āṟu (p. 43) கிறேன், ஆறினேன், வேன், ஆற, v. n. To abate, relax, cool, grow cold, be refreshed, குளிர. 2. To be appeased, alleviated, mollified, தணிய. 3. To heal as a wound, hurt, &c., சொஸ்தமாக. 4. To rest, repose, இளைப்பாற. (c.) ஆறுவதுசினம். Anger should be appeased. புண்ணாறிற்று. The wound is healed. ஆறாப்பசி, s. An insatiable hunger. ஆறாப்புண், s. An incurable sore, ulcer, &c. மனதாற, inf. To be appeased when angry, be consoled. ஆறுதல், v. noun. Abating, being alleviated, consoled, mitigated, refreshed. ஆற்றிபண்ண, inf. To relieve, aid one by carrying his load, &c., give one rest, respite. 67) *

āṟṟu (p. 43) கிறேன், ஆற்றினேன், வேன், ஆற்ற, v. a. To cool, refresh, குளிரச்செய்ய. 2. To assuage, appease, alleviate, soothe, console, compose, lull, mitigate, தணிக்க. 3. To slack, loosen what is tied or twisted, முறுக்குத்தளர்த்த. (c.) 4. (p.) To do, act, perform a duty, செய்ய. 5. To bear a weight, தாங்க. 6. To carry, or sustain a burden or calamity, பொறுக்க.--Note. This verb is sometimes used impersonally--as இந்த வழியென்னாலேயாற்றாது. I cannot get along this road. ஆற்ற, inf. [used adverbially.] Greatly, exceedingly, மிகுதியாய். அமிழ்தினுமாற்றவினிதே. Sweeter than nectar. (குறள்.) கணவராற்றமுனிந்தே. The husbands greatly resenting. ஆற்றாக்கேடு, s. Extreme poverty, indigence exigence, great necessity. ஆற்றாச்சண்டி, s. One who perversely persists in application for aid through poverty, one past shame, an insatiable wretch. ஆற்றாத்தனம், s. Insatiableness. ஆற்றாப்பட்சம், s. What cannot be borne, intolerableness--as ஆற்றாமை. ஆற்றாமை, neg. v. noun. Inability to bear--as excessive hunger, pain, &c., சகிக்கக்கூடாமை. 2. Impatience, பொறா மை. 3. Voracity, voraciousness, insatiableness, திருத்தியின்மை. ஆற்றார், s. Foes, opponents, rivals, those who envy one, பகைவர். 2. The poor, the afflicted, தரித்திரர். (p.) ஆற்றிக்கொடுக்க, inf. To cool and give. 2. To help or relieve one at work. ஆற்றித்தேற்ற, inf. To soothe and console. ஆற்றிப்போற்றிக்கொள்ள, inf. To treat guests with civility, விருந்தினரை யுபசரிக்க. 2. To render aid--as to a sick person, to help one in distress, துன்புற்றோ ரைக்காக்க. 3. To console, ஆற்ற. ஆற்றுவிக்க, inf. [causal.] To console, cherish, afford consolation, தணி யச்செய்ய. 2. To inspire with courage, வலிதர. 3. To enable to bear, or endure, உறுதிசெய்ய. ஆற்றல், v. noun. Cooling, assuaging, consoling, &c. 2. Enduring, bearing patiently. 3. Bearing a load.

ilaku (p. 52) s. Lightness, levity, lightness of a substance--as of cotton, feathers, &c., what is easy of attainment, இலேசு. Wils. p. 714. LAG'HU. 2. (p.) Minuteness, fineness, நுண்மை. 3. Mark or a mode of time in music, காலதசப்பிரமாணத்திலொன்று. 4. [as அகில்.] A superior sandal tree, agallochum. 5. Ease, respite, intermission, cessation, remission, laxity, relief, mitigation, alleviation, தணிவு. 6. A short vowel, குற்றெழுத்து. இலகுத்துவம், s. The quality of இலகு. இலகுவாக்க, inf. To make easy, to facilitate. இலகுவாய்ச்செய்ய, inf. To do with facility. இலகுவாய்ப்போக, inf. To recover. இலகுவாய்ப்பாய, inf. To leap, tumble. இலகுவாய்முடிக்க, inf. To accomplish an undertaking with ease. 13)

