iṭ (p. 45) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To dig, dig out, scoop, to hollow, தோ ண்ட. 2. v. a. or n. To cleave open, open a way through; split--as a branch, &c.; tear a person to pieces--as an elephant, பிளக்க. 3. To stand or walk straddling, to distend the legs, stride, விரிந்துநிற்க. இடப்பு, v. noun. Cleaving, opening, hollowing, forcing a way through, a large cleft or gap, பிளப்பு. 2. Distension, விரிக்கை. 3. s. A clod of earth thrown out by digging or ploughing, பெயர்க்கப்பட்டமன்ணாங்கட்டி. இடப்புக்கால், s. Distended legs. 51)

eccm (p. 73) s. Deficiency, defect, lack, குறைபாடு. 2. Remainder, remnant, சேஷம். 3. Orts, remains of food, whatever has come in contact with the mouth. spittle, &c., being deemed defiled, எச்சில். 4. Posterity, offspring, சந்ததி. 5. The dung of birds, fowls, wall-lizards, &c., பறவைமுதலி யவற்றின்மலம். 6. An elliptical, or unfinished word, sentence, பெயரெச்சமுதலியன; [ex எஞ்சு.] (p.) எச்சத்தாற்காணப்படும். (Their deeds) will be manifest in their posterity; i. e. in the prosperity, or adversity of their offspring. எச்சமிட, inf. To discharge excrement--as birds, &c., பறவைமலம்விசர்ச் சிக்க. பகையெச்சம். s. Suppressed anger. தீயெச்சம், s. The remainder of fire--as, வினைபகையென்றிரண்டினெச்சம், நினை யுங்காற்றீயெச்சம்போலத்தெறும், (Warlike) deeds which are not pushed to extremity (in the destruction of a foe) and hatred which is not executed but suppressed, will destroy like fire unextinguished. (குறள்.) நோயெச்சம், s. A reduced disease, the remains of a disease. ஈரெச்சம், s. In Grammar, the two classes of unfinished words. I. பெயரெச் சம் or participles, lit. words which require nouns to complete them. These embrace two classes, viz.: (1.) தெரிநிலை ப்பெயரெச்சம், or the participle of the common verb--as, வந்தமகன், the man who came; வருகின்றமகன், the man who comes; வரும்பிள்ளை, the child that will come. (2.) குறிப்புப்பெயரெச்சம் or பெயரெச்சக்குறிப்பு, the participle of the symbolic verb, which always ends in அ and often has the force of an adjective--as கரியகுதிரை, a black horse; கடுங்கண்ணகுதிரை, a fierceeyed horse, or a fierce horse; பொன்னகு திரை. a gold-like horse; அமர்முகத்தகுதிரை, a horse in the front of a battle; மூவிலைய வேல், a three-forked dart, a trident. II. வினையெச்சம், unfinished verbs, or such forms of the verb as require other terminate verbs, &c., to complete the sense. (1.) தெரிநிலைவினையெச்சம். In the past, it is called by Beschi, a gerund; there are five varieties; i. e. (1.) செய்து, பண்ணி, நிறீஇ for நிறுவி or நிறுத்தி; வளைஇ for வளைந்து or வளைத்து; இரீஇ for இருந்து or இருத்தி; கூய் for கூவி. (2.) செய்பு. (3.) செய்யா. (4.) செய்யூ. (5.) செய்தென--Notes. The first is the most common, and the only kind found in colloquial use. 2. The present, or infinitive, செய or செய்ய. 3. The future comprising six varieties. 1. செயின், செய்யின், செயில், செய்யில், செய்கில், these are all future subjunctive forms. 2. செய்யிய. 3. செய்யியர். 4. செய்வான். 5. செய்பாக்கு. 6. உண்பான், this termination occurs after a nasal only. The last five are equivalent to the infinitive, &c., they may be rendered by that with the potential of the verb, as given in நன்னூல். A few may be added: 1. செய் தால், the common subjunctive of the past, but often used for the future. 2. செய்தக்கால். 3. செய்தக்கடை, past or future subjunctives. 4. செய்தலும், காண்டலும். 5. செய்தலோடும், implying when, or as soon as. 6. ஏல், a contraction of எனில், is, in poetry, added to any finite verb to form the subjunctive--as உண்ணுமேல், உண்ணுமெனில். 2. வினையெச்சக்குறிப்பு or குறிப்புவினையெச்சம், gerund of symbolic verbs; of these there are but two, இன்றி and அன்றி from இல் and அல், these symbolic verbs being redundant. சொல்லெச் சம், elliptical, or incomplete words, or classes, ten in number. 1. பெயரெச்சம், participles as given above. 2. வினையெச் சம், unfinished forms of the verb. (See above.) 3. உம்மையெச்சம், a sentence in which a second உம் and its adjunct are understood--as, சாத்தனும்வந்தான், Sattan also is come, implying that others are come or expected. 4. சொல்லெச்சம், a clause in which சொல்லல் is understood --as, என்றார் for என்றுசொன்னார். 5. பிரிநிலை யெச்சம், a clause in which an exception of persons, or things is implied, see ஏ and ஓ--as, அவனேகொண்டான், he bought it, implying that others did not. 6. எனவெனெச்சம், a clause in which a verb, or a noun is required after என--as, கடலொல்லெனவொலித்தது, the sea roared with the sound of ஒல். 7. ஒழியிசையெச்சம், a clause in which a counterpart is understood--as உண்ணுதற்கோவந்தான், was it to eat that he came (implying that his object was otherwise)? 8. எதிர்மறை யெச்சம், the ellipsis of a negative, or denial--as அவனோகொண்டான், Was it he that bought it (implying a negative answer). 9. இசையெச்சம், ellipsis generally comprising two or more words, such as are not found in the above--as நின்னையா னகன்றாற்றுவனோ, Can I endure separation from you (indicating an affectionate attachment to the party addressed)? 1. குறிப்பெச்சம், symbolic terms, contractions, abbreviations, &c., comprising several kinds. (See குறிப்பு.) There is another form called முற்றெச்சம், a finite verb used in the place of a gerund--as உண்டான்வந்தான் for உண்டுவந்தான், eating he came. எச்சமிட, inf. To befoul, to soil with dung--spoken of birds. எச்சவனுமானம், s. Inference of a past cause from a present effect. See அநுமானம். எச்சவாய், s. [vul.] The sphincter of the anus, the podex, குதம். அட்டவெச்சம், s. The eight defects in the human body; i. e. 1. சிதடு or குருடு, blindness. 2. ஊமை, dumbness. 3. செவிடு, deafness. 4. கூன், crookedness of the back. 5. குறள், dwarfness. 6. முடம், lameness. (சது.) (in பிங்கலந்தை and திவாகரம், யகண், மா, hermaphroditism). 7. உறுப்புமயக்கம், a monstrous birth either by redundancy, defect, or misplacing of the members, &c. 8. உறுப்பில்பிண்டம், a shapeless production, or a birth with the features not properly developed. 23)

