ālavālam (p. 42) s. A trench for water, round the foot of a tree, மரத்தடியிற்பாத்தி. Wils. p. 121. ALAVALA. 2. A corn-field, வயல். 3. Garden beds, or plats made with ridges round them, so as to contain water, சிறுபாத்தி. (p.) 11)

il (p. 55) s. A place, இடம். 2. A house, home, வீடு. 3. (fig.) Domestic life. (See இல்லறம் and இல்வாழ்க்கை.) 4. Constellation or zodiacal sign, இராசி. 5. A wife, மனைவி. 6. A lady, தலைவி. (p.) 7. A form of the seventh case, or local ablative, ஏழ னுருபு--as வீட்டிலிருந்தான், he was at home. இல்லடை, s. Any thing lodged in a house for security, அடைக்கலப்பொ ருள். 2. (p.) A deposit, பண்டகசாலை. இல்லடைகொடுத்தல், v. noun. Entrusting a thing to the custody of another. இல்லடைக்கலம், s. The act of depositing, taking refuge in a house, வீட்டிலடைக்கலமாகவைக்கை. 2. A refugee, அடைக்கலமடைந்தவன். 3. [prov.] A deposit, பண்டகசாலை. இல்லவன்--இல்லான்--இல்லோ ன், s. (fem. இல்லவள்--இல்லாள்.) A husband, கணவன். 2. The head of a house, தலைவன். (p.) இல்லறம், s. Domestic life, domesticity. 2. Duties of the householder. 3. Conjugal virtues and deeds of hospitality performed by the householder. 4. The state and rules of domestic order --as distinguished from the other three conditions of man, viz.: 1. The bachelor or student. 2. The anchorite. 3. The mendicant. See ஆச்சிரமம், அறம், and துற வறம். இல்லாச்சிரமம், s. The second of the four orders. See ஆச்சிரமம். இல்லாண்முல்லை, s. [in love poetry.] The lament of a warrior's mistress on account of his absence in the camp, புறப் பொருட்டறையுளொன்று. (p.) இல்லிடம், s. Dwelling, abode, வீடு. 2. Breadth, அகலம். இல்லுனர், s. Friends, மேவினர். (p.) இல்லொழுக்கம், s. The practice of the household duties, or the duties of the householder. 2. The state of the second order or householder. See ஆச் சிரமம். இல்வாழ்க்கை, s. Domestic life, household enjoyment, மனைவாழ்க்கை. 2. The practice of the duties of the householder, or second order. See ஆச்சிரமம். இல்வாழ்பேய், s. A wife who neglects domestic duties, துஷ்டமனைவி. இல்வாழ்வான், s. A man who practises the duties of the second order --the householder. See ஆச்சிரமம். இல்வாழ்வு, s. Household life, domestic felicity, மனைவாழ்க்கை. 2. The practice of the household duties. See ஆச்சிரமம். இற்செறித்தல்--இற்செறிப்பு--இற் செறிவுறுத்தல், v. noun. [in love poetry.] Confining a young woman at home, not suffering her to frequent the corn-field as before, அகப்பொருட்டுறையிலொன்று. (p.) இற்பிறப்பு, s. Descent from a good family, noble extraction, illustrious birth, குடிப்பிறப்பு. (p.) இற்புலி, s. A cat, பூனை. (p.) இல்லல், v. noun. The act of frequenting a house or place. 22)

oṟṟai (p. 84) s. One of a pair, ஒன்று. 2. Odd numbers--as 1, 3, 5, &c., odd, ஒற் றையெண். 3. Singleness, தனிமை. 4. Soleness, uniqueness, absoluteness, தன்னந்தனி. 5. A leaf in a book, தனியேடு. 6. A row of small patches of ground in a corn-field, adjoining one side of a cross channel. ஒற்றையோஇரட்டையோ. Is it even or odd? ஒற்றிக்க, inf. v. n. To be odd as numbers--as 1, 3, 5, ஒற்றைப்பட. 2. To be unwavering, be settled in mind or purpose, to be decided, ஒன்றுபட. ஒற்றித்தமனம், s. A single mind, sincerity. 2. Freedom from doubt, decision of mind. ஒற்றித்தவெண், s. Odd numbers, ஒற்றைப்பட்டவெண். ஒற்றைக்கண்ணன், s. Venus, சுக் கிரன். 