arcu (p. 23) --அரசமரம், s. A tree-the Ficus religiosa, Peepul, or poplarleaved fig-tree--forming one of the nine kinds of wood used in burnt offerings, ஓர்மரம். (See சமித்து.) Its seed is used for medicinal purposes. அரசாணிக்கால், s. A bough of this tree, which together with others from the கலியாணமுருக்கு, (or erythrina,) &c. is fixed between two of the interior posts of the marriage pandal, round which the parties pass, performing particular ceremonies. அரசிலை, s. The leaves of the அரசு. 2. The figure of a leaf as branded on beasts, &c., அரசிலைக்குறி. அரசிலைத்தூக்கம்--அரசிலைத்தொங் கல், s. Hangings, resembling the அரசு leaves. கொடியரசு, s. A different species of Ficus. பூவரசு, s. The portia tree, பூப் பரத்தி, Thespesia populnea, L. ஆற்றரசு, s. Another species of Ficus growing in the vicinity of rivers. 2)

almpu (p. 28) கிறேன், அலம்பினேன், வே ன், அலம்ப, v. a. To wash, rinse, கழுவ. (c.) 2. v. n. (p.) To sound, tinkle as little bells, murmur as a brook, as the sea when calm, ஒலிக்க. 3. (c.) To move, wabble as water when carried in a full vessel ready to overflow, ததும்ப. 4. To fluctuate, or be uncertain in condition, as a person whose situation is become doubtful, அலைய. 5. To swerve from a proper line of conduct, as a woman becoming loose in character, தவற. அலம்பல், v. noun. Vexation, trouble, encumbrance with business, வருத்தம். (c.) 2. s. [prov.] The small branches or boughs of a tree or bushes cut for mending hedges, அலக்குத்தடி. அலம்பலுமலசடியும்பட்டேன். I am vexed and troubled, I have suffered hardships. 10) *

uṭu (p. 59) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To dress, attire, put on clothes, வஸ்திரந்தரிக்க. 2. To dress another, ஒருவனுக் குடுக்க. 3. (fig.) (p.) To surround, encircle, சூழ. பிள்ளைக்குச்சீலையுடுத்தாள். She dressed the child. பூசலார்விழிக்குச்சந்தப்பூந்தழையுடுத்து. Adorning the attractive eyed body with boughs of the sandal tree. (திருச்செந்திற்புராணம்.) உடுகூறை, s. Clothes--in colloquial use, chiefly woman's. உடுத்தவாடை, s. Home-dress or dishabille, under-clothes. உடுத்தவாடையில்லாதாணீராட்டும். A woman's bathing without her under-garments (is improper). (திரிகடுகம்.) உடுத்துக்கொள்ள, inf. To dress one's self. உடுத்துவிட, inf. To dress another. உடுபாவனை, s. Mode or style of dress. 2. [prov.] A suit of clothes. 3. (Rott.) Clean clothes. உடுபுடவை, s. Garments. உடுமானம், s. A dress befitting a person's station in life. நகருடுத்த, rel. part. Surrounding the city. கடலுடுத்தபார், s. The sea-girt earth. உடுக்கை, v. noun. Dressing. 2. s. Raiment, clothing, உடை. உடுக்கையிழந்தவன்கைபோலவாங்கேயிடுக்கண்க ளைவதாநட்பு. (Real) friendship to one removes his distress with that promptitude with which the hands of him whose garments are loosened (while before an assembly) adjust them. (குறள்.) உடுப்பு, s. Clothes, garments, clothing, vesture, dress, வஸ்திரம். உடுப்புடுக்க, inf. To dress, clothe (one's self of another). 90)

