acaṉi (p. 6) s. The thunderbolt as one of the twelve sources of pain or death, இடி. 2. Weapon of Indra, வச்சிராயுதம். Wils. p. 88. ASSANY. 3. A tree, அநிச்சம். (p.) 10) *

atiru (p. 11) --அதிர், கிறேன், அதிர்ந் தேன், வேன், அதிர, v. n. To shake, quake, as by an earthquake, he fall of a tree, or the rolling of chariots, கம்பிக்க. 2. To be startled, alarmed as by the sound of a cannon, the report of thieves, the prevalence of an epidemic, &c., thrill, நடுங்க. 3. To resound attended with a shock, as by thunder, by an earthquake; to sound as a drum, &c., reverberate, vibrate, roar as beasts, tinckle as bells or ornaments, ஆர வாரிக்க. பூமியதிரநடவாதபுண்ணியவான். A good man, one who is careful not to give offence. அதிர்குரல்முரசம். The loud sounding drum. பூமியதிரல், v. noun. An earthquake, trembling of the earth. அதிர், v. noun. Commotion, shaking, trembling, fear, நடுக்கம், 2. s. Sound, ஒலி. அதிர்வெடி--அதிர்வேட்டு, s. The explosion or report of small cannons, &c., to excite alarm. 2. (prov.) The cannon itself. அதிர்ச்சி, v. noun. Quaking, shaking, trembling as of the earth by an earthquake, thunder, or the fall of a tree &c., அசைவு. 2. Resonance, repercussion, concussion, reverberation, எதிரொலி. 3. Agitation, stir, நடுக்கம். 4. A great noise, a loud report, an explosion, பேரொலி. அதிர்ப்பு, v. noun. A shock, concussion, &c., attended with noise, தாக்கி யொலிக்கை. 2. Clamor, shouting, vociferation, ஆரவாரம், 3. Tremor, trembling, நடுக்கம். 4. Fear, alarm, அச்சம். 28) *

atir (p. 11) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்கv. n. To thunder, roar as the sea, குமுற. 2. To shout in order to alarm, to intimidate, &c., ஆரவாரிக்க, 3. v. a. To cause to shake, அதிரச்செய்ய. 4. To speak, dictate, சொல்ல. (In பிங்கலந்தை.) 5. To rebuke, menace, அதட்ட. (p.) அதிர்த்தல், v. noun. Reproof. 2. Dictation. 30)

aṉl (p. 33) s. Heat as of fever, warmth, a glow, உட்டணம். 2. (p.) Fire, தீ. 3. One of the twelve afflictions which a living body suffers, உயிர்வேதனையினொன்று. அனலசனபட்சி, s. A bird said to devour burning coals, &c., the ostrich, தழல்விழுங்கி. (p.) அனலி, s. The sun, சூரியன். (p.) அனலேறு, s. [ex ஏறு, entering.] The thunderbolt. (p.) அனலோடுவேந்தன், s. A kind of native arsenic. அனல்வீச, inf. To flame, be heated by taking spices, &c. அனற்பொறி, s. A spark of fire. (p.) வடவனல், s. The submarine fire, ஊழித்தீ. (p.) 86) *

āṉkm (p. 44) s. One of the ever-greens of Swerga, the Kalpaka tree, தேவதரு. (p.) ஆனகம், s. A large military drum beaten at one end, போர்ப்பறை. 2. A double drum, or two drums put together to be beaten at once, மேளம். 3. A small drum, தம்பட்டம். 4. A thunder-cloud, முழங்குமுகில்; [ex ஆல், et அந, to sound.] Wils. p. 112. ANAKA. 5. (Anat.) The tympanum, காதினுட்சவ்வு. 2) *

ār (p. 41) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To fill, நிறைக்க. 2. To bind, tie, கட்ட, 3. To put on clothes, jewels, &c., அணிய. 4. To cause to join, unite, knit, பொருத்த. 5. To give food, ஊட்ட. 6. To war, fight, join battle, பொர. 7. v. n. To sound, resound, roar as the sea, as thunder, to cry aloud, ஒலிக்க. (p.) ஆர்த்துக்குதித்துவிழ. To fall eagerly on an object of desire. ஆர்த்துவிரைந்துபோக. To go in great eagerness, anxiety, with shouts of joy, victory, &c. தேசார்க்கும்வேலான். One armed with a dart emitting splendid rays. அடிச்சிலம்பார்ப்பச்சென்றாள். She passed on, her ankle rings resounding. பகிரண்டம்வெடிக்கவார்த்தான். He shouted so loud as to burst even the surrounding globes. (இராமா.) ஆர்த்தல், v. noun. Dressing, அணி தல். 2. Sounding, ஒலித்தல். 3. Binding, கட்டல். 4. Fighting, பொருதல். ஆர்ப்பு, v. noun. A loud noise, roaring, clamor, பேரொலி. 2. Laughter, hearty laughing, neighing, சிரிப்பு. 3. A battle, போர். 4. A tie, bandage, கட்டு. (p.) 5. [prov.] A small particle of a broken thorn, &c. found in ulcers, முண்முதலியமுரிந்ததுகள். குதிரையினார்ப்பு. The neighing of horses. 55)

