akkiṉi (p. 4) s. Fire, தீ. 2. The god of fire and regent of the south-east, அக்கி னிபகவான். (See திக்குபாலகர்.) 3. (M. Dic.) The plant செங்கொடிவேலி. There are reckoned different kinds of அக்கினி, (a.) ஆயுரு வேதாக்கினி, of three kinds, for preparing medicines, as கமலாக்கினி, காடாக்கினி, தீபாக் கினி, which see. (b) Three other kinds called வேதாக்கினி for sacrificial purposes, as, காருகபத்தியம், தக்கணாக்கினியம், ஆகவனீயம். See தீ. (c.) The fire which will consume the world, காலாக்கினி. Wils. p. 6. AGNI. அக்கினிகணம், s. The same as தீக்கணம், an inauspicious measure. See கணம். (p.) அக்கினிகர்ப்பம், s. A spark. 2. A crystal with fabulous qualities. 3. A decayed cuttle-fish bone, Os sepi&ae;, கட னுரை. அக்கினிகலை, s. Breath coming from the nostrils, in சரசாத்திரம். அக்கினிகோத்திரம், s. One of the twenty-one யாகம். 2. One of the princely races. அக்கினிக்கட்டு, s. Restraining the power of fire by magic. அக்கினிக்கண்ணன், s. A fiery man, one having a terrible countenance. அக்கினிசன்மன், s. One born of fire, Skanda. See அக்கினிபூ. அக்கினிசாந்தி, s. [in astrology.] Offerings to fire; this is done with ghee, plantains, cakes, &c., after repeating an incantation one hundred and eight times to avert evil from அக்கினிதேவன். These offerings are made particularly at the time of marriage and of doing penance. அக்கினிசாலம், s. Tricks or artifices made by the agency of fire. அக்கினிச்சிலம், s. A plant, Gloriosa superba, L., கார்த்திகைக்கிழங்கு. அக்கினிச்சேர்வை, s. [prov.] A blister-plaster. அக்கினிட்டோமம்--அக்கினிஷ் டோமம், s. One of the twenty-one யாகம். அக்கினித்தம்பம்--அக்கினிஸ்தம்பம், s. A pillar of fire. 2. Stopping the power of fire by magic. 3. One of the sixty-four கலைஞானம். அக்கினித்தம்பன், s. Siva as a column of fire. See தம்பம். அக்கினித்திரயம், s. The aggregate of the three fires maintained by the Brahmin householder, the Garhapatya, காருகபத்தியம், Dakshanagniyam, தட்சணாக் கினியம், and Ahavaneya, ஆகவனியம். See தீ. அக்கினித்திராவகம், s. Fire-water --such as nitric acid, &c. அக்கினிநாள்--அக்கினிநட்சத்திரம், s. [astrol.] An inauspicious nakshatra or day. There are three in a year, viz., when the sun is in the last quarter of the second nakshatra, பரணி, when in the 3d nakshatra, கார்த்திகை, and when in the 1st quarter of the 4th nakshatra, உரோகணி. அக்கினிபஞ்சகம், s. Danger of fire as an astrological result of the aggregate of five items. அக்கினிபயம், s. [in calendars.] Danger or fear of fire. அக்கினிப்பிரவேசம், s. Entering into or passing through fire, as a religious act. அக்கினிப்பிழம்பு, s. A body or flame of fire. அக்கினிப்பிளப்பு, s. A volcano, volcanic eruption. அக்கினிமண்டலம், s. The seat of fire in the system--the abdomen. அக்கினிமந்தம், s. Indigestion. அக்கினிமலை, s. A volcanic mountain. அக்கினிமிதிக்க, inf. To tread on fire, one of the thirty-two kinds of selftorture. அக்கினிமூலை, s. The south-east region. அக்கினியாதேயம், s. One of the twenty-one யாகம், sacrifices. அக்கினியாஸ்திரம், s. A kind of arrow, ஓரத்திரம், (c.) அக்கினியோகம், s. An inauspicious conjunction of the days of the week with the tithi திதி, as follows: 1. When the 5th or 11th tithi, Lunar day (திதி) occurs on Monday. 2. When the 5th tithi occurs on Wednesday. 3. When the 6th or 9th occurs on Thursday. 4. When the 8th or 1th occurs on Friday. 5. When the 9th or 11th occurs on Saturday. 6. When the 12th occurs on Sunday. 18) *

