ārāy (p. 41) கிறேன், ந்தேன், வேன், ஆ ராய, v. a. To investigate, scrutinize, examine, inquire, deliberate, contemplate, explore, சோதிக்க. 2. To seek, seek for, தேட; [ex ஆர், et ஆய்.] கண்டாராய்மனமே. Consider well, O my soul. ஆராய்ந்துபார்க்க, inf. To examine well, search into, inquire after. ஆராய்ச்சி, v. noun. Search, examination, investigation, deliberation, சோத னை. 2. [pers. noun.] [prov.] A sheriff or bailiff, one who has the command of the inferior officers in a court or office, a superintendent, தலையாரி. ஆராய்ச்சி--ஆராய்ச்சிமணி, s. A bell attached to a royal palace, rung by those who seek for justice from the king. ஆராய்வு, v. noun. Search, examination, investigation. 2. Extensive acquaintance with science and general knowledge, நுண்ணறிவு. 21)

ūṟṟm (p. 72) s. A walking staff, a crutch, a support, protection, பற்றுக்கோடு. 2. Stability, solidity, immobility--as of a mountain, அசைவின்றிநிற்கை. 3. Strength, power, ஆற்றல். 4. Intensity, arduousness, urgency, pressure (of business), multiplicity (of labors), மிகுதி. 5. Praise, fame, celebrity, புகழ். 6. Knowledge, wisdom, அறி வுடைமை. (p.) 2)

ūṟṟu (p. 72) --ஊற்றுக்கோல், s. A walking staff, a crutch, a support, ஊன்று கோல்; [ex ஊன்று.] 5)

ēkātcruttirrkḷ (p. 77) s. The eleven Rudras, உருத்திரர், a class of the devas of Swerga. 37)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kntu (p. 93) s. A joint of the body, யாக் கையின்மூட்டு. 2. The bottom of the neck, the nape, கழுத்தடி. 3. An axle-tree, பண்டி யுளிரும்பு. 4. A carriage, a vehicle, a waggon or cart, பண்டி. 5. A staff, a crutch, support, defence, பற்றுக்கோடு. 6. A post, pillar, தூண். 7. A post for tying elephants, யானையணைதறி. 8. [prov.] A rope for tying oxen together by the neck, மாடுபிணைக்குந் தும்பு. 9. [prop. கங்கு.] The heap of straw round the threshing floor, வைக்கோல்வரம்பு. 1. The heap of chaff which forms outside the threshing floor, பொலிப்புறத்தடையும் பதர். கந்துகட்ட, inf. To float or recede to the side of the vessel--as curry stuffs in boiling. 2. To arrange the heap of straw round the threshing floor. கந்துகளம், s. The bottom of the rice-heap after the better part has been taken away, also rice mixed with the chaff in the floor. கந்தடிக்க, inf. To thrash, or beat the straw after it has been trodden. கந்தடைக்க, inf. To form an enclosure with straw round the threshing floor. கந்துடைக்க, inf. [prov.] To unfasten the noose of the string tied to the ox's neck, தும்பவிழ்க்க. கந்துமாற, inf. [prov.] To change an ox of a pair tied together, ஏரில்மாறிக்கட்ட. கந்துமாறிக்கட்ட, inf. To shift, to change sides, to use chicanery, to scheme --as in paying debts by borrowing of others, &c. கந்துமுரிக்க, inf. [prov.] To turn out of the course--as oxen treading corn, breaking the bounds. It is deemed very unlucky for men or animals to pass from the enclosure of the threshing floor except at the proper entrance. கந்துமுரித்துப்போட்டுப்போகிறான். He has deserted his company. பொலிக்கந்து, s. Chaff in the threshing floor after winnowing, containing some grain. புறக்கந்து, s. The extremities of an axle-tree. 2. The chaff about a heap of winnowed corn. கருங்கந்து, s. The second range of chaff in a threshing floor next to the பொலிக்கந்து. 15)

