aṉṉiyam (p. 34) s. That which is other, different, heterogeneous, வேறு. 2. That which is strange, foreign, another's, alien, exotic, புறத்தேயத்துள்ளது. 3. [in logic.] That which is of a different species, வித்தியாசமான வருக்கம். Wils. p. 4. ANYA. 4. The Indian cuckoo, குயில். அன்னியகுலம், s. A different tribe. அன்னியசாதி, s. A strange caste. 2. A low caste. அன்னியதாகர்த்தத்துவம், s. Government through subordinate agencies --one of the three prerogatives of the Supreme Being. அன்னியபுட்டம், s. The cooil bird, or Indian cuckoo, குயில்; [ex புஷ்ட, nourished.] Wils. p. 4. ANYAPUSHTA. The crow is supposed to sit upon the eggs of the குயில். அன்னியர், s. Others, strangers, aliens, foreigners. அன்னியோன்னியம், s. Mutuality, reciprocity, interchange, union, friendship, intimacy, sociability, ஐக்கியம். Wils. p. 41. ANYONYA. அன்னியோன்னியாபாவம். [in logic.] Absence of mutual relation--as, குடத்திற்படமில்லை படத்திற்குடமில்லை. There is not the (substance of) cloth in the pot, nor the (substance of) pot in the cloth. Wils. p. 41. ANYONYAB'HAVA. 14) *

arcṉ (p. 22) s. (plu. அரசர்.) A king, prince. இராசா. 2. A supreme master, God, எப்பொருட்குமிறைவன். 3. The planet Jupiter, வியாழம். 4. The title of the chief of the முக்குவர் caste, முக்குவர்தலைவன்.--Note. There were three famous kings; viz.: 1. சேரன். 2. சோழன். 3. பாண்டியன், which see. (p.) அரசரொளி, s. The splendor or glory of kings; it is of four kinds; viz.: 1. கொடை, gifts. 2. தலையளி, condescension. 3. செங்கோல், justice. 4. குடியோம் பல், care of his subjects. அரசர்குணம், s. The three properties of kings; viz.: 1. தூங்காமை, decision. 2. கல்வி, learning. 3. துணிவு, prowess. அரசர்க்குக்குழு, s. The five different officers of a king; viz.: 1. Ministers, மந்திரியர். 2. Soothsayers, புரோகிதர், 3. Generals, சேனாபதியர். 4. Messengers, தூதர். 5. Spies, வேயர். அரசர்க்குத்துணைவர், s. The eight assistants of a king; viz.: 1. Ministers, மந்திரியர். 2. Rulers, கருமாதிகாரர். 3. Relations, சுற்றம். 4. Door-keepers, கடை காப்பாளர். 5. Citizens of his capital, நகர மாக்கள். 6. Commanders, படைத்தலைவர். 7. Cavaliers, இவுளிமறவர். 8. Warriors on elephants, யானைவீரர். அரசர்க்குறுதிச்சுற்றம், s. The five confidential servants of a king, as, Companions, நட்பர்; Brahmans, அந்தணாளர்; Cooks, மடையர்; Physicians, மருத்துவர், and Prophets, நிமித்திகர். அரசர்சின்னம், s. The twenty-one distinguishing marks of a king. See இராசசின்னம். அரசர்நால்வகையியல்பு, s. The four special qualities of kings; viz.: 1. அஞ்சாமை, fearlessness, fortitude. 2. ஈகை, bountifulness. 3. அறிவு, discernment. 4. ஊக்கம், prowess. அரசர்வல்லமை, s. The four acts or powers of kings; viz.: 1. இயற்றல், making acquisitions. 2. ஈட்டல், collecting his revenues. 3. காத்தல், securing them. 4. வகுத்தல், distributing or expending them. அரசனாணை, s. The order or decree of a king, சாசனம். அரசனுயிர்காத்தோன், s. A unicorn, as the fabled protector of a king, காண்டாமிருகம். அரசன்விருத்தம், s. A kind of poem describing the country and magnificence of the king, ஓர்பிரபந்தம். அரசி, s. A queen, இராசஸ்திரீ. 2. A lady, தலைவி. 42)

