ayuktam (p. 22) --அயுத்தம், s. [priv. அ.] Unfitness, incongruity, a term in Rhetoric in which an effect is ascribed to a contrary cause, ஓரலங்காரம். (p.) Wils. p. 65. AYUKTA. 30) *

iṇkkm (p. 45) s. Agreement, union, congeniality, conformity, congruity, conjunction, connection, friendship, familiarity, acquiescence, acceptableness, உடன் பாடு. 2. Fitness, suitableness, acceptableness, பொருத்தம். 3. Adjustment, correction, amendment, திருத்தம். இணக்கமறிந்திணங்கு. Make friendship with the worthy. நல்லிணக்கமல்லதல்லற்படுத்தும். Alliance with the unworthy will cause mutual pain. இணக்கப்படுத்த, inf. To bring about a reconciliation between two parties. இணக்கம்பேச, inf. To try to reconcile two parties. இணக்கோலை, s. A deed of cession, agreement, reconciliation, உடம்படி க்கைப்பத்திரம். 126)

ulkm (p. 65) --உலகு, (Sans. லோக.) World, universe, உலோகம். 2. The earth, பூமி. 3. Country, territory, நாடு. 4. Region, திசை. 5. (fig.) The inhabitants of the world, உலகத்தார். 6. The sky, etherial regions, ஆகாயம். 7. The learned, the good, சான்றோர், 8. (fig.) Created beings or existences, every thing except the Supreme, சிருட்டிப்பொருள்கள். (தத். 37.) 9. Enjoyments, or sufferings apportioned to the soul in the present birth, உலோகானுபவம். (ஞா. 779.) 1. Earthliness, worldliness, secularity, உலகத்தன்மை. 11. A word auspicious to begin a poem, மங்கலச்சொற்களினொன்று. உலகஞ்சொல்லுகிறது. The country says so, such is the public opinion. உலகந்தோன்றிநின்றழிய. To appear, abide and perish periodically--as the universe-உலகசஞ்சாரம், s. Inhabiting the world, பூமியிற்சஞ்சரிக்கை. உலகசயன், s. Buddha, புத்தன். (p.) உலகநடை--உலகவழக்கம்--உலக வழக்கு, s. Fashion, custom, usage, உலகொழுக்கம். 2. Secularity, conformity to custom--as marrying, &c., உலகாசாரம். 3. [in grammar.] Colloquial language-as opposed to இயற்சொன்னடை, செய்யுள் வழக்கு, &c. உலகநாதன், s. The Supreme Being--as Lord of the world, கடவுள். 2. Bramah the creator of the world, பிரமன். (p.) உலகநீதி, s. Morality, நன்னெறி. 2. The rules, or customs of the world-as distinguished from those of religion, or of ascetic life, உலகநடை. 3. Natural law, இயல்பானநீதி. 4. The existing laws of the country, தேசவியற்கைநீதி. 