acatti (p. 5) s. [priv. அ et சத்தி.] Incapability, weakness, impotence, பலவீனம். (p.) 66) *

intiriyam (p. 46) s. [contracted into இந்தியம்.] An organ of sense, or organ of the body, பொறி; [ex இந்திர, the soul or self, or what is with difficulty restrained by the soul.] There are three kinds of இந்திரியம், or sensual organs; viz.: those of perception, those of action and the intellectual organs. Wils. p. 133. INDRYA. I. ஞானேந்திரியம், the organs of sense or perception are five; viz.: 1. சக்கு, சட்சு or கண், the eye, the organ of sight having உருவம் or visible forms as its object. 2. சோத்திரம் or செவி, the ear, the organ of hearing, having சத்தம், (sound) as its object. 3. ஆக்கிராணம் or மூக்கு, the nose, the organ of smelling, having கந்தம், (odors) as its object. 4. சிங்குவை or நா, the tongue, the organ of tasting, having இரசம், (flavors) as its object. 5. தொக்கு or துவக்கு or உடம்பு, the surface of the body, the organ of feeling, having பரிசம், (touch or contact) as its object. II. கன்மேந்திரியம், or organs of actions are five; viz.: 1. வாக்கு, the mouth or organ of speech. 2. பாதம், the feet. 3. பாணி, the hands. 4. பாயுரு, the anus. 5. உபஸ்தம், the genitals. III. அந்தக்கரணம் or அந்தரிந்திரியம், the intellectual powers are four; viz.: 1. மனம், the organ of thought or perception, emotion. 2. புத்தி, understanding, conception, reason, intellect--the organs of examination, investigation, reflection, comparison, device, experiment. 3. ஆங்காரம், emotion, self-importance, inflation, presumption, energy, impulse, the organ of excitement, resolution, effort, &c. 4. சித்தம், volition, will, purpose, determination, that power of the mind which leads to the accomplishment of objects. 2. The sperm, seed of men, விந்து. இந்திரியகோசரம், s. Perceptibleness, capability of being determined by the senses, இந்திரியத்துக்குவிஷயமாகுகை. Wils. p. 132. INDRYAGOCHARA. இந்திரியக்காட்சி--இந்திரியப்பிரத் தியட்சம், s. Evidence of the senses. இந்திரியத்துவாரம், s. The inlets or avenues of the senses--as means of perception. இந்திரியநிக்கிரகம், s. The subjugation of the passions, இந்திரியமடக்குகை. இந்திரியநுகர்ச்சி, s. Enjoyment of sense, இந்திரியானுபவம். இந்திரியாசங்கம், s. Stoicism, detachment from sensual objects, விஷயவெ றுப்பு; [ex ஆசங்கை, doubt.] 18) *

ilēpaṉam (p. 55) s. Medicine for smearing, a plaster, an ointment, பூச்சுமருந் து. 2. Fragrant ointments, வாசனைத்தைலம். 3. An aphrodisiac ointment for exciting venery, தாதுவலுவிற்குப்பூசுமருந்து. Wils. p. 723. LAPANA. 4. Erectio penis, copulation, புணர்ச்சி. இலேபனமில்லாதவன், s. A man who is impotent, incapable of propagation. 16)

eṭu (p. 73) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take up, lift up, raise, தூக்க. 2. To take off, take away, extract, take out, remove a stain, dirt, humor, &c., or one body from another, chemically, or otherwise combined, ஒன்றிலிருந்தெடுக்க. 3. To undertake, take in hand, enter upon, தொடங்க. 4. To adopt--as a sentiment, &c., receive, take--as one's own, அங்கீகரிக்க. 5. To take a subject, to discourse, write, think on, look out, find a place in a book, &c., ஆராய்ந்தெடுக்க. 6. To adduce (an argument), ஒன்றையெடுத்துப்பேச. 7. To strike (a sound), pitch the key-note, to try the lightness of a bow-string by striking it, இசையெடுக்க. 8. To select, choose, (as a spot, for a house, a well, &c.), தெரிந்துகொ ள்ள. 9. To buy, purchase (chiefly applicable to cloth), வாங்க. 1. To bear, carry, sustain, சுமக்க. 11. To weigh in a balance, நிறுக்க. 12. v. n. [in combination.] To rise, extend itself, become spread, or liffused, to be attacked with pain, &c., மயக்கமெடுக்க. 13. To swell, heave, rise in billows, எழும்ப. 14. To keck, puke, vomit, வாந்தியெடுக்க. எடுக்கத்தொடுக்கவிடான். He will not let me begin; spoken figuratively in allusion to the discharge of arrows. எடுப்பாரும் பிடிப்பாருமுண்டானாலிளைப்புந்தவிப்பும் மெத்தத்தோன்றும். Where there are many attendants much trouble is experienced. பிள்ளைக்குமூக்கெடுக்க. To raise or force out the upper part of the nose of an infant--as a nurse by pressing with two fingers. அரசனாலயமெடுத்தான். The king has built a temple. இந்தப்பாரமெடுக்கமாட்டேன். I am unable to carry this load. அதையெடுத்துப்பேசினான். He took up the subject. யானைதும்பிக்கையினாலேபணத்தையெடுக்கும். The elephant will take up a small coin with his proboscis. ஏரியெடுத்துப்போகிறது. The water of the lake has carried away its embankment. இதினாலிலாகிரியெடுக்கும். This will cause intoxication. சோற்றிலிருக்கிறகல்லையெடுக்கமாட்டாதவன்மோக னக்கல்லைத்தாங்குவானா. Will he who cannot pick out a stone from rice be able to lift the stone architrave of a temple vestibule? i. e. he who is incapable of