2. kuvera, குபேரன். (p.) ஒற்றைக்குடை, s. An unique umbrella--an emblem of independent sovereignty. ஒற்றைக்குடையினாளுதல், v. noun. Exercising absolute sovereignty. ஒற்றைக்கொம்பன், s. Ganesa, the single-tusked--as an elephant, the other tusk having been broken off, வினாயகன். ஒற்றைச்சார், s. [prov.] A house without an area in the centre. ஒற்றைத்தாலி, s. A single wedding ornament without the accompaniments which are sometimes added on a future day. See சங்குந்தாலியும். ஒற்றைத்தாழ்ப்பூட்டு, s. A lock with a single bolt or a single lock. ஒற்றைத்துலா, s. A well-lever formed of one solid timber, ஒற்றையேற்றம். See மூட்டுத்துலா or நெம்புத்துலா. ஒற்றைநூல், s. A three-twined sacred thread--as worn by a bachelor. ஒற்றைநூற்புடவை, s. Single threaded cloth, தனியிழை. ஒற்றைப்படவெண்ணுதல், v. noun. Counting by odd numbers. 2. Counting things one by one. ஒற்றைப்பட்டு, s. One of several strings of a necklace, folds, strands. ஒற்றைப்பட்டுமணி, s. A single necklace. ஒற்றைப்பார்ப்பான், s. A single brahman, whose sight is deemed inauspicious whether as the first object in the morning, or at any time on leaving home for some special purpose. ஒற்றைப்புரிக்கயிறு, s. A rope formed of a single strand, ஒருபுரிக்கயிறு. ஒற்றையாழித்தேர், s. The chariot of the sun being single-wheeled, சூரியனு டையதேர். ஒற்றையாழித்தேரோன், s. The sun --he whose chariot has but one wheel, சூரியன். (p.) ஒற்றையாள், s. A single person-as a traveller, an inhabitant or as one having no relations, ஒருஆள். ஒற்றையிதழ்ப்பூ, s. A monopetalous flower, ஓரிதழ்ப்பூ. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல், v. noun. Playing at odd and even. ஒற்றையோலைப்பாய், s. Mats braided with single olas. ஒற்றையோலைப்பெட்டி, s. Baskets made of single olas. ஒற்றைவாய்க்கணக்கு, s. A calculation made by a single operation, whether once adding, subtracting, multiplying or dividing. கடுக்கனொற்றை, s. One of a pair of ear-rings. 30)

kẕṉi (p. 98) s. A field, a corn-field, வயல். 2. (p.) Agricultural districts, மருதநிலம். 3. Mud, சேறு. 4. Curtains, திரைச்சீலை. (திவா.) கழனிப்பயிர், s. Paddy. கழனியடுத்தவர், s. Agriculturists, உழவர். 66)

ceyyuḷ (p. 204) s. Poetry, verse, poesy, the classics, செய்யுணடை. 2. A poem, stanza, கவி. 3. A corn-field, விளைநிலம். (p.) செய்யுட்கருத்து, s. Poetical meaning. 2. The meaning of a verse, or passage in poetry. 3. The meaning of the poet. செய்யுட்கலப்பு, v. noun. Anthology, கலம்பகம். செய்யுட்சொல், s. Words used only in poetry, classical terms. செய்யுட்டாரணை, s. One of the nine தாரணை. See நவதாரணை. செய்யுட்பிரபந்தம், s. Poetry. செய்யுட்பொருத்தம், s. The things to be regarded in the choice of the first word of a poem, addressed to a hero or heroine: 1. மங்கலம், an auspicious word. 2. சொல், a word natural, elegant, unequivocal, and that will scan well. 3. எழுத்து, a word composed of an odd number of letters. 4. தானம், formed of letters taken from any of the first three of the five classes of தானம் (which denote the five stages of life), counting from the first letter of the name of the hero. 5. பால் formed of masculine or feminine letters according to the sex of the person. 