ulvai (p. 66) s. Wind, காற்று. 2. The branches of a tree, boughs, மரக்கொம்பு. 3. Sprouts, twigs, leaves, தழை. 4. Junglerivers, முல்லைநிலக்கான்யாறு. (பிங்.) 5. A horn. a tusk, விலங்கின்கொம்பு. 6. Fire-wood, விறகு. 7. Village, ஊர். 8. Family, relationship, lineage, குடி. 9. A creeper, வள்ளிக்கொடி, Batatasedulis, L. 1. Caste, rank, tribe, குலம். 11. The hollow of a tree, மரப்பொந்து. 12. The name of a tree, ஒடைமரம். (p.) 13. The கிலுகிலுப்பை plant. 10)

ūkku (p. 69) கிறேன், ஊக்கினேன், வே ன், ஊக்க, v. a. To commence with spirit, முயல. 2. To execute with energy, முயன்று செய்ய. 3. To excite to action, rouse, to direct, எழுப்ப. 4. v. n. To ascend, ஏற. (p.) நுனிக்கொம்பரேறினாரஃதிறந்தூக்கினுயிர்க்கிறுதியாகி விடும். If one who has already ascended to the extremity of a bough, goes beyond, his life will be at an end. (குறள்.) அறவினையையூக்கி. Entering with energy on the practice of virtue. (நாலடி.) உடைத்தம்வலியறியாரூக்கத்தினூக்கி. With spirit commencing (war), ignorant of their own strength-- (குறள்.) நல்லாற்றினூக்கின். If one turn (them) into the right way-- (நீதிநெறி.) 31)

eccm (p. 73) s. Deficiency, defect, lack, குறைபாடு. 2. Remainder, remnant, சேஷம். 3. Orts, remains of food, whatever has come in contact with the mouth. spittle, &c., being deemed defiled, எச்சில். 4. Posterity, offspring, சந்ததி. 5. The dung of birds, fowls, wall-lizards, &c., பறவைமுதலி யவற்றின்மலம். 6. An elliptical, or unfinished word, sentence, பெயரெச்சமுதலியன; [ex எஞ்சு.] (p.) எச்சத்தாற்காணப்படும். (Their deeds) will be manifest in their posterity; i. e. in the prosperity, or adversity of their offspring. எச்சமிட, inf. To discharge excrement--as birds, &c., பறவைமலம்விசர்ச் சிக்க. பகையெச்சம். s. Suppressed anger. தீயெச்சம், s. The remainder of fire--as, வினைபகையென்றிரண்டினெச்சம், நினை யுங்காற்றீயெச்சம்போலத்தெறும், (Warlike) deeds which are not pushed to extremity (in the destruction of a foe) and hatred which is not executed but suppressed, will destroy like fire unextinguished. (குறள்.) நோயெச்சம், s. A reduced disease, the remains of a disease. ஈரெச்சம், s. In Grammar, the two classes of unfinished words. I. பெயரெச் சம் or participles, lit. words which require nouns to complete them. These embrace two classes, viz.: (1.) தெரிநிலை ப்பெயரெச்சம், or the participle of the common verb--as, வந்தமகன், the man who came; வருகின்றமகன், the man who comes; வரும்பிள்ளை, the child that will come. (2.) குறிப்புப்பெயரெச்சம் or பெயரெச்சக்குறிப்பு, the participle of the symbolic verb, which always ends in அ and often has the force of an adjective--as கரியகுதிரை, a black horse; கடுங்கண்ணகுதிரை, a fierceeyed horse, or a fierce horse; பொன்னகு திரை. a gold-like horse; அமர்முகத்தகுதிரை, a horse in the front of a battle; மூவிலைய வேல், a three-forked dart, a trident. II. வினையெச்சம், unfinished verbs, or such forms of the verb as require other terminate verbs, &c., to complete the sense. (1.) தெரிநிலைவினையெச்சம். In the past, it is called by Beschi, a gerund; there are five varieties; i. e. (1.) செய்து, பண்ணி, நிறீஇ for நிறுவி or நிறுத்தி; வளைஇ for வளைந்து or வளைத்து; இரீஇ for இருந்து or இருத்தி; கூய் for கூவி. (2.) செய்பு. (3.) செய்யா. (4.) செய்யூ. (5.) செய்தென--Notes. The first is the most common, and the only kind found in colloquial use. 2. The present, or infinitive, செய or செய்ய. 3. The future comprising six varieties. 