āṟṟu (p. 43) கிறேன், ஆற்றினேன், வேன், ஆற்ற, v. a. To cool, refresh, குளிரச்செய்ய. 2. To assuage, appease, alleviate, soothe, console, compose, lull, mitigate, தணிக்க. 3. To slack, loosen what is tied or twisted, முறுக்குத்தளர்த்த. (c.) 4. (p.) To do, act, perform a duty, செய்ய. 5. To bear a weight, தாங்க. 6. To carry, or sustain a burden or calamity, பொறுக்க.--Note. This verb is sometimes used impersonally--as இந்த வழியென்னாலேயாற்றாது. I cannot get along this road. ஆற்ற, inf. [used adverbially.] Greatly, exceedingly, மிகுதியாய். அமிழ்தினுமாற்றவினிதே. Sweeter than nectar. (குறள்.) கணவராற்றமுனிந்தே. The husbands greatly resenting. ஆற்றாக்கேடு, s. Extreme poverty, indigence exigence, great necessity. ஆற்றாச்சண்டி, s. One who perversely persists in application for aid through poverty, one past shame, an insatiable wretch. ஆற்றாத்தனம், s. Insatiableness. ஆற்றாப்பட்சம், s. What cannot be borne, intolerableness--as ஆற்றாமை. ஆற்றாமை, neg. v. noun. Inability to bear--as excessive hunger, pain, &c., சகிக்கக்கூடாமை. 2. Impatience, பொறா மை. 3. Voracity, voraciousness, insatiableness, திருத்தியின்மை. ஆற்றார், s. Foes, opponents, rivals, those who envy one, பகைவர். 2. The poor, the afflicted, தரித்திரர். (p.) ஆற்றிக்கொடுக்க, inf. To cool and give. 2. To help or relieve one at work. ஆற்றித்தேற்ற, inf. To soothe and console. ஆற்றிப்போற்றிக்கொள்ள, inf. To treat guests with civility, விருந்தினரை யுபசரிக்க. 2. To render aid--as to a sick person, to help one in distress, துன்புற்றோ ரைக்காக்க. 3. To console, ஆற்ற. ஆற்றுவிக்க, inf. [causal.] To console, cherish, afford consolation, தணி யச்செய்ய. 2. To inspire with courage, வலிதர. 3. To enable to bear, or endure, உறுதிசெய்ய. ஆற்றல், v. noun. Cooling, assuaging, consoling, &c. 2. Enduring, bearing patiently. 3. Bearing a load.

iykku (p. 47) கிறேன், இயக்கினேன், வே ன், இயக்க, v. a. [causative of இயங்கு.] To cause to go, move or pass, செலுத்த. 2. To train, reduce to order, break in (a horse, ox, &c.) to exercise, practise, பழக்க. 3. To direct, influence, manage, perform, command, நடத்த. 4. To operate in sentient beings--as the Deity, who, being the life of their life, influences their movements and is himself the agent in every action they perform, இயங்குவிக்க. காளையையியக்க, inf. To train a steer to the plough. 30)

oppi (p. 82) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க் க, v. a. [causative of ஒ.] To cause to agree, ஒப்பச்செய்ய. 2. To deliver up, surrender, to consign, to present, ஒப்புவிக்க. 3. To liken, உவமிக்க. 4. To prove, demonstrate, adduce parallel instances from history, உரூபிக்க. கணக்கொப்பிக்கவந்தேன். I am come to deliver the account. ஒப்பித்துக்கொள்ள, inf. To receive, to take charge of an office or business. 16)

oppuvi (p. 83) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [causative of ஒப்பு.] To deliver, surrender, consign, give over, present, recommend, ஒப்புக்கொடுக்க. 2. To prove, demonstrate, மெய்ப்பிக்க. 3. To adduce parallel instances from history, திருட்டாந்த ங்காட்ட. 4. To transfer a debt, &c., கட னொப்பிக்க. 4)

