etir (p. 73) s. That which is opposite, in front, before, in presence of, over against, முன். 2. That which is opposed, is adverse, hostile, முரண். 3. Similitude, comparison, ஒப்பு. 4. Futurity, வருங்காலம். 5. Rivalry, competition, எதிரிடை. எதிரதுபோற்றல், v. noun. An author's adopting what is authorized by good usage though modern. See உத்தி. எதிரறை, s. An opposite room. எதிராக--எதிரே, adv. Before, opposite to, in front, &c. எனக்கெதிரே. Before me. சத்துருவிற்கெதிராகப்போதல். Encountering or meeting an enemy. எதிராளி--எதிரி, s. Opponent, adversary, antagonist, பகைஞன். 2. The defendant in a lawsuit, எதிர்வழக்காளி. 3. A rival, a competitor, எதிரிடைக்காரன். எதிரிட, s. To meet, எதிர்ப்பட. 2. To oppose in battle, எதிர்க்க. எதிரிடை, v. noun. Opposition, encounter, counteraction, எதிர்க்கை. 2. Contrariety, விரோதம். 3. Rivalry, competition, எதிரித்தனம். 4. That which is equivalent, சமமாயிருப்பது. எதிரிடைகட்ட, inf. To rival, to vie with, compete with, எதிர்க்க. 2. [prov.] To act in opposition, விரோதிக்க. எதிரிடைகாரன், s. Competitor, rival, antagonist, விரோதஞ்செய்வோன். எதிரிடைச்சீட்டு--எதிரிடைமுறி, s. A counter bond. எதிரிடையாய்ப்பேச, inf. To dispute or contradict. எதிருத்தரம்--எதிர்மொழி, s. An answer, a reply, a rejoinder, a retort, பிரதியுத்தரம். எதிருரை, s. Answer, retort, எதிர் மொழி. 2. Cavil, dispute, வாது. எதிருரைக்க, inf. To oppose, to disobey, to be contumacious, எதிர்த்துப் பேச. 2. To answer, retort, மறுமொழிசொ ல்ல. 3. To cavil, dispute, to be petulant, morose, cross, வாதுசெய்ய. எதிரூன்ற, inf. To take a firm position--as an army, உறுதியாய்நிற்க. 2. To resist, oppose, withstand, எதிர்த்துநிற்க. எதிரெடுக்க, inf. To vomit, eject from the stomach, சத்திசெய்ய. எதிரேற்றல், v. noun. Counteracting a magical evil, எதிரேவல். 2. Counteracting evil in general, தடுத்தல். 3. Attacking, opposing or resisting--as an enemy, எதிர்த்தல். 4. Receiving in one's own person the weapons discharged by a foe out of bravery, or to save a friend, பிறன்மேல்வருவதைத்தானேற்றல். எதிரேற்று, v. noun. Counter magic, magic resorted to in retaliation, sorcery, &c., எதிரேவல். எதிரொலி, s. Echo, reverberation of sound. பிரதித்தொனி. எதிரொலித்தல், v. noun. Echoing, resounding. எதிர்கொள்ள--எதிர்கொண்டழைக் க, inf. To meet and receive a guest, a great person, a wedding party, &c., coming to one's house, சந்திக்க. எதிர்கோள், v. noun. Meeting in the way, meeting or receiving a person, எதிர்கொள்ளுகை. விருந்தெதிர்கோடல், v. noun. Inviting guests, or devotees, religious mendicants, &c.--one of the duties enjoined on a householder as the condition of his own participation of the good things of providence. See இல், house. (சிலப்பதிகாரம்.) எதிர்க்கடை, s. An opposition bazaar. கீரைக்கடைக்குமெதிர்க்கடைவேண்டும். An opposition stall is necessary even among green grocers. [prov.] எதிர்க்கட்சி, s. An opposite party, எதிரானகூட்டம். எதிர்க்காற்று, s. Contrary wind. எதிர்க்கை, s. A slanting timber forming a continued line with the ridge and uniting in an angle formed by the slanting hip-rafters on either end of a hipped or bungalo roof. எதிர்ச்சாட்சி, s. Counter testimony; a witness brought to disprove previous testimony, மாறானசாட்சி. எதிர்ச்செட்டு, s. Competition in trade, ஒருவன்விற்பதற்குமாறாகவிற்கை. 2. [prov.] Trading at second hand, buying and selling again directly at a small profit. எதிர்நடை, s. The act of doing perversely. 