aḷvu (p. 33) s. Measure, degree, proportion, quantity, magnitude, size, capacity, bound, limit, compass, number, standard, வரையறை. 2. The proper or required measure, the complement number, size, weight, &c., மட்டு. 3. With உம், it expresses a limited extent of measure, time, distance, &c., as அவ்வளவும், only so far, even so much. 4. Suffixed to participles, it means when, as soon as--as பார்க்குமளவில், as soon as seen. 5. A measure or thing to measure with, அளவுகருவி. There are four kinds of measurement; viz.: 1. எண்ணல், computation. 2. எடுத் தல், weight, measurement by balance. 3. முகத்தல், measurement of capacity--as dry of fluid measure. 4. நீட்டல், measurement of extension, a long measure and land measure.--Some add a fifth தெறித்தல், jerking with finger. இராசா அளவிற்கேறிற்று. It has gone up to (the limit of) the king; i. e. it is too late now to adopt measures to prevent it. காரியத்தளவிலேயொன்றுமில்லை. There is no importance in the thing--it matters not. குலத்தளவேயாகுங்குணம். According to the caste will be the disposition. அவன்வருமளவும். Till he comes. மேகமண்டலமளவும். As high as, or as far as the region of the clouds. என்னளவிலேயிப்படிநடந்தது. It has so happened to me; at least in my case, &c. தன்னளவிலே கொண்டாடிக்கொண்டான். He limited the feast to his own circle. அளவடி, s. A line containing four metrical feet, நாற்சீரால்வருமடி. அளவடிவிருத்தம், s. A விருத்தம் verse of four lines, each of which contains four feet, நேரடிவிருத்தம். அளவழித்தாண்டகம், s. A kind of poem, ஓர்பிரபந்தம். அளவறுக்க, inf. To find out, ascertain a number and decide, வரையறுக்க. அளவற்றது--அளவில்லாதது. appel. n. That which is beyond number, measure, weight, &c. அளவாக, inf. [used adverbially.] Moderately, to a limited extent, according to. அளவிட, inf. To estimate, calculate. 2. To guess, conjecture. 3. To measure, explore, fathom. 4. To investigate, examine, search into. அவனை அளவிடக்கூடாது. One cannot fathom him. அளவிடப்படாத, neg. rel. part. Incomprehensible. அளவிடை, v. noun. Measuring, admeasurement, அளவிடுகை. 2. Estimation, calculation, guess, மதிப்பிடுகை. 3. s. Weight, நிறை. 4. Capacity, extent of one's power. நிருவாகம். சத்துருவையளவிடைபார். Estimate an enemy's power. அளவியற்றாண்டகம், s. A kind of poem. அளவிறக்க, inf. To exceed the measure, the appointed limit, &c., எல் லைகடக்க. 2. To transgress, violate a rule, மீற. 3. To exceed all bounds, be immeasurable, inconceivable, எண்ணிறக்க. அளவிறந்தபொருள், s. Immense property beyond the power of calculation, a thing incomprehensible, a mystery. அளவின்மை, neg. v. noun. Immeasurableness, countlessness, immensity. அளவுகோல், s. A land measurer's rod. அளவுநாழி, s. A stamped measure. அளவுபடுத்த, inf. To measure, ascertain, to limit. அளவெடுக்க, inf. To take a measure, dimensions, &c., of a thing. அவ்வளவு--இவ்வளவு, s. So much, so many. அவ்வளவும், Even so much, only of far, that is all. எவ்வளவு, s. How much, how many. நேற்றளவு. Up to or till yesterday, in the course of yesterday. நேற்றையளவிலேசெய்தியிப்படி. The news were so up to yesterday. இன்றளவும். Until this day, in the course of to-day. 14)

āṇi (p. 38) s. Nail, spike, pin, peg, கீ லகம். Wils. p. 18. AN'I. 2. A piece of gold, used as a standard, for comparing the quality of other gold, உரையாணி. 3. (p.) Style for writing, எழுத்தாணி. ஆணிகடாவ, inf. To drive nails, to nail. ஆணிக்கோவை, s. A string of goldpins for testing the quality of gold. திருகாணி, s. A screw. வரிச்சாணி--வரிச்சலாணி--வலிச் சலாணி, s. A nail for ledgers, reapers. கட்டாணி, s. A pin for ear-rings. பட்டாணி, s. [prov.] A clasp, a clamp, a clamp-iron, a clincher. வேம்பாணி, s. A little nail. மார்பாணி, s. A capital or principal nail. கையாணி, s. A nail used in joining the spars of a roof. கடையாணி, s. The axle or linchpin. 2. The fastening of a neck-lace or other ornaments. குடையாணி--சடையாணி--குமி ழாணி, s. A nail with the head. உரையாணி, s. A golden pin, or test, used by goldsmiths in assaying gold. கூராணி, s. A pick. காலாணி, s. Pegs fixed for supporting the roof of Indian houses. மரவாணி, s. A plug, wooden pin. சுள்ளாணி, s. A very small nail. 21)