1. செயின், செய்யின், செயில், செய்யில், செய்கில், these are all future subjunctive forms. 2. செய்யிய. 3. செய்யியர். 4. செய்வான். 5. செய்பாக்கு. 6. உண்பான், this termination occurs after a nasal only. The last five are equivalent to the infinitive, &c., they may be rendered by that with the potential of the verb, as given in நன்னூல். A few may be added: 1. செய் தால், the common subjunctive of the past, but often used for the future. 2. செய்தக்கால். 3. செய்தக்கடை, past or future subjunctives. 4. செய்தலும், காண்டலும். 5. செய்தலோடும், implying when, or as soon as. 6. ஏல், a contraction of எனில், is, in poetry, added to any finite verb to form the subjunctive--as உண்ணுமேல், உண்ணுமெனில். 2. வினையெச்சக்குறிப்பு or குறிப்புவினையெச்சம், gerund of symbolic verbs; of these there are but two, இன்றி and அன்றி from இல் and அல், these symbolic verbs being redundant. சொல்லெச் சம், elliptical, or incomplete words, or classes, ten in number. 1. பெயரெச்சம், participles as given above. 2. வினையெச் சம், unfinished forms of the verb. (See above.) 3. உம்மையெச்சம், a sentence in which a second உம் and its adjunct are understood--as, சாத்தனும்வந்தான், Sattan also is come, implying that others are come or expected. 4. சொல்லெச்சம், a clause in which சொல்லல் is understood --as, என்றார் for என்றுசொன்னார். 5. பிரிநிலை யெச்சம், a clause in which an exception of persons, or things is implied, see ஏ and ஓ--as, அவனேகொண்டான், he bought it, implying that others did not. 6. எனவெனெச்சம், a clause in which a verb, or a noun is required after என--as, கடலொல்லெனவொலித்தது, the sea roared with the sound of ஒல். 7. ஒழியிசையெச்சம், a clause in which a counterpart is understood--as உண்ணுதற்கோவந்தான், was it to eat that he came (implying that his object was otherwise)? 8. எதிர்மறை யெச்சம், the ellipsis of a negative, or denial--as அவனோகொண்டான், Was it he that bought it (implying a negative answer). 9. இசையெச்சம், ellipsis generally comprising two or more words, such as are not found in the above--as நின்னையா னகன்றாற்றுவனோ, Can I endure separation from you (indicating an affectionate attachment to the party addressed)? 1. குறிப்பெச்சம், symbolic terms, contractions, abbreviations, &c., comprising several kinds. (See குறிப்பு.) There is another form called முற்றெச்சம், a finite verb used in the place of a gerund--as உண்டான்வந்தான் for உண்டுவந்தான், eating he came. எச்சமிட, inf. To befoul, to soil with dung--spoken of birds. எச்சவனுமானம், s. Inference of a past cause from a present effect. See அநுமானம். எச்சவாய், s. [vul.] The sphincter of the anus, the podex, குதம். அட்டவெச்சம், s. The eight defects in the human body; i. e. 1. சிதடு or குருடு, blindness. 2. ஊமை, dumbness. 3. செவிடு, deafness. 4. கூன், crookedness of the back. 5. குறள், dwarfness. 6. முடம், lameness. (சது.) (in பிங்கலந்தை and திவாகரம், யகண், மா, hermaphroditism). 7. உறுப்புமயக்கம், a monstrous birth either by redundancy, defect, or misplacing of the members, &c. 8. உறுப்பில்பிண்டம், a shapeless production, or a birth with the features not properly developed. 23)