2. Opposite course. எதிர்நடைக்கணக்கு, s. A register or account kept by each partner in a concern, that one may be examined by the other. எதிர்நிரைநிறை--எதிர்நிரனிறை, s. An arrangement of a series of verbs, &c. in the contrary order to that in which their nouns occur. See முறை நிரனிறை. எதிர்நிலை, s. Resistance, opposition, எதிர்நிற்கை. எதிர்நிலையகத்திணை, s. [in amatory verse.] The rule for elucidating a circumstance by the opposite case, contrast. எதிர்நிற்க, inf. To stand before one, முன்னிற்க. 2. To oppose, to be perverse, or contumacious, மாறுபட்டுநிற்க. 3. To stand against, withstand, cope with, போர்செய்ய. எதிர்நோக்குநட்சத்திரம், s. A nutchattra whose influence has respect to movements and interests in the different points of the compass, not an astrological, but a common phrase; the same as எதிர்நாள், or more properly, பக்கநாள். எதிர்பார்க்க, inf. To wait for an expected person, வரவுபார்த்திருக்க. 2. To expect, to look forward, காத்திருக்க. இருகாரியத்திற்கெதிர்பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது. To hope for a thing, to be in expectation of it. எதிர்போக, inf. To go against, oppose, meet as an army, assail, எதிராய் போக. எதிர்ப்பட, inf. To meet as in the way, சந்திக்க. 2. To happen, occur, தோன்ற. எதிர்ப்படுத்த, inf. To confront, எதிராக்க. 2. To stir up strife, cause opposition, பகையாக்க. எதிர்ப்பாடு, v. noun. Meeting, எதிர் ப்படுகை. எதிர்ப்பாய்ச்சல், s. A contrary current; leaping in a contrary direction. எதிர்மறை, s. [in grammar.] The negative forms of expression, மறை--அ, அந், ந், கி, கு, வி, &c. are Sanscrit prefixes expressing negation. எதிர்மறைவினை, s. [in grammar.] The negative verb, மறைவினை. எதிர்முகம், s. Face to face, முகா முகம். 2. Presence, சன்னிதி. 3. Front, முன். அதற்கெதிர்மகமாக. Opposite to it. எதிர்வர, inf. To come against, to oppose, விரோதமாகவர. 2. To meet as one on leaving home meets a person (considered ominous), எதிராகவர. எதிர்வழக்கு, inf. A counter lawsuit, instituted out of revenge, எதிர்வியாச் சியம். எதிர்வாதம், s. reply, a dispute. எதிர்வாதி, s. Defendant in law, repliant, respondent, பிரதிவாதி. எதிர்வினை, s. [not com.] Negative verbs, மறைவினை. 2. Effects of the deeds of former births to be experienced, வருவினை. எதிர்வினைவிலக்கு, v. noun. [in rhetoric.] Preventing a person doing a thing by pointing out its evil consequences, ஓரலங்காரம். 46)

cātakam (p. 175) s. Birth, nativity, பிறப்பு. 2. Horoscope, an astrological prediction from the position of the constellations and planets at one's birth. 3. A written nativity, one of the ninty-six பிரபந்தம், சாதகப் பத்திரிகை. W. p. 347. JATAKA. 4. Natural disposition, பிறவிக்குணம். 5. [ex Sa. Sad'haka.] Constant perseverance and practice, addictedness, அப்பியாசம். (c.) 6. Means, expedient, method, medium, துணைக் காரணம். 7. Prosperity, success, காரியவாய்ப்பு. 8. Vouchers in evidence, பிரமாணம். 9. A vampire, a goblin, பூதகணம். 1. A skylark, வானம்பாடி. (சது.) 11. W. p. 322. CHA'TAKA. A kind of cuckoo, Cuculus melano-leucus, சாதகப்புள். (நிக.) அவனுக்கிதுசாதகமாய்ப்போய்விட்டது. This has become his habit; he has great experience in it. சாதககாரன்--சாதகன், s. One whose horoscope is calculated. 