ari (p. 23) s. A reaped handful of paddy, &c., அரிப்பிடி. 2. An ear of rice, நெற்கதிர். 3. A car, தேர். 4. A grove, சோலை. 5. Gold, wealth, பொன். 6. Lines in the white of the eye, கண்வரி. 7. Line, streak, வரி. 8. The sea, கடல். 9. A humming insect, வண்டு. 1. A ram, செம்மறியாட்டுக் கடா. 11. A hog, pig, பன்றி. 12. Any hollow thing as an elephant's trunk, &c., உட்டுளைப்பொருள். 13. A bamboo, மூங்கில். 14. Closeness, thickness, (as of bushes, hair, &c.) நெருக்கம். 15. Thinness, as of a plate of metal, ஐமைவடிவு. 16. Narrowness, அடர்பு. 17. Soft, drizzling rain, ம ழைத்தூவல். 18. A garland, மாலை. 19. Pebbles, small pieces of metal put into the hollow of a dancer's ankle rings to cause a tinkling sound, சிலம்பின்பருக்கைக்கல். 2. Dancers' or children's ankle rings, formerly worn by women, சிலம்பு. 21. Strength, force, வலி. 22. The solid part of timber, மாவயிரம். 23. A bedstead, couch, a bed or other thing to sleep on, கட்டில். 24. A board, bench to sit or sleep on, படுக்கை. 25. A drum, பறை. 26. A hill, mountain, மலை. 27. Fermented liquor, toddy, கள். 28. Fault, blemish, குற்றம். 29. The strings of a drum, விசி. (p.) அரியடித்தார்கள், They have shaken out the sheaves. அரிக்கட்டு, A sheaf or bundle or reaped grain, அரிவிக்கட்டு. 45)

āmpl (p. 39) s. The water-lily including two kinds, அல்லி; viz.: செவ்வாம்பல், the red lily--and வெள்ளாம்பல், the white water lily, Nymph&ae;a alba, L. the globe amaranth. 2. The bamboo tree, மூங்கி ல். 3. A species of wind-instrument, a kind of reed, pipe of bamboo, ஓரிசைக்குழல். 4. A hunter's horn, ஊதிடுகொம்பு. 5. An elephant, யானை. 6. Toddy, கள். 7. Tunes played on the reed-pipe, பண். 8. The moon, சந்திரன். 9. Affliction, துன்பம். 1. A number, ஓரெண். 11. Praise, துதி. 12. Arrangement, order, ஒழுங்கு. (p.) 11)

āykkōl (p. 39) s. The forked sticks on which the bamboo of an old fashioned palankeen rests, or to which it is fastened, சிவிகைக்கொம்புதாங்குகால். (c.) 22)

ār (p. 41) --ஆரு, கிறேன், ஆர்ந்தேன், வே ன், ஆர, v. n. To become full, complete, entire, crowded, to abound, நிறைய. 2. To abide, stay, தங்க. 3. To join, belong to, பொருந்த. 4. v. a To eat, drink, take food, சாப்பட. 5. To suffer, enjoy, experience, receive the fruit of actions, performed in former births, வினைப்பயனுகர. (p.) ஆர்ந்தமர்ந்துசெய். Be expeditious but with caution; i. e. let not your haste out-run your wit. அமையாரும்வெற்ப, O! king of the hills covered by the bamboos. ஆரஞர், s. Abundant sorrow, மி குதுக்கம். ஆரருள், s. Full grace, perfect benevolence. ஆர்மதி, s. The sign cancer of the zodiac, கற்கடகவிராசி. 2. A crab, நண்டு; [ex ஆர், abiding et மதி, moon--the sign deemed peculiar to the moon.] வாக்கார--வாயார, adv. With open mouth, mouthfully. நெஞ்சார--மனதார, adv. With willingness, readily. கண்ணாரக்காண, inf. To see clearly--as an eye-witness. காதாரக்கேட்க, inf. To hear with open ears, well, plainly. கையார, adv. With full, open hands, with a prompt hand. ஆர்வு, v. noun. Fulness, abundance, நிறைவு. 2. Eating, feeding, புசிப்பு. 3. Drinking, குடிக்கை. 4. Investigation, ஆராய்தல். (p.) 54)