little matters must be incapable of great ones. விழுந்தவனையெடாமலுதைக்கலாமா. Is it proper to kick, instead of raising, a fallen man? இந்தச்சீலையையெந்தக்கடையிலெடுத்தாய். In what bazaar did you buy this cloth? புல்லெடுக்கிறதரை. Ground covered with an exuberant growth of grass. எடாதஎடுப்பு, s. Living above one's rank, circumstances, means, &c., engaging in an enterprise, beyond one's powers, &c. எடாதஎடுப்பெடுக்கலாகாது. It is improper to engage in an enterprise above one's circumstances. எடுகூலி, s. Porterage, hire for carrying burdens, சுமைக்கூலி. எடுத்தடிமடக்கு, s. Retort, turning a person's reasons or remarks against himself, confuting one by his own arguments, anticipating a person in word, or action, in order to check, or thwart him in his object; interrupting one in speaking, &c. 2. Temerity, rashness; speaking, answering, or acting rashly, துணிவு. எடுத்தடிவைக்க, inf. To begin to step--as a child, காலைப்பெயர்த்துவைக்க. எடுத்தபடி, adv. Suddenly, at once, promptly, extemporaneously. எடுத்தமொழியினெய்தவைத்தல், v. noun. An author's forming rules applicable to the examples he finds-one of the உத்தி. எடுத்தலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which, the weight of the article weighed is used for the scale. எடுத்தாட்சி, s. A thing much in use, வழக்கம். எடுத்தார்கைப்பிள்ளை, s. A docile, tractable, yielding person; one who has no opinion of his own. எடுத்துக்கட்ட, inf. To fabricate, invent. எடுத்துக்கட்டு, v. noun. Fabrication, கட்டுக்கதை. 2. Invention--as of a word. எடுத்துக்காட்டல், v. noun. An author's adducing examples, illustrations, &c. (See உத்தி.) 2. Citing, quoting, &c. எடுத்துக்காட்டு, s. An example, illustration, உதாரணம். எடுத்துக்கைநீட்ட, inf. To help one--as a waiter, or attendant. எடுத்துக்கொள்ள, inf. To take to one's self, தனக்காகக்கொள்ள. 2. To accept, admit, approve, ஏற்றுக்கொள்ள. எடுத்துக்கொண்டுபோக, inf. To take, to carry away. எடுத்துச்சொல்ல, inf. To quote, cite, பிறர்கருத்தைஎடுத்துக்கூற. 2. To give one's own opinion, தன்கருத்தையெடுத்துக்கூற. எடுத்துத்தொடுக்க, inf. To fabricate, invent, எடுத்துக்கட்ட. 2. To pick quarrels, institute a lawsuit, commonly on frivolous grounds, வழக்குப்பிணைக்க. எடுத்துப்பிடிக்க, inf. To hold up and expose little faults to view, தூக்கிக் காட்ட. 2. To encourage, strengthen, establish, திடப்படுத்த. எடுத்துப்பேச, inf. to speak as an advocate, plead for a client, பரிந்து பேச. 2. To offer arguments, treat on, நியாயம்பேச. 3. [with accus. of person.] To praise, commonly one absent, துதிக்க. எடுத்துப்போட, inf. To deprive a person of office, situation, &c., to turn out, displace, dislodge, தள்ளிப்போட. எடுத்தேற்றம், s. Random. எடுத்தேற்றமானவேலை, s. A thing done at random. எடுத்தேற்றியாயிருக்க, inf. To be unequal, uneven, discrepant in size, character, rank, &c.; to be irregular, இணக்கமின்றியிருக்க. எடுபட, inf. To be taken up, out, away, &c., நீக்கப்பட. 2. To rise, part, to be detached, displaced, dislodged, எழும்ப. 3. To be abolished, terminated, அழிந்துபோக. 4. To be led away by evil, ill-advice, நியாயந்தவற. 5. To leave one's station, place of residence, &c., to leave and be no more heard of (used in an ill sense), காணாமற்போக. 6. To be overcome in argument--as a party in controversy, &c., to be confuted, தோற்றுப்போக. அவள்பேச்சினாலயலெல்லாமெடுபடுகின்றது... The whole neighborhood is raised by her clamor. எடுபட்டவள், s. A lewd woman, குடும்பத்தைவிட்டுவெளிப்பட்டவள். எடுபட்டுப்போக, inf. To be raised --as a siege. 2. To be abolished. 3. To be defeated. அங்கிருந்தபள்ளிக்கூடம்எடுபட்டுப்போயிற்று.... The school which existed there formerly has been abolished. உன்னால்நானெடுபட்டுப்போவேனா. Am I to be defeated by you? எடுபாடு, s. Celebrity, a high style of living, notoriety in a good or bad sense, உயர்ச்சி. 2. Abolition, அழிகை. 3. Gaiety, in dress, in a woman, a lax, or lascivious disposition, மேட்டிமை. எடுப்பிக்க, inf. To cause to raise, or lift up. மனிதவதாரமெடுக்க, inf. To assume the human form, to become incarnate. வெறியெடுக்க, inf. To be intoxicated. வெறியெடுத்தவன், s. One who is intoxicated. பெயரெடுக்க, inf. To assume an appearance, a name, a character, &c.; to acquire a name, celebrity. நூலெடுக்க, inf. To disentangle thread. வாயாலெடுக்க--வாயிலெடுக்க, inf. To vomit. தொழிலெடுக்க, inf. To enter upon an occupation. 2. To suspend one from office. பூவெடுக்க, inf. To gather flowers. கிணறெடுக்க, inf. To dig a well. 2. [prov.] To select a spot for a well in reference to the situation of the house and other surrounding objects that ill luck may not result, as also to the nature of a soil or the depth at which water may be found, judged of by the produce of the land, &c. வயிறெடுக்க--வயிறுகடுப்பெடுக்க, inf. To have a looseness. தானெடுத்துமொழிதல், v. noun. [in works of science.] The adoption of rules, or language from other authors. See உத்தி. எடுப்பு, v. noun. The act of taking off, taking up, தூக்குகை. 