ē (p. 76) . One of the seven long vowels, நெட்டுயிரிலொன்று. 2. An arrow, அம்பு. 3. A particle of emphasis, &c., இடைச்சொல். In நன்னூல், it is said to have six different uses: 1. பிரிநிலை, a distinguishing particle-as அவனேசொன்னான், it was he who said it. In some cases, it would be used for self or selves in the plural where the connection demanded it--as he himself said it. 2. வினா, interrogative: அவனேகொண் டான், was it he that bought it? 3. எண், enumeration or copulative--as சாத்தனே கொற்றனே இருவரும்வந்தார், Sattan and Kottan both came; கடலே, கரையே, மரமே, மலரே, வளையே, இவ்வைந்து, the sea, the land, the tree, the flower, the conch, these five. 4. ஈற்றசை or அசைநிலை, a terminate expletive --as மல்லலோங்கெழில்யானைமருமம்பாய்ந்தொளித்த தே, (the weapon) lodged itself in the breast of the beautiful and powerful elephant. 5. தேற்றம், certainty, confidence, appeal, emphasis--as இதுள்ளதே, this is really true; முயற்குக்கோடில்லையே, the hare has no horns. 6. இசைநிறை, a poetic expletive for completing the metre--as ஏஏ இவ ளொருத்திபேடி, she is a hermaphrodite; பேடியோவென்றாரே, he said, is she an hermaphrodite? To these the commentator adds 7. எதிர்மறை, negative as implied by the tones and inflections of the speaker rather than expressed by the particle--as அவன்வந்தானே, he came, did he? implying he did not come. Another may also be given. 8. இகழ்ச்சி, an interjection of contempt--as எஏ--வைத்தியகாரா, oh, oh, (or fie, fie), thou stupid fellow. (p.) 5) *

aiyṉ (p. 80) s. [voc. ஐயா, ஐய, ஐயனே, &c., pl. ஐயன்மார், ஐயமார்.] Father, பிதா. 2. Elder brother, மூத்தோன். 3. Guru, குரு. 4. An elder, a superior, a person of dignity, respectability, master, &c., உயர்ந்தோன். 5. A king, அரசன். 6. A teacher, preceptor, உபாத்தியாயன். 7. The god Eyanar, ஐயனார். 8. Argha, அருகன். (p.) ஐயர் is sometimes used in the nominative case for ஐயன்--as ஐயர்வந்தபின்புனக்குத்தருவேன். I will give it to you after my father, master, &c., is come. ஐயா. The vocative of ஐயன் is often used as an interjection. ஐயாபணமிரந்தாலுங்கொள்ளக்கிடையாதே... Strange indeed, though one has money, the thing is not to be bought. வாருமையா. Come, sir--a common term of salutation among persons of respectability. அரிவையைக்கோடியையா. Take a wife, sir, I beseech you--addressed by a father to his son. (ஸ்காந்.) அறைந்தாயைய. You say, sir. (பாரத.) ஐயகோ. Poetic interjection expressive of grief, alas, alas, O lord, இரக்கச் சொல். 26)

oṉṟu (p. 84) கிறேன், ஒன்றினேன், வேன், ஒன்ற. v. n. To unite, coalesce, knit or grow together--as broken parts, two trees, &c.; to become one, to join, combine, இணைய. 2. To be engaged, be intent, &c. on an object, ஒன்றுபட. 3. To agree, suit, be agreeable, பொருந்த. 4. To copulate, புணர. ஒன்றவில்லை. It is not convenient. 