kumai (p. 123) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To be over-boiled or boiled soft, or to a mash-as greens, &c., குழையவேவ. 2. To be in a state of confusion, மயங்க. 3. To faint or droop--as one in a swoon, சோர. 4. [local.] To be hot, sultry, வெப்பத்தாற்புழுங்க. 5. [fig. in poetry.] To be destroyed, அழிய. எல்லாம் ஒன்றாய்க் குமைந்துபோய்க்கிடக்கின்றன. The property of several persons, ancestors, &c., has all settled upon one. 2. The things are all in confusion. 3. Several things are mixed together. குமைந்துகுமைந்துமெலிந்துபோகிறான். He faints every time he is taken up. கண்குமைகிறது. The eye-lids close together (from a predominance of heat in the system). குமைந்துபோக, inf. To be boiled into a mash. 21)

kumpakōṇam (p. 123) s. The town of Combaconum, கும்பகோணம். 2. [fig. vul.] Fraud, humbug, wiles, trick, மோசம். 27)

kullā (p. 127) -- குல்லாய், s. (Hind.) A kind of cap or turban; a night cap, தலைக்குல் லா. 2. [prov.] An out-rigger of a vessel, படவிற்குல்லா. 3. A boat or dhoney with an out-rigger, குல்லாத்தோணி. குல்லாப்போட, inf. To wear a cap. 2. [fig. local.] To confound and ruin one by artifice. கூர்ச்சுக்குல்லா--நெடுங்குல்லா, s. A high cap. தோற்குல்லா, s. A leathern cap. மொட்டைக்குல்லா, s. A flat cap. குல்லாத்தோணி, s. A dhoney with an out-rigger--as குல்லா. 58)

kaiyiḷk (p. 142) inf. [prov.] To become slack --as a grasp. 2. [fig.] To be liberal, bountiful. 73)

koḷuttu (p. 147) கிறேன், கொளுத்தினேன், வேன், கொளுத்த, v. a. To kindle a light; to set on fire; to inflame, ignite. தீப்பற்றுவிக்க. 2. To instigate quarrels; to enkindle strife, சண்டைமூட்ட. 3. To play the lute or other stringed instrument, வீணைமுதலியன வாசிக்க. (p.) 4. To impart, instil, or infuse knowledge, to form the mind, அறிவுகொ ளுத்த. (p.) 5. To light or fire a rocket, பாணங்கொளுத்த. 6. To spread a rumor, தூற்ற. 7. To reprove sharply, கண்டிக்க. 8. v. n. (fig.) To burn, to scorch--as the sun, வெயிற்கொளுத்த. வெயிற்கொளுத்துகிறது. The sun is scorching. பாணத்தைக்கொளுத்தினான். He has lighted [fired] a rocket. அவன் என்னுடைய குற்றத்தையெல்லாங் கொளுத்தி விட்டான். He has blazed abroad my faults. என்மனமெரியும்படிகொளுத்திவிட்டான்..... He made my mind to burn [with anger.] நான்அவனைநன்றாய்க்கொளுத்திவிட்டேன். I gave him a sharp, severe reprimand. கொளுத்திவைக்க, inf. To light, kindle, set on fire. நரம்புக்கருவியைக்கொளுத்த, inf. To play on stringed instruments. (p.) விளக்குக்கொளுத்த, inf. To kindle a light. வீடுகொளுத்த, inf. To set a house on fire. 11)

cami (p. 163) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. [com. செமி.] To become digested--as food; to digest, to be reduced to chyme, சீரணிக்க. 2. [fig.] To become absorbed--as water, சுவற. 3. To rot, decay, பதனழிய; [from Sa. Kshi, to decay, waste.] 4. W. p. 87. SHAMA. [prov.] To be confused, perplexed, thunder struck, ஏங்கிப்போக. 5. v. a. W. p. 262. Kshama. [loc.] To endure, bear patiently, சகிக்க. 6. To restrain, suppress, அடக்க. W. p. 83. SAMA. சமிக்கமாட்டாதவன். One who is impatient, not able to endure. கோபத்தைச்சமிக்கிறான். He restrains anger. (p.) சமித்திருக்க, inf. To be alleviated. (R.) சமித்துப்போக, inf. To be digested --as food. 2. To be thunder-struck, as one on hearing any sad news, கலங்கிப்போக. சமிபாடு, v. noun. [prov.] The time of digestion, சீர்ணிக்குங்காலம். 2. The process of digestion, சீரணித்தல். சமிப்பு, v. noun. As சமிபாடு, 1. 2. Enduring, bearing. பொறுத்தல். சமியாக்குணம், s. Indigestion. (c.) சமியாமை, neg. v. noun. Indigestion. 2. Not enduring, not bearing, சகியாமை. 28) *