iṭkkiym (p. 45) s. A double-tailed flag, the flag of a car, a banner, standard, தேர்க்கொடி. (p.) 53)

iṭi (p. 45) s. A stroke, blow, push with the fist, elbow, shoulder, &c.--also with a club or other blunt weapon, தாக்குகை. 2. A thunder-bolt, அசனி. 3. (p.) A roar, thunder, sound, noise, ஒலி. 4. Ground grain, flour, rice-flour, இடித்தமா. 5. Cakes, &c., as a light meal, luncheon, tiffin, சிற்று ண்டி. 6. Pulvil, powder, dust, any thing pulverized, &c., சுண்ணம். 7. Hair-ointment, probably made of powder, மயிர்ச்சா ந்து. 8. Asseveration, affirmation, உறுதிச் சொல். 9. A throb, palpitation, துடிப்பு. 1. The standard of Indra, இந்திரன்கொடி. இடிபுரிந்தெள்ளுஞ்சொற்கேட்பர் மடிபுரிந்துமாண்ட வுஞற்றிலவர். They who are too idle to engage in any enterprize, will hear the words of rebuke which are applied to them. இடியுந்துய்த்து. Eating also millet-meal. (கல்லா.) இடிகொம்பு--இடியம்பு, s. Small mortars fastened upon a pole, which are loaded with powder and discharged at festivals, funerals, &c. இடிக்கொடி, s. The flag of Indra, இந்திரன்கொடி. இடிக்கொடியோன், s. Indra, இந் திரன். இடிபட--இடியுண்ண, inf. To be pushed about, elbowed, shouldered, battered, demolished, &c.--as a wall, bank, &c. 2. To be pounded--as rice, &c. இடிமுழக்கம், s. Thunder. இடியப்பம், s. A kind of paste or cake cooked in steam, சிற்றுண்டிவகை யிலொன்று. இடியப்பத்தட்டு, s. Flat circles or squares of braided rattan, &c., used for making the இடியப்பம். இடியப்பவுரல், s. The mould or cullender through which the paste is pressed to form the cake. இடியப்பவுரற்கண், s. The holes of the இடியப்பம் mould. இடிவிழ, inf. To strike as lightning, to fall as a thunder-bolt. 2. To cave or fall in--as a well. 86)

uyr (p. 63) --உயரு, கிறேன், உயர்ந்தேன், வேன், உயர, v. n. To rise, become high, tall, elevated, to grow, or rise high, வளர. 2. To rise as water; to ascend as a paper kite; to rise towards the meridian as a heavenly body, மேலெழ. 3. To become proud, vain, self-conceited, consequential, to be elated, இறுமாக்க. 4. To be excellent, exalted, eminent, dignified, மேன்மையுற. In neuter forms it is found chiefly in the past tense. 5. To be raised or lifted up, உன்ன தப்பட. உயரப்பறந்தாலுமூர்க்குருவிபருந்தாமோ? Though it soars high, will the sparrow become a hawk? ஓதற்றொழிலுரித்துயர்மூவருக்கும். The study of the vedas belongs to the three superior castes. வரம்புயரநீருயருநீருயரநெல்லுயருநெல்லுயரக்குடி யுயருங்குடியுயரமுடியுயரும். As the banks are raised, the water will rise, as the water increases, so will the rice, rice will increase population, and as the population increases, so will the dignity of the crown. உயரநினைப்பவன்தாழ்வான். He who is intent to rise will fall. தானியமுயந்துவிற்கிறது. Grain sells cheap. மாற்றுயர்ந்தபொன். Gold of a superior quality, high standard. உயரஇருந்துவிழ, inf. To fall down from above. உயரக்கட்ட, inf. To build a structure higher. உயரக்கிளம்ப, inf. To rise--as a bird from the ground, &c. உயரப்பார்க்க, inf. To look upward. 2. To seek to rise, aspire, seek dignity, &c. உயரப்போக, inf. To go up. உயரவெறிய, inf. To fling up. உயரவேற, inf. To ascend, rise, to mount up. உயர், rel. part. High, elevated, eminent. உயரில்லறம், s. High domestic virtue. உயர்குலம்--உயர்ந்தகுலம், s. A high caste. உயர்குலத்தோர், s. Persons of high caste or family. உயர்திணை, s. [in grammar.] The superior or rational class. See திணை. உயர்தினம், s. A high day, a festival, பெருநாள். உயர்நிலம், s. High land, a hillock, a hill, மேடு. 2. The world of the inferior gods, தேவலோகம். 3. An upper room or terrace, உப்பரிகை. உயர்நிலத்தோர், s. The gods, the celestials, வானோர். உயர்நிலை, s. Swerga, சுவர்க்கலோ கம். 2. An upper room, மேன்மாடம். உயர்ந்தசரக்கு, s. Valuable commodities, choice articles. 