uyrttu (p. 63) கிறேன், உயர்த்தினேன், வேன், உயர்த்த, v. a. To lift up, elevate, raise higher--as a wall in building, a heap, &c., உயரச்செய்ய. 2. To raise (the price), increase (expenditure), அதிகப்படுத்த. 3. To promote to higher office, to make great, to exalt, ennoble, dignify, aggrandize, மேலாக்க. 4. To extol, magnify, praise, கனப்படுத்த. 5. To receive one with honors, show respect, treat in a dignified manner, உபசரிக்க. 6. To raise the voice in singing, speaking, &c., to lift up the heart, affections, thoughts, &c., எழுப்ப. 7. To raise an arm, a leg, a weapon, &c., to raise the head above water, raise the head when in a lying posture, மேலெடுக்க. 8. To improve one's character, improve one's dignity, moral worth, raise one's self to a higher degree in preparation for a future state, ஒழுக்கத்தினாலுயர்த்த. 9. To assume, elevate one's self, make much of one's powers, பெருமைப்படுத்த.--Note. Instances of உயர்த் தல், in the past are found in verse, but in the present and future it seems to be seldom or never found. நரகந்தன்படத்தையுயர்த்திக்காட்டும். The cobra raises its hood and exhibits it. சேவலையுயரியதேவநாயகன். The leader of the gods (skanda) who has exalted the cock as his banner. வலனுயர்த்தவண்ணலஞ்சேல். The lofty carp banner which has exalted victory to view. (நைடதம்.) உயர்த்திப்பேச, inf. To dignify, speak of one with high respect. உயர்த்தியாய்க்கேட்க, inf. To bid high in an auction, &c. 16)

kīẕ (p. 113) adj. Inferior, base, mean, low, vulgar, degraded, disgraceful, dishonorable, கீழ்மையான. 2. Downward, lower; infernal, கீழான. 3. Eastern, eastward, easterly, கிழக்கு. கீழுதடு, s. The lower lip, அதரம். கீழுலகம்--கீழுலகு, s. The nether worlds, seven in number. (See உலகம்.) 2. Hell, நரகம். கீழோர், s. The mean, the vulgar, கீழ் மக்கள். 2. Out-cast, சண்டாளர். கீழோராயினுந்தாழவுரை. Speak submissively even to inferiors. கீழ்க்கண், s. A look from under the eye-lids, an ogling, indirect or sly look, a glance askance, கீழ்ப்பார்வை. 2. The lower part of the eye, the part below the pupil, கண்ணின்கீழ்ப்பக்கம். கீழ்க்குரல், s. A low tone of voice, அடிக் குரல். 2. [in singing.] Bass, மந்தவொலி. கீழ்சாதி--கீழ்ச்சாதி s. A low caste, தாழ்ந்தசாதி. 2. A person of low origin or obscure birth, கீழ்ப்பிறப்பு. கீழ்த்தரம், s. An inferior kind, degree or class; inferiority, தாழ்வானதரம். கீழ்த்தரக்காரன், s. An inferior a low person. கீழ்த்தொடை, s. The lower part of the thigh. கீழ்போகம், s. [prov.] Cultivation of edible roots. கீழ்ப்பயிர், s. Grain or herbage in the shade or overtopped by another plant; under-plants, அடிப்பயிர். கீழ்ப்பாடு, s. The lower side, கீழ்ப்பக் கம். 2. Subordination, inferiority, அடக் கம். (Little used.) கீழ்ப்பாறை, s. A subterranean cell or cavern, கீழறை. (Rott.) 2. An understratum of rock, கீழிருக்கும்பாறை. கீழ்ப்புறம், s. The lower side, the underside, கீழ்ப்பக்கம். 2. The leeward or the leaning side of a vessel, தாழ்ந்தபக்கம். கீழ்மகன், s. A person of low caste, a mean person, இழிந்தோன். 2. The planet saturn, சனி. கீழ்மக்கள், s. Inferiors, low-caste people, the base, the vulgar, the ignorant, இழிந்தோர். கீழ்மாரி--கீழ்வாரி, s. Rain or thunder in the distance, towards the horizon. கீழ்மாரிகொள்ளுகிறது. It thunders at a distance. கீழ்மாரிகொண்டுமுழங்க, inf. To thunder near the horizon. கீழ்வயிறு, s. The lower part of the belly, abdomen, அடிவயிறு. கீழ்க்கதுவாயளபெடை, s. [in prosody.] One of the eight அளபெடைத்தொடை, in which the first letter of every foot in a line, except the penultimate, is prolonged in sound. கீழ்க்கதுவாயியைபு, s. [in prosody.] A rhyme in which the last letter of every foot of a line, except the second, is the same ஒரியைபுத்தொடை. கீழ்க்கதுவாயெதுகை, s. [in prosody.] A rhyme or தொடை, in which the second letter, of every foot of a line, but the penultimate, is the same, ஓரெதுகைத்தொ டை. கீழ்க்கதுவாய், s. [in prosody.] Rhyming or தொடை in every foot but the penultimate; and in இயைபுத்தொடை, in every foot but the second, கதுவாய்த்தொ டையினொன்று. கீழ்க்கதுவாய்முரண், s. [in prosody.] A rhyme or தொடை, in which the first word in every foot of a line, except the penultimate, has different meanings, முரண் டொடை. கீழ்க்கதுவாய்மோனை, s. [in prosody.] A rhyme or தொடை in which the first letter of every foot of a line, but the penultimate, is the same, ஓர்மோனைத்தொடை. கீழ்மை, v. noun. Lowness, meanness, inferiority, baseness, இழிவு. 2. Submissiveness, humbleness, தாழ்மை. கீழண்டை, s. [vul.] East. கீழைத்தெரு, s. The eastern street. கீழைப்புறம், s. The eastern side, part. கீழ்ச்சீமை, s. the eastern country. கீழ்வாடை, s. The north-east wind. கீழ்விதேகம், s. The eastern Videha country--one of the nine divisions of the known continent. See விதேகம். கீழ்காய்நெல்லி, s. A medicinal plant, கீழாநெல்லி, Phillanthus niruri. கீழ்பால், s. The east, கிழக்கு. கீழ்பூமி, s. The lower or nether parts of the earth, பூமியின்கீழ்ப்புறம். 2. The nether worlds, கீழுலகம். கீழ்ப்பக்கம், s. The east side. 2. The underside. கீழ்வாயிலக்கம், s. Fractional parts or denominations. 2. [modern usage.] Denominator of a fraction--opposed to மேல் வாயிலக்கம், the numerator. கீழ்வாய், s. The chin, மோவாய், சிவு கம். 2. arithmetic.] Vulgar fractions, fractional parts; sometimes fractional denominations, கீழ்வாயிலக்கம். 3. (local) Pudendum muliebre; posteriors, கீழ்த்தா னம். 43)