tōy (p. 264) கிறேன், ந்தேன், வேன், தோய, v. n. To plunge in water, நீரில்மூழ்க. 2. To bathe, commonly in cold water, and without anointing, குளிக்க. 3. To become wet, soaked, sopped, steeped, நனைய. 4. To mix, to blend, mingle, to commingle, to unite with, as in company, கலக்க. 5. To touch to come in contact with, to be trailed on the ground as a garment or tail, நிலத்திற் பதிய. (நாலடிசிறப்புப்பாயிரம்.) 6. To copulate, to cohabit, புணர. 7. To be implied, hinted, at, alluded to; to be contained or included in, as a meaning by implication, குறிக்கப்பட. 8. (c.) To be curdled, as milk by design, உறைய. 9. To commit one's self in speaking, commonly in the negative, அகப்பட்டுக் கொள்ள. 1. v. a. [prov.] To temper heated metal, by dipping it in water, துவைச்சலிட. (c.) நச்செழுத்துத்தோயப்பாடினான். He has tempered his verses with malign letters. தோயாமற்பேச, inf. To speak in ambiguous terms, so as not to commit one's self, or divulge a secret. (c.) தோயப்பம், s. A pan-cake, தோசை. தோயல்--தோய்வு, v. noun. Mixing, கலத்தல். 2. Bathing, dipping, குளித்தல். 3. As துவையல், which see. தோயல்வாய்த்தல், v. noun. Being properly heated and tempered by dipping in water. 2. [fig. prov.] Availing, as a good opportunity, (lit.) a good dipping. 41)