kl (p. 96) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. and n. To mix, commix, intermix, mingle, blend, combine, join, unite, compound, incorporate, amalgamate, கூட்ட. 2. To adulterate, debase, dilute, கலப்பாக்க. 3. To mix in friendship, hold intercourse, to be intimate, to associate with, be kind, to commune, ஒற்றுமையுற. 4. To form marriage or other alliances, சம்பந்தங்கலக்க. 5. To copulate, cohabit, புணர. To mingle in battle as opposing armies, to come to close combat, போர்கலக்க, 7. To coalesce, join--as flame, &c.; to become absorbed--as the soul in the deity; to flow together, combine--as sounds; to unite --as vowel sounds in forming diphthongs, &c., சேர 8. (p.) To sound inarticulately. எழுத்தின்றியொலிக்க. மனங்கலந்தநட்போர். Intimate friends. நல்லுறவிலேநஞ்சுகலந்தது. Poison is mixed with intimate friendship. கலந்தவர்--கலந்தார், s. Lovers, அன்பர். 2. Relations, உறவினர். (p.) கலந்துகட்டிப்பரிமாற, inf. To mix promiscuously in a feast without reference to caste, rank, &c. 2. To use ornaments or other property in common. கலந்துபோக, inf. To be mixed, be reconciled. கலந்துபோட, inf. To mix. கைகலக்க, inf. To come to close engagement. சம்பந்தங்கலக்க, inf. To form family alliances. அன்புகலக்க, inf. To reciprocate affection, to cultivate mutual friendship. போர்கலக்க, inf. To engage in battle. உறவுகலக்க, inf. To intermarry in new families. கலத்தல், v. noun. Copulation, mixture, 2. Inarticulate sound, எழுத்திலாவோ சை. கலப்பு, v. noun. Mixture, commixture, compound, combination, amalgamation, கலக்கை, 2. Friendship, intercourse, intimacy, உறவாகுகை. 3. Debasement, adulteration, alloy, a thing adulterated, a mongrel, சங்கரம். 4. Copulation, புணர்ச்சி. கலப்பாக்க, inf. To mix, commix, intermix. கலப்பிடம், s. Mixture. கலப்பில்லாதபால், s. Unadulterated milk. கலப்பில்லாதபொன், s. Pure gold. இரத்தக்கலப்பு, s. Consanguinity, affinity. சம்பந்தக்கலப்பு, s. Marriage alliance. சாதிக்கலப்பு, s. Intermarriage of different castes. தானியக்கலப்பு, s. The mixture of the nine kinds of grain, நவதானியக்க லப்பு. கலவை, v. noun. A mixture, a compound, கலப்பு. 2. Compound perfumed ointment, பரிமளச்சேறு. 3. Lime and sand mixed for mortar, சாந்து. 4. Promiscuous arrangement, miscellany, சங்கீரணம். பாலுந்தேனுங்கலந்தகலவை. A composition of milk and honey. குறள். கலவைச்சேறு, s. A compound odoriferous ointment. கலவைத்தசை, s. Complex muscle. கலப்பிக்க, inf. [causative of கலக்க.] To cause to mix, to distribute, கலக்கச் செய்ய. அன்னசாரத்தைக்கலப்பிக்க, inf. To distribute or diffuse the essence of the food or chyle through the blood vessels --as the office of the வியானவாயு, See வாயு. 197) *

kiṭttu (p. 109) கிறேன், கிடத்தினேன், வேன், கிடத்த, v. a. [causative of கிட.] To cause to lie down, to place in a recumbent posture--as a child, &c.; to set or lay a thing down or upon, கிடக்கச்செய்ய. கிடத்தியளக்க, inf. To apply a measuring instrument to any thing and so measure it. கிடத்திவைக்க, inf. To put an infant on its bed, or a corpse on a bier. 2)