itaram (p. 45) s. That which is different or foreign, another, அன்னியம். 2. Vileness, lowness, ஈனம். Wils. p. 13. ITARA. 3. Ruin, evil, injury, தீங்கு. (பாரதம்.) 4. Quicksilver, பாதரசம். இதரபதார்த்தம், s. Other things, other objects, வேறுவஸ்துகள். இதரபதார்த்தானவச்சின்னவான்மா, s. The soul undetached, universal spirit undivided by union with a body, தேகப் பிணிப்பில்லாதவாத்துமா. இதரர், s. Strangers, foreigners, aliens, அன்னியர். 2. Inferiors, persons of no worth or character, ஈனர். இதரவிதரம்--இதரேதரம்--இதரேதர வுவமை, s. [in rhetoric.] A reciprocal comparison--as களிக்குங்கயல்போலுநின்கணி ன்கண்போற்களிக்குங்கயலும். Your eyes resemble the carp-fish, and the carp resembles your eyes. [தண்டியலங்காரம்.] 148)

ilangkai (p. 53) s. An inlet or island, an inlet formed in a river, ஆற்றிடைக்குறை. (p.) 2. The island of Lunka or Ceylon, இலங் காபுரி. 3. The fort of Ravana supposed to have been south east of Trincomalie and swallowed up by the sea, இராவணனரண். Wils. p. 714. LUNKA. இலங்காபுரி, s. Kandy, the former capital of Ceylon, இராவணனகரம். 10) *

ivuḷi (p. 55) s. A horse, குதிரை. (p.) இவுளிமறவன், s. A cavalier, a horseman, a warrior, குதிரைவீரன். (p.) 32)

uṭai (p. 59) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become broken--as a vessel; to crack, burst, break in pieces, split, to be fractured--as the skull, &c.; to break with force suddenly, to break or burst open--as a bank or shore; to break open--as a letter or seal, &c.; to be broken--as the skin; to be hurt--as by a wound, தகர. 2. To become broken--as the ranks of an army, to be discomfited, to retreat before the foe, இரிய. 3. To become broken--as the heart with grief, to be disheartened, dispirited, dejected, alienated, &c., to be in despair, மனம்நெகிழ. 4. To fall below in competition, rivalry or comparison, தாழ. 5. To be reduced in circumstances, to become poor, குறைய. 6. To effloresce, open, burst--as a flower, to blossom, மலர. 7. To become untwisted, முறுக்கவிழ. 8. To be reduced in strength, to be debilitated, to be subdued or overcome by any thing, பலமுடைய. (குறள். 19. அதி. 8.) 9. To be divulged or become known as a secret, வெளிப்பட. 1. To be ruined, கெட. நெஞ்சுடைந்தவனாய்ப்போனான். He is dispirited, dejected, &c.; he is in despair. கொப்புளமுடைந்தது. The blister is broken. ஒன்னலருடைந்துபோனார். The enemy was discomfited. உடை, s. Clothes, garments, vesture, dress, வஸ்திரம். உடைநடைபாவனை, s. The mode of dress, the gait, the manner, external appearance. உடையல், s. Any thing broken, a breach, a fracture. உடையல்நெரியல், s. Things cracked and broken. உடைவாள், s. A short scimiter, an accoutrement or article of equipage, சுரிகை. உடைவு, v. noun. A breach, disruption, eruption, infraction, crack, fracture, தகர்வு. 2. Being routed, a discomfiture, defeat, இரிவு. 3. Debility, brokenness of constitution, தளர்வு. 4. [with appropriate words prefixed.] Dispiritedness, dejection, broken-heartedness, despair, மனநெகிழ்ச்சி. 5. Reduction of circumstances from wealth to poverty, கேடு. மனமுடைவானவன், s. A dejected or broken-hearted person. 101)

