aṭkkm (p. 7) s. Restraint, repression, compression, அடங்குகை. 2. Subordination, submission, கீழ்ப்படிவு. 3. Restraining the senses, self-control, forbearance, பொறியொ டுக்கம். 4. Continency, command over the appetites, temperance, modesty, chlastity, good behaviour, இச்சையடக்கம். 5. Concealment, sepulture, interment of a dead body, பிரேதமடக்குகை. 6. Retiredness, reservedness silence, taciturnity, மௌனம். 7. Contents of a box, &c., that which is comprehended, அடங்கியது. 8. Contents of a book, &c., epitome, abstract, summary, import, substance, பொழிப்பு. 9. Shrinking, compressing,--as a tortoise its members; reduction, condensation, compression, &c. of the powers of the mind, syncope from snake bite, &c., ஒடுக்கம். 1. [prov.] Fireworks in layers, producing successive discharges, பாணம். 11. Treasure kept in concealment, or laid by unobserved by others, புதைபொருள். 12. Erudition, profound knowledge connected with paucity of words and gravity of manners, மிக்கறிவு; (ex) அடக்கு or அடங்கு. அடக்கமெழும்ப, inf. To revive as from the stupor caused by the bite of a snake, a fit, &c. அடக்கம்பண்ண, inf. To bury, inter, entomb. 53)

arōcakam (p. 27) --அரோசம், s. Loathing of food, loss of appetite, போசன வெறுப்பு. Wils. p. 68. AROCHAKA. 2. (fig.) Disgust, aversion, வெறுப்பு. 9)

avā (p. 30) s. Desire, eagerness, avididity, greediness, craving, cupidity, ஆசை. 2. Intense or sensual desire, as lust, avarice, great hunger, thirst, &c., ஆசைப்பெருக் கம். 3. Descent, இறங்குகை. (p.) அவாவயின்விதும்பல், v. noun. The longing of a loving and affectionate husband and his wife when separated. அவாவறுக்க, inf. To extirpate the desires arising from the senses, ஆசைநீக்க, [ex அறு.] அவாவின்மை, s. Freedom from desire, exemption from avarice, lust and other sensual appetites, suppression of the passions, விருப்பமின்மை. 13) *

iccai (p. 45) s. Wish, desire, விருப் பம் Wils. p. 13. ICHCHA. 2. Intense desire, மிகுவிருப்பம். 3. Covetousness, lust, irregular or inordinate desire, துரிச்சை. 4. Inclination, choice, will, இஷ்டம். 5. (p.) Ignorance, அஞ்ஞானம். 6. Fasehood, பொய். 7. Expostulation, உறுதிச்சொல். இச்சாசத்தி, s. One of the three active or female energies of the deity-benevolence to souls or creatures, உயிர்க் கருணேசம். See சத்தி. (p.) இச்சாபத்தியம், s. Generous diet in sickness-but abstaining from venery--avoiding only what will disagree with medicine. இச்சாபோகம், s. The gratification of desires. (p.) இச்சைப்பட, inf. To desire, covet, wish, to become libidinous. இச்சையடக்கம், s. Mortification of the sensual appetites. துரிச்சை, s. Evil desires, vicious propensities. தன்னிச்சை, s. Free will. 47) *

