arucciyam (p. 25) --அர்ச்சனியம்-அர்ச்சியம், s. Veneration, dedication, வணக் கம். (p.) Wils. p. 69. ARCHYA. 10) *

ilingkam (p. 54) s. A sign, mark, token, symbol, அடையாளம். 2. The penis. ஆண்குறி. 3. The phallus or linga--a representation of the membra viri et mulieris used in temples as an object of worship, and regarded as deity under this emblem. It is also made of gold or silver and worn in a casket on the arm, the breast, or some other part of the body, as an amulet and as an object of veneration and worship. In both these cases it represents both sexes in conjunction, being emblematical of Siva and Sacti, or the male and female energies of the deity, சிவலிங்கம். In the Agama philosophy three lingas are mentioned; viz.: 1. Streelinga (ஸ்திரீலிங்கம்) the same as விந்து--the female linga common to male and female--including in both sexes the organs for secreting and containing the seminal fluid. 2. Purshalinga (புருட லிங்கம்) same as நாதம் (Natha) male linga, also common to both sexes, including in both sexes the genital organs for transmitting and combining the two productions essential to generation. 3. Napunchakalinga, (நபுஞ்சகம்) same as அலி, Ali or Alilinga, the neuter or rather hermaphrodite linga, being the physiological foundation of the other two, both as to their organization and functions. The image linga often bears this name; these three are distinguished by the terms அவன், அவள், அது. They are physiological and are found in such works as தத்துவக்கட்டளை, &c. There is another class of lingas called பஞ்சலிங் கம், the five lingas, popularly represented as deity under the emblems of the five elements, and worshipped in as many celebrated temples, viz.: பிருதிவிலிங்கம், earth-linga, worshipped at Canjeevara-அப்புலிங்கம், water-linga, worshipped at Tiruvanaicka--தேயுலிங்கம், fire linga, worshipped at Tiruvannamalay--வாயுலிங்கம், air-linga, worshipped at Tirukalatti-ஆகாயலிங்கம், ether-linga, worshipped at Sethumbaram. These are properly of a metaphysical or mystical character and belong to the arcana of Hinduism. The above designations are for popular use and are given from their physiological connection with the five bodies or casements of the soul, whose natural bases are the elements. earth, water, fire, air and ether, respectively. Among the initiated, the following are the terms employed, viz.: 1. ஸ்திரீலிங் கம், Streelinga--this is properly the organ entire--male and female with its functions; it is a figure (உரூபம்) the only one of the five to which form is ascribed. There is but one image, the representation of this. The சரிதை course of worship, i. e. the popular puranic course belongs to this. 2. புல்லிங்கம், this is defined to be உணர்வு; the course here is that of instruction and perception as to the action of the instrument, &c. To this belongs the கிரியை course of worship, the second great stage. 3. நபுஞ் சகலிங்கம், this is the stage of darkness, of neutrality, called the stage of darkness and doubt, and, as a course of worship, is included in the succeeding one. 4. பரமலிங் கம், this comes under the dominion of மயேச் சுரன், the concealer, and is called மறைப்பு; the course here is that of யோகம், the third great stage. 