aḷakam (p. 33) s. A curl or hair, மயிர்ச் சுருள். Wils. p. 72. ALAKA. 2. Woman's hair, பெண்மயிர். (p.) அளகபந்தி, s. A knot of woman's hair, மகளிர்கூந்தலின்பந்தி. 16)

iṭm (p. 45) s. Place, room, site, situation, location, spot, station, ஸ்தானம். 2. Ground, foundation, reason, &c., in argument, ஆதாரம். 3. House, one's own place, residence, வீடு. 4. Breadth, width, extension, அகலம். 5. Time, ability, opportunity, convenience, ஏது. 6. (p.) Greatness, பெருமை. 7. The left side, இடதுபக்கம். 8. The three persons in pronouns, மூவிடம்.-They are தன்மை, the first person--முன்னிலை, the second person--and படர்க்கை, the third person. 9. Wealth, riches, prosperity, செல்வம். 1. The air, ஆகாயம். 11. Expanse, spaciousness, விசாலம். இடம்படமெய்ஞ்ஞானங்கற்பினும். Though extensively taught in divine knowledge, (இடம். 11.) (நாலடி.) இடம்படவீடெடேல். Do not build too spacious a house. கேட்டவிடத்திலில்லையென்கிறான். On being asked, he said no. இடக்கை--இடங்கை--இடதுகை, s. The left-hand. இடங்காட்ட, inf. To indulge one, to humor, encourage, &c. இடங்காரம், s. The left hand of a double drum, the end of which is glued, முழவினிடப்புறம். இடங்குறுக--இடமிடைய, inf. To be confined, be narrow, close, to want room to pass, &c., இடம்நெருங்க. இடங்கெட்டபாவி, s. An utterly destitute person, a miserable wretch. இடங்கேடு, s. Poverty, தரித்திரம். இடங்கொடாமை, neg. v. noun. Non-concession, non-indulgence, obstinacy, முருட்டாட்டம். 2. An assumed indifference, &c. in one who has done wrong and conceals it, sang froid, பிடி கொடாமை. இடங்கொடுக்க, inf. To give place, yield, admit. 2. To allow, permit, suffer, grant liberty, permission. இடங்கொள்ள, inf. To take up room, இடம்பிடிக்க. 2. To be spacious, capacious, விசாலமாயிருக்க. இடங்கொள்பூதலம். The wide-spread earth. (நைட.) இடங்கோல, inf. To gain a footing, establish one's self in place. 2. To take preparatory measure, make interest with one, &c. 3. To make larger, wider--as in digging a well, a foundation, &c. இடசாரி--இடச்சுற்று, s. Turning, wheeling, &c. to the left--as in dancing, military tactics, horsemanship, &c. இடஞ்சுழி, s. A curl on the body to the left. இடந்தலைப்பாடு, s. One of the துறை in love poetry--the meeting of lovers in a place previously agreed upon. இடமயக்கம்--இடமலைவு, s. Ascribing things to unnatural places--as pearls to the mountain, gold to the sea, &c. திணைமயக்கு. இடமற்றபிள்ளை, s. A child without fortune. இடமானம், s. A spacious place. 2. An honorable place, (Old Dic.) இடமானமானவீடு, s. A spacious house. இடம்பாடு, s. Width, spaciousness, extensiveness, விசாலம். 2. Wealth, prosperity, greatness, affluence, செல்வம். இடம்பார்க்க, inf. To seek or find a place, a situation, an opportunity. இடம்புரி, s. A conch, a species of shell from which bangles, or handrings are cut, சங்கு. 2. A left hand shell, இடம்புரிச்சங்கு. 3. A species of medicinal plant forming a drug, ஓர்பூடு. 4. A rope twisted to the left, இடப்பக்க மாகமுறுக்கியகயிறு. இடவகை, s. A house, வீடு. (சது.) 2. Local affinity. இடவழு, s. [in grammar.] The wrong use of one person for another. இடவன், s. [prov.] The left ox in the yoke, இடம்பூண்டவெருது. 2. The fellow or mate in a yoke of oxen, கூட்டெ ருது. இடவாகுபெயர், s. A kind of metonymy-as the place for that which is in it, ஆகுபெயர்களிலொன்று. இடவோட்டம், s. The left-hand passage--spoken of the imaginary planets, இராகுகேது இடப்புறமோடல். 2. Every other three of the lunar mansions, being twelve in number. 66)

