p. 112. ANANDA. ஆனந்தக்களிப்பு, s. Exceeding great joy, superior enjoyment. 2. A devotional poem composed by yogis. ஆனந்தநித்திரை, s. Abstract meditation in the stat of ஞானம், on the deity, யோகநித்திரை. ஆனந்தபயிரவி, s. The name of one of the thirty-two tunes, ஓரிராகம். (p.). ஆனந்தபரவசம், s. Extacy of joy, especially in divine things. (p.) ஆனந்தபாட்பம்--ஆனந்தபாஷ்பம், s. Tears of joy, weeping from excessive joy, ஆனந்தக்கண்ணீர். (p.) ஆனந்தமயகோசம், s. The state of insensibility produced by excessive joy, being one of the forms in which the soul is manifested, பஞ்சகோசத்தொன்று. Wils. p. 113. ANANDAMAYAKOSHA. ஆனந்தம்பொழிய, inf. To be very jovial, happy, &c., ஆனந்தஞ்சொரிய. ஆனந்தவருவி, s. Tears of delight, flowing in streams, ஆனந்தக்கண்ணீர்ப்பெ ருக்கு. (p.) ஆனந்தன், s. The Supreme Being, கடவுள். Also in Negundu--Siva, சிவன், and Argha, அருகன். (p.) ஆனந்தி--ஆனந்தை, s. Parvati, பார்வதி. (p.) 6)

iracam (p. 48) s. Flavor, relish; what is tasteful, agreeable, palatable, delicious; taste in general, good or bad--also the six flavors. (See சுவை.) 2. Sweetness, இனிமை. 3. Sweet juice of fruits, &c., vegetable juice in general, சாறு. 4. Mercury, quicksilver, hydrargyrum, பாதரசம். 5. (p.) One of the juices of the body, சத்ததாதுவினொன்று. (See தாது.) It corresponds more with chyle than any other, but probably it is fanciful. 6. Pepper-water made of several ingredients, மிளகுநீர். 7. [in rhetoric.] The passions or emotions of the mind expressed by gesture, exhibited in action and transferred to poetry, வீரமுதலியவெண்சுவை. Of these eight are given; viz.: 1. வீரம் or வீரியம், courage. 2. அச்சம், பயம், or பயானகம், fear, terror. 3. இழிப்பு, விபற்சம், குற்சை, அருவரு ப்பு, abominating, loathing at or disgusting. 4. வியப்பு or அற்புதம், wonder, surprise, astonishment. 5. காமம், சிங்காரம், சிருங்காரம், love, sexual love. 6. அவலம் or கருணை, acute sensibility, weakness, tenderness, mercy, pity, clemency. 7. உருத்திரம், கோ பம், இரௌத்திரம், பெருங்கோபம், warlike fury, wrath, displeasure, rage. 8. நகை, பெரு நகை or ஆசியம், laughter, mirth, risibility, great or intense laughter, laughing in contempt. By some, சாந்தம், tranquillity, equanimity, peace, abstraction or the stoicism of the ascetics; and by others வற்சலம், parental tenderness are given as a ninth meaning; இரசம் is added at pleasure with the loss in some cases of its initial-as வீராசம், இழிப்பிரசம், &c. Wils. p. 697. RASA. இரசகந்தாயம், s. Tribute, the fatness of the earth. இரசகந்தாயமாய்ப்பேச, inf. To speak pleasingly. இரசகருப்பூரம், s. Muriate of mercury, ஓர்மருந்து. இரசகுண்டு, s. [prop. இரசக்குண் டு.] A globular glass filled with mercury as a decoration at weddings, &c., also as a charm. இரசகுளிகை--இரசமாத்திரை, s. A quick-silver pill employed in medicine, இரசத்தினாற்செய்தமாத்திரை. 2. [in alchemy.] A pill feigned to be used by a class of persons called சித்தர், now in the world of Indra, who thereby perform supernatural actions--as கமனஞ்செய்கை, or passing through the air to any desired place, சித்தர்குளிகை. இரசக்கட்டு, s. Condensed mercury, சூதக்கட்டு. இரசக்கிணறு--இரசக்குழி, s. A pit or mine where quick-silver is obtained. இரசக்குடுக்கை, s. A little bottle of mercury. இரசசிந்தூரம், s. Red precipitate of mercury. இரசஞ்சுத்திபண்ண, inf. To purify quick-silver. இரசதாது, s. Quick-silver, சூதம். Wils. p. 698. RASAD'HATU. இரசதாளி, s. A species of plantain, கப்பல்வாழை. இரசத்தைக்கட்டிப்புடமிட, inf. To reduce mercury by decoction. இரசத்தைப்பஸ்மமாக்க, inf. To reduce mercury into powder. இரசநாதம், s. Quick-silver, இர சம். Wils. p. 698. RASANATHA. இரசபஸ்பம்--இரசபஸ்மம்--இரச பற்பம், s. Mercury reduced to white powder, a kind of muriate of mercury or calcinated mercury, சூதபஸ்பம். Wils. p. 698. RASAB'HASMAN. இரசபாஷாணம், s. A kind of prepared arsenic. இரசப்பிரீதி--இரசமாதா, s. One of the hundred-and-twenty kinds of arsenic in its natural state. இரசமணி, s. Hard globules of mercury prepared by incantations, &c., and worn as an amulet in order to prevent evil, cure diseases, to promote success in undertakings, &c. இரசமுறிக்க, inf. To prepare mercury for medicine. 