iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

ēṟu (p. 79) கிறேன், ஏறினேன், வேன், ஏற. v. n. [also used with the impers. terminations.] To rise, rise--as the heavenly bodies-as a kite, &c.; to emerge, இவர. 2. To get upon, mount, to ride a horse, a vehicle, வாகனமேற. 3. To enter, to penetrate--as a nail, a probe, a thorn; as thoughts or advice into the mind, &c., தைக்க. 4. To embark, to get into a boat or vessel, to be laden--as cargo, கப்பலேற. 5. To be elevated, high, beyond, &c.; to exceed mediocrity, to be excessive, redundant, superfluous, உயர. 6. To exceed in number, weight, measure, to rise in price, quality, &c., தொகைமுதலியவதிகரிக்க. 7. To pervade, to be diffused through the blood--as poison, நஞ்சேற. ஏறுகாலிறங்குகால்பார்க்க. To trace the track of an animal up and down a hill, to or from the water, &c.--as a hunter. குதிரையேறிவந்தான். He came on horseback. பயிரேறிவிட்டது. The corn is grown up. சொன்னதுமனதிலேறவில்லை. It did not enter his mind, he did not take notice of what was said. மாவேறமலையேறும். Small sums make a large total, lit. mountains are formed from atoms. இந்தத்தோணியிலெவ்வளவேறும். What is the tonnage of this dhoney? ஏற. [inf. of ஏறு, used adverbially.] High, much more, exceeding, மிக. அரைப்படிக்கேறக்கொடு. Give me more than half a measure. இதேறப்பெறும். This is worth more. விலையேறப்பெற்றது. That which is obtained at a high price. 2. That which is valuable, precious. ஏறக்கட்ட, inf. To build up, to edify, உயரக்கட்ட. 2. To refuse selling that the price may be increased, தானிய மேறக்கட்ட. 3. To be restrained, or to withhold as the clouds from raining, or a cow from giving milk, மழைமுதலியபெய் யாதிருக்க. 4. [local.] To collect scattered grain in a heap, இறைந்ததானியத்தைக்கூட்டிச் சேர்க்க. வானம்மழையேறக்கட்டிவிட்டது. The heaven has withheld the rain. ஏறக்கட்டித்தூக்க, inf. To hang up a thing. 2. To hang one up by the hands--as a school boy, a slave, &c., in order to flog him. ஏறக்குறைய--ஏறத்தாழ, s. More or less, about right, nearly. ஏறக்குறையப்பேச. to insult, to abuse. நூறுபேருக்கேறக்குறைய. About one-hundred persons. ஏறச்செலவழிக்க, inf. To spend extravagantly. ஏறவாங்க, inf. To buy cheaper, நயமாகவாங்க. 2. to be drawn up, distorted--as the neck by cold, &c., கழுத்தேற வாங்க. ஏறவிட, inf. To keep off a vessel from shore, மரக்கலத்தைக்கரைக்குத்தூரவிட. 2. To keep near to the wind--as a vessel, காற்றுமுகமாய்விட. 3. To turn a vessel to the shore, கரைசேரவிட. ஏறவிட்டேணியைவாங்கினதுபோல். Like removing the ladder a person has ascended. ஏறவிறங்கப்பார்க்க, inf. To stare at one, to gaze at one from head to foot, கேசாதிபாதமீறாகப்பார்க்க. நடந்தேற, inf. To be accomplished, to succeed. கரையேற, inf. To land, disembark. 2. To attain the shores of final salvation. ஏறாங்கடைசி, s. [prop. ஏறுகடை.] The very end, அறமுடிவு. ஏறாமேடு, s. A height which one cannot reach, or to which water cannot rise, உயர்ந்தமேடு. 2. An enterprise above one's power, செய்யக்கூடாதகாரியம். 3. An inconvenient engagement, unsuitable contract, &c.--as an unequal marriage, ஒவ்வாமை-- in use, ஏறாங்கடை ஏறிக்கொள்ள, inf. To establish one's self in a high office, &c., to arrive at a high state or sanctity, or to attain a higher degree in religion. See நிலை or பாதம். சாதியிலேயேறிக்கொண்டான். [prov.] He has risen in caste by marrying in a higher family (spoken sarcastically). ஏறிட, inf. To stick into, to cause to enter, to pierce, புகப்பண்ண. 2. To place, set up, fix, ஏற்ற. வில்லைவளைத்துநாணேறிட்டு. Bending the bow and fixing on the bowstring. பருவிற்சலாகையையேறிட்டான். He introduced the probe into the sore. ஏறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look up. 2. To attend to one when speaking. 