aẕi (p. 32) கிறேன், ந்தேன், வேன், அழிய, v. n. To decay, degenerate, perish, be corrupted, ruined, wasted, blighted, effaced, obliterated, abolished, demolished, annihilated, கெட. 2. To fail (as a promise), be frustrated as a hope, &c., be refuted, தவற. அழிகரு, s. Abortion, கருவழிவு. அழிகுட்டி, s. A miscarriage, an abortion applied chiefly to brutes--the casting of the young, வயிற்றில்மரித்தது. அழிந்தோரைநிறுத்தல், v. noun. One of the eight constituent parts of virtue, அறத்துறுப்பு. அழிபுண், s. A foul ulcer, ஆறாப் புண். (M. Dic.) அழிமதி, s. Waste, extravagance, malicious intention, கெடுபுத்தி. அழிமுதல், s. Waste of property, as of capital, principal, &c. முதலழிவு. அழிம்பு, s. [vul.] The nin-payment of a debt or the non-restoration of another's property from dishonest motives, புரட்டு. 2. Ruin, devastation, injury, damage, கேடு. என்னுடையமைக்கழிம்புபேசுகிறான். He talks of destroying my property. அழிம்புசெய்ய, inf. To damage a thing. 2. To debauch a woman. அழிம்பன், s. [vul.] A spendthrift, a profligate, ஊதாரி. 2. One who makes excuses for not paying debts, restoring property, &c., புரட்டன். அழியாதபத்தினி, s. A name of D'hurupary, the wife of the Pandu princes. அழியாமுதல், s. Property devoted or entailed in perpetuity to a temple or other charity, நிலையான ஆஸ்தி. 2. God, கடவுள். அழியாமை, neg. v. noun. Incorruption, immortality, imperishableness, கெடாமை. அழிவழக்கு, s. An unjust lawsuit, a groundless prosecution, a frivolous or groundless defence, a lost lawsuit, அநி யாயவழக்கு. கற்பழியாதபெண், s. A pure virgin. அழிகை, v. noun. Destruction, decay, ruin, சிதைவு. அழிவு, v. noun. Decay, injury, ruin, loss, desolation, the act of perishing. கேடு. 2. That which has perished of itself, கெட்டது. 3. Fault, immorality, (in a restricted sense,) deviation from rule, குற்றம். அன்றுகண்டமேனிக்கழிவில்லை. Just the same appearance as before. அழிவின்மை, neg. v. noun. Freedom from decay. அழிவுகாலம், s. The time of a universal deluge and destruction at the end of an age, யுகமுடிவு. கடையழிதல், v. noun. Suffering extremely. நிறையழிதல், v. noun. Being disheartened, dispirited, without hope. 7)

aẕi (p. 32) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To blight, blast, ruin, கெடுக்க. 2. To waste, injure, damage, பாழாக்க. 3. To abolish, consume, annihilate, destroy. demolish, exterminate, சங்கரிக்க. 4. To efface, obliterate, குலைக்க. 5. To refute an argument. கண்டிக்க. தேடாதழிக்கிற்பாடாய்முடியும். If you spend what you have not earned, you will suffer. (ஔவை.) கருவழித்திடலுநன்றே. It would be better to destroy the foetus, (to cause abortion.) வறிதினழித்திடார். They will waste nothing in vain. (காசிகரண்டம்.) அழிகட்டு, s. A fabrication either varbal or written to deprive another of his right, a forgery, (a law term), பொ ய்ச்சீட்டு. 2. An excuse, pretence, subterfuge, வீண்போக்கு. 3. Obstacle, impediment, hinderance, தடை. 4. Means used for counteracting magic, poison, &c. மாற்று. அழிச்சாட்டியம், s. Improper treatment, an unlawful or wicked proceeding. வாங்கின கடனைக்கொடாம லழிச்சாட்டியம் பண் ணிவருகிறான். He gives much trouble by delaying to pay the debt. அழிச்சாட்டியக்காரன், s. A turbulent fellow, a bully. அழிப்பு, v. noun. Destroying, ruining, wasting, consuming in an active sense, அழிக்கை. அழிப்பாளி, s. A spendthrift, squanderer, prodigal, profligate, ஊதாரி. 8)