2. To carry mercury off from the body. இரசலிங்கம், s. Vermilion, சாதி லிங்கம். 2. A case of mercury for a linga. இரசவாதம்--இரசவித்தை, s. Alchemy--one of the sixty-four கலைஞானம். இரசவாதம்பண்ண, inf. To practise the art of alchemy. இரசவாதி, s. An alchemist. இரசவாழை--இரதவாழை, s. [improp. இதரைவாழை.] A species of plantain, பேயன்வாழை. இரசவைப்பு, s. Any preparation from mercury--as a muriate, sulphate, &c., an amalgam. இரசனை, s. Flavor, deliciousness, sweetness, delicacy, சுவை. 2. The tongue, நாக்கு. 3. Juice, sap, essence, சாறு. இரசாதிபதி--இரசாதிபன், s. [in astrology.] The sun or one of the planets presiding over fruits, vegetables, &c., for the given years, இரசவஸ்துகட்கதி காரியாங்கிரகம். இரசாபாசம், A loss of flavor, or of juice. இரசேந்திரம், s. The philosopher's stone, இரசத்தினாற்செய்த ஏந்திரம். Wils. p. 699. RASENDRA. இரசேந்திரியம், s. The tongue, நாக்கு. இரசிக்க, inf. To be pleasant to the taste, ear or mind; to delight, gratify உருசிக்க. இரசிப்பு, v. noun. Sweetness, flavor, இனிமை. 40) *

uṇr (p. 59) --உணரு, கிறேன், உணர்ந்தே ன், வேன், உணர, v. a. To be conscious, to feel mentally, to perceive, understand, comprehend, arrive at, or possess full and perfect knowledge, அறிய. 2. To discern, distinguish, பகுத்தறிய. 3. To think, reflect or consider, meditate, contemplate, நினைக்க. 4. To feel, perceive by the touch, பரிசித்தறிய. 5. To learn, acquire knowledge, கற்றறிய. 6. To become reconciled-as man and wife, be reunited after a love quarrel, ஊடறீர. 7. To become free from delusion, doubt, error, &c.--as in waking from sleep; recovering from languor; acquiring spiritual perception, &c., தெளிய. (p.) தெய்வப்புலவனுக்குநாவுணருஞ்சித்திரவோடாவிக்கு க்கையுணரும். The tongue of the inspired poet and the hand of the painter perform their functions intuitively. [prov.] உற்றுணரெங்களிலொருவன். One of us who have been initiated. (பாரதம்.) உணராமை, neg. v. noun. Stupor, want of perception, knowledge, feeling, &c., அறியாமை. 2. Insanity, intoxication, infatuation, bewilderment, உன்மத்தம். உணருமறிவு, s. Instinct, intuition. 2. Ready apprehension, cleverness. உணர்ந்தோர்--கற்றுணர்ந்தோர், s. The learned, persons of profound erudition, men of ability. உணர், v. noun. Feeling, perception, knowledge, intellect, உணர்வு. உணர்ச்சி, v. noun. Consciousness, feeling, intuition, perception, discernment, understanding, sensibility, knowledge, wisdom, judgment, experience, reason, learning, &c., acquiring knowledge, உணர்வு. என்காலிலேயுணர்ச்சியில்லை. My leg is devoid of feeling, affected by paralysis, &c. உணர்தல், v. noun. Being reconciled--as man and wife after a lovequarrel. ஊடலுணர்தல்புணர்தலிவைகாமங்கூடியார்பெற் றபயன். Disunion, reconciliation and the pleasures of love, those are the fruits of matrimony. (குறள்.) உணர்த்தி, s. [vul. prop. உணர்ச்சி.] Feeling. உணர்த்தியற்றவன், s. A man past feeling, one devoid of sensibility. உணர்த்தியுள்ளவன், s. A man of sensibility, one who is affected by the wants of others. உணர்வு, v. noun. Feeling, consciousness, intuition, perception, understanding, knowledge by means of the senses, உணர்கை. 2. Clear discernment, intellect, reason, தெளிவு. 3. Cessation from sleep, love quarrels, &c., ஊடலுந் துயிலுநீங்கல். 4. Acquiring of knowledge, learning, experience, acquaintance with science, &c., கற்றுணர்கை. 5. A sense, புலன். 6. Separation, நீங்கல். உணரவுணருமுணர்வுடையாரைப்புணரப்புணருமா மின்பம். To be united in friendship with the prudent who think of what they ought to think is productive of the highest felicity. (நாலடி.) உள்ளத்துணர்வுடையான். A man of great wisdom. உணர்வுகேடு, s. Forgetfulness, listlessness, inattention, உணர்ச்சியின்மை. 2. Want of understanding, அறிவீனம். நுண்ணுணர்வு, s. An acute perception. தேர்ந்தவுணர்வினன், s. A man of improved understanding. தளர்ந்தவுணர்வினன், s. A dull man, one slow of understanding. 114)