kiṇṭu (p. 109) கிறேன், கிண்டினேன், வேன்,கிண் ட, v. a. To dig, excavate, delve, hoe up, தோண்ட. 2. To make a pit, a hollow--as in the ground, a hole in a wall, &c., குழிதோ ண்ட. 3. To dig up; to dig out; to obtain by digging, கிளறியெடுக்க. 4. To poke, stir with a ladle; to scratch--as a fowl; pick or work up--as crows; burrow--as rats, &c.; to work up with a stick, an iron-bar, &c., கிளற. 5. (fig.) to probe, to scrutinize, to investigate, to inquire or pry into a matter; to search, to examine, ஆராய. 6. To gnaw--as worms on the body, as animalcula under the skin, &c., புழுமுதலியனகிண்ட. 7. To prompt, நினைப்பூட்ட. 8. To excite--as to a quarrel, &c., பகையெழுப்ப. கிண்டக்கிண்டக்கீரையும்மயிரும், The more you probe it, the more it is hair with the greens; i.e. the more insignificant. மண்கிண்டிவயிறுவளர்க்கிறவன். A husbandman, (diminutively) one who lives by digging. அம்பட்டன்குப்பையைக் கிண்டினால்மயிர்மயிராய்ப் புறப்படும். If you turn up the dung-hill of a barber, you will find only clippings of hair. கிண்டிக்கிண்டிக்கேட்க--விசேஷங்கிண் ட, inf. To inquire into a thing very minutely, to pump one, to ask inquisitively. கிண்டிக்கிளறிப்பார்க்க, inf. To dig out and search. 2. To make a thorough search, to make a thorough investigation. கிண்டிக்கொடுக்க, inf. To stir, to keep stirring--as the fire, the pap, &c. 2. (fig. To prompt. 3. To increase, to aggravate--as a quarrel. நீயவனைச்சற்றேகிண்டிக்கொடு. Prompt him a little. கிண்டிப்பார்க்க, inf. To dig and look --as for yams, &c., 2. fig.) To make injuiry by different means to find out the truth. அவனண்டைபோய்ச் செய்திஎன்னவென்றுகிண் டிப்பார். Go to him and search out the matter. கிண்டிவிட, inf. To dig up, to dig round the roots of plants, grain &c. 2. To excite, to stir up, to incite. 3. To bring a thing to one's notice, to suggest. கிண்டிவிட்டுக் கேளிக்கைப்பார்க்கிறது..... To stir up or excite others to quarrel or fight, and delight in it. கல்லுக்கிண்ட, inf. To dig up stones. களிக்கிண்ட, inf. To cook hasty-pudding, by stirring. கிழங்குகிண்ட, inf. To dig up கிழங்கு. புழுக்கிண்ட, inf. To burrow--as worms in the ground, working up plants, &c. 2. To stir or irritate--as worms in a sore, &c. கிண்டல்கிளறல், v. noun. Digging yams, &c. 48)

kuẕi (p. 128) க்கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To be formed--as a pit, a hole, a cavity; to be worn hollow. குழிந்தகண், s. Sunken eyes. குழிந்தெடுக்க, inf. [prov.] To scrutinize, to be very inquisitive, ஆராய்ந்து பார்க்க. குழியவிட, inf. [prov. in jewelry.] To form the halves of hollow gold-beads, which are afterwards soldered together. குழிவு, v. noun. Hollowness, depression, cavity, குழிதல். 28)