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

kāppiri (p. 104) s. A Kaffir, or Negro of Africa. (c.) காப்பிரிக்கோழி, s. A fowl with a peculiar kind of feather having a tendency to curl up. காப்பிரிசல்லாது, s. A plant, Endive, Cichorium, L.; [ex காப்பிரி, et சல்லாது, salading.] காப்பிரிமிளகாய், s. A species of cayenne pepper, in pods; the chilly. 55)

kuṇkku (p. 118) s. Crookedness, flexture, curvature, கோணல்; [ex குட, crooked.] 2. Thwartness, opposition, thwarting, எதிரி டை. 3. The east, கிழக்கு--Note. In the last sense, the word becomes குண to convey an adjective signification--as in குணகடல், குணதிசை, குணநாடு. குணக்குப்பண்ண, inf. To thwart an undertaking; to cause difficulties in business, to throw obstacles in the way. குணக்கெடுக்க, inf. To straighten a crooked thing. நாயின்வாலைக்குணக்கெடுக்கலாமா. Is it possible to divest a dog's tail of its curl? குணக--குணங்க, inf. v. n. TO become bent or crooked, வளைய. 2. To sink, faint. fade, droop, சோர. 3. To be dejected; to feel uneasy; to be vexed, மனந்தளர. குணக்க, inf. v. a. To bend, to incurvate, வளைக்க. குணகோளார்த்தம், s. Eastern hemisphere; [ex கோளம், sphere, et அர்த்தம், half.] 8)

kuntaḷam (p. 121) s. Women's hair, பெண் மயிர். 2. Hair in general, மயிர்ப்பொது. 3. A kind of hair-knot or curls, மயிர்க்குழற்சி. 4. The name of a country, Kuntala, ஓர்தேசம். Wils. p. 229, KUNTALA 17)

kurngku (p. 124) கிறது, குரங்கினது, குரங்கும், குரங்க, v. n. To bend, bow, incline, stoop, propend; to be prone--as beasts, குனிய. 2. To be curved, to curl and hang down, வளைந்துதாழ. 3. To bow, to make an obeisance, to render adoration, வணக்கஞ்செய்ய. 4. To relent, grieve, pity; feel sorry, இரங்க. (சது.) This word is sometimes pronounceed குறங்கு. குரங்குளை, s. The curled mane. (p.) குரங்கல், v. noun. Humiliation, தாழ் தல். (Rott.) குரங்கு, v. noun. Bent knee; the lap; the thigh, தொடை. (See குறங்கு.) 2. [in jewelry.] A hook, clasp, link, கொளுக்கி. குரங்குதல், v. noun. Mercy, இரங்கல். 2. Reverence, வணங்கல். (Rott.) 27) *

kural (p. 125) s. A curl, a lock of hair, மயிர்ச் சுருள். Wils. p. 232. KURALA. 2. (சது.) Women's hair, பெண்மயிர். 3. Feathers, plumage; wings, இறகு. 4. (Tel. கூரலு.) Millet, தினை. 5. Ears of corn, spike, கதிர். 10) *

kuruḷ (p. 127) s. A curl or lock or hair, especially on the forehead, முன்கொண்டை. Wils. p. 232. KURULA. 2. (Rott.) Women's hair, பெண்மயிர். 5) *