urimai (p. 64) s. Propriety, peculiarity, proprietorship, appropriateness, property or quality of a person or thing, உரியதன்மை. 2. Heritage, inheritance, hereditary and unalienable rights, சுதந்திரம். 3. Relationship, the ties of consanguinity, இனம். 4. Natural or correlative duty, obligation, கடமை. 5. Love, affection, intimacy, tender regard, friendship, சிநேகம். 6. Liberality, privilege of familiarity, freedom taken or permitted on the ground of relationship, friendship, acquaintance, &c., இஷ்டம். 7. Claim, right, உரித்து. 8. (p.) A wife, மனைவி. உரித்து. A symbolic verb used as a noun with meanings similar to those of உரிமை, being peculiar to a person, or thing--as duty, obligation, property, quality, &c., உரியது. 2. s. Relative duty and care as of a child to his parents, the teacher to his pupils, the Guru to his disciples, the husband to his wife, and vice versa, கடமை. 3. Affection, பட்சம் உரித்தாக்கிக்கொள்ள, inf. To appropriate to one's self, procure a right in, to make one's own, உரிமையாகச்செய்ய. 2. To secure the friendship of one, நட்பாக்கிக்கொள்ள. உரித்தாளி--உரித்தானவன், s. Proprietor, owner, heir, சுதந்திரன். 2. One near of kin, இனமானவன். சபைக்குரித்தானவன். A person entitled to a place in an assembly. என்னுடைமைக்குரித்தானவன். The heir of my property. உரிமைக்கஞ்சி--உரிமைச்சோறு, s. Food prepared for the relations of a deceased person on the day of his death. 2. [prov.] Rice-water poured into the mouth of a dying person as the last token of respect. உரிமைக்கடன், s. The duties and obligations of near relations to perform funeral rites, and to show respect to a deceased person, பிரேதத்திற்குரியவர்கள் செய்யுங்கடமை. 2. The duty of a child to support his father in sickness or other extremity, &c., புத்திரன்பிதாவுக்குச்செய்யுங் கடமை. 3. Obligations of the heir to pay the debts of a deceased person, அவன வன்செய்யவேண்டியகடமை. உரிமைக்கட்டு, s. Consanguinity allowing a marriage connexion, இனக் கட்டுப்பாடு. 2. Preservation of one's rights as a relative. உரிமைக்கலியாணம், s. Marriage within the prescribed degrees of consanguinity. உரிமைக்காணி, s. Inherited land. உரிமைக்காரர், s. Heirs, சுதந்தி ரர். 2. Natural guardians, responsible relatives, உரியவர்கள். உரிமைசெய்ய, inf. To discharge correlative duties, கடமைசெய்ய. 2. To perform funeral rites, கருமாதிசெய்ய. உரிமைத்தத்துவம், s. [prov.] Right or letters of administration to the estate of a deceased person, சுதந்திரதத்துவம். 2. Right of guardianship in a case of minority, lunacy, &c., பாத்தியம். உரிமைபாராட்ட--உரிமைகொண் டாட, inf. To own the obligations one is under to another, on the ground of consanguinity, friendship, religion, country, &c., and to act accordingly, சுதந்திரங் கொண்டாட. 2. To converse with another on the ties of friendship, consanguinity, &c., common between them either to show that such ties exist, or for social enjoyments, சம்பந்தங்கொண்டாட. உரிமைபேச, inf. To urge one's rights, claims, &c. on the ground of consanguinity, usage, occupation, previous services, acquaintance or otherwise, சுதந்திரங்காட்டிப்பேச. உரிமைப்பங்கு, s. Share of an inheritance, சுதந்திரப்பங்கு. உரிமைப்பாடு, s. Relative authority, obligation, &c., உரியகடமை. உரிமைப்பிள்ளை, s. An adopted child entitled to the property of the adopter, சுவிகாரபுத்திரன். உரிமைப்பெண், s. A female in the proper degree of consanguinity to be taken in marriage, விவாகஞ்செய்வதற் குரித்தானவள். உரிமைமண், s. [prov.] Earth thrown on a corpse at its burial, by the near relatives, பிரேதக்குழியிலுரியவர்கள்போ டுமண். உரிமையாட்சி, s. Possession or right of possession of property devolving on a child, which, had the parents been living, would have belonged to them, சுதந்திரவாட்சி. உரிமையின்மை, s. Want of right or privilege. உரிமையெடுக்க, inf. To take possession, to enjoy or claim one's share of an inheritance, produce, &c. உரிமைவழி, s. Consanguinity, lineage, ancestral connection, சம்பந்தமுறை. 2. Inheritance or right of possession from ancestors, தொன்றுதொட்டுவருஞ்சுதந்தி ரம். உரிமைவிட, inf. To give freedom to, to manumit a slave. சொல்லுரிமை, s. A fine emphatic expression. உரியது, s. That which is proper to, peculiar to, tending to, liable to, exposed to, deserved, deserving, worthy of, appropriate to, obnoxious to, உரித்தா னது. இததற்குரியசொல். This is the appropriate word for it. உரியதண்டனை, s. Condign punishment, deserved chastisement. உரியபொருள், s. The primary meaning of a passage, உரியவர்த்தம். 2. Property in which one has a peculiar right, சுதந்திரமானதிரவியம். உரியர்--உரியார்--உரியோர், s. Proprietors, உடையவர்கள். 2. Heirs, சுதந்திரர். 3. Near or responsible relations, சம்பந்த முடையார். 4. The learned, அறிஞர். அன்பிலாரெல்லாந்தமக்குரியர்அன்புடையர்என்பு முரியர்பிறர்க்கு. Those destitute of love live only to themselves, whereas they who possess it are ready to give up their lives (lit. bones) for others. (குறள்.) உரியவன்--உரியன்--உரியோன், s. Proprietor, owner, உடையவன். 2. Heir, சுதந்திரன். 3. A near relation, இனத் தான். 4. One worthy of, deserving of, தக்கவன். 5. (p.) Husband, கணவன். கொலைக்குரியவன், s. One who is worthy of death. இழவுக்குரியவன், s. One whose duty it is to perform funeral rites. எனக்குரியவன், s. One near to me by the ties of consanguinity, friendship, relation, caste, country, &c. உரியள்--உரியாள், s. A wife, மனையாள். (p.) 17)