āl (p. 43) s. That species of banian tree which casts roots from its branches-deemed sacred to Vishnu, and commonly regarded as the abode of goblins. Its roots form one of the kinds of sacrificial fuel, ஆலமரம், Ficus indica, L. (c.) ஆல்போற்றழைத்து அறுகுபோல்வேரூன்றி மூங்கில் போற்சுற்ற முசியாமல் வாழ்ந்திருப்பீர். May you flourish as a banian tree, put forth roots and spread as the creeping stems of the arugu grass, and prosper being encircled by kinsmen as thickly crowded bamboos. ஆலமர்கடவுள், s. Siva, சிவன். (p.) ஆலம்விழுது, s. The roots growing down from the branches of the banian tree. ஆலின்மேற்புல்லுருவி or புல்லூரி, s. A mistletoe that destroys the tree on which it grows, even the ஆல், which otherwise is never known to die, as it throws down its roots and continues to spread itself. கல்லால்--குறுவால்--சிற்றால், s. The இத்தி tree, Ficus virens. (p.) 5)

irucu (p. 50) s. The axle of a carriage, பண்டியுளிரும்பு. 2. (Rott.) The bamboo, மூங் கில். 64)

iẕai (p. 55) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To rub one against another, to chafe--as trees, உரிஞ்ச. 2. To become soft and thick--as boiled rice by keeping, குழைய. 3. To copulate--as snakes, பிணைய. 4. To be tender--as the mind through love--as உட்கு ழைய. விழைந்திழைந்துவேண்டியவர்க்கண்டகண். The eyes which saw him with desire, tenderness and love. பாம்புகளொன்றோடொன்றிழையும். The snakes copulate. மூங்கிலொன்றுடனொன்றிழைந்து பற்றிக்கொள்ளும். The bamboos rub one against another and become ignited. இழைதல், v. noun. Mixture. 46)

eḥku (p. 73) கிறது, எஃகினது, ம், எஃக, v. n. To be elastic, stretchable, நெகிழ. 2. To become stretched or drawn out, நீள. 3. To become unfastened, unclasped, unloosed, &c., அவிழ. 4. To spring back, rebound--as a bent bow, bamboo, &c., எதிர் தாக்க. 5. To be lifted, drawn, or carried-as by a well beam, தாழ்ந்தெழும்ப. 6. [with the personal terminations.] To reach up, stretch one's self in reaching for a thing, எட்ட. 7. To climb by starts, stretch one's self for climbing, உதைந்தேற. 8. v. a. To pick, card, or comb cotton, &c., to card with a bow, பஞ்சுமுதலியகொட்ட. எஃகிப்பிடி. Stretch up and reach it. எஃகியெஃகிநடக்க. To spring or toss one's self in walking. துலாஅவனைக்கொண்டெஃகிற்று. The wellsweep has taken him up. ஈளையெஃகியெஃகியிழுக்கின்றது. The asthma convulses him. வில்லெஃகிற்று. The bow started back, resiled. எஃகினபஞ்சி, s. Picked or carded cotton. எஃகுகோல், s. A bow for carding cotton, பஞ்சுகொட்டும்வில். 4)