2. One practised in austerities, devotion, &c. சாதகக்குறிப்பு, s. A memorandum of the time of birth. சாதகசூசகம், s. The ceremonial impurity of child-birth, பிரசவாசூசம். (p.) சாதகதிசை, s. A period during which a soul is subjected to births, secular influences, &c.,--opposed to முத்தித்திசை; [ex திசை.] சாதகபலன், s. The result given in a nativity, good or bad, to be experienced in life. சாதகமெழுத, inf. To cast and write a horoscope, a nativity. சாதகவித்தை, s. A class of arts, or extraordinary dexterity acquired by long practice. சாகதவோலை, s. A written nativity on an ola. சாதகாசாரியன், s. An assistant guru. 2. One led by divine influence to take the priestly office; an efficient or authorized teacher. (p.) சாதகாலங்காரம், s. The name of an astrological treatise, சோதிடநூலிலொன்று. காரியசாதகம், s. Success in an undertaking; efficacy, efficiency. 2. A nativity which has proved true. (p.) 2)

cumuttirai (p. 194) s. Genuineness, right, godness, justness, நேர்மை. 2. Standard, as measure, weight, &c., legal or authorized, சரியளவு. 3. Exactness, being bonafide, சரி; [ex சு, et முத்திரை.] (c.) சுமுத்திரைக்கோல், s. [loc.] A measuring rod. சுமத்திரையாய்நடக்க, inf. To behave honestly. 2. To observe strictly the prescribed rules of religion. (c.) சுமுத்திரையாயிருக்கிறவன், appel. n. A regular and just man. சுமுத்திரையானபடிக்கல், s. An even or just weight. சுமுத்திரையாகஅளக்க, inf. To measure exactly, justly, &c. 2. To give full measure, நிறையவளக்க. 62)

nir (p. 277) A Sanscrit prefix implying negation, privation, இன்மை, as நிர்நாமன், the nameless; also fulness, நிறைவு, as நிர்நாசம், entire destruction. The final ர், often takes the particle உ, as நிரு; sometimes changes to ஷ், as நிஷ்களங்கம், being spotless; to ச், as நிச்சிந்தை, a quiet mind, and to ன், as நின் மலம். See துர். நிரங்குசம், s. Uncontrolled, self-willed, கட்டுப்படாமை; [ex அங்குசம், goad.] நிரங்குசன், s. The Deity, the uncontrolled, கடவுள். நிரஞ்சனம், s. Void of passions, or emotion, மாசின்மை. நிரஞ்சனன், s. The Deity, கடவுள். 2. Argha, அருகன். நிரஞ்சனி, s. Parvati, Lukshmi, &c. நிரட்சம், s. Terrestrial equator. நிரட்சரம்--நிரக்ஷரம், s. That which is without letters, எழுத்தின்மை. நிரட்சரகுக்ஷி, s. A blockhead, one that does not know letters, மூடன்; [ex குக்ஷி. belly.] நிரதிகாரம், s. Being without authority. நிரதிகாரன், s. One not competent, not duly authorized to execute authority. 2. [in the agamas.] One unworthy, ineligible, unauthorized to perform sacred rites, அநதிகாரி. நிரந்தரம், s. Continuity, uninterruptedness, இடமின்மை. 2. (சது.) Closeness, nearness, நெருக்கம். 3. Perpetuity, எப் பொழுதும். 4. A monkey, குரங்கு. நிரந்தரன், s. The Supreme Being the incomprehensible, கடவுள். நிரபராதம், s. Faultlessness, blamelessness, குற்றமின்மை. நிரபராதி, s. An innocent person. நிரபேட்சம்--நிரபேட்சை--நிரபே��வுள். நிருநாமன், s. The Deity--as நிருணா மன். நிருபாதி, s. Freedom or liberation from passions, or from pain, suffering, &c., உபாதியின்மை; [ex உபாதி, pain.] நிருபாதிகம், s. That which is freed, as the mind of the ascetic from secularities, &c., நிர்விகற்பம். நிருபாதானம், s. Being without an immediate, proximate cause, துணைக்காரண மின்மை; [ex உபாதானம்.] நிருமதம், s. An elephant grown quiet by age, free venereal fury, மதமில்லா யானை. நிருமலம்--நிர்மலம்--நின்மலம். s. Immaculateness, freedom from impurity, மாசின்மை. நிருமலன், s. The Supreme Being, கட வுள். 