aṭngku (p. 7) கிறேன், அடங்கினேன், வேன், அடங்க, v. n. To obey, yield, become subject to, be subdued, கீழ்ப்படிய. 2. To shrink, become compressed, be reduced in size or vigor, be crammed into, condensed, குறைய. 3. To recede, be repressed, suppressed, restrained, ஒதுங்க. 4. To settle, subside, be laid--as dust, அமைய. 5. To be embodied, incorporated, திரள. 6. To be reduced low--as the system when near death, &c., சாக, ஒடுங்க. அடங்கல், s. All, the whole, மு ழுமை. புரமடங்கலுந்தெறுகணை. The arrow which destroyed the whole of the three cities. (In காந்தம்.) அடங்கலர்--அடங்காதார், s. Foes, insubordinate persons, பகைவர். (p.) அடங்கன்முறை, s. A book which treats of the ceremonies of the Saiva sect, தேவாரம். அடங்காப்பற்று--அடங்கார்பதி, s. A rebellious province, கீழ்ப்படியாதார் இருக் கும் ஊர். அடங்காமாரி, s. An audacious, contumacious, insubordinate woman, மு ரண்டானவள். அடங்காமை, neg. v. noun. Insubordinateness, rudeness, haughtiness, untractableness, கீழ்ப்படியாமை. அடங்காவாரிதி, s. Urine, மூத்தி ரம். 2. Sea salt, கடலுப்பு. பிராணனடங்க, inf. To faint, be in a trance as dead. 56)

āṟṟu (p. 43) கிறேன், ஆற்றினேன், வேன், ஆற்ற, v. a. To cool, refresh, குளிரச்செய்ய. 2. To assuage, appease, alleviate, soothe, console, compose, lull, mitigate, தணிக்க. 3. To slack, loosen what is tied or twisted, முறுக்குத்தளர்த்த. (c.) 4. (p.) To do, act, perform a duty, செய்ய. 5. To bear a weight, தாங்க. 6. To carry, or sustain a burden or calamity, பொறுக்க.--Note. This verb is sometimes used impersonally--as இந்த வழியென்னாலேயாற்றாது. I cannot get along this road. ஆற்ற, inf. [used adverbially.] Greatly, exceedingly, மிகுதியாய். அமிழ்தினுமாற்றவினிதே. Sweeter than nectar. (குறள்.) கணவராற்றமுனிந்தே. The husbands greatly resenting. ஆற்றாக்கேடு, s. Extreme poverty, indigence exigence, great necessity. ஆற்றாச்சண்டி, s. One who perversely persists in application for aid through poverty, one past shame, an insatiable wretch. ஆற்றாத்தனம், s. Insatiableness. ஆற்றாப்பட்சம், s. What cannot be borne, intolerableness--as ஆற்றாமை. ஆற்றாமை, neg. v. noun. Inability to bear--as excessive hunger, pain, &c., சகிக்கக்கூடாமை. 2. Impatience, பொறா மை. 3. Voracity, voraciousness, insatiableness, திருத்தியின்மை. ஆற்றார், s. Foes, opponents, rivals, those who envy one, பகைவர். 2. The poor, the afflicted, தரித்திரர். (p.) ஆற்றிக்கொடுக்க, inf. To cool and give. 2. To help or relieve one at work. ஆற்றித்தேற்ற, inf. To soothe and console. ஆற்றிப்போற்றிக்கொள்ள, inf. To treat guests with civility, விருந்தினரை யுபசரிக்க. 2. To render aid--as to a sick person, to help one in distress, துன்புற்றோ ரைக்காக்க. 3. To console, ஆற்ற. ஆற்றுவிக்க, inf. [causal.] To console, cherish, afford consolation, தணி யச்செய்ய. 2. To inspire with courage, வலிதர. 3. To enable to bear, or endure, உறுதிசெய்ய. ஆற்றல், v. noun. Cooling, assuaging, consoling, &c. 2. Enduring, bearing patiently. 3. Bearing a load.

tāẕ (p. 235) --தாழு, கிறேன், ந்தேன், வேன், தாழ, v. n. To be, or to become low, to sink, to fall, to decline, குறைய. 2. (with accusative or dative.) To bow, to stoop, to do homage, to prostrate in reverence; to be humble, yielding, submissive; to carry one's self humbly, வணங்க. 3. To sink in circumstances, repute, &c., to decline in splendor or power; to decrease, diminish, decay, degenerate, deteriorate, சீர்கெட. 4. To decline--as the sun, சாய. (c.) 5. To be inlaid--as gold; to be set in--as colors; to abide in--as lustre in a gem, பதிய. 6. To tarry, delay, halt, to stop--as a business, தங்க. 7. To prove inferior, to be wanting, to fail in comparison, competition, battle, தோற்க. 8. To be indolent, lazy, சோம்ப. 9. To despond, to be dejected, மனஞ்சோர. 1. To hang down, to be suspended, தொங்க. 11. To desire, to be eager for, அவாவ. 12. (c.) To be deep, to deepen, ஆழ. 13. To sink as a balance, துலைதாழ. 14. To sink in water, அமிழ்ந்த. 15. To be engrossed in an object or pursuit, மனங்கவிய. 16. To slope, to slant, as a roof, &c., சரிய. தாழ்ந்ததுதங்கம்உயர்ந்ததுபித்தளை. Humility is esteemed as gold, proud manners are disdained as the bad stinking of brass. தாழ, inf. used adverbially. Down, below, beneath, low. வெயில்தாழவா. Come when the heat is abated, when the sun is low. தாழவிழ, inf. To fall down. தாழவிட, inf. To drop. தாழப்போக, inf. T descend. தாழாநட்பு, s. Unfailing or undiminished love, friendship, &c. (p.) தாழாமலிருக்க, inf. To be without humility; to be impatient. தாழாமை, s. Pride, haughtiness. தாழ்குழல், s. Pendent female locks. 2. A female. (p.) தாழ்சடை, s. Long, matted, dishevelled locks of an ascetic. தாழ்ந்தமாதிரி, s. An inferior kind. 2. Low conduct. தாழ்ந்தகுணம், s. A lowly temper, calm temper. தாழ்ந்தசாதி, s. A low caste. தாழ்ந்தபலன், s. Inferior reward, slight advantage, scanty profit. தாழ்ந்தபூமி, s. Low land. 2. Poor land, impoverished soil. தாழ்ந்தவயசு, s. Declining age. தாழ்ந்தவிலை, s. A low price. தாழ்ந்துகொடுக்க, inf. To yield, to submit in order to effect an object, or through affability. தாழ்ந்துபோக, inf. To fail in competition or comparison, 2. To degenerate in morals, character, &c. தாழ்வயிறு, s. A hanging belly, சரிந் தவயிறு. 15)