kōẕai (p. 151) s. Phlegm, mucus, கபம். 2. The phlegmatic humor in the system, சிலே ட்டுமம். 3. (p.) Defect, blemish, failure, பழுது. 4. Bashfulness, diffidence, கூச்சம். 5. A bashful, timid person, நாணமுள்ளவன். (c.) 6. (சது.) Cruelty, severity, கொடுமை. மேழிச்செல்வங்கோழைபடாது. The wealth of the plough is unfailing. (Avv.) கோழைகட்ட, inf. To form or accumulate--as phlegm in the bronchia. 2. To be inflamed--as the bronchia and the adjacent parts. கோழைக்கட்டி, s. A mass of phlegm. கோழைக்கட்டு, v. noun. A collection of phlegm in the bronchia. கோழையிருமல், s. [prov.] A cough occasioned by the accumulation of phlegm. கோழைதீர, inf. [loc.] To overcome bashfulness. கோழைத்தனம், s. Bashfulness. 2. Inability to bear scrutiny; failure, defect. கோழைமனசு, s. A timid mind. (c.) சபைக்கோழை, s. [com. சவைக்கோழை.] A diffident person, one who is timid. 48) *

crutti (p. 168) s. The streamer or flag of a car, தேரிடக்கியம். 2. A distinguishing banner, a flag, விருதுக்கொடி. (சது.) (p.) 3) *

cōtaṉai (p. 212) s. (Sa. S'odhana.) Examination, usually for some particular object; inspection, proof, trial, sifting, search, investigation, ஆராய்வு. 2. Assaying metals, புடமிடுகை. 3. Experiment, problem, கணக் குச்சோதனை. 4. Divine trial--as affliction or other adverse providence; chastening, தேவசோதனை. 5. [prov.] A measure commonly liquid, முகத்தலளவு. 6. (Christ. use, note proper.) Temptation, இடர். (c.) சோதனைகொடுக்க, inf. To be examined, to pass examination, as baggage, or lading. 2. To pass examination, as candidates for office. சோதனைக்காரன், s. An examiner, inspector, scrutineer. 2. A searcher of a vessel, &c., at a custom house. 3. A censor. சோதனைபண்ண--சோதனைபார்க்க, inf. To examine, sift, scrutinize, search, try. 2. To try as the deity the sincerity of a worshipper by adversity, affliction or other means, தெய்வஞ்சோதிக்க. சோதனைபண்ணிப்பார்க்க, inf. To find out a result by experiment. நகரிசோதனை, s. Examination of a city. தேவசோதனை, s. Divine trial. தற்சோதனை, s. Self-examination. இந்தவருஷமெனக்குவந்தசோதனைமெத்த....This year I have met with many trials. 70)

cōti (p. 212) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To search, examine, inspect, inquire, investigate, ஆராய. 2. To sift, prove, test, try, assay, scrutinize, probe, பரீட்சிக்க. 3. To explore, sound, take soundings, அளக்க. (Acts. 27. 23.) 4. To try experiments, சோதித்தறிய. 5. To try one by adverse circumstances, as the deity; to chasten, கடவுள்சோதிக்க. 6. (christ. usage.) To tempt, பேய்சோதிக்க. (c.) 7. To discharge, liquidate, clear off, expiate, purge away, to terminate the demerit of former births, by the performance of prescribed duties, செய்கடன் தீர்க்க. (தீ. 319.) [ex சோதனை.] சோதிக்கப்பட, inf. To be examined, tried, சோதித்தறிய, inf. To inquire and ascertain the truth. சோதித்துப்பார்க்க, inf. To search a house. 74) *

nōṭṭm (p. 285) s. Scrutiny, examination of coins, gems, precious metals, or wares with discernment of their value, பணநோட் டம். 2. Survey, review, criticism--as by a rival artist, workman, கணிப்பு. 3. Attempt at wit; endeavour to excel, to hinder or baffle another in speech, வெல்லமுயலுகை. நோட்டதிலேவிலைவைத்துவிட்டார்கள். They have competed in the price. வார்த்தைநோட்டத்திலென்னபலன். What will it avail to baffle one another in speech? அதின்நோட்டமறியான். He does note know its value. நோட்டக்காரன், s. One expert in inspecting coins. 2. A shroff. நோட்டம்பார்க்க, inf. To examine coins, gems, work, &c., with too great nicety. 3. To be too exact, precise or rigid, in dealings. 4. To survey, examine as a competitor or connoisseur. நோட்டம்பேச, inf. To endeavor, to baffle another in his words. 7)