eri (p. 73) கிறது, ந்தது, யும், எரிய, v. n. To glow, shine, give light, பிரகாசிக்க. 2. To burn, ignite; to be injured, or consumed by fire, to be scorched, to flame, அழல. 3. To burn--as a sore, or fever; to smart, to be inflamed, புண்முதலியவெரிய. 4. To be envious, jealous, to fret, be peevish, பொறா மைகொள்ள. 6. To burn as the stomach with hunger, வயிறெரிய. 7. To suffer pain --as from a heavy load on the head, &c., தலைமுதலியனவெரிய. (c.) அடுப்பெரிகிறது. The fire upon the hearth burns. மந்தமெரிந்துபோனது. The indigestion has ceased, lit. is burnt up. நட்சத்திரமெரிந்துவிழுகின்றது. A star glows and falls. நான்தின்றதெல்லாமெரிந்துபோயிற்று. The food I took has digested. 2. I am so pained by what you said that the food I have eaten seems as nothing. 3. The food I took has digested by means of enchantment, medicines, &c. வயிறெரிகின்றது. My bowels are inflamed for food. 2. I am in distress, yearning, &c. அவன்பட்டதை நினைக்கிறபொழுது என்வயிறெரிகிற து. My bowels are inflamed when I think of what he suffered. கணகணென்றெரிகிறது. It burns with excessive heat. அவனெரிபொரியென்றுவிழுகிறான். He breaks out with rage and fury, lit. saying, Burn him, fry him. எரிகரும்பு, s. Fagots, விறகு. (c.) எரிகுடல், s. A canine appetite, எரிவயிறு. (c.) எரிகுடலன், s. One who is always craving for food, தீபனமுள்ளவன். எரிகுன்மம், s. A stomachic disease, excessive heat, head-ache, &c., ஓர்நோய். எரிகொள்ளி, s. A fire-brand, கொள்ளிக்கட்டை. எரிசினம், s. Burning anger, கடுங் கோபம். எரிநரகம், s. The burning hell, ஓர்நரகம்--in distinction from others. எரிபடுவன், s. A burning ulcer or cancer, பிளவை. எரிபந்தம், s. A burning torch, a flambeau, தீவர்த்தி. 2. A kind of burning sensation all over the system from disease, எரிச்சல். எரிபிடாரி, s. An enraged or furious demoness, எரிதுர்க்கை. 2. A peevish, or fretful person-spoken disparagingly, எரிச்சலுடையவள். எரிபுழு, s. A kind of brownish, yellow caterpillar, the sight of which on leaving home, &c., is regarded as propitious, கம்பளப்பூச்சியினோர்வகை. எரிபூச்சி, s. A flying insect which, on contact, emits moisture that causes a burning smart and a discoloring of the skin, ஓர்பூச்சி. எரிமணி, s. Sparkling jewels, bright gems, பிரகாசமுள்ளமணி. எரிமுகி, s. A tree, the milk of whose seeds is pungent and caustic, and being indelible, is used in marking, சேங் கொட்டைமரம், Semicarpus anacardium. எரியவிழிக்க, inf. To look fiercely having the eyes flaming with rage, கோ பத்தோடுபார்க்க. எரிவண்டு, s. The Mylabris or blistering beetle, ஓர்வகைவண்டு. 2. An insect which strikes against the eye-ball inducing severe smarting, கண்ணிலடிக்கும் வண்டு. எரிவந்தம், s. A burning sensation in the body, எரிபந்தம். 2. (Met.) Anger, wrath, எரிச்சல். எரிவனம், s. A burning place for the dead, சுடுகாடு. எரிவரியன், s. A snake of the viper kind. பற்றியெரிய, inf. To take fire. எரிப்பு, v. noun. Burning, ignition, எரிவு. 2. s. Envy, jealousy, peevishness, malice, rancor, பொறாமை. 3. Satiety, nausea, நெஞ்செரிப்பு. எரிப்புக்காரன்--எரிப்புள்ளவன், s. An envious, impatient, peevish, or irritable person, பொறாமையுடையவன். எரிப்பெடுக்க, inf. To be peevish, cynical, querulous, எரிப்புண்டாக. ஓரெரிப்பாயெரிக்க, inf. To keep a fire burning, to heat continually--as in preparing medicines. ஓரெரிப்பாயெரித்துப்போட்டான்... He consumed it at one burning. 2. He has utterly destroyed (the family, town, &c., by injustice, oppression, &c.). எரியல், v. noun. Burning, எரிவு. 2. [prov.] That which is burnt--as food, at the bottom of a vessel in cooking, எரிந்தது. எரிவு, v. noun. Burning, ignition, எரிகை. 2. s. Heat in the system, smarting, pungency, inflammation, உடலெரிவு 3. Envy, jealousy, resentment, பொறாமை. 4. Fretting, displeasure, anger, irritation of body and mind, கோபம். கண்ணெரிவு, s. Burning of the eyes. கையெரிவு, s. Burning of the hands. காலெரிவு, s. Burning of the feet. உடலெரிவு, s. Burning of the whole body. குடலெரிவு, s. Burning of the bowels. 87)