5. மகாலிங்கம், this is தெளிவு, the course of ஞானம், the last stage which exempts from births, and secures absorption in the supreme essence. Wils. p. 72. LINGA. இலிங்ககோளம், s. Glans penis. (Anat.) இலிங்கங்கட்டி--இலிங்கதாரி, s. One who wears the linga. இலிங்கசங்கமம், s. Symbols of the sexes united--probably a personification of the active energy of the deity and of matter, represented in metal. &c., or formed in the mind as objects of contemplation and worship. இலிங்கசூலை, s. A kind of venereal disease. இலிங்கபுடோல், s. The ஐவிரலி, creeper, Bryonia, L. இலிங்கபுராணம், s. One of the eighteen Puranas, புராணம்பதினெட்டிலொ ன்று. இலிங்கப்புற்று, s. A kind of venereal disease. இலிங்கரோகம், s. The venereal disease, ஆண்குறியில்வருமோர்புண். இலிங்கர்--இலிங்கிகள், s. Ascetics, Rishis who wear the Linga, சைவ தவப்பாலோர். இலிங்கி, s. An ascetic. 2. A worshipper of Siva, under the phallic emblem. 3. A hypocrite, a pretended devotee. ஸ்படிகலிங்கம், s. A linga made of quartz. பாணலிங்கம், s. A stone in the form of a linga--found in the river Nurbudda. பிரசாதலிங்கம், s. What is dedicated to Siva. பார்த்திபலிங்கம், s. Any thing assumed as an emblem of linga, and worshipped. சுயம்புலிங்கம், s. A linga supposed to be self-existent. சங்கமலிங்கம், s. A man of the Changama sect. குருலிங்கம், s. A spiritual father, a confessor. 17)

eṭṭu (p. 73) கிறேன், எட்டினேன், வேன், எட்ட, v. a. To stretch forth, to reach after, தாவ. 2. [with the dative.] To be obtained, be got, to be caught, அகப்பட. எட்டாதபூதேவனுக்கு. The flower that is out of reach is dedicated to God. [prov.] மனோவாக்குக்கெட்டாதது. What is incomprehensible or unutterable. கைக்கெட்டினதுவாய்க்கெட்டாமற்போயிற்று. The mouth did not get what the hand had reached--I almost got it, but it escaped my grasp. The fates were against me, &c. --spoken in cases of disappointment, &c. கண்ணுக்கெட்டினமட்டும். As far as the eye can see. எனக்கெட்டாது. I cannot reach it. 2. I cannot get it. 2. I cannot comprehend it. கிணற்றுக்கிந்தக்கயிறெட்டாது. This rope is not long enough for the well. எட்ட, inf. [used adverbially.] Far, far off, further, away, aloof, தூரமாக. எட்டநட. Step on, step out. எட்டப்போ--எட்டிப்போ. Go further. எட்டக்கட்ட, inf. To keep away, தூரமாக. மழையெட்டக்கட்டிவிட்டது. The rain has kept off a long time. எட்டவிட, inf. To communicate, inform. அவனுக்கிந்தச்சொல்லையெட்டவிடு. Communicate this news to him. எட்டாக்கை, s. A very distant place, not near enough to be serviceable. எட்டாதபொருள், s. Things incomprehensible--as the Divine being, mysteries, &c. எட்டுமட்டும்பார்க்க, inf. To endeavor as much as one can; to reach or attain a thing. எட்டிப்பறிக்க, inf. To reach and pluck. எட்டிப்பார்க்க, inf. To peep, look over a wall, &c. 2. To make an effort, to reach a point or thing. எட்டினர், s. Friends, adherents, partisans, சிநேகிதர். (p.) 37)

kantaṉ (p. 93) s. Skanda, the younger son of the god Siva and hero of Skanda Purana--also called Kartigesa, குமரன். Wils. p. 947. SKANDA. 2. (p.) Argha, அருகன். கந்தசட்டி--கந்தசஷ்டி--கந்தஷஷ் டி, s. A very strick fast in reference to the god கந்தன், for six days in the month ஐப்பசி, ending with the sixth day of the moon's increase, கந்தன்விரததினத்திலொன்று. கந்தப்புராணம், s. One of the eighteen puranas--the Skanda Purana, ஓர் புராணம். கந்தமலை, s. The name of a hill having a fane at the base, dedicated to Subrahmania. கந்தலோகம், s. The heaven of Subrahmania, சுப்பிரமணியபதம். 10) *