3. To look or stare at a person. என்னையேறிட்டுப்பார்க்கவில்லை. He did not even cast a look at me, he took no notice of me. Amongst the Hindus it is not deemed respectful to look at a superior in the face; even when addressing him or receiving his directions. ஏறுகடை, s. The very end, the extremity, முடிவானகடை. ஏறுகுதிரை, s. A riding horse. ஏறுக்குமாறு--ஏறுமாறு, s. Improper, unruly, or vicious behavior, தாறுமாறு. ஏறுசலாகை, s. [prov.] In building, a large lath passing through the ends of rafters, கைமரங்கோக்குஞ்சலாகை. ஏறுதுறை, s. A port, place of embarkation, exportation, &c., துறைமுகம். ஏறுநெற்றி, s. A high forehead (regarded as a fortunate mark in a man, but unlucky in a female--as calculated to cause an untimely death to her husband), also a mark of a masculine, imperious and irrascible temper, அகன்ற நெற்றி. ஏறுபடி, s. An extra batta or allowance above the stated proportion, to a servant, for expenditure in the temple, for an entertainment, &c., அதிகப்படி. ஏறுபெட்டி, s. [prov.] A toddydrawer's basket for carrying toddy, கள் ளேறுபெட்டி. ஏறுபொழுது, s. The sun as it rises toward the meridian. ஏறுமிராசி, s. The constellation in the sun's path from the equator to the northern solstitial point, உச்சத்திற்கேறு மிராசி. See இறங்குமிராசி. ஏறுவட்டம், s. The difference, less or more than sixty Indian hours, in the passage of the moon through any of the asterisms, also the difference in the கர ணம் and யோகம் as affected thereby, நட் சத்திரமுதலியனநாழிகையேறுமுறை. 2. In the division of the inheritance of lands, trades, &c., the excess above or the deficiency in equal shares, பங்கினளவுக்கதிகமா னநிலமுதலியன. ஏறுவால், s. A long tail--a good sign in certain animals, நீண்டவால். பசுஏறுவாலுமெருதுகூழைவாலும். A long tail for a cow and a short one for a bull are desirable. ஏறுவெய்யில். Increasing heat or sunshine as the sun rises towards the meridian, காலைவெய்யில்--opp. இறங்குவெய் யில். ஏறெடுக்க, inf. To lift up the head, eyes, &c., மேலெடுக்க. 82)

kẕi (p. 98) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To pass by, pass from, go, remove, depart from, to pass through or over a river, &c., to pass away, lapse, கடக்க. 2. To pass at time, a season, prosperity, adversity, &c.; to elapse, become spent, செல்ல. 3. To pass--as excrements, மலங்கழிய. 4. To be discharged, voided--as semen, &c., விந்துகழிய. 5. To be separated or detached from, நீங்க. 6. To be abated, deducted, discounted, &c., ஒழிய. 7. To be rejected, exempted, released, excused, &c., விலக்கப் பட. 8. (p.) To be excessive, copious, abundant, intense, to be great in quality or quantity, மிக. 9. To expire, cease, die, சாவ. சந்தைகழிந்தது. The market is broken up, the fair is over. அவனுக்குவயிறுகழிகிறது. He has a looseness. கழிகடை, s. The worst, either as to persons or things; refuse, that which id base, rejected. கழிகெட்டது, appeal. noun. That which is reprobate, refuse, rejected, the worst, lowest, vilest, மிகக்கெட்டது. கழிகெட்டவன், s. [prov.] A reprobate fellow, a vile wretch, மிகவுங்கெட்ட வன். கழிபிறப்பு, s. The birth preceding the present, முற்பிறப்பு. (p.) கழியுடல், s. A skeleton, ஊன்க ழிந்தவுடல். (p.) வாழ்நாட்கழிய, inf. To pass, as one's lifetime. ஏழரைகழிய, inf. To expire, as the seven and half years of Saturn's malign influence. See ஏழு. ஊன்கழிந்தவெலும்பு, s. Purebones, bones stripped of flesh. கலன்கழிமடந்தை, s. A widow, a woman who has lost her marriage symbol. கழிச்சல், v. noun. Flux, looseness, கழிதல். 2. [vul.] Cholera, epidemical flux, பேதியாதல். கிராணிக்கழிச்சல், v. noun. A continued looseness. இரத்தக்கழிச்சல், v. noun. The bloody flux. கழிதல், v. noun. Passing, கடத்தல். 2. Dying, சாதல். 3. Walking, நடத்தல். 4. Abundance,மிகுதி. கழியல், v. noun. Departing, passing, separating, கழிதல். 2. Any thing rejected, கழிக்கப்பட்டது. கழிவு, v. noun. Passing, leaving, separating from, discharge--from the bowels, a sore, &c., கழிகை. 2. Copiousness, abundance, excess, superfluity, intensity, surplus, redundancy, மிகுதி. 