uyir (p. 63) s. Life, soul, vitality, animal or vegetable life, சீவன். 2. Wind, காற்று. 3. A vowel, உயிரெழுத்து. 4. A living being, human, brute, or vegetable; an animal, ஓரறி வுயிர்முதலியசீவராசி. உயிருமுடலும்போல. As closely united as the soul and body. உயிர்போய்விட்டது. Life is gone. மன்னுயிர்க்கிரங்குகிறது. To be compassionate to other living creatures. உயிரடங்க, inf. To be in a state of insensibility, be in a swoon, to be suspended as the vital powers. உயிரடைய, inf. To revive, to be reanimated. உயிரளபு--உயிரளபெடை, s. The lengthening of a vowel in verse. See அளபெடை. உயிரறுதியும். Till the very end of life. உயிருதவி, s. Aid in a fatal juncture. 2. Aid by sacrificing life for another. உயிரெடுக்க, inf. To take away life. உயிரெழுத்து, s. A vowel, ஆவி. உயிரொடுங்க, inf. To be reduced as the powers before death, உயிரடங்க. 2. To die, சாவ. உயிரொளிக்க, inf. [prov.] To feign great weakness, sickness, inability, &c., in order to gain or effect an object, உயிர்மறைக்க. உயிரொளித்தகள்ளன், s. A cringing deceiver who though rich and strong makes pretensions to the contrary. உயிரோம்ப, inf. To support life, maintain, உயிர்காக்க. உயிர்கலக்க, inf. To revive, to be diffused--as life through the body in one that has been swooning, &c. 2. To reunite as the soul with the body in one restored to life. 3. (fig.) To be relieved from anxiety, &c. உயிர்குடிக்க, inf. To devour life, kill (a war term), also used of demons and ferocious deities, கொல்ல. உயிர்கொள்ள, inf. To take the life of an antagonist--as in battle, &c., உயிர்வாங்க. உயிர்க்கட்டை, s. The body, உடம்பு. உயிர்க்கணம், s. One of the four auspicious feet with which to begin a poem consisting of three நேர்--as தே, மாங், காய். 2. Vowels, உயிரெழுத்து. See கணம். உயிர்க்கருணேசம், s. The power of affection which is friendly to life, இச்சாசத்தி. உயிர்தருமருந்து, s. A restorative, a cordial, an elixir, மிருதசஞ்சீவினி. உயிர்த்தறுவாய், s. A great emergency, a critical juncture, extreme danger. See பிராணத்தறுவாய். உயிர்த்தானம், s. The seat of life, any vital part of the body, உயிர்நிலை. உயிர்த்துணை, s. A friend in extremity, ஆபத்திற்சகாயஞ்செய்பவன். 2. A friend dear as life, பிராணசிநேகன். 3. (p.) A wife, மனைவி. 4. A husband, கணவன். 5. God, கடவுள். உயிர்த்துணைவன், s. A very dear friend, உயிரையொத்தசிநேகன். 2. (p.) A husband, கண்வன். உயிர்த்துணைவி, s. A wife, மனைவி. 2. A lady's choice female friend, உயிர்த் தோழி. 3. Sarasvati the consort of Bramah, சரச்சுவதி. (p.) உயிர்த்தோழமை, s. Intimate friendship. உயிர்த்தோழன், s. A very trusty or bosom friend, a friend dear as life, பிராணசிநேகன். உயிர்த்தோழி, s. A lady's choice female companion, உயிர்ப்பாங்கி. உயிர்நிலை--உயிர்நிலையகம், s. The body as the seat of life, or station of the soul, உடல். 2. The vital parts essential to life, உயிர்த்தானம். உயிர்பிழைக்க--உயிருய்ய, inf. To survive a calamity, escape from, or live through a time of peril, தப்பிப்பிழைக்க. 2. To live, maintain life, subsist, உயிர் வாழ. உயிர்போக, inf. To expire, to die. உயிர்ப்பழி, s. The guilt of murder, உயிர்க்கொலை. 2. Vengeance, divine or human, persuing the murderer to death, regarded as the ghost of the murdered person, பிரமகத்தி. உயிர்ப்பிராணி, s. [vul.] A living creature, a brute, an inferior animal, சீவபிராணி. உயிர்மாய்க்க, inf. To destroy one's self, commit suicide, தன்னுயிரைப்போக்க. 2. To murder, kill, கொலைசெய்ய. உயிர்மெய்--உயிர்மெய்யெழுத்து, s. An animated consonant, a consonant combined with a vowel, ஓரெழுத்து; (lit.) a living body. உயிர்வாங்க, inf. To take away life, உயிரெடுக்க. உயிர்வாழ்க்கை, s. The enjoyment of life, சீவிக்கை. உயிர்வாழ, inf. To live--as men or brutes, சீவனோடிருக்க. 2. To enjoy life, be happy, prosperous, சுகமாகவாழ. உயிர்வேதனை, s. Causes of pain or distress, of which twelve are given, viz.: 1. அனல், heat or fire. 2. சீதம், cold. 3. அசனி, thunder-bolts. 4. புனல், water. 5. வாதம், wind. 6. ஆயுதம், weapons. 7. நஞ்சு, poisons. 8. மருந்து, medicines. 9. பசி, hunger. 1. தாகம், thirst. 11. பிணி, disease. 12. முனிவறாமை, malice. (p.) உள்ளுயிர், s. The life within; i. e. God, கடவுள். (p.) மன்னுயிர்க்கிரங்க, inf. To be kind to living creatures. (p.) 21)

