aṉu (p. 33) s. [sans. அநு.] The jaws, mandibles, கதுப்பு. Wils. p. 968. HANU. 2. prep. Following close, succeeding, together, தொடர்ச்சி. 3. Alliteration in poetry. மோனை. 4. Like, equal to, சமம். 5. A prefix to words from the Sanscrit implying after, like, in the same manner, with, together with, severally, each by each, &c. Wils. p. 31. ANU. (p.) அனுகமனம், s. Accompanying, உடன்போகுதல். Wils. p. 31. ANUGAMANA. அனுகரணம், s. Imitation, doing a thing like another, ஒன்றுபோற்செய்கை. Wils. p. 31. ANUKARAN'A. அனுகரணவோசை, s. Imitative sound. அனுகூலம், s. Favor, auspices, kindness, propitiousness, விக்கினமின்மை. 2. Success, prosperity, the accomplishment of an object, a happy issue, consummation, காரியசித்தி. Wils. p. 31. ANUKOOLA. இரண்டுபேருக்கு மனுகூலம்போலே தோன்றி. Appearing favorable to both parties. அனுகூலப்பட, inf. To succeed, be successful. அனுகூலன், s. Patron, benefactor. 2. (சுவைக்கொத்து.) A husband who does nothing in breach of his faith to his wife-one of the four சிங்காரநாயகர். அனுகூலி, s. Patron, benefactor. அனுகோதம், s. (Anat.) Cerebellum. அனுக்கிரகம், s. Favor, grace, benignity, அருள். Wils. p. 32. ANUGRAHA. 2. Illumination of souls,--one of the five acts ascribed to Siva, பஞ்சகிருத்தியத்தொ ன்று. See கிருத்தியம். அனுக்கிரககர்த்தா, s. The gracious Creator. அனுக்கிரகஞ்செய்ய--அனுக்கிரகம் பண்ண, inf. To exercise favor, be merciful. அனுக்கிரகாங்குரம், s. The sprouting of grace. அனுக்கிரகிக்க, inf. To be gracious, benignant, to bestow favor, show kindness, grant, be propitious, அருள்செ ய்ய. அனுக்கிரகிப்பு, v. noun. Favoring, aiding. அனுக்கிரமம், s. Order, regularity, train, கிரமம். Wils. p. 31. ANUKRAMA. அனுசந்தானம், s. Search, inquiry, investigation, ஆராய்வு. 2. Meditation, contemplation (on an image of the deity) in the mind, விடாயோகம். Wils. p. 36. ANUSAND'HANA. அனுசந்தானம்பண்ண, inf. To fix an arrow in the bow, வில்லிலம்புபூட்ட. அனுசந்திக்க, inf. To contemplate, meditate, விடாதுதியானிக்க. 2. To attach constantly as the arrow to the bow, அம்பிடைவிடாமற்பிரயோகிக்க. அனுசரணம்--அனுசரணை, s. Custom, habit, usage, comformity to usage, as, அனுசாரம். 2. Cleaving unto, பற்றி நடக்கை. 3. Attention, kindness, உபசாரம். Wils. p. 36. ANUSARAN'A. அனுசரன்--அனுசாரி, s. A follower, adherent, சார்ந்தோன். 2. A companion, assistant, உதவிக்காரன். Wils. p. 32. ANUCHARA and ANUCHARIN. அனுசரிக்க, inf. To follow, practise, adhere to (a friend, a deity, religious opinion, &c.,) பின்பற்ற. 2. To worship, serve, reverence, வழிபட. 3. To celebrate, observe, keep a day, rite, &c., கொண்டாட. 4. To apply, wait upon, make persevering application to, சார. 5. To join one's party, embrace one's opinion, unite with one, become a proselyte to, சேர.--Note. Perseverance is always implied; [ex அனுசாரம்.] இராசாவை யனுசரித்துய்யப் பெற்றேன். By continual application to the king, I have obtained promotion. அனுசரிக்கை--அனுசரிப்பு, v. noun. Following, celebrating, worshipping, &c. அனுசன்--அனுசாதன், s. A younger brother, தம்பி. Wils. p. 32. ANUJA and ANUJATA. (p.) அனுசாரம், s. Adherence to custom, following after, accompanying, &c., தொடர்தல். Wils. p. 36. ANUSARA. 2. Retrogression of a planet, வக்கிரம். அனுட்டானம்--அனுஷ்டானம் s. Exercise of prescribed daily duties, performance of religions rites, அனுட்டி ப்பு; [ex அநு, according to, et ஸ்தா, to stay.] Wils. p. 36. ANUSHTANA. அனுட்டானச்செம்பு, s. A pure pot used in the daily worship. அனுட்டிக்க, inf. To perform religious rites and ceremonies--as fasting, penance, bathing, repeating incantations, &c. விரதமுதலியவனுசரிக்க. 2. To practise, habituate one's self, observe, விடாதுதொடர. துராசாரமனுட்டித்துக் கெட்டுப்போனான். By an evil course of life he was ruined. அனுட்டிப்பு, v. noun. Performing, practising, (religious