kvi (p. 98) s. Planet venus, சுக்கிரன். 2. A poet, a versifier, புலவன். Wils, p. 24. KAVI. 3. An ape, a monkey, குரங்கு. 4. A plant, பூனைக்காலி. 5. One of the four classes of poets, நாற்கவி. (See புலமையோர்.) 6. Poetry, verse, a stanza, பாட்டு. (p.) Poetry is of four kinds, viz.: 1. ஆசுகவி, an extemporaneous poem made by request, the theme, the kind of verse and some of the rhetorical figures to be wrought into it being given. 2. மதுரகவி, a poem in which sublime and gratifying ideas are couched in rich language, with varied appropriate rhymes and rhetorical figures, and all in a sweet flowing style. 3. சித்திரகவி, a poem variously of artfully composed. (See மிறைக் கவி.) 4. வித்தாரகவி, an extended poem, such as the great epics Ramayana and Bharata.--Note. Each of these four is also applied to the poet as well as to the poem. கவிகட்ட--கவிபாட inf. To make verses. கவிகற்றோர், s. Panegyrists attending a prince in his movements, மங்க லப்பாடகர். கவிசொல்ல, inf. To make poetry. கவிச்சக்கரவர்த்தி, s. A distinguished poet, புலவன். கவிஞர், s. Poets, bards, புலவர். 2. Scientific persons, கலைவல்்லோர். (p.) கவிதை, s. A poem, poetry, verse, a verse of poetry, stanza, பா. (p.) கவித்துவம், s. Poetic style or composition, புலமைத்தன்மை. கவிநாயகன், s. The person to whom a poem is dedicated, who is also the hero, கவிக்கிறைவன். கவிமாலை, s. Verses joined together. கவிரத்தினம், s. A treatise on versification. கவிராயன், s. (Hon.) A poet, புல வன். கவிவல்லோர்--கவிவாணர் s. Learned poets, bards, புலவர். கவிவீரராகவமுதலியார், s. The names of two eminent poets, viz.: அந்தக க்கவிவீரராகவமுதலியார்--முத்தமிழ்க்கவிவீரராகவமு தலியார். the first of whom is said to have been born blind. (Rott.) கவீச்சுரர், s. Eminent poets. 24)

kōyil (p. 150) s. [com. கோவில்.] [ex கோ, et இல், abode.] A palace the residence of a nobleman. or a king, அரமனை. 2. A temple, sanctuary, church, chapel, ஆலயம். 3. A sacred shrine, the abode of a deity, கடவு ளிருக்குமிடம். 4. A metal casket enclosing the சிவலிங்கம், or phallic emblem worn about the person, இலிங்கசம்புடம். 5. A bag, &c., for sacred ashes, விபூதிசம்புடம். 6. [loc.] The pagoda at Chillumbrum, or that at Seringham, சிதம்பரசீரங்கஸ்தலம். 7. [prov.] A parish church, also a parish, கோயிற்பற்று. கோயிற்பூனைதேவருக்கஞ்சாது. The cat in the temple dreads no deity; i. e., too close an intimacy destroys veneration. கோயில்மாடுபோலே. Like a temple cow-spoken of indulged or idle young persons who have their own way, &c. கோயில்கொள்ள, inf. To take possession of a temple, a shrine or the heart-as a deity. (p.) கோயில்சுற்றிக்கும்பிட--கோயில்வலம் வர, inf. To pass round a temple to the right hand, out of homage to it. கோயில்சேவிக்க, inf. [loc.] To serve the temple daily--as musicians. கோயில்மணியகாரன், s. The purveyor or manager of a temple--often a hereditary office. Also கோயில்மணியம். கோயில்மாடு, s. Cows or bulls devoted to a temple. கோயில்வரவு--கோயில் வருமானம், s. The revenue of a temple. கோயிற்கணக்கு, s. Temple accounts. 