antṇṉ (p. 14) s. The supreme Being, கடவுள். 2. Brahma, பிரமன். 3. Siva, சிவன். 4. Argha, அருகன். 5. A sage, recluse, முனி வன். 6. A Brahman, பார்ப்பான். 7. The planet Jupiter, வியாழம். 8. Saturn, சனி; ex அம், beauty, et தண்மை, coolness, kindness. (p.) அந்தணநாபி, s. A sacerdotal antidote for a kind of poison. See நாபி. அந்தணர்வாக்கு, s. The vedas, வேதம். அந்தணாளர், s. Brahmans, பார்ப் பார். 2. One of the five confidential servants of a king, a king's household priests, அரசர்க்குறுதிச்சுற்றத்தினொருவர். 3. Recluses, முனிவர். 53)

arcṉ (p. 22) s. (plu. அரசர்.) A king, prince. இராசா. 2. A supreme master, God, எப்பொருட்குமிறைவன். 3. The planet Jupiter, வியாழம். 4. The title of the chief of the முக்குவர் caste, முக்குவர்தலைவன்.--Note. There were three famous kings; viz.: 1. சேரன். 2. சோழன். 3. பாண்டியன், which see. (p.) அரசரொளி, s. The splendor or glory of kings; it is of four kinds; viz.: 1. கொடை, gifts. 2. தலையளி, condescension. 3. செங்கோல், justice. 4. குடியோம் பல், care of his subjects. அரசர்குணம், s. The three properties of kings; viz.: 1. தூங்காமை, decision. 2. கல்வி, learning. 3. துணிவு, prowess. அரசர்க்குக்குழு, s. The five different officers of a king; viz.: 1. Ministers, மந்திரியர். 2. Soothsayers, புரோகிதர், 3. Generals, சேனாபதியர். 4. Messengers, தூதர். 5. Spies, வேயர். அரசர்க்குத்துணைவர், s. The eight assistants of a king; viz.: 1. Ministers, மந்திரியர். 2. Rulers, கருமாதிகாரர். 3. Relations, சுற்றம். 4. Door-keepers, கடை காப்பாளர். 5. Citizens of his capital, நகர மாக்கள். 6. Commanders, படைத்தலைவர். 7. Cavaliers, இவுளிமறவர். 8. Warriors on elephants, யானைவீரர். அரசர்க்குறுதிச்சுற்றம், s. The five confidential servants of a king, as, Companions, நட்பர்; Brahmans, அந்தணாளர்; Cooks, மடையர்; Physicians, மருத்துவர், and Prophets, நிமித்திகர். அரசர்சின்னம், s. The twenty-one distinguishing marks of a king. See இராசசின்னம். அரசர்நால்வகையியல்பு, s. The four special qualities of kings; viz.: 1. அஞ்சாமை, fearlessness, fortitude. 2. ஈகை, bountifulness. 3. அறிவு, discernment. 4. ஊக்கம், prowess. அரசர்வல்லமை, s. The four acts or powers of kings; viz.: 1. இயற்றல், making acquisitions. 2. ஈட்டல், collecting his revenues. 3. காத்தல், securing them. 4. வகுத்தல், distributing or expending them. அரசனாணை, s. The order or decree of a king, சாசனம். அரசனுயிர்காத்தோன், s. A unicorn, as the fabled protector of a king, காண்டாமிருகம். அரசன்விருத்தம், s. A kind of poem describing the country and magnificence of the king, ஓர்பிரபந்தம். அரசி, s. A queen, இராசஸ்திரீ. 2. A lady, தலைவி. 42)

uṟuti (p. 67) s. Firmness, strength, solidity, stability, திரம். 2. Power, energy, force, வலிமை. 3. Goodness, benefit, நன்மை. 4. Moral instruction, good advice, &c., tending to salvation, சன்மார்க்கவுபதேசம். 5. Certainty, assurance, confidence, decision, நிச்சயம். 6. Corroboration, confirmation, திடப்படுத்துகை. 7. Firm hold, firm attachment, steadfastness, தளராமை. 8. A bond, title deed, voucher, ஆட்சிப்பத்திரம். 9. Literature, science, erudition, கல்வி. 1. Validity in law, வழக்கின்திடம். 11. Heartiness, energy, earnestness, பிடிவாதம்; [ex உறு, urgent.] உறுதிகொள்ள, inf. To be confirmed. உறுதிசெய்ய--உறுதிபண்ண, inf. To confirm, corroborate, benefit, &c., பலஞ்செய்ய. 2. To execute a title deed, bond, &c.--as a contracting party, உடன்படிக்கையெழுத. 3. To believe firmly, persuade one's self, நிச்சயிக்க. உறுதிசொல்ல, inf. To assure, speak firmly, pledge one's word, &c., திரமாகச்சொல்ல. 2. To inspire hope, to console, நம்பிக்கைசொல்ல. 3. To give good moral advice, admonish, நற்போதனை செய்ய. உறுதிச்சீட்டு--உறுதிப்பத்திரம், s. A bond, a written contract, a title deed. உறுதிச்சுற்றம், s. The principal attendants on a king; they are five, viz.: நட்பாளர், அந்தணாளர், மடைத்தொழிலர், மருத்துவக்கலைஞர், நிமித்திகப்புலவர். உறுதிச்சொல், s. A word of assurance, நிச்சயமொழி. 