3. Things ejected or left, refuse, leavings, dross, scoria, கழிகடை. 4. Exception, release, exemption, rejection, elimination, நீங்குகை. 5. [in arithmetic.] Subtraction, கழிப்புக்கணக்கு. 6. Deduction, abatement, defalcation, discount, premium, allowance, தள்ளுபிடி. 7. Remainder in arithmetic, சேஷம். 8. [in logic.] Inference by implication of opposite, as when it is said of two persons, that one is enlightened by virtuous deeds, we infer that the other is darkened by the retributions of vice; or in a case of robbery between two-that one is honest, that the other is the thief, பாரிசேஷம். 9. That which is secondary, inferior, any thing bad or inferior in quality, base, vile, இழிவு. கழிவில்லை. There is none rejected. 2. There is no abatement, deduction, discount, &c. கழிவானசரக்கு, s. Rejected goods. கழிவுநிலம், s. Waste land--as stony or brackish among good land. பத்திலொன்றுகழிவு, s. A deduction or premium of one in ten. 69)

kẕi (p. 98) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To reject, expel, cast off, discard, exclude, dislodge, remove, strip off, separate from, detach, climinate, அகற்ற. 2. To evacuate, void, discharge, emit, pass excrements, நீக்க. 3. To except, leave as refuse, abandon, ஒழிக்க. 4. [in arithmetic.] To subtract, subduct, கணக்குக்கழிக்க. 5. To deduct, abate, குறைக்க. 6. To discount, remit, தள்ளிக்கொடுக்க. 7. To cut off-as the hair, to pare off the nails, &c., to clear off, clear away, smooth off--as knots by cutting; to prune, lop off, தழைமுதலியனகழிக்க. 8. To cast off--as exuvi&ae;, கழற்ற. 9. To pass time, spend time, காலம்போக்க. 1. To exempt, release, free from duties--as postage, விலக்க. கட்டிக்கழித்தபுடவை. Cast-off garments. சாத்திக்கழித்தமாலை. Garlands formerly put on an idol taken off before another ceremony. காலத்தைவீணிலேகழித்துவிட்டான். He spent his time in vain. மாடுதின்றுகழித்தது. The cow having eaten enough, rejected what remained. உறைகழித்தவொள்வாள். Glittering drawn swords. கழித்துக்கொடுக்க, inf. To make an allowance in another's favor. தீட்டுக்கழிக்க, inf. To purify from ceremonial uncleanness--as after childbirth, &c. வருந்திக்கழிக்க, inf. To pass time in suffering. மலங்கழிக்க, inf. To pass excrement. கண்டுகழிக்க, inf. To enjoy to satiety--as earthly good. 2. To be deprived of appetite by having much to do with food--as cooks, &c. சாந்திகழிக்க, inf. To remove the evil influence of planets by presenting offerings to them, &c. எச்சில்கழிக்க, inf. To purify a place where some one has taken food. கழித்தல், v. noun. The act of rejecting. கழிப்பு, v. noun. Expulsion, rejection, emission, கழிக்கை. 2. Offering to planets, demons, &c., to remove their malignity, சாந்திகழிக்கை. 3. Blemish, defect, fault, குற்றம். 4. That which is refused, rejected. 5. [in arithmetic.] Subtraction, கழிப்புக்கணக்கு. கழிப்புக்கழிக்க, inf. To expel malign influence by offerings. This is done by waving boiled rice, cakes, &c., over the head of the patients after which the materials used are thrown away. 70)

kūṭṭu (p. 133) கிறேன், கூட்டினேன், வேன், கூட்ட, v. a. To unite, conjoin, combine, connect, இணைக்க. 2. To collect together, to assemble, சேர்க்க. 3. To compound, mingle, commix, amalgamate, கலக்க. 4. To add, cast or sum up; to aggregate, தொகைப்படுத்த. 5. To increase--as interest, salary, allowance, price, &c.; to enhance, to augment, அதிகரிக்கச்செய்ய. 6. To add--as ingredients in food, medicine, &c., கூடச்சேர்க்க. 7. To receive, take, or admit one into a company, party, class, society, partnership, &c., சபை முதலியவற்றிற்கூட்ட. 8. To accumulate, hoard, to store up, to treasure up, சேகரிக்க. 9. To sweep; to gather--as sweepings, பெருக்க. 1. To draw one over to a party, to enlist, to engage; to proselyte, to convert, கட்சி முதலியவற்றிற்சேர்க்க. 11. To append, to attach, to annex, to subjoin, to superadd, கூட்டிவைக்க. 12. v. n. [prov.] To from-as pus &c., உண்டாக்க. கூட்டிக்கட்ட, inf. To gather and tie up--as hair, &c., சேர்த்துக்கட்ட. 2. To encroach on another's land, எல்லை கட்ட. 3. To tie together--as the hands, or the hands and feet; &c. கூட்டிக்கொடுக்க, inf. To give more --as salary, price, &c., to superadd. 