eṭu (p. 73) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take up, lift up, raise, தூக்க. 2. To take off, take away, extract, take out, remove a stain, dirt, humor, &c., or one body from another, chemically, or otherwise combined, ஒன்றிலிருந்தெடுக்க. 3. To undertake, take in hand, enter upon, தொடங்க. 4. To adopt--as a sentiment, &c., receive, take--as one's own, அங்கீகரிக்க. 5. To take a subject, to discourse, write, think on, look out, find a place in a book, &c., ஆராய்ந்தெடுக்க. 6. To adduce (an argument), ஒன்றையெடுத்துப்பேச. 7. To strike (a sound), pitch the key-note, to try the lightness of a bow-string by striking it, இசையெடுக்க. 8. To select, choose, (as a spot, for a house, a well, &c.), தெரிந்துகொ ள்ள. 9. To buy, purchase (chiefly applicable to cloth), வாங்க. 1. To bear, carry, sustain, சுமக்க. 11. To weigh in a balance, நிறுக்க. 12. v. n. [in combination.] To rise, extend itself, become spread, or liffused, to be attacked with pain, &c., மயக்கமெடுக்க. 13. To swell, heave, rise in billows, எழும்ப. 14. To keck, puke, vomit, வாந்தியெடுக்க. எடுக்கத்தொடுக்கவிடான். He will not let me begin; spoken figuratively in allusion to the discharge of arrows. எடுப்பாரும் பிடிப்பாருமுண்டானாலிளைப்புந்தவிப்பும் மெத்தத்தோன்றும். Where there are many attendants much trouble is experienced. பிள்ளைக்குமூக்கெடுக்க. To raise or force out the upper part of the nose of an infant--as a nurse by pressing with two fingers. அரசனாலயமெடுத்தான். The king has built a temple. இந்தப்பாரமெடுக்கமாட்டேன். I am unable to carry this load. அதையெடுத்துப்பேசினான். He took up the subject. யானைதும்பிக்கையினாலேபணத்தையெடுக்கும். The elephant will take up a small coin with his proboscis. ஏரியெடுத்துப்போகிறது. The water of the lake has carried away its embankment. இதினாலிலாகிரியெடுக்கும். This will cause intoxication. சோற்றிலிருக்கிறகல்லையெடுக்கமாட்டாதவன்மோக னக்கல்லைத்தாங்குவானா. Will he who cannot pick out a stone from rice be able to lift the stone architrave of a temple vestibule? i. e. he who is incapable of little matters must be incapable of great ones. விழுந்தவனையெடாமலுதைக்கலாமா. Is it proper to kick, instead of raising, a fallen man? இந்தச்சீலையையெந்தக்கடையிலெடுத்தாய். In what bazaar did you buy this cloth? புல்லெடுக்கிறதரை. Ground covered with an exuberant growth of grass. எடாதஎடுப்பு, s. Living above one's rank, circumstances, means, &c., engaging in an enterprise, beyond one's powers, &c. எடாதஎடுப்பெடுக்கலாகாது. It is improper to engage in an enterprise above one's circumstances. எடுகூலி, s. Porterage, hire for carrying burdens, சுமைக்கூலி. எடுத்தடிமடக்கு, s. Retort, turning a person's reasons or remarks against himself, confuting one by his own arguments, anticipating a person in word, or action, in order to check, or thwart him in his object; interrupting one in speaking, &c. 2. Temerity, rashness; speaking, answering, or acting rashly, துணிவு. எடுத்தடிவைக்க, inf. To begin to step--as a child, காலைப்பெயர்த்துவைக்க. எடுத்தபடி, adv. Suddenly, at once, promptly, extemporaneously. எடுத்தமொழியினெய்தவைத்தல், v. noun. An author's forming rules applicable to the examples he finds-one of the உத்தி. எடுத்தலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which, the weight of the article weighed is used for the scale. எடுத்தாட்சி, s. A thing much in use, வழக்கம். எடுத்தார்கைப்பிள்ளை, s. A docile, tractable, yielding person; one who has no opinion of his own. எடுத்துக்கட்ட, inf. To fabricate, invent. எடுத்துக்கட்டு, v. noun. Fabrication, கட்டுக்கதை. 2. Invention--as of a word. எடுத்துக்காட்டல், v. noun. An author's adducing examples, illustrations, &c. (See உத்தி.) 2. Citing, quoting, &c. எடுத்துக்காட்டு, s. An example, illustration, உதாரணம். எடுத்துக்கைநீட்ட, inf. To help one--as a waiter, or attendant. எடுத்துக்கொள்ள, inf. To take to one's self, தனக்காகக்கொள்ள. 2. To accept, admit, approve, ஏற்றுக்கொள்ள. எடுத்துக்கொண்டுபோக, inf. To take, to carry away. எடுத்துச்சொல்ல, inf. To quote, cite, பிறர்கருத்தைஎடுத்துக்கூற. 2. To give one's own opinion, தன்கருத்தையெடுத்துக்கூற. எடுத்துத்தொடுக்க, inf. To fabricate, invent, எடுத்துக்கட்ட. 2. To pick quarrels, institute a lawsuit, commonly on frivolous grounds, வழக்குப்பிணைக்க. எடுத்துப்பிடிக்க, inf. To hold up and expose little faults to view, தூக்கிக் காட்ட. 2. To encourage, strengthen, establish, திடப்படுத்த. எடுத்துப்பேச, inf. to speak as an advocate, plead for