5. Name of a work on morality, ஓர்நூல். உலகநேத்திரன், s. The sun, சூரி யன். (p.) உலகபயித்தியம், s. Worldly pomp, vanity, secularity--as opposed to the feelings and practice of the ascetic, உலக மயக்கம். உலகபாந்தவன், s. The sun, சூரிய ன். (p.) உலகப்பரப்பு, s. The world considered in its expanse, உலகவிரிவு. உலகப்பற்று, s. Attachment to the world, mundane, or sensual attachments, உலகபந்தம். உலகப்புரட்டன், s. One who holds opinions and acts contrary to the sentiments of the wise. உலகமலையாமை, s. One of the ten அழகு or beauties of language, classical usage, &c. See அழகு. உலகமலைவு, s. [in rhetoric.] Incongruity, impossibility, absurdity--as அலை கடல்களேழுந்தூர்த்தந்தாத்தினூடே--மலையனையமால் யானையோட்டிக்--கலவாரை--நீறுசெய்துவையநெ டுங்குடைக்கீழ்வாழ்வித்தான்--மாறாச்சீர்வையையார் கோன், the Pandian king of Madura of endless fame filled the seven seas with sand, drove his elephant through the sky, reduced his enemies to ashes, and brought the whole world under his sway. (அலங்.) உலகமாதா, s. The mother of the world--applied to Sarasvati, சரச்சுவதி. 2. Lukshmi, இலக்குமி. 3. Parvati, பார்ப் பதி. (p.) உலகமீன்றாள், s. Parvati the wife of Siva, the mother of the world, பார்ப்பதி. (p.) உலகமுண்டோன், s. Vishnu the world-eater, விட்டுணு. (p.) உலகரட்சகன், s. The saviour or protector of the world. உலகரட்சணியம்--உலகரட்சை, s. Protection, or salvation of the world. உலகர், s. Worldlings, those engrossed by worldly pursuits. (தீ. 335.) (p.) உலகவழக்கம், s. The customs of the world. உலகவாசை--உலகவாஞ்சை, s. Ardent love of worldly, or sensual enjoyments, உலகவிருப்பம். உலகவாழ்வு, s. Temporal prosperity. உலகளந்தோன், s. Vishnu the measurer of the world, விட்டுணு. (p.) உலகாசாரம், s. Relative duties, the customs, rites or duties to be performed according to the country, caste, rank, relation, &c., of persons respectively. உலகாயிதம், s. A system of materialism, or atheistical epicurianism, அறுசமயங்களிலொன்று. See சமயம். (p.) உலகாள--உலகோம்ப, inf. To govern, protect his country--as one of the duties of a king. உலகாள்வோன், s. A monarch, உலோகாதிபன். உலகியல், s. The customs of the world, உலகநடை. உலகோம்பல், v. noun. Preserving the world--one of the six occupations of kings. See தொழில். உலகோற்பத்தி, s. The origin, or development of worlds. மேலுலகு, s. The upper worlds, which are seven in number, viz.: பூலோ கம், புவர்லோகம், சுவர்லோகம், மகாலோகம், சன லோகம், தபோலோகம், சத்தியலோகம். கீழுலகு, s. The lower worlds or regions; which are also seven, அதலம், விதலம், சுதலம், தராதலம், இரசாதலம், மகாதலம், பாதாளம். மூவுலகம், s. The three worlds, viz.: சொர்க்கம், மத்தியம், பாதாளம். மூவுலகாளி, s. God, (lit.) the sovereign of the three worlds, கடவுள். (p.) மூவுலகுணர்ந்தோன், s. He who comprehends the three worlds, God, க டவுள். 2. Argha, அருகன். (p.) மூவுலகேந்தி, s. God as the supporter of the three worlds, கடவுள். (p.) 79)