attam (p. 12) s. Signification as of a word or sentence, half, &c. See அர்த்தம். (p.) Wils. p. 69. ARTHA, and 71. ARDD'HA. அத்தகோளம், s. A hemisphere. அத்தசகாயம், s. Pecuniary aid, பொருளுதவி. அத்தசாமம்--அத்தராத்திரி, s. Midnight. Wils. p. 71. ARDD'HARATRA. அத்தசாமப்பூசை, s. Pooja performed at midnight. See பூசை. அத்தநாரீசுரன், s. Siva, he who is half woman. Wils. p. 71. ARDD'HANARISHA. அத்தமண்டபம், s. The court in a temple next to the sacred shrine. See கருப்பகிரகமண்டபம். அத்தாதுரம், s. Desire for wealth, covetousness, பொருளாசை. அத்தோதயம்--அர்த்தோதயம், s. The rising of the sun and moon, in conjunction, at the beginning of which, the sun is in Capricorn on a Sunday in the month of January, and the moon in the 22d asterism, and the 17th யோகம்; deemed a most auspicious moment for religious bathing, alms-giving and other duties. These five things do not occur together oftener than once in sixty years. An important circumstance is the half rising of the sun, with which are connected the four other things abovementioned, ஓர்விசேடநாள். அத்தோதயஸ்நானம், s. Bathing at the auspicious period of the அத்தோதயம். 24)

amāvaci (p. 20) --அமாவாசி--அமா வாசியை, s. The new moon, conjunction of the sun and moon, இரவிமதியோகம்; [ex அமா, et வச், to abide.] Wils. p. 61. AMAVASI and AMAVASYA. அமாவாசிகூடுதல், v. noun. The ending of the tithi preceding the new moon, the commencement of the new moon. 3) *

amutam (p. 20) --அமிருதம், s. Ambrosia, nectar, the food of the gods, obtained by churning the sea of milk, தேவருணவு. 2. Sweetness, இனிமை. 3. Milk. பால். 4. Water, நீர். 5. A medicine, a medicament that restores to life, a cordial, ஓர்மருந்து. 6. Final emancipation of the soul or eternal felicity according to Hindu philosophy, முத்தி. 7. A kind of liquor supposed to ooze from the brains of a class of yogis, on which they subsist. (See அமுததாரணை.) 8. Curds, தயிர். 9. Three kinds of medicinal fruits. திரிபலை. 1. Three kinds of spices, திரிகடுகு. 11. A plant, சீந்தில். அமுதகம், s. The sea of milk, பாற்கடல். 2. Water, சலம். 3. The female breast, கொங்கை. (p.) அமுதகுலர், s. Shepherds, இடை யர். 2. The learned, the great, சான்றோர். அமுதங்கரந்தநஞ்சு, s. A poisonous substance enclosing something valuable, as the covering of ginger root, which is to be rejected, &c. 2. A person with harsh words and good disposition. அமுதசருக்கரை, s. A medicinal sugar prepared from the சீந்தில் root or stem. அமுததாரணை, s. The nectarine principle in the head or brain from which the silent, motionless devotee is supposed to obtain nutrition, support and enjoyment, when living without external food. அமுதபுட்பம், s. A creeping plant, சிறுகுறிஞ்சா, Periploca, L. அமுதப்பார்வை, s. A favorable or propitious look. as of a lady towards her admirer, குளிர்ந்தபார்வை. அமதமேந்தல், v. noun. Giving food to ascetics and other virtuous persons, guests, as one of the nine kinds of புண்ணியம், and of the sixteen உபசாரம். அமுதயோகம், s. [in astrology.] The auspicious conjunction of a certain day of the week, phase of the moon and lunar constellation. See யோகம். அமுதர், s. Celestials, வானோர். 2. Herdsmen, இடையர். (p.) அமுதவல்லி, s. A creeper, as சீந்தில். அமுதவெழுத்து, s. Letters deemed propitious and proper to begin a poem, or to be in other important places. They are the vowels, அ, இ, உ, எ, and the consonants, க், ச், த், ந், ப், ம், வ், or all the letters but the நஞ்செழுத்து. அமுதாசனர், s. The gods, as அ மிர்தாசனர். 26)

aruttōtayam (p. 25) s. A rare planetary conjunction in the month of January supposed by the Hindus to be very auspicious for bathing, அத்தோதயம்; which see. 24) *

aṟu (p. 33) கிறது, ந்தது, ம், அற, v. n. To be parted, detached, separated; to break as a rope, அறுபட. 2. To cease, become extinct, perish, end, vanish, அழிய. 3. To be decided, ended, தீர. (c.) அற, inf. [used adverbially.] With a verb it expresses; 1. Wholly, entirely, quite, முழுதும். 2. Intensely, excessively, மிகவும். 