a client, பரிந்து பேச. 2. To offer arguments, treat on, நியாயம்பேச. 3. [with accus. of person.] To praise, commonly one absent, துதிக்க. எடுத்துப்போட, inf. To deprive a person of office, situation, &c., to turn out, displace, dislodge, தள்ளிப்போட. எடுத்தேற்றம், s. Random. எடுத்தேற்றமானவேலை, s. A thing done at random. எடுத்தேற்றியாயிருக்க, inf. To be unequal, uneven, discrepant in size, character, rank, &c.; to be irregular, இணக்கமின்றியிருக்க. எடுபட, inf. To be taken up, out, away, &c., நீக்கப்பட. 2. To rise, part, to be detached, displaced, dislodged, எழும்ப. 3. To be abolished, terminated, அழிந்துபோக. 4. To be led away by evil, ill-advice, நியாயந்தவற. 5. To leave one's station, place of residence, &c., to leave and be no more heard of (used in an ill sense), காணாமற்போக. 6. To be overcome in argument--as a party in controversy, &c., to be confuted, தோற்றுப்போக. அவள்பேச்சினாலயலெல்லாமெடுபடுகின்றது... The whole neighborhood is raised by her clamor. எடுபட்டவள், s. A lewd woman, குடும்பத்தைவிட்டுவெளிப்பட்டவள். எடுபட்டுப்போக, inf. To be raised --as a siege. 2. To be abolished. 3. To be defeated. அங்கிருந்தபள்ளிக்கூடம்எடுபட்டுப்போயிற்று.... The school which existed there formerly has been abolished. உன்னால்நானெடுபட்டுப்போவேனா. Am I to be defeated by you? எடுபாடு, s. Celebrity, a high style of living, notoriety in a good or bad sense, உயர்ச்சி. 2. Abolition, அழிகை. 3. Gaiety, in dress, in a woman, a lax, or lascivious disposition, மேட்டிமை. எடுப்பிக்க, inf. To cause to raise, or lift up. மனிதவதாரமெடுக்க, inf. To assume the human form, to become incarnate. வெறியெடுக்க, inf. To be intoxicated. வெறியெடுத்தவன், s. One who is intoxicated. பெயரெடுக்க, inf. To assume an appearance, a name, a character, &c.; to acquire a name, celebrity. நூலெடுக்க, inf. To disentangle thread. வாயாலெடுக்க--வாயிலெடுக்க, inf. To vomit. தொழிலெடுக்க, inf. To enter upon an occupation. 2. To suspend one from office. பூவெடுக்க, inf. To gather flowers. கிணறெடுக்க, inf. To dig a well. 2. [prov.] To select a spot for a well in reference to the situation of the house and other surrounding objects that ill luck may not result, as also to the nature of a soil or the depth at which water may be found, judged of by the produce of the land, &c. வயிறெடுக்க--வயிறுகடுப்பெடுக்க, inf. To have a looseness. தானெடுத்துமொழிதல், v. noun. [in works of science.] The adoption of rules, or language from other authors. See உத்தி. எடுப்பு, v. noun. The act of taking off, taking up, தூக்குகை. 2. Elevation, உயரம். 3. Taking in hand, undertaking attempt, engagement, தொடங்குகை. 4. Insolence. arrogance, pride, haughtiness, superciliousness, இறுமாப்பு. 5. Elation, a style of living above one's rank, circumstances, மேட்டிமை. 6. Abusive words, நிந்தை. எடுத்தஎடுப்புவிடான். He will not desist from his purpose. வாயெடுப்பாய்ப்பேசுகிறவன். One who talks arrogantly. ஒருவன்மேலெடுப்பெடுத்தல். Publishing the faults of another. எடுப்பாயிருக்க, inf. To be high. எடுப்பானவன், s. A haughty person, an upstart, one who lives above his rank or circumstances, மேட்டிமைக் காரன். எடுப்புச்சாய்ப்பு, Gentility, genteel and obliging behavior, united with display, pomp, grandeur, &c., உயர்வுதாழ்வு. எடுப்புண்டது, appel. n. That which is taken and carried away. எடுப்புத்தேர், s. A small portable shrine for the conveyance of an idol on men's shoulders--opp. to இழுப்புத்தேர். கல்லெடுப்பு, s. A funeral rite. எடை, v. noun. Taking up, தூக் குகை. 2. Weighing, நிறுக்குந்தொழில். 3. A weight, நிறையளவு. 4. Assumption, adoption, ஏற்றுக்கொள்கை. 5. [ex எடுப்பு, to rouse.] Rousing from sleep, &c., எழுப் புகை. See அளபெடை, துயிலெடை, &c. 29)

