aparam (p. 16) s. The end, after part, பிற்பக்கம். 2. The back, முதுகு. 3. The hind quarter, or hind leg of an elephant, யானைப் பின்கால். 4. Variance, discord, பிணக்கு. 5. The west, மேற்கு. Wils. p. 44. APARA. 6. Hell, நரகம். 7. The stern of a ship, கப் பலின்பிற்பக்கம். 8. Coat of mail, கவசம். (p.) அபரசன், s. A younger brother, பின்னோன்; [ex ஜ, born,] also written, அவரசன், which see. அபரஞானம், s. Limited and superficial knowledge obtained by the senses, &c., and subject to interruption, oblivion, &c., பொறிகளாலறியுமறிவு. அபரநாதம், s. One of the five powers or தத்துவம் belonging to Siva. (உப. 157.) அபரபக்ஷம்--அபரபக்கம்--அபர பட்சம், s. The second fortnight of the moon, the moon in its decrease, தேய் பிறை. அபரமுத்தி, s. An inferior heaven, பதமுத்தி. அபரராத்திரம், s. The last watch, கடைச்சாமம். Wils. p. 44. APARARATRA. அபரவயசு, s. Advanced age. (தீ. 229.) அபரவாக்கியம், s. A resulting equation, or correction following a calculation. 2. [in Hindu Astronomy.] The equation of a given tabular number or argument answering to the preceding one. அபரவிந்து, s. One of the five powers or தத்துவம் of Siva. (உப. 157-158, ஞானவா. 33.) அபராசிதன், s. A name of Siva and Vishnu, (lit.) the unsurpassed. Wils. p. 44. APARAJITA. அபராணம், s. The afternoon, the fourth part of the day or from twelve minutes past one till thirty-six minutes past three, பின்னேரம். Wils. p. 44. APARAHNA. 14) *

amplm (p. 20) s. An open building in a village for public concourse or for transacting affairs of justice, சபை. 2. Open space, public, வெளி. 3. All ornamented or painted room, a room containing pictures and statues, சித்திரகூடம். (p.) அம்பலம்பண்ணுகிறாயோ. Do you transact public affairs? ஏழைபேச்சுஅம்பலமேறுமோ. Will the poor be heard in the court? 2. Justice is overruled by power. அரைச்சொற்கொண்டம்பலமேறலாமோ. Can one partially informed come before an assembly; i. e. for discussion. அம்பலக்காரன், s. A chief of the Karller caste, as கள்ளச்சாதித்தலைவன். 2. He who publishes the decrees of the assembly. (p.) அம்பலமாக, inf. To be left to the wide world, be abandoned. 2. To be made manifest, to become public. திருச்சிற்றம்பலம், s. One of the names of the pagoda of Chellambrum. 56)

arcṉ (p. 22) s. (plu. அரசர்.) A king, prince. இராசா. 2. A supreme master, God, எப்பொருட்குமிறைவன். 3. The planet Jupiter, வியாழம். 4. The title of the chief of the முக்குவர் caste, முக்குவர்தலைவன்.--Note. There were three famous kings; viz.: 1. சேரன். 2. சோழன். 3. பாண்டியன், which see. (p.) அரசரொளி, s. The splendor or glory of kings; it is of four kinds; viz.: 1. கொடை, gifts. 2. தலையளி, condescension. 3. செங்கோல், justice. 4. குடியோம் பல், care of his subjects. அரசர்குணம், s. The three properties of kings; viz.: 1. தூங்காமை, decision. 2. கல்வி, learning. 3. துணிவு, prowess. அரசர்க்குக்குழு, s. The five different officers of a king; viz.: 1. Ministers, மந்திரியர். 2. Soothsayers, புரோகிதர், 3. Generals, சேனாபதியர். 4. Messengers, தூதர். 5. Spies, வேயர். அரசர்க்குத்துணைவர், s. The eight assistants of a king; viz.: 1. Ministers, மந்திரியர். 2. Rulers, கருமாதிகாரர். 3. Relations, சுற்றம். 4. Door-keepers, கடை காப்பாளர். 5. Citizens of his capital, நகர மாக்கள். 6. Commanders, படைத்தலைவர். 7. Cavaliers, இவுளிமறவர். 8. Warriors on elephants, யானைவீரர். அரசர்க்குறுதிச்சுற்றம், s. The five confidential servants of a king, as, Companions, நட்பர்; Brahmans, அந்தணாளர்; Cooks, மடையர்; Physicians, மருத்துவர், and Prophets, நிமித்திகர். அரசர்சின்னம், s. The twenty-one distinguishing marks of a king. See இராசசின்னம். அரசர்நால்வகையியல்பு, s. The four special qualities of kings; viz.: 1. அஞ்சாமை, fearlessness, fortitude. 2. ஈகை, bountifulness. 3. அறிவு, discernment. 4. ஊக்கம், prowess. அரசர்வல்லமை, s. The four acts or powers of kings; viz.: 1. இயற்றல், making acquisitions. 2. ஈட்டல், collecting his revenues. 3. காத்தல், securing them. 4. வகுத்தல், distributing or expending them. அரசனாணை, s. The order or decree of a king, சாசனம். அரசனுயிர்காத்தோன், s. A unicorn, as the fabled protector of a king, காண்டாமிருகம். அரசன்விருத்தம், s. A kind of poem describing the country and magnificence of the king, ஓர்பிரபந்தம். அரசி, s. A queen, இராசஸ்திரீ. 2. A lady, தலைவி. 42)