ikḷi (p. 45) s. A thunder-bolt, இடி. (p.) 11)

ikuḷ (p. 45) s. A thunder-bolt, இடியே று; [ex இகு, throwing.] 2. The third lunar mansion, கார்த்திகைநாள். 3. The ஆரல் fish. (p.) இகுடனித்தனிகான்றனவெங்குமே. (The clouds) ejected thunder-bolts one after another, every where. (இரகுவ.) 16)

iṭi (p. 45) s. A stroke, blow, push with the fist, elbow, shoulder, &c.--also with a club or other blunt weapon, தாக்குகை. 2. A thunder-bolt, அசனி. 3. (p.) A roar, thunder, sound, noise, ஒலி. 4. Ground grain, flour, rice-flour, இடித்தமா. 5. Cakes, &c., as a light meal, luncheon, tiffin, சிற்று ண்டி. 6. Pulvil, powder, dust, any thing pulverized, &c., சுண்ணம். 7. Hair-ointment, probably made of powder, மயிர்ச்சா ந்து. 8. Asseveration, affirmation, உறுதிச் சொல். 9. A throb, palpitation, துடிப்பு. 1. The standard of Indra, இந்திரன்கொடி. இடிபுரிந்தெள்ளுஞ்சொற்கேட்பர் மடிபுரிந்துமாண்ட வுஞற்றிலவர். They who are too idle to engage in any enterprize, will hear the words of rebuke which are applied to them. இடியுந்துய்த்து. Eating also millet-meal. (கல்லா.) இடிகொம்பு--இடியம்பு, s. Small mortars fastened upon a pole, which are loaded with powder and discharged at festivals, funerals, &c. இடிக்கொடி, s. The flag of Indra, இந்திரன்கொடி. இடிக்கொடியோன், s. Indra, இந் திரன். இடிபட--இடியுண்ண, inf. To be pushed about, elbowed, shouldered, battered, demolished, &c.--as a wall, bank, &c. 2. To be pounded--as rice, &c. இடிமுழக்கம், s. Thunder. இடியப்பம், s. A kind of paste or cake cooked in steam, சிற்றுண்டிவகை யிலொன்று. இடியப்பத்தட்டு, s. Flat circles or squares of braided rattan, &c., used for making the இடியப்பம். இடியப்பவுரல், s. The mould or cullender through which the paste is pressed to form the cake. இடியப்பவுரற்கண், s. The holes of the இடியப்பம் mould. இடிவிழ, inf. To strike as lightning, to fall as a thunder-bolt. 2. To cave or fall in--as a well. 86)

iṭi (p. 45) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To pound, beat in a mortar, comminute, pulverize, reduce to flour, தூளாக்க. 2. To strike with the fist, a club or any thing blunt, slantingly, not with a direct blow, தாக்க. 3. To push, gore as a beast, to thrust, to butt--as an old calf in sucking, முட்ட. 4. To thunder, eject thunder-bolts, இடியிடிக்க. 5. To beat so as to break, bruise or batter to pieces, demolish, shatter, தகர்க்க. 6. To speak forcibly and emphatically, to use strong language in order to make an impression, to urge, insist upon with earnestness, உறுதிசொல்ல. 7. v. n. To throb, beat-as the head when aching: to beat, pant, palpitate, துடிக்க. 8. To strike--as a vessel against the shore--as a gun fired, &c., உதைக்க. 9. To sound, make a noise, ஒலிக்க. இடிக்குந் துணையாரை யாள்வாரையாரே கெடுக்குந் தகைமையவர்? Who can destroy those with whom are counsellors, that caution them faithfully? நீலனைமுழங்காலினாலிடித்துருட்டினான். He pushed Neelan with his knee, and rolled him over. (இராமா.) இடித்துரை, s. Affirmation, assurance, உறுதிச்சொல். இடிமரம், s. A pestle, உலக்கை. இடிமருந்து, s. Pulverized or comminuted medicine. 88)