kulai (p. 127) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become loose--as a knot, a tie, &c.; to be put out of place or form; to be dishevelled, untwisted, unravelled, கட்டவிழ. 2. To disperse--as a company, a flock, &c., to scatter, கலைய. 3. To be relaxed--as the mind from duty, austerities, &c.; to be diverted from its purpose or object, தளர. 4. To fall from chastity, to be violated, கற்பழிய. 5. To be disorganized, deranged, disordered; to suffer dissolution, சீர்குலைய. 6. To be troubled, disconcerted, confused in mind, shaken in purpose, மனந்தடுமாற. 7. To tremble, to be in trepidation, perturbation, நடுங்க. 8. To fear, or shew signs of fear, பயப்பட. 9. To shew signs of anger, சினக்குறிப்புக்காட்ட. 1. To be effaced, blotted out, cancelled, அழிந்துபோக. கொண்டைகுலைந்துபோயிற்று. The hair knot has become loosened, or untied. கட்டுக்குலைந்தது. The tie has become loosened. 2. The laws, customs or usages are abolished, or have fallen into desuetude. கூட்டங்குலைந்தது. The assembly has broken up; the family is scattered. சந்தைகுலைந்தது. The market people are dispersed. கோலமிட்டது குலைந்துபோய்விட்டது. The figures painted on the floor have been effaced. அடுக்குக்குலைய, inf. To be put into disorder--as a row or pile of things. 2. To become deranged--as one's business or circumstances. நியமங்குலைய, inf. To be diverted from a vow or some religious observance. நிலைகுலைய, inf. To fail in one's standing; to be ruined in one's circumstances. 2. To be discouraged; to lose self-command. 3. To be disconcerted, perplexed. 4. To be routed--as an army. 5. To swerve from duty. 6. To be fascinated. முனைகுலைய, inf. To be dispirited, discouraged--as a warrior; to be defeated --as an army. மானங்குலைய, inf. To be disgraced. 2. To be deflowered, to be ravished. மகிமைகுலைய, inf. To lose one's dignity, credit or honor. உருக்குலைய, inf. To be disfigured, to be worn out--as things by use or time. 2. To be emaciated. 3. To be putrefied --as a corpse. வேஷங்குலைய, inf. To be unmasked. 2. To lose one's reputation and character. மேனிகுலைய, inf. To be deformed. 2. To be disordered--as the hair, attire, &c. 3. To be in perturbation, or agitation. 4. To lose freshness, beauty, &c.; to wither--as the body. குலைகுலைய, inf. To tremble, to be in a state of trepidation, to be greatly troubled--as at sad news; to be agitated in mind and body, நடுநடுங்க. குலைவு, v. noun. Loosening, relaxing, கட்டுக்குலைவு. 2. Derangement, disorder, confusion, discomposure, dissolution, தா றுமாறு. 3. Violation, ruin, அழிவு. 4. Disperison, கலைவு. கூற்றையார்குலைவுறார். Who would not tremble at the sight of Yama! குலைவுபட, inf. To be disordered, disorganized, confused. 2. To be untwisted, untied, unfastened. குலைவுபண்ண, inf. v. a. To untie, to loosen, to take apart. 2. To derange; to disconcert; to disorder, &c. 51)

keṭu (p. 137) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. The destroy, annihilate, abolish; to squander, அழிக்க. 2. To damage, tarnish, blast, கேடுறச்செய்ய. 3. To debauch, corrupt, demoralize, violate, ஒழுக்கங்கெடுக்க. 4. To render ungatory--as religious rites, austerities, &c., அவமாக்க. 5. To frustrate, defeat an object; to disappoint, தடுக்க. 6. To neutralize the noxious qualities of poisonous drugs; to temper, தோஷத்தைநீக்க. 7. To counteract poison received into the system, விஷத்தைமுறிக்க. 8. To defeat, முறியடிக்க. 9. To reduce, to emaciate, சுருக்க. 1. [in gram.] To drop, omit; to cut off letters or a letter, ஒழிக்க. கெடுப்பாய். May you do injury. கெடுநினைவு--கெடுபுத்தி, s. Malevolence, malice, an evil mind. கெடுப்பான், appel. n A destroyer, a depraver; a scoundrel. 9)

citai (p. 182) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To injure, spoil, mar, waste, mutilate, கெடுக்க. 2. To abrogate, abolish, annul, resound, கொலைக்க. 3. (நிக.) To sound, ஒலிக்க. 4. To destroy, ruin, demolish, kill, அழிக்க. See சேதி. v. 5. To sunder, divide, cut to pieces, பின்னமாக்க. (Sa. Ch'hida.) 6. To squander, lavish, or waste property, பொருள்செலவழிக்க. 7. [prov. vul. for சிரைக்க.] To shave, shear, &c., மயிர்சி ரைக்க. செய்தாரினல்லார்சிதையாதவர். Those who are greatful for favors, (lit. who murder them not,) are preferable to those that bestow them. (p.) நன்றிசிதைக்க, inf. To be ungrateful, (lit.) to destroy benefits received. (p.) சிதைப்பு, v. noun. Destroying, demolition, ruin, அழிப்பு. 2. Injury, wasting, rout, defeat, &c., கெடுதல். 53) *