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

iyl (p. 48) s. Nature, natural property or quality, குணம். 2. Good conduct, conduct appropriate to a person's caste, rank, office, &c., ஒழுக்கம். 3. Order, course, rule, method, ஒழுங்கு. 4. Aspect, appearance, shape, likeness, சாயல். 5. Melody, musical harmony, இசை. 6. A chapter, section treating of a series of subjects or things in order, ஓத்து. 7. Natural and plain Tamil. (See இயற்றமிழ்.) 8. Destiny, appointment, assignation, decree, allotment, விதி. 9. Grammar, இலக்கணம். (p.) கோவியலோம்புறுகொள்கையன். One disposed to maintain a course of conduct proper for a king. இயலுவமம், s. [in rhetoric.] A comparison of the properties of different things, பண்புவமை. இயற்சீர், s. The ஆசிரியவுரிச்சீர், verse--a metrical foot of four அசை. See சீர். இயற்சீர்வெண்டளை, s. Combination of two simple or ஆசிரியம் feet, or connection of an ஆசிரியம் foot, ending with a compound அசை, with another beginning with a simple one, or vice versa, மாமுன்னிரையும்விளமுன்னேருமொன்றிவருவது. இயற்சொல், s. A word in common use--in distinction from திரிசொல்-exclusively poetic usage--words understood both by the learned and unlearned. இயற்பெயர், s. Proper or arbitrary names, titles, terms of office, &c., இயல் பாயிடப்பட்டபெயர்; also names of things indicating a whole--as distinguished from parts. 2. Simple or original names --as distinguished from ஆகுபெயர் or derived names, செம்பொருளையுணர்த்தும்பெயர். இயற்றமிழ், s. Natural Tamil, whether common or poetic--as distinguished from இசைத்தமிழ், or Tamil adapted to music, and நாடகத்தமிழ் or dramatic Tamil, in both of which various changes occur in combination, construction, &c., முத்தமிழினொன்று. இயற்றளை, s. Connection of ஆசிரி யம் verse--as ஆசிரியத்தளை. See தளை. இயனூல், s. A system of grammatical rules. இயன்மொழிவாழ்த்து, s. A poem instructing children by the good disposition and behavior of their forefathers, ஓர்பிரபந்தம். 8)

iyl (p. 48) --இயலு, கிறது, இயன்றது, இயலும், இயல, v. n. To be able, be possible, கூடியதாயிருக்க. 2. (p.) To be incident to, be exposed, பொருந்த. 3. To agree, suit, be adapted to, இசைய. 4. To be done, performed, made or composed, ஆக. 5. To be destined, decreed, allotted, விதிக்கப்பட. 6. To happen, pass, to be in vogue, நடக்க.-Note. This word is often changed to ஏலு both in poetry and in the colloquial language. இயல்வதுகரவேல். Do not refrain from doing what is in your power. வெயிலியல்வெஞ்சுரம். The parched desert exposed to the scorching beams of the sun. தச்சனாலியன்றவீடு. A house made by the carpenter. என்னாலியலாது. I am not able, I cannot do it. 9)