kompu (p. 146) s. The horn of a beast, விலங்கின்கொம்பு. 2. A branch, மரக்கொம்பு. 3. The foot-stalk or stem of a flower, பூங் கொம்பு. (p.) 4. A narrow stick; a staff, pole, கோல். 5. A musical instrument; a cornet, horn, ஊதுகொம்பு. 6. A tusk of an elephant or hog, யானைமுதலியவற்றின்தந்தம். 7. The curllike symbol in certain compound characters--as in நெ, பொ, &c., அக்கரத்தின்கோடு. 8. The bent front pole of a palankeen, சிவி கையின்கொம்பு. 9. (fig.) Eminence, greatness, மேன்மை. 1. (loc.) The outlet of a tank, ஏரிக்கோடி. பறக்குங்குருவிக்கு இருக்குங்கொம்புதெரியாது, பரதே சிக்குத்தங்குமிடந்தெரியாது. The migrating bird knows not the branch on which it may roost; and the pilgrim known not his halting place. பழுத்தபழங்கொம்பிலிராது. The ripe fruit remains not on the branch; i. e., at the appointed time, the event will happen. பிடித்தகொம்புமொடிந்துமிதித்தகொம்புமுறிந்தாற்போ லானேன். I was like a man in whose hands and under whose feet the branches had given way; i. e. I was without support. கொம்புசுற்றிக்காற்றடிக்கிறது. The wind blows and whirls around every branch. ஏதுகொம்புமுளைத்துவிட்டதோ. Have his horns grown? used when a person shows pride,insubordination, &c. கொம்படிக்க, inf. To butt--as oxen, buffaloes, rams, goats, &c. 2. (fig.) To assume authority, to be supercilious. கொம்பனையாள்--கொம்பனாள், s. She whose waist is as tender and narrow as the stem of flower. (p.) கொம்பன், s. A tusked elephant or other beast. 2. A kind of cholera or small-pox. கொம்பன்சுறா, s. The sword fish, (lit.) the horned shark. கொம்பாள், s. [loc.] A man looking out from a tree. Sometimes கொம்பத்தாள். கொம்புத்தேன், s. [prov கொப்பாந் தேன்.] Honey formed by bees on branches. கொம்புப்பயறு, s. A kind of pulse. கொம்புப்பாகல்--கொம்பன்பாகல். A kind of winding பாகல் creeper. கொம்பாடவிடான். He suffers no one else to take the lead; assumes too much. கொம்பேறிமூர்க்கன்-கொம்பேறிமூக்கன், s. [loc.] A long dangerous snake living in trees. அசைக்கொம்பு--ஆடுகொம்பு--தோற் கொம்பு, s. A moveable horn fixed in the skin. கடைக்கொம்பு--உளிக்கொம்பு, s. Stump of a horn. கவர்க்கொம்பு--கவட்டைக்கொம்பு-கிளைக்கொம்பு, s. A branched horn. திருகுகொம்பு--முறுக்குக்கொம்பு, s. Winding or tortuous horn. மட்டைக்கொம்பு--விரிகொம்பு, s. Horns extended on both sides. முகக்கொம்பு--முன்கொம்பு, s. Horns setting down towards the ground. மோழைக்கொம்பு, s. Horns hindered from growing by being burnt. உச்சிக்கொம்பன், s. A beast with perpendicular horns near together. ஏந்துகொம்பன், s. An elephant with curved tusks. 2. An ox with horns rising abruptly and projecting forward at the points. ஒற்றைக்கொம்பன், s. An elephant with one tusk, the other being broken. 2. Ganésa. See ஒற்றை. கணைக்கொம்பன், s. An ox with stunted horns. கிளிக்கொம்பன், s. See under கிளி. கூடுகொம்பன், s. An ox whose horns come near together at the points. கூர்ங்கொம்பன், s. Sharp-horned ox. கூழைக்கொம்பன், s. An ox with stubbed horns. நாரைக்கொம்பன், s. [prov.] An ox with long white horns. பவளக்கொம்பன், s. An elephant whose tusks resemble coral in color. பிடிக்கொம்பன், s. Short-horned beast. மாடைக்கொம்பன், s. A bullock with horns bent backwards. முத்துக்கொம்பன், s. An elephant whose tusks, in color, resemble pearl. விரிகொம்பன், s. An ox with spreading horns. கொம்புக்காரன், s. [prov. கொம்பூதி.] A horn blower. கொம்புக்கால், s. The ெ with ா--as ெ-ா, with க--making கொ. கொம்புகாலி, s. [prov.] A palankeen bearer; a term of reproach. கொம்புப்பிறை, s. A கொம்பு with a பிறை--as ெ and with ன making னொ. கொம்பூத--கொம்புபிடிக்க, inf. To blow a horn. கொம்புமுளைத்தவன்--கொம்பாபிள்ளை, s. [ironically.] A man of rank, wealth. 94)

