akātam (p. 2) s. [priv. அ et காதம், fixed place.] Bottomless depth, ஆழம். 2. (p.) A hole, chasm, பொந்து. 3. A river or body of water of swimming depth, நீந்துபுனல். 4. (c.) Cunning, artifice, falsehood, வஞ்சகம். Wils. p. 5. AGATHA. அகாதப்படுஞ்சாமம், A time of extremity or adversity. அகாதன், s. A cunning, crafty man, (lit.) a deep fellow. 59) *

aṭi (p. 7) s. Source, origin, bottom, foundation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or primitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A measure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, vestige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neighborhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)-Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see. அடிகொள்ள, inf. To begin, originate, be founded, தொடங்க. அடிகோல, inf. To lay a foundation for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய. அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை. அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village. அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people. அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken. அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing. அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch. அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking. அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி. அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Beginning and end, ஆதியந்தம். அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம். அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship. அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foundation of a wall, அஸ்திவாரம். அடித்தழும்பு, s. The print of a footstep, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு. அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி. அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி. அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய. அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க. அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர. அடிப்பட, inf. To be in subjection, கீழ்ப்பட. அடிப்படுத்த, inf. To subdue, subject a country, a foe, bring into possession, கீழ்ப்படுத்த. அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c. அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic. அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meekness. அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages. அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in consequence of failure, &c. அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests. அடிப்பலம், s. The first benefit or advantage received by a person, முதற்பலன். அடிப்பற்ற, inf. To be scorched-as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட. அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம். அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட. அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel. அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To measure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க. அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல். அடிப்போட, inf. To begin, undertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க. அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Repetition of a word or words with different meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர். அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி. அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை. அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண். அடிமயக்கு, s. Transposing the lines of a verse without destroying the sense, அடிமாற்றுகை. 