rites, &c.) observance. அனுதினம் Daily, எப்பொழுதும். Wils. p. 32. ANUDINA. அனுதினமும், Day by day, every day. அனுபந்தசதுஷ்டயம்--அனுபந்தம், s. Union, connection, இயைபு. Wils. p. 34. ANUBUND'HA. The four அனுபந்தம் or properties of a book to be mentioned in the preface are, விடயம். contents; சம்பந்தம், order; பிரயோசனம், object; and அதிகாரி, persons for whom intended. அனுபல்லவி, s. The stanza immediately following the chorus in the species of verse called பதம். See முத்திரைப்பல் லவம். அனுபவம், s. Feeling, experience, enjoying or suffering the results of actions done in former births. Wils. p. 34. ANUB'HAVA. அனுபவப்பட, inf. To be realized, 2. To be attended with success. அனுபவிக்க, inf. To enjoy, suffer, experience good or evil, enjoy or suffer the effects of actions performed in former births, enjoy the benefit of, துய்க்க; [ex அனுபவம்.] சுகதுக்கங்களிரண்டையுமனுபவிக்கிறோம். We experience both joy and sorrow. ஒருவன்வீட்டைப்பிறனொருவன் பத்தாண்டளவும் யாவருமறியவனுபவித்தால் அவ்வீடவனதே. If any one have the possession of the house of another for ten years, and this be generally known, the house becomes his. அனுபவிப்பு, v. noun. Enjoying, suffering, experiencing. அனுபாகம், s. (Anat.) Maxillary portion; [ex ஹநு, jaw.] அனுபானம், s. A fluid vehicle in medicine, drink taken with or after medicine. 2. An ingredient to take with, or after medicines, as sugar, &c. Wils. p. 33. ANUPANA. அனுபூதி, s. A boon or blessing obtained from the Supreme Being connected with or leading to final bliss, divine knowledge, favor, grace in reference to divine things. 2. Superhuman knowledge ascribed to or obtained from Siva. Wils. p. 34. ANUB'HOOTI. 3. Sentiment, சிந்தனை. அனுபோகம், s. Experience, practice, அப்பியாசம். 2. Enjoyment or suffering, அனுபவம். 3. Delight, mutual delight, இன்பம். 4. Venery, புணர்ச்சி. அனுபோகிக்க, inf. To enjoy, have mutual delight, sexual intercourse, experience good or evil. அனுமதி, s. Assent, approbation, consent, சம்மதி. 2. Order, command, கட் டளை. Wils. p. 34. ANUMATI. அவருடைய அனுமதிப்படி. By his order or in his name. அனுமரணம், s. The voluntary death of a widow on the funeral pile with the deceased husband, உடன்கட்டையேறுகை. Wils. p. 34. ANUMARAN'A. 2. A system of architecture. See சிற்பநூல். அனுமானம், s. Inference, illation-one of the modes in logic of arriving at a conclusion, as from smoke to infer the presence of fire, காரியத்தாற்காரணமறிகை. Wils. p. 34. ANUMANA. Some reckon the following four kinds; viz.: 1. தன்பொருட் டனுமானம். 2. பிறர்பொருட்டனுமானம். 3. அன் னுவயவனுமானம். 4. வெதிரேகவனுமானம். In அளவை the four are; 1. ஏதுவனுமானம், inference of an existing cause from sight of the effect, as of fire from the appearance of smoke. 2. பொதுவனுமானம், inference of the existence of a thing or reality of a thing by the presence of another, which is not wholly conclusive but probable and consistent. 3. எச்சவனு மானம், inference of a past cause from a present effect--as fishes in the rivers show that torrents have fallen on the mountains. 4. முதலனுமானம், inference of a future effect from a present cause-as that rainy clouds will bring rain. Another. 1. பூர்வக்காட்சி, inference of a thing from previous knowledge of its properties--as when we see a flower, we identify it from its smell. 2. அனுமானவ னுமானம், inference from an inference--as when we infer that a man is learned from his mode of treating a subject. 3. ஆகமவனுமானம், inference from the rules of Agamas--as the punishment is owing to former deeds. 