tḷḷu (p. 229) கிறேன், தள்ளினேன், வேன், தள்ள, v. a. To push, to shove, to shove, to force forward, to push down, to shove away, துரத்த. 2. To reject, to expel, to cast off, தடுக்க. 3. To forsake, to abandon, to relinquish, to renounce, கைவிட. 4. To discard, to dismiss, to discharge from office, விலக்க. 5. To abolish, annul, abrogate, repeal, அழிக்க. 6. To thrust back, to repel, விலக்க. 7. To extrude, to cast forth, force out-as from a syringe; to drive away, to banish, அகற்ற. 8. To deduct, to subtract, கழிக்க. 9. To discharge an arrow, &c., செலுத்த. 1. To exclude, to omit, to expunge, நீக்க. 11. To launch a vessel, தோணிதள்ள. 12. To refute, to confute, திக்க ரிக்க. 13. To remove a boundary or a landmark, எல்லைபெயர்த்திட. 14. To turn over, to turn back the leaves of a book, திருப்ப. 15. To put forth, to yield as clusters of fruits, குலைதள்ள. 16. (with காலம்.) To pass one's days. (c.) வாயாலும்வயிற்றாலுந்கொண்டுவந்துதள்ளிவிட்டது. It has operated both upward and downward. சனந்தள்ளிச்சாய்கிறது. The people are passing in crowds. (prov.) சுவாமீஎன்னைத்தள்ளாதிரும், O Lord! cast me not off. தத்துத்தள்ளிப்போயிற்று. The danger is past. பாக்கியைத்தள்ளிக்கொண்டான். He forgave a part of the debt. பத்துநாள்தள்ளித்தருவேன். I will give it after of the days. (prov.) தள்ளப்பட, inf. To be dismissed, &c. தள்ளாதவிருந்து, s. An honorable guest; also a near relative. தள்ளி, [used adverbially.] Further off, aloof, away, beyond, distant, remote. தள்ளிக்கொள். Move a little. தள்ளிநில். Stand off. தள்ளிநட. Walk faster, push forward. தள்ளிப்போ. Go further off. தள்ளியிரு. Sit a little further. தள்ளிவாசி. Read further on. தள்ளிப்பாட, inf. To shorten the measure in singing, by rejecting one full syllable. தள்ளிப்போட--தள்ளிவிட, inf. To reject, dismiss. தள்ளிவைக்க, inf. To set a thing a little further off. 2. To cast off or exclude from society. 3. To suspend from an office, &c. 4. To excommunicate. தள்ளுதல், v. noun. Pushing, discounting, banishment, &c., as தள்ளு. தள்ளுதலின்சீட்டு, s. A bill of divorcement. தள்ளுபாடு, v. noun. Being rejected. சந்திரனொன்றுதள்ளியோடுதல், v. noun. Moon's passing within one of the stars of Magha (மகம்) the tenth lunar mansion, or Leo in the Zodiac.--Note. This transit is made the ground of prediction concerning rain, which will be most abundant if only one star is passed, and least, or none at all, if the four are passed. காலந்தள்ள, inf. To pass one's days. See காலம். தொப்பைதள்ள, inf. To be big-bellied. வயிறுதள்ள, inf. To be visibly pregnant. 67)

tirumāl (p. 240) s. Vishnu, as lord of illusion, in the universe, விட்டுணு; [ex மால், illusion.] திருமாலவதாரம், 1. Ten incarnations of Vishnu. 1. Matsya, மச்சம், a fish assumed to kill சோமுகன், an Asura who had stolen the Vedas and hidden them in the sea. 2. Kurma, கூர்மம். tortoise, assumed to support Mount Mandara, used as a churning stick in churning the sea of milk to obtain Amrita, or nectar. 3. Varáha, வராகம், a boar, assumed to open and spread out the earth which இரணியாக்கன் had rolled up, as a scroll, and sunk in the ocean; and to kill him. 4. Narasingha, நரசிங்கம், manlion, assumed to destroy இரணியகசிபன், the younger brother of இரணியாக்கன், who, to avenge the death of his brother, had abolished the worship of Vishnu.--Note. These four were assumed without parents. 5. Váhmana, வாமனம், the dwarf born of காசிபன் and அதிதி to overcome மாபலி by deceit, coming to him as a beggar. 6. Parasurama, பரசுராமன், or the axe bearing Rama, born of சமதக்கினி and இரேணுகை to kill the Kshtriyas who oppressed the brahmans. 