upa (p. 61) . A Sanscrit prefix implying that which is secondary, auxiliary, near by, over, together with, less &c., ஒருபசர்க்கை. Wils. p. 152. UPA. உபகசிதம், s. Laughter, சிரிப்பு. Wils. p. 159. UPAHASITA. உபகதை, s. An ancient anecdote or story told in proof or illustration of a subject, கிளைக்கதை. உபகந்தம், s. Perfume, வாசனை. Wils. p. 153. UPAGANTH'A. உபகரணம், s. Implements, means, materials, apparatus, துணைக்கருவி. 2. Things required for a sacrifice--as grain, ghee, fuel, &c., எத்தினங்கள். 3. Insignia of royalty, அரசசின்னம். Wils. p. 152. UPAKARAN'A. உண்டிமருந்தோடுறையுளுபகரணங்கொண்டுய்த்த னான்காவதம். Furnishing food, physic, lodging and all needful aid to the devout forms the four special duties of the householder. (அருங்கலச்செப்பு.) பூசோபகரணம், s. Things necessary for performing a puja. உபகாசம், s. Ridicule, பரிகாசம். Wils. p. 16. UPAHASA. உபகாரம், s. [opp. to அபகாரம்.] Favor, kindness, benefit, assistance, சகா யம். 2. Use, advantage, உதவி. 3. Protection, patronage, ஆதரிப்பு. Wils. p. 152. UPAKARA. 4. Wils. P. 159. UPAHARA. A donation, a present, a gift, a benefaction, a contribution, ஈகை. உபகாரவபகாரங்களிரண்டுமில்லாதவன். A useless person, one who does neither good nor evil. உபகரிக்க, inf. To render aid, do a kindness, to benefit, favor, help, assist, patronize, உதவ. 2. To bestow, grant, உபகாரஞ்செய்ய. 3. To exercise benevolence--as the deity to souls, தயைசெய்ய. 4. To be affable, polite, obliging, civil, உபசாரஞ்செய்ய. உபகாரகன்--உபகாரன் s. A friend, a supporter, a benefactor, a donor, a liberal person. Wils. p. 152. UPAKARAKA. உபகாரஞ்செய்ய--உபகாரம்பண் ண, inf. To favor, benefit, succor. உபகாரி, s. (mas. or fem.) A benefactor or benefactress, one who gives liberally. 2. An obliging person. லோகோபகாரம், s. Favor or benefit done to the world. பிரதியுபகாரம், s. A favor in return, a recompense. கையுபகாரம், s. Aid by means of the hand--as lending a hand. வாயுபகாரம், s. Aid or help by means of speech--a word in season. பரோபகாரம், s. Favor or benefit to others, philanthropy. Wils. p. 515. PAROPAKARIN. ஜனோபகாரம், s. Favor to mankind in general, philanthropy. உபகிருதம்--உபகிருதி, s. Help, aid, favor, உதவுகை. Wils. p. 153. UPAKRITA and UPAKRITI. உபகேசி, s. Parvati, பார்ப்பதி. (p.) உபக்கிரமம், s. Beginning, ஆரம் பம். Wils. p. 153. UPAKRAMAM. உபக்கிரமிக்க, inf. To begin, ஆ ரம்பிக்க. உபசங்காரம், s. Reduction to original elements--as when the deity destroys the world, &c., அழிக்கை. 2. [in logic.] Refutation, ஆட்சேபம். 3. Excluding, விலக்குதல். Wils. p. 158. UPASUMHARA. உபசத்தி, s. Union, meeting, ஐக் கம். 2. Service, உதவி. 3. Donation, ஈகை. Wils. p. 158. UPASATTI. உபசமனம், s. Tranquillity, cessation from external actions for the purpose of silent contemplations, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHAMA. உபசரணை, s. Civility, compliment, reverence, respect, politeness, உப சாரம். உபசரணைபண்ண, inf. To show civility, respect, &c. உபசருக்கம்--உபசர்க்கம்--உபசர் க்கை, s. A Sanscrit auxiliary prefix, forming a component part of a word, வடமொழிமுதனிலையடை--as பிர in பிரசங்கம், உப in உபசாரம், &c. Wils. p. 159. UPASARGA. உபசாந்தம்--உபசாந்தி, s. Calmness, tranquillity, alleviation, mitigation, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHANTA and UPASHANTI. 2. Kindness, mildness, gentleness, தயை. 3. Freedom from the power and agitation of the passions, the calmness of the mind of the ascetic, விருப்புவெறுப்பின்மை. வியாதியுபசாந்தமாயிற்று. The disease is become milder. வியாதிக்குபசாந்திசெய்யவேண்டும். A remedy must be applied to mitigate the disease. உபசாந்தமானமருந்து, s. A mild medicine. 2. A medicine calculated to mitigate a disease, also an anodyne. உபசாபம், s. Disunion, வேறுபாடு. 2. Treachery, treason, துரோகம். Wils. p. 154. UPAJAPA. உபசாரகன்--உபசாரன்--உபசாரி, s. A polite person, உபசரிப்பவன். உபசாரம், s. Civility, politeness, urbanity, attention to a guest, affability, blandness, மரியாதை. 2. Salutation, compliment, obeisance, complaisance, வாழ்த்து. 3. Reverence, homage, acts of worship, duty, வழிபாடு. 4. A present, உபகாரம். 5. External honors done to a deity or holy person, including sixteen kinds, சோடசோ பசாரம், viz.: 1. தூபம், burning incense. 2. தீபம், placing lamps (before an idol). 3. நைவேத்தியம், eatables. 4. தாம்பூலம், betel and nut. 5. சந்தனம், sandal wood, &c. for anointing. 6. புட்பம், strewing flowers. 7. கர்ப்பூரம், camphor. 8. சலம், water for the feet, &c. 9. எண்ணெய், oil. 1. கண்ணாடி, mirrors. 11. சாமரை, hair fans. 12. குடை, umbrella. 13. கொடி, flags. 14. விசிறி, fans. 15. ஆல வட்டம், large circular fans. 16. வத்திரம், cloths. Wils. p. 153. UPACHARA. உபசரிக்க, inf. To compliment, show respect, to receive and wait on with marks of attention, treat with civility, உபசாரஞ்செய்ய. 2. to make obeisance, மரியாதைபண்ண. 3. To reverence a deity, perform service--as strewing flowers before idols or holy persons, வழிபட. உபசாரஞ்செய்ய--உபசாரம்பண் ண, inf. To treat with civility. உபசாரஞ்சொல்ல, inf. To give compliments, pay respects, to salute. உபசாரப்பணிவிடை, s. Civility, attention, obeisance. உபசாரமறியாதவன், s. A rude, unpolite, uncivil man. உபசாரவசனம், s. Obliging discourse, words spoken in compliment. உபசாரவந்தனம், s. Civilities and obeisance. 27)

