ari (p. 23) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To sift, separate larger and smaller bodies with the hand, sieve, riddle, &c., கொ ழிக்க. 2. To separate rubbish from dried leaves with the hand, in order to gather the latter for fuel, சருகரிக்க. 3. To beat and wash away, as flowing water on sand, or waves on the shore, washing away the earth and leaving the pebbles, &c. behind, நீர்மணலையரிக்க. 4. To wash rice, separate dust and grit from rice, &c., by washing; or particles of gold, silver, &c., கழுவிப்பி ரிக்க. 5. To gnaw as white ants and other vermin, செல்முதலியவரிக்க. 6. To corrode, as rust, &c., cut away, as caustics, consumemar, as moths, கல்ல. 7. To tease, vex by importunity, as creditors, an urgent child, &c., மனதையலைக்க. 8. To take away one's property by little and little, சிறிதுசிறிதாக க்கவர. 9. [in arith.] To divide, பங்கிட. அரித்துப்பிடுங்குகிறான். He teases or vexes by incessant entreaties, (lit.) he stings or bites as lice. மணிகளையரித்தெடுத்தான். He separated and took the precious stones. அரிகறையான், s. A teasing person, (lit.) a gnawing white ant. அரிபிளவை, s. A cancerous formation, constantly eating into the flesh, ஓர்வகைப்பரு. அரிபுழு, s. Worms constantly grawing and causing itching irritation, &c. (c.) அரிபெட்டி, s. A sieve or cullender, சல்லடை. அரிமணல், s. Fine sand. அரிப்பு, v. noun. Sifting, separating. 2. Nibbling, gnawing, &c. 3. Itching. 4. Corrosion. 5. Smartness. (c.) அரிப்பன்--அரிப்பான்--அரிப்புக் காரன், s. A sifter, one who sifts sand in the street, or the dust of the goldsmith. அரிப்புக்கூடை, s. A riddle.

avi (p. 30) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become sodden, boiled, cooked by boiling or by steam, as rice or other substances in liquid, வேக. 2. To become extinguished as a light, the sight of the eye, &c., become extinct or suppressed (as the senses of an ascetic by austerities,) தணிய. 3. To perish, become ruined or destroyed, அழிய. 4. [impersonally.] To feel hot attended with perspiration, to swelter, புழுங்க. 5. To heat as moist straw, fruit, &c. heaped up, to ferment as vegetable matter, வெதும்ப. 6. To become salivated; heated, corroded, sore, &c., as the mouth or skin with lime or other caustics, or the flesh by a tight bandage, வாய்வேக. 7. To be in the state of raw sores, small blisters, eruptions, &c., as found in some cutaneous diseases, புண்ண விய. 8. To be hot, close, confined, as in a crowded room by the exclusion of air, &c., உஷ்ணமாக. 9. To be afflicted, வருந்த. (c.) அவிந்ததானியம், s. Spoiled, damaged grain. அவியாதநெருப்பு, s. Inextinguishable fire. அவியல், v. noun. Boiled food, அவி ந்தது. 2. A kind of curry without acid, ஓர்கறி. 3. Heat of the body with perspiration in sultry weather, sweltering, புழுக்கம். 4. Fermentation, heating of vegetable matter, of grain, &c., வெப்பம். 5. Soreness of the mouth occasioned by heat in the system--chiefly found in children--canker, salivation, &c., வாய்ப் புண். 6. Heat from a crowd of people, உட்டணம். (c.) அவியல்மணம், s. The offensive smell of fermenting vegetable matter, &c அவியற்கறி, s. Boiled meat. அவியற்காய், s. Boiled fruit, fruits fermented, spoiled, &c. அவியற்பல், s. Soiled teeth. 19)