2. Doubt, hesitancy uncertainty, conjecture, சமுசயம். அனுமானப்பிரமாணம், s. one of the eight laws of evidence, inference, காரியத்தாற்காரணத்தைக்காட்டுவது. அனுமானிக்க, inf. To neigh as a horse, குதிரைகனைக்க. 2. To doubt, hesitate, சந்தேகிக்க. 3. v. a. To imagine, infer, understand or determine by inference, காரியத்தாற்காரணமறிய. அனுமானிதம், v. noun. The neighing of a horse. அனுமேயம், s. The thing sought to be known as fire which is infered from smoke. Wils. p. 34. ANUMEYA. அனுமை, s. [in logic.] Inference, conclusion from premises, அர்த்தாபத்தி. Wils. p. 34. ANUMA. 2. Front of the temples close to the back of the eye, கண்ணிமையினடி. அனுராகம், [ex ரஞ்ச, desire.] Attachment, fondness, faithful love of a husband and wife. Wils. p. 35. ANURAGA. அனுராகபோகம், s. Sexual enjoyment. அனுராகமாலை, s. A poem. அனுரூபம், s. Likeness, resemblance. Wils. p. 35. ANUROOPA. அனுலோமசன்--அனுலோமன், s. The child or descendant of a high caste father by a low caste mother; [ex லோய, hair of the body.] Wils. p. 35. ANULOMAJA. அனுவக்கிரம், s. The transit of a planet in retrogression into the preceding sign. அனுவக்கிரேஷ்டம், s. The quantity expressed by இஷ்ட, 3°ree; 2. அனுவதிக்க, inf. To repeat what has been said before, திரும்பச்சொல்ல. அனுவாதம், s. Repetition of a reason or argument--opposed to புரோவா தம், வழிமொழிகை. 2. Abuse, reviling, நிந்தி க்கை; [ex வத, to speak.] Wils. p. 35. ANUVADA. அனூர்த்துவாஸ்தி, s. (Anat.) Upper maxillary bone. 102)

aṉṉuvayam (p. 34) s. [in logic.] The connection of cause and effect, of proposition and conclusion, தொடர்ச்சி. 2. Syntactical construction of words, சொல்லியைபு. Wils. p. 41. ANVAYA. அன்னுவயம்பண்ண, inf. To parse syntactically. 15)

am (p. 20) s. Beauty, அழகு. 2. Water, நீர். 3. Cloud, மேகம். 4. A connecting particle, சாரியை, as புளியங்காய், Tamarind fruit. 5. Termination of a verb, வினையின் விகுதி, as, நானும்நீயும் வந்தனம், also of some verbal nouns, வினைப்பெயர்விகுதி, as வாட்டம், கோட்டம்.(p.) 41) *

arumai (p. 26) s. Rareness, scarceness, scantiness, அபூர்வம். 2. Preciousness, desirableness, pre-eminence. மேன்மை. 3. Difficulty, laboriousness, வருத்தம். 4. Impossibility, unattainableness, கூடாமை. 5. Delicacy, சிறப்பு.--Note. As an adjective, மை is dropped before a consonant with a change of that, when required in combination, and அரு may be changed into அரிய with or without து, or the last vowel may be dropped, and the first lengthened as in ஆருயிர், precious life. அருங்கலைநாயகன், s. Buddha, the lord of eminent sciences, புத்தன். அருங்கலைவினோதன், s. one devoted to learning; one whose time is spent in cultivating the arts and sciences. அருங்கிடை, s. Extreme hunger from long abstinence, &c., பட்டிணி. அருங்கிடைகிடக்க, inf. To be in a starving condition. அருங்கேடன், s. One who is imperishable, who will always prosper. (குறள்.) 2. (c.) A very treacherous man, a profligate wretch. அருங்கோடை, s. Vehement heat. 2. Severe drought. அருஞ்சிறை, s. Rigorous servitude, கடுஞ்சிறை. (Ram.) 2. Hell, நரகம். அருநரகம், s. A cruel hell. அருநிலை, s. Difficult standing said of a ford when impassable. அருநிழல், s. A slight shade. அருநெறி, s. A narrow or difficult way. 2. Gate-way or entrance. அருந்தமிழ், s. Elegant Tamil. அருந்தவம், s. Rigid austerities. அருந்தவர், s. Ascetics. அருந்தூதன், s. A tormentor, one who inflicts pain, வேதனைசெய்வோன். அருமருந்து, s. Nectar, அமிர்தம். In classical works, this in the form அருமருந்தன்னபிள்ளை is contracted to அருமந்த, precious as nectar, as, அருமந்தபிள்ளை. A very dear child, அருமந்ததேர். A very costly chariot. அருமறை, s. The sacred Vedas. Ell. 145. 4. அருமறைக்கொடியோன், s. A name of Dronácharya, the military preceptor of the Pandavas and Kurus, because of the Vedic device on his banner. அருமைப்படுத்த, inf. To make scarce, hard, difficult. 