2. Elevation, உயரம். 3. Taking in hand, undertaking attempt, engagement, தொடங்குகை. 4. Insolence. arrogance, pride, haughtiness, superciliousness, இறுமாப்பு. 5. Elation, a style of living above one's rank, circumstances, மேட்டிமை. 6. Abusive words, நிந்தை. எடுத்தஎடுப்புவிடான். He will not desist from his purpose. வாயெடுப்பாய்ப்பேசுகிறவன். One who talks arrogantly. ஒருவன்மேலெடுப்பெடுத்தல். Publishing the faults of another. எடுப்பாயிருக்க, inf. To be high. எடுப்பானவன், s. A haughty person, an upstart, one who lives above his rank or circumstances, மேட்டிமைக் காரன். எடுப்புச்சாய்ப்பு, Gentility, genteel and obliging behavior, united with display, pomp, grandeur, &c., உயர்வுதாழ்வு. எடுப்புண்டது, appel. n. That which is taken and carried away. எடுப்புத்தேர், s. A small portable shrine for the conveyance of an idol on men's shoulders--opp. to இழுப்புத்தேர். கல்லெடுப்பு, s. A funeral rite. எடை, v. noun. Taking up, தூக் குகை. 2. Weighing, நிறுக்குந்தொழில். 3. A weight, நிறையளவு. 4. Assumption, adoption, ஏற்றுக்கொள்கை. 5. [ex எடுப்பு, to rouse.] Rousing from sleep, &c., எழுப் புகை. See அளபெடை, துயிலெடை, &c. 29)

kṭai (p. 88) s. End, extremity, termination, conclusion, முடிவு. 2. A shop, bazaar, market, அங்காடி. 3. (p.) Inferiority, baseness, meanness, lowness, the least, lowest, or worst kind, &c., கீழ்மை. 4. Way, வழி. 5. Termination of a particle, வினையெச்சவி குதி. 6. Place, room, இடம். 7. A form of the seventh case used also with verbs, to express if, when, after, &c., ஏழனுருபு. 8. A door, a gate-way, வாயில். 9. The outer gate, புறவாயில். 1. The clasp or other fastening of a neck-ornament, பணிப்பூட்டு. 11. Side, பக்கம். நீத்தக்கடை. If he leave-- (குறள்.) ஈதலியையாக்கடை. If it be not possible to bestow-நள்ளிமுதற்கிள்ளிகடையாக. From Nalli to Killi (reigned sixty-four kings called சோழர்). நாயிற்கடையாநாயேனை. Me who am the most degraded of dogs-அவன்கடைச்சென்றான். He approached him. கடைகட்ட, inf. To close a shop, கடைசாத்த. 2. To suspend a work, to discontinue, to make an end of--spoken diminutively. கடைகாப்பாளர்--கடைகாவலர், s. Door-keepers, porters, வாயில்காப்போர். கடைகெட்டவன், s. [vul.] An abandoned person, a wretch, முழுதுங்கெட் டவன். கடைக்கண், s. The outside corner of the eye, கட்கடை. 2. A benign look, கடாட்சம். கடைக்கண்கிடைக்கவேண்டும். I am anxious to get a propitious look, glance of your eye. கடைக்கண்ணாற்பார்க்க, inf. To glance, look sidewise. 2. To cast a propitious or benignant look. கடைக்கண்பார்வை, v. noun. A side look, a glance. 2. A propitious or benignant look, approbation, a token of favor. கடைக்கனல்--கடையனல், s. The final deluge-fire, ஊழித்தீ. கடைக்காப்பு, s. The last verse in the poem called பதிகம்--as an invocation, &c. கடைக்காரன், s. A shop-keeper. கடைக்குடல், s. The lower part of the bowels, கீழ்க்குடர். கடைக்குட்டி, s. The youngest child, a term of fondness, கடைப்பிள்ளை. கடைக்குறை, s. Elision in the termination of a word--as கோல், for கோ லம். கடைக்கூட்ட, inf. To effect, to produce a result--as the actions of a former birth are supposed to do, வினைப் பயனுறுவிக்க. 2. To unite man and wife, or a male and female of the brute creation, as former deeds are imagined to do. கடைக்கூழை, s. A species of rhyme, ஓர்தொடை. 2. The rear division of an army, படைப்பின்னணி. See கூழை. கடைக்கொள்ளி, s. A fire-brand burnt to the end, குறைக்கொள்ளி. கடைக்கோடி, s. [vul.] The very extremity, the utmost limit, ஈறு. கடைசால், s. [prov.] The finishing of a business, முடிவு. 2. Stern of a vessel--also written கடையால். கடைசாலொதுக்க, inf. To finish a business in hand. கடைச்சங்கம், s. The third and last of the ancient Madura colleges consisting of forty-nine literati, இறுதிச்சங் கம். கடைச்சரக்கு, s. Curry stuff, spices, &c., drugs, medicines, &c., sold in the bazaar, கடையில்விற்கப்படுஞ்சரக்கு. கடைச்சன், s. The youngest son, கடைப்பிள்ளை. கடைஞர், s. The laboring caste in agricultural districts, மருதநிலமாக்கள். கடைதலைப்பூட்டு, s. An inverted construction in poetry, by which the last word in a verse is connected with the first, விற்பூட்டுப்பொருள்கோள். கடைதிறப்பு, v. noun. Opening a door. In erotics, the section which relates to an application made for the opening of a door to a coming or expected lover; or in war poems, to a warrior returning in triumph after a victory, கதவுதிறக்கை. (p.) கடைத்தடம், s. Gate-way, வாயில். (p.) கடைத்தரம், s. The last class, the lowest or worst kind, கீழ்த்தரம். கடைத்தலை--கடைத்தலைவாயில்-கடைத்தலைவாய்தல், s. The outer gate, the outer court or yard, தலைவாயில். கடைத்தெரு, s. A market-street, a bazaar, கடைவீதி. கடைத்தேற, inf. [prop. கடத்தேற.] To be saved, to escape all afflictions. கடைத்தேற்றம், s. [prop. கடத்தேற் றம்.] Salvation. கடைநாள்--கடைமீன், s. The twenty-seventh lunar asterism, இரேவதி. (p.) கடைநிலை, s. A poem uttered by holy persons coming from a distance to the hero of the poem at the door of whose residence they stand and desire the door-keeper to inform his master of their arrival, ஓர்பிரபந்தம். (See பிரபந்தம்.) 