oṭukku (p. 81) கிறேன், ஒடுக்கினேன், வே ன், ஒடுக்க, v. a. To reduce, compress, bring into a narrower compass, condense, to lessen, bring down--as another's pride, to keep down, keep under, அடக்க. 2. To press, oppress, tyrannize, vex, வருத்த. 3. To reduce the system by medicine or a sparing diet, உடம்பையொடுக்க. 4. To involve one in another--as the elements, cause to disappear--as the worlds, &c., at the close of an age, பூதங்களைலயிக்கச்செய்ய. 5. To close, to finish as a work, the harvest, &c., முடிக்க. 6. To pack in, to put in, to put things close in a bag, a box or other receptacle, செறிக்க. உலகப்பற்றையொவ்வொன்றாயொடுக்க. To relinquish worldly attachments one by one. ஒடுக்கிக்கட்ட, inf. To compress and tie a thing close. 2. To tuck up the skirts and fasten the end behind-as in wet weather. 3. To hem an ola basket, fan, &c. ஒடக்கித்தட்ட, inf. To make a metal utensil thicker and narrower by beating. ஒடுக்கித்தைக்க, inf. To make a garment smaller. ஒடுக்கிவெட்ட, inf. To hew timber reducing the breadth. ஒடுக்குவாய், s. Distorted mouth, கோணல்வாய். வீட்டையொடுக்கிக்கட்ட, inf. To build a house narrow. உடம்பையொடுக்க, inf. To reduce the body by eating sparingly. 2. To contract the body--as a tiger, a cat, &c., to reduce the body to a smaller compass --as in a leaping, sneaking, or creeping posture. செலவையொடுக்க--செலவையொ டுக்கிப்பிடிக்க. inf. To retrench expenses. 2. To live frugally, sparingly, &c. வயிற்றையொடுக்க, inf. To restrain the appetite, to reduce the quantity of food in order to save money. புலனையொடுக்க, inf. To restrain the senses--as ascetics or otherwise; to mortify the senses, passions, &c. 2. To call home the thoughts and fix them on divine things. ஒடுக்கு, v. noun. Contracting, closing, compression, narrowness, அடக் கம். 2. s. A corner to creep into, இடுக்கு. ஒடுக்கிடம், s. A corner, a narrow or confined place, மூலை. 2. A recess, a hiding place, மறைவிடம். ஒடுக்குச்சீட்டு--ஒடுக்குத்துண்டு, s. A receipt given by government for money, வரிச்சீட்டு. பணவொடுக்கு, v. noun. [prov.] A remittance of money. 48)