6. உண்டி, composed of benign letters. 7. வருணம், of letters appropriate to the caste. 8. நாள், of letters belonging to an asterism, which has no malign aspect on that of his birth. 9. கதி, of letters of the first two families or species. 1. கணம், a word appropriate to some of the first four of the eight கணம், as it regards the feet, &c. செய்யுட்போக்கு, v. noun. Poetic style, idiom, phraseology, classical usage, poetic language. செய்யுணடை, s. Poetic usage, or style. 2. The metre of a verse in respect to its feet, or movement in reading or singing. செய்யுளாக்க--செய்யுள்செய்ய, inf. To put prose into verse, make poetry. செய்யுள்வழக்கு, s. Poetic usage, style, or phrascology, classical usage; oppos. to உலகவழக்கு, or பரவைவழக்கு, common usage. செய்யுள்்்விகாரம், s. Poetical changes. which are nine--as 1. வலித்தல். 2. மெலித் தல். 3. நீட்டல். 4. குறுக்கல். 5. விரித்தல். 6. தொகுத்தல். 7. முதற்குறை. 8. இடைக்குறை. 9. கடைக்குறை, which see in their places. செய்யுளியல், s. The second part of Prosody treating of the different kinds of metre, யாப்பிலோர்பிரிவு. செய்யுளுறுப்பு, s. The constituent parts of poetry, as given in காரிகை. See உறுப்பு. 59)

tricu (p. 225) s. (sometimes தருசு.) Fallow ground, land not cultivated, சாகுபடியில்லா தநிலம். 2. The corn-fields, or boundary of a village, எல்லைத்தரிசு. (c.) 3. [prov.] Pebbles, or pieces of metal put into sounding rings, பால். தரிசுகிடக்க, inf. To lie uncultivated. 34)

teṉ (p. 257) adj. South, southern, தெற்குத் திசை. தென்கடல், s. The southern sea, தெற் குச்சமுத்திரம். தென்கயிலாயம், s. The southern Kaylasa, the feigned favorite abode of Siva. தென்கரை, s. A name for the town of Periacolom, as தென்கரைதாலுகா, (Govt. usage.) தென்கலை, s. Southern literature; i. e. Tamil, தமிழ். 2. As தென்கலையார். தென்கலைத்திருமண், s. A sacred earth used by தென்கலையார், in marking their foreheads,--Note. They extend the middle mark below the other two to the bridge of the nose. தென்கலையார், s. A sect of Vishnuvas who maintain diferent tenets from the வடகலையார். தென்கால்--தென்காற்று, s. The gentle south wind. தென்கிழக்கு--தென்கீழ், s. South-east. தென்கீழ்த்திசை, s. The south-east region. தென்கீழ்த்திசைப்பாலன்--தென்கீழ்த்தி சையிறை, s. The regent of the southeast, அக்கினிதேவன். தென்குமரி, s. A sacred river that disembogues itself near Cape Comorin. ஓர்நதி. 2. Cape Comorin named after the river. தென்கோடு, s. The southern horn of the crescent moon, the word for moon being understood. See வடகோடு. தென்சார்--தென்பக்கம், s. Southern side, parts or region, &c., தென்பரதம், s. One of the four கண் டம், as தென்பாரதம். தென்பாண்டி, s. The district south of Madura. See தமிழ். தென்பாரதம், s. The southern division of India. See பாரதம். தென்பாரிசம்--தென்பால், s. The southern side or region. தென்பாரிசத்தார், s. Inhabitants of the southern regions. தென்புலம், s. The region or world of the deceased, பிதிர்கள்வாழுமிடம். 2. A corn-field lying to the south. தென்புலத்தார், s. The manes or souls of the deceased, supposed to be in the south. தென்புறம், s. As தென்பக்கம். தென்பூமி, s. Southern parts of India, any part south of Mount Meru, மேரு வின்றென்பால். 