emaṉ (p. 73) s. The deity of Naraca or hell, where his capital is placed, in which he sits in judgment on the dead, and distributes rewards and punishments, sending the good to Swerga, and the wicked to the division of Naraca or Tartarus appropriated to their crimes: he corresponds with the Grecian god Pluto, and the judge of hell Minos. and in Hindu mythology is often identified with death and time; he is the son of Surya, or the sun, and brother of the personified Yamuna or Jumna river, நமன். Wils. p. 681. YAMA. (இயமன் and யமன்.) 2. The third fang of the cobra, நரகபாம்பின்பற்களிலொன்று. (p.) எமகணம்--எமகிங்கிரர்--எமதூதர், s. The messengers of Yama employed to execute his behests, apprehending souls and conveying them to Tartarus, நமன் றூதர். எமதூதன், s. The fourth fang of the cobra, நரகபாம்பின்பற்றிகளிலொன்று. எமலோகம், s. The place of the deceased; the purgatory of the Hindus; the kingdom of எமன். எமாஸ்திரம், s. His weapons of which there are three kinds, viz:. 1. கணிச்சி, a trident. 2. தண்டு, a club. 3. பாசம், a rope. 70)

kṭ (p. 87) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To jump, leap, or bound over, to step or stride over, தாண்ட. 2. To pass or get over, to cross, pass through a river, a country, &c., to traverse, கடந்துபோக. 3. To exceed, go beyond, surpass, அளவிறக்க. 4. To go too far, transgress, deviate from rule, disobey, violate to command, a custom, &c., மீற. 5. To go, pass by, proceed, pass--as time, water, clouds, shadow, &c., to become obsolete, செல்ல. 6. To relinquish, surmount, escape from the sea of births, the world, &c. (ஞா. 5.) 7. To depart from, நீங்க. 8. To overcome, conquer, vanquish, செயிக்க. நீங்கிக்கடப்பனேல். If I depart (from her)-அவனையூணக்கடக்கத்துரத்தினார்கள், They drove him out of the town. கூற்றைக்கடத்தலரிது. It is difficult to escape from Yama (the regent of the dead). வியாதிகடந்துபோயிற்று. The disease is past cure. மண்டமர்கடந்தவொள்வேலின்மின்னி. Glittering like the shining spear which had gained many a hard-fought battle-காவல்கடந்து. Entering by force in spite of the guard-- (கைலாய.) நீதிநெறிகடவான். He will not deviate from the path of virtue. ஆறுகடக்குமளவும்அண்ணன்தம்பியெனல் ஆறுக டந்தால்நீயார்நானாரெனல். We were brothers till we had passed the river but since then we are strangers; i. e. since he got his object he does not care for me. கடத்தேற--கடந்தேற, inf. To be saved. கடத்தேற்ற, inf. To save, to rescue, to bestow a permanent good, இர ட்சிக்க. கடத்தேற்றம், v. noun. Deliverance, final emancipation, இரட்சிப்பு. கடந்தஎண்ணம், s. Excessive ambition, self-conceit. கடந்தஞானம், s. Transcendent wisdom. கடந்தநிலை, s. A transcendent degree--that of the ascetic. கடந்தேற, inf. To rise to a higher degree in religion, நற்கதியடைய. 2. To pass safely through disasters, difficulties, &c., to be saved, இடையூறுகடக்க. அணைகடந்தவெள்ளம், s. A flood overflowing an embankment. ஆணைகடத்தல், v. noun. Violating an oath. 2. Disobeying the orders of a superior. 3. Disregarding the solemn adjuration of a conjurer--as wild beasts. கடப்பு, v. noun. Passing over, க டக்கை. 2. s. A stile or other contrivance in a lane or hedge which a man may pass over or through, but not cattle, இடுக்குமரமுதலியன. கடப்புக்கால், s. [prov.] Bandy legs, வளைந்தகால். கடவான், s. [prov.] A channel cut in the ridge of a rice-field to let the surplus water pass away, or for watering the next field, நீர்மடை. கடவு, s. [prov.] Way, path, வழி. கடவுமரம், s. A turn-stile--as கடவை. கடவை, s. Fault, defect, crime, குற்றம். (பிங்.) 2. A leap, jump, passing over, கடக்கை. 3. The door of a native house, garden, &c., the sill of which is to be stepped over, வாயில். 4. A ladder, ஏணி. 5. A break or opening in a fence with some obstructions or stoppage at the bottom, வேலியினிடைவெளி. 6. [prov.] a stile, &c., in a path to exclude cattle, கடப்பு. கடவைப்பட, inf. To be going away--as a troublesome or mischievous person, நீங்க. 2. To disappear as property by stealth, காணாமற்போக. 2)