2. [prov.] The parish registry. கோயிற்காணி--கோயில்மானியம், s. Temple lands. கோயில்குளத்துக்குப்போகாதவன். One who is neglectful of religious ceremonies. கோயிற்கிராமம், s. A village and lands belonging to a temple. கோயிற்படி, s. The daily allowance for the expenditure of a temple, of rice, &c., to the idol, Brahman, servants, &c. கோயிற்பற்று, s. [prov.] A parish, or districts belonging to a church. கோயிற்பிரகாரம், s. The court or enclosure of the temple; [ex பிரகாரம், enclosure.]. கோயிற்பிரதிட்டை, s. The conscration of a temple when the deity is supposed to be brought to take up his abode; [in Christian usage.] also the dedication of a church. கோயிற்புராணம், s. One of the five puranas concerning சிதம்பரம். கோயிற்பூனை, s. (fig.) A dissembler in religion. கோயின்மகமை, s. Free offering or gifts to a temple. See மகமை. கோயின்மேரை, s. (also கோயிற்குறுணி.) The portion of a harvest given to the temple. கோயிற்றுறை, s. [loc.] A temple establishment. (Limited.) 86)

cantiraṉ (p. 159) s. Chandra, the moon as a planet or deity, திங்கள். (c.) 2. [in combination.] A pre-eminent or dignified personage--as இராமச்சந்திரன். சந்திரனைப்பார்த்துநாய்குலைத்தாற்போல. As if the dog had barked at the moon, i. e., mere chatter to no purpose. சந்திரகணம், s. One of the four auspicious feet with which to begin a poem --consisting of one நிரை and two நேர். See கணம். (p.) சந்திரகதி--சந்திரபுத்தி, s. The daily motion of the moon. சந்திரகலை, s. The phases of the moon. 2. The breath of the left nostril. (c.) See சூரியகலை. சந்திரகாந்தம்--சந்திரகாந்தச்சிலை, s. A kind of mineral gem, the moon-stone, said to emit moisture, when placed in the moon-light; and believed by some to be a congelation of the moon's rays. See சூரியகாந்தம். சந்திரகாந்திப்பூ, s. A moon-flower, a flower which turns towards the moon. சந்திரகாவி, s. A kind of radish color made from the செநதுருக்கம் flower or Bastard saffron. Carthamus tinctorius. Ains. v. 2. p. 364. 2. A reddish ochre, செங்காவிமண். 3. A kind of red cloth, ஓர்வகைப்புடவை. (c.) சந்திரகாவிப்பட்டு, s. Silk of a red colour. சந்திரகிரகணம், s. A lunar eclipse. See கிரகணம். சந்திரகும்பம், s. A sacred water-pot dedicated to the moon. See கும்பம். சந்திராதித்தர்--சந்திரசூரியர், s. The sun and moon. (c.) சந்திராதித்தருள்ளவரைக்கும். As long as the sun and moon exist. சந்திரசூடன்--சந்திரசேகரன், s. Siva, the moon crested. சந்திரதரிசனம், s. The first sight of the New Moon on an auspicious evening.-Note. If the time be not auspicious, the sight is avoided. 2. The ceremony of showing either the crescent or full moon to a child, for the first time, on an auspicious evening. சந்திரப்பிரவை, s. The moon's rays, moon-light. 2. [loc.] A sect for an image on festival occasions. 3. [com. சந்திரப்பிறை.] A female ornament. See சூரியப்பிரவை. சந்திரநாகம், s. A black serpent, இராகு; the dragon's head or ascending node, in Astronomy. சந்திரபீசம், s. The cochineal insect. சந்திரபுடம், s. Moon's longitude. சந்திரமண்டலம், s. The orb or disk of the moon, சந்திரவிம்பம். 2. The moon's halo, பரிவேடம். 