2. Siva, சிவன். 3. Argha, அருகன். 4. Vishnu, விஷ்ணு. நிருமூடம்--நிர்மூடம், s. Stupidity, blockishness, அறிவின்மைமிகுதி; also நின் மூடம்; [ex நிர், fulness.] நிருமூடன், s. A stupid man, a fool a ninny. நிருமூலம்--நிர்மூலம், s. That which is baseless, or without root, மூலமின்மை. 2. Extirpation, utter destruction, total extinction, பாழாதல்; also நின்மூலம். நிருமூலப்பட--நிருமூலமாக, inf. To be utterly destroyed. நிருமூலமாக்க--நிரூமூலம்பண்ண, inf. To destroy totally. நிருவாசம், s. That which is uninhabited, without occupant, குடியின்மை. நிருவிகற்பம்--நிர்விகற்பம், s. Freedom from passions, emotions, &c., entire tranquillity of the soul by abstract devotion, விகற்பமின்மை. நிருவிகற்பக்காட்சி, s. [in the Agama log.] Indefinite or indistinct knowledge, perception, &c. See காட்சி. நிருவிகற்பசமாதி--நிருவிகற்பச்சமாதி, s. The state of the ascetic, void of all affection, passion, &c., ஒர்யோகநிலை. நிருவிகாரம்--நிர்விகாரம், s. Unchangeableness, as in the Deity, who, in performing his operations is unaffected by them and in the actions of creatures has no participation or contamination, விகாரமின்மை. 2. Freedom from passions, &c., as நிர்க்குணம். நிருவிகாரி--நிர்விகாரி, s. One free from change as the Deity, or as the soul approximating to the Deity, கடவுள். நிருவிக்கினம்--நிர்விக்கினம், s. Freedom from obstruction, impediment, இடையூறி ன்மை. நிருவிசாரம்--நிர்விசாரம், s. Carelessness, recklessness, வேண்டாமை. 2. Tranquillity, freedom from, கவலையின்மை. நிருவிடம்--நிருவிஷம்--நிர்விஷம். s. A plant, Curcuma Zedoaria from which a poisonous drug is extracted, used as an antidote to snake bites, ஓர்பூண்டு. 2. (fig.) [ex நிர், fulness.] A very wicked person, துன்மார்க்கன். நிர்க்குணம், s. [vul. நிர்க்குணம்] Being without attributes, குணமின்மை. நிர்க்குணன், s. The Deity. See குணம். நிர்த்தாட்சிணியம், s. An unfavorable look, unkindness, unmindfulness, கண் ணோட்டமின்மை. நிர்த்தூளி, s. Utter demolition, entire destruction, சருவநாசம். நிர்தூளிபண்ண--நிர்த்தூளியாக்க, inf. To destroy utterly. நிர்த்தூளியாக, inf. To be reduced to dust, destroyed. நிர்நாசம், s. Imperishableness. See நிருநாசம். நிர்நிமித்தம்--நிர்நிமித்தியம், s. Without and cause, முகாந்தரமின்மை. நிர்ப்பத்தியம்--நிஷ்பத்தியம், s. Being without restraint in diet, &c., as a patient, பத்தியமின்மை. நிர்ப்பந்தம், s. [vul. நிற்பந்தம்] Misery, calamity, wretchedness, affliction.-Note. This word varies in Tamil from the Sanscrit. நிர்ப்பந்தமாயிருக்கிறவன். A woman in travail. (R.) நிர்ப்பாக்கியம், s. [vul. நிற்பாக்கியம்.] Unluckiness, misfortune. நிர்ப்பாக்கியன், s. An unhappy man. நிர்ப்பீசதீட்சை, s. Instruction of a disciple complete in itself. See தீட்சை. நிர்மலம்--நின்மலம், s. See நிருமலம். 140)

mattakam (p. 343) --மஸ்தகம், s. The head; the top of any thing, தலை. W. p. 648. MASTAKA. 2. The forehead, நெற்றி. 3. Bad ground, பொல்லாநிலம். (சது.) 4. The forehead of an elephant, யானைமத்தகம்.--Note. The fourth meaning is given in சது. and then rejected; but it seems to be authorized. 3) *

mrūu (p. 345) --மரூஉச்சொல்--மரூஉமொ ழி, s. [in gram.] A contracted word, authorized by learned men; but not according to rule--as for மலையமாநாடு--மலாடு; [ex மருவு, v.] 5) *