2. The southern parts of the earth. தென்மதுரை, s. South Madura, as distinguished from வடமதுரை, north Madura, ஆலவாய். தென்மலை, s. The southern mountain Pothiya, supposed to be the residence of Agastia, பொதியம். 2. As சோலைமலை. தென்மலையாளம், s. South Travancore. தென்முகம், s. Facing the south, southern direction. தென்முனை, s. South pole. தென்மேல்--தென்மேற்கு, s. South-west. தென்மேற்றிசை, s. The south-west region. தென்மேற்றிசைப்பாலன், s. The regent of the south-west, நிருதி. தென்விதேகம், s. One of the nine divisions of the known continent. See கண் டம். தென்றமிழ், s. The Tamil language, as peculiar to the south, செந்தமிழ். தென்றல், s. The south wind, as தென் கால். (c.) 2. The wind of the farmer dewy season, முன்பனிபருவத்தின்காற்று. தென்றல்வீசுகிறது--தென்றலடிக்கிறது. The south-wind blows. தென்றல்திரும்புகிறது. The wind shifts to the south. தென்றல்முற்றிப்பெருங்காற்றாயிற்று. The gentle south wind has risen to a hurricane, i. e. a little affair has become a serious quarrel. தென்றற்றேரோன், s. Kama, whose chariot is the south wind, regarded, as favorable to love, காமன். தென்றி, s. South, தெற்கு. 2. The south-wind, தென்றல். (p.) தென்றிசை, s. South region. தென்றிசைக்கோன்-தென்றிசைப்பாலன், s. Yama, king of the southern region and god of death, இயமன். தென்றேசம், s. The southern region. தென்னன், s. A titular name of the Pandyan dynasty of Madura. தென்னிரேபதம், s. One of the nine division of the known continent. See கண்டம். தென்னிலங்கை, s. Lanka, Ceylon as situated to the south of India, இரா வணன்பட்டணம். (p.)

nāṭu (p. 273) s. [Gen. நாட்டின்.] Country, kingdom, state, realm, இராச்சியம். 2. Rural or agricultural country, as distinguished from city, மருதநிலம். 3. Populated country or district, as distinguished from forest tracts, தேசம். (c.) 4. (சது.) Place, room, space, area, பரப்பு. 5. Locality, situation, இடம். 6. Earth, land, as distinguished from sea, பூமி. 7. The world, உலகம். 8. Side, region, quarter, பக்கம். --Note. The five principal countries of SouthernIndia, are: 1. தொண்டவளநாடு, Tonda; 2. சோழவளநாடு. Chola; 3. பாண்டிவளநாடு; Pandia; 4. கொங்குவளநாடு. Kongu; 5. மலைநாடு, Malyalam. Of districts are தொட்டியநாடு, Dottiya; நாஞ்சிநாடு, in Malyalam, and மறவ வாடு, the Marava province. நாடெங்கும்வாழக்கேடொன்றுமில்லை. When a country prospers, there is no insurrection. (Avv.) திருநாடு, s. A name of Vaikuntha the paradise of Vishnu. நாடுசார்நிலம், s. Ground adapted to the growth of rice. நாடுபடிதல், v. noun. Obeying, submitting as a country to its rulers, நாட் டார்வசப்படுதல். நாடுபடுதிரவியம், s. Country productions. See திரவியம். நாடோடி, appel. n. A vagrant, a vagabond, a stroller, நிலையற்றவன்; also நாடோடி யாய்த்திரிகிறவன். 2. [in comb.] Common to the country. நாடோடியாய்வழங்குகிறது. It is common. நாடோடிச்சொல்--நாடோடிப்பேச்சு, s. Words common in the country, provincial dialect, வழக்கச்சொல். நாடோடிப்பாஷை, s. The vernacular tongue, நாகரீகமற்றபாஷை. நாட்டமைதி, s. The settled state of a country, தேசத்தினமைவு. 