ēktēcm (p. 76) s. Rareness, scarceness, a rare, extraordinary or prodigious occurrence, அருமை. 2. Anomaly, difference, excentricity, வேற்றுமை. 3. A blunder, a mistake; difference as above or below the mark; greater or less, disparity; unfitness, incongruity, disagreement, inconsistency, ஒவ்வாமை. 4. Exception to a general rule, ஒரோவிடத்துவிதிபிறழ்வு. 5. Undefinedness, uncertainty, fickleness, சந்தேகம். ஏகதேசத்திலுநினைத்திருக்கவில்லை. I never even once thought of it. ஏகதேசமில்லை. It is without error, not different, exact. இந்தநிலமேகதேசமாயிருக்கிறது. This ground is uneven. அதற்குமிதற்குமிகவுமேகதேசம். There is a great difference between that and this. இங்கேநின்றேகதேசமாய்ப்பேசப்படாது. Don't use scurrilous language here. 11)

ottirāmai (p. 81) neg. v. noun. Inequality, non-conformity, inconsistency, incongruity, ஒப்பாயிராமை. 12)

oppu (p. 82) s. Likeness, similitude, comparison, resemblance, ஒப்புமை. 2. Suitableness, congruity, acceptableness, satisfactoriness, தகுதி. 3. Uniformity, similarity, conformity, oneness, harmony, concord, இசைவு. 4. Beauty, comeliness, gracefulness, அழகு. (பாரதி.) 5. Levelness, evenness, equality, equilibrium, சமம். 6. A funeral elegy, ஒப்பாரி. 7. [in logic.] Comparison as one of the eight means of discovering truth, உவமானப்பிரமாணம். 8. Imitation, சாயல். 9. Acknowledgment, concession, உடன்படுகை. ஒப்புத்தானோ. Do you agree to this? Is it valid? Are you in earnest? அதுஒப்பில்லை. I do not accept it. ஒப்படை, v. noun. Charge, entrusting, surrender, commitment, delivery, capitulation, ஒப்புக்கொடுக்கை; [ex அடை.] ஒப்படைக்க, inf. To entrust, deliver-consign, deliver to the charge of another--as an apprentice or ward. ஒப் புக்கொடுக்க. 2. To make satisfaction. கொடுத்துத்தீர்க்க. 3. To recommend a person, புகழ்ந்தொப்பிக்க. ஒப்படைபண்ண, inf. To deliver in charge, commit, consign, capitulate, ஒப்புக்கொடுக்க. 2. To satisfy, make satisfaction, indemnify, ஒப்பச்செய்ய. ஒப்பணி, s. One of the thirty-five rhetorical figures. See அலங்காரம். ஒப்பளவை, s. As உவமானப்பிர மாணம். ஒப்பாக, inf. To be like, to resemble, conform to, ஒப்பாயிருக்க. 2. To be equal to, be parallel, நேராக. 3. To be proved, திருட்டாந்தமாக. 4. To be satisfactory, acceptable, agreeable, இசைவாக. ஒப்பாக்க, inf. To assimilate, liken, சமனாக்க. 2. To compare, liken, இணையா க்க. ஒப்பாசாரம், s. Right, proper conduct, walking according to established rule, ஒத்தவொழுக்கம். 2. Hypocritical profession of love or friendship, feigned courtesy. dissimulation, pretension, hypocrisy, கபடம். 3. Compact, agreement, உடன்படிக்கை. 4. [prov.] Connivance, க ண்டுங்காணாமலிருக்கை. உனக்கும்அவனுக்கும்ஒப்பாசாரமென்ன. What contract have you made with him? ஒப்பாசாரக்கள்ளன், s. A hypocrite, a dissembler, a feigner, மாயக்காரன். ஒப்பாசாரஞ்சொல்ல, inf. To promise. ஒப்பாசாரம்பண்ண, inf. To make a contract. ஒப்பிட, inf. To use comparison, to liken, உவமிக்க. 2. To compare, to collate, ஒத்துப்பார்க்க. ஒப்பில்லாதது, appel. n. That which is incomparable, precious. ஒப்பில்லாதவன், appel. n. He who is incomparable--God. ஒப்பின்முடித்தல், v. noun. [in grammar.] An author's classing things together on account of some similarity among them, though of different species, 32-உத்தியிலொன்று. ஒப்பின்மை, s. Incomparableness, peerlessness. 2. Dissimilarity. ஒப்புக்கு. Out of compliment, for conformity's sake. ஒப்புக்கழ, inf. To feign weeping, to bewail at funerals for ceremony's sake. ஒப்புக்குச்செய்ய, inf. To do a thing feignedly, merely to please others. ஒப்புக்குச்சொல்ல, inf. To say a thing, or to invite one merely out of compliment, to say for form's sake. ஒப்புக்குவணங்க, inf. To make obeisance, or to worship hypocritically, or for form's sake. ஒப்புக்கொடுக்க, inf. To deliver, consign, make over, to surrender, devote, ஒப்புவிக்க. நீயொப்புக்கொடுக்கவுமில்லை நானொப்புக்கொள் ளவுமில்லை. Thou hast not given it to me, nor have I received it. அக்கினிக்கொப்புக்கொடுக்க, inf. To make an offering to the god of fire, as in marriage ceremonies. 2. To consign to the fire. ஒப்புக்கொள்ள, inf. To receive, take charge of, ஏற்றுக்கொள்ள. 2. To admit, grant, allow, assent, agree to, ஒத் துக்கொள்ள. 3. To be pleased, or satisfied in regard to an object or thing, திருத் திபொருந்த. ஒப்புக்கொண்டுறுதிப்படுத்திக்கொண்டார்கள். They consented to and confirmed it. கிழவிக்கொன்றுமொப்புக்கொள்ளவில்லை. The old woman is pleased with nothing. உத்தியோகத்தையொப்புக்கொள்ள. To enter upon, or succeed another in an office. கோட்டையையொப்புக்கொண்டான். He has taken charge of the fort (from the power that surrendered it). அவனுக்குச்சாப்பாட்டிலேயொப்புக்கொள்ளவில் லை. He has no relish for food. ஒப்புமொழி, s. A written agreement between two parties. ஒப்புறுத்த, inf. To make a comparison, உவமிக்க. ஒப்பெடுத்தழ--ஒப்பிட்டழ, inf. To bewail and sing a funeral elegy, commonly extempore. 18)