urōcm (p. 65) s. A high sense of honor, keen sensibility, quick perception of an indignity, delicacy, jealousy, மானம். (c.) ஆசைக்குரோசமில்லை. Lust (or intense desire) knows no shame. உரோசங்கெட்டவன், s. A man destitute of spirit, honor, a dastard, a poltroon, மானவீனன். உரோசநாகரீகமில்லாதவன், s. One without honor or credit. உரோசப்பட, inf. To feel a sense of honor, delicacy. உரோசப்படுத்த, inf. To hurt another's feelings, to excite shame. உரோசிக்க, inf. To exhibit feelings of shame, honor, sensibility, delicacy, நாண. 2. To be spirited, sensitive to an indignity, சுவரணைகொள்ள. 71)

uṟu (p. 67) கிறேன், உற்றேன், வேன், உற, v. n. To be, to exist, உண்டாக. 2. To feel, experience, suffer, enjoy, experience sensations--as heat, cold, பரிசிக்க. 3. To be in contact, to join closely, unite with, combine, கூட. 4. To happen, occur, befall -- as a good, or evil, சம்பவிக்க. 5. To accrue--as riches, சேர. 6. To profit, turn to account, பயனுற. 7. To obtain, கிடைக்க. 8. To arrive at, reach, வர. 9. To belong to peculiarly, to be appropriate, பொருந்த. 1. To be situated at, or be in a place, இரு க்க. 11. To dwell, reside, தங்க. (p.)-Note. This word is often joined to verbals or verbal roots to form new verbs, and the infinitive and other parts are used adverbially to express intensity, entireness, &c.--as குழுற்றது, it surrounded; ஊடுறச்சென் றது, it pierced, or penetrated. உறச்சிவந்தது. It is become very red. உறவளைக்கும்வில். A bow bent to the utmost. சுகமுறுநித்திரை. Refreshing sleep. கிலேசமுற்றேன். I became sorrowful. விருப்பமுற்றேன். I have conceived a desire. இன்பமுற்றேன். I was rejoiced. பயமுற்றேன். I grew frightened. நோயுறும்போது. When sickness befalls-பாவியருறும்பழி. The evil endured by the wicked for their sins. (இராமா.) சொல்லலுற்றேன்--சொல்லுற்றேன். I said, I have treated on--a formal or dignified mode of expression among authors. மீகீழிதழுறப்பம்மப்பிறக்கும். The letters ப் and ம் are produced by the contact of the upper and lower lips. (நன்.) முந்தினார்பின்னுறக்கடுகவோடினான். He ran so swiftly that all who started before him were left behind. உறவற்ற, inf. To dry up entirely. உறுந்தருணம்--உறுந்தறுவாய், s. Emergency, exigency, particular juncture. உறுவதுகூறல், v. noun. Giving an indirect answer to a question, எண்வகை விடையிலொன்று. உற்ற, rel. part. Uncommonly devoted, trusty. உற்றசெய்தி, s. True report, true news. உற்றது, appel. n. The thing as it is, the whole of it. உற்றதுசொல்ல, inf. To speak the truth. உற்றதுசொல்லஅற்றதுபொருந்தும். By telling the truth, misunderstandings are adjusted; truth is the surest resource through life. உற்றபண்புரைப்போர், s. Messengers, தூதர். (p.) உற்றமனிதன், s. A fit or proper person to transact an affair, one who can be trusted. உற்றவன், s. A friend, a relation, உறவோன். உற்றவிசேஷம், s. A proper or suitable expression. உற்றளவு, s. An accurate, genuine, fair measure, சரியளவு. 2. Genuine state of things, real news, உள்ளதன்மை. உற்றறிய, inf. To feel by the touch, be sensible to touch--as plants, &c., பரிசித்துணர. 2. To experience, to know by experience, பயின்றறிய. உற்றாண்மை, s. [prov. prop. உற்ற வுரிமை.] Interest as among near relatives and friends. 2. Close or intimate friendship, attachment. உற்றாண்மைபேச, inf. To speak for--as a near relative, or friend interested in one's welfare. உற்றாராய, inf. To investigate deeply, attentively, minutely, &c. உற்றார்--உற்றோர், s. Relations, உறவோர். 2. Friends, சிநேகர். உற்றிடம், s. An emergency, exigency, ஆபத்து. (p.) 2. (Rott.) A refuge, அடைக்காலம். உற்றிடத்துதவ, inf. To help on an emergency. உற்றுக்கேட்க, inf. To listen attentively. உற்றுப்பார்க்க, inf. To look steadfastly. 2. To examine minutely. உற்றுழி, s. Emergency, exigency, time of expected evil, imminent danger, &c., வருத்தமானகாலம். புலம்புற, inf. To utter lamentation. பயமுற, inf. To be afraid. கையுறாப்பொருள், s. A thing which does not come near to hand; i. e. which is obtained with great difficulty. உரனுற, inf. To obtain strength or force. உறல், v. noun. Being near, coming, approaching. உறுபு, v. noun. Costiveness, thickness, narrowness, செறிவு. 2. Abundance, plenty, மிகுதி. உறுவிக்க, inf. To cause to be, &c. 79)