kẕu (p. 98) s. A stake for impaling criminals, கழுமரம். 2. (p.) A trident, சூலம். 3. An eagle, கழுகு. 4. [vul.] A green clump or cold of grass, புற்பற்றை. கழுக்களம், s. A place of execution by impaling. கழுக்குன்றம்--திருக்கழுக்குன்றம், s. A mountain north-west of Madras, sacred to Siva. கழுச்சிறையன், s. One who deserves impaling. கழுப்பற்றை, s. A clump of tuft of grass. கழுமரம், s. A stake for impaling malefactors. கழுமரம்போல்நிற்கிறான். He stands like a stake, sullen, unmoved, &c.--spoken in anger. கழுமுள், s. A trident, சூலம். 2. A spear, a spike, ஈட்டி. 3. A stake for impaling, கழுமரம். 4. Arms in general, ஆயுதப்பொது. 5. Pomegranate tree, மாதளை, Punica granatum. (p.) கழுமோத--கழுவறைய, inf. To cover the ground with green clods. கழுவன், s. [prov.] A daring villain, a rascal, one deserving the stake, மிகு துட்டன். கழுவாணி, s. The iron spike on the top of an impaling stake, கழுவிலுள்ள வாணி. கழுவாய்நிலம்--கழுவெளி, s. A green field from which clods are taken. கழுவினெய்யுருக்கி, s. [prov.] A woman who collects the juices that fall from persons impaled as a philter for fascinating paramours--a term of abuse or reproach, கொடியவள். கழுவேற, inf. To be impaled, கழு விலேற. 2. To partake voluntarily in another's sufferings, through friendship. பிறன்வருத்தந்தாங்க. கழுவேறி, s. A malefactor, one impaled, கழுவிலேறினவன். 2. A villain, a pest, துணிவுடையவன். கழுவேற்ற, inf. To impale. கழுவேற்றம், v. noun. Impalement. சிங்காரக்கழு, s. A gibbet. 74)

kvṭu (p. 97) s. A branch of a tree, மரக் கிளை. 2. A forked branch, கவர்க்கோடு, 3. A rope for the neck of beasts, a halter, கழுத்திடுகயிறு. 4. An elephant rope,யானை கட்டுங்கயிறு. (p.) 5. [prov.] The opening of the thighs whether extended or not, தொ டைச்சந்து. 6. [vul.] Fraud, deceit, கபடம். 7. A stride, the length of a step, a pace, இடப்படி. அவன்கவட்டிலேநுழைந்தான். He passed between the extended legs of the other; i. e. he has submitted to him. கவடுவிட, inf. To grow forked as a branch. கவடுவைக்க, inf. [prov.] To pace, straddle, stride. கவடுள்ளமனம், s. A cunning, deceitful mind. கவட்டடி, s. [prov.] A stride, a pace. கவட்டுக்காலன், s. A bandy-legged person, a straddler, விரிந்தகாலன். கவட்டுநெஞ்சன், s. A cunning, artful, sly, designing person, கபடன். 6)

kvr (p. 97) s. A bifurcated branch, மரக் கப்பு. 2. Divarication of branches, roads, rivers, &c., இரண்டாகப்பிரிகை. 3. Prong of a trident, fork, &c., tooth, tine, spike, சூலத்தி ன்கவர். 4. A cavity or a kind of mortice on the top of a gate or door post to receive a beam. 5. (p.) (சது.) A plantain tree, வாழை. கப்புங்கவருமானமரம். A tree with forked branches. கவராறு, s. The branching or junction of rivers. கவர்க்கால், s. A forked prop. 2. A tree with forked branches. கவர்க்குளம்பு, s. A cloven foot. கவர்க்கொம்பு, s. A bifurcated branch. கவர்த்தடி, s. A forked stick used as a pitch-fork, கவர்க்கோல். கவர்பட, inf. To be ambiguous-as language, இருபொருள்பட. 2. To hesitate, fluctuate, சிக்குப்பட. கவர்படுமொழி, s. An ambiguity, இருபொருள்படுமொழி. கவர்வழி, s. A place where a road divides itself into two, கிளைவழி. கவர்விட, inf. To grow forked, divaricate, diverge, கப்புவிட. 2. To be ambiguous--as words or language, இரு பொருள்பட. 3. To be undecided, சந்தே கமாயிருக்க. 4. To ramify or branch out --as a subject, கிளைக்க. கவர்ப்பு, v. noun. Forking, bifurcation, ramification.