2. To impart reluctantly, make much of. அரும்பண்டம், s. A rare article, choice wares, valuable commodity. அரும்பிணி, s. An incurable disease. (நாலடி.) Ell. 118. அரும்பூட்டு, s. [prov.] A girdle, waist-string, necklace, &c., so short as scarcely to be brought to meet, a string, rope, &c., so short as to be tied with difficulty, a bow-string so short as to be liable to break if brought up too far, any thing too little, too short, too narrow, &c., எட்டாப்பூட்டு. 2. Difficulty in settling a negotiation, agreement, &c., இணக்கக்கூடாமை. 3. Entanglement, ensnarement, மோசத்திலகப்படுகை. 4. Forced connection in language, clauses disconnected or not joined naturally, difficult or unnatural; construction, தொடர்ச்சி யின்மை. சொற்களையரும்பூட்டாய்த் தொடுத்துப்பேசினான். He spoke in an unconnected manner. அரும்பொருள், s. Excellent advice, hard doctrine, a rare or difficult meaning. 2. A choice or precious article. அருவினை, s. A great sin. அருவினைகளைந்து. The five great sins. தெய்வமொருவனென்றேத்தி யொருமித்திருந்தால் அருவினைகளைந்துமறும். The five great sins will be forgiven him who worships the one God with singleness of heart. (கம்பன்.) 5)

ālāngkṭṭi (p. 42) s. Hail, hail-stones, மழைக்கட்டி; [ex ஆலம், water, et ஆம், connective, et கட்டி, congelation.] (c.) 13) *

icai (p. 45) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To join, unite, blend, mingle, இணைய. 2. To agree, suit, be adapted to, to accord with, பொருந்த. 3. To combine, harmonize, to accord in sound, இராக ஓசையொ வ்வ. 4. To consent, assent, comply, உடன் பட. 5. To be matched, be like, to pair, become fellows, சரிப்பட. இசையாதாயினும். Though it (the action) may appear unsuitable. (நீதிநெறி.) இசையாவொருபொருள். A thing that cannot be given, got, &c. (நாலடி.) இசைந்தவேளை, s. Due time. இசை, v. noun. Closeness, கூடி நிற்கை. (சது.) 2. Union, agreement, இசைவு. இசைவு, v. noun. Union, agreement, compactness, fitness, unity, harmony, a joining, joint, connection, combination, fitting in, consent, compliance, correspondence, பொருத்தம். அதற்கிசைவாய். Corresponding to it. கின்னரி யோசைக்குமுன் குரலுக்குமிசைவில்லை. There is no harmony or concord between the lute and your voice. இசைவுகேடு, s. [imp. இசைகேடு.] Disunion, disjunction, disagreement, பொ ருத்தமின்மை. 2. Disappointment, want of success, abortiveness, காரியத்தவறு. இசைகேடாய்ப்போனகாரியம். An abortive contrivance, an unsuccessful thing. இசைவுபிறழ்வு, s. [vul. இசகுபிச கு.] Disorder, ஒழுங்கின்மை. 2. Disagreement, இசைவுகேடு. இசைவுபிறழ்வானநாள். An unfavorable, unfair, or unpropitious day. 40)

icai (p. 45) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To join, combine, reconcile, blend, mingle, சேர்க்க. 2. To bind, tie, fasten, கட் ட. 3. To hum, chant, continue a musical sound, பாட. 4. To say, tell, speak, declare, பேச. 5. (fig.) To give, bestow, yield, produce, ஈய. (பிங்கலந்தை) 6. v. n. To sound as musical instruments, ஒலிக்க. (p.) நரம்பிசைக்குந்துழனியார்ப்ப. The noise of the stringed instrument resounding. இசை, v. noun. Combination, சேர் க்கை. (சது.) இசைப்பு, v. noun. Joining, connecting, reconciling, junction, combination, இணைப்பு. 2. Speaking, utterance, telling, சொல்லுகை. (p.) 41)

iṇkkm (p. 45) s. Agreement, union, congeniality, conformity, congruity, conjunction, connection, friendship, familiarity, acquiescence, acceptableness, உடன் பாடு. 2. Fitness, suitableness, acceptableness, பொருத்தம். 3. Adjustment, correction, amendment, திருத்தம். இணக்கமறிந்திணங்கு. Make friendship with the worthy. நல்லிணக்கமல்லதல்லற்படுத்தும். Alliance with the unworthy will cause mutual pain. இணக்கப்படுத்த, inf. To bring about a reconciliation between two parties. இணக்கம்பேச, inf. To try to reconcile two parties. இணக்கோலை, s. A deed of cession, agreement, reconciliation, உடம்படி க்கைப்பத்திரம். 126)

