angkam (p. 5) s. A limb, member, part or organ of the body, அவயவம். 2. Body, உடல். 3. Mark, sign, அடையாளம். 4. Skeleton, எலும்புக்கூடு. 5. Symmetry, well formed human or other shape as of letters, &c., as பாவனை. 6. (p.) A division of learning comprehending such science as is considered dependent on the Vedas; hence called வே தாங்கம், சாங்கம், உபாங்கம் and பிரத்தியாங்கம். 7. A country, ஓர்தேயம். 8. A language, ஓர்பா ஷை. 9. A bedstead, கட்டில். Wils, p. 9. and 1. ANGA. அங்கசன், s. Kama, The Indian Cupid, மன்மதன்; ex ஜ, to be born. (p.) அங்கசாதனம், s. A sign, mark. (c.) 2. The signs of the stars, &c., at one's birth. அங்கசாதனம்பிடித்தல். Finding out any thing by signs or circumstances fixing suspicion upon one. அங்கசேட்டை--அங்கசேஷ்டை, s. Distortion of the countenance from habit, grimace; ex சேஷ்டை, gesture. அங்கநியாசம், s. A mental appropriation or the assignment of various parts of the body to tutelary divinities, by touching the several parts, and applying sacred ashes, accompanied with incantations, according to the usual mode of Hindu worship; ex. நியாஸ, arrangement. (p.) அங்கபடி--அங்கவடி, s. Stirrup, குதிரையங்கபடி. (c.) அங்கப்பிரதக்கணம்--அங்கப்பிரதட் சிணம், s. A mode of worship by rolling round a temple after a car, &c., turning to the right, in performance of a vow, &c.; (c.) ex பிர, before, et தட்சிணம், right. அங்கப்பிராயச்சித்தம், s. Expiation for bodily impurity, especially the oblation offered by the heir at the first funeral obsequies to remove the impurity contracted during the period of mourning. (c.) அங்கமாலை, s. A பிரபந்தம் or poem describing the principal members of the body, such as the eye, face, breasts, &c., in the female, and shoulders, arms, breast, &c., in the male. The order of description must be from the feet to the hair of the head, or from the head to the feet. (p.) அங்கயோகம், s. The eight qualities of a Yogi. See யோகம். (p.) அங்கரக்கா, s. [local] அங்கரட்சா. A jacket, மெய்ச்சட்டை. அங்கரட்சிணி, s. A coat of mail. (p.) அங்கராகம், s. Anointing the body with perfumes, sacred ashes, sandal, &c., ex ராகம், anointing. (p.) அங்கர், s. Inhabitants of the country, அங்கம். அங்கர்கோமான், s. Kannan the king of the அங்கம், country, கன்னன். (p.) அங்கவியல், s. The constituents of royalty. See அரசியல். (p.) அங்கவீனன், s. One who has bodily defects, குரூபி. (c.) அங்காதிபாதம், s. A system of anatomy; ex ஆதி first, et பாதம். (p.) அனங்கன், s. [priv. அந்.] One without body, உடலிலி. 2. The Deity, கடவுள். 3. Kama, மன்மதன். (p.) 15)

apiṣēkam (p. 17) --அபிடேகம், s. Sacred or royal bathing, or anointing as an inaugurating ceremony a king, a guru, &c.; the daily bathing of an idol with Ganges' water, oil, ghee, milk, திருமுழுக்கு. Wils. p. 56. AB'HISHEKA. அபிஷேகக்கூட்டு, s. Macerated spices, &c.. for anointing an idol. அபிஷேகம்பண்ண, inf. To anoint, pour water, milk, butter, honey, fruit, &c., upon an idol. கனகாபிஷேகம், s. The pouring of gold. பட்டாபிஷேகம், s. Unction, the act of initiating into office. அன்னாபிஷேகம், s. The pouring of boiled rice. 6) *