cakāyam (p. 153) s. Help, assistance, aid, succor, உதவி. 2. Relief, ease, or alleviation in distress, disease, or pain; improvement in health, amendment, சுகம். 3. Patronage, support, துணை. (Sa. Sahaya. 4. [vul.] Cheapness--as a low or moderate price, மலிவு. (c.) சகாயமாய்வாங்கினேன். I bought it at a cheap price. சகாயவுபாயம்--சகாயோபாயம், s. Helps and means. சகாயன்--சகாயி--சகாயக்காரன், s. An aider, a helper, an assistant, a companion--as in காற்றின்சகாயன். சகாயமாக, inf. To get better, to amend. 2. To become cheap. எனக்குக்கொஞ்சஞ்சகாயமாயிருக்கிறது. I am a little better now. சகாயமாய்ச்சொல்ல, inf. To speak in favor of one. சகாயம்பண்ண, inf. To assist, help, alleviate, ease, relieve, &c. அர்த்தசகாயம், s. Pecuniary aid, பொ ருட்சகாயம். ஆத்துமசகாயம், s. Spiritual benefit-as pastoral instructions, &c. சரீரசகாயம், s. Help afforded by personal labor, &c. (Limited.) வாக்குச்சகாயம், s. Aid by words--as recommendation. 48) *

camaṉiyakaraṇi (p. 163) s. A medicament for scars, tumors, abscesses, இரணத்தழும்பாற்று மருந்து; [ex சமனியம், alleviation, et கரணி, maker.] (நிக.) 4) *

cami (p. 163) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. [com. செமி.] To become digested--as food; to digest, to be reduced to chyme, சீரணிக்க. 2. [fig.] To become absorbed--as water, சுவற. 3. To rot, decay, பதனழிய; [from Sa. Kshi, to decay, waste.] 4. W. p. 87. SHAMA. [prov.] To be confused, perplexed, thunder struck, ஏங்கிப்போக. 5. v. a. W. p. 262. Kshama. [loc.] To endure, bear patiently, சகிக்க. 6. To restrain, suppress, அடக்க. W. p. 83. SAMA. சமிக்கமாட்டாதவன். One who is impatient, not able to endure. கோபத்தைச்சமிக்கிறான். He restrains anger. (p.) சமித்திருக்க, inf. To be alleviated. (R.) சமித்துப்போக, inf. To be digested --as food. 2. To be thunder-struck, as one on hearing any sad news, கலங்கிப்போக. சமிபாடு, v. noun. [prov.] The time of digestion, சீர்ணிக்குங்காலம். 2. The process of digestion, சீரணித்தல். சமிப்பு, v. noun. As சமிபாடு, 1. 2. Enduring, bearing. பொறுத்தல். சமியாக்குணம், s. Indigestion. (c.) சமியாமை, neg. v. noun. Indigestion. 2. Not enduring, not bearing, சகியாமை. 28) *