2. A verse so formed, ஓர்பா, as, அங்கண்மதியமரவின்வாய்ப்பட்டென்ப, பூசல்வாயாப்புலம்புமனைகலங்கி. அடிமறிமண்டிலவாசிரியப்பா, s. One of the four kinds of ஆசிரியம், the lines of which are interchangeable at pleasure, the meaning remaining the same, ஓர்வகையாசிரியப்பா. அடிமறிமாற்றுப்பொருள்கோள், s. Construction in which the lines of a stanza are interchangeable, the harmony and meaning remaining the same, or the harmony only slightly affected. See பொருள்கோள், as, சுரையாழவம்மிமிதப்பவரையனை ய, யானைக்குநீத்துமுயற்குநிலையென்ப கானகநாடன் சுனை. அடிமுகனை, s. [vul.] Beginning-as of a story, &c. அடிமுடி, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. From beginning to end, ஆதியந் தம். 3. Upside down, கீழ்மேல். 4. Head and foot, காலுந்தலையும். அடிமுரண்டொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the first word of a line has a meaning opposite to that of the next, செய்யுட்டொடை யிலொன்று, as, இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவித்தன்னவெண்மணலொருசிறை, where darkness and moonlight are opposite. அடிமோனைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which each line begins with the same letter, ஓர் வகை மோனைத்தொடை. அடியடியாக, adv. [prov.] In succession, as the descent of title, &c., தலைமுறை தலைமுறையாக. அடியந்தாதி, s. A repetition in verse. See அந்தாதி. அடியளபெடை, s. Prolonging the sounds of long vowels at the beginning of every line, தொடைவிகற்பத்தொன்று. அடியறுக்கி, s. A flat piece of wood by which the potter marks his work and cuts it from the wheel below, மட்கலமறுக்குங்கருவி. அடியனாதி, s. Time immemorial, antiquity, தொன்றுதொட்டுள்ளகாலம். அடியார், s. [sing. அடியான்--அடி யாள்.] Slaves, servants as applied to devotees in reference to their deity, and used by persons of themselves in addressing superiors, to show respect, obedience or submission, தொண்டர். அடியிட, inf. To set on foot, commence an undertaking, a law suit, &c., தொடங்க. 2. To make a beginning in braiding--as the bottom of a basket, the first end of a mat, &c., பாய்முதலியவை முடைதற்கு அடியிட. அடியுரம், s. [prov.] Ancestral property, original stock. 2. Crop of a past year reserved for the sustenance of the following. 3. Manure put on the soil round a tree, &c., எரு. 4. Strength from food, power of wealth, &c.; ex உரம், strength. அடியெடுத்துவைக்க, inf. To begin to walk as children. அடியெதுகைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhymes in which the second letters of each line are of the same class, ஓரெதுகைத்தொடை. அடியேன், s. I your slave, your humble servant. அடியோடுகெட, inf. To be destroyed utterly, extirpated. அடியோட்டி, s. A triangular instrument with spikes, which, however placed, has one spike upward to pierce the feet of men or cattle; used in war, &c., a caltrop. அடிவயிறு, s. The lower part of the belly, the abdomen, கீழ்வயிறு. அடிவரலாறு, s. Source, principle, cause, காரணம். 2. Beginning, origin, bottom of a thing, தொடக்கம். 3. Ancient lines of ancestry, வமிசவரலாறு. அடிவரலாறாகத்தெரிதல். Understanding from the first. அடிவருட, inf. To chafe, stroke, or shampoo the legs of another. அடிவாரம், s. The foot of a hill, சாரல். அடிவானம், s. Horizon, திகாந்தம். அடிவிட--அடிவிரிய--அடிவிள்ள, inf. [prov.] To be cracked as the bottom of a chatty, &c. by use, அடியுடைய. அடிவைக்க, inf. To step, set a step, காலடிவைக்க. 2. To begin to walk as a child, நடக்கத்தொடங்க. 3. To intrude one's self into an affair, தலையிட. 4. To begin a work, ஆரம்பிக்க. மலையடிப்பட்டி, s. A village at the foot of a hill. சிற்றடி, s. A small or delicate foot.