appiyangkam (p. 18) --அப்பியங்கனம், s. Anointing the head and body preparatory to bathing, முழுக எண்ணெய்பூசுகை. Wils. p. 57. AB'HYANGA. அப்பியங்கஸ்நானம், s. Bathing after anointing with oil. 20) *

ācāriyaṉ (p. 36) s. A spiritual teacher and guide, the Guru who initiates the disciples into the mysteries of his religion, குரு. 2. A master or teacher of science or general literature, a preceptor, doctor, professor, உபாத்தியாயன். 3. A name of Drona the military preceptor of the Pandavas and Gurus, துரோணாசாரியன். Wils. p. 16. ACHARYA. ஆசாரியபட்டம், s. The authority or title of a priest give him at his ordination. ஆசாரியபிஷேகம்--ஆசாரியாபிடே கம்--ஆசாரியாபிஷேகம், s. The anointing or ordination of a Guru or Priest. ஆசாரியபுருஷன், s. As ஆசாரியன். 51) *

āṭṭu (p. 38) கிறேன், ஆட்டினேன், வேன், ஆட்ட, v. a. To shake, rock, swing, wave, move, agitate, brandish, joggle, ஆடச்செ ய்ய. 2. To teach or cause to dance, நடிப் பிக்க. 3. To harass, trouble, vex, அலைக்க. 4. To bathe, anoint, நீராட்ட. 5. To spin a top, பம்பரமாட்ட. 6. To grind or triturate --as medicines, sandal wood, &c., அரைக்க; [ex ஆடு, v. ஆட்டி, s. One who causes monkeys, snakes, &c. to play, dance, &c. --as பாம்பாட்டி, a snake-dancer. ஆட்டுக்கல், s. A stone-mortar for grinding. ஆட்டு, v. noun. Dancing, கூத்து. 2. Gesticulation, agitation, அசைப்பு. 3. Power, energy, action, வல்லமை. ஆட்டுவிக்க, inf. To teach or train persons for acting, dancing, &c. in a play. 16)

āṉi (p. 44) s. June--the month, ஓர்மாதம். 2. (p.) The eighteenth Nakshattra, கேட்டை. 3. The nineteenth lunar mansion, மூலம். 4. The twenty-first lunar mansion, உத்திராடம். 5. The name of a river in the Madura district, which overflows in the month of June, பொருந்தநதி. 6. (திவா.) A tender leaf of the palm, cut off, வெட்டுக்குருத்து. ஆனித்திருமஞ்சனம், s. A sacred bathing or anointing of the idol at Chillumbrum. celebrated in the eighth lunar mansion in the month of June. ஆனித்தூக்கம், s. [prov.] Calms in the month of June. 15) *

upa (p. 61) . A Sanscrit prefix implying that which is secondary, auxiliary, near by, over, together with, less &c., ஒருபசர்க்கை. Wils. p. 152. UPA. உபகசிதம், s. Laughter, சிரிப்பு. Wils. p. 159. UPAHASITA. உபகதை, s. An ancient anecdote or story told in proof or illustration of a subject, கிளைக்கதை. உபகந்தம், s. Perfume, வாசனை. Wils. p. 153. UPAGANTH'A. உபகரணம், s. Implements, means, materials, apparatus, துணைக்கருவி. 2. Things required for a sacrifice--as grain, ghee, fuel, &c., எத்தினங்கள். 3. Insignia of royalty, அரசசின்னம். Wils. p. 152. UPAKARAN'A. உண்டிமருந்தோடுறையுளுபகரணங்கொண்டுய்த்த னான்காவதம். Furnishing food, physic, lodging and all needful aid to the devout forms the four special duties of the householder. (அருங்கலச்செப்பு.) பூசோபகரணம், s. Things necessary for performing a puja. உபகாசம், s. Ridicule, பரிகாசம். Wils. p. 16. UPAHASA. உபகாரம், s. [opp. to அபகாரம்.] Favor, kindness, benefit, assistance, சகா யம். 