kc (p. 85) க்கிறது, ந்தது, க்கும், க்க, v. n. To taste bitter, harsh, astringent, &c., கை க்க. 2. To be embittered--as the mind, to be disgusted with, be alienated from, வெ றுக்க. சத்திபதிந்தல்லாதுவிடையங்கசக்கமாட்டாது. Unless divine power be exerted on the mind, sensual objects will not lose their charms. ஒருத்தன்மேலேகசந்திருக்க, inf. To be bitter against any one. கசப்பு, v. noun. Bitterness, astringency, கைப்பு. 2. Disgust, alienation of the affections, வெறுப்பு. துறவிக்குப்பிரபஞ்சங்கசப்பு. Secular things are distasteful to the ascetic. அவ்விரண்டுபெயருக்குட்கசப்புண்டாயிற்று. . . . Those two persons are embittered towards each other. 28)

kruku (p. 96) கிறேன், கருகினேன், வேன், கருக, v. n. To be scorched, scarred, to darken, blacken by fire or the sun, to be tanned--as the countenance; to turn brown and sickly--as growing corn, &c.; to wither from want of water, to be burnt to tinder. சிரங்குகருகிப்போயிற்று. The itch is cured (dried, &c.). கொப்புளங்கருகிப்போயிற்று. The pustule is dried up. மருந்தெண்ணெய்கருகிப்போயிற்று. The medicinal oil is burnt. பயறுகருகிப்போயிற்று. The pulse is burnt in parching. கருகுமாலை, s. The dim evening twilight, மாலைவெளிச்சம். பல்லுக்கருக, inf. To turn dark as the teeth of a person on his death-bed-an indication of approaching death. முகங்கருக, inf. To darken--as the countenance from fear, anger, &c. மனங்கருக, inf. To be displeased, to have the affection alienated. உதடுகருக, inf. To become dried --as the lip. பயிர்கருக, inf. To become sickly --as growing corn. பொரியல்கருக, inf. To be burnt-as dried food. ஈரற்கருக, inf. To be smitten with anguish, fear, shame, &c. கருகல், s. Rice, curry, &c., burnt in cooking, கரிந்தது. 2. Betel leaves, grain or other vegetation scorched and blackened by the sun, கருகிப்போனது. 3. Obscurity in language, abstruseness, மறைபொருளானது. 4. Dimness of the evening twilight, dusk, மாலைவெளிச்சம். 5. v. noun. Being partially charred, or scorched, scarred, embrowned, tanned, தீதல். கருகலானபொரியல், s. A burnt stew or fry. கருகல்வெற்றிலை, s. Betel leaves tanned by the sun. கருகற்சோறு, s. Burnt rice. கருகற்புண், s. A healed or dried sore. 123)