kuṟi (p. 132) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To design, intend; to contemplate, consider, think, கருத. 2. To imagine, to conceive, மதிக்க. 3. To appoint, determine, decree, விதிக்க. 4. To note down; to make the first draught in writing; to sketch an outline in painting, to trace, குறித்துக்கொள்ள. 5. To refer to, to denote, suggest, specify. சுட்டிக்காட்ட. 6. To designate, to characterize, to denominate, to name, பெயர் குறிக்க. 7. To address one's self--as in prayer; to have reference to--as a procuring cause, நோக்க. 8. To foretell, to presage, to prognosticate by astrology, palmistry, augury, &c., முன்னறிவிக்க. 9. To blow--as a chank, &c., ஊத. செவிடன்காதிலேசங்குகுறித்தாற்போல. Like blowing a chank to a deaf man--it being useless. அதைக்கனவிலுங்குறிக்கவில்லை. I did not even dream of it. இதிலேஅவர்குறிக்கிறதென்ன. What does he mean by it? குறிக்குங்கால். If we consider. (வைரா.) குறித்துக்கொள்ள--குறித்துவைக்க, inf. To note down. எழுதுகோலாலேகுறித்துக்கொண்டான். He formed with a graving tool. Rott. குறித்தகள்வன், s. A notorious thief. குறித்தகாரியம், s. The particular thing. 2. The business in hand. குறித்தகாலம், s. The appointed time. 2. The proper season. குறித்ததொகை, s. The sum specified. குறித்தபோகங்கள், s. Destined enjoyments. 2. The proper harvests. குறித்தழைக்க, inf. To invoke a deity by name to appear. 2. To call or beckon one out of an assembly, &c. 3. To call upon one for protection. குறித்துச்சொல்ல, inf. To tell particularly; to define, specify, discribe, suggest. குறித்துப்பார்க்க--குறிப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look steadfastly, intently, significantly. உத்தியோகங்குறிக்க, inf. To confer an office on one. குறித்து, [gerund of. குறி.] Concerning, about, touching, respecting, for the sake of, with regard to, &c. உம்மைக்குறித்து. Concerning you. பிரமனைக்குறித்துத்தபசுபண்ணி. Performing austerities in reference to Brahma to obtain a boon, &c. புண்ணியத்தைக்குறித்து. With regard to virtue. போர்செய்யக்குறித்துவந்தவர்கள். Those who came to fight. குறிப்பிக்க, inf. [causative of குறி.] To signify, imply, intimate, குறிப்பினாற் காட்ட. 2. To get written or noted down, எழுதுவிக்க. 20)

cārttu (p. 179) கிறேன், சார்த்தினேன், வேன், சார்த்த, v. a. [causative of சார், v.] To lean a thing upon, or against, சாரச்செய்ய. (See சாத்து.) (c.) 2. To join, conjoin, unite, connect, இணைக்க. கதவைச்சார்த்து. Shut the door, close the door. சார்த்துக்கை, s. [prov.] A rafter resting upon a beam; [ex கை.] (c.) 31) *

ciṟppi (p. 189) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [causative of சிற, v.] To adorn, to beautify, to make prominent, to magnify in language, to make great, to enrich, &c. 26)

cerippi (p. 204) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க,v. a. [causative of செரி.) [loc.] To promote digestion be medicine, செரிக்கச்செய்ய. 2. (fig.) To remove a difficulty, தொந்தரைதீர்க்க. செரிப்பித்துக்கொள்ள, inf. To defend one's cause successfully, அனுகூலமாக்க. 62)

nyppikk (p. 270) inf. [causa.] To induce desire, விரும்பும்படிசெய்ய. 2. To persuade, to induce consent, compliance or approval, சம்மதப்படுத்த. 3. To render cheap, to chapen, நயப்படுத்த. 4. To improve, to benefit, பயன்படுத்த. 52)

nikẕ (p. 276) கிறது, ந்தது, நிகழும், நிகழ, v. n. [causative நிகழ்வி.] To take place, to occur; to go, to go on food, நடக்க. 2. To shine, பிரகாசிக்க. (சது.) 3. To be performed, transacted, carried on, to subsist, to exist, நிறைவேற. 4. To pass, as time, செல்ல. நிகழ்காலம், s. Present time, தற்காலம். 2. The present tense, வர்த்தமானம். நிகழ்சரம், s. A flying dart. (p.) நிகழ்ச்சி--நிகழ்வு, v. noun Occurrence, incident, event, சம்பவம். 2. The present moment. 15)

nekiẕttu (p. 279) v. [causative.] As நெகிழ், v. a. (c.) 23)

pyiṟṟu (p. 296) கிறேன், பயிற்றினேன், வேன், பயிற்ற, v. a. [causative.] To train, to instruct, to teach, கல்விபயிற்ற. 2. To habituate, to accustom, தொழில்பழக்க. (c.) பயிற்றிக்கொடுத்தல், v. noun. Teaching an art, trade, &c. பயிற்றலறியாதவன், appel. n. One not able to teach. 16)