oṟu (p. 84) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To reduce, suppress, subject, restrain the senses, desires, &c., to mortify the body, curb the appetites, to pinch, stint or deny one's self, to suppress the passions, அடக்க. 2. To afflict, distress, cause pain to one's self or others, அலைக்க. 3. To punish, chastise, தண்டிக்க. (கு. 964.) 4. To rebuke, reprove, கடிந்துகொள்ள. 5. To dislike, to be disgusted with, வெறுக்க. (p.) 6. v. n. To become scarce and dear, to fail or be scanty--as crops, rain, &c., to be sparing, குறைய. கொலையிற்கொடியாரைவேந்தொறுத்தல். Punishing the guilty by death--the prerogative of a prince. (குறள்.) அகமொறுக்கும். Corn will be scarce. அவனொருத்தருக்குமொறுக்கிறதில்லை. He submits to no one's reproof; he does not brook censure. கையொறாமற்கொடுக்கிறான். He gives liberally. அன்னத்தையொறு. Abstain from taking food. சற்றும்வாயொறுக்கிறானில்லை. He does not at all restrain himself (in speaking). 2. He does not conform to the prescribed diet. உடம்பினையொறுத்துநோற்பார். Those who mortify their bodies and do penance. (ஸ்காந்.) கொடுஞ்சொற்றாயரொறுப்பவும். When the mother rebukes with sharp language-ஒறுத்துக்கொண்டிருக்க, inf. To be afflicted. விலையொறுக்க, inf. [prov.] To become dear. மழையொறுத்தகாலம், s. A drought. வயிற்றையொறுக்க, inf. To pinch one's self. ஒறுப்பு, v. noun. Scarcity, dearness, ஒறுக்கை. 2. Restraint of the passions, self-mortification, self-denial, உட ல்வருத்துகை. 3. Chastisement, punishment, correction, தண்டிப்பு. 4. Rebuke, reproof, கடிவு. 5. Dislike, disgust, வெறு ப்பு. 6. Privation, deprivation, குறைவு. 22)

kẕi (p. 98) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To reject, expel, cast off, discard, exclude, dislodge, remove, strip off, separate from, detach, climinate, அகற்ற. 2. To evacuate, void, discharge, emit, pass excrements, நீக்க. 3. To except, leave as refuse, abandon, ஒழிக்க. 4. [in arithmetic.] To subtract, subduct, கணக்குக்கழிக்க. 5. To deduct, abate, குறைக்க. 6. To discount, remit, தள்ளிக்கொடுக்க. 7. To cut off-as the hair, to pare off the nails, &c., to clear off, clear away, smooth off--as knots by cutting; to prune, lop off, தழைமுதலியனகழிக்க. 8. To cast off--as exuvi&ae;, கழற்ற. 9. To pass time, spend time, காலம்போக்க. 1. To exempt, release, free from duties--as postage, விலக்க. கட்டிக்கழித்தபுடவை. Cast-off garments. சாத்திக்கழித்தமாலை. Garlands formerly put on an idol taken off before another ceremony. காலத்தைவீணிலேகழித்துவிட்டான். He spent his time in vain. மாடுதின்றுகழித்தது. The cow having eaten enough, rejected what remained. உறைகழித்தவொள்வாள். Glittering drawn swords. கழித்துக்கொடுக்க, inf. To make an allowance in another's favor. தீட்டுக்கழிக்க, inf. To purify from ceremonial uncleanness--as after childbirth, &c. வருந்திக்கழிக்க, inf. To pass time in suffering. மலங்கழிக்க, inf. To pass excrement. கண்டுகழிக்க, inf. To enjoy to satiety--as earthly good. 2. To be deprived of appetite by having much to do with food--as cooks, &c. சாந்திகழிக்க, inf. To remove the evil influence of planets by presenting offerings to them, &c. எச்சில்கழிக்க, inf. To purify a place where some one has taken food. கழித்தல், v. noun. The act of rejecting. கழிப்பு, v. noun. Expulsion, rejection, emission, கழிக்கை. 2. Offering to planets, demons, &c., to remove their malignity, சாந்திகழிக்கை. 3. Blemish, defect, fault, குற்றம். 4. That which is refused, rejected. 5. [in arithmetic.] Subtraction, கழிப்புக்கணக்கு. கழிப்புக்கழிக்க, inf. To expel malign influence by offerings. This is done by waving boiled rice, cakes, &c., over the head of the patients after which the materials used are thrown away. 70)

kāmālai (p. 104) --காமாளை, s. A disease characterized by bloatedness of the system, paleness of the skin, general languor, and loss of appetite; jaundice, of which there are several varieties-as ஊது-பித்த-மஞ்சள்வறட் காமாலை; which see. காமாலை பிடித்தவன், s. One who has the jaundice. 70)