kutirai (p. 120) s. A horse, பரி. 2. Timbers used in cable-making, கயிறுமுறுக்குங்கருவி. 3. The bridge of a violin or other stringed instrument, யாழின்ஓருறுப்பு. 4. Cock of a gun, துப்பாக்கியினோருறுப்பு. 5. The prop of an embankment, நீரையடைக்குமரம். 6. A wooden frame, for casks, &c., குதிரைமரம். 7. The sparrow, ஊர்க்குருவி. 8. The mango tree, மாமரம், குதிரை is employed to denote a mango tree, because its synonym, கொக்கு is a synonym of மாமரம். This is sometimes allowed in poetry. மண்குதிரையைநம்பியாற்றில்இறங்கலாமா? Can one mount a clay-horse and descend into a river? குதிரைக்கடிவாளம்--குதிரைவாய்க்கருவி, s. A bit; a bridle for a horse. குதிரைக்கல்லணை--குதிரைச்சேணம், s. Saddle for a horse. குதிரைக்கழுத்துவட்டவார், s. Harness or trace for a horse. (Rott.) குதிரைக்கௌசனை--கவிசனை, s. A horsecloth or caparison. குதிரைச்சம்மட்டி--குதிரைச்சவுக்கு, s. A horse-whip. குதிரைவாய்வட்டம், s. A horse's headstall or head-rope--as குசை. குதிரைப்பிடரிமயிர், s. The name of a horse. குதிரையிலத்தி--குதிரைலத்தி--குதிரை விட்டை, s. Horse-dung. குதிரைவாயநுரை, s. The foam of a horse. குதிரைக்குளம்பு, s. A horse's hoof. 2. A kind of plant, நீர்க்குளிரி. (M. Dic.) குதிரைமட்டம், s. [vul.] A spirited kind of pony. குதிரைமறி, s. A filly, குதிரைக்குட்டி. 2. A mate, பெட்டைக்குதிரை. கோளிகைக்குதிரை--பெட்டைக்குதிரை, s. A mare. See கோளிகை. வரிக்குதிரை, s. A horse that is not saddled, சேணம்போடாதகுதிரை. வெள்ளைக்குதிரை, s. A white horse. 2. [in burlesque.] Lice in clothes, சீலைப் பேன். 3. Toddy, கள். குதிரைநடை, s. The pace of a horse. குதிரையோட்டம், s. The race of a horse, குதிரைநடை. 2. The fleetness of the horse, குதிரைவேகம். குதிரைப்பாய்ச்சல், s. A horse's gallop. குதிரைவேகம், s. Swiftness of a horse. குதிரைமசாலை, s. A mash; a composition of certain ingredients, used as medicine for horses. குதிரைச்சாலை--குதிரைமால்--குதிரை லாயம், s. A horse-stable. குதிரைச்சீட்டு, s. [prov.] A lottery ticket, a raffling ticket, பந்தயச்சீட்டு. குதிரைப்படை, s. Cavalry--as one of the four constituents of a complete army. குதிரைப்பந்தயம், s. A horse-race. குதிரைப்பந்தி, s. A row or stud of horses; also, the place where they are kept. குதிரைப்பரீட்சை, s. Training of a horse for war. 2. Practice of horse-riding. குதிரைமார்க்கம், s. A horse-course, a path for horses. குதிரைவையாளிவீதி, s. A place or street in which horses are trained. குதிரைக்காரன், s. A horse-keeper, a groom. 2. The owner of a horse. 3. A cavalier, a horseman. குதிரைச்சாணி, s. Horse-dung, குதி ரைவிட்டை. 2. A horse-keeper, குதிரைக் காரன். 3. A horse-doctor, a farrier, குதி ரைவைத்தியன். குதிரைமாறி, s. A petty horse-dealer. 2. (fig.) An underhand dealer. குதிரையாளி, s. A cavalier, trooper. 2. (Rott.) Bhairava, வைரவன். See கருங்குதி ரையாளி. குதிரைராவுத்தன், s. A horse-man, a trooper. குதிரைவீரர், s. (pl.) Cavalry, troopers, cavaliers. குதிரைமாற்ற, inf. To relieve horses by taking a relay. குதிரைமேலேபோககுதிரையேறிப்போ க, inf. To ride on horse-back. குதிரையேற, inf. To ride a horse. 2. To ride on another, in play. குதிரைவிட, inf. To race with horses. 2. To set off in a gallop or trot. குதிரைவிலை, s. An enhanced price; lit. horse price. குதிரையிலக்கணம், s. A description of the nature, properties, classification, marks, &c., of horses. குதிரைவலி--குதிரைவலிப்பு, s. A kind of spasmodic affection, attended with severe convulsions sometimes attacking women after childbirth. குதிரைப்பட்டை, s. [local.] A beam, placed under the roof of a house to support the tiles. குதிரைமுகம், s. The prop of an embankment. 2. (Rott.) The shin-bone, நளகம். குதிரைப்பற்பாஷாணம், s. Red orpiment, or realgar arsenic. குதிரைப்பயிரி--குதிரைப்பசிரி, s. A plant, Trianthema crystallina. L. குதிரைப்பிடுக்கன், s. The name of a tree, ஓர்மரம், Sterculia f&oe;tida, L. குதிரைகொல்லி, s. A plant, ஓர்பூடு, Convolvulus tridentatus, L. குதிரைமசாலி, s. A kind of tree, தேன் மரம். குதிரைவாலி, s. A creeping, spreading plant, Convolvulus tridentatus, L. குதிரைவாலிச்சம்பா, s. A kind of paddy, ஓர்சம்பாநெல். குதிரைவாலிச்சாமை, s. A corn, the seeds of which are eaten, Panicum semiverticillatum. (Nob.) குதிரைவாலிப்புல், s. A grass, Panicum brizoides, L. குதிரைச்சில்லு, s. [prov.] A play among boys, in which the winning party ride on the losing party. 4)