2. [in sarcasm.] A great person--as, அந்தவுயர்ந்த சரக்குவரமாட்டாது, That precious piece of goods (great personage) will not deign to come hither. உயர்ந்ததமிழ், s. High poetic Tamil, above the comprehension of the vulgar. உயர்ந்தகுளச்சி, s. A kind of prepared arsenic, பவளப்புற்றுப்பாஷாணம். உயர்ந்தபாறை, s. A high rock. உயர்ந்தமனுஷன், s. A tall man. 2. A man of high station. உயர்ந்தவயசு, s. A great age, advanced age. உயர்ந்தோர், s. The great, the learned, the renowned, the exalted in piety, virtue, austerities, &c., sages, ascetics, சான்றோர். 2. High caste persons, உயர்குலத்தோர். 3. The celestials, வானோர். 4. Brahmans, பார்ப்பார். உயர்மலை, s. A high mountain. உயர்ச்சி, s. [impr. உயர்த்தி.] Height, elevation, loftiness, altitude, eminence, sublimity, உயர்வு. 2. Excellency, superiority, dignity, moral worth, exaltation, மேன்மை. உயர்த்திதாழ்த்திபார்த்தல். Regarding the hours of one's caste, rank, property, &c., fastidiously. உயர்ச்சிகாட்ட, inf. To show one's superiority. 2. To exhibit one's real dignity. உயர்பு--உயர்வு, s. Height, loftiness, elevation, உயர்ச்சி. 2. Dignity, greatness, excellence, மேன்மை. 3. Increase, விர்த்தி. உயர்விக்க, inf. To elevate the character of any one, to improve the disposition, increase learning, moral worth, to exalt, dignify, promote, உயர்த்த. 2. To raise the price, increase expenditure, numbers, &c., அதிகப்படுத்த. 3. To raise, lift up, elevate, எடுப்பிக்க. 15)

eḷ (p. 75) s. [vul. எள்ளு.] One of the nine kinds of grain, sesamum, from the seeds of which an oil is extracted, used for food, bathing, &c., திலம். Sesamum orientale. See தானியம் and எண்ணெய்.-Note. The ள் of this word becomes ட் and ண் by permutation. எள்ளத்தனையைமலையத்தனையாக்க. To make a mountain of a sesamum seed, to exaggerate. எள்ளளவு--எள்ளுப்போலே. As much as a sesamum seed, a very little. எள்ளளவுநம்பிக்கையுமில்லை. Utterly unworthy of confidence. 2. Destitute of belief, confidence, &c. எள்ளுக்குளெண்ணெய்போலெங்குநிறைந்தகடவுள். God who pervades the universe, as oil the sesamum seed. எட்கடை--எட்கிடை--எட்பிரமா ணம். As much as a sesamum seed, எள்ள ளவு. 2. A standard of measure in regard to space, ஓரளவு--eight எள் make a நெல் or grain or rice; eight grains of rice one அங்குலம், an inch, &c. எட்பாகு, s. A kind of porridge made of sesamum seed, எள்ளுப்பாகு. எண்ணெய், s. [impr. எண்ணை.] Rape-seed oil. 2. (fig.) A common name for oils of all kinds. எண்ணெயூற்ற, inf. To express oil, எண்ணெய்வடிக்க. எண்ணெயெரிக்க, inf. To prepare medicinal oils by burning, in which the drugs are rolled up in a bit of cloth which is dipped in oil and set on fire; the oil which drops from it is used as a medicine, தைலமெரிக்க. எண்ணெய்க்கறுப்பு, s. The color of rape-seed oil, or dark brown. எண்ணெய்க்கறுப்பி, s. A female whose skin resembles rape-seed oil, not so much in regard to its color as its soft and beautiful appearance. எண்ணெய்க்காப்பு, s. Oil for bathing an idol, எண்ணெயபிஷேகம். எண்ணெய்க்காரன், s. An oilmonger, எண்ணெய்விற்போன். எண்ணெய்ச்சாணை, s. A hone prepared for use by oiling. எண்ணெய்ச்சாயம், s. Oil paint, எண்ணெயாற்செய்யப்பட்டசாயம். 2. Dyeing a cloth red after soaking it in margosa oil, எண்ணெயிற்றோய்த்தேற்றப்பட்டசாயம். எண்ணெய்ச்சிக்கு, s. Indigestion produced by eating oily food, எண்ணெய் வயிற்றிற்றங்குகை. 2. A clotted state of the hair from the oil not being well washed out, எண்ணெய்மயிரில்விடாமை. 3. A bad smell--as of oil, எண்ணெய்நாற்றம். எண்ணெய்ச்சீலை, s. Cloth dipped in oil to be applied to wounds, எண் ணெய்த்துணி. 2. A piece of cloth put round the waist before bathing, எண் ணெய்க்கோவணம். எண்ணெய்தேய்க்க, inf. To rub oil. எண்ணெய்தொட்டுப்பொட்டுவைக் க. inf. To dip the finger in oil before bathing dropping seven drops on the floor for the சிரஞ்சிவியர், who are supposed in consequence to grant long life. எண்ணெய்பிறக்க, inf. To form as oil by boiling. எண்ணெய்பூச, inf. To oil, anoint, besmear with oil. எண்ணெய்பொருத்த, inf. To put medical oil on the head or other parts of the body, and to rub it in, மருந்தெண் ணெய்பூச. எண்ணெய்ப்பற்று, s. Adherence of oil or unctuous matter to the bowels, hair, clothes, &c., oil, greasy substance in food--as in fish or on the dress from cooking, எண்ணெய்ச்சிக்கு. எண்ணெய்வழுக்கு, v. noun. Being greasy--as oil, &c., எண்ணெய்ச்சிக்கு. 