3. Negation, being without, as குற்றமற, without fault. அறச்செட்டுமுழுநஷ்டம். Selling things too dearly will cause entire loss; i. e. avarice causes loss. அறப்படித்தான். He has learnt all perfectly. எழுத்தறவாசி. Read with distinct articulation. அறக்கட்ட, inf. To tie tightly, இறுகக்கட்ட. 2. To monopolize, ஒருமிக்கக் கொள்ள. அறக்காய, inf. To be over-dried, over-boiled, over-heated. அறக்கூட்ட, inf. To sweep clean or thoroughly. அறக்கூர்மை, s. Excessive sharpness as of a writing style. அறச்சிவப்பு, s. Deep red, extremely red. அறச்சிறியது, appel. n. The smallest. அறப்பாடல், v. noun. [commonly, அறம்பாடல்.] Composing poetry containing imprecations or spells.--Note. Verses of this kind are supposed sometimes to be made without design, and thus to injure the maker and others. அறப்பார்க்க, inf. To examine thoroughly, sift. 2. To take measures to defeat, ruin or injure one by defamation. அறமிகுந்தால், v. part. At most, at the utmost, by any means, with the greatest effort. அறமிகுந்துவந்தாலும்வரட்டும். If it must come (if no effort will avert it) let it come. அறவிளக்க, inf. To polish thoroughly. அறவூத--அறவைக்க, inf. To refine metals by fire, புடமிட. அறாவிலை, s. An exorbitant price. அறுகுறை, s. A headless body, கவந்தம். அறுந்தருணம், s. Emergency, exigency. அறுந்தொகை, s. A sum, number, &c. in dividing, in which there is no remainder. அறுவாய், s. The parting made in sawing a piece of timber. 2. The opening of a cut or wound. 3. A junction, a conjunction of two periods of time, extremity, end. 4. Deficiency, what is wanted to complete a whole; [ex அறு, parted, et வாய், opening.] அறுவாய்நிறைந்தவயிர்மதி. The bright moon whose waning is restored. அற்றறுதி, s. A complete end, entire ruin. அற்றறுதிபற்றறுதியாய்விட்டது. All communion is withdrawn. அற்றான், s. A poor man, தரித் திரன், 2. A sage, முனிவன். அற்றுப்போக, inf. To be lost, to cease to be. தடையற, inf. [used adverbially.] Without impediment. அறவு, v. noun. Cessation, ceasing, extinction. 2. Parting, separation, breach. அறவுளி, s. Incantations performed over a sick person in order to restore him. 2. Cessation, end, முடிவு. அறுதல், v. noun. Finishing, liquidating a debt. 2. s. A broken thread, string, rope, bandage, &c. அறுந்திருப்பது. 3. A mean, despicable or faulty person, உதவாதவன் அந்த அறுதலையிங்கேவரவிடலாகாது, You must not allow that vagabond to be here. தாம்புமறுதல் தோண்டியும்பொத்தல். A broken rope and a leaky water-pot. அறுதலி, s. A widow, கைம்பெ ண்; [ex அறுதல், being plucked off (the marriage jewel), et இ, fem. termination; or அறு, torn off, et தலி, contracted from தாலி, the badge of marriage.] அறுதலிமகனுக்கங்கமெல்லாஞ்சேஷ்டை. The son of a widow is mischievous throughout his whole frame. அறுதி, v. noun. End, close, termination, முடிவு. 2. Decision, decisiveness, determination--as a decisive sale, entire renunciation of a title to landed property, தீர்ப்பு. 3. s. The purchaser's possession or title to property purchased, விற்கிரயச்சீட்டு. 4. Absence, non-existence, இல்லாமை. 5. Death, சாவு. அறுதியாய்ப்போயிற்று. It is settled, completed, ended. அறுதியிட்டுச்சொன்னான். He spoke decisively. நமக்குக்கிடைத்தது நமக்கறுதி. Thus much is realized and we shall not have to part with it. அந்தப்பழக்கத்தையறுதியாய்விட்டுவிட்டேன். I have relinquished that custom entirely. அறுதிக்கரை, s. The proper and just division or distribution of land. அறுதிச்சாதனம்--அறுதியுறுதி, s. A deed of transfer, அறுதிச்சீட்டு. அறுதிச்சொல், s. A decisive word or sentence. அறுதிப்பங்கு, s. What is given in full of all demands, a final allotment. அறுதிப்பாடு, s. Being accomplished, finished, decided. அறுதியிட, inf. To determine, to point a day, &c. 55)

iṇkkm (p. 45) s. Agreement, union, congeniality, conformity, congruity, conjunction, connection, friendship, familiarity, acquiescence, acceptableness, உடன் பாடு. 2. Fitness, suitableness, acceptableness, பொருத்தம். 3. Adjustment, correction, amendment, திருத்தம். இணக்கமறிந்திணங்கு. Make friendship with the worthy. நல்லிணக்கமல்லதல்லற்படுத்தும். Alliance with the unworthy will cause mutual pain. இணக்கப்படுத்த, inf. To bring about a reconciliation between two parties. இணக்கம்பேச, inf. To try to reconcile two parties. இணக்கோலை, s. A deed of cession, agreement, reconciliation, உடம்படி க்கைப்பத்திரம். 126)