iḷai (p. 56) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To tire, grow weary, be fatigued, exhausted, to languish, தொய்ய. 2. To grow emaciated, be lean, meagre, &c., மெலிய. 3. To be worn out with age, sickness, &c., to become decrepit, தளர. 4. To become poor, be worn out--as land by continued cultivation, want of manure, &c., சக்திகுறைய. 5. To grow weak and wanting in luxuriance or fruitfulness--as trees, rice, &c., to fade--as a color, வளங்குறைய. 6. To fail before a foe or rival, to yield to superior force, தோற்க. ஒருத்தனுக்கொருத்தனிளையான். One is not inferior to the other, one will not yield to the other (they will fight till they die, except they to parted). இளைத்தோய, inf. To be exhausted from over-exertion. இளைப்பு, v. noun. Weariness, fatigue, exhaustion, faintness, மெலிவு. இளைப்பறுதி, s. Recruiting, recovery from fatigue. இளைப்பாயிருக்க, inf. To be wearied. இளைப்பாற, inf. To rest, take rest, repose, இளைப்புத்தணிய. இளைப்பாறுமண்டபம், s. A room for rest or repose--1. For idols after a procession, before they are set in the usual place. 2. For kings, or other distinguished personages after journey. to wash their feet, &c. before entering their house, வசந்தமண்டபம். இளைப்பாற்ற, inf. To refresh, cause to rest, show civilities, &c. to travellers or weary persons, இளைப்பொழிக்க. வழியிளைப்பாற்ற, inf. To entertain and refresh travellers, offering them a seat, water to wash their feet, fanning them, &c. மன்றலந்தென்றல்வீசி வழியிளைப்பாற்றினாளே. She (the Ganges) refreshed them by causing the fragrant south wind to blow. (பாரதம்.) இளைப்பாற்றி, s. Rest, resting, repose, cessation, இளைப்புத்தணிகை. இளைப்புற, inf. To be fatigued, to grow weary. 10)

iẕi (p. 55) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To descend, dismount, sink, fall into, to be involved in, இறங்க. 2. To be degraded, disgraced, to degenerate, to be reduced in character, estimation, rank or circumstances, இழிவுபட. 3. To fall below mediocrity, to be inferior, to be below in comparison, தாழ. இழிகடை, s. [vul.] The meanest, lowest, most degraded, மிகவிழிந்தது. (Abusively.) அவனொரு இழிகடை. He is a low wretch. இழிகண், s. Inflammation of the eyes causing the lids to droop, இழிந்தகண். இழிகுலத்தோர், s. Low caste people, கீழ்மக்கள். இழிசனர், s. Persons of low caste, illiterate or ill-bred people, கீழ்மக்கள். இழிசனர்வார்த்தை, s. The vulgar dialect. இழிசொல், s. Disgraceful or improper language, பழிச்சொல், of which four kinds are enumerated, viz.: 1. கோள் --குறளை, an invidious or injurious report, tale bearing, aspersion, slander, backbiting. 2. பொய்மொழி, lying, falsehood. 3. கடுஞ்சொல், harsh expressions, irritating language, scolding. 4. பயனில்சொல், nonsense, idle talk, vain expressions. 2. A vulgar word, இழிவானசொல். இழிஞர், s. Low caste people, the vulgar, the wretched, the miserable, debased, ignoble persons, சண்டாளர். இழிதகவு, v. noun. Inferiority, baseness, disgrace, degradation, meanness, இழிவு. 2. s. Poverty, destitution, எளிமை. இழிதிணை, s. The inferior class. See திணை. இழிந்தோர், s. The vulgar, the illiterate, low-bred persons, தாழ்ந்தோர். இழிபு, v. noun. Lowness, inferiority, meanness, degradation, baseness, தாழ்வு. 2. A hollow or ditch, any hole or cavity, depressions in land, பள்ளம். வெள்ளைக்கிழிபு, s. The less or minor species of வெண்பா verse. இழிவு, v. noun. Inferiority, lowness in rank or character, meanness, baseness, தாழ்வு. 2. Contempt, disgrace, dishonor, ignominy, abjectness, wretchedness, abasement, நிந்தை. 3. Diminution, decrease, a diminished quantity, deficiency, குறைவு. 4. A hollow or cavity, பள்ளம். 5. Decay, ruin, destruction, கேடு. 6. Fault, blemish, deviation from rule, misdemeanor, குற்றம். இழிவறிந்துண்பான். One who eats knowing the advantages of a spare diet. இழிவுபட, inf. To grow mean, base, vile, to deteriorate, be in disgrace, to be degraded, ஈனப்பட. இழிவுபடுத்த, inf. v. a. To degrade, disgrace, deteriorate, debase, தாழ்வுபடுத்த. இழிவுபண்ண, inf. To treat with contempt, நிந்தைசெய்ய. தனதுமரபினிழிவுயர்ச்சியின்றி. (Choosing a wife) from a family neither above nor below his rank. 34)