2. They are not fit. 3. (They) (the things or parts) are not united, not joined well, &c. தேகத்தொன்றுநோய். Disease which befalls the body. (வைராக்கிய.) ஊழொன்றியிருப்பின். If destiny favor-ஒன்றப்பார்க்க, inf. To unite severed parts--as a magician by looking at them, lit. to look them into one, பொ ருந்தப்பார்க்க. 2. To join things to see if they fit or agree--as machinery, இசைக்க. ஒன்றாதவஞ்சித்தளை, s. See தளை. ஒன்றார்--ஒன்னாதார்--ஒன்னார், s. Foes, unfriendly persons. (p.) ஒன்றுகுடி, s. A family or person living in another's house, garden, &c. See ஒட்டுக்குடி and ஒதுக்குக்குடி. ஒன்றுகூட்டு, s. Concord, harmony, living on terms of friendship, ஒரு கூட்டு. ஒன்றுகூட்டாயிருக்க, inf. To be closely united, be in harmony, &c. ஒன்றுநர், s. Friends, relations, ந ண்பர். (p.) ஓ. The eleventh vowel, ஓகாரம். 2. A particle, இடைச்சொல். It has various uses; in நன்னூல், eight different meanings are given to it. (a) ஒழியிசை, a mark of ellipsis denoting the omission of a counter-part to what is expressed--as கொள லோகொண்டான், true he has obtained his object (but he will not prosper by it). (b) வினா, interrogatives--as சாத்தனோவந்தான், is it Sattan that came? (c) சிறப்பு, speciality, particularity, &c., an interjection of surprise. This is two-fold. 1. உயர்வுசிறப் பு, relating to objects of superiority, preeminence, &c.--as ஓஒ பெரியன், heigh day! he is an illustrious person. 2. இழிவுசிறப்பு, relating to objects of inferiority, baseness, &c.--as ஓஒ கொடியன், Oh! he is a cruel wretch. (d) எதிர்மறை, negation--as யானோ செய்வேன், will I do it? implying I will not. (e) தெரிநிலை, ascertainment, clear perception, appeal to the hearer, &c.-as ஆணோஅதுவுமன்றுபெண்ணோஅதுவுமன்று, it is neither male nor female. (f) கழிவு, bereavement, an interjection of pity--as ஓஒ தமக் கோருறுதியுணராரோ, alas, alas, they have found no way of salvation. (g) அசைநிலை, expletive--as காணியவம்மினோ, come let us see. (h) பிரிநிலை, distinguishing, marking-as அவனோகொண்டான், it was he who bought it. In addition to these it also serves to express doubt--as நீனிறமுகிலோபசியசைவல மோநெடுந்திரைகொழித்ததெள்ளறலோ, is the hair of the damsel analogous to the blue clouds, to the green moss, or the black sand on the shore drifted by the billows (நைட); அதென்னவோதெரியாது, What that can be I know not.

kyiṟu (p. 96) s. Rope, cord, string, twine, line, bobbin, வடம். கயிறடிக்க, inf. To strike lines on timber with a colored string--as a carpenter. கயிறறுந்தஆட்கள், s. [prov.] Vagabonds, vagrants, strollers. கயிறுகட்ட, inf. To put off from day to day. 2. To show a pretended consent--as a seller to give his goods to one who offers a low price. 3. To employ one to deceive another. கயிறுசாத்த--கயிறுபோட, inf. To pass a string between the leaves of an ola book in order to divine by it. கயிறுசிக்குப்பட, inf. To be embroiled, to disagree, to quarrel--as husband and wife, &c., தொந்தரவுபட. கயிறுதடி, s. One of the weaver's implements, நெய்வார்கருவியிலொன்று. கயிறுதிரிக்க--கயிறுமுறுக்க, inf. To twist, twine, cord, &c. கயிறுபிடிக்க--கயிறுபின்ன, inf. To plat bobbin, cord, &c. கயிறுமாற, inf. To change the rope on the head of a horse or ox newly bought, to ratify the purchase--considered auspicious to the seller. (திருவிளை.) கயிற்றுக்கோல், s. A kind of balance or steel-yard, ஓர்தராசு. கயிற்றுக்கோலாட்டம், v. noun. Playing with strings and sticks so that a weft or lace is formed thereby, ஓர்வ கைவிளையாட்டு. கயிற்றுச்சுருள், s. A coil of rope. See சுருளை. கயிற்றுப்பொருத்தம், s. Astrological agreement required in order to the assumption of the marriage symbol-one of the ten points in astrology in which there should be agreement in the horoscopes of the male and female in order to the suitableness of a marriage connexion.