pari (p. 298) [a Sans, particle.] A sign of intenseness, ubiquity, the highest degree, &c. It is prefixed to Sanscrit but not to Tamil words, as in the following compounds. W. p. 57. PARI. பரிகரி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take away, do away, to remove, expel, dispel, cancel, நீக்க. 2. To remedy, to repair, counteract, மாற்ற. 3. To cure, heal, குணமாக்க. 4. To retract, recant; to amend or correct one's erroneous statements; to revoke, மறுக்க. 5. To expiate, atone for, நிவர்த்திசெய்ய. 6. [prov.] To nurse, to tend a sick person, a lying-in woman; [ex பரிகாரம்.] பரிகரிப்பு, v. noun. Removing, expelling, dispelling. பரிகலம், s. The brass plate or dish of a holy person, உண்கலம். 2. A host, an army, சேனை. 3. [prov.] Army of unseen demons, which is supposed to march through the country and inflict epidemics; also பரிவாரப்பேய். பரிகலமடிப்பாய். Thou shalt perish by the epidemical army; a curse. பரிகலசேஷம், s. The remains on the plate of a spiritual preceptor, Bourges. பரிகாசம்--பரியாசம், s. jest, joke, burlesque, as பகிடி. 2. Raillery, jeer, derision, ridicule, நிந்தனை. 3. Sport, play, விளையாட்டு; [ex ஹாச=ஆசம்.] For the compounds compare சக்கந்தம், கேலி. பரிகாசப்பேச்சு. Badinage. பரிகாசம்போலே. As a joke. பரிகாசப்பட்டன்--பரிகாசி, s. A buffoon. பரிகாரம், s. [com. பரியாரம்.] Entire destruction, abolition, cancelling, expiation, atonement, நீக்குகை. 3. Remedy, antidote, மாற்றுமருந்து. 4. Healing, curing, the art of physic or surgery, வைத்தியம். 5. [prov.] Tending a sick person, beast, &c., பராமரிப்பு. 6. Fostering, cherishing, போஷிப்பு. 7. (சது.) Women's hair, பெண்மயிர். 8. Store--as நடைப்பரிகாரம். [For the compounds compare பண்டிதம், வைத்தியம், நிவர்த்தி.] பரிகாரச்செலவு, s. Doctor's fee. பரிகாரம்பார்த்தல், v. noun. Attending on one as a physician. பரிகாரநிகண்டு--பரிகாரஅகராதி, s. A medical vocabulary. பரிகாரி, s/ A doctor, a medical practitioner, வைத்தியன். 2. A barbersurgeon. 3. A barber. பரிக்காரம், s. Adorning, decoration, improvement, அலங்கரிக்கை; [ex Sa. Pari, ornament.] 2. As பரிஷ்காரம். பரிக்கிரகம், s. Receiving, அங்கீகரிப்பு. 2. A wife, மனைவி. See கிரகம். என்பரிக்கிரகம். My wife, one received by me. பரிக்கிரகம்பண்ண--பரிக்கிரகிக்க.inf. To accept, receive, அங்கீகரிக்க. பரிசனம், s. Dependants, servants, ஏவல்செய்வோர். 2. Train, retinue, followers, சூழ்வோர். 3. Relationship, affinity, உறவு; [ex பரி, surrounding.] (சது.) பரிசனன், s. Air, wind, காற்று. பரிசன்னியம், s. The mountain Maha Meru. பொன்மலை. (சது.) பரிசாரகம், s. Service, attendance, ministry, especially in a temple, ஏவற் றொழில். பரிசாரகவேலை. Employment or work of a servant, attendant, &c. பரிசாரகன், s. [pl. பரிசாரகர்.] A servant in a temple, &c. பரிசாரகி, s. A hand-maid, தாதி. 2. As the feminine of பரிசாரகன். பரிசாரம், s. Employment of a servant, as பரிசாரகம். 2. Female locks, as பரிகாரம். 3. (R.) Difference concerning etiquette, புரிசாலம். பரிசிரமம், s. Distress, labor, trouble, பிரயாசம். 2. Great suffering, கெடுவருத்தம்; [ex சிரமம்.] பரிசுத்தம், s. Purity, immaculateness, unspottedness, மாசின்மை. 