iṇai (p. 45) s. Union, conjunction, communion, fellowship, இசைவு. 2. Comparison, parallel, similitude, resemblance, ஒப்பு. 3. (p.) Two things of a kind, a pair, couple, brace, துணை. 4. A companion, associate, partner, escort, protector, துணைவன். 5. Desire, இச்சை. 6. Women's hair, கூந்தல். இணையினெஞ்சமே. O! mind, debased beyond comparison. (வைராக்.) இறைகழலிணைமேவியவிமலர். Holy men who unite themselves to the feet of the Supreme Being. இணைக்கயல், s. A couple of carpfish, figures of which in gold, silver, &c., form one of the eight auspicious articles placed on special occasions as good omens, also as pleasing to the gods, அட் டமங்கலத்தொன்று. 2. One of the emblems of royalty, அரசசின்னத்தொன்று. இணைக்கல்லை, s. Two leaf-plates --as set before a religious mendicant or pandarum, while feeding him. இணைக்குப்போக, inf. [prop. இணை யாகப்போக.] To walk with another, to walk abreast. இணைக்குறளாசிரியப்பா, s. A kind of ஆசிரியப்பா, some of whose middle lines are shorter than the first or last line. இணைமணிமாலை, s. A poem consisting either of the kind of verses called வெண்பா and அகவல், or வெண்பா and கலித்துறை, in hundred verses and composed in accordance with the rule of அந்தாதி--one of the பிரபந்தம். இணைமுரண்டொடை, s. [in poetry.] A kind of ryhme where the first two feet in a line are opposed to each other either in word or meaning, ஓர்தொடை-as சீறடிப்பேரகலல்குல். இணைமோனைத்தொடை, s. A species of rhyme in which the first letters of each of the first two feet are the same. See தொடை. இணையசை, s. A compound metrical syllable, நிரையசை. இணையடி or கழலிணை, s. The two feet. இணையடிசூட, inf. To adorn, crown one's self with the feet (of the deity or guru) regarding them as flowers.--Note. To place the feet of another on one's head, is a figurative form for expressing great reverence, devotedness, respect, &c. இணையளபெடைத்தொடை, s. A verse in which the first letter of the first two feet is protracted. இணையிட்டுப்பார்க்க, inf. To compare one thing with another. இணையியைபுத்தொடை, s. The repetition of the same letter in the last two feet of any line. See தொடை. இணையெதுகைத்தொடை, s. [in poetry.] The rhyming of the second letters of the first two feet in each line. இணையெழுத்து, s. A substituted letter, போலியெழுத்து. இணைவிழைச்சு, s. Unchastity, unchaste desire, கற்பில்லாமை. (நீதிநெறி.) 2. Sexual desires, காமம். (p.) கண்ணினை, s. A pair of eyes. 138)

iṇai (p. 45) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To join, unite, coalesce, சேர. 2. To harmonize, agree, be suitable to, acquiesce, இசைய. 3. To be like, similar, ஒவ்வ. 4. To copulate, சையோகஞ்செய்ய. இணைவு, v. noun. Union, conjunction, connexion, copulation, புணர்ச்சி. 139)

intu (p. 46) s. The moon, சந்திரன். 2. Crude camphor, பச்சைக்கர்ப்பூரம். Wils. p. 131. INDU. 3. A bear, கரடி. 4. A charcoal, கரி. 5. A kind of prepared arsenic, கௌரிபாஷாணம். 6. The river Indus, சிந்து நதி. இந்துகாந்தம், s. The lunar gem, the moon-stone, சந்திரகாந்தக்கல். இந்துஸ்தானி, s. The Hindustani language, ஓர்பாடை. இந்துதேசம், s. India, a country, சிந்துதேசம். இந்துரவிகூட்டம், s. The conjunction of the sun and moon, the new moon, அமாவாசியை. இந்துரேகை, s. A digit of the moon used in Hindu Astronomy, சந்திர கலை. 21)