eñcu (p. 73) கிறது, எஞ்சினது, ம், -எஞ்ச, v. n. To diminish, decrease, shorten, lessen, grow small, few, &c., சுருங்க. 2. To be deficient, be defective, to lack, want, குறைய. 3. To remain, be left as a surplus, சேஷமா யிருக்க. 4. To be elliptical--as words, or clauses, சொல்லெஞ்சிநிற்க. (p.) பின்பவ்வெஞ்சியவிருவரும். Afterwards the remaining two persons-எஞ்சணி, s. An ellipsis. எஞ்சிநிற்க, inf. To be wanting or elliptical--as language; to be understood, குறைந்திருக்க. எஞ்சியசொல்லினெய்தக்கூறல், v. noun. [in grammar.] Expressing in a few words, or an author's not mentioning things explicitly, but leaving them to be inferred by the reader--one of the thirty-two உத்தி. எஞ்சல், v. noun. Wanting, deficient, being implied. 27)

eẕukūṟṟirukkai (p. 75) s. A poem whose component words are represented by numerals in seven contiguous rows of long squares, each succeeding row increasing by one subordinate square on both sides, the topmost consisting of three squares. the next five, the next seven, &c. The numbers in each row begin and end increasing by one from the left as far as the middle square, and decreasing in the same ratio towards the right--thus the numbers in the first row, are 1, 2, 1; in the second, 1, 2, 3, 2, 1; in the third, 1, 2, 3, 4, 3, 2, 1, &c., and in the last two rows the numbers are the same. The symbolical poem is construed thus in the first row. 1, one god; 2, two feet; 1, one heart; i. e. Worship the two feet of the only true god with your undivided affections. ஓர்மிறைக்கவி. 1 2 1 1 2 3 2 1 1 2 3 4 3 2 1 1 2 3 4 5 4 3 2 1 1 2 3 4 5 6 5 4 3 2 1 1 2 3 4 5 6 7 6 5 4 3 2 1 1 2 3 4 5 6 7 6 5 4 3 2 1 12)

kṭṭḷai (p. 88) s. An order, a command, law, precept, direction, appointment, institute, denunciation, injunction, warrant, charge, கற்பனை. 2. A mould for making bricks, செங்கலச்சு. 3. A rule or measure temporarily constructed for cutting ola leaves, &c., so as to make them of the right width, அளவோலை. (c.) 4. (p.) Balance, scales, நிறையறிகருவி. 5. Libra of the zodiac, துலாவிராசி. 6. Weight, நிறை. 7. A touch-stone, உரைகல். (பெரிய.) 8. Similitude, likeness, simile, உவமை. 9. Regularity, order, rule, ஒழுங்கு. 1. Restraint, restriction, தடை. 11. The matrix in general in which any thing is cast, or receives its form, a model, a symbol, a cast, a form, உருவங்கள்வார்க்குங்கருவி. தெரிவைமாருக்கோர்கட்டளையெனச்செய்ததிருவே. Oh! Lukshmi, who art created as the model of women. கட்டளைகேட்க, inf. To obey an order, to execute a commission, to listen or to attend to the issuing of orders. கட்டளைகொடுக்க, inf. To give permission, to grant privileges, warrant. கட்டளைக்கல், s. A touchstone, உரைகல். 2. Weight, நிறைகல். கட்டளைக்குரு--கட்டளைச்சுவாமி, s. The principal priest for the time being--so used by the Romanists. கட்டளைசொல்ல, inf. To give or publish an order, to publish a notice. கட்டளைச்சட்டம், s. Regulations, enactments, edicts, statutes. கட்டளைத்தம்பிரான், s. One of a religious order who acts as an overseer or burser in a temple, or charitable institution, receiving the rents and dues, making disbursements and seeing that the services are properly conducted. வாரக்கட்டளைத்தம்பிரான், s. An overseer of a religious order who is gratuitously fed by the community, receiving food from the same family every seventh day. கட்டளைபண்ண, inf. To command, direct, order. கட்டளைபிடித்துவார, inf. [prov.] To cut ola by a rule. கட்டளைப்படிவர, inf. To come regularly. 2. To come according to order. கட்டளைமீற, inf. To break or violate an order. கட்டளையிட, inf. To order, command, direct, decree, prescribe, charge. 2. To grant, bestow. 3. To pass a law or edict, to utter a decision. நமக்கீசனிட்டகட்டளையிதுதான். This is just what God has allowed us. வாரக்கட்டளைமடம், s. An hotel where boiled rice is distributed weekly. 27)