intiraṉ (p. 46) s. Indra, king of the Devas or genii who inhabit Swerga, lord of the clouds, rain, seasons, crops, and worshipped at the seasons of sowing and reaping, வாசவன். In composition it signifies chief, prime, supreme, &c. Wils. p. 131. INDRA. 2. The fifth constellation of the Hindus, மிருகசீரிடம். (p.) இந்திரசித்து, s. The conqueror of Indra, the son of Ravana, மேகநாதன். Wils. p. 132. INDAJIT. இந்திரசிற்பம், s. A work on architecture, சிற்பநூலினொன்று. இந்திரதனு--இந்திரவில், s. The bow of Indra, the rainbow, வானவில்; [ex தனு, bow.] இந்திரதிசை--இந்திரி, s. The east, கிழக்கு. இந்திரபதம், s. The world of Indra, இந்திரலோகம். இந்திரபிரகரணம், s. Indra's thunderbolt, இடி. Wils. p. 132. INDRAPRAHARAN'A. இந்திரப்பிரஸ்தம், s. Ancient Delhi, பாண்டவர்நகரம். Wils. p. 132. INDRAPRASTHA. இந்திரவியாகரணம், s. A Sanscrit grammar, said to be written by Indra. இந்திரனாள், s. The eighteenth lunar mansion--the day in which Indra was born, கேட்டைநாள். இந்திரன்மைந்தன், s. The son of Indra, சயந்தன். 2. Arjuna, அருச்சுனன். இந்திராணி, s. Wife of Indra, இந்திரன்மனைவி; [ex அணி, she who is united.] Wils. p. 132 INDRAN'I. இந்திராவரசன்--இந்திரானுசன், s. Vishnu the younger brother of Indra, விட்டுணு. Wils. p. 132. INDRAVARAJA and INDRANUJA. கசேந்திரன், s. The name of the chief elephant, that was delivered by Vishnu, from the mouth of an alligator. உபேந்திரன், s. Vishnu, விட்டுணு. நரேந்திரன், s. The king of men. 2. A lord, superior, இறைவன்; [ex நரர், men.] தேவேந்திரன், s. The king of the Devas. முனீந்திரன், s. The chief among the munis. 17) *

ungkāram (p. 59) s. The utterance of the particle உம், in token of displeasure, or to intimidate another, உம்மெனவெகுள்கை. 2. Menace, reproof, reprehension, roaring, bellowing, அதட்டுகை. Wils. p. 977. HUNKARA. 3. The buzzing of bees, வண்டி னொலி. (p.) உங்காரத்தினுரப்புமோதையாள். She who thundered out the menacing உம். (ஸ்காந்தம்.) உங்காரமதுகரங்கள். The humming, buzzing bees. (பாரதம்.) 27)

utam (p. 59) s. Water, நீர். Wils. p. 145. UDA. உதவச்சிரம், s. A thunder-bolt of water, a water-spout, மேகநீருண்மை. Wils. p. 146. UDAVAJRA. சோதம், s. Pure water; [ex சு, good.] 142)