2. A word of advice, நல்லுபதேசம். 3. An admonition, a warning, கண்டிப்பு. உறுதிபண்ண, inf. To confirm, to corroborate. உறுதிபூசுதல், s. The sacrament of confirmation among the Romanists. உறுதிபெறுதல், v. noun. Obtaining firmness of mind. உறுதிப்பட, inf. To be confirmed, assured, to be firmly established in a course of conduct, திடப்பட. உறுதிப்படுத்த, inf. To confirm in a religious sense, to corroborate, establish, பலப்படுத்த. 2. To make a verbal or written promise, உடன்படிக்கைசெய்ய. உறுதிப்பாடு, s. Firmness, fortitude, decision, திடம். 2. A promise, pledge, assurance. உறுதிப்பொருள், s. The Supreme Being, கடவுள். 2. The four chief ends of intelligent creatures. (See பொருள்.) 3. Wisdom, or good conduct, such as may profit the soul, ஞானம். 4. The real meaning, or essence of a passage, நிச்சயார்த்தம். உறுதிமுடிக்க, inf. [prov.] To execute a title deed, or bond. உறுதியர், s. Messengers of state, confidential agents, தூதர். உறுதியற்றதாக்க, inf. To disannul. உறுதியாய்க்கேட்க, inf. To solicit urgently. 2. To inquire accurately. உறுதியாய்த்தாக்க, inf. To beat severely. உறுதியாய்ப்பிடிக்க, inf. To insist upon, to show no indulgence. உறுதியானவார்த்தை, s. Forcible language. 2. A sure promise, a statement. 3. Moral or religious advice, admonition. 4. Positive declarations or language. உயிருக்குறுதி, s. Instruction or other means tending to the salvation of the soul. பேருறுதி, s. Unshaken confidence.

aintu (p. 80) adj. or noun. Five, ஓரெண். ஐங்கணை, s. Five flowers feigned to be the arrows of Hindu cupid. (p.) ஐங்கணைக்கிழவன், Kama, the Hindu cupid, lit. lord of the five arrows, மன்மதன். (p.) ஐங்கரன், s. Ganesa, the five-handed. He is represented with an elephant's head, the proboscis or trunk is figuratively reckoned as a hand, விநாய கன். (p.) ஐங்கரற்கிளையோன், s. A name of Skanda, முருகன். 2. Verapattra, வீரபத் திரன். (p.) ஐங்கலம், s. Sixty marcals. ஐங்காதம், s. Five leagues. ஐங்காயம், s. The five kinds of காயம். (See காயம்.) 2. Other five kinds are used in witchcraft, viz.: 1. மிளகு, pepper. 2. வெந்தயம், dill. 3. ஓமம், cardamom. 4. வெள்ளுள்ளி, garlic. 5. பெருங் காயம், assaf&oe;tida. ஐங்காயத்தூள்--ஐங்காயவுண்டை, s. Powders of five ingredients given to women after child-birth, ஓர்மருந்து. ஐங்குரவர், s. The five superiors, ஐம்பெரியோர், viz.: King, அரசன்; guru, குரு; father, பிதா; mother, மாதா and elder brother, தமயன். In some classifications, உபாத்தியாயன் is placed instead of மாதா. ஐங்குழு, s. The five confidential servants of a king, அரசர்க்குக்குழு, viz.: 1. மந்தியர், ministers. 2. புரோகிதர், priests. 3. சேனாபதியர், generals. 4. தூதர், ambassadors. 5. சாரணர், spies. ஐங்கோணம், s. A pentagon, quinquangular figure, பஞ்சகோணம். ஐஞ்ஞூறு, s. Five-hundred, ஐந் நூறு. ஐந்தரு, s. The five trees in the world of Indra, பஞ்சதாரு, viz.: 1. அரிச்சந்த னம். 2. கற்பகம். 3. சந்தானம். 4. பாரிசாதம். 5. மந்தாரம். ஐந்தருநாதன், s. Indra, lord of the five trees in the celestial world, which yield whatever is asked or desired of them, இந்திரன். (p.) ஐந்தலைநாகம், s. A fabulous fiveheaded cobra, of which each head is supposed to contain a very precious gem. It is said to be found in mountainous districts and to have the power of flying. ஐந்தவித்தல், s. The control of the senses, ஐம்பொறியடக்கல். ஐந்தவித்தானாற் றலகல்விசும்புளார்கோமானிந்திர னேசாலுங்கரி. Indra, the god of the celestials, is a living monument of the wonderful power of those who control the five senses. (குறள்.) ஐந்தனுருபு, s. The fifth case (இன்) --one of the ablatives denoting procession, similitude, limit, and means, ஐந்தாம் வேற்றுமையுருபு. மலையின்வீழருவி. Torrents rushing