2. Things promoting the prosperity of a state, in six particulars: 1. செல்வம், wealth; 2. விளை நிலம், corn-fields; 3. செங்கோல், a good government; 4. நோயின்மை, freedom from epidemics; 5. வளம், fruitfulness; 6. குறும் பின்மை, exemption from crime. (சது.) நாட்டவத்தனம், s. [prov.] Clownishness, rusticity, நாட்டுப்பாங்கு. நாட்டவன்--நாட்டான், s. A countryman, a clown. நாட்டாண்மை, s. [vul. நாட்டாமை.] Chieftaincy of a country, ஊராளுந்தன்மை. நாட்டாண்மைக்காரன், s. Chief of a country or village; a Natamagar. நாட்டாண்மைக்காரி, s. Wife of a Natamagar. 2. A proud forward woman. நாட்டாண்மைப்பண்ண, inf. To manage the office of a Natamagar. நாட்டார், s. [sing. நாட்டான்.] People of a country, தேய்த்தார். 2. Countrymen, rustics, நாட்டுப்புறத்தார். 3. Chief persons among the Vellala caste. நாட்டாள், s. [com. காட்டாள்.] A laborer, வேலைசெய்வோன். நாட்டாளுக்கொருநீட்டாளோ. Must a day laborer have a servent? நாட்டுக்கணக்கன், s. A village accountant. நாட்டுக்குற்றம், s. Things injurious to a country, pests, scourges, ஊருக்குள்ள தீங்கு.--One class is seven-fold: 1. தொட்டி யர், strolling jugglers, wizards, witches; 2. திருடர், thieves, robbers; 3. யானை, wild elephants; 4. பன்றி, wild hogs; 5. விட் டில், insects; 6. கிள்ளை, parrots; 7. பெரு மழை, excessive rain.--Another class is eight, fold: 1. விட்டில், locusts and insects; 2. தன்னரசு, anarchy; 3. வேற்ற ரசு, invasion by a foreign power; 4. யானை, elephants; 5. மிகுமழை, excessive rain; 6. மிகுகாற்று, high winds, tempests. 7. கிள்ளை, parrots; 8. நட்டம், dissipation or dancing. (சது.) நாட்டுச்சந்தம்--நாட்டுப்பாங்கு, s. Slovenly or rustic habits of dress, behavior or talk. நாட்டுச்சார்பு, s. Agricultural tracts, மருதநிலம். நாட்டுச்சிறப்பு, s. The excellencies, natural or artificial of a country, ஊர் வளம். நாட்டுப்புறம், s. Country parts. நாட்டுப்புறத்தார், s. [pl.] Rustics, unpolished persons. நாட்டுப்பெண், s. A daughter-in-law, மருமகள். (Tanjore usage.) நாட்டுப்போங்கு--நாட்டுவழக்கம், s. The style, fashion, and manners of a country, ஊர்க்கடுத்தவிதம். 2. Rusticity, coarseness, அவிவேகவாடிக்கை. நாட்டுமட்டம், s. A country pony not from Pegu. நாட்டுவர்த்தமானம், s. The news of the Mofussil. நாட்டுவளப்பம்--நாட்டுவளம், s. Fertility of country, நாட்டின்சீர். 2. Good order of a country, as to its inhabitants, the animals, &c. நாட்டுவெள்ளரி, s. The wild Cucumber, of native or spontaneous growth. 66)

puṟm (p. 328) s. Side, part, face, surface, பக் கம். 2. Outside, exterior--oppos. to அகம். 3. Backside, behind, back ground, rear, பின்புறம். 4. Back of the person, முதுகு. 5. Place, இடம். 6. Side, party, interest, பட்சம். 7. Region, point of compass, quarter, tract or part of a country; district, &c., திசை. 8. That which is foreign, extraneous, அந்நியம். 9. Backbiting, aspersion, calumny, புறங்கூற்று. 1. A surrounding wall or fortification, சுற்றுமதில். 11. A form of the seventh case, the ablative of place, ஏழனுருபு. 12. Valor, bravery, வீரம். அதைப்புறத்திலேவை. Put that separately. புறத்திலேசொல்லப்படாது. This is not to be spoken abroad. உள்ளும்புறமும்ஒத்தவன். A sincere and upright man. (lit.) alike within and without. புறக்கடல், s. [in puran. geogra.] The extreme circumambient sea. புறக்கட்டு, s. Exterior apartments of an edifice. புறக்கட்டுக்கட்ட, inf. To tie one's hands behind his back. (R.) புறக்கண், s. Exterior of the eye-lids. புறக்கதவு, s. The back door, பின்கதவு. புறக்கந்து, s. [prov.] The ends of an axle of a cart. See கந்து. புறக்காதுபடல், v. noun. [prov.] Being turned forward as the lobe of the ear by bad treatment after perforation. புறக்காவல், s. Exterior guard. 