2. To add interest to principal and pay it at once. 3. [low.] To pimp, &c. கூட்டிக்கொள்ள, inf. To add an ingredient to medicine or one's food. 2. To take one in company, admit into society, or receive to office, &c. இன்று போசனத்துக்கென்ன கூட்டிக்கொண் டாய். What have you eaten with your food rice to-day? கூட்டிக்கொண்டுபோக--கூட்டிப்போக, inf. To take in company, to take along; to carry, convey. 2. To gather up and take away. கூட்டிச்சேர்க்க, inf. To collect together. கூட்டிப்பிடிக்க, inf. To hold together --as things in the hand. 2. To encroach upon--as lands. 3. To grasp, take up, or thumb too much, in measuring cloth, &c. 4. [local] To receive, entertain, treat with kindness--as a repenting prodigal. கூட்டிமுடிக்க, inf. To gather up and tie the hair. 2. To accomplish, to bring about--as the deity, or as the actions of former births, producing their proper fruits--little used. கூட்டிவிட, inf. To pimp, to pander, (low.) 2. To send along. கூட்டிவைக்க, inf. To accumulate, to lay up, to deposit. 2. To cause to succeed. 3. To bestow enjoyments on one --as the deity in granting a wife, sexual enjoyment, &c. தெய்வங்கூட்டிவைக்கவேண்டும். May God send prosperity. கூட்டுவிக்க, inf. To join together, reconcile. 2. To cause to be swept, &c. இதழ்கூட்ட--சொண்டுகூட்ட, inf. [prov.] To join the lips in speaking. See under இதழ். கறிகூட்ட, inf. To mix ingredients for curry. சுருதிகூட்ட, inf. To tune the voice, or instruments before performing. 2.To accompany the singing by an instrument, or the voice sounding the key note. பறவைகூட்ட, inf. To become fledged; to attempt to fly--as a fledgeling; to assist to fly. மைகூட்ட, inf. To make ink or paint. 2. To make collyrium for the eyes. கூட்டல்கழித்தல், v. noun. Accepting and rejecting. 2. Adding and subtracting. கூட்டு, v. noun. A compound, medley, mixture, composition, aggregation, aggregate, கலப்பு. 2. Curry stuffs ground together, கறிக்கூட்டு. 3. [in arith.] Addition; generally in composition with கணக் கு--as in கூட்டுக்கணக்கு; [ex கூட்டு, mix, add, &c.] கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuffs. கூட்டுக்கறி, s. Compound curry, made of several vegetables. 2. Another kind of curry. கூட்டுக்கூட்ட, inf. To moisten ground curry stuffs. 2. To mix aromatic ingredients in grinding sandal. கூட்டுத்தட்டு, s. A salver with compartments for holding ground curry stuffs, கூட்டுவைக்குந்தட்டு. கூட்டுவர்க்கம், s. Mixture of odoriferous ointment. சந்தனக்கூட்டு, s. [prov.] Perfumery ground with sandal. பாக்குவெற்றிலைக்கூட்டு, s. [prov.] Spices mixed with chopped areca-nuts and used in chewing betel. முக்கூட்டெண்ணெய், s. A famous medicinal oil compounded of castor, margosa and rape-seed oils. கூட்டுக்கால்கட்ட, inf. To tie a beast's forelegs together. கூட்டாகுழப்பம், s. Confusion of things, affairs, &c., a clutter, தாறுமாறு. கூட்டுக்கச்சவடம்--கூட்டுவியாபாரம்-கூட்டுத்தொழில்--கூட்டுவர்த்தகம், s. A traffic in partnership. கூட்டுப்பயிர், s. Joint cultivation, joint culture. கூடியிருந்துபார் கூட்டுப்பயிரிட்டுப்பார். Try a man by, living with him, or by having a field in common. கூட்டுமூட்டு, s. Union or combination of persons for effecting an object-as the marriage of a destitute girl, &c. 2. League, confederacy, conspiracy. 3. Slander, aspersion, calumny. கூட்டெழுத்து, s. Double or compound letters--as , , . 2. Compound Sanscrit letters--as க்ஷ See under எழுத்து. கூட்டுக்கணக்கு, s. [in arith.] Addition. கூட்டுக்கழிவு, v. noun. Addition and subtraction; increasing and reducing. கூட்டிடைச்சொல், s. [modern.] A copulative conjunction. 30)