from the mountains. காக்கையிற்கரிதுகளம்பழம். The களா berry is as black as a crow. மதுரையின்வடக்குச்சிதம்பரம். Sethamparam is situated to the north of Madura. கல்வியிற்பெரியன்கம்பன். Kampan made himself great by learning. ஐந்தாங்கால், s. The first post of the marriage shed when planted on the fifth day before the marriage, the third, fifth, or seventh day being chosen, as it may be lucky or otherwise, according to astrological calculation, மணப்பந்தரின் ஐந்தாங்கால். ஐந்தானம், s. The fifth lunar asterism, மிருகசீரிடம். (p.) ஐந்திணை, s. The five kinds of land, &c., ஐவகைநிலம். (See திணை.) 2. The closest friendship or love between husbands and wives, அன்புடைக்காமம். (p.) ஐந்திணைச்செய்யுள், s. A poem in which the five different kinds of soil are described and illustrated--one of the ninety-six பிரபந்தம், ஓர்பிரபந்தம். (p.) ஐந்துருவாணி, s. A shaft connecting the floors or stages of a car. See அ ஞ்சுருவாணி. ஐந்துறுப்படக்கி, s. The tortoise, ஆமை. (p.) ஐந்தொகைவினா, s. [in arithmetic.] The rule of five or double rule of three, ஓர்வகையெண்வினா. ஐந்தொழில், s. The five divine operations, பஞ்சகிருத்தியம், viz.: 1. சிருஷ்டி, creation or reproduction. 2. ஸ்திதி, preservation. 3. சங்காரம், destruction, reduction of things to their primitive elements. 4. திரோபவம், that act of the deity by which he conceals from the sentient soul its future destiny for purposes of moral discipline; concealing, obscuring; i. e. involving the soul in ignorance or illusion by means of magic. 5. அனுக்கிரகம், grace, the various means adopted for the deliverance of the soul from the power of illusion and consequent transmigrations. See கிருத்தியம். ஐமீன், s. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். (p.) ஐமுகன்--ஐயானனன், s. Siva, the five-faced, சிவன். (p.) ஐமுகாஸ்திரம், s. A five-pointed arrow, பஞ்சமுகாஸ்திரம். (p.) ஐம்பது, s. Fifty. ஐம்பத்தொன்று, s. Fifty-one. ஐம்பால், s. [in grammar.] The five பால், or the genders and numbers, ஐந்து பால். 2. The five modes of dressing a woman's hair, ஐவகையாகமயிர்முடிக்கை. 3. The hair of a female, மகளிர்கூந்தல். See பால். (p.) ஐம்புலம்--ஐம்புலன், s. The five senses, பஞ்சவிஷயம். ஐம்புலத்தடங்கான், s. He who is not comprehensible by the five senses-God, கடவுள். (p.) ஐம்புலம்வென்றோர், s. Ascetics, holy persons, முனிவர். (p.) ஐம்புலனடக்கல். Subjugation of the five senses. ஐம்புலனுகர்ச்சியினிறப்பன, s. The five kinds of creatures which perish by means of the senses, viz.: 1. சுவையரல்--மீன், fish, by the taste in catching at the bait. 2. நாற்றத்தால்-வண்டு, beetles, by the smell. 3. ஊற்றினால்-யானை, elephants, by copulation. 4. ஓசையால்-அசுணம், a species of bird by harsh sounds. 5. ஒளியால்-விட்டில், a species of insect, attracted by the light. ஐம்புலன்விழையான், s. An ascetic, முனிவன். (p.) ஐம்புலாதி, s. [prov.] Anxiousness, being full of cares. ஐம்பூதம், s. The five elements, பஞ்சபூதம். ஐம்பொறி, s. The five organs of sense, பஞ்சேந்திரியம். ஐம்பொறிநுகர்ச்சி, s. Enjoyment of the senses, பொறிபுலனைக்கொள்ளுகை. ஐம்பொன், s. The five kinds of metals, பஞ்சலோகம். ஐயாயிரம், s. Five-thousand, ஐந்தா யிரம். ஐயைந்து, s. Five times five. ஐவகைப்பொழுது, s. Five divisions of the day, சிறுபொழுது, viz.: மாலை, யாமம், வைகறை, எற்பாடு, நண்பகல். ஐவகைப்பொன், s. See பஞ்ச லோகம். ஐவகைமயிர்முடி, s. The five methods of dressing women's hair. See ஐம்பால். ஐவகைவினா, s. Five modes of interrogation for the solution of doubtful subjects. See வினா. ஐவர், s. The five பாண்டவர், or sons of பாண்டு, viz.: 1. தருமன். 2. வீ மன். 3. அருச்சுனன். 4. நகுலன். 5. சகாதே வன். 