ollu (p. 84) கிறது, ஒல்லினது, ம், ஒல்ல, v. n. To unite, join, combine, கூட. 2. To agree, suit, be adapted to, இணங்க. 3. To be able, be possible, be practicable, இ யல. 4. To occur, happen, take place, நே ரிட. 5. v. a. (Rott.) To mend or braid a net, பொத்த. (p.) This verb is rarely used in the past tense. ஒல்லும்வகையாலறவினையோவாதேசெல்லும்வாயெ ல்லாஞ்செயல். According to your ability always perform charity in every possible way. ஒல்வதிறந்து. Exceeding their means-(பழமொழி.) ஒல்லார், s. Foes, enemies, பகை வர். (p.) ஒல்லுநர், s. Friends, associates, partizans, நண்பர். 2. Men of science, நூலுரையுணர்வோர். (p.) ஒல்லல், v. noun. Being able, possible, இயலல். 2. Agreeing, இசைதல். ஒல்லாமை, neg. v. noun. Unsuitableness, incongruity, பொருந்தாமை. 2. Dissatisfaction, dislike, வெறுப்பு. 3. Nonconformity, non-compliance, இசையாமை. 4. Impracticability, inability, இயலாமை. 5. Contempt, இகழ்ச்சி. 3)

ovvu (p. 84) கிறது, ஒவ்வினது, ம், ஒவ்வ, v. n. To agree, to be congruous, consistent, to be fit, பொருந்த. ஒவ்வாக்கூட்டிலுந்தனிமையழகு. Solitude is preferable to bad society. ஒவ்வாப்பேச்சுவசையோடொக்கும். An unmerited eulogy is tantamount to a censure. ஒவ்வாப்பக்கம், s. [in logic.] An unnatural comparison or simile, an incongruity or impossibility, பொருந்தாத பட்சம். ஒவ்வாமை, neg. v. noun. Unfitness, unsuitableness, incompatibleness, தகா மை. 2. Unlikeness, non-conformity, பொ ருந்தாமை. 3. Discord, disagreement, disharmony, இசையாமை. 4. Impracticability, absurdity, impossibility, இயலாமை. ஒவ்வுற, inf. To agree with, to be like, பொருத்தமுற. இதற்கொவ்வுறாதால். None is equal to this. (பார.) 5)