kci (p. 85) கிறது, ந்தது, யும, ய, v. n. To grow moist, to ooze out--as moisture from a wall; to spread or extend--as humidity round a well, &c., ஈரமூற. 2. To perspire--as the hands and feet, வெயர்க்க. 3. To grow tender-minded, become compassionate, to relent, இரங்க. 4. To become soft, to melt--as jaggary, salt, &c., with damp, உப்புமுதலியனகசிய. 5. To weep, அழ. மனங்கசிகிறது. To become tender in mind, to be kind, affectionate, &c. மனங்கசிந்தழுகிறது. To weep bitterly. தலையிலெண்ணெய்கசிகிறது. The head is greasy with oil. நீர்கசிகிறநிலம். Marshy land in which moisture abounds. ஓட்டில்நீர்கசிகிறது. The moisture oozes from the tiles. கசிகசிப்பு, v. noun. Being wet or cold, &c., to the sense of touch, கசிவு. கசிவு, v. noun. Dampness, greasiness, moisture--as of land, sugar, salt, furniture, &c., ஈரம். 2. Tenderness, sensibility, softness, அன்பு. 3. Secretion, perspiration on the surface of the body, வெயர்வை. 4. Pain, distress, வருத்தம். கசிவகத்துண்மை, s. One of the ten வேளாண்மைமாந்தரியல்பு. 2. Kind-heartedness. கசிவானபேச்சு, s. obliging, courteous language, tender expression. கசிவானமனம், s. A relenting or affectionate mind, a heart susceptible of tender feelings, devotional or otherwise. 50) *

kṭai (p. 88) s. End, extremity, termination, conclusion, முடிவு. 2. A shop, bazaar, market, அங்காடி. 3. (p.) Inferiority, baseness, meanness, lowness, the least, lowest, or worst kind, &c., கீழ்மை. 4. Way, வழி. 5. Termination of a particle, வினையெச்சவி குதி. 6. Place, room, இடம். 7. A form of the seventh case used also with verbs, to express if, when, after, &c., ஏழனுருபு. 8. A door, a gate-way, வாயில். 9. The outer gate, புறவாயில். 1. The clasp or other fastening of a neck-ornament, பணிப்பூட்டு. 11. Side, பக்கம். நீத்தக்கடை. If he leave-- (குறள்.) ஈதலியையாக்கடை. If it be not possible to bestow-நள்ளிமுதற்கிள்ளிகடையாக. From Nalli to Killi (reigned sixty-four kings called சோழர்). நாயிற்கடையாநாயேனை. Me who am the most degraded of dogs-அவன்கடைச்சென்றான். He approached him. கடைகட்ட, inf. To close a shop, கடைசாத்த. 2. To suspend a work, to discontinue, to make an end of--spoken diminutively. கடைகாப்பாளர்--கடைகாவலர், s. Door-keepers, porters, வாயில்காப்போர். கடைகெட்டவன், s. [vul.] An abandoned person, a wretch, முழுதுங்கெட் டவன். கடைக்கண், s. The outside corner of the eye, கட்கடை. 2. A benign look, கடாட்சம். கடைக்கண்கிடைக்கவேண்டும். I am anxious to get a propitious look, glance of your eye. கடைக்கண்ணாற்பார்க்க, inf. To glance, look sidewise. 2. To cast a propitious or benignant look. கடைக்கண்பார்வை, v. noun. A side look, a glance. 2. A propitious or benignant look, approbation, a token of favor. கடைக்கனல்--கடையனல், s. The final deluge-fire, ஊழித்தீ. கடைக்காப்பு, s. The last verse in the poem called பதிகம்--as an invocation, &c. கடைக்காரன், s. A shop-keeper. கடைக்குடல், s. The lower part of the bowels, கீழ்க்குடர். கடைக்குட்டி, s. The youngest child, a term of fondness, கடைப்பிள்ளை. கடைக்குறை, s. Elision in the termination of a word--as கோல், for கோ லம். கடைக்கூட்ட, inf. To effect, to produce a result--as the actions of a former birth are supposed to do, வினைப் பயனுறுவிக்க. 2. To unite man and wife, or a male and female of the brute creation, as former deeds are imagined to do. கடைக்கூழை, s. A species of rhyme, ஓர்தொடை. 2. The rear division of an army, படைப்பின்னணி. See கூழை. கடைக்கொள்ளி, s. A fire-brand burnt to the end, குறைக்கொள்ளி. கடைக்கோடி, s. [vul.] The very extremity, the utmost limit, ஈறு. கடைசால், s. [prov.] The finishing of a business, முடிவு. 