2. (fig.) The five senses in the language of ascetics, ஐம்புலன். ஐவரையடக்கி. Subjugating. the five senses-- ஐவருக்குந்தேவி, s. Dropada the wife of the Pandavas, துரோபதை. ஐவாய்மான், s. A cow, பசு. (திரு விளை.) (p.) ஐவாய்மிருகம், s. A bear--so called from the prehensile power of his four feet and mouth, கரடி. (p.) ஐவிரலி, s. [commonly ஐவேலி.] A creeping plant whose leaf is supposed to resemble the fingers, a pentadactyle, ஓர்கொடி, Bryonia laciniosa, L.-Note. In this plant the god Siva is said to have concealed himself when pursued by பஸ்மாசுரன், who had, by penance, obtained from him, as a boon, power to destroy all on whose head he should place his hand. ஐவிரல், s. The thirteenth lunar mansion, அத்தநாள். (p.) ஐவேலி, s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். 2. A creeper. See ஐவிரலி. ஐவைந்து, s. Five of each, &c., ஐந்தைந்து. 11)

oṟṟu (p. 84) s. A mute consonant, மெய் யெழுத்து. 2. Spying, espionage, searching, agency, வேவு. 3. A messenger, an agent or emissary, தூதன். 4. A spy, வேவுகாரன். ஒற்றர், s. Spies, searchers, emissaries, வேவுகாரர். 2. The confidential agents or messengers of a prince whether employed in his own dominion or another's, for a good or bad purpose, தூதர். ஒற்றராலக்கணத்தேயுணர்ந்து. Being acquainted (with the counsels of the enemy) at that time through the spies. (பார.) கன்னலொன்றளவைதன்னிற்கந்தவேளொற்றன்யா க்கை சின்னபின்னங்களாகச்செய்குவன். I would tear to pieces the body of Veeravagu, Skandar's emissary, in the space of an hour. (ஸ்காந்.) ஒற்றளபு--ஒற்றளபெடை, s. The insertion of a consonant in verse to lengthen the sound. See அளபெடை. ஒற்றாடல், v. noun. The act of directing spies. ஒற்றாளுதல், v. noun. Employing spies or secret messengers, தூதரையாளுதல். ஒற்றுக்கேடு, s. The elision of a consonant. ஒற்றுக்கேட்டல், v. noun. Overhearing. ஒற்றுப்பெயர்த்தல், v. noun. [in மி றைக்கவி.] Constructing a species of verse so artfully that, independent of the main sense, other meanings may be contained in it, மிறைக்கவியினோருறுப்பு--as அம்புத்தலை, the head of an arrow is அப்பு த்தலை, when the mute is hardened--which means the new head--besides the original meaning. ஒற்றெழுத்து, s. An inanimate consonant, மெய்யெழுத்து. ஒற்றொழிபாட்டு, s. A verse that contains no mute consonants, மெய்யெழு த்தில்லாப்பாட்டு. 27)

kuru (p. 125) s. A guru, a spiritual teacher, a priest, ஆசான்.--Note. According to the shastras, the guru is to be regarded by the disciple as the personification of the deity; and to be worshipped with divine honors. In his presence, the disciple is exonerated from his accustomed rites, and devotions, and addresses him by appellatives, used in addressing the deity of his sect. 2. the planet Jupiter, regarded as the guru or priest of Swerga, &c., வியாழன். 3. Heaviness, weight, பாரம். 4. Consequence, importance, moment, காத்திரம். 5. Greatness, eminence, excellence, exaltedness, பெருமை. 6. [in music.] The quantity of a long vowel, or a long note. இருமாத்திரை. 7. [in gram.] A long vowel, நெடில். 8. [in the Agamas.] The deity Siva--as illuminator of souls, சி வன். 9. Divinity, திவ்வியம். Wils. p. 293. GURU. 1. A kind of native arsenic,, பலண் டுறுகம். 11. [in medi. &c.] Blue vitriol, துருசி. 12. [in alchy.] A compound medicine, formed of different metals; phylosopher's powder, உலோகங்களை வேதிக்குங்சிந்தூரமுதலியவை. 13. [in chem.] Mercury, இரதம்.--Note. In the last three senses, the word Guru has its technical meanings, derived however from its literal meaning of precepter and director. 14. Brilliancy, lustre, effulgence, பிரகா சம். Wils. p. 31. GHRU. 15. The name of one of the nine sons of அங்கீதிரன், who was the first monarch of Jambu Dwipa, அங்கீதிரன்புதல்வரில் ஒருவன். (காந்.) 16. One of the nine division or var'shas of Jambu Dwipa which fell to the share of the prince Kuru, being the most northern portion beyond the Sringa range of mountains, குருவருடம். 