kūṭu (p. 133) கிறேன், கூடினேன், வேன், கூட, v. n. To join with, to combine, coalesce, பொருந்த. 2. To collect or crowd together, to assemble; to congregate, convene muster, கூட்டங்கூட. 3. To associate or consort with one, சங்கர த்தஞ்செய்ய. 4. To unite, knit--as broken bones, பொருந்த. 5. To cohabit, கூடிவாழ. 6. To meet--as rivers in confluence, or as roads, சந்திக்க. 7. To become reconciled, pacified, conciliated, இணங்க. 8. To be able, be possible, practicable, attainable, இயல. 9. To be lawful, expedient, proper, decent, தகுதியாக. 1. To be fit, to be serviceable, to be suitable, பிரயோசனப்பட. 11. To become possessed of, to attain, அடைய. 12. To accumulate, to hoarded or stored up, தொகை சேர. 13. To come to pass, to be brought about, to be effected, சித்திக்க. 14. To be annexed, superadded, அதனமாய்ச்சேர. 15. To come in conjunction--as planets, &c., கிரகங் கள்கூட. 16. To commence, to take place, தொடங்க. 17. v. a. (சது.) To pursue, follow out; to seek, தேட. பன்றியோடுகூடியகன்றும்பீதின்னும். A calf in company with a swine will learn to devour filth; i. e. a man will conform to his associates. இதுஅவனாலேகூடும். He is able to do it. இனிஅவன்கூடான். Henceforth, he will be good-for-nothing. இதுகாரியத்துக்குக்கூடும். This will serve the purpose. நடுவழியிலேகூடினான். He met me in the middle of the road. கூடிப்பிரியேல். Break not (old) friendships. (Av.) அமாவாசைகூடிவிட்டது. [prov.] The time of new moon has already come. ஆளோடேகூடிவிட்டான். He has begun to come into society (from obscurity or boyhood). 2. He is convalescent; he is getting around. ஆகக்கூடியதொகை. The total amount. கூடிக்கொள்ள, inf. To band together; to form an association, to take part in, to side with. 2. To meet together, to assemble. 3. To exceed, surpass. 4. To gain strength and vigor. கூடிவர, inf. To accompany. 2. To prosper, succeed. கூடிநாடித்திரிய, inf. To associate or consort with one, to be on terms of close friendship. கூடாநட்பு, s. False friendship. கூடாவுவமை, s. [in rhet.] A simile in which the comparison is made with a thing having only a hypothetical existence, ஓர்உவமையலங்காரம். கூடாவொழுக்கம், s. Immoral conduct --as of anchorets who in secret break their vows. கூடல், v. noun. Approaching, assembling, &c.; seeking, uniting, cohabiting, being possible, &c.--as the verb கூடு. See also கூடல். s. கூடாமை, neg. [v. noun.] Impropriety, indecorum, பொருந்தாமை. 2. Inability, impossibility, impracticability. கூட்டரவு, v. noun. Collection, aggregate, series, பொருட்கூட்டம். 2. Crowd, association, combination. கூட, inf. [adverbially.] Together, in company, collecting together. 2. Even, also; often in composition with உம். 3. More than due, more than enough, too much; additionally. 4. part. With, together with. எல்லாருங்கூடவாருங்கள். Come all together. குருவுக்குக்கூடப்பயப்படான். He is not afraid even of his guru. அவன்வீட்டிலேதண்ணீர்கூடக்குடியார்கள்.... They will not drink even water in his house--said in disparagement. நான்கூடஅறியேன். I also know it. அவனுக்குக்கூடக்கொடுத்துப்போட்டீர். You have given him too much. ஐந்துரூபாய்கூடத்தந்தார். He gave five rupees in addition. என்கூடவா. Come with me. கூடிய--கூடின, rel. part. Practicable, possible, convenient, proper, &c. என்னாற்கூடியபணிவிடைக்குக்காத்திருக்கிறேன். I am ready to do any service in my power. கூடியமட்டும்--கூடியமாத்திரம். As far or as much as possible; as much as one is able; to the utmost. கூடும். It is possible, proper, fit, practicable, lawful, &c. கூடாது. It is impossible, impracticable, inconvenient, improper, unlawful, unfit, &c. 2. Note to be done--either as command or an entreaty--according to the manner and tone of the speaker. கால்கைகூடாது. My hands and feet are worn out; i. e. with hard work. என்னாற்கூடாது. I cannot; I will not. கூடாதகாரியம். An impossible thing. கூடலர்--கூடார், s. Enemies, foes, aliens, பகைவர். 26)