kuṟi (p. 132) s. Mark, sign, stamp, symbol, token, emblem, indication, அடையாளம். 2. Idea, notion, intention, suggestion, hint, insinuation, குறிப்பு. 3. Omen, presage, prognostic, forerunner, சகுனம். 4. Personal qualities, character, குணம். 5. A time, a turn--as in ஒருகுறி, once, தரம். 6. Time, days, season--as in இக்குறி, now-a-days, காலம். 7. [in gram.] A word, a term; appellation, designation--as in இடுகுறி, காரணக் குறி. 8. Assertion of a speculative truth --as matter of fact, in constradistinction to செய்கை, a practical precept, இவைஇன்ன னவெனமனத்தாற்றெளிந்துரைப்பது. 9. The sexual emblems, ஆண்பெண்குறி. 1. Mark to shoot at, இலக்கு. 11. [in gram.] A short letter. (See குறில்.) 12. [prov.] Stripes, lashes, அடி. அகப்பைக்குறி, s. Prognostication by observing the position and direction of a ladle let fall perpendicularly--as commonly practised by women. ஆடைக்குறி, s. A line across the ends of a cloth. கைக்குறி, s. Omens by lines on the palms; palmistry. முகக்குறி, s. Indications from the face. துர்க்குறி, s. A bad sign, a bad omen. நற்குறி, s. A good sign, a good omen. மரணக்குறி, s. Signs of death; omens of death--as pointed out by the shastras. குறிகண்டுநோதல், v. noun. [in parturition.] Labor pains after the discharge of liquor amnii, or the first presentation. குறிகாண, inf. To appear--as signs, or symptoms. 2. To forebode, to betoken, to typify. 3. [in parturition.] To have slight discharges at or before the presentation. குறிபோட--குறியிட, inf. To mark, sign, line, rule, &c. குறிசுட, inf. To brand marks upon cattle. குறிக்கோள், v. noun. strenuous perseverance in any one persuit; attachment to one object, பராயணம். 2. Union, unity, congruity, ஒற்றுமை. 3. The act of comprehending or understanding, கிரகித்தல். 4. The state of being distinguished or illustrious, மேன்மைப்பாடு. குறிக்கொள்வோர், s. Persons who have their heart and mind on one pursuit or object. (நிக.) See பராயணர். குறிக்கொள்ள, inf. To conceive, comprehend, understand, கிரகித்துக்கொள்ள. 2. To be remarkable, distinguished above modiocrity, மேன்மைபட. குறிகேட்க, inf. To consult a fortuneteller, a diviner, &c. குறிசொல்ல, inf. To tell one's fortune, to divine, to presage. குறிபார்க்க, inf. To observe signd; to prognosticate. குறிபார்த்துச்சொல்ல, inf. To tell people their fortunes. குறிகெட்டவன், s. A dishonest and shameless man; an unprincipled man. குறியானவன்--குறியுள்ளவன், s. A principle man. 2. A respectable, honest, upright man; a man of principle. குறிகாரன்--குறிப்புக்காரன், s. A good marks-man. குறிதப்ப, inf. To miss the mark. 2. To fail--as events foretold by fortunetellers. குறிதப்பாமற்போட்டான். He shot at a mark without missing it; he hit the mark. குறிபார்த்துச்சுட, inf. To shoot at a mark, to aim at a goal. குறிபிழைக்க, inf. To fail--as signs of rain, &c. 2. [in love poetry.] To fail or prove deceptive--as a token, a letter, குறியிடையீடுண்டாக. குறிச்சூத்திரம், s. [in gram.] Rules or sutras containing terms, definitions, &c. See under சூத்திரம். 19)

tku (p. 220) கிறேன், ந்தேன், or தக்கேன், வேன், தக, v. n. To be fit, meet, suitable requisite, proper, decent, adequate, practicable, consistent, தக்கதாக. (c.) 2. To be worthy, eligible, ஏற்க. 3. To be proportionate, according to, commensurate with, பொருத் தமாயிருக்க. 4. To be lawful, just, equitable, right, உரிமையாக. 5. To be peculiar to, appertain to, be proper for, இயல்பாயிருக்க. எண்டகுசெல்வம். Requisite prosperity. வியத்தகுகல்வி. Admirable erudition. (p.) தகுந்தாற்போல. As convenient, as proper. செய்யத்தகுங்காரியம். The thing proper to be done. 2. A possible or practicable thing. தகுந்தமட்டும். As far as in one's power. தகாத, adj. Improper, unsuitable, unfit. தகாதது, appel. n. That which is unfit. தகாதவன், s. An improper, unsuitable, indecent, unfit, incompetent or despicable person. தகாமை, v. noun. (neg.) Unfitness, unsuitableness, inadequacy, impropriety, inability, unworthiness, incompetency, inexpediency, incongruity, தகு தியின்மை. தகுந்தகாதென்றறிய, inf. To know whether a thing is proper or not. தகுமானபுள்ளி--தகுமானமனிதன், s. A worthy, responsible, competent man; a man of substance or wealth. (c.) தகுந்த அவுழ்தம், s. Proper remedy. தகுந்தசெலவு, v. noun. Proper expenditure. தகுந்தபிராயம், s. Proper age. தகுமானஏது, s. A reasonable cause. தகுமானவேளை--தகுந்தவேளை, s. Due time, proper time. தகும, (third per. neuter.) It is proper, necessary. தகும்படி, adv. Properly, decently, orderly, &c. 2)