2. Use, advantage, உதவி. 3. Protection, patronage, ஆதரிப்பு. Wils. p. 152. UPAKARA. 4. Wils. P. 159. UPAHARA. A donation, a present, a gift, a benefaction, a contribution, ஈகை. உபகாரவபகாரங்களிரண்டுமில்லாதவன். A useless person, one who does neither good nor evil. உபகரிக்க, inf. To render aid, do a kindness, to benefit, favor, help, assist, patronize, உதவ. 2. To bestow, grant, உபகாரஞ்செய்ய. 3. To exercise benevolence--as the deity to souls, தயைசெய்ய. 4. To be affable, polite, obliging, civil, உபசாரஞ்செய்ய. உபகாரகன்--உபகாரன் s. A friend, a supporter, a benefactor, a donor, a liberal person. Wils. p. 152. UPAKARAKA. உபகாரஞ்செய்ய--உபகாரம்பண் ண, inf. To favor, benefit, succor. உபகாரி, s. (mas. or fem.) A benefactor or benefactress, one who gives liberally. 2. An obliging person. லோகோபகாரம், s. Favor or benefit done to the world. பிரதியுபகாரம், s. A favor in return, a recompense. கையுபகாரம், s. Aid by means of the hand--as lending a hand. வாயுபகாரம், s. Aid or help by means of speech--a word in season. பரோபகாரம், s. Favor or benefit to others, philanthropy. Wils. p. 515. PAROPAKARIN. ஜனோபகாரம், s. Favor to mankind in general, philanthropy. உபகிருதம்--உபகிருதி, s. Help, aid, favor, உதவுகை. Wils. p. 153. UPAKRITA and UPAKRITI. உபகேசி, s. Parvati, பார்ப்பதி. (p.) உபக்கிரமம், s. Beginning, ஆரம் பம். Wils. p. 153. UPAKRAMAM. உபக்கிரமிக்க, inf. To begin, ஆ ரம்பிக்க. உபசங்காரம், s. Reduction to original elements--as when the deity destroys the world, &c., அழிக்கை. 2. [in logic.] Refutation, ஆட்சேபம். 3. Excluding, விலக்குதல். Wils. p. 158. UPASUMHARA. உபசத்தி, s. Union, meeting, ஐக் கம். 2. Service, உதவி. 3. Donation, ஈகை. Wils. p. 158. UPASATTI. உபசமனம், s. Tranquillity, cessation from external actions for the purpose of silent contemplations, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHAMA. உபசரணை, s. Civility, compliment, reverence, respect, politeness, உப சாரம். உபசரணைபண்ண, inf. To show civility, respect, &c. உபசருக்கம்--உபசர்க்கம்--உபசர் க்கை, s. A Sanscrit auxiliary prefix, forming a component part of a word, வடமொழிமுதனிலையடை--as பிர in பிரசங்கம், உப in உபசாரம், &c. Wils. p. 159. UPASARGA. உபசாந்தம்--உபசாந்தி, s. Calmness, tranquillity, alleviation, mitigation, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHANTA and UPASHANTI. 2. Kindness, mildness, gentleness, தயை. 3. Freedom from the power and agitation of the passions, the calmness of the mind of the ascetic, விருப்புவெறுப்பின்மை. வியாதியுபசாந்தமாயிற்று. The disease is become milder. வியாதிக்குபசாந்திசெய்யவேண்டும். A remedy must be applied to mitigate the disease. உபசாந்தமானமருந்து, s. A mild medicine. 2. A medicine calculated to mitigate a disease, also an anodyne. உபசாபம், s. Disunion, வேறுபாடு. 