kāḷm (p. 106) s. A tree, எட்டி, strychnos. 2. The indigo plant, அவுரி. (M. Dic.) 3. A trident, சூலம். 10) *

kīṟṟu (p. 113) s. A stroke, a line, a mark, a streak, a stripe, வரி. 2. A slice, a piece, a slip, வகிர். 3. The half of a cocoanut-leaf ஓலைக்கீற்று, See கீறு. கீற்றுக்கீற்றாயிருக்க, inf. To be streaked. கீற்றன், s. [prov.] Striped cloth--as கீற்றன்புடைவை. கீற்றுநாமக்காரன், s. A worshipper of Vishnu as having the நாமம் or tridental mark on his forehead. கீற்றாய்வெடித்திருக்க, inf. To have clifts, chinks or chaps--as in timber. கீற்றுக்கால், s. A chapped foot. See under கால், s. கீற்றுமுடைய--கீற்றுப்பின்ன, inf. To plait or braid cocoanut-leaves. தென்னங்கீற்று, s. The half of a cocoanut leaf. தென்னங்கீற்றுப்பரப்ப--தென்னங்கீற்றுப் போட, inf. To spread or cover over with cocoanut-leaves.

kutirai (p. 120) s. A horse, பரி. 2. Timbers used in cable-making, கயிறுமுறுக்குங்கருவி. 3. The bridge of a violin or other stringed instrument, யாழின்ஓருறுப்பு. 4. Cock of a gun, துப்பாக்கியினோருறுப்பு. 5. The prop of an embankment, நீரையடைக்குமரம். 6. A wooden frame, for casks, &c., குதிரைமரம். 7. The sparrow, ஊர்க்குருவி. 8. The mango tree, மாமரம், குதிரை is employed to denote a mango tree, because its synonym, கொக்கு is a synonym of மாமரம். This is sometimes allowed in poetry. மண்குதிரையைநம்பியாற்றில்இறங்கலாமா? Can one mount a clay-horse and descend into a river? குதிரைக்கடிவாளம்--குதிரைவாய்க்கருவி, s. A bit; a bridle for a horse. குதிரைக்கல்லணை--குதிரைச்சேணம், s. Saddle for a horse. குதிரைக்கழுத்துவட்டவார், s. Harness or trace for a horse. (Rott.) குதிரைக்கௌசனை--கவிசனை, s. A horsecloth or caparison. குதிரைச்சம்மட்டி--குதிரைச்சவுக்கு, s. A horse-whip. குதிரைவாய்வட்டம், s. A horse's headstall or head-rope--as குசை. குதிரைப்பிடரிமயிர், s. The name of a horse. குதிரையிலத்தி--குதிரைலத்தி--குதிரை விட்டை, s. Horse-dung. குதிரைவாயநுரை, s. The foam of a horse. குதிரைக்குளம்பு, s. A horse's hoof. 2. A kind of plant, நீர்க்குளிரி. (M. Dic.) குதிரைமட்டம், s. [vul.] A spirited kind of pony. குதிரைமறி, s. A filly, குதிரைக்குட்டி. 2. A mate, பெட்டைக்குதிரை. கோளிகைக்குதிரை--பெட்டைக்குதிரை, s. A mare. See கோளிகை. வரிக்குதிரை, s. A horse that is not saddled, சேணம்போடாதகுதிரை. வெள்ளைக்குதிரை, s. A white horse. 2. [in burlesque.] Lice in clothes, சீலைப் பேன். 3. Toddy, கள். குதிரைநடை, s. The pace of a horse. குதிரையோட்டம், s. The race of a horse, குதிரைநடை. 