aviẕ (p. 31) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To loosen, slacken, untie, unbind, unpack, unfasten, unsew, முடியவிழ்க்க. 2. To cause to open, as the sun opens flowers. Humming insects are also described by poets as opening the flowers. மலரச்செய்ய. 3. To solve an enigma, unriddle, explain a difficulty, விடுகதைவிடுவிக்க. அவன்காலால்முடிந்ததைக் கையாலவிழ்க்கக்கூடாது. What he has bound with his foot, none can unbind with their hands; i. e. he is a crafty man whose schemes no body, though ever so skilful, can defeat. 13) *

upāyam (p. 62) s. Means, contrivance, expedient, device, good or bad, skill in accomplishing an object, சூழ்ச்சி. 2. Stratagem, artifice, craft, shift, art, cunning, shuffling, intrigue, தந்திரம். 3. The means for bringing an enemy to terms, of which four are enumerated, viz.: 1. சாமம், conciliatory measures. 2. பேதம், sowing dissension. 3. தானம், gifts, presents. 4. தண் டம், chastisement, punishment (by war), அரசர்க்குரியவுபாயம். 4. [vul.] Smallness, சொ ற்பம். Wils. p. 16. UPAYA. உபாயக்காரன்--உபாயி, s. An artful person, a schemer, contriver, தந்திரக்காரன். உபாயஞ்சூழ, inf. To contrive, scheme. உபாயஞ்சொல்ல, inf. To give counsel. உபாயதந்திரம், s. Devices, craftiness, subtility. உபாயமானவிளையாட்டு, s. Artful cheating in play. உபாயம்பண்ண, inf. To adopt stratagems, to contrive, employ address, use means. உபாயவிலக்கு, s. [in rhetoric.] Artfully endeavoring to prevent an act, by representing the evil which will happen to one's self--as when a wife dissuades her husband from leaving her by declaring that, in case he does, she must die, ஓரலங்காரம். உபாயோபாயம், s. Various means or artifices. 2. Cunning for cunning in retaliation, &c. மோட்சம்பெறுமுபாயம்--மோட் சோபாயம், s. Means for obtaining eternal bliss. 52)

ēvl (p. 79) s. Command, order, direction, ஆணைசெலுத்துகை. 2. Commission, despatches, discharge, ஏவுகை. 3. Services, duties as directed, enjoined or otherwise; attention to a husband, &c., பணிவிடை. 4. Instigation, excitement, inspiration, தூண் டுகை. 5. The imperative mood, எவல்வினை முற்று. 6. Influence, authority (of command), நடத்துகை. 7. Directing a demon upon an enemy by witchcraft, பிசாசையே விவிடுகை. அவனேவற்படி. According to his command-ஏவலாள்--ஏவற்காரன், s. A servant, an attendant. ஏவலிட, inf. To order. ஏவல்கேட்க--ஏவல்செய்ய, inf. To do services commanded. 2. To serve, to obey orders, to perform duties, to wait upon (a husband or superior), பணிசெய்ய. ஏவல்கொள்ள, inf. To employ one in service. ஏவல்மேவல், s. Services commanded and implied. ஏவல்வாய்பாடு, s. The prescribed form of imperative mood--as செய். ஏவல்வினை, s. The imperative of verbs. ஏவற்பணி--ஏவற்பணிவிடை, s. Services commanded. In epistolary writings and in conversation, this is often used as a compliment. ஏவற்பேய், s. A demon instigated and sent against one, ஏவப்பட்டபேய். ஏவற்பேய்கூரையைப்பிடுங்கும். A hired devil will unroof the house; i. e. a hired foe is more to be dreaded than the person that hires him. 65)

aintu (p. 80) adj. or noun. Five, ஓரெண். ஐங்கணை, s. Five flowers feigned to be the arrows of Hindu cupid. (p.) ஐங்கணைக்கிழவன், Kama, the Hindu cupid, lit. lord of the five arrows, மன்மதன். (p.) ஐங்கரன், s. Ganesa, the five-handed. He is represented with an elephant's head, the proboscis or trunk is figuratively reckoned as a hand, விநாய கன். (p.) ஐங்கரற்கிளையோன், s. A name of Skanda, முருகன். 2. Verapattra, வீரபத் திரன். (p.) ஐங்கலம், s. Sixty marcals. ஐங்காதம், s. Five leagues. ஐங்காயம், s. The five kinds of காயம். (See காயம்.) 2. Other five kinds are used in witchcraft, viz.: 1. மிளகு, pepper. 2. வெந்தயம், dill. 3. ஓமம், cardamom. 4. வெள்ளுள்ளி, garlic. 