neruppu (p. 280) s. Fair, தழல். 2. Caloric; principle of fire in the animal system, &c., as தீ, which see. 3. (fig.) Great grief, envy, jealously, rage, fury, &c. நெருப்புநின்றகாட்டிலேதாவதிருந்தாலும்நீர்நின்றகா ட்டிலொன்றுமிராது. Though something may survive a forest conflagration, nothing will remain after a forest inundation; i. e. water is more destructive than fire. நெருப்பெழக்காய்ச்சினான். He heated it hot. பெருநெருப்புக்கீரமில்லை. A great fire is not put out by a little moisture. அவன்நெருப்பு. He is fiery man. வயிற்றிலேநெருப்பாயெரிகிறது. It burns as fire in my belly (heart); spoken of a bereavement, &c. 2. My hunger is very severe. 3. I have a burning sensation internally. காய்ச்சல்நெருப்பாயெரிக்கிறது. The fever rages like fire. நெருப்பணைத்துவைக்க, inf. To keep the fire from going out. 2. To put out the fire. நெருப்பணைந்துபோக, inf. To be quenched, extinguished as fire. நெருப்பன், s. [prov. fem. நெருப்பி.] An angry, malicious, dangerous man, an incendiary, கோபி. நெருப்பாறு, s. A river of fire, said to be in the north beyond Oude. 2. Lava from a volcano. நெருப்பிட, inf. To set on fire. நெருப்பின்சிகை, s. Flame of fire. நெருப்புக்கட்டை, s. A large fire-brand, a log of fire. நெருப்புக்கண், s. Envious eye. 2. The evil eye. 3. A fiery, malicious, furious eye. 4. Frontal eye of Siva, சிவனதுநெற்றிக்கண். நெருப்புக்கண்ணன், s. A malicious man. 2. An envious man. 3. A man with blighting eyes. 4. As அக்கினிக்கண் ணன். நெருப்புக்கல், s. Flint, தீத்தட்டிக்கல், 2. See under கல். நெருப்புக்காடு, s. A conflagration. See காடு. 2. [fig. in combin.] Vehement sunshine, கடுவெயில். 3. Intense anger, fury, rage. நெருப்புக்காடாயிருத்தல். Being in a conflagration. 2. Being very angry. நெருப்புக்கொளுத்த, inf. To kindle To do injustice, tyrannize. 3. To be very severe, as a master in anger giving reproof. 4. To be hot, as the sun. See கொளுத்து. நெருப்புக்கொள்ளி, s. A fire-brand, as கொள்ளி. 2. (fig.) An atrociously wicked man, துஷ்டன். நெருப்புச்சட்டி, s. A fire-pan, a vessel of coals. See தீச்சட்டி. நெருப்புச்சாணை, s. A kind of grindstone. See under சாணை. நெருப்புத்தணல், s. Live coals. நெருப்புத்தண்ணீர்--நெருப்புத்திராவ கம், s. [com. அக்கினித்திராவகம், which see.] Aqua fortis, or nitric acid. நெருப்புத்தூண், s. A column of fire. நெருப்புப்படுதல், v. noun. Being consumed with drought, கடுங்கோடையாதல். 2. (fig.) Suffering oppression, injury, &c., as a village, or country, from a ruler of head man, அமளியாதல். 3. Being destroyed by divine retribution, as the possessions of a wicked man, தேவதண்டனைஅடைதல். 4. Being destroyed, அழிவடைதல், the language of imprecation. நெருப்புப்பற்ற--நெருப்புப்பிடிக்க, To catch fire, ignite. 2. As தீப்பற்ற. நெருப்புப்பற்றவைக்க--நெருப்புமூட்ட --நெருப்புவளர்க்க, inf. To kindle a fire. See தீவளர்க்க. நெருப்புப்பொறி, s. Fire-spark. நெருப்புமணத்்தல், v. noun. Smell of fire; fumigation. நெருப்புமழை, s. A fiery rain, at the universal deluge of fire, from one of the seven classes of clouds. See முகில். நெருப்புமழைபெய்தல், v. noun. Raining fire. 2. (fig.) Acting unjustly, as a government, a head-man, &c., often used as a curse. நெருப்புமூள, inf. To be kindled as fire, to rage as fire. நெருப்புவிழுங்குகோழி--நெருப்புக்கோ ழி. s. An ostrich. See தீக்குருவி. 2. (Beschi.) A turkey-cock, from its red throat, வான்கோழிச்சேவல். நெருப்புவிழுதல், v. noun. Being destroyed by unjust means, or by drought and famine. 2. Falling or being struck out, as sparks from a grind-stone, a flint, &c. 3. Being discomfited, disheartened. 4. As தீவிழ. நெருப்புவீச, inf. To throw about fire, met. To be hasty in a new affair. (R.) நெருப்புறுவிறகு, s. A fire-brand. (p.) நெருப்பைமடமடென்றெரியவிடல், v. noun. Causing fire to flare, and rage. 8)

pcḷai (p. 289) s. [also பசலை, பயளை, prov. பசளி; poet. வயலை, or வயலைக்கொடி.] A class of plants, Spinage, portulaca oleracoa. 2. [fig.] An infant. 3. Manure, compost, எரு, vulgarly, பயளை, 4. Virtue of manure, எருவின்குணம்.--Of பசளை are: கொடிப்பசளை-வெள்ளைப்பசளை, a plant, Basella alba. L. செ வப்புப்பசளை, Basella rubra; கொத்துப்பசளை, Basella lurida; கோழிப்பசளை, a variety of the same; பேய்ப்பசளை, a wild kind of Portulaca; வழுக்கைப்பசளை, Portulaca palimoides. 28)