2. Treachery, treason, துரோகம். Wils. p. 154. UPAJAPA. உபசாரகன்--உபசாரன்--உபசாரி, s. A polite person, உபசரிப்பவன். உபசாரம், s. Civility, politeness, urbanity, attention to a guest, affability, blandness, மரியாதை. 2. Salutation, compliment, obeisance, complaisance, வாழ்த்து. 3. Reverence, homage, acts of worship, duty, வழிபாடு. 4. A present, உபகாரம். 5. External honors done to a deity or holy person, including sixteen kinds, சோடசோ பசாரம், viz.: 1. தூபம், burning incense. 2. தீபம், placing lamps (before an idol). 3. நைவேத்தியம், eatables. 4. தாம்பூலம், betel and nut. 5. சந்தனம், sandal wood, &c. for anointing. 6. புட்பம், strewing flowers. 7. கர்ப்பூரம், camphor. 8. சலம், water for the feet, &c. 9. எண்ணெய், oil. 1. கண்ணாடி, mirrors. 11. சாமரை, hair fans. 12. குடை, umbrella. 13. கொடி, flags. 14. விசிறி, fans. 15. ஆல வட்டம், large circular fans. 16. வத்திரம், cloths. Wils. p. 153. UPACHARA. உபசரிக்க, inf. To compliment, show respect, to receive and wait on with marks of attention, treat with civility, உபசாரஞ்செய்ய. 2. to make obeisance, மரியாதைபண்ண. 3. To reverence a deity, perform service--as strewing flowers before idols or holy persons, வழிபட. உபசாரஞ்செய்ய--உபசாரம்பண் ண, inf. To treat with civility. உபசாரஞ்சொல்ல, inf. To give compliments, pay respects, to salute. உபசாரப்பணிவிடை, s. Civility, attention, obeisance. உபசாரமறியாதவன், s. A rude, unpolite, uncivil man. உபசாரவசனம், s. Obliging discourse, words spoken in compliment. உபசாரவந்தனம், s. Civilities and obeisance. 27)

upanākaṉam (p. 62) s. [pref. உப.] Unction, anointing, smearing, அபிஷேகம். Wils. p. 155. UPANAHANA. 6) *

eṇṇeykkāppu (p. 103) s. Oil for anointing an idol. 6)

eḷ (p. 75) s. [vul. எள்ளு.] One of the nine kinds of grain, sesamum, from the seeds of which an oil is extracted, used for food, bathing, &c., திலம். Sesamum orientale. See தானியம் and எண்ணெய்.-Note. The ள் of this word becomes ட் and ண் by permutation. எள்ளத்தனையைமலையத்தனையாக்க. To make a mountain of a sesamum seed, to exaggerate. எள்ளளவு--எள்ளுப்போலே. As much as a sesamum seed, a very little. எள்ளளவுநம்பிக்கையுமில்லை. Utterly unworthy of confidence. 2. Destitute of belief, confidence, &c. எள்ளுக்குளெண்ணெய்போலெங்குநிறைந்தகடவுள். God who pervades the universe, as oil the sesamum seed. எட்கடை--எட்கிடை--எட்பிரமா ணம். As much as a sesamum seed, எள்ள ளவு. 2. A standard of measure in regard to space, ஓரளவு--eight எள் make a நெல் or grain or rice; eight grains of rice one அங்குலம், an inch, &c. எட்பாகு, s. A kind of porridge made of sesamum seed, எள்ளுப்பாகு. எண்ணெய், s. [impr. எண்ணை.] Rape-seed oil. 2. (fig.) A common name for oils of all kinds. எண்ணெயூற்ற, inf. To express oil, எண்ணெய்வடிக்க. எண்ணெயெரிக்க, inf. To prepare medicinal oils by burning, in which the drugs are rolled up in a bit of cloth which is dipped in oil and set on fire; the oil which drops from it is used as a medicine, தைலமெரிக்க. எண்ணெய்க்கறுப்பு, s. The color of rape-seed oil, or dark brown. எண்ணெய்க்கறுப்பி, s. A female whose skin resembles rape-seed oil, not so much in regard to its color as its soft and beautiful appearance. எண்ணெய்க்காப்பு, s. Oil for bathing an idol, எண்ணெயபிஷேகம். எண்ணெய்க்காரன், s. An oilmonger, எண்ணெய்விற்போன். எண்ணெய்ச்சாணை, s. A hone prepared for use by oiling. எண்ணெய்ச்சாயம், s. Oil paint, எண்ணெயாற்செய்யப்பட்டசாயம். 