2. Holiness, sanctity, தூய்மை. 3. Innocence, புனிதம். 4. [vul. as adv.] Absolute entire, when used negatively, முழுவதும். பரிசுத்தமாயில்லை--பரிசுத்தத்துக்கில்லை. None at all. பரிசுத்தங்குலைய, inf. To be polluted, defiled. பரிசுத்தமாக்க--பரிசுத்தம்பண்ண, inf. To purify, sanctify. பரிசுத்தர், s. Holy persons. 2. Persons of pure family descent, தூயமர புடையோர். 3. Innocent persons, as சுத்தர். பரிசுத்தவான்--பரிசுத்தன், s. [fem. பரிசுத்தை.] A pure or holy person. பரிசுத்தஆவி, s. [improp. பரிசுத்தாவி.] The Holy Spirit. (Chris. usage.) பரிசுத்தி, s. [vul.] As பரிசுத்தம், 1. 2. [prov.] As பரிசுத்தம். 3. பரிசோதனை, s. Thorough search, strict examination, scrutiny, trial. For the compounds see சோதனை. பரிசோதிக்க, inf. To examine well, &c. See சோதி. பரிச்சயம், s. Acquaintance, Intercourse, intimacy, connexion, familiarity, அறிமுகம்; sometimes பரிசயம், [commonly, பரிச்சை.] W. p. 58. PARICHAYA. 2. One of the tones in which the Vedas or verses of holy writ are chanted, வேதசுரத்தினொன்று. பரிச்சயம்பண்ண, inf. To make acquaintance. பரிச்சிதம், s. Acquaintance; custom, பழக்கம். பரிச்சேதம், s. Cutting off, dissection, division, துண்டிப்பு. 2. Section, chapter, இலக்கியப்பிரிவு. 3. Discrimination, positive ascertainment, பகுத்தறிகை. 5. Limit, boundary, எல்லை. 5. Absoluteness, entireness, முழுவதும். W. p. 58. PARICHCHEDA.--In metaphysics, பரிச்சேதம், modes of finite being are three: 1. காலபரிச் சேதம், certainty of the existence of a thing, quality &c., at one time and not at another; 2. தேசபரிச்சேதம், certainty, as to place. 3. வஸ்துபரிச்சேதம், certainty, as to the thing. From these limitations the Divine Being is free. பரிச்சேதம்அப்படிச்சொல்லவில்லை. Most certainly, I did not say so. பரிச்சேதனம், s. Cutting; section as பரிச்சேதம். பரிஷ்காரம், s. Adorning, decoration; polishing, துவக்கம். பரிஷ்காரமாய்த்தெரிகிறது. It is clearly evident. பரிதபி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To pity, to compassionate, sympathize with, to yearn over, இரங்க. 2. To regret, to sorrow, to be in anguish, துக்கிக்க. 3. To bemoan, lament, சஞ்சலி க்க; [ex பரிதாபம்.] (c.) பரிதாபம், s. Pain of mind, anguish. sorrow, துக்கம். 2. Pity, sympathy, solicitude, சஞ்சலம். பரிதாபப்படுதல், v. noun. Sympathizing, yearning. 2. Suffering, being afflicted. பரிதானம், s. Barter, exchange, பண் டமாற்று. (St.) 2. (c.) A bribe, கைக்கூலி. 8. See பரி. பரிதானம்வாங்குகிறவன், appel. n. One who takes bribes. பரித்தியாகம், s. Complete abandonment, desertion, முற்றும்விடுகை. See சருவம். பரித்தியாகசபதம். Relinquishment on oath. பரித்தியாகி, s. A religious devotee, as ascetic, சந்நியாசி. பரிநாமம், s. A great name, கீர்த்தி. 2. (Old Dic.) Prosperity, வாழ்வு. பரிபக்குவம், s. A good opportunity, நற்சமயம். 2. Fitness, propriety as பக்கு வம். பரிபக்குவவேளை. A very good opportunity. பரிபவம், s. Meanness, disgrace, contempt, அவமானம். 2. Baseness, degradation, இழிவு. 3. Insignificance, unimportance; a trifle, அற்பம். 4. A despicable thing, இகழத்தகுபொருள். பரிபவப்படுதல், v. noun. Being disgraced. பரிபாகம், s. Ripening, maturity, digestion, concoction, perfection, பக்குவம். பரிபாகி, s. One who by divine illumination approaches liberation, முத்தியடை யும்பக்குவன். 