ilingkam (p. 54) s. A sign, mark, token, symbol, அடையாளம். 2. The penis. ஆண்குறி. 3. The phallus or linga--a representation of the membra viri et mulieris used in temples as an object of worship, and regarded as deity under this emblem. It is also made of gold or silver and worn in a casket on the arm, the breast, or some other part of the body, as an amulet and as an object of veneration and worship. In both these cases it represents both sexes in conjunction, being emblematical of Siva and Sacti, or the male and female energies of the deity, சிவலிங்கம். In the Agama philosophy three lingas are mentioned; viz.: 1. Streelinga (ஸ்திரீலிங்கம்) the same as விந்து--the female linga common to male and female--including in both sexes the organs for secreting and containing the seminal fluid. 2. Purshalinga (புருட லிங்கம்) same as நாதம் (Natha) male linga, also common to both sexes, including in both sexes the genital organs for transmitting and combining the two productions essential to generation. 3. Napunchakalinga, (நபுஞ்சகம்) same as அலி, Ali or Alilinga, the neuter or rather hermaphrodite linga, being the physiological foundation of the other two, both as to their organization and functions. The image linga often bears this name; these three are distinguished by the terms அவன், அவள், அது. They are physiological and are found in such works as தத்துவக்கட்டளை, &c. There is another class of lingas called பஞ்சலிங் கம், the five lingas, popularly represented as deity under the emblems of the five elements, and worshipped in as many celebrated temples, viz.: பிருதிவிலிங்கம், earth-linga, worshipped at Canjeevara-அப்புலிங்கம், water-linga, worshipped at Tiruvanaicka--தேயுலிங்கம், fire linga, worshipped at Tiruvannamalay--வாயுலிங்கம், air-linga, worshipped at Tirukalatti-ஆகாயலிங்கம், ether-linga, worshipped at Sethumbaram. These are properly of a metaphysical or mystical character and belong to the arcana of Hinduism. The above designations are for popular use and are given from their physiological connection with the five bodies or casements of the soul, whose natural bases are the elements. earth, water, fire, air and ether, respectively. Among the initiated, the following are the terms employed, viz.: 1. ஸ்திரீலிங் கம், Streelinga--this is properly the organ entire--male and female with its functions; it is a figure (உரூபம்) the only one of the five to which form is ascribed. There is but one image, the representation of this. The சரிதை course of worship, i. e. the popular puranic course belongs to this. 2. புல்லிங்கம், this is defined to be உணர்வு; the course here is that of instruction and perception as to the action of the instrument, &c. To this belongs the கிரியை course of worship, the second great stage. 3. நபுஞ் சகலிங்கம், this is the stage of darkness, of neutrality, called the stage of darkness and doubt, and, as a course of worship, is included in the succeeding one. 4. பரமலிங் கம், this comes under the dominion of மயேச் சுரன், the concealer, and is called மறைப்பு; the course here is that of யோகம், the third great stage. 5. மகாலிங்கம், this is தெளிவு, the course of ஞானம், the last stage which exempts from births, and secures absorption in the supreme essence. Wils. p. 72. LINGA. இலிங்ககோளம், s. Glans penis. (Anat.) இலிங்கங்கட்டி--இலிங்கதாரி, s. One who wears the linga. இலிங்கசங்கமம், s. Symbols of the sexes united--probably a personification of the active energy of the deity and of matter, represented in metal. &c., or formed in the mind as objects of contemplation and worship. இலிங்கசூலை, s. A kind of venereal disease. இலிங்கபுடோல், s. The ஐவிரலி, creeper, Bryonia, L. இலிங்கபுராணம், s. One of the eighteen Puranas, புராணம்பதினெட்டிலொ ன்று. இலிங்கப்புற்று, s. A kind of venereal disease. இலிங்கரோகம், s. The venereal disease, ஆண்குறியில்வருமோர்புண். இலிங்கர்--இலிங்கிகள், s. Ascetics, Rishis who wear the Linga, சைவ தவப்பாலோர். இலிங்கி, s. An ascetic. 2. A worshipper of Siva, under the phallic emblem. 3. A hypocrite, a pretended devotee. ஸ்படிகலிங்கம், s. A linga made of quartz. பாணலிங்கம், s. A stone in the form of a linga--found in the river Nurbudda. பிரசாதலிங்கம், s. What is dedicated to Siva. பார்த்திபலிங்கம், s. Any thing assumed as an emblem of linga, and worshipped. சுயம்புலிங்கம், s. A linga supposed to be self-existent. சங்கமலிங்கம், s. A man of the Changama sect. குருலிங்கம், s. A spiritual father, a confessor. 17)