5. பெருங் காயம், assaf&oe;tida. ஐங்காயத்தூள்--ஐங்காயவுண்டை, s. Powders of five ingredients given to women after child-birth, ஓர்மருந்து. ஐங்குரவர், s. The five superiors, ஐம்பெரியோர், viz.: King, அரசன்; guru, குரு; father, பிதா; mother, மாதா and elder brother, தமயன். In some classifications, உபாத்தியாயன் is placed instead of மாதா. ஐங்குழு, s. The five confidential servants of a king, அரசர்க்குக்குழு, viz.: 1. மந்தியர், ministers. 2. புரோகிதர், priests. 3. சேனாபதியர், generals. 4. தூதர், ambassadors. 5. சாரணர், spies. ஐங்கோணம், s. A pentagon, quinquangular figure, பஞ்சகோணம். ஐஞ்ஞூறு, s. Five-hundred, ஐந் நூறு. ஐந்தரு, s. The five trees in the world of Indra, பஞ்சதாரு, viz.: 1. அரிச்சந்த னம். 2. கற்பகம். 3. சந்தானம். 4. பாரிசாதம். 5. மந்தாரம். ஐந்தருநாதன், s. Indra, lord of the five trees in the celestial world, which yield whatever is asked or desired of them, இந்திரன். (p.) ஐந்தலைநாகம், s. A fabulous fiveheaded cobra, of which each head is supposed to contain a very precious gem. It is said to be found in mountainous districts and to have the power of flying. ஐந்தவித்தல், s. The control of the senses, ஐம்பொறியடக்கல். ஐந்தவித்தானாற் றலகல்விசும்புளார்கோமானிந்திர னேசாலுங்கரி. Indra, the god of the celestials, is a living monument of the wonderful power of those who control the five senses. (குறள்.) ஐந்தனுருபு, s. The fifth case (இன்) --one of the ablatives denoting procession, similitude, limit, and means, ஐந்தாம் வேற்றுமையுருபு. மலையின்வீழருவி. Torrents rushing from the mountains. காக்கையிற்கரிதுகளம்பழம். The களா berry is as black as a crow. மதுரையின்வடக்குச்சிதம்பரம். Sethamparam is situated to the north of Madura. கல்வியிற்பெரியன்கம்பன். Kampan made himself great by learning. ஐந்தாங்கால், s. The first post of the marriage shed when planted on the fifth day before the marriage, the third, fifth, or seventh day being chosen, as it may be lucky or otherwise, according to astrological calculation, மணப்பந்தரின் ஐந்தாங்கால். ஐந்தானம், s. The fifth lunar asterism, மிருகசீரிடம். (p.) ஐந்திணை, s. The five kinds of land, &c., ஐவகைநிலம். (See திணை.) 2. The closest friendship or love between husbands and wives, அன்புடைக்காமம். (p.) ஐந்திணைச்செய்யுள், s. A poem in which the five different kinds of soil are described and illustrated--one of the ninety-six பிரபந்தம், ஓர்பிரபந்தம். (p.) ஐந்துருவாணி, s. A shaft connecting the floors or stages of a car. See அ ஞ்சுருவாணி. ஐந்துறுப்படக்கி, s. The tortoise, ஆமை. (p.) ஐந்தொகைவினா, s. [in arithmetic.] The rule of five or double rule of three, ஓர்வகையெண்வினா. ஐந்தொழில், s. The five divine operations, பஞ்சகிருத்தியம், viz.: 1. சிருஷ்டி, creation or reproduction. 2. ஸ்திதி, preservation. 3. சங்காரம், destruction, reduction of things to their primitive elements. 4. திரோபவம், that act of the deity by which he conceals from the sentient soul its future destiny for purposes of moral discipline; concealing, obscuring; i. e. involving the soul in ignorance or illusion by means of magic. 5. அனுக்கிரகம், grace, the various means adopted for the deliverance of the soul from the power of illusion and consequent transmigrations. See கிருத்தியம். ஐமீன், s. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். (p.) ஐமுகன்--ஐயானனன், s. Siva, the five-faced, சிவன். (p.) ஐமுகாஸ்திரம், s. A five-pointed arrow, பஞ்சமுகாஸ்திரம். (p.) ஐம்பது, s. Fifty. ஐம்பத்தொன்று, s. Fifty-one. ஐம்பால், s. [in grammar.] The five பால், or the genders and numbers, ஐந்து பால். 2. The five modes of dressing a woman's hair, ஐவகையாகமயிர்முடிக்கை. 