iṉm (p. 57) s. Kindred, relations, connections, affinity, relationship, சுற்றம். 2. Class, kind, species, caste, sort, குலம். 3. Association (with persons), union, fellowship, சம்பந்தம். 4. A company, collective body, a society, association, கூட்டம். 5. Flock, herd, shoal, swarm, திரள். 6. Attendants of kings, royal household, அரசர்க் குறுதிச்சுற்றம். See உறுதிச்சுற்றம். இனக்கட்டு, s. Family ramifications, connections, உறவின்முறை. 2. Bond of union between relations, பந்துக்கட்டு. 3. Subordination, due respect, &c. among the several branches of a family, relative bonds, முறைமை. இனஞ்சனம்--இனத்தார்சனத்தார், s. Relations, kindred and connexions, சுற்றத்தார். இனமொழிவிடை, s. One of the five kinds of இறைபயப்பது--an indirect answer. இனமோனை, s. A rhyme where the letters which begin a line or foot are not the same as those of the next line or foot, but of the same class, இன வெழுத்தால்வருமோனை. If the letters are of the வல்லினம் class, the rhyme is called வல்லினமோனை; if of the மெல்லினம் class, the rhyme is மெல்லினமோனை; if of the இடையினம் class, the rhyme is இடையின மோனை. இனம்பிரிக்க, inf. To divide into classes. இனம்பிரிய, inf. To be separated from the company. இனவழி, s. Descent from the same line or ancestry. 2. Being related to the same breed of cattle. இனவெதுகை, s. A species of rhyme in which the second letters of each stanza are of the same class; it is of three kinds, வல்லினவெதுகை, மெல்லின வெதுகை and இடையினவெதுகை. இனவெழுத்து, s. Relative letters --as the hard letters are to their respective nasals, or vice versa; also letters formed from the same sources which in the consonants run in couplets through the alphabet, and the long vowels to the short, and vice versa, இன மாயுள்ளவெழுத்துக்கள். பாவினம், s. The three classes of poems which partake of the nature of each of the four out of five classes of poems called, தாழிசை, துறைவிருத்தம். 1. Those that have some of the properties of வெண்பா are வெண்டாழிசை or வெள்ளொத் தாழிசை, வெண்டுறை and வெளிவிருத்தம். 2. Those of ஆசிரியம் are ஆசிரியத்தாழிசை, ஆசிரி யத்துறை and ஆசிரியவிருத்தம். 3. Those of கலிப்பா are கலித்தாழிசை, கலித்துறை and கலி விருத்தம். 4. Those of வஞ்சிப்பா are வஞ் சித்தாழிசை, வஞ்சித்துறை and வஞ்சிவிருத்தம். மூவினம், s. The three classes of consonants--as வல்லினம், the six hard sounding consonants--as க், ச், ட், த், ப், ற். 2. மெல்லினம், the six soft sounding consonants--as ங், ஞ், ண், ந், ம், ன். and 3. இடையினம், the six middle sounding conconsonants--as ய், ர், ல், வ், ழ், ள். 43)

iyl (p. 48) s. Nature, natural property or quality, குணம். 2. Good conduct, conduct appropriate to a person's caste, rank, office, &c., ஒழுக்கம். 3. Order, course, rule, method, ஒழுங்கு. 4. Aspect, appearance, shape, likeness, சாயல். 5. Melody, musical harmony, இசை. 6. A chapter, section treating of a series of subjects or things in order, ஓத்து. 7. Natural and plain Tamil. (See இயற்றமிழ்.) 8. Destiny, appointment, assignation, decree, allotment, விதி. 9. Grammar, இலக்கணம். (p.) கோவியலோம்புறுகொள்கையன். One disposed to maintain a course of conduct proper for a king. இயலுவமம், s. [in rhetoric.] A comparison of the properties of different things, பண்புவமை. இயற்சீர், s. The ஆசிரியவுரிச்சீர், verse--a metrical foot of four அசை. See சீர். இயற்சீர்வெண்டளை, s. Combination of two simple or ஆசிரியம் feet, or connection of an ஆசிரியம் foot, ending with a compound அசை, with another beginning with a simple one, or vice versa, மாமுன்னிரையும்விளமுன்னேருமொன்றிவருவது. இயற்சொல், s. A word in common use--in distinction from திரிசொல்-exclusively poetic usage--words understood both by the learned and unlearned. இயற்பெயர், s. Proper or arbitrary names, titles, terms of office, &c., இயல் பாயிடப்பட்டபெயர்; also names of things indicating a whole--as distinguished from parts. 