kārkāreṉl (p. 104) v. noun. [vul.] Craving --as the appetite, ஓர்குறிப்புமொழி. எனக்குக்கார்காரென்றுபசிக்கிறது. I am pinched with hunger; I feel very hungry. எண்்்ணெயைக் கார்காரென்று குடித்துப்போட்டது. The lamp has absorbed the oil rapidly. 137)

kuṭl (p. 116) s. Bowels, entrails, intestines, garbage, குடர்--Note. இரைக்குடல், கல்லுக்கு டல், சிறுகுடல், தீனிக்குடல், பெருங்குடல்மணிக் குடல், மலக்குடல்--are different kinds of குடல் (See those words.) 2. A kind of fungous matter in the hollow of gourds, &c. காய்குடல். 3. Pith in the body of trees, மரக்குடல். 4. Streaks running down the interrior of plantains and other fruits, பழக்குடல். குடலதிருகிறது. The bowels tremble. குடலுங்கூந்தலுங்கொண்டதுகோலம். The bowels and the hair must be treated as accustomed. குடலழுகினபூசனிக்காய். A pumpkin, the internal part of which is rotten. குடல்கொழுத்தது. The bowels are grown fatty; causing a bad appetite--also exciting pride. குடலெரிகின்றது. The bowels are yearn. குடலேறிக்கொண்டுது. The bowels are twisted or deranged--as by assuming an unnatural position. குடலொட்டிக்கழிய. To have a flux from noxious matter in the bowels; to have a severe and copious discharge at stool. குடலேற்றம், s. Twisting or derangement of the bowels, See ஏற்றம். குடல்மாலை, s. The folds or turnings of the bowels. குடல்வலி, s. Aching pains in the bowels, caused often by continued hunger. குடல்வாதம், s. A disease causing flatulency and frequent watery discharges. குடல்கவ்வு, s. The omentum, caul. குடற்பிரிவு, v. noun. [prov.] A dislodgment of the bowels. குடற்புரை, s. The orifice of the bowels. குடற்பை--குடற்போர்வை, s. The womb, uterus. குடலறவோட, inf. To run very fast so as to cause the bowels to pant; lit. loosen or part. குடலைப்பிடுங்க, inf. To draw out the entrails. 2. (metoph.) To heave, retch, nauseate. குடல்காய்தல், v. noun. Drying of the intestines--being without food: starving. 31)

kulai (p. 127) s. A cluster; a bunch of fruit, flowers, keys, &c., கொத்து. 2. Notches or contrivances in a bow, to receive the string, விற்குதை. 3. The lower end of an arrow, அம்பின்குதை. 4. An artificial bank of a paddy field, a dam, a causeway, செய் கரை. 5. The viscera--as the liver, &c., ஈரற்குலைமுதலியன. என்குலைபதைக்கின்றது. My heart goes pita-part; my heart palpitates. ஒருகுலைக்காய், s. A person of the same consanguinity; lit. a fruit of the same cluster. குலைகுலையாய், adv. In bunches. முந்திரிகைப்பழங் குலைகுலையாய்த் தூங்குகின்றது. The grapes hang in thick clusters. குலையோடே, adv. All at once, the whole without exception. குலைதள்ள--குலைபோட, inf. To form --as clusters, bunches, &c., of fruits or flowers. குலைதறி, v. noun. Cutting off a bunch of fruit at once. குலைநெறியற்றேங்காய், s. [prov.] Cocoanuts, pressed and deformed in the bunch. குலைநெருக்கம், v. noun. Being crowded --as a bunch or bunches of fruits, &c. குலைவிலை, s. [prov.] The sale of palmyra fruits while on the tree. திராட்சக்குலை, s. A bunch of grapes. குலைமுட்டி--குலையெரிவு, s. Heartburning. குலையாத்திரம், s. An unsatiable appetite; a carving for food. குலைநோய்--குலைவலி, s. Heart-burn, cardialgia. குலைபடுவன், s. [prov.] Tumors, ulcers, &c., in the liver, lungs, &c. நெஞ்சாங்குலை, s. [local.] The breast; thorax. 2. The pit of the stomach. குலைக்கல், s. Bezoar, கோரோசனம். 50)