3. The hair of a female, மகளிர்கூந்தல். See பால். (p.) ஐம்புலம்--ஐம்புலன், s. The five senses, பஞ்சவிஷயம். ஐம்புலத்தடங்கான், s. He who is not comprehensible by the five senses-God, கடவுள். (p.) ஐம்புலம்வென்றோர், s. Ascetics, holy persons, முனிவர். (p.) ஐம்புலனடக்கல். Subjugation of the five senses. ஐம்புலனுகர்ச்சியினிறப்பன, s. The five kinds of creatures which perish by means of the senses, viz.: 1. சுவையரல்--மீன், fish, by the taste in catching at the bait. 2. நாற்றத்தால்-வண்டு, beetles, by the smell. 3. ஊற்றினால்-யானை, elephants, by copulation. 4. ஓசையால்-அசுணம், a species of bird by harsh sounds. 5. ஒளியால்-விட்டில், a species of insect, attracted by the light. ஐம்புலன்விழையான், s. An ascetic, முனிவன். (p.) ஐம்புலாதி, s. [prov.] Anxiousness, being full of cares. ஐம்பூதம், s. The five elements, பஞ்சபூதம். ஐம்பொறி, s. The five organs of sense, பஞ்சேந்திரியம். ஐம்பொறிநுகர்ச்சி, s. Enjoyment of the senses, பொறிபுலனைக்கொள்ளுகை. ஐம்பொன், s. The five kinds of metals, பஞ்சலோகம். ஐயாயிரம், s. Five-thousand, ஐந்தா யிரம். ஐயைந்து, s. Five times five. ஐவகைப்பொழுது, s. Five divisions of the day, சிறுபொழுது, viz.: மாலை, யாமம், வைகறை, எற்பாடு, நண்பகல். ஐவகைப்பொன், s. See பஞ்ச லோகம். ஐவகைமயிர்முடி, s. The five methods of dressing women's hair. See ஐம்பால். ஐவகைவினா, s. Five modes of interrogation for the solution of doubtful subjects. See வினா. ஐவர், s. The five பாண்டவர், or sons of பாண்டு, viz.: 1. தருமன். 2. வீ மன். 3. அருச்சுனன். 4. நகுலன். 5. சகாதே வன். 2. (fig.) The five senses in the language of ascetics, ஐம்புலன். ஐவரையடக்கி. Subjugating. the five senses-- ஐவருக்குந்தேவி, s. Dropada the wife of the Pandavas, துரோபதை. ஐவாய்மான், s. A cow, பசு. (திரு விளை.) (p.) ஐவாய்மிருகம், s. A bear--so called from the prehensile power of his four feet and mouth, கரடி. (p.) ஐவிரலி, s. [commonly ஐவேலி.] A creeping plant whose leaf is supposed to resemble the fingers, a pentadactyle, ஓர்கொடி, Bryonia laciniosa, L.-Note. In this plant the god Siva is said to have concealed himself when pursued by பஸ்மாசுரன், who had, by penance, obtained from him, as a boon, power to destroy all on whose head he should place his hand. ஐவிரல், s. The thirteenth lunar mansion, அத்தநாள். (p.) ஐவேலி, s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். 2. A creeper. See ஐவிரலி. ஐவைந்து, s. Five of each, &c., ஐந்தைந்து. 11)

oṭṭiym (p. 81) s. The name of a country north of madras, ஓர்தேயம். 2. A kind of witchcraft, மாந்திரிகவித்தை. 3. Treatise descriptive of the art, அஷ்டகருமநூலினொன்று. ஒட்டியக்குரு, s. Medical drugs, &c. used in witchcraft, ஓர்வித்தைக்குரியகரு. ஒட்டியக்காளி--ஒட்டியாதேவி, s. The goddess invoked in the ஒட்டியம் art, சூனியக்காரர்பூசிக்குந்தேவி. ஒட்டியர், s. The inabitants of the ஒட்டியம் country. 63)

kr (p. 96) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To conceal, hide, cloak, cover, disguise, ஒளித்துவைக்க. 2. To steal, pilfer, plunder. திருட. 3. To be niggardly, to withhold, refuse to give, &c., கொடாதிருக்க. 4. v. n. To abscond, hide one's self, ஒளித்துக் கொள்ள. 5. To be unseen, be invisible, hidden--as a spirit, மறைய. (p.) கரவாதுவந்தீயுங்கண்ணன்னார். Those dear as one's eyes who never refuse to bestow their gifts-- (குறள்.) கரந்துறைகோள், s. Unseen planets. கரந்துறைச்செய்யுள், s. A poem so constructed as to conceal another poem within it, மிறைக்கவியிலொன்று. கரப்பு, v. noun. Stealing, pilfering. 2. Hiding, concealing. 3. Refusal, denial, withholding. கரவு, v. noun. Concealment, hiding, cloaking, sang froid, assumed or pretended ignorance, ஒளித்தல். 2. Stealing, theft, deception, subtlety, craft, insidiousness, களவு. கரவாகநிற்கிறான். He is insincere, hides something in his heart, is in alliance with the foe while pretending friendship. நெஞ்சிற்கரவுடையார்தம்மைக்கரப்பர். Those who are insincere will hide themselves. (மூதுரை.) கரவர்--கரவோர், s. Thieves, தி ருடர். 2. Deceivers, crafty persons, வஞ் சகர். (p.) 55) *