pāṭu (p. 308) s. Occurrence, event, circumstance, உண்டாகுகை. 2. Affliction, suffering, hardship, toil, drudgery, வருத்தம். 3. Experience, endurance, feeling, bearing, அனுபவிக்கை. 5. Ruin, waste, loss, injury, damage, disaster, detriment, அழிவு. 6. Work, labor, means of support, &c.,வேலை. 7. Duty, obligation, accountability; a personal concern or affair, கடமை. 8. A capture, that which is caught or taken; a draught, of fishes, மீன்பிடிக்கை. 9. Nature, quality, attribute, property, disposition, temperament, குணம். 1. Greatness, eminence, superiority, பெருமை. 11. Place, location, situation, இடம். 12. Sign of the local ablative, ஏழாம்வேற்றுமையுருபு. 13. Side, பக்கம். 14. Sound, noise, tone, ஓசை. 15. [in astrology.] The seventh from the rising sign, உதயத்திற்கேழாமிடம். 16. [in astron.] The setting of a planet, the heliacal setting of a planet, அஸ்தமனம்; [ex படு, v.]--In some combinations it is doubled as பாட்டாளி, பாட் டிலே, &c. அதிலேபாடில்லை. No trouble or no loss. பாடுவந்தாற்றாங்கமாட்டேன். If damage come, I will not bear it. இதுஉடன்பாடுதான். This is your duty. பாடெம்மாத்திரம். How much waste? (by melting. &c.) அவரவர்பாட்டிலேபோங்கள். Let each one go to his work. ஒருபாடு. One side. தன்பாடாய். By his own exertions. இன்றைக்குமீன்பாடில்லை. To-day there is no fish. பாடாக, inf. To suffer injury; to perish, கெட. பாடாயடிக்க, inf. To beat severely. பாடாயழிய, inf. To be seriously damaged, to be ruined. பாடாய்முடிய, inf. To turn out disastrously. பாடாய்விழ, inf. To have a dangerous fall. 2. To sustain a heavy loss from a fall--as of a valuable tree, a field of grain, &c. பாடாவறுதி--பாடாவாரி, s. [prov.] A very heavy or severe blow, a loss; confinement to a couch from a severe injury, மிகுபாடு. பாடாவிதி, s. Troublesomeness, distress, disaster, கெடுவிதி; [ex விதி, fate.] (Beschi.) காரியம்பாடாவிதியாய்முடிந்தது. The thing ended unhappily. பாடுகாட்டிவிழ, inf. To lean or fall on one side, through weakness. பாடுகாயம்--பாடானகாயம், s. A mortal wound, as படுகாயம். பாடுசேதம், s. Loss, waste in measuring or melting metals, &c. பாடுபட, inf. To suffer, to endure hardship, pain, trouble. 2. To take pains, to labor hard, to try, to endeavor. பாடுபடவிதித்தாயோதெய்வமே. O, God! hast thou doomed me to suffer thus? பாடுபடுத்த, inf. [causative.] To afflict, to put to pain; to torture. 2. To set to hard labor, to keep one hard at work. பாடுபடுத்திக்கேட்க, inf. To question by torture. பாடுபட்டுத்தேட, inf. To get by labor. பாடுபட்டுப்பிழைக்க, inf. To live by hard labor. பாடுபட்டுப்பெற, inf. To bring forth with great suffering. 2. To attain an object with great labor. பாடுபட்டுழைக்க, inf. To earn by great industry, or pains. பாடுபறப்பு, v. noun. One's cares, anxieties, labor, hardship or drudgery. பாடுபாடாய்விழ, inf. To fall again and again, first on one side and then on the other. பாடுபார்க்க, inf. To attend to one's business, labor, or drudgery. பாடுவாசி, s. Allowance for the waste produced by rubbing or melting gold. அடிப்பாடு, s. Custom, path, &c. See in its place. ஆசைப்பாடு, s. Cupidity. உறுதிப்பாடு--பெரும்பாடு. See in their places. பாட்டாளி, s. A laborious man, neg. பாட்டாளியல்ல. 2. See பாட்டு. பாட்டாள், s. One capable of hard work. 2. [prov.] An idler, சோம்பன். 3. See பாட்டு. பாட்டிலேபோக, inf. [with possessive pron.] To attend to ones own business. See தன்பாடு. 2. [in astron.] To set, as the moon, or other heavenly body. பாட்டிலேவிழ, inf. To fall flat. பாட்டுக்காணி--பாட்டுத்தரை--பாட்டு நிலம், s. [prov.] Waste land; sterile, stony ground. Compare செம்பாடு. 13)