pccai (p. 289) adj. Green, tender, young, unripe, raw, cool; intense; [ex பசுமை.] பச்சைக்கயர்-பச்சைக்கைப்பு, s. [prov.] Extremely astringent, exceedingly bitter. பச்சைக்கருப்பூரம், s. A greenish kind of drug. See கருப்பூரம். பச்சைக்கல், s. Unburnt brick, சுடாத செங்கல். 2. See கல். பச்சைக்கள்ளன், s. [prov.] A desperate thief, cheat, rogue; a villain. பச்சைக்காய், s. Green fruit, fruit unripe or uncooked. பச்சைக்காய்ச்சி, appel. n. [prov.] A tree with green fruit. பச்சைக்கிளி, s. Green parrot. 2. Green grasshopper. பச்சைக்குங்கிலியம், s. Green resin. பச்சைக்குழந்தை, s. A tender new born infant. பச்சைக்கூடு, s. [prov.] The living body, ஸ்தூலதேகம். பச்சைக்கூட்டோடேகயிலாயஞ்சேர்வாய். You will attain kylaya, the lowest leaven (of Siva.) alive, with vigorous health. பச்சைக்கொல்லன், s. [prov, in burles.] A clumsy blacksmith; i. e. beating cold iron. பச்சைச்சடையன், appel. n. An epithet of B'hairave, a form of Siva. பச்சைத்தடி, s. Green sticks, used in making a bier. விறைத்துப்பச்சைத்தடியாய்ப்போயிற்று. He is grown cold and stiff as a stick; said of one in a fit, &c. பச்சைத்தண்ணீர், s. Cold water, unboiled water. பச்சைத்தாள், s. Green stalks, showing immaturity in the corn. பச்சைத்தோல், s. A raw, untanned skin, a felt. 2. New skin formed on a healing sore. பச்சைநஞ்சு, s. Strong poison. 2. [prov.] An atrocious villain, தீயன். பச்சைநாடன்பழம், s. A kind of plantain with greenish streaks (Beschi.) பச்சைநாபி, s. A strong, vegetable poison. See வச்சநாபி under நாபி. பச்சைபழுக்காஅடைத்தல், v. noun. Painting green and yellow. பச்சைபசேரெனல், v. noun. Being very green, all green, verdant, flourishing, மிகுபசுமையாயிருத்தல். மரகதம்பச்சைப்பசேரென்றிருக்கிறது.....The emerald is very green. தோட்டம்பச்சைப்பசேரென்றிருக்கிறது. The garden is all verdant. பச்சைப்பட்டி, s. [prov.] Raw or undried manure, put on land shortly before sowing, எரு. பச்சைப்பதம், s. Immaturity of grain, &c. 2. The state of not being well boiled. பச்சைப்பயறு, s. A kind of pulse for taking the oil from the head. பச்சைப்பாக்கு, s. Unripe or undried areca-nut. பச்சைப்பாம்பு, s. A kind of green snake. பச்சைப்பாலகன்--பச்சைப்பாலன்-பச்சைப்பிள்ளை. s. A new-born infant. பச்சைப்பால், s. Raw milk. பச்சைப்பானை, s. An earthen pot not burnt. பச்சைப்பிள்ளைத்தாய்ச்சி, s. A woman immediately after child-birth. பச்சைப்புண், s. A raw sore. 2. Sore as the body through pain, hard labor in child-birth, &c. சரீரமெல்லாம்பச்சைப்புண். My body is sore all over. பச்சைப்புல், s. Green grass as plucked for cattle. பச்சைப்புழு, s. Green caterpillars, the palmer worm. பச்சைப்புளுகன், s. A great boaster. 2. A notorious liar. பச்சைப்புளி, s. Exceeding sourness. பச்சைப்புறா, s. A green pigeon, or dove. பச்சைப்பெருமாள், s. A kind of paddy that comes to perfection in three months, ஓர்நெல். 2. Vishnu, விஷ்ணு. பச்சைப்பொட்டு, s. A green spot on the forehead, made with a needle and colouring matter. 2. A green spot on the forehead, to which medical properties are ascribed. 3. [fig prov.]A false show; pretension to wealth, learning, piety, &c., பகட்டு. பச்சைப்பொய், s. A downright lie. பச்சைமண், s. Most earth. 2. Tempered clay, as in unburnt pots-opps. to சுட்டமண். See ஒட்டு, (c.) பச்சைமரம், s. A green or living tree. 2. Unseasoned timber. பச்சைமரம்படப்பார்ப்பான். His look would blight even a green tree. பச்சைமா, s. Flour not well prepared for paste, &c. 2. Raw dough, paste. பச்சையிரும்பு, s. Mere iron. 2. Untempered iron. 3. Cold iron. பச்சையீரம், s. Great dampness, as of soiled clothes, &c., அதிகாரம். பச்சையுடம்பு--பச்சையுடல், s. The tender body of an infant, or a woman after-child birth, மெல்லியஉடல். 2. The body of a person recovering from small pox or other disease that fills it with raw sores, புண்ணானஉடல். பச்சையுப்பு, s. Unmixed salt. பச்சையெண்ணெய், s. Oil not heat.... பச்சைவன்னம், s. Green color, green paint. பச்சைவில், s. The rain-bow. பச்சைவிறகு, s. Green or undried firewood. பச்சைவெட்டு, s. Medicinal minerals used raw, not calcined, எரிபடாமருந்து. பச்சைவெண்ணெய், s. Butter churned from unboiled milk.