vētam (p. 402) s. The holy books of the Hindus--said to have been revealed by Brahma, but compiled from tradition by vyasa. They are four in number; 1. இருக்கு, Rig Veda, chiefly relating to ritual worship; 2. எசுர், Yajur Veda, concerning the ceremonies observed in sacrifices; 3. சாமம், Sama Veda, containing odes, hymns and chants; 4. அதர்வ ணம், Atharvan'a, with mantras or magical formulas, the least esteemed of the four. உபவேதம், s. The four secondary sciences. These are அருத்தவேதம், commentary on the Vedas; ஆயுர்வேதம், Physic; காந்தருவவேதம், music; தனுர்வேதம், archery. வேதகலாபம், s. Religious persecution. வேதக்காரர், s. Brahmans skilled in one or more of the Vedas. (R.) 2. [Heathen usage.] Roman Catholics. வேதக்கொடியோன், s. An epithet of Dron'acharya as the Veda-bannered, துரோணாசாரியன். (சது.) வேதசாஸ்திரம், s. The four Vedas and six Shastras collectively. 2. [corrup. usage.] Theology. வேதசாஸ்திரி, s. One learned in the Vedas and Shastras. 2. [not authorized.] A theologian. வேதசாட்சி, s. [R, C, usage,] A martyr. வேதசாரம், s. [lit. the essence of religion.] The title of a book. 2. A reed, நாணற்புல். வேதநாயகன், s. The Deity as lord of the Vedas, பிரமன், கடவுள். வேதநூல், s. A religious system. வேதபாரகர், s. Brahmans, பார்ப்பார். 2. Those who are well versed in the Vedas, See பாரகர். 3. [Chris. usage.] Scribes, expounders of the Jewish law. வேதபாராயணம், s. Study of the Vedas. வேதபுஸ்தகம், s. [Christ. usage.] The Bible. வேதப்புரட்டு, v. noun. Perversion of the Vedas. 2. [in Christ. usage.] Corruption of the true religion, heresy. வேதமாயாவாதம், s. A religious sect. வேதமுதல்வி, s. An epithet of Sarasvati, Lukshmi and Parvati. வேதமோத, inf. To recite the Vedas; [ex ஓது.] வேதரஞ்சகன், s. Brahma, பிரமன். வேதவியாக்கியானம், s. [Chris. usage.] Expounding the Scriptures. வேதவியாசர், s. Vyasa, compiler of the Vedas. வேதன், s. God, கடவுள். 2. Jupiter, வியாழம். 3. Argha, அருகன். வேதா, s. God, கடவுள். 2. Brahma, பிரமன். (சது.) வேதாகமம், s. Authoritative books corresponding with the Vedas. 2. [Chris. usage.] The Bible. வேதாக்கிரேசர், s. Chief teachers of the Vedas. வேதாக்கினி, s. A sacrificial fire. See அக்கினி. வேதாங்கம், s. Sciences subordinate to the Vedas, of which there are six: 1. மந்திரம், mantras; 2. நிகண்டு, vocabulary; 3. வியாகரணம், grammar; 4. சந்தோபிசிதம், prosody; 5. நிருத்தம், explanation of mystic words; 6. சோதிடம், astronomy, astrology.--According to Wils. சிட்சை and கற்பம், are given for the first two. வேதாந்தம், s. [lit. the end of the Vedas.] A refined system of philosophy taught by Vyasa in the Uttara-mimamsa, and reduced by himself to 5 stanzas. It was commented on by Madevacharya, Sankaracharya, and Ramanujacharya, severally in the Dwaita, Adwaita, and Visishta--adwaita systems. The first and last allow a distinct existence of matter, but not its eternity. The second denies the real existence of matter, and resolves all existence into God. The Vedanta, simply stated, is a system of Pantheism. See அத்துவிதம் and துவிதம். 2. The thirty-two Upanishads, or appendixes, to the Vedas. See சாஸ்திரம். வேதாந்தசூடாமணி, s. A metaphysical treatise by சிவப்பிரகாசதேசிகர். வேதாந்தமதஸ்தாபனம், s. Establishing the doctrines of the Vedanta system. வேதாந்தன்--வேதார்த்தன், s. God as the object of the Vedas, கடவுள். வேதாந்தி, s. [pl. வேதாந்திகள்.] One skilled in the Vedanta. வேதோக்தம், s. That which is scriptural or declared in the Vedas. 24) *