7. Ramachandra, இராமன், king of Ayodhya, born of தசரதன் and கோசலை, to kill Ravana, king of Lanka, and other Rakshasas. 8. Balab'hadra, பலபத் திரன், half brother of krishna; his father's name was வசுதேவன், and he had two mothers, தேவகி and உரோகணி. He come to destroy பிரலம்பன் and his Rakshasas. 9. Krishna, கண்ணன், son of வசு தேவன் and தேவகி, came to excite the wars of the Bharata, and to relieve the earth of its over-burdened population. 1. The horse, கற்கி, yet future, and for the purpose of destroying the universe.--Note. The poet Jayadeva places Krishna as the eighth and makes the ninth, Buddha. Another class of fifteen incarnations of Vishnu is given. 1. சனகன், Sanaka. 2. சனந்தனன், Sanandana. 3. சனாதன், Sanáta. 4. சனற்குமாரன், Sanatkumara. Rishis regarded as representatives of Brahma and celebrated in the Bagavata. 5. நரநாராயணன், Naranarayana, a great personage mentioned in the Maha B'harata. 6. கபிலன், Capila, founder of the Sank'hya philosophy. 7. இடபன், Vrishab'ha-Yogi, the first of the twenty-four Jaina saints. 8. நாரதன், Nárada,, inventor of the lute, messenger of the gods, and first of the ten principal Munis. 9. அயக்கிரீவன் ((lit.) the horse-headed), Hayagriva, of the Maha Bharata, to be distinguished from the Asura of the same name. 1. தத்தாத்திரேயன், Dattatreya, mentioned in Bagavata. 11. மோகினி, Mohini, a fascinating female. (See மோ கினி.) 12. யாகபதி, Yágapati, the lord of sacrifices, always receiving the first of the offerings. 13. வியாதன், Vyasa, son of Parásara, arranger of the Vedas. 14. தன்வந்தரி, D'hanvantari, a physician of the gods. (See தன்வந்தரி.) 15. பௌத் தன், Budha, the head of the Buddhist system; by some considered the ninth principal Avatar. திருமாலாயுதம், 5, s. The five weapons of Vishnu. 1. சங்கம் or பாஞ்சசன்னியம், chank; 2. சக்கரம் or சுதரிசனம், a wheellike missile; 3. தனுசு or சாரங்கம், bow. 4. வாள் or நாந்தகம், sword; 5. தண்டு or கௌமோதகி, club.--Note. These are pictured on a metal plate, and worn on the neck as an ornament, or amulet, by children, which is called பஞ்சாயுதம். திருமாலுந்தி, s. The lotus, said to resemble the navel of Vishnu, தாமரை. திருமால்புதல்வன், s. Kama as son of Vishnu, மன்மதன். திருமாளிகை, s. the house of a spiritual preceptor, in the language of his disciples. திருமாளிகைப்பத்தி, s. A gallery in such a house or on a fane. திருமானகரம், s. The heaven of Vishnu, வைகுந்தம்; [ex திருமால்.] திருமுகம், s. A divine face, divine presence, கடவுள்சந்நிதானம். 2. Presence of a great person, பெரியோர்சமூகம். 3. An epistle or edict from a superior to an inferior, சீமுகம். 4. An epistle, நிருபம். திருமுருகாற்றுப்படை, s. A poem. See ஆற்றுப்படை. திருமுழுக்கு, v. noun. The bathing of பார்வதி, under whatever name for purification, திருஅபிஷேகம். 2. Bathing by women with fasting in honor of பார்வதி, ten days in December. திருமுறை, s. A class of sacred writings, odes, &c., திருவாசகம். திருமுற்றம், s. An open space for performing equestrain exercises, கோயிற் சந்நிதி. 2. Temples or sacred places of Vishnu, கோயில். 3. A horse race, course, hippodrome, குதிரைவையாளிவீதி. திருமுன்--திருமுன்பு, s. Divine presence, தேவசன்னிதானம். 2. Presence of a king or other great persons, பெரியோர் சன்னிதானம். திருமெழுக்கு, v. noun. Smearing the floor of a temple and adjacent parts with cow-dung, கோயில்மெழுகுகை. திருமேனி, s. A divine body, form, shape, &c., the person of a deity or saint, திவ்வியதேகம். 2. In some connections, the idol of a temple as a form of the God, விக்கிரகம்.--Note. All forms of deity or nature belong to the female energy. 3. Any ear-jewel worn by females, ஓராபரணம். 4. A plant, குப்பை மேனி, Acalypha, L. திருமேனிகன்றப்பிரம்படிகொண்டசிவனார்...... Siva who was beaten with a ratan so that his divine body was bruised. திருவடி, s. Divine feet, feet of a deity, கடவுளடி. 