kōyil (p. 150) s. [com. கோவில்.] [ex கோ, et இல், abode.] A palace the residence of a nobleman. or a king, அரமனை. 2. A temple, sanctuary, church, chapel, ஆலயம். 3. A sacred shrine, the abode of a deity, கடவு ளிருக்குமிடம். 4. A metal casket enclosing the சிவலிங்கம், or phallic emblem worn about the person, இலிங்கசம்புடம். 5. A bag, &c., for sacred ashes, விபூதிசம்புடம். 6. [loc.] The pagoda at Chillumbrum, or that at Seringham, சிதம்பரசீரங்கஸ்தலம். 7. [prov.] A parish church, also a parish, கோயிற்பற்று. கோயிற்பூனைதேவருக்கஞ்சாது. The cat in the temple dreads no deity; i. e., too close an intimacy destroys veneration. கோயில்மாடுபோலே. Like a temple cow-spoken of indulged or idle young persons who have their own way, &c. கோயில்கொள்ள, inf. To take possession of a temple, a shrine or the heart-as a deity. (p.) கோயில்சுற்றிக்கும்பிட--கோயில்வலம் வர, inf. To pass round a temple to the right hand, out of homage to it. கோயில்சேவிக்க, inf. [loc.] To serve the temple daily--as musicians. கோயில்மணியகாரன், s. The purveyor or manager of a temple--often a hereditary office. Also கோயில்மணியம். கோயில்மாடு, s. Cows or bulls devoted to a temple. கோயில்வரவு--கோயில் வருமானம், s. The revenue of a temple. கோயிற்கணக்கு, s. Temple accounts. 2. [prov.] The parish registry. கோயிற்காணி--கோயில்மானியம், s. Temple lands. கோயில்குளத்துக்குப்போகாதவன். One who is neglectful of religious ceremonies. கோயிற்கிராமம், s. A village and lands belonging to a temple. கோயிற்படி, s. The daily allowance for the expenditure of a temple, of rice, &c., to the idol, Brahman, servants, &c. கோயிற்பற்று, s. [prov.] A parish, or districts belonging to a church. கோயிற்பிரகாரம், s. The court or enclosure of the temple; [ex பிரகாரம், enclosure.]. கோயிற்பிரதிட்டை, s. The conscration of a temple when the deity is supposed to be brought to take up his abode; [in Christian usage.] also the dedication of a church. கோயிற்புராணம், s. One of the five puranas concerning சிதம்பரம். கோயிற்பூனை, s. (fig.) A dissembler in religion. கோயின்மகமை, s. Free offering or gifts to a temple. See மகமை. கோயின்மேரை, s. (also கோயிற்குறுணி.) The portion of a harvest given to the temple. கோயிற்றுறை, s. [loc.] A temple establishment. (Limited.) 86)

trku (p. 225) s. (Tel.) Negociating for another, in making bargains, borrowing money, &c., brokery, the employment of a broker, தரகுத்தொழில். 2. Brokerage, fee, allowance to a person by a seller or buyer for doing the business, தரவுகூலி. (Beschi.) (c.) 3. A dry measure nearly two படி, ஓரளவுக்கருவி.--Note. Servants often get an allowance from the seller in buying for their masters. தரகன்--தரகுகாரன், s. A broker. தரகுபேச, inf. To negociate for another. 2. To make purchases. 6)

tḷḷupṭi (p. 229) s. That which is rejected. discarded, abandoned; refuse. தள்ளுபட்டது. 2. Deduction, discount, allowance, கழிக்கப் பட்டது. 3. Exception, exemption, நீக்கப்பட் டது. (c.) தள்ளுபடியாகமம், s. (Christ. usage.) Apocryphal books. தள்ளுபடியானசரக்கு, s. Rejected goods, refused commodities. 68)

tiṉam (p. 241) s. Day of twenty-four hours, நாள். W. p. 48. DINA. 2. Day-time, from sun to sun, பகல். 3. A great day, a holiday, திருநாள். 