2. An outside door, புறவாயில். (நீதிநெறி.) 3. The last letter of a word or verse, ஈற்றெழுத்து. (p.) கடைநிலைத்தீபகம், s. A word at the end of a sentence understood in other parts--one of the தீவகம். கடைநிலையளபெடை, s. The rhyme in which the last letter of each verse is lengthened. கடைநிலையெழுத்து, s. [in grammar.] Letters proper to end a word, இறுதிநிலை. கடைபோக, inf. To end, terminate, conclude, முடிய. 2. To be fulfilled, நிறைவேற. கடைபோட--கடைவைக்க, inf. To set up a shop, open a shop. கடைப்பட, inf. To be inferior, below mediocrity, to be last in quality or estimation, degree or order, இழிவாக. 2. To be practicable, capable of completion, நிறைவேற. என்னாலிதுகடைப்படாது. This will not be completed by me. கடைப்பாடு, s. Determination, தீர் மானிப்பு. 2. Inferiority, baseness, இழிவு. கடைப்பந்தி, s. The lower end of a dining table or of a row of guests, கடைசிப்பந்தி. கடைப்பிடி, s. Bearing in mind, remembering, ஞாபகம். 2. Indelible impressions of gratitude for benefits received, of duties to be performed, of the importance of virtue and religion, மறவா மை. 3. Certainty, ascertainment, established truth, தேற்றம். 4. Firm belief in the essentials of religion serving as the hope and support of the mind in reference to a future state, the last grasp of the soul, உறுதி. 5. Firm determination, firm resolve, either for good or evil, கரும முடிக்குந்துணிவு. 6. Doctrines, truth firmly believed as necessary to salvation, உறுதி யானகொள்கை. கடைப்பிடிக்க, inf. To ascertain clearly, to know certainly, தெளிய. 2. To determine, resolve firmly, be decided in purpose either in a good or evil course, துணிய. 3. To remember, to bear in mind benefits, to be grateful, &c., to be deeply sensible of one's obligations for favor received, மறவாமலிருக்க. 4. To have an abiding sense of the importance of virtue and religion, சன்மார்க்கத்திலுறுதியாயி ருக்க. 5. To have an unwavering faith in the essentials of religion, to embrace or take firm hold of religious instructions, &c., தேவபத்தியிலுறுதியாயிருக்க. 6. To grasp, resort to--as the soul for its last refuge, பற்ற. 7. To provide, be provident, be economical, வீண்செலவுசெய்யாது வைக்க. (p.) கதவிலரேதற்சார்ந்தார்வண்ணங்கடைப்பிடியாதார். Unkind are they who are forgetful of the situation of their friends. (காரிகையுரை.) மற்றதன்கள்ளங்கடைப்பிடித்தனன்று. It is important to have an abiding sense of the wiles of Yama. வாழ்க்கைக்குவேண்டும்பொருளறிந்துகடைப்பிடி த்தலும். Knowing and duly providing all things necessary for her household-(குறளுரை.) நன்மைகடைப்பிடி. Persevere in good works. (ஔவை). கடைப்பிறப்பு, s. The meanest species of birth in any class of beings, இழிந்தபிறப்பு. கடைப்புணர்முரண்--கடைமுரண், s. A species of rhyme when the last foot of every line is of opposite meaning, ஓர்தொடை. கடைப்புணர்வு--கடைப்பூட்டு, s. [in jewelry.] Clasp, hasp, அணியின்கடைப் புணர்வு. கடைப்புத்தி, s. [prov.] Stupidity, இழிந்தபுத்தி. 2. A piece of folly, பின்புத்தி. கடைப்போக்கு, s. The flood-gate of tank. கடைமடக்கு, s. [in rhetoric.] Continued recurrence of the same words at the end of each line through a stanza, but with different meanings, சொல்லணி யிலொன்று. See மடக்கு. கடைமுறை, s. The last time, eventually, கடைசிமுறை. (நீதிநெறி. 48.) கடைமோனை--கடையாகுமோனை, s. (See மோனை.) A rhyme when the first letter of the last foot of every line is the same, ஓர்தொடை. (p.) கடையயல், s. [in grammar.] The penultimate, ஈற்றயல். (p.) கடையர், s. (fem. கடைசியர்--க டைச்சியர்.) Laboring classes in agricultural districts, மருதநிலமாக்கள். (p.) கடையழிய, inf. To be afflicted with a painful and lingering disease, to suffer extremely, வருந்த. 2. To be distressed with poverty, வறுமையுற. 3. To degenerate, கேடுற. கடையனல், s. The fire by which the world will finally be consumed. கடையன், s. A man of the lowest rank, இழிந்தோன். கடையாகெதுகை, s. A rhyme, ஓர்தொடை. (p.) கடையாட்டம், s. [prov.] Lingering in disease, excessive suffering from disease, வருத்தம். 2. Vexation, teasing, imminence, trouble, annoyance, உலைவு, lit. mean work. கடையாட்டப்பட, inf. To drudge, to be employed in mean work. 2. To linger in disease, suffer exceedingly, வ ருந்த. 3. To be vexed. harassed. &c.-as a nurse by troublesome children, உ லைய. கடையாணி, s. A linch-pin, அச் சாணி. 