2. The fleetness of the horse, குதிரைவேகம். குதிரைப்பாய்ச்சல், s. A horse's gallop. குதிரைவேகம், s. Swiftness of a horse. குதிரைமசாலை, s. A mash; a composition of certain ingredients, used as medicine for horses. குதிரைச்சாலை--குதிரைமால்--குதிரை லாயம், s. A horse-stable. குதிரைச்சீட்டு, s. [prov.] A lottery ticket, a raffling ticket, பந்தயச்சீட்டு. குதிரைப்படை, s. Cavalry--as one of the four constituents of a complete army. குதிரைப்பந்தயம், s. A horse-race. குதிரைப்பந்தி, s. A row or stud of horses; also, the place where they are kept. குதிரைப்பரீட்சை, s. Training of a horse for war. 2. Practice of horse-riding. குதிரைமார்க்கம், s. A horse-course, a path for horses. குதிரைவையாளிவீதி, s. A place or street in which horses are trained. குதிரைக்காரன், s. A horse-keeper, a groom. 2. The owner of a horse. 3. A cavalier, a horseman. குதிரைச்சாணி, s. Horse-dung, குதி ரைவிட்டை. 2. A horse-keeper, குதிரைக் காரன். 3. A horse-doctor, a farrier, குதி ரைவைத்தியன். குதிரைமாறி, s. A petty horse-dealer. 2. (fig.) An underhand dealer. குதிரையாளி, s. A cavalier, trooper. 2. (Rott.) Bhairava, வைரவன். See கருங்குதி ரையாளி. குதிரைராவுத்தன், s. A horse-man, a trooper. குதிரைவீரர், s. (pl.) Cavalry, troopers, cavaliers. குதிரைமாற்ற, inf. To relieve horses by taking a relay. குதிரைமேலேபோககுதிரையேறிப்போ க, inf. To ride on horse-back. குதிரையேற, inf. To ride a horse. 2. To ride on another, in play. குதிரைவிட, inf. To race with horses. 2. To set off in a gallop or trot. குதிரைவிலை, s. An enhanced price; lit. horse price. குதிரையிலக்கணம், s. A description of the nature, properties, classification, marks, &c., of horses. குதிரைவலி--குதிரைவலிப்பு, s. A kind of spasmodic affection, attended with severe convulsions sometimes attacking women after childbirth. குதிரைப்பட்டை, s. [local.] A beam, placed under the roof of a house to support the tiles. குதிரைமுகம், s. The prop of an embankment. 2. (Rott.) The shin-bone, நளகம். குதிரைப்பற்பாஷாணம், s. Red orpiment, or realgar arsenic. குதிரைப்பயிரி--குதிரைப்பசிரி, s. A plant, Trianthema crystallina. L. குதிரைப்பிடுக்கன், s. The name of a tree, ஓர்மரம், Sterculia f&oe;tida, L. குதிரைகொல்லி, s. A plant, ஓர்பூடு, Convolvulus tridentatus, L. குதிரைமசாலி, s. A kind of tree, தேன் மரம். குதிரைவாலி, s. A creeping, spreading plant, Convolvulus tridentatus, L. குதிரைவாலிச்சம்பா, s. A kind of paddy, ஓர்சம்பாநெல். குதிரைவாலிச்சாமை, s. A corn, the seeds of which are eaten, Panicum semiverticillatum. (Nob.) குதிரைவாலிப்புல், s. A grass, Panicum brizoides, L. குதிரைச்சில்லு, s. [prov.] A play among boys, in which the winning party ride on the losing party. 4)