2. One who is approved, able to hold any situation, தகுந்தவன். பரிபாஷை, s. Technicality, சங்கேதம். 2. A conventional term as குழுஉக்குறி. பரிபாலகன், s. A Protector, saviour, ரட்சகன். பரிபாலனம், s. Protection, preservation, fostering; good government, பாலிக் கை. For the compounds see See இராச்சியம், சிஷ்டர். பரிபாலனம்பண்ண, inf. To protect, to foster, to govern safely, prosperously, &c. --பரிபாலன், s. A patron, a maintainer, காப்பாற்றுவோன். பரிபாலிக்க, inf. As பரிபாலனம்பண் ண. 2. To exert benign compassion, கடா ட்சிக்க. 3. To grant, bestow, அருள. 4. (Old Dic.) To thrive, செழிக்க. பரிபூரணதை, s. (St.) Fulness, as பரி பூரணம். பரிபூரணத்துவம், s. Fulness, completion, entireness, property of being full and all-pervading. See சம்பூரணத்தன்மை. பரிபூரணம், s. Fulness, perfection; abundance, plenty, satisfaction; [used in all the meanings of சம்பூரணம்.] 2. Allpervading, as பரிபூரணத்துவம்.--For the compounds see பூரணம். பரிபூரணமாய்ச்சாப்பிட்டான். He ate to the full. பரிபூரணகிருபை. Abounding grace. பரிபூரணப்படுதல்--பரிபூரணமாகுதல், v. noun. Being satisfied. 2. Being full. பரிபூரணன், s. The Deity as omnipresent, எங்கும்நிறைந்தோன். பரிபூர்த்தி, s. Abundance, fulness. See பூர்த்தி. பரிபூரணி, s. Parvati, பார்வதி. 2. Lukshmi, இலட்சுமி. பரிமளம், s. Odor, fragrance; perfume diffusing itself; an exquisite scent, மிகு மணம்.--The compounds பரிமளக்குழம்பு, பரி மளதிரவியம், பரிமளதைலம், பரிமளவாசனை, See under the primaries. பரிமளகந்தி, s. [in mythol.] The mother of Vyasa, வியாசன்தாய். பரிமளி, க்கிறேன், த்தேன், க்கும், க்க, v. n. To diffuse itself as odor, to be fragrant, மணம்வீச. 2. To be social, convivial as friends at a feast, கூடிக்களிக்க. 3. v. a. [prov.] To conduct a feast pompously, &c., சமாளிக்க. 4. To praise, extol, புகழ. பரிமளிப்பு, v. noun. Spreading as odors; sociality; cheerfulness, animation; praise, &c. It is mostly of jaffna use. பரிமாணம், s. [neg. அபரிமாணம்.] Size, measure, dimension, அளவு. For the compound see சந்தேகம். பரிமாணவசூதி, s. A short or long vowel, a technical term in Grammar. பரிமாறு, கிறேன், பரிமாறினேன், வேன், பரிமாற. v. a. To give and take, to exchange, interchange, மாற்றிக்கொள்ள. 2. To deal out food to guests, உணவுபரி மாற. 3. To use, handle, as utensils or furnitures; to do with, கையாட. (c.) 4. (Jaff.) To take food, or drink, உட் கொள்ள. 5. v. n. To frequent as men, beasts, birds, &c., to resort to நடமாட. 6. To prevail as epidemics, பரவ. 7. To circulate, as money, செலாமணியாக. 8. To conduct one's self, to suit one's self, நட க்க. 9. To go about as a convalescent person, உலாவிவர.--It is an irregular compound of Sans. and Tamil. பரிமாறுகிறஉடமை. An article in use. காலத்துக்குத்தக்கதாய்ப்பரிமாறுதல். Suiting one's self as to times or circumstances, &c. பரிமாற்றம், v. noun. [prov.] Going about, prevalence of disease, conduct, &c. 2. Intercourse, familiarity, கலப்பு. 3. Illicit intercourse, புணர்ச்சி. (jaff.) பரிமாற்றக்காரி. An unchaste woman. பரிமாற்றமில்லாதஇடம். An unfrequented place. பரிமாற்றக்குறை--பரிமாற்றத்தாழ்ச்சிபரிமாற்றப்பிழை. s. Bad habits, misconduct. பரிமிதம், s. That which is measured, limited, bounded, மட்டுப்பட்டது. See அபரி மிதம். பரிமிதாகாரம், s. Limited measure of food, மட்டானவுணவு; [ex ஆகாரம்.] பரிமுகம், s. The lunar asterism, அச்சு வினி. 