17. The name of a prince of the lunar race, famous in the Bharata, from whom the family was called குருகுலம் and the descendants, கௌரவர்; குரு குலவம்சத்து முதல்அரசன். (பார.) 18. A country near Delhi, over which Kuru of the lunar race was once a sovereign, குருபூமி. (பார.) 19. prickly heat, வேர்க்குரு; Wils. p. 232. KURU. 2. Pustule, blister; hence, any eruptive disease--as the small-pox, chicken-pox, measles, &c., குருவியாதி. குருஆரால்மூக்குப்போலிருக்கின்றது. The smallpox is like the nose of a lamprey. குருநாதன், s. The name of Skanda-as having explained to his father Siva the mystic word ஓம். 2. Siva. 3. A guru--as the lord of the disciple. குருபரன்--குருமூர்த்தி, s. The deity in human form, appearing for the instruction of a devoted person of the சக லர், especially spoken of Siva. குருகடாட்சம், s. The gracious or benign look of the guru on his disciple, dispelling sin, imparting spiritual wisdom, and preparing the soul for emancipation. குருகற்பனை, s. Precept or the guru-deemed sacred. குருசந்தானம், s. A regular succession of priests, or gurus. குருசம்பாவனை, s. Blessing or favor of the guru. 2. Worship or honor due to the guru. குருசம்பிரதாயம், s. Oral instruction in the secret meaning of the mantras, &c., handed down from generation to generation, in the line of the guru, and by him communicated confidentially to his advanced disciples. குருசன்னிதானம், s. The presence of the guru. குருசேடம், s. Remains of a guru's food--considered sacred, குருப்பிரசாதம். குருசேவை, s. Civilities, duties, worship, &c., paid to a guru, குருஉபசரணை. குருதக்கணை--குருதட்சிணை, s. Fees or presents to the guru, commonly in money, given with due homage, &c. குருதீட்சை--குருதீக்கை, s. The initiation of a disciple by a guru to certain privileges of his religion, or afterwards to a more advanced degree, குரூபதேசம். குருத்திரவியம், s. Property or treasure of the guru. குருத்துரோகம், s. Treachery towards a guru, or injury of one. குருநிந்தை, s. Indignity to the priest. குருத்துவம், s. Priesthood, or the dignity, power, honor, &c., of a guru, குருத்தன்மை. 2. Honor, respectability, கனம். Wils. p. 293. GURUTVA. குருபத்தி--குருவிசுவாசம், s. Dutiful love, piety, &c., towards the guru, குருவி னிடத்திலன்பு. குருபத்தினி--குருபன்னி, s. The wife of a guru, குருவின்மனைவி. குருபாரம்பரியம், s. Ancestral priesthood in regular succession; the lineage or genealogy of a guru,குருபாரம்பரை. குருபீடம், s. The dignified seat, or office of a guru, குருஸ்தானம். குருபுத்திரன், s. A son of a guru, குரு புதல்வன். 2. An obedient disciple, உண் மையானசீஷன். குருபூசை, s. Pujah or worship, offered to a guru, by an advanced disciple competent to do it, குருவுக்குச்செய்யுமாராதனை. 2. Food, &c., given to Brahmans, religious mendicants, &c., by the disciples of a deceased guru, in rememberence of him as deifled, இறந்துபோனகுருவைக்குறித்துச்செய் யும்பூசை. குருபோதனை, s. The instruction of the guru. குருப்பட்டம், s. The office, authority of dignity of a guru, குருத்துவம். குருப்பட்டம்பெற, inf. To receive priesty authority, ordination, &c. குருப்பட்டாபிஷேகம், s. The ordination of a guru. குருப்பிரசாதம், s. The favor, grace, or blessing of the guru; gift from the guru, குருவருள். 2. Remains of a guru's food, குருவுண்டசேஷம். குருமரியாதை, s. Reverence for the guru. குருமுகமாய்க்கேட்க--குருமுன்னிலை யாயறிய--குருவாக்கியமாய்க்கேட்க inf. To learn viva voce, so as to attain certainty in doubtful matters. குருமுறை, s. A guru's teaching, குரு சொல்லியமுறை. குருமுன்னிலையாய், In the presence of the guru, குருவின்முன்னிடம். 