2. Simple or original names --as distinguished from ஆகுபெயர் or derived names, செம்பொருளையுணர்த்தும்பெயர். இயற்றமிழ், s. Natural Tamil, whether common or poetic--as distinguished from இசைத்தமிழ், or Tamil adapted to music, and நாடகத்தமிழ் or dramatic Tamil, in both of which various changes occur in combination, construction, &c., முத்தமிழினொன்று. இயற்றளை, s. Connection of ஆசிரி யம் verse--as ஆசிரியத்தளை. See தளை. இயனூல், s. A system of grammatical rules. இயன்மொழிவாழ்த்து, s. A poem instructing children by the good disposition and behavior of their forefathers, ஓர்பிரபந்தம். 8)

iyai (p. 48) s. Junction, connection, union, இசைப்பு. (சது.) (p.) 28)

irākam (p. 50) s. Love, desire, affection, passion--as a power of the soul in operation while in connection with matter, ஆசை. 2. Connubial love, sexual desire, மோகம். 3. Color, tint, dye, நிறம். 4. Redness, சிவப்பு. (p.) 5. A tune or musical mode, இன்னிசை. Wils. p. 699. RAGA. Of this mode, four classes are given, இராகத்தகுதி, ச. viz.: I. இடம், tunes appropriate to different districts of country--as maritime, agricultural and mountainous, அவ்வத்திணை க்குரியவிராகம். Of these there are five, viz.: 1. குறிஞ்சி. 2. பஞ்சுரம். 3. சாதாரி. 4. மருதம். 5. செவ்வழி. II. செய்யுள், tunes applicable to different kinds of poetry--as to வெண் பா, சங்கராபரணம்; to அகவல், தோடி; to கலிப்பா, பந்துவராளி; to கலித்துறை, பைரவி. III. குணம், tunes suited to peculiar occasions--as நாட்டை, martial music; காம்போதி, சாவேரி, and தன்னியாசி, dancing tunes, or tunes for festive occasions; ஆகரி, கண்டாரவம், நீலாம்புரி, பியாகடம் and புன்னாகவராளி, for condolence. IV. காலம், tunes adapted to seasons--as to the spring, அசாவேரி, &c.; the morning, இந்தோளம், இராமகலி, &c.; noon, சாரங்கம், தே சாட்சரி, &c.; evening, கன்னடம், கலியாணி; night, ஆகரி. Others are applicable to all times. There are thirty-two tunes mentioned; viz.: 1. பைரவி. 2. தேவக்கிரியை. 3. மேகவிரஞ்சி. 4. குறிஞ்சி. 5. பூபாளம். 6. வேளா வளி. 7. மலகரி. 8. பௌளி. 9. சீராகம். 1. இந்தோளம். 11. பல்லதி. 12. சாவேரி. 13. பட மஞ்சரி. 14. தேசி. 15. இலலிதை. 16. தோடி. 17. வசந்தம். 18. இராமக்கிரியை. 19. வராளி. 2. கைசிகம். 21. மாளவி. 22. நாராயணி. 23. குண்டக்கிரியை. 24. கூர்ச்சரி. 25. பங்காளம். 26. தன்னியாசி. 27. காம்போதி. 28. கௌளி. 29. நாட்டை 3. தேசாட்சரி. 31. காந்தாரி. 32. சா ரங்கம். Of these, 1, 5, 9, 13, 17, 21, 25, 29, are male tunes, and the three following each of them respectively are their wives. Of these, 1-5 are appropriated to Brahmans; 9-13 to kings; 17-21 to merchants; 25-29 to tradesmen and laborers. The deity of the 1st is ஈசன்; of the 2d திருமால்; of the 3d சரச்சுவதி; of the 4th இலக்குமி; of the 5th சூரியன்; of the 6th நாரதன்; of the 7th விநாயகன்; and of the 8th தும்புரு வன்--the wives being joined with each. இராகங்கலக்க--இராகங்கலைய, inf. To run into another tune. இராகத்தின்படிபாட, inf. To sing agreeably to the tune. இராகந்தப்ப, inf. To fall out of tune. இராகபரிட்சைக்காரன், s. One skilled in music. இராகப்பயிற்சி, s. The practice of vocal or instrumental music, the knowledge of melody or music in general, இசைபயில்கை. இராகமெடுக்க, inf. To pitch a tune, இராகமாலாபிக்க. இராகம்பாட, inf. To sing. இராகவிராகம், s. Secular passions and pursuits, and the contrary, விருப்பு வெறுப்பு. 2) *