kuḷir (p. 131) s. Coldness, chilliness, frigidness, குளிர்ச்சி. 2. Ague, cold fits, சுரக்குளிர். 3. A dewy, chilling wind, பனிக்காற்று. 4. A white umbrella, வெண்குடை. (நிக.) 5. A sling, கவண். 6. A battle-axe, மழு. 7. A trident, சூலம். 8. A shoal or school of fishes, மீனொழுங்கு. 9. A kettle-drum, முடிவு. 1. As குளிரி. 11. An instrument for nipping the stems of leaves, இலைமூக்கரிக்கத்தி. (நிக.) 12. Shivering, trembling, shuddering --as with fear, அச்சக்குறிப்பு. அவனுக்குக்குளிர்விட்டுப்போயிற்று. Fear hasleft him; he is without fear. குளிர்காய, inf. To warm one's self. குளிர்காய்ச்சல், s. Ague, cold fits. குளிர்குளிர்ந்துபோக, inf. [prov.] To be benumbed from cold and wet. 2. To become very cold--as a dying person from the absence of animal beat. குளர்காண--குளிர்கொள்ள, inf. To be affected with cold. 2. To become cold-as the body in an attack of apoplexy, cholera, &c., சீதளமடைய. குளிர்நடுக்க, inf. To shiver with cold. குளிர்பிடிக்க, inf. To feel cold; to be affected with cold. 6) *