2. By means or favor of the guru, குருமூலம். குருமை, s. Dignity, superiority, பெ ருமை. குருமூர்த்தம், s. The manifestation of a deity as a guru for the instruction of disciples; especially spoken of Siva, குரு வடிவம். குருலிங்கசங்கமம், s. An aggregate of the spiritual guru--Siva under the phallic emblem--and the devotees of Siva, குருவுஞ் சிவமுந் திருக்கூட்டமும். குருமொழி--குருவசனம்--குருவாக்கியம் --குருவாக்கு, s. The precepts, instructions, &c., of a guru. குருவுக்குநாமம்வைக்கிறவன், s. One who out-schemes, and out-wits, his guru, teacher or superior. குருவுபதேசம்--குரூபதேசம்,s. The initiation of a disciple by the guru. சற்குரு, s. A divine guru, the heavenly teacher. குருசந்திரயோகம், s. The conjunction of Jupiter and the moon in the same sign--considered auspicious. குருசாரபலம், s. [in astrol.] Good and ill results, derived from the progress of the planet Jupiter through the signs, வியாழபலன். குருவாரம், s. Thursday, வியாழக்கிழ மை. குருக்கொடுக்க, inf. [prov.] To instigate, ஏவிவிட. 2. To persuade, incite, commonly to a bad action, கொடுமைசெய் யத்தூண்ட. 3. To assume to teach, give advice &c., in the presence of the learned, புத்திசொல்ல. குருக்கொள்ள, inf. To assume to teach, give advice, &c., above one's age. இராசநீதி குருக்கொண்டு முதிர்ந்தனையோ. Do you take upon you to teach jurisprudence? (பார.) குருதுரியம், s. [in the Agamas.] The highest degree in the சுத்தம் state of souls; that next to absorption. குருபதம், s. The bliss of the deity, சதானந்தம். 2. Liberation from births, and absorptiom in the deity, பிறவிநீக்கம். குருமுடிக்க, inf. To combine ingredients with medicines to make them active, or to neutralize poisonous qualities, &c., இரசவாதகுருமுடிக்க. குருகுலம், s. The Kuru dynasty; the patronymic is commonly applied to the sons and descendants of Dhrutarashtra, குருவமிசம். குருகுலத்தரசர்--குருகுலவேந்தர், s. Kings of the Kuru race. குருநிலம், s. The territory of the king Kuru. குருக்கேத்திரம்--குருக்ஷேத்திரம், s. The country near Delhi, the scene of the great battle between the Kurus and Pándavas, described in the Bharata. Wils. p. 242. KURUKSHETRA. குருக்கேத்திரன், s. The name of a king in mythology, ஓர்வீரன். குருவருடம், s. One of the nine portions or divisions of the central continent, or Jambu Dwipa, ஓர்கண்டம். See வருடம். குருநாள், s. The eighth lunar asterism, பூசம். குருநாடிவிதி, s. A treatise on the ten tubular vessels in the system, and for the ascertainment of diseases by feeling the pulse, நாடிச்சாத்திரம். குருபாலப்பிரபோதிகை, s. One of the commentaries on the Sanscrit Amara Cosha. குருநோய்--குருவியாதி, s. The smallpox, வசூரி. குருபுறப்பட-குருக்காண-குருவார்க்க, inf. To take the small-pox. குருப்பிக்க, inf. v. n. [prov.] To shoot forth; to break out--as pimples, &c. குருமுகறன்--குருமூஞ்சி, s. [vul.] One whose face in pock-pitted. குருவண்டு--குருப்பூச்சி, s. A kind of spotted wasp, ஓர்குளவி. குருவெறும்பு, s. A kind of large, red ant. See எறும்பு. குருவேர், s. A plant, the roots of which are very fragrant, ஓர்செடியின்வேர். 24)

kaipiṭipttirm (p. 141) s. [prov.] Close friendship, mutual confidence. 2. Wealth well secured, guarded, &c. 3. A confidential servant or other person. 44)

cuṟṟm (p. 198) s. Kindred, relations collectively or individually, family connections, உற வு. 2. Adherents, attendants, உற்றார். (c.) சுற்றத்துக்கழகுகுழவிருத்தல். It is beautiful for relations to dwell together. (Avv.) சுற்றத்தார், s. Relations, kindred. 2. Attendants, auxiliaries. 3. Trusty servants, household dependents.--Note. Royal dependents are five: 1. நட்பாளர், intimate friends, confidential adherents, companions. 2. அந்தணாளர், priests, brahmans. 3. மடைத்தொழிலர், cooks, confectioners. 4. மருத்துவக்கலைஞர், doctors, physicians. 5. நிமித்திகப்புலவர், soothsayers, augurers, prognosticators. சுற்றந்தழால், v. noun. Living in harmony with relations, சுற்றந்தழுவுதல். (குற.) தந்தைவழிச்சுற்றம், s. Relationship by the father's side. See ஞாதி. (c.) தாய்வழிச்சுற்றம், s. Maternal consanguinity. (c.) 110)