2. Stern of a vessel--also written கடையால். கடைசாலொதுக்க, inf. To finish a business in hand. கடைச்சங்கம், s. The third and last of the ancient Madura colleges consisting of forty-nine literati, இறுதிச்சங் கம். கடைச்சரக்கு, s. Curry stuff, spices, &c., drugs, medicines, &c., sold in the bazaar, கடையில்விற்கப்படுஞ்சரக்கு. கடைச்சன், s. The youngest son, கடைப்பிள்ளை. கடைஞர், s. The laboring caste in agricultural districts, மருதநிலமாக்கள். கடைதலைப்பூட்டு, s. An inverted construction in poetry, by which the last word in a verse is connected with the first, விற்பூட்டுப்பொருள்கோள். கடைதிறப்பு, v. noun. Opening a door. In erotics, the section which relates to an application made for the opening of a door to a coming or expected lover; or in war poems, to a warrior returning in triumph after a victory, கதவுதிறக்கை. (p.) கடைத்தடம், s. Gate-way, வாயில். (p.) கடைத்தரம், s. The last class, the lowest or worst kind, கீழ்த்தரம். கடைத்தலை--கடைத்தலைவாயில்-கடைத்தலைவாய்தல், s. The outer gate, the outer court or yard, தலைவாயில். கடைத்தெரு, s. A market-street, a bazaar, கடைவீதி. கடைத்தேற, inf. [prop. கடத்தேற.] To be saved, to escape all afflictions. கடைத்தேற்றம், s. [prop. கடத்தேற் றம்.] Salvation. கடைநாள்--கடைமீன், s. The twenty-seventh lunar asterism, இரேவதி. (p.) கடைநிலை, s. A poem uttered by holy persons coming from a distance to the hero of the poem at the door of whose residence they stand and desire the door-keeper to inform his master of their arrival, ஓர்பிரபந்தம். (See பிரபந்தம்.) 2. An outside door, புறவாயில். (நீதிநெறி.) 3. The last letter of a word or verse, ஈற்றெழுத்து. (p.) கடைநிலைத்தீபகம், s. A word at the end of a sentence understood in other parts--one of the தீவகம். கடைநிலையளபெடை, s. The rhyme in which the last letter of each verse is lengthened. கடைநிலையெழுத்து, s. [in grammar.] Letters proper to end a word, இறுதிநிலை. கடைபோக, inf. To end, terminate, conclude, முடிய. 2. To be fulfilled, நிறைவேற. கடைபோட--கடைவைக்க, inf. To set up a shop, open a shop. கடைப்பட, inf. To be inferior, below mediocrity, to be last in quality or estimation, degree or order, இழிவாக. 2. To be practicable, capable of completion, நிறைவேற. என்னாலிதுகடைப்படாது. This will not be completed by me. கடைப்பாடு, s. Determination, தீர் மானிப்பு. 2. Inferiority, baseness, இழிவு. கடைப்பந்தி, s. The lower end of a dining table or of a row of guests, கடைசிப்பந்தி. கடைப்பிடி, s. Bearing in mind, remembering, ஞாபகம். 2. Indelible impressions of gratitude for benefits received, of duties to be performed, of the importance of virtue and religion, மறவா மை. 3. Certainty, ascertainment, established truth, தேற்றம். 4. Firm belief in the essentials of religion serving as the hope and support of the mind in reference to a future state, the last grasp of the soul, உறுதி. 5. Firm determination, firm resolve, either for good or evil, கரும முடிக்குந்துணிவு. 6. Doctrines, truth firmly believed as necessary to salvation, உறுதி யானகொள்கை. கடைப்பிடிக்க, inf. To ascertain clearly, to know certainly, தெளிய. 2. To determine, resolve firmly, be decided in purpose either in a good or evil course, துணிய. 3. To remember, to bear in mind benefits, to be grateful, &c., to be deeply sensible of one's obligations for favor received, மறவாமலிருக்க. 4. To have an abiding sense of the importance of virtue and religion, சன்மார்க்கத்திலுறுதியாயி ருக்க. 5. To have an unwavering faith in the essentials of religion, to embrace or take firm hold of religious instructions, &c., தேவபத்தியிலுறுதியாயிருக்க. 6. To grasp, resort to--as the soul for its last refuge, பற்ற. 7. To provide, be provident, be economical, வீண்செலவுசெய்யாது வைக்க. (p.) கதவிலரேதற்சார்ந்தார்வண்ணங்கடைப்பிடியாதார். Unkind are they who are forgetful of the situation of their friends. (காரிகையுரை.) மற்றதன்கள்ளங்கடைப்பிடித்தனன்று. It is important to have an abiding sense of the wiles of Yama. வாழ்க்கைக்குவேண்டும்பொருளறிந்துகடைப்பிடி த்தலும். Knowing and duly providing all things necessary for her household-(குறளுரை.) நன்மைகடைப்பிடி. Persevere in good works. (ஔவை). கடைப்பிறப்பு, s. The meanest species of birth in any class of beings, இழிந்தபிறப்பு. கடைப்புணர்முரண்--கடைமுரண், s. A species of rhyme when the last foot of every line is of opposite meaning, ஓர்தொடை. கடைப்புணர்வு--கடைப்பூட்டு, s. [in jewelry.] Clasp, hasp, அணியின்கடைப் புணர்வு. கடைப்புத்தி, s. [prov.] Stupidity, இழிந்தபுத்தி. 