pccai (p. 290) s. Greenness, verdure, as பசு மை. 2. Rawness, that which is uncooked, or half cooked--as food; unseasoned--as timber, வேகாதது. 3. Unripeness, immaturity, freshness, இளமை. 4. Rawness of an ulcer, &c., உலராதது. 5. Obscurity, ribaldry, vulgar language, இடக்கர்மொழி. 6. The emerald, மரகதம். 7. Vishnu, விட்டுணு. 8. The planet Mercury, புதன். (சது.) 9. [prov.] Present to a friend, or a new married pair, consisting of fruits, or uncooked grain, உலுப்பை. 1. Offering of fruits to a deity, to avert disease, தெய்வமு தலியவற்றிற்குப்படைப்பது. 11. Indelible green marks in the skin, by puncturing, உடம்பிற் குத்தும்பச்சை. 12. A plant, பூண்டு. (R.) See அ ளத்துப்பச்சை, Cressa Indica. 13. [fig. prov.] Intensity, excessiveness, மிகுதி; [ex பசுமை.] பச்சைகட்டு, s. [prov.] A trifling present of fruits, commonly to a head man, பரிதானங்கொடுக்கை. 2. (fig.) A mitigative medicine, a lenitive, சாந்திம ருந்து. 3. A mitigation, temporary relief. பச்சைகுத்துதல், v. noun. Making marks on the body with a needle and green coloring matter. See. குத்து, v. பச்சைகொடுத்தல், v. noun. Sending a present of fruits to a wedding house, &c. பச்சைபாடி, s. [prov.] A present of vegetables, as பச்சை. பச்சைபிடித்தல், v. noun. [prov.] Seizing on some of the fruits brought to a wedding house--as thr barber, washerman, &c. பச்சைப்படிகொடுத்தல், v. noun. [prov.] Giving raw fruits as presents to Brahmans, pandarams, &c. பச்சையனுப்புதல், v. noun. [prov.] Sending presents, of vegetables, fruits, rice, &c., to a new married pair, &c. 2)