cāttiyam (p. 176) s. That which is attainable, practicable or possible,சாதிக்கத்தக்கது. 2. [in med.] What is curable or remediable, குணமாக்கத்தக்கது. 3. Result success, completion, அனுகூலம். 4. [in log.] Conclusion, inference, the proposition inferred; that which may be proved--opp. to சாதனம், அனு மேயம். 5. The twenty-second of the astronomical yugas, இருபத்தேழுயோகத்தினொன்று. W. p. 917. SA'DHYA.--Note. In medi cine, diseases are of three classes; viz.: 1. சாத்தியம், those curable; 2. அசாத்தியம். such as are incurable or doubtful; 3. யாப் பியம், those which may be alleviated; some say கஷ்டசாத்தியம் which may be eventually cured. சாத்தியநாமம், s. [prov.] The name of a person inserted in an incantation, to give it effect, மந்திரத்தில்பெயர்வைக்கை. சாத்தியம்வைக்க, inf. To insert the name of the patient, as above, in an incantation. சாத்தியயோகம், s. As சாத்தியம், 5. சாத்தியரோகம், s. A curable disease. சாத்தியகுணம், s. A yielding disposition. 2. As சாத்தியம், 2. 33) *

cānti (p. 176) s. Mitigation, alleviation, pacification, propitiation; a demulcent, an assuasive, தணிவு. 2. Mitigating the evil influence of planets, appeasing malignant demons, &c., in which sacrificial offerings by fire form a principal part, கழிப்பு. 3. Remedy, antidote, பரிகாரம். (c.) 4. Composure of mind, tranquillity, quiescence, mildness, gentleness, சாந்தம். W. p. 838. S'A'NTI. 5. The fourth of the five கலை, expressing the complex organism of the soul. See பஞ்சகலை. சாந்திகழிக்க, inf. To remove the evil influence of planets. See கழி. v. a. சாந்திபண்ண, inf. To appease by ceremonies or otherwise; to propitiate. 2. To allay, to mitigate, alleviate, தணிக்க. தாகசாந்தி, s. Allaying thirst. (Colloq.) வியாதிசாந்தி, s. The removal of disease, recovery of health. வாஸ்துசாந்தி, s. A ceremony to appease the goddess of the earth, when a house, temple, &c., is built;--also at the beginning of the annual temple-ceremonies; [ex வஸ்து, a house, a dwelling.] கிராமசாந்தி, s. A ceremony in honor of the tutelary goddess of a village. See under கிராமம். வயிரவசாந்தி, s. Appeasing the god Bhairava by ceremonies, offerings, &c., by fire at the அந்தியேட்டி of a person who dies a violent death. 51) *

tṇi (p. 222) கிறேன், ந்தேன், வேன், தணிய, v. n. To be allayed, mitigated, alleviated, softened, appeased, calmed, pacified, soothed, ஆற. 2. To abate, grow less, be reduced, குறைய. 3. To grow thick, to be fat, பருக்க. 4. To be extinguished, அணைய. 5. To become cool, as the sun, &c., குளிர. 6. To yield, to submit one's self, தாழ. (c.) 7. To become slack, இளக. 8. [prov.] To be adapted, as the angle of a hoe to the haft, or a coulter to the plough, இசைய. அவன்உனக்குத்தணிந்தவன். He is lower in stature than you. ஒருசொல்லுக்குந்தணிந்துகொடுக்கிறதில்லை. He does not submit to reproof. வீடுவெந்துதணிந்துபோயிற்று. The fire, in the burning house is subdued. தணிந்தவன், appel. n. A humble, sedate person. 2. One born in a medium rank. 3. One whose bodily health is restored after sickness. தணிந்திருக்க, inf. To be extinguished, as a fire; to be soothed as an exasperated mind, to be subdued as a mob, to be moderated as a fever; to be lower, &c., in height. பிள்ளையிப்பொழுதுதணிந்திருக்கிறது. The child is now well. தணிந்தவிலை, s. A low price, a reduced price. தணிந்தவேளை, s. The cooler time, as evening. தணிய, inf. (adverbially.) Humbly, submiss'vely, calmly, &c. தணிவு, v. noun. Abatement, mollification, mitigation, alleviation, diminution, தணிப்பு. 2. Calmness, submission, mildness, coolness, softness, சாந்தம், 3. Inferior in quality or performance, குறைவு. 4. Lowness as to height, கீழ்மை. அவனுக்கிவன்வேலையிலேதணிவு. This one is inferior to the other in work. [prov.] தணிவாயிருக்க, inf. To be humble, to be quiet, to be lower in stature. தணிவானபுடவை, s. Inferior cloth. தணிவானபேச்சு, s. Conciliatory language, blandishment. தணிமை, s. Abatement, alleviation, &c. தணியாதகோபம், s. Unextinguishable hatred. 46)