2. A peg or pin used to keep a tenon in a mortise, or for any similar purpose, பூட்டாணி. கடையாந்தரம்--கடையீறு, s. [vul.] The very last, the extremity, &c.--as கடைசி. கடையாயார், s. Persons of the lowest rank, இழிந்தோர். கடையால், s. Stern of a vessel, தோணியின்பிற்புறம். See கடைசால், usage. கடையிணைமுரண், s. A rhyme when the last two feet of a line are of opposite meanings, ஓர்தொடை. (p.) கடையிணைமோனை, s. A consonance of the first letters in the last two feet of each line in a verse. (p.) கடையீடு, s. Land of the poorest quality, கடைத்தரமானநிலம். கடையுணி, s. [prov.] A mean fellow who eats what he can beg or pick up-- a worthless being, இழிந்தோன். கடையுண்ண, inf. [prov.] To linger in disease, வருத்தப்பட. 2. To be stinted or weak in growth--as a child, நசுங்க. 3. To be neglected, abused, &c.-- as a book, a utensil, &c.; in this meaning it is a term of displeasure, இகழப்பட. கடையுவா, s. The full moon, பௌரணை. (p.) கடையெழுஞ்சனி, s. The twelfth asterism in which Saturn is considered malignant in his influence, உத்திரம். See சனி. கடைவழி, s. Final salvation, the last path. கடைவழிக்குதவும். It will avail for the salvation of the soul. காதற்றஊசியும்வாராதுகாணுங்கடைவழிக்கே. Be assured that even an eyeless needle will not accompany you in that sad hour. கடைவளர, inf. To be enlarged-said of the genitals of a cow, &c., before yeaning, ஈனுங்காலத்திற்குறிவிரிய. கடைவள்ளல், s. The last of the third class of liberal men--he who bestows charity from motives of ostentation, கேட்டபின்கொடுப்போன். கடைவாய், s. The corner or extremities of the mouth, வாயின்கடை. கடைவாய்நக்கி, s. A great miser, உலுத்தன், lit. he who licks the corners of his mouth. கடைவாய்ப்பல், s. The double teeth, the grinders, the back teeth. கடைவாய்வழிய, inf. To drivel at the corners of the mouth--as old people or persons asleep, வாய்நீரொழுக. கடைவிரிக்க, inf. To spread out goods for sale in a shop or market, கடைதிறக்க. கடைவீதி, s. A market-street. கடைவைக்க, inf. To place goods for sale in a shop or bazaar. 2. To open a shop on an auspicious day after the new-year, கடைதிறக்க. பலசரக்குக்கடை, s. A shop where commodities of various kinds are sold. மளிகைக்கடை, s. A wholesale ware-house. காசுக்கடை, s. An exchange. அடிக்கடை, s. The first shop in a market-street. மருந்துக்கடை, s. An apothecary's shop. கசாய்க்கடை, s. (Tel.) A butcher's shop. சாராயக்கடை, s. An arrack shop. கீரைக்கடை, s. A green-grocer's shop. சவுளிக்கடை, s. A cloth-merchant's shop. விரற்கடை, s. The breadth of a finger. மீன்கடை, s. Fish-market. 10)

kṟpu (p. 102) s. Female virtue, conjugal fidelity, chastity, constancy, the virtue of a good wife, மகளிற்கற்பு. 2. (p.) Propriety, fitness, முறைமை. 3. Learning, study, knowledge, literature, information, intelligence, கல்வி. 4. Destiny, divine ordination, விதி. 5. A raised area within a fortification, மதிலுண்மேடை. 6. A surrounding wall, a fortification, மதில். 7. The முல்லை flower shrub, regarded by poets as an emblem of female chastity. 8. Justness, equity, moral rectitude, நீதிநெறி. 9. An ordinance, command, கற்பனை. கற்பலங்காரி, s. A chaste virgin or woman. கற்பழிக்க--கற்புக்குலைக்க, inf. To defile, corrupt chastity, to deflour. கற்புக்குலைக்கிறவன், s. A ravisher, a deflourer. கற்பழிந்தபெண், s. A defloured woman. கற்பழிய, inf. To be defloured. கற்பழியாதபெண், s. A virgin, an undefiled woman, கன்னி. கற்பாட்டி--கற்பினாள்--கற்புடை யாள், s. A chaste woman, கற்புடையவள். கற்புடைமகளிரத்தியாயம், s. The chapter which treats of the qualities of a chaste woman, contained in the book காசிகாண்டம். கற்பியல், s. A branch of அகப் பொருள், which treats of female chastity, கற்பொழுக்கங்கூறுமியல். கற்பிலக்கணம், s. The rules of chastity and housewifery. கற்புடைமை, s. Female chastity and virtue. கற்புநெறி, s. Female chastity (a pleonastic form). கற்புவலிமை, s. The power of female chastity and virtue. 2. The miraculous efficacy of female chastity, which, when possessed in a high degree, is considered capable of counteracting the order of nature. 26)