krṭkm (p. 96) --கரடகம்பம்,s. Deceit, fraud, வஞ்சனை. c. கரடகன், s. A crafty fox, ஓர்வஞ் சகமுள்ளநரி. fig. it is used for men also. 62)

krvṭm (p. 96) s. Deceit, fraud, shuffling, வஞ்சகம். 2. Theft, களவு. கரவடகாரன், s. A deceiver, a crafty hypocrite, a shuffler. கரவடஞ்செய்ய, inf. To deceive, to shuffle, to cheat. கரவடப்புத்தி, s. Cunning, craft, artfulness. கரவடர், s. Thieves, திருடர். 2. Deceivers, crafty persons, வஞ்சகர். கரவடவேடம், s. A mask of deceit, hypocrisy. கரவடவேலை, s. Deceptive work, counterfeitness, spuriousness. 85) *

kru (p. 96) s. F&oe;tus, embryo, pregnancy, கருப்பம். 2. Yolk of an egg, முட்டைக்கரு. 3. Genius, ingenuity, judgment, கருத்து. 4. A brazier's mould, matrice, கம்மியர்கட்டுங்கரு. 5. (p.) The substance or contents of a thing, உட்பொருள். 6. The germ, வித்தின்கரு. 7. Color, tint, tinge, நிறம். 8. Middle, நடு. (சது.) 9. Height, hillock, மேடு. 1. A name of கருப்பொருள். (See பொருள்.) 11. A prong, barb, tooth, tine, spike, ஆயுதத்தின்பல். 12. Ingredients for magical preparations employed to fascinate, injure or destroy a person, viz.: plants, roots, skins, bones, flesh, &c., அட்டகருமக்கரு. 13. Immature egg in a fowl, முட்டை. கருக்கட்ட--கருப்பிடிக்க, inf. To form a mould. கருக்கரைய, inf. To suffer abortion. கருக்காய், s. Young and immature fruit, பிஞ்சுநெல். (குறள்). 2. Thin and immature grains in corn ears, பதர். கருக்குழி, s. The womb, the uterus, கருப்பாசயம். கருக்கூட, inf. To impregnate. கருக்கூடு, s. The ovary, that part of the body in which impregnation is performed. கருக்கூட்ட, inf. To form plans, to scheme, contrive, plan, யோசனைசெய்ய. கருக்கொள்ள--கருப்பற்ற, inf. To conceive, to be impregnated, to fecundate--as brutes of vegetables, to fill-as clouds with water, கருப்பங்கொள்ள. கருக்கொண்டமேகம், s. A teeming cloud. கருத்தங்க, inf. To be conceived, to be formed--as conception, கருப்பந்தங்க. கருத்தரிக்க, inf. To conceive, to be impregnated--as animals in general. கருத்தெரியாதவன், s. An unwise man. கருநூல், s. A treatise on enchantment. கருப்பை, s. The matrix, the womb. கருப்பொருள், s. The second class of பொருள், which treats of the beings, things, &c., peculiar to different countries. They are of fourteen kinds from gods down to the employments of men, அந்தந்தநிலங்களைச்சார்ந்தபொருள். See பொருள். கருமாரி, s. Extremity, difficulty in child-birth, பிரசூதவேதனை. கருமாரிப்பட்டை, s. A bark used medicinally in difficult child-birth. கருவழிக்க, inf. To destroy the f&oe;tus, to cause abortion, கருப்பமழிக்க. கருவழிய, inf. To perish--as the f&oe;tus, to miscarry, to suffer abortion. கருவழிவு, v. noun. miscarriage, abortion, கருப்பஅழிவு. கருவறிய, inf. To come to years of discretion. கருவறிந்தவன்--கருவாளி--கருவு ள்ளவன், s. An ingenious person, a genius, ஊகித்தறிபவன். கருவறுக்க, inf. To exterminate a family, &c., to ruin one's property,அடி யோடுகெடுக்க. கருவாமுப்பு, s. Salt-petre, வெடி யுப்பு. கருவிரிய, inf. To ear, to shoot into ears, கதிர்விரிய. கருவிரிந்தபயிர், s. The earing corn. கருவுயிர்க்க, v. n. To bring forth young either human or brute, ஈன. கருவுளமைப்பு, s. The six things incident to sentient beings on assuming corporeal forms, கருவில்நியமிப்பு, viz.: 1. பெறுதல் or பேறு, getting, gain. 2. இழத்தல் or இழவு, losing or loss. 3. இன் பம், pleasure. 4. பிணி or இடையூறு, disease, affliction, mishap, &c. 5. மூப்பு, old age. 6. சாக்காடு, death. To these some add பிரித்தல், separation, removal to a distance; and பிரிவிலாதிருக்கை, continued association. கருவெடுக்க, inf. To take ingredients for witchcraft, மாந்திரீகத்துக்குக்கருவெ டுக்க. வெள்ளைக்கரு, s. The white of an egg. மஞ்சட்கரு, s. The yolk of an egg. 122)