--Note. When such agreement is wanting, though the marriage takes place, the symbol is not put on. கயிற்றேணி, s. A rope-ladder, the shrouds of a vessel, நூலேணி. வடக்கயிறு, s. A rope which is used in lowering or elevating the ploughshare. 2. A great rope used at Hindu festivals for drawing the car. தொடுகயிறு, s. A rope used in ploughing. 51)

kiḷai (p. 112) s. Branching, ramification, branch, மரமுதலியவற்றின்கிளை. 2. A bough, a spring, a twig, a spray, a sprout, a shoot, a bud, தளிர். 3. Kindred relations, line, family branches சுற்றம். 4. A herd (of cattle). a flock, a horde, a shoal; a family, a race, a group, a class, a company, கூட்டம். 5. Bamboo, மூங்கில். 6. A mode of singing, ஓர்பண். 7. One of the musical tones modulated by the palate--the third in the gamut, கைக்கிளையென்னுமிசை. 8. One of the strings of the lute corresponding with the கைக்கிளை tone, யாழினோர்நரம்பு. கிளைகிளையாய், In herds, flocks or groups. கிளைகூட்ட, inf. To screech--as two or more ஆந்தை owls together. கிளைக்கதை, s. One story branching out of another, a ramifying narrative; an episode. கிளைவழி, s. Lineage, pedigree, உறவின் வழி. 2. A branching street, கொடிவழி. கிளைநறுக்க, inf. To prune, to lop. கிளைபுறப்பட, inf. To shoot forth--as a branch. கிளையோட--கிளைவிட inf. To put forth twigs, branches, &c. 2. To ramify, to branch out. நெடுங்கிளை, s. A straight branch. பக்கக்கிளை, s. A by-shoot. பொய்க்கிளை, s. [prov.] False sprouts for fruit in jack-trees. மெய்க்கிளை, s. [prov.] Sprouts of genuine fruits in jack-trees. கிளைஞர், s. (pl.) Relations, kindred, உற வோர். 2. Friends, companions, associates, தோழர். See under கிளை, v. a. கிளைபெருக்க, inf. To be numerous, to multiply, ramify, increase, &c.--as a family. கிளைமை, s. Relationship, உறவு. 2. Amity, friendship, சினேகம். கிளையார், s. Kindred, friends. கிளைப்பெயர், s. [in grammar.] Names of a small class or division of men, or animals, as distinguished from குழூஉப் பெயர் and சாதிப்பெயர்--as in எயின், hunting class; தமர், one's family circle. 13)

kiḷai (p. 112) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To put forth twigs, branches, &c.; to ramify, to branch, மரக்கிளைகிளைக்க. 2. To multiply, to grow numerous, பெருக. 3. To ramify --as families, சுற்றம்பெருக. 4. To grow full of branches, கப்புங்கவருமாய்நிறைய. 5. To grow thick or close--as the beard, boughs, herbage, grain, &c., நெருங்க. அவர்கள்கிளைத்துவிட்டார்கள். They have become very numerous from that stock. கிளைப்பு, v. noun. Branching, ramification. 15)