kuṭam (p. 116) s. A large kind of earthen pot, கும்பம். 2. A sign of the zodiac; Aquarius, கும்பவிராசி. Wils. p. 226. KUT'A. 3. Sugar, jaggery, molasses, சருக்கரை. 4. A globular or round part of a pillar, a cylindrical body, திரட்சி. Wils. p. 29. GUD'A. எண்ணெய்க்குடமும்வெறுங்குடமும்முட்டினாலெ தற்குச்சேதம். If a pot of oil come in collision with an empty pot, which, by breaking, is the greater loss; i.e. in collision, who is the sufferer, the man of character or the worthless person? ஒருகுடம்பாலுக்கொருதுளிஉறைமோர். One drop of butter-milk for coagulating a whole pot of milk; i. e. a good character, obligations of kindness, &c., are forfeited by a single bad action. புறக்குடத்துத் தண்ணீர்போல. Like water on the outside of a pot; i. e. forgotten as soon as learnt; advised or taught to no purpose. பொன்னின்குடத்துக்குப்பொட்டிடவேண்டுமோ.... Does it require that a golden pot be decorated; i. e. things of substantial worth need no embellishment. மாமியார்உடைத்தால்மண்குடம் மருமகளுடைத்தாற் பொன்குடம். If broken by the mother-inlaw, it is a mere earthen pot; but if by the daughter-in-law, it is a golden vessel; i. e. slight faults in inferiors are greatly magnified. குடங்கை, s. The palm of the hand. வெறுங்குடம், s. An empty pot. 2. (fig.) One who knows nothing. குறைகுடம், s. A water-pot not quite full. நிறைகுடம், s. A full water-pot; very good parts; a capable head. குடமூக்கு, s. The town of Combaconum, See கும்பகோணம். குடமூத, inf. To make a sound by blowing into pots, with dancing or jumping--as low-caste women at marriages and in some places at a temple, குடத் தினுள்ளூதியொலிபிறப்பிக்க. குடம்விட்டுக்கட்ட, inf. [prop.] To decorate the marriage pole with stiffened cloth, so as to resemble pots placed one on another. குடமுழா, s. A kind of drum made of a pot, முழவு. குடமல்லிகை, s. A kind of jasmine, ஓர் மல்லிகை, Jasminum sambac, L. Arabian jasmine. See மல்லிகை. குடமுருட்டி, s. A branch of the Kavery, ஓர் ஆறு. குடச்சிப்பி, s. A round shell or conch. குடவுழுந்தர், s. The name of a celebrated poet who, in his youth, was as long in getting a lesson as it required to fill a pot with lentils, உழுந்து, one at a time, ஓர்புலவன், குடவெழுத்தாணி, s. An iron-style with knobs or balls at the top, one above another, tapering to a point. குடம்வைத்தல், v. noun. Playing with the fists one on another, and knocking off the upper in succession, ஓர்விளையாட்டு. குடமண், s. White sand, வெண் மணல். (M. Dic.) 26)

kuṟippu (p. 132) s. Intention, wish, internal desire, அபிப்பிராயம். 2. Concord, ஒருமை. 3. Allusion, hint, intimation, indication; a significant look, word, &c., சைகை. 4. The occult and real meaning of a speaker or writer, in distinction from the apparent meaning; figurative expressions--as irony, &c., உட்கருத்து. 5. [in gram.] Implication; that which is implied or understood, metaphorical, metonymical, &c.--opposed to வெளிப்படை. 6. Mark, sign, signature, அடையாளம். 7. Memorandum, memanto, ஞாபகக்குறிப்பு. 8. Summary abstract, epitome, பொழிப்பு. 9. Description, representation, delineation; distinguishing marks or characteristics, காரியவிவரம். 1. Symbolic terms, constructions, short-hand writing, abbreviations, குறிப்புக்குறி. 11. Aim, direction; mark aimed at இலக்கு. 12. Sketch in painting, outlines, traces, உருவக்குறிப்பு; [ex குறி, intend, &c.] முகக்குறிப்பு, s. Expression of the countenance. குறிப்பறிய, inf. To know one's particular intention, wants, desires, &c.; to understand the special object intended; to possess a knowledge of physiognomy. குறிப்பாகச்சொல்ல, inf. To give descriptive marks, signs, or hints; to allude to, to intimate concerning. குறிப்பறிந்துகொடுக்க, inf. to anticipate a person's wants and supply them. குறிப்பாளி, s. One capable of drawing a right inference from apperances. 2. A person of quick discernment; a good counsellor; a genius. குறிப்பாய்க்கேட்க, inf. To inquire particularly into a thing. 2. To listen to, to hearken with attention. 3. To hear distinctly. குறிப்பானபார்வை, v. noun. A significant expression; a fixed or steadfast look. குறிப்பானபேச்சு, s. A figurative, or sareastic remark. 2. A hint. குறிப்பிடம், s. [among Romanists.] Images representing the sufferings of the Saviour, &c. 2. A summary, compendium; an epitome. குறிப்புக்கட்டை, s. A water-mark--as a post or block at a ford, in sign of danger from a hole or quick-sand. குறிப்புக்கண்டுநடக்க, inf. To act agreably to another's mind, ascertained by inference. குறிப்புக்காட்ட, inf. To give a hint, to intimate, allude to. 2. To represent by a symbol. 3. To exhibit signs, indication, symptoms, &c. குறிப்புக்குவைக்க, inf. To set or keep for a sign, token, memorandum--as images, statues, pictures, relies, &c. குறிப்பெழுத்து, s. Abbreviations, contractions, &c.--as the initials or finals of names, words, &c. 2. Any particular letter. குறிப்பெழுத, inf. To write notes, memorandums, characters, short-hand, &c. 2. To note down the date, hour, &c., of a child's birth. குறிப்பேடு, s. An ola-day-book, the items of which are transferred to the ledger or பேரேடு; a memorandum book. குறிப்போலை, s. An ola-memorandum, &c. 2. An ola-memorandum of the hour of a child's birth, so as to cast its nativity. குறிப்புப்பண்பு, s. [in gram.] Ideal, abstract qualities, properties or attributes--as ஞானம், பாவம், as distinguished from குணப்பண்பு, and தொழிற்பண்பு. குறிப்புச்சொல்--குறிப்புமொழி, s. [in gram.] Words or terms, used figuratively, metaphorically, &c. குறிப்புவினை, s. [in gram.] A symbolic verb, without variation of tense. See வினை. குறிப்பெச்சம், s. [in gram.] Ellipses in metonymical expressions, &c. குறிப்புவினையெச்சம், s. [in gram.] A symbolic verb in an incomplete form, being either a பெயரெச்சம் or வினையெச்சம். 2. Incomplete symbolic verbs terminating with other verbs. See வினை. குறிப்புவினைமுற்று, s. [in gram.] A finite symbolic verb --as மலையேன். குறிப்புவினையாலணையும்பெயர், s. A symbolic verb used as an appellative noun--as in இம்மலையேன். குறிப்புவினைப்பெயரெச்சம், s. A symbolic relative participle. 26)