kuḷir (p. 131) -- குளிரு, கிறது, ந்தது, குளிரும், குளிர, v. n. To be cold, chilly, frigid; to be cold to the touch; to be moist, damp, குளிர்கொள்ள. 2. To be cool, to be refreshed, குளிர்ச்சியுற. 3. To be refreshing, gratifying, pleasant, cheering to the touch, sight or hearing; to be engaging, attactive, benignant--as the countenance, இதமாக. 4. To be appeased, consoled, comforted, சாந்தமுற. 5. To die--spoken of death in time of epidemies, when fear of the avenging goddess prevents the use of the proper word, வசூரிமுதலியவியாதியால்மரிக்க. அப்பாவென்றால்உச்சிகுளிருமா. Will merely saying அப்பா afford relief? i. e. not mere words, but actions are necessary. அவன்ஒரு குளிர்ந்தகொள்ளி. He is a coldblodded persons; a man of a fair speech, but an enemy at heart. இப்பொழுதுஎனக்குமனங்குளிர்ந்தது. I am now refreshed, satisfied, gratified, appeased, &c. உச்சிகுளிர்ந்தது. The head has been cooled or refreshed--as on hearing joyful intelligence, &c. எனக்குக்குளிருகின்றது. I feel cold. என்வயிறுகுளிர்ந்ததுபோல உன்மாளிகையுங்குளிர வேண்டும். May you and your family be refreshed as I have been--an expression of thanks for favors received. சரீரமெல்லாங்குளிர்ந்தது. The whole body is refreshed. குளந்தைஅம்மைவார்த்துக்குளிர்ந்துபோயிற்று. The child has died of small-pox. குளிரப்பண்ண--குளிரவைக்க, inf. To cool wines, spirits, &c. 2. To refresh, to satisfy the appetite, the mind, &c.; to regale, to oblige, to appease. கண்குளிரப்பார்த்தான். He feasted his eyes with a gratifying sight. காதுகுளிரக்கேட்டேன். My ears were refreshed by hearing. நிலங்குளிரமழைபெய்தது. It rained abundantly so as to cool the earth. மனங்குளிரக்கொடுத்தேன். I gave him as much as he desired. குளிர்ந்தகிரணம், s. A gratifying light, lustre, &c.--as of the moon, a gem, &c. குளிர்ந்தகுரல், s. A pleasant voice in singing. குளிர்ந்தசரீரம், s. A cool temperament of body. குளிர்ந்தநிழல், s. Refreshing shade. குளிர்ந்தநிறம், s. A gay, cheerful, fine color. குளிர்ந்தநீர், s. cool water. 2. Cooled water after boiling, &c. 3. Good water in gems. குளிர்ந்தபார்வை, s. Engaging, attractive, benignant looks. குளிர்ந்தமுகம், s. Benignant expression of countenance. குளிர்ந்தபூமி, s. A cool climate. குளிர்ந்தபேச்சு--குளிர்ந்தவசனம்--கு ளிர்ந்தவார்த்தை, s. Pleasant, comforting, gratifying language. குளிர்ந்தவாசனை, s. Refreshing odors. குளிர்ந்தமனம், s. A calm, composed mind. 2. A benevolent mind. 3. A pleasant temper, an obliging disposition. குளிர்ந்தபரிமளம், s. A kind of native arsenic, சீதாங்கபாஷாணம். குளிர்ந்துகொல்லி, s. A cold blooded person. குளிர்ந்துகிடக்க--குளிர்ந்துபோக, inf. To become cold--as water after boiling. 2. To die--used auspiciously in time of epidemics. குளிர்ச்சி, v. noun. [imp. குளிர்த்தி. vul. குளுத்தி.] Coolness, refrigeration, சீதளம். 2. That which is refreshing, pleasant, gratifying, appeasing; cooling offerings, திருத்திசரம். கண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி. Refreshing to the eyes. தெய்வத்துக்குக்குளிர்த்திசெய்தான். He gave cooling fruits to appease the goddess or demon. குளிர்ச்சிப்பண்டம்--குளிர்மைப்பண் டம், s. Any thing that is cooling, refrigerative. குளிர்ச்சியானசாப்பாடு--குளிர்மையான சாப்பாடு, s. Refreshing or cooling kinds of food. குளிர்ச்சியாயிருக்க, inf. To be cool, refreshing to the system. குளிர்ப்பிக்க--குளிர்விக்க, inf. v. a. To cool, to refrigerate; to refresh with water, perfumes, &c.; to gratify the mind, sight, &c., குளிரச்செய்ய. 8)