cēmam (p. 208) s. (also க்ஷேமம்.) Preserving, protection, safety, preservation, காவல். 2. Safeguard, defence, security, தஞ்சம். 3. Hoard, treasure buried, things reserved, புதைபொருள் 4. Binding and shrouding a corpse for burning or interment, சவச்சேமம். 5. (c.) Happiness, well-being, welfare, இன்பம். 6. A secure place, a room, well guarded, அரணானவிடம். 7. A prison, cage, dungeon, or subterraneous prison, காராக் கிரகம். 8. A guard-house, சிறைச்சாலை. சேமம்புகினுஞ்சாமத்துறங்கு. Though you are in a prison sleep only three hours. சேமக்காரன், s. [prov.] A guard. 2. A trusty, confidential person. 3. A thrifty. careful person. சேமங்களைவிசாரிக்க, inf. as சேதிவிசா ரிக்க.) To inquire after one's welfare. சேமங்கொள்ள, inf. [prov.] To smear a place with cowdung, lay a corpse there and dress it, for the funeral pile, or the grave. சேமகாலம், s. Time of prosperity or plenty--opposite to சாமகாலம். சேமதருமம், s. Substantial, or permanent merit, virtue, &c.--oppos. to மா யாதருமம். சேமத்திரவியம்-சேமநிதி, s. Gold, gems, &c, kept with great care. (p.) சேமத்தில்வைக்க, inf. [in ancient history.] To put in custody--as children born under an unlucky horoscope, who are kept from the sight of their parents a certain number of years, according to the prescription of an astrologer. 2. To keep in safe custody. சேமப்படை, s. Weapons in reserve. சேமப்பொருள், s. [prov.] A deposit. சேமமாய்வைக்க, inf. To keep with care. 2. To place one in good circumstances. சேமம்பண்ண, inf. To deposit in a safe place. சேமாதிநயம்--சேமசமாசாரம், s. News of welfare. காரியசேமம், s. Circumstances, welfare, &c, as inquired into and reported. 15)

nmpikkai (p. 270) s. Hope, trust, confidence, eredence, assurance, விசுவாசம். 2. An oath, a vow, ஆணை. 3. That which is confidential or entrusted in confidence, உறுதிப்பாடு; [ex நம்பு.] (c.) அதென்னம்பிக்கைக்கொப்புவிக்கப்பட்டது. It was entrusted to me. நம்பிக்கையுண்டு. There is hope. நம்பிக்கைகொள்ள--நம்பிக்கைவைக்க, inf. To belive, to trust, rely on, to have canfidence. நம்பிக்கைக்கிரண்டகம், s. As நம்பிக் கைத்துரோகம். நம்பிக்கைச்செலுத்த, inf To acquit one's self as an honest dealer, debtor, &c. நம்பிக்கைத்துரோகம், s. Breach of trust, violation of confidence. நம்பிக்கைபண்ண, inf. To assure, to give confidential assurance. 2. [also நம்பிக்கைபண்ணிக்கொடுக்க.] To make oath. நம்பிக்கையினால்கொடுக்க, inf. To lend on trust; i. e. without legal security. நம்ப்பிக்கையுள்ளவன், appel. n. [neg. நம் பிக்கையறறவன்.] A trust-worthy man. 2. A man possessing hope, trust, confidence. நம்பிக்கையோலை, s. A passport. (R.) நம்பிக்கையாயிருக்க, inf. To be certain. 44)

para (p. 296) adj. [a Sans, prefix.] Other, different, வேறு. 2. Pre-eminent, excellent, உசித. 3. Celestial, divine, heavenly, திவ்ய. 4. Distant, foreign, as பிற. 5. Hostile, adverse, விரோத. W. p. 52. PARA. 6. Much, abundant copious, மிகுந்த. 7. adv. Before in time or place, முன். W. p. 613. B'HARA. பரகதி, s. Bliss. பரகாயம், s. Other bodies. பரகாயப்பிரவேசம், s. One of the sixtyfour arts. See கலைஞானம். பரகாரியம், s. Another's business as பிறர்காரியம். பரசதம், More than a hundred. பரசமயம்--பரமதம், s. Any religious system except the six divisions of the Saiva religion. பரசமயகோளரி, s. A name of சம்பந் தர்; also of எம்பெருமானார். பரசமயிகள், s. Professors of other religions, heretics. பரசாதி, s. One of a foreign tribe or nation. பரசுகம், s. Happiness of heaven. பரசுகோததி, s. An ocean of spiritual delight; [ex சுகம், et உத்தி.] பரசையோகம், s. As பரஸ்திரிகமனம். பரசொத்து--பரதனம், s. Other goods, property, &c. பரஸ்தலம், s. Another place. பரஸ்தலஞ்செய்ய--பரஸ்தலம்பண்ண, inf. To change one's place or abode from superstition, வேற்றிடம்புக, (Old. Dic.) பரஸ்திரி, s. Another's wife. 2. A courtezan, a prostitute, வேசி. பரஸ்திரிகமனம்-பரதாரகமனம், s. Adultery. See கமனம். பரஸ்பரம், s. Mutuality, reciprocation. பரஸ்பரரகசியங்கள், s. Mutual and confidential secrets. பரஸ்பரவிரோதம், s. Contrary to each other. பரதந்திரம், s. At another's command, for another's service--oppos. to சுதந்திரம். பரதன்மம், s. Another's duty, or business, occupation of another caste, அன் னியாசாரம். 