kḷḷm (p. 101) s. Guile, treachery, deception, imposition, dissimulation, insidiousness, roguery, villany, knavery, turpitude, spuriousness, counterfeitness, perfidy, depravity, வஞ்சகம். 2. Stealing, robbery, fraud, embezzlement, shuffling, tricking, cheating, circumvention, intrigue, களவு. 3. Lying, falsehood, பொய். 4. Fault, crime, guilt, defect, blemish, குற்றம். 5. Morbid matter concealed in a boil, or lodged in the system and causing irritation, புண்ணினுட் கள்ளம். 6. Unlawful, illicit acts, slyness, trickishness, sinister views, under-hand way of doing things, covert, கபடம். கள்ளவெயிலுங்கள்ளமழையும். Alternate rain and sun-shine when neither can be relied on. கள்ளஒப்பம், s. A forged signature. கள்ளக்கடை, s. A shop or bazaar for the reception of stolen goods. கள்ளக்கப்பல், s. A piratical vessel, திருட்டுக்கப்பல். கள்ளக்கப்பற்காரன், s. A pirate. கள்ளக்கயிறு, s. A kind of double string for opening and closing a book or purse. கள்ளக்கவறு, s. False dice, கள்ளச் சூதாடுகருவி. கள்ளக்கவி, s. Flagrant plagiary, சோரகவி. கள்ளக்காசு--கள்ளநாணயம்--கள் ளப்பணம், s. Base or counterfeit coin, செல்லாக்காசு. கள்ளக்காய்பட, inf. To fail as fruits in the process of ripening by smoke. கள்ளக்கிடை, v. noun. Lying deceptively, shamming sickness, sleep, or death, வஞ்சனையாகப்படுத்திருக்கை. கள்ளக்குணம், s. A false, insidious, deceptive disposition, திருட்டுக்குணம். 2. Insidiousness in boils, diseases, &c., deceptiveness, changeableness in weather, wind, the sea, &c., கள்ளத்தோற்றம். 3. Tricks, vices, &c., in beasts, கபட்டுக் குணம். கள்ளக்கையெழுத்து, s. A false signature, a forgery. கள்ளச்சத்தியம், s. A false oath, perjury. கள்ளச்சரக்கு, s. Smuggled or contraband goods. கள்ளச்சாதி, s. The Kallar tribe, a caste in South India. கள்ளச்சி, s. [prop. கள்ளி.] A female thief, திருடி. கள்ளச்சீட்டு, s. A forged bond, note, draught, &c. கள்ளச்சொல், s. Lie, falsehood, பொய். 2. Pretence, pretext, திருட்டுப் பேச்சு. கள்ளஞானம், s. Hypocrisy, in religion. கள்ளஞ்செய்ய, inf. To commit fraud, to embezzle, களவுசெய்ய. கள்ளத்தனம், s. Cunning, craftiness. கள்ளத்திறவுகோல், s. A false key, a picklock. கள்ளத்தீன், s. Sweet-meat, cakes, &c., eaten by stealth instead of regular food, திருட்டுணவு. கள்ளத்துறை, s. Ports where exports and imports are prohibited, ஆயத் துறைக்குமாறாயதுறை. கள்ளத்தோணி, s. A kind of dhoney, sailing to different places from Point Calimere, &c.; this species of boat is so called because formerly employed in robbing the pearl banks. கள்ளநடத்தை, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளநீர், s. Morbid humor in the body preventing the healing of ulcers, &c., புண்ணில்வடியுநீர். கள்ளநேரம், s. Irregular seasons for doing things, seasons for illicit acts when detection may not occur. 2. A little before daylight, தூங்குநேரம். கள்ளப்பசி, s. Deceptive feelings of hunger. கள்ளப்பாடம், s. Lessons omitted, slipped over, &c., being unlearnt, deceiving the master. கள்ளப்பார்வை, v. noun. Thievish, designing looks. 2. Sly looks of lovers, or libidinous persons, அன்பினானோக்குநோக் கம். கள்ளப்பிள்ளை, s. An illegitimate child, a bastard, சோரத்திற்பெற்றபிள்ளை. கள்ளப்புணர்ச்சி, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளப்புத்தி, s. Deceitful sagacity, cunning. கள்ளப்புருஷன், s. A paramour, a gallant, சோரநாயகன். கள்ளப்பெண்சாதி--கள்ளஸ்திரி, s. A concubine. கள்ளப்பேச்சு, s. Insincere expressions, false assurances. கள்ளமயிர், s. False hair. கள்ளமயிர்த்தொப்பி, s. A wig. கள்ளமனம், s. Deceitful mind. கள்ளமாடு, s. Cattle that intrude and graze by stealth, a cow or bullock prone to stray, or to be mischievous, திரு ட்டுமாடு. 