2. Saints or great one's feet, குருபாதம். திருவடிதீட்சை, s. The guru's placing his feet on the head of the disciple, as one of the modes of dispelling his sin. திருவடிப்பாதுகை, s. The sandals of a great or sacred person. திருவணை, s. Adam's bridge between Ramisseram and Ceylon, சேது; [ex அ ணை.] திருவண்ணாமலை, s. A sacred mountain, as அருணாசலம். திருவமுது, s. Boiled rice presented to a deity, idol or a great person, தெய்வ உணவு; [ex அமுது.] திருவமுதுசெய்ய--திருவமுதுபண்ண, inf. To cook for the idol, or a great person. திருவருட்பயன், s. A treatise in praise of Siva, ஓர்நூல். திருவலகு, s. A besom. See அலகு. திருவல்லிக்கேணி, s. A place sacred to Vishnu in the suburbs of Madras, Triplicane. திருவள்ளுவர், s. The celebrated author of the Cural, குறளாசிரியர். 2. His work, the Cural, குறள். திருவற்றவன்--திருவில்லான், s. An unfortunate person, not prosperous. திருவனந்தபுரம், s. A town on the Malabar coast sacred to Vishnu, Trivandrum. திருவாக்கு, s. The word, declaration or order of a deity, saint, guru, king or other great person; an oracle. திருவாக்குக்கெதிர்வாக்குண்டோ.... Is the word of a high personage to be controverted? திருவாசகம், s. A poem by மாணிக்க வாசகர். திருவாசல்--திருவாயில், s. The gates or door-ways of a temple, including all the openings between the worshipper and the idol, ஆலயவாயில். 2. [prov.] A rest-house built from religious motives, மடம். திருவாசி--திருவாசிகை, s. (com. திரு வாட்சி.) The arch or bow over the head of an idol, of metal, wood, &c., or in painting; or an ornamented arch under which any thing sacred is carried, பிரபை. திருவாடுதண்டு--திருவாழித்தண்டு, s. [prov.] Poles on which an idol is carried in procession, விக்கிரகபீடத்தைக் காவுமரம். திருவாட்சி, s. See திருவாசி. திருவாதிரை, s. The sixth lunar asterism, ஆதிரை. திருவாத்தி, s. A flower tree sacred to Siva. See ஆத்தி. திருவாபரணம், s. The jewels of an idol, தெய்வாபரணம். திருவாய், s. Word, declaration, command, &c., of a deity, saint, guru, king, &c., தெய்வவாக்கு. திருவாய்மலர, inf. To utter, to declare, to speak, as divine person. திருவாய்மொழி, s. A book of note containing praises to Vishnu, ஆழ்வார்பா டல். திருவாரூர், s. A town in the Tanjore district sacred to Siva. திருவாவினன்குடி, s. The mountain town of Parlany, பழனி, one of the six places sacred to Skanda, முருகர்ஸ்தலம். திருவாழ்ங்கோடு--திருவான்கோடு, s. Travancore, a town and country at the S. W. extremity of southern India, ஓரூர். திருவாளன், s. A rich, prosperous man, செல்வன்; [ex ஆளன். திருவானைக்கா, s. A sacred place, near Trichinopoly, ஓர்ஸ்தலம். திருவிருந்து, s. A divine feast; used for the Lord's Supper, திவ்வியவிருந்து. திருவிலி, s. An unfortunate or poor person, தரித்திரி. 2. A widow or one who has lost her beauty, கைம்பெண்; [ex இலி.] திருவிழா, s. A temple festival, உற் சவம். 2. A temple procession. திருவிழாக்கொண்டாட, inf. To celebrate a festival. திருவிளக்கு, s. The lighted lamp of a temple, or as placed before a holy person, கோயிற்றீபம். 2. A lighted lamp as representing a god. திருவிளையாடல், v. noun. Sports of the deity, commonly of a wonderful, or miraculous character, தெய்வவிளையாட்டு. 2. A book treating on the sixty-four wonderful sports of Siva at Madura. அறுபத்துநாலுதிருவிளையாடல். The sixty-four sacred sports of Siva at Madura. திருவிளையாட்டு, v. noun. The wonderful sports of a deity, தெய்வலீலை. 2. [in burlesque.] Tricks, roguishness, frolics, பாடி. திருவுந்தியார், s. A section of திருவா சகம், composed by மாணிக்கவாசகர், Manikavasakar, திருவாசகத்தோருறுப்பு. திருவுளம்--திருவுள்ளம், s. The will of a god, a king, a guru, &c., [ex உளம், உள்ளம், mind.] 2. (fig.) The Supreme Being, கடவுள். திருவுளங்கொள்ள, inf. To approve, in case of a deity, or holy person; to deign, to be pleased. சுவாமிஅப்படியேதிருவுளங்கொண்டிருக்கிருக்கிறார்.... God is pleased to have it so. திருவுளச்சீட்டு, s. A lot cast or drawn. திருவுளச்செயல், s. Providential occurrence, providence. திருவுளமத்தியஸ்தம், s. Appeal