pṭu (p. 291) கிறேன், பட்டேன், வேன், பட, v. n. To come into existence, to occur, to happen, ஆக. 2. To suffer, to be acted upon, to be affected by suffering, வருத்தம்அடைய 3. To hit or strike against, தட்ட. 4. To touch, to come in contact with, as air, oil, or water, தொட. 5. To perish, to die as a tree or other vegetable, கெட. 6. To die a violent death, as in battle, to be killed, சாக. 7. To set, as the sun or moon, அஸ்தமிக்க. 8. To be caught, as fishes, birds or other game; to be entrapped, as rats, &c., அகப் பட. 9. To be impressed on the mind, மன திலுறுதியாக. 1. To form as concretions, salt, or rust; concreting, as a cataract in the eye, சேர. 11. To be contracted, as debts, பொருத்த. 12. To be produced, as flowers, to blossom, பூக்க. 13. To be healed or cured as an eruption, or boil; to be counteracted as poison; (lit.) to die away, மாற. 14. To sound, roar, ring, ஒலிக்க. 15. [in combin.] To be allowable, admissible proper, lawful, practicable, தகுதியாக. 16. To be exposed to, in danger of, on the point of &c., when joined to other verbs; commonly in the past tense with போட or விட, as படப்போக, to hit; படப்போட, to strike. --Note. This word is joined to the infinitive of active verbs forming a passive, செயப்பாட்டுவினை; also of neuter verbs, in the sense of the substantive verb. It is also joined to nouns, forming compound verbs as கடன்பட, கட்டிபட, கண் பட, சினைப்பட, சேறுபட, நஷ்டப்பட, தனிப்பட, பொ துப்பட, &c., which see. உடுத்துப்படுத்துவந்தார். He dressed himself and came. என்மேல்வெயில்படுகிறது. The sun strikes me. கொஞ்சம்பட்டது. It injured slightly. மீன்படவில்லை. No fish are caught. ரகாரம்படஉச்சரி. Express the letter ர very distinctly. சந்தோஷப்பட்டேன். I obtained joy, rejoiced. வீடுநெருப்புப்பட்டது. The house took fire. வரப்பட்டதுன்பம். Suffering which ensued. பட்டகதையுற்றகதை. One's experience as related. பட்டபாடுங்கெட்டகேடுஞ்சொன்னான். He told all his sufferings and wrongs. பட்டுக்கிடப்பாய். May you be slain; an imprecation வருவதுசொன்னேன்படுவதுபடுவாய். I have told you what will come of it, you will be the sufferer. படுவதுபட்டும்பட்டத்துக்கிருக்கவேண்டும். To obtain office you must take great pains. பட்டாலறிவன் சண்டாளன். The base man feels only if he be punished. நான்விழுந்துபோகப்பட்டேன். I was just ready to fall. நாய்வாய்ப்பட்டதேன். Honey defiled by the mouth of a dog; i. e. a competent person rendered unfit by some misconduct. கால்படக்குற்றம்கைபடக்குற்றம். Displeased by the touch of a hand of foot. படாதபாடெல்லாம்பட்டேன். I bore indescribable suffering. படா--படாது--படாமல்--படாமே, [negatives.] Not convenient, that which does not hit, what is insufferable, &c. சிறுமீன்கள்பெருவலையிற்படா. Small fish are not caught in a large holed net. எனக்குமவனுக்கும்படாது. He and I do not agree. படாம். We will not suffer, as படமாட் டோம். படுகட்டை, s. A dead log, உலர்ந்த மரத்துண்டு. 2. [fig and prov.] A useless old person, who ought to die out of the way. படுகளம், s. Field of battle, அமர்க்க ளம். படுகளப்பட்டபன்னாடை. Like the web of the leaf-rib [of cocoa] trodden in the battle-field. படுகாடு, s. A burning place for the dead, சுடுகாடு. படுகாயம், s. A mortal wound, சா வக்காயம். படுகாய்ச்சி, appel. n. [prov.] Tobacco growing on the old stumps, as an aftercrop, மறுதாம்புப்புகையிலை. 2. (fig.) An uncivil person, one of low extraction, உபசாரமறியாதவன். படுகிடங்கு--படுகுழி, s. A pit-fall. படுசூரணம், s. A compound medicinal powder, made by calcining some, and pulverizing other, ingredients, மருந்துத் தூள். 2. See படு, adj. படுஞாயிறு, s. The setting sun. 2. See படு, adj. படுதடி, s. [prov.] A dead stick, a black, &c., செத்தகொம்பு. இந்தப்படுதடியைநம்பிக்கடலிலேபோகிறோம்..... Confiding in this rotten bark, we are venturing out to sea. படுநிலம், s. Desert or barren ground, without water, நீரில்லாநிலம். 2. A burning or burying ground, மயானம். 3. As படுகளம். படுநெறி, s. A rough or rugged way. படுபொழுது, s. Sunset, மாலைப்பொழுது. படுமரம், s. A dead or dying tree, பட்டமரம். படுவதுபட்டவன், appel. n. One who has suffered much, been in low circumstances, is miserable. படுவான், appel. n. West, place of sunsetting, மேற்றிசை--Oppos. to எழுவான். 2. A mortal, அழிவான். படுவை, [2d per. sing. of படு, v.] Thou wilt suffer. பட்டமரம், s. A dead tree. பட்டம், [first person pl.] As பட்டோம், we suffered. பட்டனுபவித்தல்--பட்டுத்தரித்தல், v. noun.] suffering, experiencing, expiating. பட்டுங்கெட்டும்பார்த்தல், v. noun. Endeavoring amidst sufferings and losses. பட்டுத்தெளிய, inf. To learn by experience. பட்டுப்போக, inf. To set, to go down, 2. To be slain in battle. 3. To wither, fade, die. அவன்கவிபாடினால் பட்டுப்போனமரமும் துளிர்க் கும். If he chant, even he dead trees blossom. பட்டுமாய, inf. To suffer the consequences. பட்டுருவ, inf. To pass through, as a musket ball; also பட்டுருவிப்போக. 95)