2. An ox that refuses to work, கரவுள்ளமாடு. 3. Stolen cattle, திருடினமாடு. கள்ளமார்க்கம், s. False religion. 2. A sally port. கள்ளமுத்திரை, s. A false stamp, திருட்டுமுத்திரை. கள்ளம்பண்ண, inf. To be idle in work, to be dull, slow, &c.--as a beast in the absence of the whip. 2. To play truant. 3. To work deceptively, to use alloy, cheat, act the rogue, dissemble, sham, pretend. கள்ளவறை, s. A concealed room which no one would suspect, பிறர்காணக் கூடாதஅறை. கள்ளவாசாரம், s. Mock modesty, feigned politeness, திருட்டாசாரம். கள்ளவாயில், s. A trap-door, கள் ளவழி. கள்ளவொழுக்கம், s. Hypocrisy, dissimulation, திருட்டுநடத்தை. கள்ளன், s. (plu. கள்ளர், fem. கள் ளி.) Thief, robber, rogue, vagabond, villain, knave, criminal, felon, depredator, திருடன். 2. One of the Kallar tribe, கள்ளச்சாதியான். கள்ளர்பற்று, s. The district of the Kallars. வேசிக்கள்ளர், s. Whore-mongers. ஆசாரக்கள்ளர், s. Persons insincere, incomplaisant. 2. Hypocrites in religion. திருநீறுகுழைக்குங்கள்ளர். Those who put on appearances of piety. கும்பிடுகள்ளர்--தொழுகள்ளர், s. Hypocrites, those insincere in religion, or in courtesy. அழுகள்ளர், s. Weeping rogues, dissimulators, impostors. மாசாலக்கள்ளி, s. A dissimulating, unfaithful woman. 9)

kucalam (p. 115) s. Deep learning, மிகுந்தகல்வி, 2. Ability, skill, dexterity, சாமர்த்தியம். 3. Well-being, happiness, சுகம். Wils. p. 235. KUSALA. 4. Oude and the adjacent country to the south. (See கோசலம்.) 5. [prov.] Great craftiness, cunning; a wile, a trick, தந்திரம். 6. Witchcraft, magic, sorcery, மாந்திரிகம். குசலர், s. Skilful, dexterous or expert persons, மிகவல்லோர். 2. The learned, the wise, அறிஞர். குசலவேதனை, s. Pleasurable sensation. குசலபுத்தி, s. [prov.] Crafty, cunning wit, தந்திரபுத்தி. குசலவித்தை, s. Black art, magic, sorcery. குசலம்பண்ண, inf. [prov.] To practise the black art, to work magic. கோழிக்குக்குசலம்பண்ண, inf. To practise magic on cocks, causing one to conquer the other in fighting. அவனைக் குசலம்பண்ணிக் கொண்டுபோய்விட் டான். He inveigled him by artful means and took him away. குசலக்காரன், s. A sorcerer, a wizard, மந்திரக்காரன். 2. [prov.] A crafty person, வஞ்சகன். 2) *

kuttiram (p. 121) s. Deceit, guile, dis-ingenuity, insincerity, craftiness, subtility, knavery, வஞ்சகம். 2. Lying, falsehood, பொய். Wils. p.229. KUDRA. 3. Cruelty, inhumanity, குரூரம். Wils. p. 266. KSHUDRA. 4. A hill, a mountain, மலை. Wils, p. 229. KUDHRA. 5. [vul.] Sarcasm, irony, any cutting remark, insinuation, or allusion, சுடுசொல். 6. (சது.) Celerity, speed; intensity, சீக்கிரம். 7. Hemp, சணல். (M. Dic.) குத்திரக்காரன்--குத்திரமுள்ளவன்--குத் திரன், s. A knave, a crafty fellow; one who uses sarcasm. குத்திரப்பேச்சு--குத்திரமானவார்த்தை, s. Sarcastic language. குத்திரவித்தை, s. Craftiness, subtleness, knavery. 2. Sorcery, magic. 10)

kuḷḷam (p. 131) s. Shortness is stature, கு றள். 2. Wickedness, mischievousness, cruelty, கொடுமை. 3. Fraudulent dexterity, craft, cunning, தந்திரோபாயம். Wils. p. 274. KHULLA. குள்ளன், s. (fem. குள்ளி.) A short man, குறளன். 2. An artful, cunning fellow, தந்திரக்காரன். 3. A cruel, mischievous person, கொடியன். குள்ளனைக்கொண்டாழம்பார்க்கிறான். He at-He attempts to find out the depth (of water) by sending (into it) a dwarf--said of one who employs a person unfit for his business. கள்ளன்பின்போனாலுங் குள்ளன்பின்போகப்படா து. Better is it to follow a thief than a dwarf--meaning it is a bad omen. குள்ளக்கெண்டை, s. A kind of fish. சித்திரக்குள்ளன், s. A dwarf. 2. A cunning fellow, தந்திரி.