kṟpi (p. 102) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To teach, instruct, instil knowledge, படிப்பிக்க. 2. To create, make, fabricate, construct, invent, compose a term, poem, &c., உண்டாக்க. (c.) 3. (p.) To direct, command, issue orders, order, charge,கட்டளை கொடுக்க. 4. To appoint, destine, decree, ordain, assign, விதிக்க. 5. To purpose, determine, நியமிக்க. 6. To figure in the mind, imagine, fancy, from a vain project, to build castles in the air, பாவனைசெய்ய. 7. To appoint to an office, invest with office, to grant, confer, தொழிலில்ஸ்தாபிக்க. கற்பிக்குமுறைமை, s. Order in teaching. கற்பித்தசொல், s. Verbal instructions. 2. A newly-invented form of expression, new-made word. கற்பித்தபணிவிடை, s. Duties commanded, commissions. கற்பித்துச்சொல்ல, inf. To fabricate stories, &c. 2. To invent, frame new forms of speech, to use words in a new sense for the occasion. கற்பித்தோன், s. A teacher, instructor. கற்பித்தல், v. noun. Teaching, instructing, commanding. 24) *

kaṟpitam (p. 102) s. An elephant, armed or caparisoned for war, போர்யானை. 2. Appointment, determination, purpose, நியமம். 3. Destiny, decree, divine ordinance, விதி ப்பு. 4. Command, direction, order, கட்டளை. 5. Fancy, revery, பாவனை. 6. Being made, fabricated, artificial, composed, invented, அலங்கரிப்பு. Wils. p. 23. KALPITA.. 25)