pakkam (p. 288) --பக்ஷம்--பட்சம், s. Side, புறம். (See அக்கம்.) 2. Contiguity, nearness, அருகு. 3. Place, இடம். 4. Faction, interest, party, பிரிவு. 5. Affection, friendship, kindness, attachment, நட்பு. 6. The half of a lunar month for fortnight. See அபரபக்ஷம், பூர்வபக்ஷம். 7. An argument, thesis, proposition advanced, கோட்பாடு. 8. The wing or feather, புட்சிறகு. W. p. 49. PAKSHA.--Note. பக்கம், [in logic.] A twofold relation:--1. புறப்பக்கம், or புறுத்துப்பக்கம், an inference regarding exterior or secular matters; 2. உட்பக்கம், or அகப்பக்கம், connected with mental or religious truths. Each of these is applicable to two species of comparison; 1. நிகர்பக்கம், துல்லியபக்கம், ஒப்பாம்பக் கம், or சபக்கம், proper comparison, or deduction from analogy; thus for புறப்பக்கம், there is smoke, therefore there is fire; and for உட்பக்கம், regarding moral actions, originated in the mind; analogy refers them to maya, மாயை, as their basis. The agreement between this doctrine and the experience of a person, is ground of rational deduction. 2. நிகராப்பக்கம், ஒவ்வாதபக் கம், or விபக்கம், improper comparison, involving incongruity, absurdity, impossibility; thus for புறப்பக்கம், to say 'there is fire in water' is an absurdity in affairs of common life; for உட்பக்கம், to say that the basis of Siva's knowledge is மாயை, is an absurdity. In spiritual things the mental faculties, as well as the senses, are referred to மா யை, as their basis, and medium of acquiring knowledge. The சூக்கும body, the immediate source of consciousness, is referred to the same principle; and when the soul is liberated from births these are resolved into their original principles. பக்கத்திலேவாங்கிக்கொள்ளுதல். Borrowing in the neighborhood, or of others besides the persons in question. அவர்பக்கத்துக்காரியகாரன். He is his agent. எனக்குப்பக்கத்திலேஇரு. Sit be me. பக்கக்கிரகணம், s. Eclipse of the sun and moon, or the contrary, in succeeding changes of the moon. பக்கக்குடுமி, s. [loc. சிலுப்பா.] Men's hair-locks left growing over the ears, and tied behind. பக்கசூலை, s. A pain in the side, inflammation of the liver. See சூலை. பக்கச்செடில், s. A self torture, by running iron sticks, through the sides, See செடில். பக்கச்சொல், s. A word in one's favor. பக்கச்சொல்லாளி, s. A spokesman, a puffer, an advocate. பக்கத்துக்கிளி, s. [prov.] The one who passes in கிளித்தட்டு play. See கிளி. பக்கத்துணை, s. An aid, a companion, a supporter. பக்கத்தெலும்பு, s. A side-bone. பக்கபாதம், s. Partisanship, &c. See பட்சபாதம். பக்கப்பவுந்திரம், s. A fistula on either side of the privities. See பகந்திரம். பக்கப்பிளவை, s. A cancer or carbuncle in the side. பக்கவளை, s. A beam in the side of a bungalow or house, &c. See வளை. பக்கவாட்டு, s. That which is aside, or beside, as an irrelevant question, or subject. 2. Sidelong. பக்கவாதம், s. Partial or lateral palay. See வாதம். 2. As பக்கபாதம். பக்கவாயு, s. Sarcocele, with swelling in the side. பக்கவெட்டுப்போட, inf. To tickle one in the side. பக்கவேர், s. Side root of a tree, not shooting downward. 2)

pētam (p. 335) s. Difference, dissimilarity, வேற்றுமை. 2. Disagreement, variance, disaffection, பிரிவினை. 3. Diversity, variety, திரிபு. 4. Subdivision, sect, division, பகுப்பு. 5. Discord among confederates. See உபா யம். 6. Variation, modification, alteration, விகற்பம். 7. Incongruity, inconsistency, இணக்கமின்மை. W. p., 627. B'HEDA. 8. One of the twenty-eight Saiva Agamas. See சிவாகமம். பேதம், 3. The three differences. These are: 1. சுகதபேதம், difference between the head and its ramifications, &c.; 2. சுசாதிபேதம், difference in the different species, as between one tree and another; 3. விசாதிபேதம், difference in things unlike, as between trees and stones. பேதம், 6. A six-fold division. This is as follows: 1. சாதிபேதம், division, distinction of caste or tribe; 2. சமய பேதம், or மதபேதம், differences of religion; 3. மந்திரபேதம், varieties of incantations; 4. மனப்பேதம், difference of disposition, thought, taste, or inclination; 5. சாத்திர பேதம், difference in science, doctrine, &c.; 6. உலகபேதம், varieties of worlds. For some other differences as இடப்பேதம், காலபேதம், சொற்பேதம், பொருட்பேதம், முகபே தம், see in their places. பேதக்காரர், s. Schismatics, heretics. பேதசைவம், s. One of sixteen divisions of the Saiva system. See சைவம். பேதம்பண்ண, inf. To make a difference. 2. To sow discord, cause alienation between parties. பேதாதிபேதம், s. Very great difference, மிகுபேதம். பேதாபேதம், s. Diversity, variety, multiformity, பலபேதம். 2. Similarity and dissimilarity, agreement and disagreement, வேற்றுமையும், ஒற்றுமையும். 3. The union of separate things--as of the soul and body. 40)