ēr (p. 79) s. A particle of comparison, உவ மையுருபு. 2. Beauty, அழகு. (p.) 3. A team for ploughing, including the plough and other apparatus, உழுபடை. 4. A yoke of oxen, உழவுமாடு. 5. Ploughing the plough-as an occupation, உழவுத்தொழில். அவனிருப்பதேர்க்காரன். He is a person possessed of twenty yoke of oxen. காம்பேர்தோள். Shoulders beautifully rounded like a bamboo. கயலேர்கண்ணார். Carp-eyed beauties--ladies with eyes as beautiful as the carp-fish. சீரைத்தேடினேரைத்தேடு. If you desire wealth attend to agriculture. ஏரடிக்க--ஏருழ, inf. To plough. அவன் எத்தனையேருழுகிறான்--அவனுக்கெத்தனையே ருழும். With how many yoke of oxen does he plough (his land)? i. e. how many yoke of oxen has he? or how many acres of arable land does he possess? ஏராண்மை, s. Ploughing, tillage, agriculture, உழவு. ஏராளர், s. Husbandmen, agriculturists, உழவர். ஏரின்வாழ்நர்--ஏருழவர்--ஏருழுநர் --ஏர்த்தொழிலர், s. Ploughmen, those who live by the plough, உழவர். ஏருழக்க, inf. To practise husbandry, பயிர்செய்ய. ஏரெழுபது, s. A poem of seventy stanzas in praise of the plopugh by கம்பர், ஓர்நூல். See Ellis. p. 44. (குறள்). ஏரோட்ட, inf. To plough, உழ. ஏர்க்கால், s. The shaft of a plough, கலப்பையின்கால். 2. Shaft of a carriage, வண்டியேர்க்கால். ஏர்ச்சீர், s. Implements of husbandry. 2. The wealth procurable by husbandry. ஏர்ச்சீரில்லாதவன். One who has neither oxen, implements of husbandry, nor seed, corn, &c. ஏர்த்தாயம், s. Ploughing in season. ஏர்த்தொழில், s. Agriculture, husbandry, உழவுத்தொழில். ஏர்நாழி, s. A small circular piece of wood with a hole in the centre to receive the cord வடக்கயிறு by which the ploughman can regulate the depth of the furrows, கலப்பையினோருறுப்பு. ஏர்ப்பண், s. [prov.] The rope for attaching the oxen to the plough, or the plough-beam to the yoke, பூட்டாங்க யிறு. ஏர்ப்பூட்டு, v. noun. Ploughing for the first time in the season, on an auspicious day begun with appropriate ceremonies, ஏர்கட்டுகை. ஏர்ப்பூட்ட, inf. To yoke the oxen to the plough. ஏர்வாரம், s. A share of the produce allowed for the team and agricultural implements used in cultivating the land, ஏர்க்காகக்கொடுக்கும்வாரம். முன்னேர்க்குண்டை, s. The first or best yoke of oxen. பின்னேர், s. The second or hindermost yoke of oxen. பொன்னேர்கட்ட, inf. To plough for the first time in the season on an auspicious day begun with the appropriate ceremonies--as ஏர்ப்பூட்ட. 52)

ēṟṟm (p. 79) s. Rise, ascent, acclivity, உயர்வு. 2. Superiority, excellence, pre-eminence, மேன்மை. 3. Fame, புகழ். 4. Excess, preponderance, மிகுதி. 5. Increase, பெருக் கம். 6. The flow of the tide, நீரேற்றம். 7. A lever or shaft for drawing water for irrigation, ஏற்றமரம். ஏற்றக்கால், s. The supporters of a beam for irrigation, துலாவைத்தாங்குங்கால். ஏற்றக்குறைச்சல்--ஏற்றத்தாழ்ச்சி, ஏற்றத்தாழ்வு, s. Superiority and inferiority, highness and lowness, உயர்வு தாழ்வு. 2. Disparity, difference, disagreement, that which is greater or smaller, &c., வேற்றுமை. ஏற்றக்கோல், s. A bamboo pole with which water is drawn from a well, ஏற்றக்கழி. ஏற்றச்சால், s. A bucket used for irrigation, நிரிறைக்குஞ்சால். ஏற்றமடல், s. The supporting timbers on which the well-sweep oscillates, being generally attached to a pillar which is fixed in the ground. ஏற்றமரம், s. The well-sweep, the picotta. 85)

kṭaiyāl (p. 88) s. A bamboo in which milk, water, &c., are carried by cow-herds to the fields for drinking, ஓர்சலபாத்திரம். 17) *

kṇu (p. 89) s. The joints of a bamboo, cane, &c., மூங்கில்முதலியவற்றின்கணு. 2. The knuckles, joints of the spine or the vertebra, as they appear on the back, யாக்கையின் கணு. 3. The joints or joining of a branch or twig to the tree, &c., மரக்கணு. 4. [in Anat.] Trochanter tubercle, tuberosity, என்புக்கணு. கணுக்கால், s. The ankle, பரடு. கணுக்கிரந்தி, s. A venereal ulcer or disease in the joints. கணுவட்டு, s. [prov.] A very small bunch of plantains, சிறுவாழைக்குலை. 9)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kẕāyr (p. 98) s. Pole-dancers, rope-dancers, tumblers, கழைக்கூத்தர்; [ex கழை, a bamboo.] (p.) 67)

kẕai (p. 99) s. The bamboo, மூங்கில், Bambusa arundinacea. 2. Sugar-cane, க ரும்பு. 3. The seventh lunar asterism, புனர் பூசம். (p.) கழைக்கூத்து, s. Pole-dancing, வே ழம்பர்கூத்து. கழைக்கூத்தர், s. Pole-dancers, வேழம்பர். கழைக்கூத்தாடி, s. A pole-dancer. 4)