2. Benefit to others, பிறர்க்குச் செய்யும்நன்மை. பரதாரம், s. Another's wife as பிறதா ரம். பரதிரவியம், s. AS பரசொத்து. பரதூஷணம், s. Blaspheming another. பரதேசம், s. A foreign country, foreign residence as பிறதேசம். பரதேசம்போக, inf. To go to a foreign country--as a wanderer, exile, religious mendicant, &c. வித்துவானுக்கேதுபரதேசம். What country is foreign to a learned man? பரதேசவாசி, appel. n. One who has no settled abode. பரதேசி, s. A foreigner, a traveller, a pilgrim, அன்னியன். 2. A beggar, commonly from a distant part, a stranger --oppos, to அகதேசி, இரப்போன். பரநாரிசகோதரன், s. One who behaves to other women as a brother. (R.) பரபட்சம், s. An opposite party, sect. side, interest, மறுபட்சம். 2. Uncongenial sentiments or doctrines; those of an opposite sect, or heterodoxy, விரோதம். பரபுருஷன், s. A paramour, an unlawful husband, அந்நியபுருஷன். 2. Vishnu விஷ்ணு. பரமண்டலம், s. Another region. 2. [in Chris. usage.] Heaven. பரமதஸ்தர், s. As பரசமயிகள். பரமுத்தி, s. supreme bliss. பரராசசிங்கம், s. One who is as a lion to other kings; also compared to elephants. பரராசசேகரன், s. The name of a king. ஓரரசன். பரலோகம், s. The other world, heaven. 2. As தேவலோகம். பரலோககமனம், s. Death, மரணம்; [ex கமனம், going.] பரலோககிரியை, s. Ceremonies for the benefit of the dead, உத்தரகிரியை. பரலோகசாதனம், s. Perseverance in a course of conduct leading to heaven. பரலோகசௌக்கியம், s. Heavenly bliss. பரலோகவாசி, s. An inhabitant of heaven. பரலோகவாழ்வு, s. Enjoyment in heaven. பரவசம், s. Subjection to another, தன் வசமல்லாமை. 2. Ecstacy, transport of joy, rapture, மிகுகளிப்பு. See ஆனந்தபரவசம். 3. Abstraction of the senses from fear, or sorrow, being paralyzed, மூர்ச்சை. 4. Astonishment, amazement, பிரமை. 5. An oath or promise, பிரமாணிக்கம். பரவசமாகுதல்--பரவசப்படுதல், v. noun. Being enraptured, transported, fascinated. 2. Being panic-struck. பரவசம்சொல்லுதல். Speaking peaceably, giving advice or offering reasons to appease one's anger. 2. Confirming an oath. பரவணி, s. [prov.] Lineal descent, hereditary succession as பரம்பரை. 2. Genealogy, வமிசம். பரவணித்தொந்தம், s. Hereditary infirmities of temper. பரவணிப்பட்டவன், appel. n. A hereditary successor. 2. One of high ancestry. பரவணிப்பட்டம், s. A family title. பரவிவேகம், s. Employment of the mind in things foreign to secularities. பரவிவேகம்பண்ண, inf. To meditate on divine things. பரவெளி, s. Immense space, as inhabited by the deity. பராகாயம், s. Ethereal space as சிதா காசம், which see. பராதாரம், s. A crow, as hatching the Koil bird's eggs, காக்கை. பராதீனம், s. Dependence, subjection, the right, or jurisdiction of others, பிறர் சார்பிலிருக்கை. பரானுகூலம், s. Success to others; availing another. பரானுகூலி, s. One who helps or favors another, பிறர்க்குதவுவோன். 2. A woman who loves another man more than her husband. பரார்்த்தம்--பராத்தம், s. For the benefit of others, பிறர்க்காகத்தக்கது; [ex அர்த்தம்.] பரார்த்தஅனுமானம், s. [in log.] Inference having reference to others, as பிறர்பொருட்டனுமானம். பரார்த்ததேவப்பிரார்த்திதம், s. Interceding for another. See தாயவிருத்தி. பரான்னம், s. Food which one receives from others. பரோபகாரம், s. Kindness to others. See உபகாரம். பரோபகாரன், s. [masc. and fem. பரோப காரி.] A benevolent man, a benefactor. 21) *