kalai (p. 96) s. A digit or one-sixteenth of the moon's diameter, a phasis, சந்திரன்பங்கு. 2. A minute portion of time equal to thirty காட்டை, or about eight seconds,காலநுட்பம். 3. The sixtieth part of a பாகை, or of onethirtieth of a zodiacal sign or one Indian hour, ஓர்பாகையிலறுபதிலொன்று. Wils. p. 2. KALA. 4. A specific power of any of the superior deities as manifested in an incarnation, or in the assumption of a form, human or other for any specific purpose, the manifestation of a deity, forms of the female energy of deity as they appear in nature, வித்தியாதத்துவமேழிலொன்று. 5. The arts and sciences of which sixty-four are enumerated. (see கலைஞானம்.) 6. Learning, erudition, literature, philosophy, வித்தை. 7. A treatise, a book, நூல். 8. (p.) A male deer, a stag, ஆண்மான். 9. Cloth, சீலை. 1. The manifestation of a demon in a person temporarily possessed, பேயாட்டம். 11. Any one of the eight parts of a வண்ணம், ode. 12. A shark, சுறாமீன். 13. Capricornus of the zodiac, மகரவிராசி. 14. The male of the red monkey, ஆண்முசு. 15. Breath passing from the nostrils, இடைப்பிங்கலை. 16. The branch of a tree, மரக்கொம்பு. (சது.) 17. The solid part of timber, வைரம். 18. A girdle, அரைப்பட்டிகை. 19. A woman's exterior girdle, consisting of seven strings of jewels, மேகலை. 2. Brightness, splender, பிர காசம். 21. Tissues, சவ்வு. கலாநிதி, s. The moon, சந்திரன். கலைகுறைய, inf. To decrease as divinity in an idol by the neglect of pujah, &c. 2. (fig.) [in contempt.] To be cashiered, degraded, to lose office, decrease--as prosperity. கலைக்கொம்பு, s. Stag's horn--also called கலங்கொம்பு. கலைஞர், s. Poets, bards, philosophers, the literati, புலவர். கலைஞானம், s. Philosophy, literature, universal knowledge, கல்வியுணர்வு. 2. The arts and sciences, being sixty four, viz.: 1. அக்கரவிலக்கணம், the knowledge of spelling and reading, orthography, the science of reading. 2. இலி கிதம், caligraphy, penmanship. 3. கணி தம், the art of computation, arithmetic, the science of numbers. 4. வேதம், the Hindu Veda or law. 5. புராணம், a class of sacred books comprising the whole body of Hindu theology. 6. வியாகரணம், grammar. 7. நீதிசாத்திரம், jurisprudence. 8. சோதிடசாத்திரம், astronomy, including astroloy. 9. தருமசாத்திரம், ethics, moral philosophy, code of laws. 1. யோகசாத் திரம், the knowledge of abstract or silent devotion, rules for religious and abstract meditations. 11. மந்திரசாத்திரம், A division of the Vedas in the first practical part; it includes prayers and hymns addressed to particular deities and used at particular sacrifices, and it also comprehends incantations in religion. magic, medicine, and every other art or practice in which enchantments are used. 12. சகுணசாத்திரம், the science of prognosticating by omens and augury. 13. சிற்ப சாத்திரம், architecture and mechanics, symmetry, shapes in general including sculpture, painting features, lines, hair, &c., of the human system, and their various effects on life. 14.வைத்தியசாத்திரம், science of healing, physic, pharmacy and surgery which may include restoration to life of the dead, the reunion of severed limbs. &c. 15. உருவசாத்திரம், physiognomy, the art of discovering the temper and foreknowing the fortune by the features of the face, metoposcopy, chiromancy, the art of foretelling the events of life by inspecting the hand, சாமுத்திரிகம். 16. இதிகாசம், history, traditional accounts of former events, heroic history--as found in the Bharata and Ramayana. 17. காவியம், epic poetry --as சிந்தாமணி, நைடதம், &c. 18. அலங்காரம், science of rhetoric. 19. மதுரபாடணம், eloquence. 2. நாடகம், dramatic science. 21. நிருத்தம், the art of dancing. 22. சத்தப் பிரமம், directions for the modulation of sounds. 23. வீணை, the art of playing on the lute or stringed instruments. 24. வேணு. the art of playing on the flute or pipe. 25. மிருதங்கம், the art of beating the tambourine. 26. தாளம், the art of beating the cymbals. 27. அத்திரபரிட்சை, archery, the art of throwing darts. 28. கனகபரிட்சை, the art of an assayer in gold, &c. 29. இரதபரிட்சை, the art of driving chariots, charioteering. 3. கசபரிட்சை, the knowledge of the marks of an elephant. 31. அசுவபரிட்சை, the knowledge of the marks of a horse. 32. இரத் தினபரிட்சை, the art of examining and choosing gems, knowledge of precious stones. 33. பூமிபரிட்சை, the knowledge of the different kinds of soil, rules for determining by the surface, the nature and depth of soils, underneath which water is to be found, &c. 34. சங்கிராமவி லக்கணம், military art, tactics. 35. மல்ல யுத்தம், wrestling, pugilism, gymnastics, athletic art, boxing. 36. ஆகருடணம், the art of calling or summoning by enchantment. 37. உச்சாடணம், exorcism, dislodging devils or exciting them to injure others. 38. வித்துவேடணம், exciting hatred between parties by magical spells-one of the eight performances of enchantment. 39. மதனசாத்திரம், erotics, modus coeundi. 4. மோகனம், libidinous fascinations occasioned by enchantment. 41. வசீகரணம், the art of subduction by magic, the art of bringing one over to another's side or interest by enchant ment. 42. இரசவாதம், alchymy and chemistry. 43. காந்தருவவாதம் the knowledge of the condition of the celestial choristers. 44. பைபீலவாதம், the language of brute creatures from emmets upwards. 45. கவுத்துகவாதம், the art of restoring pleasure to a sorrowful mind. 46. தாதுவாதம், the knowledge of the pulse. 47. காரூடம். charms, incantations against poison. 48. நட்டம், information respecting any thing lost obtained by astronomical calculations. 49. முட்டி, information respecting any thing concealed in the palms of the hand (lit. in the fist.) 5. ஆகாயப்பிரவேசம், the art of entering into the air and becoming invisible. 51. ஆகாயமனம், the art of walking in the air. 52. பரகாயப்பிரவேசம், the power of leaving one's own body and entering another lifeless body or substance at pleasure. 53. அதிரிசயம், the power of making one's self invisible. 54. இந்திரசாலம், the art of conjuring, juggling, &c. 55. மகேந்திர சாலம், the art of performing wonders in heaven and earth. 56. அக்கினித்தம்பம், restraining the action of fire. 57. சலத் தம்பம், The art of counteracting the yielding quality of water so as to be able to walk on its surface. 58. வாயுத்தம்பம், the art of restraining the power of the wind. 59. திட்டித்தம்பம், the art of fascinating the eyes. 6. வாக்குத்தம்பம், the art of fascinating the mouth. 61. சுக்கிலத் தம்பம், the art of restraining the semen virile. 62. கனனத்தம்பம், the art of preventing the discovery of things concealed. 63. கட்கத்தம்பம், the art by which the power of sword or any other weapon is nullified. 64. அவத்தைப்பிர யோகம், the power of stationing the soul at pleasure, in any of the five stages in full energy by virtue of abstract devotion for converse with the deity. See அவத்தை. கலைநாதன், s. Argha, a divinity of the Jainas. கலைநாயகன், s. Budha, புத்தன். (திவாக.) கலைமகள்--கலைமடந்தை, s. Sarasvati--as the patroness of the arts, சரச்சுவதி. (p.) கலைமலைவு, s. Any thing contrary to the shasters, சாஸ்திரவிரோதம். கலைமான், s. A stag. கலையானத்தி--கலையூர்தி, s. Durga, துர்க்கை, (p.) கலையினன், s. The moon, சந்திரன். (p.) கலையுணர்த்துவோன்--கலையுணர்பு லவன், s. Skanda, கந்தன் (p.) கலையேற, inf. To increase as divinity in an idol with the increase of pujah, incantations, &c. 2. [in reproach.] To become arrogant by prosperity, promotion, &c. கலையோத, inf. To learn science, to acquire knowledge, நூலோத. கலைவல்லோர், s. Poets, philosophers, the learned, புலவர். வடகலை, s. The Sanscrit language. தென்கலை, s. The Tamil language. 272)