2. Shining, sleek, glossy, bright, எண்ணெய் மினுக்கு. எண்ணெய்வாணிகன், s. An oilmonger, எண்ணெய்விற்போன். ஆமணக்கெண்ணெய், s. Castor oil. தலைக்கெண்ணெய், s. Oil for the head. விளக்கெண்ணெய், s. Lamp oil. புன்கெண்ணெய், s. Oil extracted from புன்கம் seeds. சூட்டெண்ணெய், s. Oil extracted from the residuum of the margosa berry. மருத்தெண்ணெய், s. Medical oil. குருந்தெண்ணெய், s. Oil extracted from குருந்தம் seeds. இலுப்பெண்ணெய், s. The இலுப் பை oil. வேப்பெண்ணெய், s. Margosa oil. தேங்காயெண்ணெய், s. Cocoanut oil. வடியெண்ணெய், s. Clarified medical oil. கொதியெண்ணெய், s. A species of boiled oil, used for medicinal purposes. புளியெண்ணெய், s. A medical oil. புன்னையெண்ணெய், s. The oil extracted from புன்னை seeds. நல்லெண்ணெய், s. Sesamum oil used for the hair and the skin, &c. மரவெண்ணெய், s. Oil extracted from wood. தெளிவெண்ணெய், s. Clear margosa oil poured off from the sediment. ஊற்றெண்ணெய், s. Oil extracted by pressing or pounding the seeds. மீனெண்ணெய், s. Fish oil. எள்ளுண்டை--எள்ளுருண்டை, s. A pastry made into balls, said to be a very strengthening food, ஓர்சிற்றுண்டி. எள்ளுந்தண்ணீருமிறைக்க, inf. To pour water to the manes of deceased persons on sesamum seeds and sacrificial grass held in the hand. எள்ளோரை, s. Sesamum and rice boiled and mixed with ghee--one of the சித்திரான்னம். காட்டெள்ளு, s. A kind of sesamum found in uncultivated places. காரெள்ளு, s. The common எள். 2. A distinct species of எள். பேரெள்ளு, s. A large kind of sesamum. கடலெள்ளு, s. A species of sesamum. வெள்ளெள்ளு, s. A species of sesamum bearing white seed. சிற்றெள்ளு, s. A small kind of sesamum. 25)

ēktēcppṭ (p. 76) inf. To be incorrect above or below the standard, வேறுபட. கணக்கேகதேசப்பட்டிருக்கிறது. The account comes out wrong. 12)

kulam (p. 127) s. [in poet. குலன்.] Tribe, family, lineage, race; caste, nation, people, சாதி. 2. Herd, flock, shoal, assemblage, collection, கூட்டம். 3. Kind, class, species, sort, genus, இனம். 4. House, abode, மனை. 5. Royal palace, அரமனை. Wils. p. 233. KULA. 6. Family, rank, respectability or eminence of descent, உயர்குலம். 7. (Rott.) An inhabited country, குடி. 8. (பிங்.) The twentyseventh lunar asterism, or nacshatra; also, the time the moon accupies in traversing the nacshatra, இரேவதி. குரங்கானாலுங்குலத்திலெடு. Though an ape, let a wife be from one's own family. குலங்குப்பையிலே பணம்பந்தியிலே. Rank or caste is on the dung-hill, while wealth sits in state; i. e. the wealthy are honored. கோடாலிக்காம்பு குலத்துக்கீனம். The axehandle brings ruin to its race (by assisting to cut down trees)--spoken of a person who brings disgrace and ruin to his family. குலகன்மம், s. Customs attaching to a family, through successive generations, குலாசாரம். Wils. p. 233. KULAKARMMA. குலகாயம், s. The rules or regulations of caste, குலவொழுக்கம். இதுனக்குக்குலகாயமாயிருக்கிறது. This is the custom of your family or tribe. குலகூடஸ்தன், s. The first ancestor of a race or lineage. குலக்கொடி--குலஸ்திரீ--குலபத்தினி --குலாங்கனை, s. The lawful wife. 2. A woman reputed for chastity. 3. A woman of good family and caste, and of repute for chastity. குலக்கொழுந்து, s. A rare son, the sprout or hope of the family. குலவிளக்கு, s. A light to the family or caste-spoken of a chaste matron. குலங்கெட்டவன், s. One who has lost his caste; an object, low-caste fellow. குலசிரேட்டன்--குலஸ்தன்--குலத்தன்-குலமான், s. One born of a good family. குலட்சயம், s. The ruin or decay of a family or tribe. wills. p. 233. KULAKSHAYA. குலதருமம், s. The customs, duties, offices, &c., peculiar to, or proper for, a caste, &c. Wils. 233. KULAD'HARMMA. குலதிலகம்--குலதிலதம், s. One who is an honor to his family; the respectable head of a family. 