iṟngku (p. 57) கிறேன், இறங்கினேன், வேன், இறங்க, v. n. To descend, pass down a declivity or ladder, sink lower; to get down a tree, a precipice, &c.; to step down, alight from a horse, &c.; to crawl down, சரிய. 2. To descend voluntarily--as a bird, தாழலிறங்க. 3. To descend by degrees through air, water, or any other resisting medium--as leaves or other light substances; to fall or sink gradually or slowly; to fall--as rain; to flow down--as a torrent; to fall--as grain from the ear, மழைமுதலிய வையிறங்க. 4. To disembark, get out of a boat, or from one boat into another of smaller size, கப்பலினின்றிறங்க. 5. To be taken down, unladed, unladen, disburdened, சாமானிறங்க. 6. To fall or sink into the appropriate place--as a post into its hole, to be driven home--as a nail, உள்ளிறங்க. 7. To sink--as a denser body, to settle to the bottom--as earth in water, water in oil, &c., அமிழ. 8. To arrive at a place other than one's home, to pitch, alight, encamp --as an army. to halt, பாளயமிறங்க. 9. To get into the right road, நேர்வழியிலிறங்க. 1. To be brought down or reduced, தாழ்வடைய. 11. To abate--as fever commencing with the head and descending to the extremities, சுரமிறங்க. 12. To become reduced, or to descend--as bile in the system (which rising to the brain is supposed to cause mental derangement); hence to be cured of mental aberration, பித்தமிறங்க. 13. To subside--as animal poison in the system (which is supposed to descend from the head to the extremities), விடமிறங்க. கபாலநீர்கண்ணிலேயிறங்குகிறது. The humors of the head have descended into the eyes, causing cataract, depriving the person of sight, &c. ஒருதுறையிலிறங்கிவிட்டான். He has found a resting place; his mind is settled. இறங்காத்துறை, s. A place not convenient or proper for landing, or lodging. 2. (fig.) An improper marriage, connection, &c. இறங்குதுறை, s. A place of debarkation. 2. (fig.) Means, ways for effecting a thing, வழிவகை. இறங்குபொழுது, s. The time of sunset, சாய்பொழுது. இறங்குபொழுதிலேமருந்துகுடி. Take medicine when the sun declines; implying that the disease will thereby decline. இறங்குமிராசி, s. The six signs through which the sun passes in its southern course, சூரியனிறங்குமாறிராசிகள். இறக்கம், v. noun. Descending-as of food into the stomach; descent of a bird, a stream; debarkation from a boat, going down a ladder, &c., இறங்கு கை. 2. A descent, declivity, slope, declination, சரிவு. 3. A ford, இறங்குதுறை. 4. The drying up of the pustules in the small pox, measles and other similar diseases--so applied because it is supposed to begin at the head and to descend, அம்மைமுதலியவிறக்கம். 5. Paths and tracks of beasts in a jungle, மிருகங்கள் செல்வழி. நோயாளிக்குச்சோற்றிறக்கமில்லை. The patient is unable to swallow his food. இறக்கத்திலிருக்க, inf. To be in a low place, to be below. அவன்காரியம்இறக்கத்திலிருக்கிறது. His business is on the decline. இறங்கல், v. noun. The swelling of the glandula by an excess of wind, &c., அண்டமிறங்கல். 2. The subsiding of swelling, &c. from the head to the extremities, விக்கமிறங்கல். இறவு, v. noun. Lapse, passage, a place of descent, செல்கை. 5)

iṟṟu (p. 57) . The third person neut. sing. of a symbolic verb formed from the demonstrative இ, often used appellatively; 1. to express similitude--as நின்மனக்கிடக் கையிற்றேல், if such be the nature of thy views. 2. as a connective particle, சாரியை --as in பதிற்றுப்பத்து, ten times ten. 41)

ilingkam (p. 54) s. A sign, mark, token, symbol, அடையாளம். 2. The penis. ஆண்குறி. 3. The phallus or linga--a representation of the membra viri et mulieris used in temples as an object of worship, and regarded as deity under this emblem. It is also made of gold or silver and worn in a casket on the arm, the breast, or some other part of the body, as an amulet and as an object of veneration and worship. In both these cases it represents both sexes in conjunction, being emblematical of Siva and Sacti, or the male and female energies of the deity, சிவலிங்கம். In the Agama philosophy three lingas are mentioned; viz.: 1. Streelinga (ஸ்திரீலிங்கம்) the same as விந்து--the female linga common to male and female--including in both sexes the organs for secreting and containing the seminal fluid. 