kuṭvu (p. 116) s. Dance of skanda, குமரனா டல். 2. [ex குட, crooked.] Crookedness, bent, வளைவு. 3. [local.] A cave, a grotto, குகை. 35) *

kōṇu (p. 150) கிறது, கோணினது, ம், கோண, v. n. (Sa. Kon'a, crooked.) To be crooked, bent, curved, angular, serpentine, வளைய. 2. To be or become awry, oblique, aslant, askant, கோணலாயிருக்க. (c.) 3. To deviate, diverge, or turn out of the proper course, நெறிபிறழ. 4. To be warped or discouraged in mind; to be changed--as circumstances, மாறுபட. முதற்கோணினால் முற்றுங்கோணும். If the beginning goes wrong, all will be wrong. This is superstitiously believed. கோணிக்கோணிகொடுப்பதிலுங் கோணாமற்காணி கொடுப்பதுஉத்தமம். It is better to give a little (காணி) with a good will than much (கோணி) with reluctance. கோணக்கோணஇழுக்க, inf. To distort the limbs, features, &c., as cramps, convulsion, &c. கோணிக்கொடுக்க, inf. To give unwillingly. (c.) முகத்தைக்கோணவைக்க, inf. To avert the countenance. 2. To make a wry face. முகங்கோண, inf. To look sour, harsh. கோணல், v. noun. Crookedness, wryness, obliquity, deviation, deffection, வளைவு. 2. A hump; a hump-backed person, கூன். 3. Obliquity of mind, deceit, guile, மாறுபாடு (சது.) கோணல்குணங்கல், v. noun. Uneasiness of mind. (c.) கோணல்வாசல்--கோணவாசல், s. A winding gate. (c.) கோணல்வாயன், s. (fem. கோணல்வாய் ச்சி.) A wry mouthed man. 24)

skantam (p. 92) --கந்தம், s. Esculent roots in general, கிழங்குப்பொது. 2. A kind of yam, கருணைக்கிழங்கு, Dracontium pobyphyllum. Wils. p. 186. KANDA. 3. The bottom of the neck below the nape, கழுத்தடி. 4. Part, portion, section of a book, நூற்பங்கு. 5. Any of the five senses, இந்திரியம். 6. The sense of smell, ஐம்புலனிலொன்று. 7. A collection of atoms or particles, அணுத்திரள். Wils. p. 947. SKANTHA. 8. The mount பொதியம். 9. Scent, odor, fragrance, perfumery, any fragrant matter, வாசனை. Wils. p. 28. GANTHA. 1. Certain aromatic vegetable substances, வாசனைப்பூடு. 11. Sandal wood, சந்தனம், Santalum album. (p.) கந்தன்மாத்திரை, s. The sense of smelling. கந்தப்பொடி, s. Sweet scented powders and perfumes. கந்தமூலபலாதிகள், s. Roots, leaves, and fruits or berries--as the food of Rishis or those who retire to the desert from religious motives. கந்தமூலபலாதிகளைப்பட்சித்தல். Feeding on roots and fruits. கந்தம்பூச, inf. To besmear with any fragrant substance. கந்தம்வீச, inf. To emit or diffuse odors. 2. To emanate or spread, as odors. கந்தவகம், s. Smelling, வாசனை யுறல்; [ex வக, to convey.] Wils. p. 281. GAND'HAVAHA. 2. The nose, மூக்கு. (p.) கந்தவகன்--கந்தவாகன், s. Wind, air, personified or regarded as a deity, காற்று. Wils. p. 282. GAND'HAVAHA. கந்தவருக்கம், s. Various kinds of odoriferous substances, perfumes, &c., வாசனைத்திரவியங்கள். கந்திக்க, inf. To yield a fragrant smell. பஞ்சகந்தம், s. The five perfumes are, 1. இலவங்கம், Caryophyllus aromaticus or alve urra sans. 2. ஏலம், cardamom. 3. கருப்பூரம், camphor. 4. சாதிக்காய், nutmeg. 5. தக்கோலம், takkola. திரிகந்தம், s. The three aromatic substances, viz.: கிராம்பு, நாவற்பூ and சண் பகப்பூ, also சந்தனம், செஞ்சந்தனம் and அகில். இருகந்தம், s. Good and bad smell, நற்கந்ததுர்க்கந்தம். 33)