2. Skin of the leg, கணைக்கால். (சது.) பரிமேயம், s. As பரிமிதம். பரிமோகனம், s. Infatuation from love, மிகுமயக்கம். பரியகம், s. Ankle ring, காற்சரி. 2. Arm-ring, கைச்சரி. 3. Ankle ring consisting of little bells, பாதகிண்கிணி. பரியங்கம், s. Bed, bedstead, கட்டில். 2. Sleeping place, any contrivance for the sleeping of human beings, மக்கட் படுக்கை. பரியந்தம், s. [neg. அபரியந்தம்.] Limit, term, boundary, extent of time or place, எல்லை. 2. End-termination, verge, முடி வு. 3. [in combin adverbiality.] Till, until, வரைக்கும். அவன்வந்தபரியந்தம். Till he came. பரியவசானம், s. The final end, முடிவு. பரியவஸ்தை, s. (St.) Opposition, contradiction, எதிரிடை. பரியவம், s. Highway, public road, public thoroughfare, பலர்செல்லுநெறி. பரியாசம், s. Ridicule, &c. See பரி காசம். பரியாயம், s. A synonym, synonymous term, ஒருபொருள்குறித்துபலசொல். 2. Order, variety of arrangement, manner, பலமுறை. 5. A figure in rhetoric. see அலங்காரம். 4. Community, சாமானியம். பரியாயசந்தேகம், s. See சந்தேசம். பரியாயச்சொல்--பரியாயப்பெயர்--ப ரியாயநாமம், s. Synonyms, ஒருபொருட்பல சொல். பரியாரம், s. [com. for பரிகாரம்.] Expiation, treatment. பரியாரி, s. Doctor. See பரிகாரி. பரியாலோசனை, s. Careful counsel, கூர்ந்தாலோசிக்கை. பரியாளம், s. Train, retinue, attendants, பரிவாரம். (சது.) பரிவட்டம், s. Weavers' instrument, நெய்வார்கருவியிலோன்று. 2. Cloth, சீலை. 3. Vestments of an idol, விக்கிரகத்தினுடை. 4. A head-band for mourning, தலையிற் கட்டுஞ்சீலை. 5. Robes given to a person, by the king on his appointment to an office, பட்டத்துநிலையங்கி. பரிவட்டச்சீலை. A fine cloth. (Beschi.) பரிவயம், s. Youth, juvenility, யௌ வனம். 2. Husked rice, அரிசி. பரிவருத்தனை, s. [St. பரிவர்த்தனம்.] Exchange, barter, பண்டமாற்று. 2. A figure in rhetoric. See அலங்காரம். பரிவாகிதமுகம், s. Turning or rolling the head on one side, through animal excitement, &c., as one of the thirtytwo attitudes, மதத்தாலொருபுறஞ்சாயத்தலையை ச்சுற்றியாட்டல். பரிவாதம், s. Abuse, reproach, scurrility, குற்றச்சாட்டு. பரிவாரம், s. Retinue, attendants, [Sans.] 2. (சது.) Army, body of troops, படை. பரிவராசனம். Train, retinue. பரிவாரதேவதைகள். Attendant gods in the train of a superior god. பரிவிருத்தி, s. Tables used in determining the passage of planets from one sign to another, கிரகசாரவாக்கியம். 2. Revolution of a planet, கிரகச்சுற்று. W. p. 512. PARIVIRITTI. பரிவேடம்--பரிவேஷம், s. Halo, about the sun or moon, as one of the unseen, or seldom seen, phenomena of the heavens. See காணாக்கொள். பரிவேடமிடுதல். Forming as a halo. பரிவேதனம், s. Suffering, anguish, அதி கஉபத்திரவம். 25) *

pariṭcai (p. 298) s. Trial, test, examination, scrutiny, experiment, சோதனை. 2. Practice, use, habit, exercise, experience, experimental, acquaintance with an art, study, &c., அப்பியாசம். See பரீட்சை. பரிட்சைப்படுதல், v. noun. Becoming well learnt by practice. பரிட்சைபண்ண, inf. To try, sift, examine, experiment. 2. To habituate one's self to a place, to any kind of food, &c., பழக்கமாதல். பரிட்சைபார்க்க, inf. To try, to exmine, to experiment. 2. To habituate. 52) *