iṟu (p. 57) கிறது, இற்றது, ம், இற, v. n. To break, to be snapped off--as a stick, a rope; to be severed--as a limb, to be broken, lopped or cut off, be truncated, ஒடிய. 2. To perish, die, to be slain, சாவ. 3. To end, terminate, cease, become extinet, முடிவுற. 4. To decay, moulder, crumble, to be corroded; to decay--as a bone, கெட. (p.) அந்தக்குடியிற்றிறந்துபோயிற்று. That family has been reduced to indigence, and ruined. இறுமுறி, s. A discharged bond from which a piece is torn off. இறுவதஞ்சாமை, neg. v. noun. Fearlessness of loss--one of the eight qualities of a merchant, வணிகரெண்குணத் திலொன்று. இறுவரை, s. End, முடிவு. செறுநரைக்காணிற்சுமக்கவிறுவரைகாணிற்கிழக்கா ந்தலை. On seeing your foes, take them on your head (show them all attention); when the time of their departure comes, they will fall head-long of themselves. இறுவரையும்--இறுமளவும். Until death. இறுவாய், s. End, termination, இறுதி. இற்றுப்போக, inf. To be broken. இற்றுவிழ, inf. To break off and fall. குலையிற்றுவிழுந்தது. The bunch of fruit is fallen off. இறல், v. noun. Destruction, கேடு. இறுதி, s. End, termination, ending, expiration of a term, &c., முடிவு. 2. Death, perishing, extinction, சாவு. 3. Limit, bound, extent, எல்லை. உயிரிறுதியளவுங்கைவிடேன். Till death I will not forsake thee. இறுதிகாலம், s. The time of death, the end of all things, முடிவுகாலம். இறுதிநிலைத்தீவகம்--இறுதிவிளக்கு, s. A figure in rhetoric, an ellipsis. See தீவகம். 20)

uṟuti (p. 67) s. Firmness, strength, solidity, stability, திரம். 2. Power, energy, force, வலிமை. 3. Goodness, benefit, நன்மை. 4. Moral instruction, good advice, &c., tending to salvation, சன்மார்க்கவுபதேசம். 5. Certainty, assurance, confidence, decision, நிச்சயம். 6. Corroboration, confirmation, திடப்படுத்துகை. 7. Firm hold, firm attachment, steadfastness, தளராமை. 8. A bond, title deed, voucher, ஆட்சிப்பத்திரம். 9. Literature, science, erudition, கல்வி. 1. Validity in law, வழக்கின்திடம். 11. Heartiness, energy, earnestness, பிடிவாதம்; [ex உறு, urgent.] உறுதிகொள்ள, inf. To be confirmed. உறுதிசெய்ய--உறுதிபண்ண, inf. To confirm, corroborate, benefit, &c., பலஞ்செய்ய. 2. To execute a title deed, bond, &c.--as a contracting party, உடன்படிக்கையெழுத. 3. To believe firmly, persuade one's self, நிச்சயிக்க. உறுதிசொல்ல, inf. To assure, speak firmly, pledge one's word, &c., திரமாகச்சொல்ல. 2. To inspire hope, to console, நம்பிக்கைசொல்ல. 3. To give good moral advice, admonish, நற்போதனை செய்ய. உறுதிச்சீட்டு--உறுதிப்பத்திரம், s. A bond, a written contract, a title deed. உறுதிச்சுற்றம், s. The principal attendants on a king; they are five, viz.: நட்பாளர், அந்தணாளர், மடைத்தொழிலர், மருத்துவக்கலைஞர், நிமித்திகப்புலவர். உறுதிச்சொல், s. A word of assurance, நிச்சயமொழி. 2. A word of advice, நல்லுபதேசம். 3. An admonition, a warning, கண்டிப்பு. உறுதிபண்ண, inf. To confirm, to corroborate. உறுதிபூசுதல், s. The sacrament of confirmation among the Romanists. உறுதிபெறுதல், v. noun. Obtaining firmness of mind. உறுதிப்பட, inf. To be confirmed, assured, to be firmly established in a course of conduct, திடப்பட. உறுதிப்படுத்த, inf. To confirm in a religious sense, to corroborate, establish, பலப்படுத்த. 2. To make a verbal or written promise, உடன்படிக்கைசெய்ய. உறுதிப்பாடு, s. Firmness, fortitude, decision, திடம். 2. A promise, pledge, assurance. உறுதிப்பொருள், s. The Supreme Being, கடவுள். 2. The four chief ends of intelligent creatures. (See பொருள்.) 3. Wisdom, or good conduct, such as may profit the soul, ஞானம். 4. The real meaning, or essence of a passage, நிச்சயார்த்தம். உறுதிமுடிக்க, inf. [prov.] To execute a title deed, or bond. உறுதியர், s. Messengers of state, confidential agents, தூதர். உறுதியற்றதாக்க, inf. To disannul. உறுதியாய்க்கேட்க, inf. To solicit urgently. 2. To inquire accurately. உறுதியாய்த்தாக்க, inf. To beat severely. உறுதியாய்ப்பிடிக்க, inf. To insist upon, to show no indulgence. உறுதியானவார்த்தை, s. Forcible language. 2. A sure promise, a statement. 3. Moral or religious advice, admonition. 4. Positive declarations or language. உயிருக்குறுதி, s. Instruction or other means tending to the salvation of the soul. பேருறுதி, s. Unshaken confidence.