caṭai (p. 157) s. Entangled locks of hair-as once worn by Siva as an ascetic, and now by his devotees in imitation of him; also plaited hair, மயிர்ப்பின்னல். 2. Bushy, shaggy, thick hair, bushiness, சடைத்தது. 3. A kind of cork tree--as சடைச்சி, ஓர்மரம். 4. Root, a fibrous root, வேர். W. p. 338. JAT'A.--Note. The word retains its Sanscrit pronunciation சடா, in many of its compounds. 5. [prov.] The flat head of a nail, ஆணியின்சடை. 6. The stopple of a a bottle, அடைப்பு. (Rare.) சடாடவி, s. A cluster of dishevelled locks. (p.) சடாதரன், s. Siva, as wearing entangled locks, சிவன். சடாதரி, s. A female devotee with matted locks, சடைதரித்தாள். 2. Parvati, as wearing entangled locks, பார்வதி. 3. One with entangled locks of hair, commonly tied up as a crest, சடையையுடைய வன். சடாதாரி, s. Parvati, பார்வதி. 2. Siva, சிவன். சடாபாரம், s. The heavy tangled locks of Siva, or of his devotees. (c.) சடாமகுடம்--சடாமுடி, s. The entangled hair of Siva formed into a crown. (c.) சடாமகுடன், s. Siva, whose entangled lock of hair forms his crown, சிவன். சடாமுனி, s. [in metempsychosis.] The soul of a Brahman in a Muni wearing clotted hair. See பிரமராட்சதை. (c.) சடைக்கஞ்சா, s. The female of the கஞ்சா plant. See கஞ்சா. சடைக்கந்தகம், s. Sweet flag, வசம்பு. (M. Dic.) சடைச்சி, s. A kind of cork tree from which toys are made, நெட்டி. Aeschynomene, (L.) 2. An aquatic plant, பாசி. Ceratophyllum demersum, (L.) (சது.) 3. A plant, கீரிப்பூண்டு. 4. A mineral, பொ ன்னிமிளை, Bismuth pyrites. சடைச்சிவேர், s. A plant, Achyranthes corymbosa, (L.) சடைத்தேங்காய், s. [prov.] A cocoanut whose husk abounds with fibres. சடைநாகம், s. A kind of ornament worn by women on the hair, ஓரணிகலம். சடைநாய், s. A shaggy dog. (c.) சடைபற்றிப்போக, inf. To grow bushy, shaggy, rough, as hair. 2. To become thick, as branches. சடைபில்லை--சடப்பில்லை, s. A kind or round golden ornament for the head of women. Madras usage. In other places,லாக்கடி. சடைபின்ன, inf. To plait the hair. சடைப்பயிறு, s. A kind of grain. சடைப்பாசி, s. A kind of moss--as சடைச்சி, 2. சடைப்புல், s. A kind of grass. See புல். சடைப்பூச்சி, s. [loc.] A species of bushy caterpillar. (R.) சடைமுடி, s. The சரக்கொன்றை tree. சடைமுடியோர், s. Ascetics who wear entangled hair in imitation of Siva, தாபதர். சடையன், s. (fem. சடைச்சி.) One who wears an entangled plait of hair. சடையாணி, s. A flat-headed nail. (c.) சடையாண்டி, s. A religious mendicant with matted hair. சடையோன், s. Siva, the god who wore dishevelled hair. 2. Veerapatra. (சது). சடைவளருதல், v. noun. Growing of entangled locks. சடைவிழ, inf. To become formed, as entangled hair. முறுகுசடை, s. Matted, curly hair. 54)