to the deity. திருவுளமறிய, inf. To be witness--as the Supreme Being; used only in some form of the verb. திருவுளமறியச்சொல்லுகிறேன். I say it, God being witness. திருவுளம்பற்ற, inf. To speak, said of a deity or great person; to condescend to speak. திருவுளம்வைத்தல், v. noun. A deity, a guru, &c., exercising grace, deigning, vouchsafing. திருவுறுப்பு, s. A female ornament of solid gold bearing the figure of Lukshmi, worn on the forehead, நுதன்மே லணி. See உத்தி. திருவூசல்--திருவூஞ்சல், s. A swing for the idol, used on the last day of the annual festival, and on some other special occasions; a kind of cot, தேவவூச லாட்டு. திருவூஞ்சலாட, inf. To swing the idol. திருவேங்கடம், s. A place sacred to Vishnu, திருப்பதி. See திசை. திருவேடம், s. Sacred dress of siva, or of his followers, such as red cloths, sacred beads, &c. 2. Ear-rings made of gold or copper worn by the பண்டாரம், the தம்பிரான், &c., சிவனடியார்காதணி. திருவேடம்பூண, inf. To wear the distinguishing marks of the Saiva sect. திருவேரகம், s. Trivaraka near Pondichery, one of the six places sacred to Skanda, குமரன்ஸ்தலம். திருவொற்றாடை, s. Cloth for wiping the body of the idol after bathing, or anointing it, விக்கிரகங்களையொற்றுஞ்சீலை. திருவொற்றியூர், s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். திருவோணம், s. The twenty-second lunar asterism, containing three stars in the neck of the eagle, ஓணம். திருவோலக்கம், s. The assembly in the temple before an idol. See ஓலக்கம். 5)

nivirtti (p. 277) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To expiate, cast off, abolish, விலக்க. 175) *

mṭṭm (p. 341) s. Measure, அளவு. 2. Evenness, flatness, சமம். 3. Rule, line, gauging rod, அளவுகோல். 4. Limit, extent, degree, bound, எல்லை. 5. Guess, conjecture, உத் தேசம். 6. Equality in length, height, size, measure, quantity, &c., ஒப்பு. 7. A pony. See பைகோமட்டம். 8. [prov.] A young male elephant, ஆணானைக்குட்டி. 9. Sapling of a plantain, bambu, sugar-cane, &c., வா ழைகரும்புமுதலியவற்றின்கன்று. 1. The smooth round neck of gold-beads, பொன்மணியின் கழுத்து. 11. Moderation, frugality, மிதம். 12. [loc.] Smallness, குறைவு. 13. Whole quantity, sum, &c., leaving no overplus, சமவெண். 14. (சது.) Shield, கேடகம். மட்டம்போட்டான். He did not come. நீர்மட்டம், s. A water-level. 2. An instrument to make a water-level, நீர்மட் டப்பலகை. மட்டக்கோல், s. A rule, ruler, a mason's smoothing rule. மட்டங்கட்ட, inf. To make exact, by line or rule. மட்டசுத்தம், s. That which is well proportioned. 2. [prov.] Entireness, absoluteness, முழுமை. மட்டத்தரம், s. Equality in stature and age, of persons, or beasts, சமானம். 2. Medium quality, நடுத்தரம். 3. Inferior degree, தாழ்ந்ததரம். மட்டத்துருத்தி, s. A small sized perfuming pot. 2. A pump, &c., as சிவிறி. மட்டந்தட்ட, inf. To beat or cut even, to level, சமமாக்க. 2. To remove inequalities, to straighten, ஒடுக்க. 3. To bring down pride, or self-importance, அடக்க. மட்டப்பலகை, s. A meson's measuring or smoothing rule. 2. A carpenter's rule, a ruler. மட்டப்பொன், s. Gold of an inferior quality. மட்டமாக்க, inf. To make level or smooth, சமனாக்க. 2. To abolish, to ruin, to raze, தரைமட்டமாக்க. 3. To take away every thing, நிர்மூலமாக்க. மட்டமாய், adv. Entirely, totally, wholly. 2. Frugally, moderately, as மட்டாய். 3. Without exception. மட்டமாய்த்தறி. Cut off perpendicularly. மட்டமாயெடுக்க--மட்டமாக்க, inf. To make exactly level, remove inequalities. 2. To remove wholly. மட்டமெடுக்க, inf. To take a measurement. மட்டமொட்ட, inf. To attach the circular neck to the orifice of a gold-bead. மட்டம்பார்க்க, inf. To examine the levelness or straightness of a channel, road, &c. 2. To smooth, to level. மட்டம்வெடிக்க, inf. [prov.] To shoot forth, to grow from--as a sapling from the roots of a tree. மட்டலகு, s. [vul. for மட்டஅலகு.] A plane. See திரண்டஅலகு. மட்டவேலை, s. plain work. 2. Rough work, as மட்டிவேலை. 2)