2. Very pure lineage; eminence of caste. Wils. p. 233. KULATILAKA. குலதம்பிரான்--குலகுரு, s. A family guru, the guru of a race or tribe. குலதெய்வம், s. The family, tutelary deity. 2. The deity of the tribe. குலத்துக்குத்தக்ககுணம், s. Disposition, habits, or propensities peculiar to a caste. குலத்துக்குத்தக்கநடை, s. Behaviour suitable to one's caste. குலந்தெரிக்க, inf. To dwell on another's parentage--commonly in ridicule. குலபதி, s. The head of a caste or tribe. Wils. p. 233. KULAPATI. குலப்பகை, s. Natural antagonism between different species--as between cats and dogs. 2. In-bred malice, hatred, &c., between tribes, perpetuated from generation to generation. குலப்பழி, s. Offence or malice, perpetuated from generation to generation. குலப்பழுது--குலவடு, s. Stigma on a family. 2. Meanness of caste. குலப்பரத்தை, s. A courtezan by birth, or ancestry. 2. A courtezan, not common but kept by one man; a kept mistress. குலமகள்--குலப்பெண், s. THe lawful wife. 2. A woman of good caste, reputed for chastity. குலமக்கட்கழகுதன்கொழுநனைப்பேணுதல். It is becoming in a lawful and virtuous wife to cherish and honor her husband. குலமகன், s. A man of respectable caste. 2. A legitimate son. குலமங்குதல், v. noun. Being reduced in respectability, circumstances, &c. குலமணி, s. A genuine gem; (fig.) one of an illustrious birth. குலமிலான்--குலவீனன், s. A man of low caste. குலமுறைகிளத்த--குலஞ்செப்ப, inf. To give the genealogy of a family. குலங்கூற--குலம்பேச, inf. To twit one of low parentage. 2. To boast or talk of one's own or another's high birth. குலம்புகுந்தவன், s. One who has mingled with persons of a strange caste, a term of reproach. குலம்பெயர, inf. [prov.] To be changed for the better or worse--as a tree by transplanting; to improve or degenerate. குலவித்தை, s. The arts, duties, or employments peculiar to a family or caste. குலவிருது, s. The standard or banner peculiar to a family. 2. A peculiarity or propensity in an individual, common to his family. குலாசாரம், s. The custom, usage, duties, rites, &c., of a caste or tribe. Wils. p. 234. KULACHARA. குலாசாரங்காட்டுகிறான். He betrays his family or caste propensities. குலாசாரியன், s. The family priest-as குலகுரு. Wils. p. 234. KULACHARYYA. குலாதிக்கன், s. One of high caste or family, குலசிரேட்டன். குலாபிமானம், s. Family pride, pride of birth. 2. Respectability of caste, family, &c., சாதிமானம். Wils. p. 234. KULAB'HIMANA. குலிஞன்--குலிஞ்சன், s. A person of a high family, of honorable descent, &c., குலமுள்ளோன். குலீனன், s. One of a high family, &c. Wils. p. 234. KULEENA. குலோத்துங்கன், s. The respectable chief of a family. 2. The name of an illustrious prince of the Chola dynasty. குலடன், s. An adopted son, a foster child, சுவீகாரபுத்திரன். Wils. p. 233. KULAT'A. குலகிரி--குலபர்வதம்--குலாசலம், s. The eight mountains in Jambu Dwipa, (See கிரி.) 2. Seven mountain which are supposed to be in each of the seven Dwipas. 3. The circular mountains which are fancied to surround the annular seas respectively, together with the one which sorrounds the Pushkara Dwipa. (காந்.) நற்குலம், s. A good caste or tribe. 2. An excellent kind. இதுநற்குலதீவிதிராட்சச்செடி. This is a very choice vine. இவன்நற்குலத்தான்--நற்குலத்தோன். He is a man of a high caste, or family. 20)

kētaṉam (p. 139) s. A large flag, a banner, பெருங்கொடி. 2. A standard or endsign of distinction, victory, honor, &c., விருதுக் கொடி. Wils. p. 247. KETANA. 3. A creeper, any creeping plant, படர்கொடி. (p.) Wils. p. 275. KHETINA. 38) *

kētu (p. 139) s. [in mythol.] Cauda draconis (dragon's tail) or the red serpent into which the trunk of the Asura Sainhikeya, severed from the head (Rahu) by Vishnu, at the churning of the sea of milk, was changed; and which, with Caput draconis, is said to swallow the sun and moon for betraying them. This causes eclipses. 2. [in astron.] The descending node, supposed by most of the Hindu astronomers to be one of those heavenly bodies rarely visible. 3. A mark, a sign, a symbol, அடையாளம். 4. A banner, a flag; a standard of distinction, கொடி. 5. A comet, a meteor--as in தூமகேது. Wils. p. 247. KETU. 41) *