uṟai (p. 68) s. A sheath, scabbard, case, quiver, படைக்கூடு. 2. A cover, a pillowcase, &c., கௌசனை. 3. A receptacle for grain, a kind of sack, பண்டம்பெய்யுறை. 4. A reserve of curds for curdling milk, பாலிடுபிரை. (c.) 5. Place of residence, appropriate, customary place for a person or thing, இருப்பிடம். 6. Rain drops, துளி. 7. Rain, மழை. 8. Washerman's lye, ஆடையழுக்கற்றுநீர். 9. Pungency, corrosiveness, causticness, காரம். 1. Food of brutes, food, விலங்குணவு. 11. Medicine, medicament, மருந்து. 12. Life-time, வாழ்நாள். 13. Length, நீளம். 14. Height, உயரம். 15. An earthen ring used for the construction of a well, கிணற்றுறை. 16. Marks or symbols in numbering--as one for ten, &c., in measuring, weighing, இலக்கக்குறி. 17. A snake's poison bag, பாம்பின்விஷப்பை. 18. Bell-metal, வெண்கலம். (p.) உறையிலேயிருக்கிறார். He is at home, out of employ--a kind of burlesque. பொழுதுறையிலேவிழுந்தது. The sun is set, lit. gone to its place. உறைகாரர், s. Sheath-makers. See காரோடர். உறைகாலம், s. Life-time, வாழ் நாள். 2. The rainy season, மழைகாலம். உறைகுத்த, inf. To curdle milk, to cause it to coagulate. உறைக்கிணறு, s. A well formed or earthen rings one placed upon another. உறைத்துளி, s. Rain drops. உறைமோர், s. Sour milk used to curdle other milk, பிரைமோர். தலையணையுறை, s. A pillow-case. நாலுறை, s. Forty measures. நெல்லுறை, s. A mark used in measuring paddy. 2. A receptacle for paddy. 11)

uḷu (p. 67) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To be worm-eaten--as wood, to be eaten out by worms, insects, weevils--as grain, seeds, or other cold body, மரமுதலியவையுளுக்க. 2. To perish as flour, to become spoiled, மாவாயுளுக்க. இந்தமரமுழுதுமுளுத்துப்போயிற்று. This wood in entirely worm-eaten. இச்சரீரமுப்பிருந்தபாண்டம்போலுளுத்துப்போம்.... The body becomes corroded like a vessel in which salt is kept. உளுத்ததுவரை, s. The worm-eaten seed of the Cajan shrub, Cajanus Indicus. உளுப்பு, v. noun. Being wormeaten, உளுக்கை. உளுப்புத்தாவ, inf. To begin to be worm-eaten. 42)

kārm (p. 104) s. Pungency, acrimony, any thing hot or biting, உறைப்பு. 2. An expletive to express the names of the vowels, and of certain compound letters--as அகா ரம், ஊகாரம், மகாரம். 3. Gold, பொன். 4. The hard or solid part of trees, மரவயிரம். காரசாரம், s. Pungency, stimulancy; the quality of being pungent and palatable. காரசாரமானகறி, s. Hot and palatable curry. காரசாரமானபுகையிலை, s. Strong tobacco. காரமான, adj. Sharp, pungent, corrosive. 106) *

kāram (p. 104) s. A caustic; a corrosive of any kind; an escharotic, கார்ப்புப்பு. 2. Alkali, soda, potash, &c.; impure corbonate of soda, சாம்பலுப்பு. (Mat. Ind.) 3. Washerman's lye, lixivium, சீலையழுக்குவாங்குங் காரம். 4. A mordant; an alkaline preparation for fixing colours, சாயமிடுங்காரம். Wils. p. 263. KSHARA. The காரம் are five in number, viz.: சவக்காரம், soap. 2. சீனக்காரம், alum. 3. பொரிகாரம், another kind of alum. 4. வெண் காரம், borax. 5. காடிக்காரம், lunar caustic. 5. (p.) Act, acting, doing, agency, காரியம். 6. A termination denoting action, agency --as உங்காரம். wils. p. 213. KARA.. காரக்கல், s. A kind of caustic mineral, விஷக்கல். காரங்கட்ட, inf. To strengthen the blue die by adding other ingredients. 2. To prepare caustics with various ingredients. காரங்கூட்ட, inf. To prepare dyer's lye, காரஞ்சேர்க்க. காரச்சீலை, s. A corrosive plaster, a blister, புண்ணுக்குப்போடுமோர்மருந்துச்சீலை. காரத்திரி, s. A kind of seton with a corrosive or caustic preparation on it, inserted in an abscess, &c., காரச்சீலைத்திரி. காரநீர், s. Dyer's lye made of alum, rust, &c., காரமாயசாயநீர். காரப்பசை, s. A cement of solder of குன்றிமணி seeds and alum, used by gold or silver smiths, காரமானபசை. காரம்போட, inf. To apply alkali, caustic, &c. காரம்போட்டுவெளுக்க, inf. To whiten cloth, &c., with lye or alkali. காரம்வைத்துப்புண்ணாக்க, inf. To make a sore by applying a corrosive, for reducing a tumour, &c. காரம்பூச, inf. To imbue cloth with alum--as a dyer, that it may retain the colour. காரலவணம், s. A corrosive preparation. 107)