4. adv. Daily, as தினந் தோறும். (c.) தினகரன், s. The sun, as திவாகரன், ஆதித்தன்; [ex கரன், maker.] தினகவி, s. A poem in praise of a king, on his rising up and sitting down. 2. The poet who composed it, ஒர்புலவன். தினகாலம். Always, எப்போதும். தினக்காய்ச்சல், s. Quotidian fever. தினசாரிக்காரன், s. One who always rides, &c. See சாரி. தினசேரி, prov. Daily, நித்தம். (c.) தினசேஷம், s. [in astron.] The difference between the வருடசேஷம் and the next less number of days in பரிவிருத்தி. தினச்சரி, s. Occupations of a complete day, முழுநாள்வேலை. (R.) தினச்சரிதை, s. The history of one's life. தினத்திரயம், s. Occurrence of three lunar asterisms in one day. தினந்தினம், s. Day after day. தினந்தோறும்--தினமும், adv. (sometimes தினமானம்.) Every day, daily. தினபலன், s. Daily fortune, daily results of astrological configurations at the birth as written in some nativities. தினப்படி, s. Daily allowance. தினப்பாடு, adv. Every day. தினப்பிரளயம், s. The flood recurring at the close of each day of Brahma. தினமணி, s. (St.) Thew sun, as the pearl of the day. தினமயக்கம், s. Every day's illusion. சிவவாக். தினம்பார்க்க, inf. To distinguish lucky from unlucky days. தினவர்த்தமானம், s. Daily news. இன்றையதினம். To-day; நாளையதினம், tomorrow; நேற்றையதினம், yesterday; சுதினம், a good day--in salutation; துர்த்தினம், an unlucky day. தினாதினம், s. Various days. 2. A great or special day, (plural for sing. by way of eminence.) தினாந்தம், s. Evening, sunset, close of the day; [ex அந்தம், end.] தினாந்தரம், adv. Daily. 2. s. Intervening day or days, இடையாந்தரம். தினாம்சம், s. Part of a day; [ex அமிசம்.] தினாரம்பம், s. Beginning of a day, morning; [ex ஆரம்பம்.] தினார்த்தம்.s. [in astron.] Half of the day-time, of the time from sun to sun. தினாவசானம், s. (St.) End of a day, evening, as திவசாவசானம். 65)

nittam (p. 277) adv. [contraction of நித்தியம்.] Daily, constantly, perpetually, eternally, அனவரதம். 2. s. 2. s. A sacrificial fire place, நித்தியாக்கினி. (திவா.) நித்தகருமம், s. Daily rites, daily practice of religious duties, நாடோறுஞ்செ ய்யுங்கருமம். 2. Daily occupations, நாள் வேலை. நித்தக்கட்டளை, s. Daily allowance. நித்தக்காய்ச்சல், s. Quotidian fever, as தினக்காய்ச்சல். நித்தமும். Daily as நித்தம். 21) *

nittiyam (p. 277) s. Eternity, சதாகாலம். 2. Final bliss, மோட்சம். 3. Permanence, invariableness, நிலையானது. 4. adv. Constantly, perpetually, daily, நாடோறும். W. p. 467. NITYA. நித்தியஅரிகண்டம். Constant vexation. நித்தியஅவியலும்புழுகலும். Constant feasting. (Jaffna.) நித்தியக்கட்டளை, s. Daily allotted work; daily expenses, daily allowance. நித்தியகம்புலு, s. [prov.] Constant quarrelling, ஒழியாச்சண்டை. நித்தியகருமம், s. Daily rites, prescribed by the Shastras, as 1. tending the sacrificial fire, by the brahman, நித்தி யவிதி; 2. the daily religious duties of the respective castes, நித்தியபூசை. நித்தியகருமானுஷ்டானம், s. Performance of daily rites. நித்தியகலியாணம், s. Everlasting joy, perpetual enjoyment. நித்தியகலியாணன், s. An exalted ascetic in the enjoyment of divine delight, யோகி. 2. See கலியாணம். நித்தியகலியாணி, s. Parvati as கலியா ணி. நித்தியகாலம், s. Eternal ages. நித்தியகொட்டுமுழக்கு, v. noun. Perpetual music. நித்தியசீவன், s. [in Christ. usage.] Eternal life, மோட்சம். நித்தியசேவகம், s. Constant service, permanent employment. நித்தியதானம், s. Daily alms, gifts, presents--as made by kings or great men. நித்தியத்துவம், s. Eternal existence. நித்தியநைமித்திகம், s. Ceremonies of regular though occasional recurrence, as the Sraddhas, at fixed lunar periods, பூனையும்விழாவும். நித்தியநைமித்தியகாமியகன்மங்கள், s. The three classes of rites, stated, occasional and voluntary. நித்தியபூசை, s. Daily puja at the temple. நித்தியப்படி, adv. Daily, always, perpetually, நாடோறும். 2. s. As நித்தியக்கட்டளை. நித்தியப்படிவந்தென்னைஅலட்டுகிறான். He is constantly troubling me. நித்தியப்பிரளயம், s. Constant destruction; i. e. by death. நித்தியப்பிழைப்பு, v. noun. Permanent support. நித்தியமழை, s. Daily rain, என்றும் பெய்மழை. நித்தியமுத்தன்--நித்தியன்்முக்தன், s. The deity as ever blessed, கடவுள். 