koṭi (p. 145) s. A creeping plant, a vine, a runner, படர்கொடி. 2. A standard, a banner, a flag, a streamer, துவசம். 3. A clothes' line, வஸ்திரம்போடுங்கொடி. 4. [prov.] A paper, or other kite, காற்றாடிப்பட்டம். 5. A string or chain for a person, கயிறு. 6. Length, நீளம். 7. A crow, காக்கை. 8. The dance of குமரன், குமரனாடல். 9. A rope or pole of a well-sweep, ஏற்றக்கயிறு. 1. The umbilical cord connected with the placenta, தொப்பூழ்க்கொடி. 11. Running veins, as in the eye, &c., கண்வரி. கொடிக்குச்சுரைக்காய்கனக்குமோ. Is the gourd too heavy for its stalk, i. e. Will not the mother find means to support her own children, how many soever they may be? கொடிகட்ட, inf. To erect a banner, standard, &c. 2. To tie a line across a house, &c. 3. To fasten a rope on the well-sweep. 4. To tie a shred of cloth on a new house--as carpenters. 5. To make a paper kite. 6. To tie the stem of a betel-berry to its stake. கொடிகட்டித்தியாகங்கொடுக்க, inf. To hoist a flag when about to give alms. கொடிகட்டிநிற்க, inf. [prov.] To stand or walk, holding by a line attached to a beam--as a woman in labor, a sick person, &c. கொடிகட்டிவாழ, inf. To hoist a flag, in token of prosperity and honor. கொடிக்கள்ளி, s. A small species of கள்ளி milk-hedge. கொடிக்கால், s. Stakes, sticks, set to support betel-plants. 2. Betel-runners or tendrils. கொடிக்கால்வெள்ளாளன், s. A particular class of vellalas who cultivate betel-gardens. கொடிக்கூடை, s. A wicker-basket. கொடிக்கையாந்தகரை--கொடிக்கை யான், s. A medicinal plant. See கையாந் தகரை. கொடிக்கொத்தான், s. A medicinal bushy creeper, the juice of which is used to thicken butter-milk, Cassyta filiformis. கொடிச்சண்பகம், s. A creeper with a very fragrant flower, a species of சண்ப கம். which see. கொடிச்சுற்றிக்கொண்டுபிறக்க, inf. To be born with the cord of the placenta round the neck--deemed ominous to the maternal uncle. கொடிச்சூரை, s. A creeper species of சூரை. கொடித்திரும்ப, inf. To pass the meridian--spoken of the sun or other heavenly body. கொடித்திரும்பினவுடனே. [prov.] As soon as the sun has passed the meridian. கொடித்தட்டு, v. noun. A contention with tow paper kites to see which will cut the other. கொடித்தக்காளி, s. A kind of creeping plant, ஓர்செடி. கொடித்திருப்பாடகம், s. A foot ornament of women, மாதர்காலணியிலொன்று. கொடித்துத்தி, s. A medicinal spreading shrub. See துத்தி. கொடித்தூக்க, inf. To hoist a flag. கொடிநரம்பு, s. Prominent veins. கொடிநாய், s. A grey-hound, சோணங் கிநாய். கொடிநாவல், s. A kind of நாவல் tree. கொடிநெட்டி, s. The sensitive plant. கொடிபறத்தல், v. noun. The displaying of a flag; a term used for asserting dominion. கொடிபோட, inf. To hoist a flag or standard--as a conquerer; or as a signal for battle. 2. (fig.) To be firmly determined on a thing. கொடிப்பசளை--கொடிவயலை--கொடி வசளை, s. A creeper whose leaves are edible. See பசளை. கொடிப்படை, s. The van of an army, the banner detachment, முன்னணிப்படை. கொடிப்பயறு, s. A kind of pulse that puts forth tendrils. கொடிப்பாசி, s. Creeping moss upon water. கொடிப்பாலை, s. A kind of creeper. See பாலை. கொடிப்பிள்ளை, s. The young of a crow. 2. A kind of goat, பள்ளையாடு. கொடிப்புலி, s. A species of tiger with a long and slender body like a greyhound. கொடிப்பூ, s. Flowers of creepers--one of the four varieties. see பூ. கொடிமரம்--கொடித்தம்பம்--கொடிக் கம்பம், s. A flag-staff. கொடிமல்லிகை, s. A running jasmine. கொடிமாதளை, s. A kind of pomegranate. கொடிமாடு, s. A bullock lank and long. கொடிமுடி, s. A shrubby plant whose branches intertwine. கொடிமுடிந்தவழக்கு, s. An intricate law-suit. கொடிமுடியன், s. [prov.] A dangerous snake, long and small, with a large flat head--as கொம்பேறிமூக்கன். கொடிமுந்திரிகை, s. The vine, grapevine, திராட்சக்கொடி. கொடிமுறுக்கு, s. Twist. கொடியத்தி, s. A kind of fig-tree growing near rivers with slender branches. கொடியரசு, s. A tree, ஓரரசு. கொடியறுகு, s. A kind of grass. கொடியாடு, s. A long legged goat. கொடியால், s. A kind of banian tree. கொடியாள்கூந்தல், s. A plant, as அம் மையார்கூந்தல். கொடியிலந்தை, s. A spreading kind of shrub, Zizyphus racemosus, L. ஓரிலந்தை. (Rott.) கொடியிறக்க, inf. To take down a flag. 2. To take down the temple flag, at the close of the ceremonies. 