2. Dyeing a cloth red after soaking it in margosa oil, எண்ணெயிற்றோய்த்தேற்றப்பட்டசாயம். எண்ணெய்ச்சிக்கு, s. Indigestion produced by eating oily food, எண்ணெய் வயிற்றிற்றங்குகை. 2. A clotted state of the hair from the oil not being well washed out, எண்ணெய்மயிரில்விடாமை. 3. A bad smell--as of oil, எண்ணெய்நாற்றம். எண்ணெய்ச்சீலை, s. Cloth dipped in oil to be applied to wounds, எண் ணெய்த்துணி. 2. A piece of cloth put round the waist before bathing, எண் ணெய்க்கோவணம். எண்ணெய்தேய்க்க, inf. To rub oil. எண்ணெய்தொட்டுப்பொட்டுவைக் க. inf. To dip the finger in oil before bathing dropping seven drops on the floor for the சிரஞ்சிவியர், who are supposed in consequence to grant long life. எண்ணெய்பிறக்க, inf. To form as oil by boiling. எண்ணெய்பூச, inf. To oil, anoint, besmear with oil. எண்ணெய்பொருத்த, inf. To put medical oil on the head or other parts of the body, and to rub it in, மருந்தெண் ணெய்பூச. எண்ணெய்ப்பற்று, s. Adherence of oil or unctuous matter to the bowels, hair, clothes, &c., oil, greasy substance in food--as in fish or on the dress from cooking, எண்ணெய்ச்சிக்கு. எண்ணெய்வழுக்கு, v. noun. Being greasy--as oil, &c., எண்ணெய்ச்சிக்கு. 2. Shining, sleek, glossy, bright, எண்ணெய் மினுக்கு. எண்ணெய்வாணிகன், s. An oilmonger, எண்ணெய்விற்போன். ஆமணக்கெண்ணெய், s. Castor oil. தலைக்கெண்ணெய், s. Oil for the head. விளக்கெண்ணெய், s. Lamp oil. புன்கெண்ணெய், s. Oil extracted from புன்கம் seeds. சூட்டெண்ணெய், s. Oil extracted from the residuum of the margosa berry. மருத்தெண்ணெய், s. Medical oil. குருந்தெண்ணெய், s. Oil extracted from குருந்தம் seeds. இலுப்பெண்ணெய், s. The இலுப் பை oil. வேப்பெண்ணெய், s. Margosa oil. தேங்காயெண்ணெய், s. Cocoanut oil. வடியெண்ணெய், s. Clarified medical oil. கொதியெண்ணெய், s. A species of boiled oil, used for medicinal purposes. புளியெண்ணெய், s. A medical oil. புன்னையெண்ணெய், s. The oil extracted from புன்னை seeds. நல்லெண்ணெய், s. Sesamum oil used for the hair and the skin, &c. மரவெண்ணெய், s. Oil extracted from wood. தெளிவெண்ணெய், s. Clear margosa oil poured off from the sediment. ஊற்றெண்ணெய், s. Oil extracted by pressing or pounding the seeds. மீனெண்ணெய், s. Fish oil. எள்ளுண்டை--எள்ளுருண்டை, s. A pastry made into balls, said to be a very strengthening food, ஓர்சிற்றுண்டி. எள்ளுந்தண்ணீருமிறைக்க, inf. To pour water to the manes of deceased persons on sesamum seeds and sacrificial grass held in the hand. எள்ளோரை, s. Sesamum and rice boiled and mixed with ghee--one of the சித்திரான்னம். காட்டெள்ளு, s. A kind of sesamum found in uncultivated places. காரெள்ளு, s. The common எள். 2. A distinct species of எள். பேரெள்ளு, s. A large kind of sesamum. கடலெள்ளு, s. A species of sesamum. வெள்ளெள்ளு, s. A species of sesamum bearing white seed. சிற்றெள்ளு, s. A small kind of sesamum. 25)