curi (p. 196) கிறது, ந்தது, சுரியும், சுரிய, v. n. To whirl round, to eddy--as water, கழிய. 2. To wrinkle, curl, சுருங்க. (p.) சுரி, v. noun. Whirling, gyration, rotation, சுழற்சி. சுரிகுழல், s. Curled hair; hence, woman's hair, பெண்மயிர், 2. (fig.) A woman, a damsel, பெண், [ex குழல், hair.] 3. A coat of armor, கவசம். (சது.) சுரிதல்--சுரியல், v. noun. Gyration, சுழற்சி. 2. Wrinkling, திரைவு. 12) *

curi (p. 196) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To wind spirally, சுழிக்க. 2. To curl, சுரியச்செய்ய. 3. To draw in--as a tortoise his head, ஆமைசுரிக்க. 4. (c.) To draw in the face--as a person, or to pout, முகத்தைச் சுரிக்க. 5. [prov.] To bore the hole in an ola-book, ஓலைதொளைக்க. சுரித்தமூஞ்சி, s. [vul. சுரிச்சமூஞ்சி.] A wrinkled face, an unpleasant countenance. 15)

curuṭṭu (p. 196) s. A tobacco-roll, a cigar, புகையிலைச்சுருட்டு. 2. A roll, curl, twist, scroll, சுருள். 3. A robe of silk, சீலைச்சுருட்டு; [exசுருள்.] 4. [prov.] Shrewdness, cunning, witticism, உபாயம். (c) சுருட்டுக்குடிக்க--சுருட்டுப்பிடிக்க, inf. To smoke cigars. See குடி, v. சுருட்டுக்கொழுக்கட்டை, s. [prov.] A kind of pastry. சுருட்டுச்சுற்ற--சுருட்டுப்போட, inf. To make cigars. சுருட்டுக்கிடங்கு, s. Cigar-manufactory. சுருட்டுப்புகையிலை, s. Cigar-tobacco. சுருட்டாய்ப்பேச, inf. To speak in a shrewd way. 29)

curuṭṭu (p. 196) கிறேன், சுருட்டினேன், வேன், சு ருட்ட, v. a. To roll up, coil, curl, infold, twist, சுருளச்செய்ய. 2. To form waves as the sea, அலைசுருட்ட. (p.) 3. (fig.) To take up all at once, to sweep off, முழுதுங்க வர. (c.) [ex சுருள், v.] சுருட்டிக்கட்டிக்கொள்ள, inf. To roll and fasten leaves together as red ants and other insects. 2. To get business, persons, &c., under one's own control. சுருட்டிக்கொண்டுபோக, inf. To carry off, to pilfer, to remove by stratagem, கொள்ளையிட. சுருட்டிப்பிடிக்க, inf. To reduce a person--as disease. 2. To pinch the stomach, as excessive hunger, பசியினால் வருந்த. (c.) சுருட்டிமுடிக்க, inf. To fold and tie the hair. சுருட்டிவாங்க, inf. To have spasms. 2. To oppress, to be extortionate. சுருட்டிவாரிக்கொண்டுபோக, inf. To carry off, to sweep off, as an epidemic, inundation, a whirl-wind, fire, thieves, &c. (c.) சுருட்டிவைக்க, inf. To roll up and place mats, sails, &c. சுருட்டிமடக்க, inf. To pilfer. 2. To overcome in a struggle, debate, &c. 3. To win--as a suitor. சுருட்டியடிக்க, inf. To rush on--as a whirl-wind, or an epidemic. 2. to confound things in debate. முழுப்பாய்சுருட்டி, appel. n. (fig.) A swindler, a cheat. See முழு. சுருட்டு, v. noun. Curling, coiling, ம டக்குகை சுருட்டுவாள், s. A flexible kind of sword. 30)