kuẕai (p. 129) s. Young leaves, sprouts, foliage, boughs, twigs, தளிர். 2. Soft, well trodden mud; slime, சேறு. 3. Ear-jewels, குண் டலம். 4. (சது.) A tube, துளையுடைப்பொருள். 5. The நெய்தல் plant. மரங்குழைமண்டிப்போயிற்று. The tree abounds with thick foliage. குழைக்காடு, s. [prov.] The country-as distinguished from the city; a jungle, compared with more cultivated parts --as பட்டிக்காடு. குழைக்காட்டான், s. A rustic; a clown. குழைநாற்றம்--குழைவீச்சம், s. An unpleasant, leafy or grassy smell. குழைமறைவு, v. noun. Foliage, shrubbery, trees, &c., intercepting vision. 2. Sculking, &c., from creditors. குழைபிடிக்க, inf. [prov.] To obstruct an affair-from the practice of the Kandians, holding a bough before a person, as a sign of protestation, or of forbidding him to proceed. குழையடிக்க, inf. To recite incantations while shaking and drawing a handful of Margosa twigs over a sick or possessed person or animal, or one bitten by a snake. Mesmeric effects, similar to those occasioned by drawing the fingers in a particular way over the face of a patient, are sometimes produced by the above process, and ignorant people attribute them to the power of the incantations. 2. To vheedle; to use artful means in order to secure the interest of a person. 11)

koḷ (p. 147) --கொள்ளு, கிறேன், கொண் டேன், வேன், கொள்ள, v a. To take, receive with the hand, வாங்கிக்கொள்ள. 2. To contain, hold, comprehend, have, comprise, embrace, அடக்கிக்கொள்ள. 3. To buy, purchase, விலைக்குக்கொள்ள. 4. To accept, approve of, admit, அங்கீகரிக்க. 5. To take a wife, to marry, பெண்கொள்ள. 6. To take --as food, medicine, sleep, rest, &c., உணவு முதலியகொள்ள. 7. To conceive--as in the womb, in the mind or in the heart. 8. To get, to acquire, பெற்றுக்கொள்ள. 9. v. n. To be contained in, அடங்க. As an auxiliary to other verbs, கொள் denotes, continuation, certainly, &c., of the action, and that the fruit of it reverts to the agent-as படித்துக்கொள்ளுகிறான். He continues to study, குதிரையைவாங்கிக்கொண்டேன். I bought a horse for myself. The verb is generally found in composition with other words --as வாங்கிக்கொள்ள, பெண்கொள்ள, உட்கொள்ள, &c., and very rarely in the personal finite forms in common usage, except in the third meaning. கொள்வாருமில்லைகொடுப்பாருமில்லை.... There are none who receive, none who give. கொண்டிருந்துகுலம்பேசுகிறதா? Would it be proper to twit a family after you have taken a wife from it? கொண்டான், s. A husband, புருஷன். 2. A play as கொண்டல். See under கொண் டு, for other words. கொண்டுபோக, inf. To carry, to convey; to take away. கொள்க, [obtative.] May take, accept, or may uderstand. உமதுசித்தத்தின்படிகொள்க. You may take it as you please. கொள்கலம், s. A vessel, a salver, a dish; a receptacle for sandal-paste, or other ointments, or for ornaments, &c., சாந்துமுதலியபெய்கலம். 2. A cup of palm leaf, or bamboo to eat from, பிழர. (சது.) A beggar's dish, இரப்போர்கலம். கொள்கை, v. noun. The act of taking, getting, &c. See, கொள், v. 2. Quality, nature, habit, state, குணம். 3. Liking, fondness, regard, attachment, intimacy, சினேகம். 4. Opinions, tenets, belief, கோ ட்பாடு. 5. Knowledge, instruction, அறிவு. அவருக்குமிவருக்குமிகுந்தகொள்கை. [prov.] They two are very intimate. கிழவியிவனோடேமிகுந்தகொள்கையாயிருக்கிறாள். The old woman is very fond of him. கொள்கொம்பு, s. A prop supporting vines. (R.) கொள்வனை--கொள்வனவு--கொள்வினை, v. noun. Buying, borrowing; taking receiving வியாபாரக்கொள்ளுகை. 2. Marrying a wife, பெண்கொள்ளுகை. கொள்வனைகொடுப்பனை, v. noun. Borrowing and lending. 