2. The exalted devotee as happy in his god, ஞானி. நித்தியமுத்தி--நித்தியமோட்சம், s. Eternal bliss. நித்தியமும்--நித்தமும், adv. Daily, always. நித்தியயோகம், s. Perpetual fortune, குறையாச்சம்பத்து. நித்தியயவ்வனம்--நித்தியயௌவனம், s. Eternal youth, மாறாஇளமை. நித்தியவிக்கேபம்--நித்தியவிட்சேபம், s. Parallax of the zenith distance of the equator at the place of observation. See விக்கேபம். நித்தியவிதி, s. A sacrificial fire-place, ஓமகுண்டம். (சது.) See நித்தம். நித்தியவிநோதம், s. One of the umbrellas of Argha. நித்தியன், s. The deity, the elernal, கடவுள். நித்தியன்முக்தன், s. See நித்தியமுத்தன். நித்தியாநித்தியம், s. That which is eternal and temporal, அழியாமையுமழியும். நித்தியாநித்தியவஸ்துவிவேகம், s. The knowledge of eternal and temporal things. See சாதனசதுட்டயம். நித்தியானந்தம், s. Eternal joy. நித்தியானந்தன், s. The Supreme Being, கடவுள். நித்தியானுஷ்டானம், s. Personal religious duties. 26) *

pṭi (p. 291) s. Step, stair, round of a ladder, சோபனம். 2. Grade, rank, class, order. sphere, degree in religion, &c., நிலை. 3. Disposition, குணம், 4. Hatred, பகை. 5. The earth, as one of the series of worlds, பூமி. 6. Stirrup, அங்கவடி. 7. Weight for scales. நிறையறிகருவி. 8. The weight of a hundred palam, நூறுபலங்கொண்டது. 9. The நாழி measure, also the கொத்து measure of Jaffna. (சது.) 1. Extra daily allowance for workmen or servants on a journey, &c., batta, ஆள்படி. 11. Manner, method, way, mode, விதம். 12. Resemblance, simile, comparison, ஒப்பு. 13. Sill, the lower or upper frame of a door, வாயிற்கீழ்ப்படி or மே ற்படி. 14. Fixed daily allowance of food, generally limited, உண்ணுமளவு. (c.)--Of படி measure, there are in common use, பிச்சை ப்படி, a small sized one; முத்திரைப்படி, a stamped measure. அரைப்படி. Half a measure. 2. Half batta. அவர்சொற்படி. According to his word. பார்த்தபடியாய்நின்றான். He stood fixedly gazing. கையிலெடுத்தபடியேபோனான். He carried it away in his hand, just as he took it. நீர்சொன்னபடி. As you said. நடந்தபடிநடக்கட்டும். Let it happen as is to happen. தப்பும்படியறியேன். I know not how to escape. நான்படிக்குவந்தபண்ணைக்காரனைப்போலநிற்கவா..... Am I to wait like a hired laborer for batta? அவன்ஒருபடியாயிருக்கிறான். He remains in the same state. அவனுக்குஒருபடியாயிருக்கிறது. He is a little indisposed. வழக்கத்தின்படி. According to custom. படிகட்டுதல், v. noun. Giving batta, or a daily allowance. 2. Making up a weight equal to another. 3. Making steps or stairs. படிகொடுத்தல்-படியளித்தல், v. noun. Giving stated allowances. படிக்கட்டளை, s. [also நித்தியக்கட்டளை.] Daily allowance to a temple for puja. படிக்கட்டி, appel. n. Counterpoise, equipoise. (R.) படிக்கட்டு, s. Steps, stairs of masonry. 2. A weight, நிறைத்தல். படிக்கணக்கு, s. Stated, as to quantity and time of meals. படிக்காரன்--படிக்குச்செய்கிறவன்--ப டியாள், s. One who works for his food. படிக்கு, [with a particle.] In order to, so that, in so much. படிக்குப்படி. Step by step; in an ascending series. படிக்குப்பாதி--படிபாதி, s. [com. படு பாதி.] The half of a debt, loss, gain, &c., படிச்செலவு, v. noun. Expense of daily allowance. படித்தரம், s. Rule, good order. 2. (சது.) Daily allowance, as படிக்கட்டளை. 3. Middling quality. அவர்கள்படித்தரமானவர்கள். They are of the middle class. படித்துறை, s. Tank, or other bathing place, with steps leading down. See தண்ணீர்த்துறை. படிபோடுதல், v. noun. Giving a daily allowance, or batta. 2. Placing a step, or block for a step. படிப்படியாக, adv. By steps, gradually, progressively. படிப்படியாகச்சொன்னார்கள். They related (it) in order. படிப்படியாயேறுதல், v. noun. Rising gradually, as from the first elements. படிமுறை, s. The time at which daily allowance is given to workmen. (R.) படியளத்தல், v. noun. Dispensing to each one his daily food, &c., as the Deity. படியளந்தபெருமாள்-படியளந்தோன், appel. n. Vishnu as measurer of the universe, at three steps, விஷ்ணு. படியால்--படியினால், [with a particle.] Because, in as much as. படியாள், s. See படிக்காரன். படியேறிச்சேவிக்கிறவள், appel. n. A female servant to the idol in a fane, who has the privilege (not permitted to others) of ascending the steps before a shrine. படியோலை, s. A deed copied from the original. See ஓலை. என்வாசற்படிநடந்துவராதே. Come not past my threshold. 65) *