2. A piece of folly, பின்புத்தி. கடைப்போக்கு, s. The flood-gate of tank. கடைமடக்கு, s. [in rhetoric.] Continued recurrence of the same words at the end of each line through a stanza, but with different meanings, சொல்லணி யிலொன்று. See மடக்கு. கடைமுறை, s. The last time, eventually, கடைசிமுறை. (நீதிநெறி. 48.) கடைமோனை--கடையாகுமோனை, s. (See மோனை.) A rhyme when the first letter of the last foot of every line is the same, ஓர்தொடை. (p.) கடையயல், s. [in grammar.] The penultimate, ஈற்றயல். (p.) கடையர், s. (fem. கடைசியர்--க டைச்சியர்.) Laboring classes in agricultural districts, மருதநிலமாக்கள். (p.) கடையழிய, inf. To be afflicted with a painful and lingering disease, to suffer extremely, வருந்த. 2. To be distressed with poverty, வறுமையுற. 3. To degenerate, கேடுற. கடையனல், s. The fire by which the world will finally be consumed. கடையன், s. A man of the lowest rank, இழிந்தோன். கடையாகெதுகை, s. A rhyme, ஓர்தொடை. (p.) கடையாட்டம், s. [prov.] Lingering in disease, excessive suffering from disease, வருத்தம். 2. Vexation, teasing, imminence, trouble, annoyance, உலைவு, lit. mean work. கடையாட்டப்பட, inf. To drudge, to be employed in mean work. 2. To linger in disease, suffer exceedingly, வ ருந்த. 3. To be vexed. harassed. &c.-as a nurse by troublesome children, உ லைய. கடையாணி, s. A linch-pin, அச் சாணி. 2. A peg or pin used to keep a tenon in a mortise, or for any similar purpose, பூட்டாணி. கடையாந்தரம்--கடையீறு, s. [vul.] The very last, the extremity, &c.--as கடைசி. கடையாயார், s. Persons of the lowest rank, இழிந்தோர். கடையால், s. Stern of a vessel, தோணியின்பிற்புறம். See கடைசால், usage. கடையிணைமுரண், s. A rhyme when the last two feet of a line are of opposite meanings, ஓர்தொடை. (p.) கடையிணைமோனை, s. A consonance of the first letters in the last two feet of each line in a verse. (p.) கடையீடு, s. Land of the poorest quality, கடைத்தரமானநிலம். கடையுணி, s. [prov.] A mean fellow who eats what he can beg or pick up-- a worthless being, இழிந்தோன். கடையுண்ண, inf. [prov.] To linger in disease, வருத்தப்பட. 2. To be stinted or weak in growth--as a child, நசுங்க. 3. To be neglected, abused, &c.-- as a book, a utensil, &c.; in this meaning it is a term of displeasure, இகழப்பட. கடையுவா, s. The full moon, பௌரணை. (p.) கடையெழுஞ்சனி, s. The twelfth asterism in which Saturn is considered malignant in his influence, உத்திரம். See சனி. கடைவழி, s. Final salvation, the last path. கடைவழிக்குதவும். It will avail for the salvation of the soul. காதற்றஊசியும்வாராதுகாணுங்கடைவழிக்கே. Be assured that even an eyeless needle will not accompany you in that sad hour. கடைவளர, inf. To be enlarged-said of the genitals of a cow, &c., before yeaning, ஈனுங்காலத்திற்குறிவிரிய. கடைவள்ளல், s. The last of the third class of liberal men--he who bestows charity from motives of ostentation, கேட்டபின்கொடுப்போன். கடைவாய், s. The corner or extremities of the mouth, வாயின்கடை. கடைவாய்நக்கி, s. A great miser, உலுத்தன், lit. he who licks the corners of his mouth. கடைவாய்ப்பல், s. The double teeth, the grinders, the back teeth. கடைவாய்வழிய, inf. To drivel at the corners of the mouth--as old people or persons asleep, வாய்நீரொழுக. கடைவிரிக்க, inf. To spread out goods for sale in a shop or market, கடைதிறக்க. கடைவீதி, s. A market-street. கடைவைக்க, inf. To place goods for sale in a shop or bazaar. 2. To open a shop on an auspicious day after the new-year, கடைதிறக்க. பலசரக்குக்கடை, s. A shop where commodities of various kinds are sold. மளிகைக்கடை, s. A wholesale ware-house. காசுக்கடை, s. An exchange. அடிக்கடை, s. The first shop in a market-street. மருந்துக்கடை, s. An apothecary's shop. கசாய்க்கடை, s. (Tel.) A butcher's shop. சாராயக்கடை, s. An arrack shop. கீரைக்கடை, s. A green-grocer's shop. சவுளிக்கடை, s. A cloth-merchant's shop. விரற்கடை, s. The breadth of a finger. மீன்கடை, s. Fish-market. 10)