2. Giving and receiving in marriage. 3. [vul. loc.] Taking, receiving; buying, borrowing, கொள்ளுகை. கொள்விலை--கொள்கிரயம், s. The first or prime cost, the sum paid for a thing exclusive of profit, &c., கொண்டவிலை. 2. [prov.] Purchase, purchased land or property, விலைக்குக்கொண்டது. 3. One of the three species of real property. See சீதனம் and பிதிரார்ச்சிதம். கொள்விலைக்காணி, s. [prov.] Land attained by purchase, as distinguished from lands by dowry and inheritance. கொள்விலைக்காரன், s. The purchaser of land, &c. கொள்வோன், s. One who buys, or one who accepts any thing. 2. (நன்.) a pupil, student, learner, கற்போன். கொள்ள, [adverbially.] While, when-as நான்வரக்கொள்ள, while I was coming. 2. Since, therefore, because, as இருக்கக்கொ ள்ள, since it is so. ஆகக்கொள்ள, in the phrase நாளையவன்வருவானாகக்கொள்ள, he will come tomorrow, therefore, [tarry.] 3. (Rott.) as கொள்க in the phrase கொள் ளாதநோய்கொள்ள, may you be seized with an insupportable disease--a malediction. 4. [prov.] More, further on, in or under --as கொஞ்சங்கொள்ளவார், pour out a little more; also in கொள்ளக்கொடு, insert a lever, or land, further in, further under, &c., or let a pair of scissors or pincers take a good hold; and in கொள்ளப்பிடி, take hold further in measuring cloth. கொளல்வினா, s. [in gram.] One of the six kinds of interrogation, implying a desire to obtain the thing mentioned --as அரிசியுளதோ, have you got any rice? wishing to buy some. கொள்ளல்--கொளல், v. noun. Taking, receiving, obtaining, buying, &c. கொள்ளற்பாடு, [prov.] Estimation, worth, honor, மேன்மை. கொள்ளாதசெய்கை, s. A fragrantly wicked, unbearable act. கொள்ளாதசிறை, s. One assiduous as a slave--spoken of an affectionate, faithful wife, or a dependent. கொள்ளாதபுகழ், s. Unbounded praise. கொள்ளாமை, v. noun. (neg.) Excessiveness transcedency, pre-eminence in good or evil. 2. Disagreement, discordance, enmity, பகை. வாய்கொள்ளாப்பேச்சு. Language not proper to be used. கொள்ளார், s. Haters, enemies, பகை வர். (சது.) இரட்டித்துக்கொள்ள, inf. See இரட் டிக்க. அர்த்தங்கொள்ள, ஆசைகொள்ள, தலைகொள்ள, துயர்கொள்ள, நாட்கொள்ள, நிலைகொள்ள, நீர்கொள் ள, பைத்தியங்கொள்ள, மேற்கொள்ள, வேர்கொள்ள, are some of the compounds. 15)

cakāyam (p. 153) s. Help, assistance, aid, succor, உதவி. 2. Relief, ease, or alleviation in distress, disease, or pain; improvement in health, amendment, சுகம். 3. Patronage, support, துணை. (Sa. Sahaya. 4. [vul.] Cheapness--as a low or moderate price, மலிவு. (c.) சகாயமாய்வாங்கினேன். I bought it at a cheap price. சகாயவுபாயம்--சகாயோபாயம், s. Helps and means. சகாயன்--சகாயி--சகாயக்காரன், s. An aider, a helper, an assistant, a companion--as in காற்றின்சகாயன். சகாயமாக, inf. To get better, to amend. 2. To become cheap. எனக்குக்கொஞ்சஞ்சகாயமாயிருக்கிறது. I am a little better now. சகாயமாய்ச்சொல்ல, inf. To speak in favor of one. சகாயம்பண்ண, inf. To assist, help, alleviate, ease, relieve, &c. அர்த்தசகாயம், s. Pecuniary aid, பொ ருட்சகாயம். ஆத்துமசகாயம், s. Spiritual benefit-as pastoral instructions, &c. சரீரசகாயம், s. Help afforded by personal labor, &c. (Limited.) வாக்குச்சகாயம், s. Aid by words--as recommendation. 48) *