uvā (p. 66) s. Fulness, abundance, plenitude, நிறைவு. 2. The full moon, பூரணை. 3. The sea, கடல். 4. An elephant, யானை. 5. The conjunction of the sun and moon, அமாவாசை. (ஞா. 34.) உவாகருமம், s. [com. உபாகருமம்.] Religious duties of brahmans at the time of the new and full moon. உவாமதி, s. The full moon. உவாவறுதி, s. The end of the new or full moon, when the eclipse is supposed to begin and religious duties are to be attended to, அமாவாசைபூரணையின்முடிவு. 91)

uvāntm (p. 66) s. New moon, conjunction, அமாவாசை. 2. Full moon, or opposition, பூரணை. 94)

eṉ (p. 75) கிறேன், றேன், பேன், என்ன, v. a. To say, name, pronounce, express, do, indicate, either by words or signs, expressed, or implied, என்றுசொல்ல. This is the common form for quotation, in which sense it generally occurs in all its various uses. In the infinitive and other parts it is commonly found with one ன் only. என்கு. I say. என்கும். We say. என்ப--என்பர்--என்மர்--என்மனார்--என்றிசினோ ர். They say, they may say, some say, &c. அப்படியென்கிறான். So he says. 2. He does so (the speaker making the sign or sound intended). இல்லையென்கிறேன். I say no-implying impatience, displeasure, emphasis, &c. பணமில்லையென்கிறான். He says he has no money. போவென்கிறேன். I tell you to go, lit. I say go, and implying I have said so before. அவனைப்போவென்னப்போகிறான். When I say go, he goes. காமதேனுவென்கிறபசு. The cow (of the supernals) called Kamadhanu. நானென்னுமெண்ணம். Self conceit, consequence. என்பவன், appel. n. He who says so. 2. He who is called so. பெரியானென்பவன். Perian, or he who is called Perian. ஆவென்ன, inf. To open the mouth, lit. to say ஆ. ஈயென்ன, inf. To show the teeth, lit. to say ஈ. என்பிக்க, inf. To cause another to say, to prove, சொல்லுவிக்க. அதையவன்வாயினாலேயுமக்கென்பிப்பேன். I will prove it to you from his mouth. என்று. The gerund of the verb என், used instead of என the infinitive (which is the poetic usage in this connexion), it serves to end a quotation and to connect it with the following part of the sentence, in which case it often corresponds to the conjunction that, வினையெச்சம். அவனையடித்தேனென்றுசொன்னான். He said that he struck him, lit. he said, I struck him. Note 1st. In connexion with appropriate verbs, என்று, and என often mean to expect, to think, imagine, to suppose, to pretend, to desire, எண்ணுதல் or some such verb being implied; பணந் தெய்வமென்றுநடக்கிறான், he makes money his god; அதுபுகையென்றிருந்தேன், I thought it was smoke, I took it for smoke; அவர்வருவாரென்றிருக்கிறேன், I expect him to come; அவன்சொன்னானென்றுவந்தாயா, have you came because he told you?--Note 2d. According to நன்னூல், என்று and என are இடைச்சொல் or particles, with several specific uses, the other parts of the verb are or may be included. 1. With பெயர் or names; அழுக்காறெனவொரு பாவி, the sinner called envy. (குறள்.) 2. With குறிப்பு or symbolic forms; சிக்கென வூன்றியவேர், the root which has taken firm hold; திடீரெனவந்தான், he came suddenly. 3. With இசை or (imitative) sounds; ஒல்லெனவொலித்தது, it sounded ஒல்; அடுக் கு or repititive symbolic terms are included in this class; படபடென்றுநடுங்கி னான், he trembled (shook, shivered, &c.) greatly; சுஃஃறென்னுந்தண்டோட்டுப்பெண் ணை, the palmyras whose green leaves rustled (emitted the sound of சுஃஃறு). 