keṭṭi (p. 137) s. (Tel.) Firmness, robustness, strength, உறுதி. 2. Cleverness, expertness, ingenuity, skilfulness, சாமர்த்தியம். 3. Close-fistedness, உலோபகுணம். கெட்டி--கெட்டிதான். Well done, bravo! கெட்டிக்காரன், s. A clever, capable person; a smart, active man, &c. கெட்டிக்காப்பு, s. A braccelet not hollow but solid. கெட்டிச்சரீரம், s. A robust body. கெட்டித்தனம், s. Cleverness, dexterity, capableness. 2. (litle used.) Parsimony, close-fistedness. கெட்டிபண்ண, inf. To make firm, to harden. 2. To sublimate. 3. To strengthen medicines, liquors, &c. 4. To transact an affair, or conclude a business advantageously. கெட்டிபத்திரம், adv. Very secure, under lock and key, &c. 2. [as an order.] Be very careful, take great care. கெட்டிப்பாகு, s. Thick syrup. கெட்டியாய்ச்சோதிக்க, inf. To search or examine strictly. கெட்டியாயுச்சரிக்க, inf. To articulate distinctly, to pronounce correctly and loudly; to enunciate with proper inflection, emphasis and modulation. கெட்டியானவேலை, s. Skilful, nice work; nice workmanship. கெட்டி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To harden, strengthen; to make firm or compact--as by ramming the load of a gun, உரமாக்க. 12)

cangkamam (p. 155) s. Meeting, association, union, கூடுகை. 2. Sexual intercourse, புணர்ச்சி. 3. The junction of a river with the sea; also the confluence of sacred rivers,--especially of one with the Ganges, ஆறுங்கடலுங்கூடுமிடம். 4. [in astron.] Conjunction, கிரகங்கள்சேருகை. W. p. 881. SANGAMA. 5. Society of a particular class of the devotees of Siva, வீரசைவர். 6. The body collectively of the Saiva sect--as worshippers of the Linga--as in குருலிங் கசங்கமம், சைவம். 7. W. p. 337. JANGAMA. (சிவ. சி). Living creatures capable of locomotion; opposed to தாபரம், plants, vegetables, &c., which are fixed in their places, இயங்குதிணை. (p.) சங்கமக்குருக்கள், s. Gurus of the Veera Saiva sect. சங்கமக்கூலி, s. [loc.] The pay of a courtezan. (Little used.) சங்கமரூபம், s. A manifested form of Siva. (p.) சங்கமன், s. A wearer of the Linga, இலிங்கதாரி. திரிவேணிசங்கமம், s. A place where three rivers meet. See திரி. 33) *

camattu (p. 161) s. [prop. சமர்த்து] Strength, power, ability, skill, cleverness, expertness, adroitness, capability, competency, வல்லமை. (c.) W. p. 895. SAMARTHA. சமத்தன், s. [fem. சமத்தி.] A clever, competent, skilful person; a courageous man, a champion, வல்லவன். சமத்துக்காட்ட, inf. To make a display of one's strength, courage, power ability, skill, &c. சமத்துப்பார்க்க, inf. To try another's skill, strength, &c., in athletic exercises, or otherwise. 2. To try one's own strength, skill, courage--often in play. 16)

carīram (p. 167) s. The living human body, the tenement of the soul, மனிதருடல். (c.) 2. Body in general of men or brutes, மிருகாதி களினுடல். W. p. 832. SAREERA. (not com. in Tamil.) சரீரகுணம், s. Temperament, disposition or state of body. 2. The disposition of the body with regard to the different effects of food, &c., on different persons. சரீரக்கட்டு, v. noun. Compactness of body. See கட்டு. சரீரக்கூறு, s. See under கூறு. 2. Any state of the body, as corpulent, thin, &c., thus. 1. வாதசரீரம், a constitution in which flatulent humors prevail, causing bloatedness, &c. 2. பித்தசரீரம், in which the bilious humors preponderate, causing thinness, emaciation, fretfulness, heat, &c. 3. சிலேட்டுமசரீரம், in which phlegmatic humors prevail, causing pulmonary diseases, dryness, &c. சரீரங்கனத்துக்கொள்ள, inf. See under கனம். சரீரங்காய--சரீரங்கரைந்துபோக, inf. To be emaciated, as the body by fever, &c. See காய். v. சரீரசகாயம், s. See under சகாயம். சரீரசங்கட்டம், s. Pain in the body, sickness. சரீரசஞ்சலம், s. Disease, ailment. சரீரசம்ரட்சணை, s. Preservation of the health of the body, nourishment of the body. (Rare.) சரீரசம்பந்த, adj. Belonging or relating to the body. சரீரசவுக்கியம், s. Health, sound state of the body. சரீரசுத்தி, s. Cleanliness, or purification of the body. சரீரஸ்மரணை, s. [com. சரீரசுரணை.] Sense of feeling in the body. சரீரத்திரயம், s. A three-fold enumeration of bodies, as given in the Agama. 