kōṇmlai (p. 150) --கோணாமலை, s. A seaport in Ceylon, Trincomalie--as திருக்கோ ணாமலை. 18) *

cattiyam (p. 159) s. Truth, veracity, sincerity, உண்மை. 2. An oath, swearing, சபதம். W. p. 885. SATYA. 3. Trial by ordeal, சத்திய சோதனை. 4. (R.) The குறிஞ்சா plant. சத்தியமேகொல்லுஞ்சத்தியமேவெல்லும். Truth is great and will prevail. சத்தியக்கடுதாசி, s. [prov.] An affidavit. (Limited.) சத்தியங்கெட்டவன், s. appel. n. An alien to truth. சத்தியங்கேட்க, inf. To put one on his oath. (c.) சத்தியசம்பன்னன், s. A man of veracity. See சம்பன்னம். சத்தியஞ்செய்விக்க, inf. To administer an oath. சத்தியந்தப்ப, inf. To swerve from truth; to become insincere, to fail in one's promises. சத்தியதரிசனி, s. The title of the author of the சிவஞானபோதம் in Tamil--as மெய்கண்டான். சத்தியநாதர், s. The first of the சித்தர். சத்தியநிருவாணம், s. Entire liberation from births, &c., and consequent supreme bliss. (p.) சத்தியப்பிரமாணம்--சத்தியபிரமாணி க்கம், s. Veracity; pure, unmixed truth. 2. A true oath. (c.) சத்தியம்பண்ண, inf. To take an oath, to swear. சத்தியம்பண்ணிக்கொடுக்க, inf. To take an oath in order to remove another's suspicions. சத்தியயுகம், s. The first of the four yugas, the age of truth, the golden age, கிரேதாயுகம். சத்தியலோகம், s. The highest of the seven upper worlds said by some to be the abode of Brahma, and by the Saivas to be that of Siva, ஓர்லோகம். சத்தியவசனம்--சத்தியவாக்கு--சத்திய வாசகம்--சத்தியவாய்மை, s. A true saying or assertion; an infallible truth. சத்தியவதி, s. The mother of Vyasa, வியாசன்றாய். சத்தியவந்தன்--சத்தியவாசகன்--சத்திய வாக்கி--சத்தியவாதி--சத்தியவான், s. A person of veracity, a faithful person. சத்தியவிரதன், s. One who scrupulously adheres to the truth. 2. One who has taken a vow always to speak the truth. 3. A name of the eldest of the five Pandavas. 4. The twenty-fifth king of the Solar dynasty in the second age (Sa. Satyavrata.) சத்தியவேதம், s. The true Veda, or holy writings. 2. [in christian usage.] The holy scriptures, the Bible. 3. [in Rom. Catholic usage.] The Christian religion. சத்தியவேதக்காரர், s. Christians, also the Romanists. (c.) 62) *

cvṇṭlai (p. 171) --சவண்டிலை--சவண்டி லைமரம், s. A species of fine timber-tree, the Trincomalie red wood, Berria Ammonilla, Roxb. 7)

centūḷ (p. 203) s. Red dust, also dust red from the blood of the slain in battle--oppos to கருந்தூள். (c.) செந்தூள்கருந்தூள்பறக்கிறது. An expression denoting the flerceness of combat or the vehemence of the cavaliers in the battle. 19)