poruntu (p. 337) கிறேன், பொருந்தினேன், வே ன், பொருந்த, v. n. To combine with, கலக்க. 2. To harmonize, ஒக்க. 3. To be suitable, proper, agreeable, appropriate, ஏற்க. 4. To contract with, கூலிபொருந்த. 5. To join with, சேர. 6. To occur, happen, சம்பவிக்க. 7. To be accustomed to, as climate, food, அடுக்க. 8. [superstitiously.] To agree with one--as his wife, cattle or house, இயைய. 9. To succeed, come to a prosperous issue, பலிக்க. 1. To agree together, ஒன்றிவாழ. 11. To like, to be pleased with, இனப்பட. அதுஎனக்குப்பொருந்தாது. It does not suit me. பொருந்தச்சொல்வோர், appel. n. Teachers of the vedas, &c., as ஓத்து ரைப்போர். பொருந்தர், appel. n. Weavers, as joining threads, நெய்வோர். 2. (சது.) Mat and basket makers, மேதரவர். பொருந்தலர்--பொருந்தார், appel. n. Foes, hostile powers, பகைவர். (p.) பொருந்தவைக்க, inf. To join things separated, to set broken bones, to reunite. 2. To put in order. பொருந்தாமை, v. noun. [neg.] Disagreement, unsuitableness, incongruity, inconsistency, வெறுப்பு. பொருந்தாதநாள், s. Lunar days, not harmonizing with the sign of one's birth. பொருந்திக்கொடுக்க, inf. To give a work on contract. பொருந்திக்கொள்ள, inf. To agree, to bargain, to stipulate. பொருந்திவாங்க, inf. To take a thing after having agreed about the price. பொருந்திவிட, inf. To stipulate. 2. To be joined as broken bones. 44)

vẕu (p. 379) --வழூவு, s. An, error, a mistake, an incongruity, a deviation from rule, a failure, a slip, a lapse, தப்பு. 2. Damage, loss, கேடு. 3. A solecism or impropriety in language, சொற்குற்றம்--For வழு, எ, see Nannul. வழுக்கட்டை, s. Stupidity, மூடத்த னம். வழுக்கட்டைப்பயல், s. A stupid boy. வழுவமைதி, s. Allowed deviation from grammatical rule. It is either காலவழுவ மைதி, இடவழுவமைதி, திணைவழுவமைதி, or மரபு வழுவமைதி,--For particulars see Nannûl. வழுவுடைக்காமம், s. Unlawful and violent lust. 2. Transgression of propriety towards a female. (p.) 27)

vicayam (p. 389) s. Conquest, victory, success, வெற்றி. W. p. 763. VIJAYA. 2. Refuge, shelter, அடைக்கலம். 3. Research, speculation, examination, ஆராய்வு. 4. Doubt, discrepancy, incongruity, ஐயம். 5. Sugar, சருக்கரை. 6. One of the twenty-eight Agamas of the Saivas, சிவாகமங்களிலொன்று. 7. The sun's region, or the solar system, சூரிய மண்டலம். 8. A chariot, or howda, of the gods, தேவவிமானம் விசயகோதண்டம், s. A victorious bow, வெற்றிவில். விசயதந்தன், s. A rat, எலி. (பஞ்.) விசயன், s. An epithet of Arjuna, அருச்சுனன். 2. A title of Salivahana, கலி சகாத்தன். 3. The door-keeper of Vishnu, திருமால்வாயில்காப்போன். (சது.) 3) *