uyir (p. 63) s. Life, soul, vitality, animal or vegetable life, சீவன். 2. Wind, காற்று. 3. A vowel, உயிரெழுத்து. 4. A living being, human, brute, or vegetable; an animal, ஓரறி வுயிர்முதலியசீவராசி. உயிருமுடலும்போல. As closely united as the soul and body. உயிர்போய்விட்டது. Life is gone. மன்னுயிர்க்கிரங்குகிறது. To be compassionate to other living creatures. உயிரடங்க, inf. To be in a state of insensibility, be in a swoon, to be suspended as the vital powers. உயிரடைய, inf. To revive, to be reanimated. உயிரளபு--உயிரளபெடை, s. The lengthening of a vowel in verse. See அளபெடை. உயிரறுதியும். Till the very end of life. உயிருதவி, s. Aid in a fatal juncture. 2. Aid by sacrificing life for another. உயிரெடுக்க, inf. To take away life. உயிரெழுத்து, s. A vowel, ஆவி. உயிரொடுங்க, inf. To be reduced as the powers before death, உயிரடங்க. 2. To die, சாவ. உயிரொளிக்க, inf. [prov.] To feign great weakness, sickness, inability, &c., in order to gain or effect an object, உயிர்மறைக்க. உயிரொளித்தகள்ளன், s. A cringing deceiver who though rich and strong makes pretensions to the contrary. உயிரோம்ப, inf. To support life, maintain, உயிர்காக்க. உயிர்கலக்க, inf. To revive, to be diffused--as life through the body in one that has been swooning, &c. 2. To reunite as the soul with the body in one restored to life. 3. (fig.) To be relieved from anxiety, &c. உயிர்குடிக்க, inf. To devour life, kill (a war term), also used of demons and ferocious deities, கொல்ல. உயிர்கொள்ள, inf. To take the life of an antagonist--as in battle, &c., உயிர்வாங்க. உயிர்க்கட்டை, s. The body, உடம்பு. உயிர்க்கணம், s. One of the four auspicious feet with which to begin a poem consisting of three நேர்--as தே, மாங், காய். 2. Vowels, உயிரெழுத்து. See கணம். உயிர்க்கருணேசம், s. The power of affection which is friendly to life, இச்சாசத்தி. உயிர்தருமருந்து, s. A restorative, a cordial, an elixir, மிருதசஞ்சீவினி. உயிர்த்தறுவாய், s. A great emergency, a critical juncture, extreme danger. See பிராணத்தறுவாய். உயிர்த்தானம், s. The seat of life, any vital part of the body, உயிர்நிலை. உயிர்த்துணை, s. A friend in extremity, ஆபத்திற்சகாயஞ்செய்பவன். 2. A friend dear as life, பிராணசிநேகன். 3. (p.) A wife, மனைவி. 4. A husband, கணவன். 5. God, கடவுள். உயிர்த்துணைவன், s. A very dear friend, உயிரையொத்தசிநேகன். 2. (p.) A husband, கண்வன். உயிர்த்துணைவி, s. A wife, மனைவி. 2. A lady's choice female friend, உயிர்த் தோழி. 3. Sarasvati the consort of Bramah, சரச்சுவதி. (p.) உயிர்த்தோழமை, s. Intimate friendship. உயிர்த்தோழன், s. A very trusty or bosom friend, a friend dear as life, பிராணசிநேகன். உயிர்த்தோழி, s. A lady's choice female companion, உயிர்ப்பாங்கி. உயிர்நிலை--உயிர்நிலையகம், s. The body as the seat of life, or station of the soul, உடல். 2. The vital parts essential to life, உயிர்த்தானம். உயிர்பிழைக்க--உயிருய்ய, inf. To survive a calamity, escape from, or live through a time of peril, தப்பிப்பிழைக்க. 2. To live, maintain life, subsist, உயிர் வாழ. உயிர்போக, inf. To expire, to die. உயிர்ப்பழி, s. The guilt of murder, உயிர்க்கொலை. 2. Vengeance, divine or human, persuing the murderer to death, regarded as the ghost of the murdered person, பிரமகத்தி. உயிர்ப்பிராணி, s. [vul.] A living creature, a brute, an inferior animal, சீவபிராணி. உயிர்மாய்க்க, inf. To destroy one's self, commit suicide, தன்னுயிரைப்போக்க. 2. To murder, kill, கொலைசெய்ய. உயிர்மெய்--உயிர்மெய்யெழுத்து, s. An animated consonant, a consonant combined with a vowel, ஓரெழுத்து; (lit.) a living body. உயிர்வாங்க, inf. To take away life, உயிரெடுக்க. உயிர்வாழ்க்கை, s. The enjoyment of life, சீவிக்கை. உயிர்வாழ, inf. To live--as men or brutes, சீவனோடிருக்க. 2. To enjoy life, be happy, prosperous, சுகமாகவாழ. உயிர்வேதனை, s. Causes of pain or distress, of which twelve are given, viz.: 1. அனல், heat or fire. 2. சீதம், cold. 3. அசனி, thunder-bolts. 4. புனல், water. 5. வாதம், wind. 6. ஆயுதம், weapons. 7. நஞ்சு, poisons. 8. மருந்து, medicines. 9. பசி, hunger. 1. தாகம், thirst. 11. பிணி, disease. 12. முனிவறாமை, malice. (p.) உள்ளுயிர், s. The life within; i. e. God, கடவுள். (p.) மன்னுயிர்க்கிரங்க, inf. To be kind to living creatures. (p.) 21)

urṟṟu (p. 64) கிறேன், உரற்றினேன், வேன், உரற்ற, v. n. To sound, resound, make a loud noise, ஒலிக்க. (p.) உரற்றியகன்மழையும்பர்சூழ்ந்தென. As if a heavy rattling shower of hall had filled the sky. (ஸ்காந்தம்.) உந்தினன்றிசைதொறுமுரற்றிவீழவே. He scattered the things which, when they fell, caused the whole hemisphere to resound. (ஸ்காந்தம்.) உரற்றல், v. noun. Loud noise, thundering sound, பேரொலி. 8)