3. To take down a kite that is flying. கொடியெலுமிச்சை, s. A species of எலுமிச்சை. கொடியேற்ற, inf. To hoist a flag in the temple or a fort. 2. [prov.] To fly a kite. கொடியேற்றம், v. noun. Hoisting the temple-flag, at the commencement of a periodical festival. கொடியைக் கொழுகொம்பின்மேலேற்ற, inf. To support a climbing plant by a prop. கொடிவலிக்க, inf. [prov.] To draw in the string of a kite. 2. To draw out a withe for use. கொடிவேலி, s. A shrub, as கொடு வேலி. 36)

cari (p. 166) (indeclin.) s. Declivity or side of a mountain, மலைச்சாரல்; [ex சரி, to lean.] (p.) 2. A kind of bracelet; an anklet, கைச்சரி, காற்சரி; [ex சரம், string.] 3. Way, road, வழி, (நிக); [ex Sa. Chara, going.] 4. Right, propriety; straightness, exactness, ஒழுங்கு; [ex Sa. Sara, being straight.] 5. Equality, parity, சமம். 6. Agreement, conformity, similarity, ஒப்பு. 7. Identity, ஒருதன்மை; [ex Sa. Chara, being like.] 8. (சது.) Collection, multitude, flock, கூட்டம். 9. [adv.] A term of approbation, equivalent to, right, சம்மதிக்குறிப்பு. சரிதான். That is right, proper, true. அதுவுமிதுவுஞ்சரி. This and that are alike; they are equal to one another. வந்தாலுஞ்சரி, போனாலுஞ்சரி. It is all the same whether he, (or it) comes or not. இதனோடேசரி. This completes it; this is his last; this terminates his life; just so far, &c. எனக்குச்சரியாகநடந்துகொள்ளுகிறான். He does every thing, as I wish. சரியானமட்டும். As much as you need. இதுபெரியோர்க்குச்சரியல்ல. This does not become the great. சரிகாண, inf. To prove just right, exactly equal. 2. To see that a thing is right, or to make it right. 3. To fulfil, நிறைவேற்ற. 4. [prov.] To bring about one's death, கொல்லுவிக்க. சரிக்கட்ட, inf. To compare, to show the comparative qualities of two things. 2. To adjust, to rectify, correct, redress. 3. To satisfy demands, to pay, liquidate. 4. To retaliate, to take revenge, to make reprisals. 5. To render an equivalent. 6. To indemnify, reimburse, compensate. 7. To recompense, requite, reward. 8. [prov.] To compass one's death, to kill--as சரிகாண, 4. சரிக்குச்சரி, s. Like for like, measure for measure. சரிக்குச்சரிபேச, inf. To answer impertinently, to retort. சரிக்குச்சரிக்கட்ட--சரிக்குச்சரிசெய்ய, inf. To render like for like, to retaliate. 2. To return a favour, recompense. சரிசமானம், s. Exact likeness, equality in rank, persons, things, &c., (a pleonasm.) (c.) சரிசாமம், s. [vul.] Midnight. சரிசொல்ல, inf. To second or support--as a motion, &c. 2. To answer for one, To satisfy, to become responsible for. சரிபங்கு, s. Equal share, portion, distribution. சரிபாதி, s. Just half, a moiety. சரிபார்க்க, inf. To compare, identify, --as a copy with the original, ஒத்துப்பார் க்க. 2. To consume, as food, &c., தின்று விட. 3. To use secret arts to accomplish another's down fall. 4. To kill, despatch, கொல்ல. சரிபோக, inf. To go properly--as a tune, a game, a play or other process; to agree, to be to one's liking. 2. [prov.] To become reconciled, to come to an agreement--as contending parties. தனக்குச்சரிபோனபடிசெலவழிக்கிறான். He squanders away his property as he likes. சரிப்பட--சரியாக, inf. To suit one, to be to one's liking, to be satisfactory. 2. To agree, to suit. 3. To become right, proper, correct; to come up to the mark, measure, &c. 4. To succeed; to take effect, சித்தியாக. 5. To be similar, to resemble. 6. To be finished, settled, தீர்ந்துபோக. 7. To die, perish, மடிய. என்மனதுக்குச்சரிப்படவில்லை. I am not at all satisfied (with your decision). அவனுக்குமெனக்குஞ்சரிப்படாது. There is between him and me no union; we can't agree. அதோடேசரிப்பட்டுப் போயிற்று. There remains no more, all is settled. சரிப்படுத்த--சரிப்பண்ண--சரியாக்க, inf. To rectify, correct, adjust, satisfy one's mind. 2. To indemnify. 