2. External or physical protection, as distinguished from self-government. புறக்காழ்--புறங்காழ், s. Hard timber in the outer part of a tree while the middle is soft, as the palmyra, வெளிவ யிரம். See காழ். புறக்கூரை, s. Back part of the roof, பின்கூரை. புறக்கை, s. Outwardness, turning outside, வெளிப்புறம். 2. The right side in turning, &c., வலப்புறம். 3. As புறங்கை. புறக்கோடி, s. Back yard, புறக்கடை. புறக்கோட்டை, s. An outer work of a castle, barbacan. புறங்கடை, s. Out-side, outer gate, outer court, வெளிவாசல். (p.) புறங்காடு, s. A place of cremation, சுடு காடு. (சது.) புறங்காட்ட, inf. To turn the back, in contempt, or through incivility, வெறுப் புக்காட்ட. 2. To turn the back when routed or defeated. புறங்காண, inf. To defeat, put to flight, முறியஅடிக்க. (p.) புறங்கால், s. Upper part of the foot. See கால். புறங்கான், s. Forest tract of country, முல்லைநிலம். (p.) புறங்கூற, inf. [v. noun புறங்கூற்று.] To expose secrets, இராசியம்வெளிப்படுத்த. 2. To back-bite, asperse, slander. புறங்கை, s. Back of the hand or arm. See கை. பறங்கொடுக்க, inf. To turn the back, as புறங்காட்ட, 2. புறச்சமயம், s. The six systems of religion regarded as heterodox by the Saiva sect. See சமயம். புறச்சாட்சி, s. External evidence, &c., See சாட்சி. புறச்சுட்டு, s. [in gram.] The demonstrative prefixes அ, இ, and உ, when not a part of the word.--oppos. to அகச்சுட்டு. புறச்சுவர்தீற்ற, inf. To plaster the outside wall. 2. [fig.] To aid strangers. See உட்சுவர். புறச்சுற்று, s. Parts about a country. as சுற்றுப்புறம். புறச்சேரி--புறஞ்சேரி, s. An outside village. புறத்தவன், s. A name of Aiyanar, ஐய னார். (சது.) புறத்தான், s. A foreigner, a stranger, one from without, அந்நியன். புறத்தி, s. That which is out-side, external, foreign, extrinsic, புறம்பு. (usage.) புறத்திக்கிடம்பண்ண, inf. To expose a friend to reproach. புறத்திணை, s. [as புறப்பொருள்.] Public or state affairs, reference to foreign powers as distinguished from அகத்திணை, domestic or love affairs. It is divided into eight branches: 1. பகைநிரைகவர்தல். 2. பகைவர்கவர்ந்ததன்னிரைமீட்டல். 3. பகைமேற் செல்லல். 4. வரும்பகைமுன்னெதிரூன்றல். 5. தன்னரண்காத்தல். 6. பொருதல். 7. போர்வெ ல்லல், which see. For the respective garlands worn by the soldiers in these different exercises, see வாகை. புறத்திணை, 3. Three kinds of rhetorical rules to be followed in explaining and proving a doctrine; 1. ஒழுக்கப் புறத்திணை, from the customs and manners of great men; 2. நூற்புறத்திணை, from the Vedas or law-books; 3. கரிப்புறத்திணை, or சாட்சிப்புறத்திணை, from the writings and testimonies of the learned. புறத்திண்ணை--புறந்திண்ணை, s. The outer திண்ணை. புறத்தியம், s. As புறத்தி. புறத்தியான்--புறத்திமனிதன், s. Another, a stranger. புறத்துறுப்பு--புறத்தங்கம், s. Externals--as horses, property, influence, &c. புறத்தே--புறத்தியிலே, adv. Outwardly, without, abroad. புறநானூறு, s. A poem. புறநிலை, s. An outer state or condition. 2. A poem invoking blessings on one's family, See பிரபந்தம். புறநிலையகத்திணை, s. One of the அகப் பாட்டுறுப்பு, Which see. புறநிலைவாழ்த்து, s. Blessing, with an invocation. 