cuci (p. 193) s. Mental and corporeal purity, சுத்தம். 2. Cleanliness, மாசின்மை. 3. Ceremonial purification by ablution, &c., கழு வுகை. 4. Delicacy of taste in food, &c., சுசிகரம். (c.) 5. Fire, நெருப்பு. 6. Whiteness, வெண்மை. 7. The month ஆடி, part of July, and August, ஆடிமாதம். 8. (R.) The hot season. (See கோடை.) 9. A white umbrella or parasol, வெண்குடை. 1. Nice sensibility, refinement of feeling, சுசீலமனம். W. p. 851. S'UCHI. சுசிருசியானசாப்பாடு--சுசியானசாப்பா டு, s. Pure and delicious food. சுசியானவாழ்வு, s. Connubial happiness, domestic harmony. வாய்க்குச்சுசியாயிருக்க, inf. To be nice to the taste. வாய்ச்சுசி, s. Cleanliness of the mouth. 10) *

cuṇai (p. 193) s. Roughness, prickliness, &c., as in leaves, stalks, &c., இலைகாய்முதலியவற் றின்சொறி. 2. (Sa. Smaran'a.) Exquisite feeling, keen sensibility; magnanimity, அபிமானம். Commonly spoken, சுரணை. 3. Keenness, sharpness, severity, கூர்மை. 4. A prickle. 5. v. noun. Itching, தினவு. சுணைகழியாதபிஞ்சு, s. Fresh, downy fruit. (R.) சுணைபோகப்பேதிக்குவாங்குதல், v. noun. Taking a brisk purge. சுணையெடுக்க, inf. To remove the prickliness; as from edible herbs or roots. 2. To have a severe itching sensation, தினவெடுக்க. சுணைகெட, inf. To have the feelings or sensibilities blunted. சுணைகெட்டவன்--சுணையற்றவன், appel. n. One who has no sense of honor, a dastard, a coward, a poltroon. சுணைமழுங்க, inf. To be blunted as a knife. 2. As சுணைகெட. சுணையில்லாக்கத்தி, s. A blunt knife. சுணையுள்ளவன், appel. n. A person with acute sensibilities. சுணைக்கோரை, s. A kind of grass. 51)

cuẕutti (p. 198) s. Deep sleep, profound repose, entire insensibility, one of the five அவஸ்தை, or states and stations of the soul in the body, that of deep sleep, அயர்ந்தநித் திரை. W. p. 938. SUSMUPTI. 2. [in the agama philosophy.] Foresight, anticipation, an intellectual, faculty that argues future events from present circumstances (as one of the seven அவத்தை of states and degrees of intellect). (p.) 3. [vul. improp. for சுளுந்து.] A torch of dry sticks of கோரான் shrub. சுழுத்தியிலேயடங்கிப்போய்விட்டது. He is now in deep sleep. நின்மலசுழுத்தி, s. Insensibility to sinful desires. 66)

cerukku (p. 204) கிறேன், செருக்கினேன், வேன், செருக்க, v. n. To be dizzy, giddy; to be stupified, faint, or to have nausea, from taking strong areca-nuts, &c., தலைகிறுகிறுக்க. 2. To be choked by a bone, or a piece of areca-nut, stopped in the throat, பாக்கடை க்க. 3. To be proud, vain, self-conceited, அகங்கரிக்க. 4. To be wilful, wanton, presumptuous, rash, கர்வமாயிருக்க. 5. To be infatuated, to have the mental powers deluded, or the reason under the dominion of the senses, மயக்கமுற. 6. To believe in selfaction, and be insensible to the agency of the deity in one's operations, ஆணவமுற. (c.) மாடுசெருக்குகிறது. The ox chokes (from something stuck in its throat.) செருக்கிக்கிடக்க, inf. To be dizzy from taking strong areca-nuts, or from eating strong வரகு grain. செருக்கல், v. noun Dizziness, stupor, nausea, incipient or slight inebriation, from the use of some kinds of arecanuts, &c., அருக்களிப்பு. 2. Elated feelings, either in a bad or good sense, மிகமகிழ்கை. செருக்கல்வரகு, s. [prov.] A kind of வரகு, or millet, that causes dizziness, stupor, &c. செருக்கற்பாக்கு--செருக்குபாக்கு, s. [prov.] Stupifying areca-nuts. மதஞ்செருக்க, inf. To be mad with lust. செல்வச்செருக்க, inf. To be intoxicated with prosperity. 67)

coraṇai (p. 211) s. (a change of Sa. Smaran'a.) Feeling, perception, &c. See சுரணை. (c.) அவன்சொரணைத்தப்பிக்கிடக்கிறான். He is insensible, from faintness, &c. 15)

timmai (p. 238) s. Ball, skein--as in சரிகைத் திம்மை. 2. Insensibility, பிரமை. (c.) 104)