3. To persude, to prevail on one; to induce consent. 4. To reconcile, to adjust differences, சமரசஞ்செய்ய. 5. To equalize, to balance. 6. (fig.) To kill, கொல்ல. சரிப்பிடிக்க, inf. To finish, to terminate, to fulfil, முடிக்க. 2. To pay off, to liquidate, கடன்றீர்க்க. 3. To overtake or keep even with one in running, learning, &c. 4. [prov.] To aim at, or devise projects for, another's downfall, கேடுவரு விக்க. சரியளவு, s. A right, correct standard. 2. Equal capacity, contents, quantity, &c. சரியொத்துநடக்க, inf. To conform to; to be like another in manners, habits, &c., to agree in. சரியிட--சரிவைக்க--சரிவைத்துப்பார் க்க, inf. To compare, to liken. (p.) 2. To contrast. சரியாக, inf. To be exactly alike, or equal. 2. To be spent, ஒழிய. (R.) இராத்திரிகாலஞ் சரியாயிற்று. The night is gone. சரிவந்தவர்கள், s. appel. n. Equals in rank, talents, wealth, qualities, &c. சரிவயது, s. Middle age, நடுப்பிராயம். 2. Proper age to be wedded, &c. சரிவர, inf. To prove right--as a sum, an experiment, process, prediction, &c. 2. To be alike, to be equal. 3. To agree, tally or correspond with--as statements, reckonings. 4. To be finished, liquidated, fulfilled. தீர. அவன் எனக்குச்சரிவந்தவன். He is of equal standing with me. சரிவர, s. [adverbially.] Satisfactorily. 2. Rightly. 3. Wholly, fully, completely, முழுவதும். 4. Precisely, exactly, திட்டமாய். 5. Abreast, collaterally, ஒருமிக்க. 6. In retaliation, return of like for like. அவனுக்குச்சரிவரக் கொடுத்துத் தீர்த்தேன். I have given, or paid him the due amount. 74)

tiṭṭm (p. 238) s. Certainty, accuracy, justness, exactness, நிலவரம். 2. Evenness, ஒப் புரவு. 3. A rule, canon, standard, கட்ட ளை. 4. A model, example, pattern, மாதிரி. 5. An estimate, guess, conjecture, கணிசம். 6. Honesty, probity, truth, நேர்மை. 7. Arrangement, adjustment, ஒழுங்கு. 8. Completeness, பூரணம். 9. Explicitness, ஐயமின்மை. 1. Equitableness, correctness, செவ்வை. (c.) See திருஷ்டம். அந்தக்காரியத்தைமுடிக்கும்படி அவனுக்குத்திட்டம்ப ண்ணியிருக்கின்றது. He is ordered to finish that business. திட்டஞ்செய்ய, inf. To make a standard rule, or criterion; to regulate, to arrange. திட்டஞ்சொல்ல, inf. To prescribe or give directions. 2. To speak truly. 3. To speak positively, firmly. 4. To give an estimate. திட்டந்தெரிய, inf. To recognize one. 2. To know certainly. See திட்டமறிய. திட்டப்பட, inf. To be recognized 2. To be established, arranged, made certain. 3. To suit, to quadrate. திட்டப்படுத்த, inf. To establish, to make certain. 2. To appoint, to allot. 3. To provide, to furnish, to prepare. திட்டமறிய, inf. To know the proper measure, degree, standard, quality. 2. To know certainly. 3. To ascertain the extent of one's learning, property or abilities. 4. To know the nature of an affair or business. திட்டமறியாதவன், appel. n. One unpractised or business. திட்டம்பண்ண, inf. To arrange, to settle, to regulate. 2. To establish, to appoint. 3. To form a plan, estimate, measure, &c. 4. To mend, correct, adjust. 5. (with dative of person.) To charge strictly, to urge upon, to command, to commission. தன்னுடையஆஸ்திகளைக்குறித்துத்திட்டம்பண்ணி னான். He disposed of his goods. திட்டம்பார்க்க, inf. To prove, try. 2. To guess, to estimate, to conjecture. திட்டவட்டம், s. Accuracy, precision, exactness, strictness, செவ்வை. 2. Arrangement, establishment, settlement, உறுதி. (c.) மணித்திட்டம், s. The right time. 16) *

tucam (p. 245) s. Banner, flag, கொடி, (contraction of துவசம்.) 2. (Sa. Dvija.) What is twice born, as an oviparous animal. இருபிறப்புள்ளது. 3. A tooth, as twice produced, பல். துசங்கட்ட, inf. To engage in an enterprise with great energy, from the practice of hoisting a standard for battle, விடாமுயற்சிப்பட (c.) துசன், s. A brahman, பார்ப்பான். 16)

nikuti (p. 276) --நிகதி, s. [vul. for நியதி.] Definiteness; a standard. 30) *