kuṭai (p. 117) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To scoop; to work out a hollow; to bore a tube--as a turner, கடைய. 2. To perforate or from holes--as beetles in wood, துளைக்க. 3. To work in flowers, to gather honey, pollen, &c.-- as insects, தாதுகுடைய. 4. To wash, bathe in water; lit. to scoop out tank, குளிக்க. 5. To produce a tingling pain or itching in the body, ears, &c.; to work or gnaw--as worms; to cause smarting, &c.--as caustic on a sore, நோவுபடுத்த. 6. (fig.) To annoy, to cause great grief, heart-breaking, மனதைவருத்த. குடைந்தெடுக்க, inf. To excavate, to scoop out. குடைந்துபோட, inf. To eat--as a canker. 2. To scoop out; to hollow; to excavate. குடைந்துகொண்டிருக்க, inf. To ache in the limbs or bones. 2. To gnaw, corrode; to eat by degrees. குடைகரி, s. A concave piece of charcoal for melting very small piece gold or silver. குடைவண்டு, s. Perforating beetles, ஓர்வண்டு. காதுகுடைய--காதைக்குடைய, inf. To clear the ears of wax. 2. To have itching or tingling pain in the ears. நீர்குடைய--சுனைகுடைய, inf. To bathe. (p.) குடைதல், v. noun. Excavation, தோண் டல். 2. A washing, குளித்தல். குடைவு, s. Hollow, a cavity, குகை. 2. v. noun. Excavation, &c. குடைச்சல், v. noun. [prop. குடைதல்.] Pain imagined to resemble scooping. கைகால்குடைச்சல், v. noun. Pain in the arms and legs. குலைக்குடைச்சல், v. noun. Pains in certain arthritical diseases. 15)

kellu (p. 138) கிறேன், கெல்லினேன், வேன், கெல்ல, v. a. [prop. கல்லு.] To dig round the roots of plants, to grub up; to wash or wear away gradually; to eat--as a cancer, or caustic. 2. [prov.] To irritate or corrode, and waste the stomach--as excessive stimulus, &c. கெல்லுகம்பு, s. [prov. கல்லுகொம்பு.] A stick for grubbing up the earth. 31)

cvvu (p. 173) s. [vul.] Diaphragm, caul, omentum, குடற்சவ்வு. 2. Film in the eye, கண்சவ் வு. 3. Cuticle, epidermis, thin scales, &c., on a healed wound, புண்ணசடு. 4. The envelope round the bulb of a jack fruit; the coat of bulbous root; the membrane or pellicle of some seeds, கொட்டைச்சவ்வு. 5. Proud flesh in ulcers, scirrhus formations in cancers, புண்சவ்வு. 6. (R.) Sago, சவ்வரிசி. சவ்வு வளருகிறது. A film is forming in the eye. சவ்வுவைக்கிறது. Proud flesh is forming in the sore. சவ்வரிசி, s. Sago, Cycas circinalis, L. Sometimes சப்பரிசி. சவ்வாயிருக்க, inf. To be viscid, viscous, tough. சவ்வுரிக்க, inf. To remove a film from the eye, to couch. 2. To clear off the film from the inside of a skin. 3. To take the pellicle from the stone of a fruit. சவ்வுகரைய, inf. [loc.] To be corroded --as proud flesh by caustic. சவ்வுத்தோல், s. A caul skin covering a child's drum or any such play thing. (R.) சவ்வெடுக்க, inf. To take the skin from beans, &c., the gristly parts from meats. 2. (fig.) To reduce one's influence, pride, &c., அகந்தணிக்க. 13)