piṭi (p. 314) s. Handle, haft, hilt, catch ஆயு தப்பிடி. (c.) 2. A female elephant, பெண் யானை. 3. A she-camel, பெண்ணொட்டகம். 4. A female Yak, bosgrunniens, பெண்க வரி. (சது.) 5. (c.) A hold, gripe, clutch, pinch, seizure by the hand, பற்று. 6. Firm grasp of the mind, comprehension, கிரகிப்பு. 7. (fig.) Confidence, reliance, trust, நம்பிக் கை. 8. Help, power, refuge, support, உதவி. 9. Religious belief, opinion or tenet, மதக் கொள்கை. 1. A fist, a closed hand, கை முஷ்டி. 11. A handful with the hand closed, a small quantity, பிடியளவு. பிடிகாசு, s. [prov.] A small sum kept back by a purchaser as auspicious. பிடிகாரன், s. [prov.] A fisherman by occupation மீன்பிடிக்கிறவன். பிடிகொடுக்க, inf. To suffer one's self to be taken. 2. To give a handle. 3. To speak or act so as to commit one's self, to divulge one's affairs unintentionally. பிடிகொடாதபேச்சு, Talk of which the meaning cannot be made out. 2. Abuse or irony in terms not to be taken hold of for prosecution. பிடிக்கட்டு, s. A little bundle especially of palm-leaves, tied up. பிடிக்கொழுக்கட்டை, s. A kind of கொழுக்கட்டை pastry. பிடிசுட்டுப்படைக்க, inf. [prov.] To bake little cakes and offer them to the household gods. பிடிதண்டம், s. Unjust seizure of a person. See தண்டம். பிடிநெல்லு, s. A handful of paddy, taken from each marcal by the servants at the public store, as their perquisite for measuring. பிடிநெல்லுக்கிள்ள, inf. [prov.] To take the handful of paddy for measuring. பிடிபிடியென்றுநிற்க, inf. [fig.] To hasten a business. பிடிபோட, inf. To put a handle to any implement. பிடிப்பிச்சை, s. A handful of rice given by a house-wife to the Brahmans, or other religious mendicants. பிடிப்பிட்டு, s. A small kind of confectionary, ஓர்சிற்றுண்டி. பிடிமண், s. A handful of sand. நானுன்வாயிற்பிடிமண்போடுகிறேன். I put a handful of sand in your mouth-spoken in anger. பிடியரிசி, s. Handfuls of rice taken from the daily allowance, for charity. பிடியாள், s. A person seized or taken into custody. 2. As அமஞ்சியாள். பிடியெழுத்தாணி, s. A style in a handle, usually folding and with a knife. பிடிமானம், s. Affection, attachment, fondness, favoritism, அன்பு. 2. Relish, zest; a liking, பிரியம். 3. Acquisition, money amassed, தேட்டம். 4. Frugality, sparingness, parsimony, உலோபம். Rigidness, bigotry, pertinacity, perseverance, உறுதி. பிடிமானமில்லாமற்செலவுசெய்கிறான். He expends profusely. பிடியன், appel. n. [vul.] A pot that will hold any given quantity. 2. s. A female elephant, as பிடி. பிடிவாதம், s. Stubbornness, contumacy, pertinacity, perverseness, முரண்டு. 2. Firm determination--as of an enthusiast who tortures himself till the god complies with is request; persistence, strenuousness, விடாநிலை. 3. Unyieldingness, spitefulness, வைராக்கியம். பிடிவாதக்காரன், s. An obstinate, selfwilled person. பிடிவாதி, appel. n. As பிடிவாதக்காரன். பிடிவிட, inf. To let go one's hold or grasp. 2. To give up one's religious opinion or faith. 90) *

mātama (p. 349) s. A month. See மாசம். மாதசூதகம்--மாததூரம்--மாதத்தீட்டு --மாதவிடாய், s. The menses. தாமசங்கிரமம்--மாதசங்கிராந்தி, s. Beginning of a month, as மாசப்பிறப்்பு. மாதத்தோடேமாதம், s. A month's time, used in reference to the intervening days. மாதப்படி, s. [appel. மாதப்படிக்காரா.] Monthly allowance to a temple, or to aged relatives, &c. மாதப்பிசகு, s. Mistake in reckoning months. மாதப்பிறப்பு, s. The beginning of a month, மாதத்தோற்றம். மாதப்புறா, s. A water-bird which remains in the country during the six months of the wet season only, Onocrotalus. (R.) மாதமுடிவு--மாதக்கடைசி--மாதவறுதி, s. The end of a month. மாதவாக்கியம், s. A Table giving the length of the months in days, nalikais, &c. 27) *