kiẕmai (p. 111) --கிழம் s. Oldness, senility, decrepitude, old age, கிழத்தனம். இந்தமாடுமிகுந்தகிழம். This is a very old ox. கிழக்கதை, s. Old stories. 2. The chattering of old people, கிழவர்வார்த்தை. கிழக்குதிரை, s. An old horse. கிழக்கோலம். The appearance or marks of age. கிழடு, s. [vul.] An old thing, commonly said of animals, trees, and contemptuously of a person, வயதுமுதிர்ந்தது. கிழடன், s. An old man; an old chap, in contempt. கிழட்டுப்பசு, s. An old cow. கிழத்தனம், s. Old age; manners or habits of old people. கிழப்பிணம், s. An old fellow, in contempt; a living carcass. கிழமாடு, s. An old ox or cow. கிழவன், s. (pl. கிழவர்.) An old man, an aged man, மூப்புடையோன். 2. The second of the twenty-seven lunar asterisms or nacshatras, or the day during which the moon is in the nacshatra, பரணி. குடுகுடுகிழவன், s. A very old man. கிழவி, s. An old woman, மூப்புடைய வள். கிழவிக்கிழங்கு, s. [prov.] The previous year's root (esculent, &c.), old and useless; from which others have sprung, பழையகிழங்கு. கிழவிமஞ்சள், s. [prov.] old turmeric root of the previous year, பழமையான மஞ்சள். வன்கிழம்--வலுகிழம், s. A very old person, animal or thing, in contempt. 40)