2. Purshalinga (புருட லிங்கம்) same as நாதம் (Natha) male linga, also common to both sexes, including in both sexes the genital organs for transmitting and combining the two productions essential to generation. 3. Napunchakalinga, (நபுஞ்சகம்) same as அலி, Ali or Alilinga, the neuter or rather hermaphrodite linga, being the physiological foundation of the other two, both as to their organization and functions. The image linga often bears this name; these three are distinguished by the terms அவன், அவள், அது. They are physiological and are found in such works as தத்துவக்கட்டளை, &c. There is another class of lingas called பஞ்சலிங் கம், the five lingas, popularly represented as deity under the emblems of the five elements, and worshipped in as many celebrated temples, viz.: பிருதிவிலிங்கம், earth-linga, worshipped at Canjeevara-அப்புலிங்கம், water-linga, worshipped at Tiruvanaicka--தேயுலிங்கம், fire linga, worshipped at Tiruvannamalay--வாயுலிங்கம், air-linga, worshipped at Tirukalatti-ஆகாயலிங்கம், ether-linga, worshipped at Sethumbaram. These are properly of a metaphysical or mystical character and belong to the arcana of Hinduism. The above designations are for popular use and are given from their physiological connection with the five bodies or casements of the soul, whose natural bases are the elements. earth, water, fire, air and ether, respectively. Among the initiated, the following are the terms employed, viz.: 1. ஸ்திரீலிங் கம், Streelinga--this is properly the organ entire--male and female with its functions; it is a figure (உரூபம்) the only one of the five to which form is ascribed. There is but one image, the representation of this. The சரிதை course of worship, i. e. the popular puranic course belongs to this. 2. புல்லிங்கம், this is defined to be உணர்வு; the course here is that of instruction and perception as to the action of the instrument, &c. To this belongs the கிரியை course of worship, the second great stage. 3. நபுஞ் சகலிங்கம், this is the stage of darkness, of neutrality, called the stage of darkness and doubt, and, as a course of worship, is included in the succeeding one. 4. பரமலிங் கம், this comes under the dominion of மயேச் சுரன், the concealer, and is called மறைப்பு; the course here is that of யோகம், the third great stage. 5. மகாலிங்கம், this is தெளிவு, the course of ஞானம், the last stage which exempts from births, and secures absorption in the supreme essence. Wils. p. 72. LINGA. இலிங்ககோளம், s. Glans penis. (Anat.) இலிங்கங்கட்டி--இலிங்கதாரி, s. One who wears the linga. இலிங்கசங்கமம், s. Symbols of the sexes united--probably a personification of the active energy of the deity and of matter, represented in metal. &c., or formed in the mind as objects of contemplation and worship. இலிங்கசூலை, s. A kind of venereal disease. இலிங்கபுடோல், s. The ஐவிரலி, creeper, Bryonia, L. இலிங்கபுராணம், s. One of the eighteen Puranas, புராணம்பதினெட்டிலொ ன்று. இலிங்கப்புற்று, s. A kind of venereal disease. இலிங்கரோகம், s. The venereal disease, ஆண்குறியில்வருமோர்புண். இலிங்கர்--இலிங்கிகள், s. Ascetics, Rishis who wear the Linga, சைவ தவப்பாலோர். இலிங்கி, s. An ascetic. 2. A worshipper of Siva, under the phallic emblem. 3. A hypocrite, a pretended devotee. ஸ்படிகலிங்கம், s. A linga made of quartz. பாணலிங்கம், s. A stone in the form of a linga--found in the river Nurbudda. பிரசாதலிங்கம், s. What is dedicated to Siva. பார்த்திபலிங்கம், s. Any thing assumed as an emblem of linga, and worshipped. சுயம்புலிங்கம், s. A linga supposed to be self-existent. சங்கமலிங்கம், s. A man of the Changama sect. குருலிங்கம், s. A spiritual father, a confessor. 17)