pṭṭi (p. 291) s. Cattle-fold, or hurdle of which the fold is made, ஆட்டுக்கிடை. 2. [loc.] Batel-leaf folded with areca-nut, lime, &c., for guests, பாக்குவெற்றிலைச்சுருள். 3. A list, அட்டவணை. 4. Prime minister and half brother of Vicramaditya, of Qugein, விக்கிரமாதித்தன்மந்திரி. 5. Theft, robbery, pillage, damage by wild beasts, களவு. (சது.) 6. Looseness of conduct, a loose woman, நெகிழ்ச்சி. 7. A harlot, prostitute, வேசி. 8. Small sea shells, பல கறை; also வட்டி. 9. A kind of shrub, ஓர்செடி. 1. Float, raft, தெப்பம். 11. A child, பிள்ளை. 12. A stripe as பட்டை. 13. [prov.] A measure of land sufficient for a sheep-fold. நிலத்தின்அளவு. பட்டிக்காவல், s. Watch for folded cattle. பட்டிக்குறி, s. [prov.] The mark of the family or tribe branded on cattle, as distinguished from பேர்க்குறி. பட்டித்தனம், s. Fraudulence. deceitfulness. பட்டித்தொழுவம்--பட்டித்தோழம், s. A pound for cattle. பட்டிபெயர்த்தல், v. noun. Removing cattle. பட்டிபெருகுதல், v. noun. Increasing, as one's cattle. பட்டிப்படி, s. Allowance to a boy for folding, and watching cattle. பட்டிப்பொங்கல், v. noun. Boiling rice in the fold, and adorning the cows with flowers, &c., at the Pongul feast. பட்டிமரம், s. A club tied to the neck of mischievous cattle, to prevent their going astray, கொண்டிமாட்டுக்கட்டை. பட்டிமாடு, s. A cow or bullock that strays. See கொண்டிமாடு. பட்டிமுறிக்க, inf. To break out of the fold, கட்டுக்கடந்துபோக. 2. [fig.] To forsake or leave one's company, கூட்டத் தைநீக்க. பட்டிமேய்தல், v. noun. Straying as cattle or wild beasts, and doing damage. பட்டியாய்த்திரிய--பட்டியாய்ப்புறப் பட, inf. To play the whore, to be a prostitute. பட்டியெடுக்க--பட்டிவாங்க, inf. To take a fine a poundage. பட்டியூண், s. [prov.] Hire for folding a flock or herd, to manure another's land, taken at harvest, பட்டிப்படி. பட்டிவாயாட, inf. To scold, to be loose in behaviour and talk, as a prostitute. 138) *

pṇṭvāḷm (p. 292) s. (Tel. வலமு.) Different kinds of implements, &c., பல பண்டம். 2. [fig.] Traits of character. 32) *

pṇṇai (p. 292) s. A large farm-establishment of laborers, slaves, feudal dependants, வாரக்குடி. 2. [fig.] A large family, குடும்பம். 3. A kind of shrub, Celosia albida, ஓர்செடி. (சது.) 4. A class of kitchen herbs, ஓர்வகைக்கீரை. 5. A pad or saddle for a beast, விலங்கின்மேற்சேணம். 6. Field, rice land, வயல். 7. Litter or sleeping place of a beast, விலங்கின்படுக்கை. 8. Tank, pond, குளம். 9. Agricultural land, மருதநி லம். 1. [prov.] A large kind of dhoney, மரக்கலம். 11. A lady's female attendants, மகளிர்கூட்டம். 12. Play of females, மகளிர் விளையாட்டு. 13. (R.) A kind of glue made of the intestines of the சாலி fish, கூரல். Compare பணை, பண். 14. See பண்ணு.--Of பண் ணைச்செடி, there are different species as சிறுப ண்ணை, Celosia sp: comosa; செம்பண்ணை, சே வற்பண்ணை, Celosia cristata; புற்பண்ணை, Celosia monsonia; புனற்பண்ணை, Celosia margaritacea. பண்ணைகுலைவாய். May your family be scattered, ruined, &c., [an imprecation.] நறும்பண்ணை, s. A kind of lily, [port.] Arvore triste de dia. (R.) பண்ணைக்காரன், s. One employed in manuring fields, especially the headman. 2. Headman of the Pariah caste, பறையரில்தலைவன். பண்ணைக்காரியம், s. Affairs of a large farm. பண்ணைக்கிருக்க, inf. To serve as a laborer on a farm. பண்ணைக்கீரை, s. A class of kitchen herbs. பண்ணைச்சுமை, s. A bundle of grain in the straw given to agricultural laborers. பண்ணைபார்க்க, inf. To husband land, to attend to one's farm, &c. 2. [fig.] To manage a large family. பண்ணையாள், s. A plough-man. 2. A laborer of a farm. பண்ணைவீடு, s. [prov.] A storehouse. See பண்டவீடு. பண்ணைவைக்க, inf. To form an establishment of laborers. 2. [prov.] To cook. 3. To make ready a dhoney. 55)