tiṭam (p. 237) --திடன், s. (a change of Sa. Drudha.) Strength, vigor, power, வலிமை. 2. Firmness, robustness, hardness, உறுதி. 3. Courage, boldness, intrepidity, தைரியம். 4. Certainty, assurance, inflexibility, decidedness, நிலைதவறாமை. (c.) அவன்பிழைப்புத்திடம். He is very well off. திடங்கொடுக்க, inf. To encourage, to embolden. 2. To impart strength or courage. திடங்கொள்ள, inf. To obtain strength of body. 2. To take courage. திடச்சித்தம், s. Decision, fixedness or steadiness of purpose, courageousness. திடச்சாட்சி, s. Possitive testimony, declaration, asseveration. திடச்செய்தி, s. Certain information. 2. A true declaration. திடஞ்சொல்ல--திடஞ்செய்ய, inf. To encourage, to animate, to cheer, to embolden. திடத்துவம், s. Strength, power, vigor, ability, வல்லமை. திடநம்பிக்கை, s. Strong confidence, assured hope. திடபரம்--திடவரம், s. (Tel.) Certainty, positiveness, infallibility, நிச்சயம். 2. Firmness, boldness, correctness, உறுதி. திடபுருஷன், s. A strong, or powerful man, தைரியவான். திடப்பட, inf. To be firm, steady, settled, நிலைவரப்பட. 2. To be confirmed. திடப்படுத்தல், v. noun. Invigorating, strengthening. 2. Ratifying, sanctioning, corroborating. 3. (Christ. usage.) Confirmation, உறுதிபூசுதல். திடப்படுத்திவிட, inf. To encourage and send away. திடமனம், s. A firm, steady, fixed, undaunted mind. திடமாய்ப்பேச, inf. To speak boldly, courageously. திடவிலை, s. The real price, the fixed price. (Limited.) 36)

tiṉ (p. 241) கிறேன், றேன் பேன், ன, v. a. To eat, to feed, to take a meal, உண்ண. 2. [in poetry.] To eat light food, pastries and relishes, &c., சிற்றுண்டிபுசிக்க. 3. To chew, to masticate, மெல்ல. 4. To devour--said of an animal, பட்சிக்க. 5. To eat away, consume, corrode--as white ants, ironmould, rust, &c., அரிக்க. (c.) தின்றதெல்லாஞ்சமித்துப்போயிற்று. What he has eaten is digested; i. e. he ahs forgotten the benefits I have done him. தின்றுகொழுத்துப்போனான். By eating (of my food) he is become fat and saucy. (In abuse.) செல்லுதின்றுவிடும். The white ants will eat away. தின்னாவீட்டில்தின்னி. One who eats with low families. [prov.] மண்தின்றுவிடும். The earth will corrode it. இந்தஎருதுஅந்தஎருதைத்தின்றுவிடும். This ox will surpass that. நேற்றுத்தின்றதீன்அல்லவோ. Is not the (work, &c.) for what ate yesterday; i. e. I want food to day. புல்லைத்தின்னும்மாடுஉதவுகிறதுபோலப்புலியைத்தின் னுஞ்சென்னாய்உதவுமோ. Will a wild dog which kills the tiger be as useful as an ox that eats grass; i e. will any one who lives luxuriously labor like one who takes plain food? யானைத்தின்றவிளாங்களிபோலே. Like the woodapple which the elephant had eaten (swallowed); i. e. hollow, the substance being absorbed through the unbroken shell. தின்பண்டம், s. (com. தீன்பண்டம்.) Eatables, including pastry and fruits. தின்பண்டநல்கல், v. noun. One of the thirty-two acts of charity. See அறம். தின்றல்---தின்னல்--தின்னுதல், v. noun. A eating. தின்றி, s. Eatables, தீன். தின்றிப்போத்து, s. (Tel. திிபோது.) A glutton; (lit.) a well-fed bull. தின்றுகழிக்க, inf. To loathe food from satiety. தின்னாச்சாதி, s. Low castes, with whom it is disgraceful to eat. See சாதி. 69)

tīviram (p. 244) s. Speed, celerity, haste, expedition, சீக்கிரம். 2. Fury, rage, great anger, பெருங்கோபம். 3. Intensity, severity, கொடுமை. 4. Pungency, corrosiveness. sharpness; being biting, or piercing as the smell of hartshorn, &c., உறைப்பு. 5. (சது.) Ray of the sun, சூரியகிரணம். 6. Hell நரகம். தீவிரக்காரன், s. A person in a hurry. து. A syllabic letter compounded of த், and உ. 13)