cangkāram (p. 156) s. [sometimes சம்மாரம்.] Destruction, annihilation, dissolution in general, அழிக்கை. 2. The periodical destruction of the universe, in the reduction of all things to their primitive Maya--as one of the five கிருத்தியம், உலகசங்காரம். (c.) 3. The constant dissolution of all animate existences, as one of the five கிருத்தியம் or divine operations, இளைப்பாற்றஅழித்தல். 4. Restriction, restraint, suppression--as of the passions and appetites, கடிதல். W. p. 878. SAMHARA. 5. [in astrom.] The process of reduction, &c., (உள்ளமு.) ( See சரசங்காரம்.) (Sa. Samskara, completing or finishing.) சங்காரகாலம், s. A time of dissolution. சங்காரதூதன், s. [in Christian usage.] The destroying angel. சங்காரம்பண்ண, inf. To destroy, reduce things to their primitive Maya--as at the termination of the great yuga, or in the dissolution of individual creatures. சங்காரன், s. A destroyer. சர்வசங்காரநாள், s. Doomsday, the day of final and universal destruction, and judgment. சங்கரிக்க, inf. To destroy, exterminate, annihilate, அழிக்க. 2. To destroy the world, at the universal deluge, by resolving one element into another, and reducing all things to their primitive state. சங்கரிப்பு, v. noun. Destruction, annihilation, &c. நிருமூலமாக்குகை. 2. Involution of elements one into the other, and their ultimate reduction to Maya, at the termination of the world, சங்காரம். சங்காரகாலத்துப்பு, s. As அமரியுப்பு, which see. 2)

caṭam (p. 157) s. (ex. Sa. Jad'a.) The body, உடல். 2. Matter as opposed to, or distinguished from spirit, or சித்து; any non-intelligent being, corporeal or incorporeal, want of intelligence, inertia, அசேதனப்பொ ருள்.--Note. This, in the Agama philosophy, includes time, the three மலம், and their effects, &c. 3. W. p. 826. SAT'HA. Cruelty, savageness, harshness, கொடுமை. 4. Falsehood, illusion, பொய். 5. W. p. 87. SHASHA. Six, sixfold, ஆறு. சடம்விழுந்துபோமே. We shall die. (lit.) the body will fall. சடசித்து, s. Senseless and intelligent existences; body and spirit. சடத்துவம், s. Inertia, inertness of matter, non-intelligence, bodily appetites, &c.--as inconsistent with the deity. சடபதார்த்தம்--சடவஸ்து, s. Inanimate, unintelligent, material existence. சடபதார்த்தவாதம், s. A religious denomination, ஓர்வாதம். சடப்பால், s. [in medicine.] The milk of women, முலைப்பால். (M. Dic.) சடாட்சரம், s. The hexaliteral mantra. (c.) சடாரணியம், s. Arcot, (lit.) the six jungles, ஆற்காடு. (p.) சடானனன், s. Skanda, கந்தன்; [ex சட, six, et ஆனனம், face.] 32) *