oṟṟu (p. 84) கிறேன், ஒற்றினேன், வேன், ஒற்ற, v. a. To bring into contact, join, unite, bring faces together in kissing, அ ணைக்க. 2. To touch. ply, apply--as clothes, with slight pressure and repetition, to foment, ஒற்றிடம்போட. 3. (p.) To dress another, to put on clothes, உடுத்த. (நிகண்டு.) 4. v. n. (c.) To give place to another (in sitting, meeting in the road, &c.), to recede, விலக. 5. [prov.] To move by leaps as a beast with its forelegs tied together, தத்த. 6. To tug as a beast in order to break its rope, தும்பையிழுக்க. ஒற்றிநட. Walk aside மாடொற்றியொற்றிப்போகின்றது. The cow goes by leaps. எருதுகயிற்றையொற்றியிழுக்கின்றது. The ox tugs and pulls its rope. அவர்சென்றநாளொற்றித்தேய்ந்தவிரல். My finger is worn away by touching (on the wall) the delineated days of his absence. (குறள்.) ஒற்றிக்கொள்ள, inf. To encroach on another's land. 2. To apply to, or bring in contact with one's person--as medicaments, flowers, &c. 3. To give way, to recede. ஒற்றிப்போக, inf. To give way, recede, give place to another, விலகிப்போக. ஒற்றியிருக்க, inf. To give place in sitting, to sit further, விலகியிருக்க. ஒற்றியெடுக்க, inf. To absorb or extract moisture by touching it with an absorbent. ஒற்றியொற்றிக்கூட்ட, inf. To encroach by little and litte on another's land. ஒற்றிவைக்க, inf. To set one aside, further off, out of the way, தூரவை க்க. பொட்டணமொற்ற, inf. To apply cloths--as in fomentations, &c. ஒற்று, v. noun. Application, touching repeatedly with cloths, the surface of the body with slight pressure--a kind of fomentation, ஒற்றல். ஒற்றிட--ஒற்றுப்பிடிக்க, inf. To apply cloths--as in fomentations. திருவொற்றாடை, s. Cloth for absorbing water from the body of an idol after bathing or anointing. 28)

kṭuku (p. 87) s. Mustard, ஐயவி, Sinapis niger. 2. A running plant, குன்றிச்செடி, Abrus precatorius, L. 3. Lees of oils when made on the fire, எண்ணெய்க்கடுகு. கடுகுபோகிறவிடம்பார்க்கிறானேயல்லாமற்பூசணிக் காய்போகிறவிடம்பார்க்கிறதில்லை. He looks carefully after a mustard seed, but is careless in regard to a pumpkin. கடுகளவு. As much as the mustard seed. கடுகளவுதாரும். Give me if only a little. கடுகாலாத்தி, s. [prov.] Mustard seed waved before a new married pair or others, and then cast into the fire to dispel the fascination of the eyes which may have fallen on them. 2. The ceremony of waving, &c., கடுகினாற் சுற்றுமாலாத்தி. கடுகுக்கொல்லை, s. A mustard field. கடுகுதாளிக்க, inf. To season curry with mustard in a peculiar way. See தாளிக்க. கடுகுமணி, s. White mustard, வெண்கடுகு, Sinapis alba. 2. A necklace of small gold beads, சிறுமணி. கடுகெண்ணெய், s. Oil of mustard seed, used on the Malabar coast for anointing the head, கடுகுத்தைலம். கடுகோரை, [sometimes கடுகன்னம் and கடுகுசாதம்.] Mustard seed and ghee put into boiling rice as food for the temple--one of சித்திரான்னம். எண்ணெய்க்கடுகு, s. The sediment of oil. நாய்க்கடுகு, s. White mustard. மலைக்கடுகு, s. Hill mustard. வெண்கடுகு, s. The lees of medicinal oils when extracted by heat. 2. The sediment or refuse of ghee. சிறுகடுகு, s. A species of mustard, Sinapis ramosa. (Rott.) 76)