1. தூலசரீரம், the gross body which perishes at death. 2. சூக்குமசரீரம், the subtile or ethereal body, or case and immediate organ of the soul, accompanying that through its various transmigrations. It is the embryo or seed of the respective bodies assumed to be, and is, capable of sensations in enjoyment, suffering, &c., beyond those of the grosser body. 3. காரணசரீரம், the original type or embryo of the body, as existing with the soul in its original state. See under காரணம். Another three-fold classification describes bodies as assumed by the soul with its சூக்குமம் adapted to three different states to which it is subject, namely. 1. யாதனாசரீரம், a body adapted to suffering, assigned to the soul for its abode in the infernal regions. 2. பூத னாசரீரம், a body capable of the sensual felicities of சுவர்க்கம், or the abode of Indra. 3. பரிணாமசரீரம், changeable bodies, the bodies of the present state, in which moral actions are performed. சரீரநோய், s. Pains in the body from over exertion, walking, cold, &c. சரீரபுஷ்டி, s. Corpulency. 2. A healthy, thriving state of the body. சரீரப்போக்கு--சரீரப்போங்கு, s. The state of the body; different states of constitution. சரீரமரணம், s. [in Christ. usage.] Death of the body, oppo. to ஆத்துமமரணம், spiritual death. சரீரவதை, s. Mortifying the body by austere penance. சரீரவாகு--சரீரவாக்கு, s. The temperament of the body. சரீரவுபாதி, s. Bodily pain. சரீரவுறவு, s. Consanguinity, oppo. to ஞானவுறவு. (p.) சரீராவச்சின்னவான்மா, s. The individuated soul as it exists in bodies respectively--as distinguished or detached from the universal spirit, சீவான்மா; [ex சரீரம், et அவச்சின்னம், separated.] (சது.) சரீரி, s. A sentient soul, a corporeal being--oppo. to அசரீரி, an immaterial existence. சுகசரீரம், s. A healthy constitution, in which the three humors are in equilibrium. தூலீத்தசரிரம், s. A fat or corpulent body. வச்சிரசரீரம், s. An adamantine body, (a form used in benedictions.) See வச்சிரம். 2. Strong and healthy body. கற்சரீரம், s. Stone-like body. See கல். 13) *

cāṇam (p. 174) s. Dung of cows or buffaloes --as சாணகம். (c.) 2. W. p. 837. S'AN'A. A whet stone, a hone, a grind stone, சா ணைக்கல். சாணன், s. (fem. சாணி.) A capable, sharp witted man, நிபுணன். (Little used.) 83)

cittu (p. 183) s. Intellect, intelligence, the principle of knowledge or intellect in the deity, or human souls; spirit (as opposed to சடம் or அசித்து, matter or non-intelligence) in all its diversified forms in the various beings inhabiting the universe, whether supernal, infernal, human, brute or vegetable; all being capable of knowing and enjoying the deity, அறிவுப்பொருள். W. p. 325. CHIT. 2. (a change of சித்தி.) Illimitable and supernatural powers, obtained by abstract devotion, and exercised at pleasure; including the eight சித்தி, which see. 3. Legerdemain, sleight of hand, exhibition of supernatural appearances by means of magic, alchemy, &c., மாயாவித்தை. 4. The யாகம் sacrifice. சித்திலாதபோதுவேறுசீவனில்லையில்லையே. When there is no intelligence, there is no life. i. e. to deny intelligence [as a first cause.] is to deny that there is life. சித்தசித்து, s. Spirit and matter, or intelligence and non-intelligence--as eternal, uncreated principles in nature. சித்தசித்தீசுரன், s. Spirit, matter, and God--as constituting the world. (p.) சித்தாகாரம், s. Spirituality, incorporeality belonging to the spirit or intellect, as refined, purified and tending toward the deity; [ex ஆகாரம், form.] சித்துக்காரன், s. As சித்துவித்தைக்காரன். சித்துப்பறக்க, inf. To fly or pass through ether, as the சித்தர். 2. (fig.) To disappear, as a person; spoken in surprise or contempt. 3. (fig.) To carry one's self proudly, to take airs; to be supercilious. சித்துப்பொருள், s. An intelligent being, the faculty of intelligence, as in the deity or a soul--oppo. to சடப்பொருள். சித்துரூபம்--சிற்சொரூபம், s. Imbodied intelligence, a spiritual nature. 2. The deity as identified with the intellect. சித்துரூபன்--சிற்சொரூபன், s. The deity as a pure intelligence, கடவுள். சித்துவித்தை, s. As சித்து, 3. சித்துவித்தைகற்றவன்--சித்துவித்தைக் காரன், s. One skilled in deceptive performances. Compare சித்தன். சித்துவிளையாட--சித்துசெய்ய--சித் துகாட்ட, inf. To juggle, to play tricks, to exhibit supernatural appearances. சிற்சத்தி, s. See under சத்தி. சிற்சபை, s. See under சபை. 30)

cūkkumcrīrm (p. 198) --சூக்குமதேகம், s. The subtile or ethereal body formed of spiritual elements, the immediate vehicle of the soul and capable of reduction ad libitum. Also written, சூட்சுமசரீரம். 134)