kūr (p. 135) s. Point, sharp point; tip, apex. 2. [prov.] The fibre or rib of the leaf of the margosa, tamarind, and some other trees, இலைக்காம்பு. 3. Awn or beard, நென்முதலியவற் றின்கூர். 4. Pungency, காரம். 5. Sharpness of edge--as கூர்மை. 6. (fig.) The quality of being pointed; cutting or sarcastic discourse; keenness, குற்றுதலானபேச்சு. கூராக, inf. To become sharp. அவனுக்குப்புத்திகூராயிருக்கிறது. His intellect is not sharp. கூர்மழுங்கியிருக்கிறது. The point or edge is blunted. கூராக்க, inf. To whet, to sharpen. கூராம்பாய்ச்சி--கூராம்பிளாச்சு, s. [prov.] A kind of pointed wooden shovel or stick for digging and loosening the earth; also, for other uses. கூர்சீவ, inf. To make pointed, to sharpen, கூராக்க. 2. [local.] To provoke, exasperate, பகைமூட்ட. கூர்சீவினபாக்கு, s. [local.] A scraped betel-nut. கூர்வாங்க, inf. To sharpen. (Rott.) 2. To hew or forge into a point. முட்கூர், s. The prong, tine or tooth of a fork, trident, &c. இரட்டைக்கூர், s. A double or split point. கூரன், s. A bearded kind of rice. கூர்க்கறுப்பன், s. A bearded kind of rice of a superior quality. கூருரை, s. Sareastic expressions. 6)

ctti (p. 159) s. A trident, சூலம். 2. The flag of the chariot or car, தேரிடக்கியம். 3. A banner as a badge of honor, விருதுக்கொடி. 49) *

cūlam (p. 201) s. The trident, as a weapon; the three pronged dart or trident of Siva, ஓராயு தம். 2. An Instrument for impaling, கழு. 3. The spear on the top of a banner, கொடி த்தலைச்சூலம். 4. One of the twenty-seven astrological yogas, இருபத்தேழ்யோகத்தொன்று. W. p. 855. S'OOLA. 5. The twentyseventh or last lunar mansion, இரேவ திநாள். 6. The supposed position of the trident of Siva, at any given time, according to the days of the week; during which it is considered unlucky to set out on a journey in the direction in which it lies, and the reverse, வாரசூலம்--Thus, திங்கள் சனிகிழக்கேசூலம், On Monday and Saturday, to go Eastward; செவ்வாய்புதன் வடக்கேசூலம், Tuesday and wednesday to the North; வெள்ளிஞாயிறுமேற்கேசூலம், Sunday and Friday to the West; வியாழந்தெற்கேசூலம், Thursday to the South, is unlucky. சூலக்குறடு, s. [prov.] An instrument for branding cattle. See சூட்டுக்கோல். சூலக்குறி, s. The trident mark, branded on a temple, cow, ox, or described on a heap of threshes paddy. சூலதரன்-சூலபாணி-சூலபாணியன். s. Siva. 2. Bhairava. W. p. 855. S'OOLAD'HARA. சூலத்திசை, s. [prov.] The point of the compass toward which the trident is supposed to be directed. சூலத்திலேற்ற, inf. [commonly கழு வேற்ற.] To whirl one on the trident, as a mode of punishment for Siva, by Yama; also the sins of souls, and to give them salvation. சூலத்தீவர்த்தி, s. [prov. சூலவிளக்கு.] A lamp with three lights in imitation of a trident; used in temples. சூலவலகு, s. The blade of the trident weapon; [ex அலகு.] சூலாயுதம்--சூலப்படை--சூலவேல், s. The trident weapon--as சூலம். சூலம்போட்டுவிட்டஎருது, s. A branded bull, devoted to the temple. 5) *

tppṭi (p. 223) s. [in fencing.] A false step. 2. (R.) A stride, a geometric pace of five feet; [ex தப்பு, et அடி.] (c.) 70)