kaṉakam (p. 102) s. Gold, பொன். Wils. p. 186, KANAKA.. (p.) கனகக்கொடியோன், s. A name of a king, having a golden banner, See கன்னன். (சது.) கனகசபை, s. The golden hall, one of the sacred apartments of Chithambram temple, பொன்னம்பலம். கனகதண்டிகை--கனகபல்லக்கு, s. A palankeen studded with gold, பொற் சிவிகை. கனகதண்டிகைவேந்தர்--கனகபல் லக்குத்துரை, s. A gentleman or king worthy to ride in a golden palankeen--used by Pariars in flattery. கனகபரிட்சை, s. Acquaintance with precious metals--one of the sixtyfour கலைஞானம். கனகமாரிபொழிய, inf. To bestow liberally, lit. to rain gold. கனகமாரிபொழிந்ததுபோலே. As bountiful as if it rained gold. கனகன், s. An Asoor, இரணியன். கனகாசலம், s. Mount Meru, மேரு மலை. Wils. p. 186. KANAKACHALA.. கனகாசனம், s. A golden seat, throne, &c., பொன்னாசனம். கனகாபிஷேகம், s. Pouring out gold on the head of an idol or otherwise, in imitation of anointing, சொர்னாபிஷேகம். இப்படிச்செய்தாற்கனகாபிஷேகம்பண்ணுவாரா. If I did so, would he shower gold on me? கனகாமிர்தம், s. Silver. 33)

cantaṉam (p. 159) s. Sandal--either the tree, its wood, or the fragrant paste or ointment made from it, சந்தனமரம். Santalum album. (c.) W. p. 316. CHANDANA. 2. A chariot, a car, இரதம். (பா.) W. p. 959. SYANDANA. சந்தனக்கட்டை--சந்தனக்குறடு, s. Sandal logs or blocks. சந்தனக்கல், s. A stone for triturating sandal perfume. சந்தனக்காப்பு--சந்தனாபிஷேகம், s. Anointing an idol with the fragrant sandal paste. சந்தனக்கிண்ணம்--சந்தனக்கும்பா, s. A brass or silver cup, for sandal perfume. சந்தனக்குடம், s. [prov.] A pot of sandal paste, as carried in the religious processions of some Mussulmen. சந்தனக்குழம்பு--சந்தனச்சேறு, s. Macerated sandal. சந்தனக்குறடு, s. A cubical or parallellopiped piece of sandal wood on which are marked the four numbers. 3, 12, 1, 1, one on each side. this is thrown and the number which turns up is looked for in a book. சந்தனக்கூட்டு, v. noun. [prov.] Perfumery ground with sandal. சந்தனஞ்சாத்த, inf. To anoint an idol, a great person, &c., with sandal. சந்தனத்தயிலம், s. Sandal oil. சந்தனத்திரி, s. [prov.] A wick or ஈர்க்கு, coated with sandal or other perfumed paste, for diffusing odour while burning. சந்தனத்திரணை, s. A lump of sandal paste, commonly offered to an idol. சந்தனத்தூள்--சந்தனப்பொடி, s. Sandal wood powder. சந்தனப்பொட்டு, s. A spot of sandal paste--as worn on the forehead. சந்தனமிழைக்க--சந்தனமுரைக்க, inf. To triturate sandal. சந்தனம்பூச, inf. To anoint one's self with sandal. சந்தனவில்லை, s. A small cake of perfumery, impregnated with sandal essence. சந்தனக்கோரை, s. [prov.] A kind of grass, ஓர்புல். சந்தனாதி, s. [prov.] Sandal and other perfumes. 