2. See பிரபந்தம். புறநீங்கல், v. noun. Being at liberty, தன்னிட்டமாய்ப்போதல். 2. Being separated from others, விலக்கப்படல். புறநீங்கலாக. [as adv.] Exclusively. புறநீர்மை, s. A song sung according to some metre. ஓர்பண். (சது.) புறந்தர, inf. To protect, maintain, cherish, ஓம்ப. 2. As புறங்காட்ட. (p.) புறந்தாள், s. Upper part of the foot, புறங்கால். புறப்பகை, s. Avowed hatred. புறப்பக்கம், s. [in log.] An inference regarding secular matters. See பக்கம். புறப்பத்தியம், s. Diet, or regimen, observed after a course of medicine, as மறுபத்தியம்--oppos. to அகப்பத்தியம். புறப்பற்று, s. External attachments, or connexions--oppos. to அகப்பற்று. புறப்பொருள், s. External or state affairs, especially such as relate to war, being a division of the subjects embraced in பொருள். See புறத்திணை. புறமடை, s. An out-side channel for water. 2. Outer oblations, as flesh and spirits, presented to ferocious deities out-side the temple. See உண்மடை. புறமட்டை, s. Out-side or back-side of a cocoa or palmyra branch. புறமயிர், s. The hairs of the body, not of the head. புறமறிவு, s. Regard for the welfare of others, benevolence, sympathy, பிறர்க்கு நன்மைநினைக்கை. புறம்பணை--புறவணி, s. A forest-tract of country, முல்லைநிலம். 2. A hilly or mountainous tract, as away from population, குறிஞ்சிநிலம். (சது.) புறம்பு, s. Exterior, out-side, abroad, புறம். 2. Exclusion, separation, நீக்கம். 3. That which is apart, detached, distinct, exclusive, separate, by itself, தனியானது. 4. What is outer, or other, மற்றை. (c.) புறம்பாக்க, inf. To exclude, excommunicate. புறம்பாய்--புறம்பே, adv. Outwardly. புறம்புக்குப்போக, inf. To go out to stool. புறம்புபண்ண, inf. To Set apart, தனி ப்புறவைக்க. 2. As புறம்பாக்க. புறம்புபுறம்பாய், adv. Distinctly, separately. புறம்போக்கு, s. Part of a corn-field not cultivated; also புறம்போக்குத்தரிசு. புறவடி, s. Upper part of the foot, as புறங்கால்; [ex அடி.] புறவடை, s. A field given to other people to till. புறவயிரம், s. Hard timber in the external part of a tree, வெளிவயிரம். புறவளையம், s. A medical application for sore eyes. &c., applied about the eye, கண்ணோவுமுதலியவற்றுக்குமருந்துபூசுகை. புறவாயில், s. An out-side door. புறவிசிவுச்சன்னி--புறவீச்சு--புறவீச் சுச்சன்னி, s. External convulsions, ஓர் சன்னி. புறவிதழ், s. External petals of flowers. புறவீதி, s. Outer court of a temple, &c. புறவுரை, s. Preface, as outside of the main work; [ex உரை.] புறவெட்டு, s. The outside slab in sawing timber. 2. Hewing the side of palmyra timber, மேல்வெட்டு. 3. Opposition contradiction, எதிர்ப்பேச்சு. (Jaff.) புறவெட்டானபேச்சு. Verbal opposition, contradiction. புறவெளி, s. That which is external-oppos. to உள்வெளி. ஒதுப்புறம், s. A solitary place. See ஒதுக்குப்புறம். For வலப்புறம், விலாப்புறம், முற் புறம், பிற்புறம், &c., look in their places. 23)

vrppu (p. 376) s. [pl. வரப்புகள்.] A ridge to retain water in corn-fields, வயல்வரம்பு. (c.) 2. A limit, border, எல்லை. வரப்புப்போட, inf. To make ridges. வரப்புள், s. A rice-field, வயல். (சது.) 107) *

vẕutlai (p. 379) s. Brinjal plant, commonly கத்தரிச்செடி. 2. An impaling stake, placed in corn-fields, as a warning to thieves, புனத்திடும்பொய்க்கழு. (சது.) 31)