4. With எண் enumeration, in which they are equivalent to the copulative conjunction; சாத்தனெனக்கொற்றனெனப்பூதனெ னமூவரும்வந்தார், Sattan, Kottan and Bhuta came; தேனென்றுபாலென்றுவமையில்லாமொழி, words unequalled (in sweetness) by honey or milk. 5. With பண்பு or symbolic terms expressive of quality and intensity; சிவேரெனச்சிவந்தது, it reddened to a crimson; வெள்ளெனவா, come in the grey of the morning; வெள்ளெனவி ளர்த்தது, it became very white.--Note 3d. என்று and என also serve to express similitude, like, as, &c.; புலியெனப்பாய்ந் தான், he sprang like a tiger; காந்தளெனக் கைநீட்டி, extending her காந்தள்-like hand. --Note 4th. என and என்று are also used to express pre-eminence, &c.; இன்னதென் றில்லை, it is no matter which; ஆரென்றுநி னைத்தாய், who do you suppose I am? I am not to be treated thus, &c., உயிரென் றுபார்க்கவில்லை, he does not (or did not) regard even life; அவனுக்கின்னாரென்றில்லை, it is no matter to him who; குருவென் றுபேணுகின்றிலன், he does not respect even the guru; எவ்வளவென்றில்லை, it is no matter how much. 2. How much soever, how little soever. 3. It is illimitable, undefined, the quantity is unknown; வாய்வயிறென்றுபார்க்கிறதில்லை, he does not give himself time to eat.--Note 5th. என and என்று are also used with reiterative symbolic terms; மடம்டென்றொலித்த து, it sounded மட, மட; அடியடியென்றடித் தான், he beat him soundly; தலைதலையென்ற டித்துக்கொண்டான், he beat his head greatly through rage, grief, despair, &c.; lit. saying, 'Head, head;' வாய்வாயென்றடிக்க, to beat one's mouth greatly--in sorrow, despair, &c.; எறியெறியென்றெறிந்தான், he threw many times; lit. he threw, saying, 'Throw, throw.'--Note 6th. என and என்று, with a dative imply, designed or appointed for, sacred or devoted to, for the sake of, &c.; சுவாமிக்கென்றுநேர்ந் தது, it is vowed (devoted) to God; தன்பிள்ளைக்கென்றுவைத்துக்கொண்டான், he kept it for his child; எனக்கென்றெடுக்கமாட் டேன், I will not take it for myself-Note 7th. The subjunctive என்றால் joined to verbs or used when verbs are implied forms the subjunctive of those verbs.--Note 8th. The subjunctive என் னில், poetically, என்னின், if, is contracted into எனில் and எனின், and in classical usage to எல் and என்: உம் joined to those forms makes them though; they are added to other verbs or to nouns; ஓரடி யென்கிலும்நட, walk, if it be but one step. 40)

oṭṭu (p. 81) கிறேன், ஒட்டினேன், வேன், ஒட்ட, v. a. and v. n. To stick on, to stick up, to glue on, cause to cleave or adhere, பொருத்த. 2. To apply, resort, betake one's self to a person for support, protection, to come or be near, or in contact with, to lean on or join one's self to a thing, சார. 3. To use qualifying terms, phrases, adjuncts, &c., அடைகொடுக்க. 4. To lay a wager, to gamble, பந்தயம்வைக்க. 5. To permit, suffer, allow, let, இடங்கொடுக்க. 6. To increase length or breath by addition, to add to, சேர்க்க. 7. To grow lean, be withered, shrunk, &c., to have the skin stick to the bones, be shrivelled as a fruit, &c., சுருங்க. 8. To stand near a wall, a pillar, &c., in order to over-hear, to way-lay, &c., விசேஷங்கேட்கவொளித்துநிற்க. சுட்டமண்ணும்பச்சைமண்ணுமொட்டாது. Burnt earth will not adhere to that which is fresh. ஒட்டி யுலர்வாருறவு. That is friendship which adheres to and suffers with one, lit. which dries with one as the flowers in the tank. இதுனக்கொட்டுமோ. Will this unjust gain, &c., abide with you? உலகத்தோடொட்டவொழுகல். Acting conformably to the world. (குறள்.) மரத்தோடொட்ட. To hide one's self behind a tree. தோலெல்லாமெலும்போடொட்டிப்போயிற்று..... The skin cleaves to the bones. ஒருவனையொட்டிப்பிழைக்க. To subsist by means of another. அவனைவரவொட்டும். [Contracted in colloquial use to அவன்வரட்டும்.] Let him come. சொல்லவொட்டான். He will not permit me to speak. ஒட்டஅறுக்க, inf. To cut off short or level with the ground--as corn; to cut off altogether, to sever--as an ear, a tail, &c. ஒட்டஇணைகக, inf. To nail in close. ஒட்டக்கட்ட, inf. To tie short. 