2. A fragrant oil. சந்தனாதித்தயிலம்--சந்தனாதியெண்ணெ ய், s. Medicinal and fragrant oil in which sandal is the chief ingredient. சந்தனாதியுண்டை, s. A medicinal pill, of which sandal paste forms the principal constituent. சந்தனாசலம், s. The பொதியம் or Malaya mountain, called the sandal mountain from its superior sandal trees; [ex அசலம், mountain. (p.) 86) *

caṉṉi (p. 173) s. Affection of the brain, apoplexy, paralysis, convulsions, delirium from fever, &c., சீதநோய்; [perhaps from the Sa. Sanipata, with its suffix apocopated.] --Note. In medical works, thirteen kinds of சன்னி are described. viz.: 1. கண்டகுப் சம், nervous affections of the throat, sore throat; [ex குப்சம், crookedness.] 2. சந்தி கம், (Union.) a disease arising from improper sexual intercourse. It is of two kinds. சுகசன்னி, of a man after bathing with the use of oil for anointing, and சூத கசன்னி, of a female during menstruation. 3. தாந்திரிகம், nervous debility. 4. பகீகனநேத்தி ரகம், affection of the nerves of the eye, blindness. 5. ருக்தாகம், pains of the body attended with thirst. 6. சிஃவீகம், nervous affection of the tongue, dumbness. 7. பிர லாபம், falling sickness, epilepsy. 8. அந்த கம், convulsion preceeding death. 9. ரக்த ஷடீவி, mucus mingled with blood from the nose. 1. சித்தவிப்பிரமம், fainting fits, syncope. 11. சீதகாத்திரகம் or சீதாங்கம், congestion of blood attended with spasms and profuse perspiration; spasmodic cholera. 12. கர்நீகம், nervous deafness. 13. அபின்னி யாசம், convulsion, distortions. சன்னிகுன்மம், s. Convulsive fits. (R.) சன்னிக்கட்டி, s. [prov.] A tumor near or in the ear, காதுவீக்கம். சன்னிக்குணம், s. The stage of a disease bordering upon that of coma, apoplexy, &c., 2. Symptoms, indications, &c., of coma, &c. (c.) சன்னிநரம்பு, s. Nerves of the great toe, which being injured are sometimes inflamed so as to produce lock-jaw. சன்னிநாயகம், s. A plant--black cumin, கருஞ்சீரகம். See சீரகம். 2. A medicinal plant, தும்பைப்பூண்டு. Phlomis Indic. L. சன்னிநாயன்--சன்னிகணாயன், s. (lit. god of fits.) As சன்னிநாயகம், 2. சன்னிபாதம், s. A morbid state of the three humors of the body resulting in paralysis, convulsions, &c.--as சன்னி. W. p. 891. SANNIPATA. சன்னிபாதசுரம், s. (also சன்னிவாதசுர ம்.) Convulsions accompanied with fever. சன்னிபிறக்குதல், v. noun. The inducing of coma. c. அலறுசன்னி, s. Convulsions accompanied with laughter, hysterics--as கம் பீரசன்னி. இரணசன்னி--புறவீச்சுச்சன்னி, s. External convulsions. இசிவுசன்னி, s. Lock-jaw. see underஇசி. v. உள்வீச்சுச்சன்னி, s. Internal convulsions; oppo. to புறவீச்சுச்சன்னி. மாந்தசன்னி, s. convulsions from indigestion, commonly in children. முகவாதசன்னி, s. Paralysis causing the distortion of the face. மூடுசன்னி, s. Apoplexy with an utter suspension of the active powers. 88) *