2. To tuck or gather up the clothes well so that no part may hang down. 3. To tie a necklace close to the neck. ஒட்டப்பட்டினிபோட--ஒட்டப் போட, inf. To make a patient fast in order to cure his disease, or to put on short commons a disobedient person for disciplinary purposes. ஒட்டவடிக்க, inf. To drain quite off. ஒட்டவிட, inf. To let one join or have access to one. 2. To set cocks together preparatory for fighting. ஒட்டாக்கொற்றி, s. A cow cruel to its calf. 2. A woman unkind to her child or inattentive, unyielding, &c., to her husband. ஒட்டாமலடிக்க, inf. To neglect one who has sought protection. ஒட்டார்--ஒட்டலர், s. Foes, persons that will not unite, பகைவர். (p.) ஒட்டிக்கொள்ள, inf. To cleave, to adhere, &c. 2. To supply a word, &c., understood or wanting to complete the sense. இதனையெல்லாவிடங்களிலுமொட்டிக்கொள்க... Apply this word in every similar instance. ஒட்டித்தப்பியிருக்க, inf. To survive, be left, &c., after a general destruction, sacking clearing, to be out of sight, unnoticed. ஒட்டிப்போக, inf. To go jointly or together. 2. To wax lean, pine. ஒட்டியபுண், s. A contagious eruption. ஒட்டியமேளம், s. A kind of drum. ஒட்டுவியாதி, s. An infectious disease, தொத்துவியாதி. ஒட்டுறவு, s. Near relationship, great friendship. அறுந்தகாதொட்ட, inf. To join an ear that has been torn or cut. பந்தயமொட்ட, inf. To lay a wager. ஒட்டல், v. noun. Sticking, adhering, pasting, &c. 2. s. Shortness. ஒட்டல்வயிறு, s. A shrunk belly. ஒட்டற்காது, s. Short ears or ears with the lobes not hanging. ஒட்டு, v. noun. Adhesion, contact, attachment, conjunction, friendship, cement, சேர்க்கை. 2. Being close to a wall, tree, &c., generally for some bad purpose, lurking to over-hear, to ensnare birds, &c., பதிவிருக்கை. 3. Bidding more--as at a sale, விலையுயர்த்திக்கேட்கை. ஒட்டுக்கண், s. Inflamed eyes with the lids adhering. ஒட்டுக்காய்ச்சல், s. A contagious fever, தொத்துக்காய்ச்சல். ஒட்டுக்காய்ச்சலாய்க்காய, inf. To have a contagious fever. ஒட்டுக்குஞ்சு, s. A small young one of birds, சிறுகுஞ்சு. 2. [prov.] A small white louse, பேன்குஞ்சு. ஒட்டுக்குடி, s. A family or person, lodging or dwelling in another's house, garden, &c. ஒட்டுக்கும், adv. Wholly, entirely, முழுதும். ஒட்டுக்கேட்க, inf. [prop. ஒற்றுக் கேட்க.] To over-hear by listening in a hiding place, &c. ஒட்டுக்கொடுக்க, s. inf. To allow access, to be accessible. 2. To comply with, to yield, grant one's request, இடங் கொடுக்க. ஒட்டுடந்தை--ஒட்டுப்பற்று--ஒட் டுரிமை, s. A slight participation in an act, ஒட்டுடன்பாடு. 2. Distant relationship--as regards title to inheritance, சொற்பசம்பந்தம். ஒட்டுப்பற்றில்லாமற்போயிற்று. All friendship has ceased between us. ஒட்டுப்பற்ற, inf. [used adverbially.] Totally extinct, quite out, utterly exhausted. ஒட்டுத்தையல், s. Botching, mending, patching. ஒட்டுநர்--ஒட்டினர், s. Relations, friends, those connected with one, adherents, சினேகர். (p.) ஒட்டுநிற்க, inf. To lurk, wait in secret in order to over-hear. ஒட்டுப்புல், s. A kind of grass, ஓர்புல், Panicum verticillatum, L. ஒட்டுப்போட, inf. To stick on-as a piece, to insert by sticking, வட்டம் போ. 2. To lie in wait, சமயம்பார்க்க. ஒட்டுமயிர், s. Short hair in the margin, not gathered into the tie, குறுகி யமயிர். 2. Hair stuck together, or pasted--as by dancers, ஒட்டப்படுமயிர். ஒட்டுவிசேஷம், s. An ingrafted, patched up story, கட்டுக்கதை. 2. A story learned by stealth, ஒளித்துக்கேட்கும்வார்த்தை. ஒட்டுவிட, inf. To become loose, to separate as boards, &c., glued together, பொருத்தநீங்க. ஒட்டுவித்தை, s. The art of sticking persons together to the ground or otherwise by magical drugs, incantations, &c., ஓர்வித்தை. ஒட்டுவேலை, s. Joining, veneering, sticking on, patching, இணைக்கும்வேலை. 2. Deceptive work, போலிவேலை. ஒட்டுவைக்க, inf. To swear, to take an oath, ஆணையிட. 2. To set birdlime to ensnare birds, ஒட்டுகண்ணிவைக்க. 3. (Rott.) To encompass a city with trenches. 66)