3. [in the human body.] The head and the shoulders. (p.) சந்திரமத்திம்புத்தி, s. [in astron.] The mean motion of the moon in a fixed time --as a day, an hour, &c. சந்திரமானம், s. [in astron.] A calculation made from the motion of the moon in its orbit. See சாந்திரமானம். சந்திரமந்தோச்சம், s. [in astron.] The moon's apsis. சந்திரமுருகு, s. An ear ornament shaped like the crescent moon. (c.) சந்திரமோலி--சந்திரமௌலி, s. Siva, the moon crested. There are other compounds--as திங்கண்மோலி, மதிமோலி, &c. சந்திரரேகை--சந்திரலேகை, s. The moon's digits. சந்திரரோகம், s. A kind of leprosy, [in the gospels] lunacy, ஓர்குட்டம். (c.) சந்திரலவணம், s. A medicinal salt, Rock salt, இந்துப்பு. சந்திரலோகம், s. The region or sphere of the moon. சந்திரவட்டம், s. One of the three umbrellas of Argha. சந்திரவட்டக்குடை, s. A large white umbrella used in processions. சந்திரவருஷம்--சந்திரனாண்டு, s. Lunar year. சந்திரவமிசம், s. The lunar race, the race of kings from Chandra, his son Buddha, his son Purúravas, &c. சந்திரவலயம்--சந்திரவளையம், s. [prov.] A brass ring filled with pebbles and used as a small tabour. They are held one on each thumb, by public singers, கைச்சிலம்பு. சந்திரவாதம், s. A system of religion in which the moon is god. சந்திரவிம்பம், s. The disk of the moon. சந்திரனாள்--சந்திரனாட்கூறுபாடு, s. The phases of the moon, திதி. சந்திரோதயம், s. Moon-rise. (c.) 107)

cāmi (p. 177) s. [a contraction of சுவாமி.] God, lord, the supreme Being, கடவுள். 2. Argha, அருகன். 3. Skanda, முருகன். 4. An elder, a senior, an elder brother, மூத் தோன். 5. Guru, either the spiritual teacher or Siva under this character, குரு. 6. A chief, chieftain, lord, master, எச மானன். 7. A matron, a lady, தலைவி. 8. Gold, பொன். W. p. 965. SVAMIN. சாமிவரங்கொடுத்தாலும் பூசாரியிடங்கொடுக்கமாட் டான். The deity may grant a boon, but the pujaree (priest) will allow no admittance, i. e. subordinates are commonly the most arrogant. சாமிபராக்கு. Swami, vigilance! attention! an expression by heralds on the approach of a king, an idol, or a great personage. சாமிதரிசனை, s. A sight of the idol, linga, &c., at the temple. சாமித்துரோகி, s. A traitor to the deity, or to his master. சாமிநாதன், s. Skanda--who was once a guru to Siva--as the guru and lord, கந்தன். சாமிபார்க்க, inf. To take a sight of the idol in the procession. (c.) சாமிமலை, s. The Pulney rock, where there is a celebrated temple dedicated to Skanda; as distinguished from இடும் பமலை, a rock situate by its side. See சுப்பிரமணியர்ஸ்தலம். 2. (R.) A town near Combaconum, ஓரூர். சாமியாடி, s. A possessed person. சாமிசெய்ய--சாமிகொண்டாட, inf. [vul. prov.] To celebrate a festival in times of sickness, pestilence, &c. (c.) 43) *

cūriyaṉ (p. 200) s. The sun, regarded as a deity, சூரியபகவான். W. p. 941. SOORYYA. 2. The sun, as a planet, ஞாயிறு. 3. Any king of the Solar dynasty, சோழன். (சது.) 4. (M. Dic.) A shrub, செவ்வெருக்கு. 5. A mountain containing copper, செம்புமலை. சூரியகடிகாரம்--சூரியகடியாரம், s. A sun-dial. சூரியகணம், s. One of the four inauspicious feet, in poetry. See அட்டக ணம், under கணம். சூரியகதி, s. The progress of the sun in his orbit, daily, monthly or annually. சூரியகரந்தை, s. A plant. See கரந்தை. சூரியகலை, s. Breath of the right nostril. (See சந்திரகலை.) 2. (fig.) The right nostril, பிங்கலை. சூரியகளை, s. The sun's brightness. See களை. சூரியகாந்தச்சிலை, s. As சூரியகாந்தம். சூரியகாந்தம், s. A kind of gem, crystal, lens, or burning glass; the sunstone; said to emit fire when placed in the sun's rays, சூரியகாந்தச்சிலை. W. p. 941. SOORYYAKANKA. 2. [prop. சூரியகாந்தி.] The sun-flower. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. A burning glass--as சூரியகாந்தம், 1. சூரியகாந்தஆமணக்கு, s. [prov.] The plant Ricinus viridis, ஓராமணக்கு. (R.) சூரியகாந்தி, s. The sun-flower, சூரிய காந்திப்பூ. Helianthus annuus, L. 2. The splendor or heat of the sun, சூரியனொளி. W. p. 941. SOORYYAKANTI. 3. As சூரி யகாந்திப்பட்டு சூரியகாந்திப்பட்டு, s. Velvet, so called from its shining properties. சூரியகிரகணம்--சூரியகிராணம், s. An eclipse of the sun. See கிரகணம். சூரியகிரணம், s. Rays of the sun. See கிரணம். சூரியகும்பம், s. A water-pot dedicated to the sun. சூரியகுலம்--சூரியவமிசம், s. The Solar dynasty, originally reigning in Oude--one of three governing families. for many generations, the two others being சந்திரகுலம் and அக்கினிகுலம். சூரியசங்கிரமம்--சூரியசங்கிராந்தி, s. The transit of the sun from one sign to another. W. p. 942. SOORYYASANKRAMA. சூரியசந்திரர்முதலியோர்வீதி, s. The are of the horizon which comprehends the northern and southern declinations of the sun, moon, &c., being of three divisions called மேடவீதி, இடபவீதி, and மிதுனவீதி. See சூரியவீதி. சூரியசரம், s. As சூரியகலை, 1. சூரியசித்திரம், s. [in astrol.] A subdivision of சூரியபுத்தி. சூரியசித்தாந்தம், s. An astronomical work, ஓர்கணிதநூல். See சித்தாந்தம். சூரியதிசை, s. The reign of the sun, as a planet. See திசை. சூரியதீக்ஷணம்--சூரியதேசசு, s. The radiance or heat of the sun, கடுவெயில். (p.) சூரியநமஸ்காரம்--சூரியநமற்காரம், s. The worship of the sun. 2. Adoration of the sun by sick persons, especially for diseases in the eyes. See நமஸ்காரம். சூரியபகவான்--சூரியநாராயணமூர்த்தி, s. The sun--as a deity. சூரியபுத்தி, s. [in astrol.] A division in சூரியதிசை, consisting of three months and eighteen days. 2. [in astron.] Sun's daily motion. சூரியபுடம், s. The drying of medicines in the sun. 2. [in astronomy.] Sun's longitude. சூரியபுத்திரன்--சூரியதனயன்--சூரிய குமாரன், s. Karna. கன்னன். 2. Sugreeva, ally of Rama, சுக்கிரீவன். 3. Saturn, சனி. (p.) சூரியபுராணம், s. A Purana extolling the sun as deity, one of the eighteen Puranas. See பிரமவைவர்த்தம். சூரியபூசை, s. Worship of the sun either by Saivas competent to perform பூசை, or such as belong to the சூரியவாதம். சூரியப்பலகை, s. [prov.] A plank placed at the transom, or lintel over a door. (c.) சூரியப்பிரபை--சூரியப்பிரவை, s. The radiance or splendor of the sun, சூரிய காந்தி. 2. An ornament of gold set with jewels worn on the head by females on special occasions, with another called சந்திரப்பிரபை. 3. [loc.] A seat or throne with a circlet like the sun, for an image, on festival occasions, விருத்தகேடகம். சூரியபிறை, s. [com.] As சூரியப்பிரபை, 2. சூரியமண்டலம், s. The orb or disc of the sun. 2. The region of the sun. 3. One of the mystic circles on the body, regarded as a lotus flower, and assigned in worship, to three of the female energies of the deity, ஞானசத்தி, கிரியாசத்தி and இச்சாசத்தி, under the emblems of the sun, moon and fire. சூரியர், s. Suns as deities, one governing each month, and each, being the chief among 1,,. (See துவாதசாதித் தர்.) 2. [ex சூரி.] Poets, literati, புலவர். சூரியலோகம், s. The region of the sun. சூரியவட்டம், s. The disc of the sun. 2. A sun-dial, சூரியகடியாரம். சூரியவாதம், s. The religion of the sun-a system which regards the sun as the chief diety, ஓர்மதவகுப்பு. சூரியவாதி, s. An adherent of the சூரி யன் religion; [ex வாதி.] சூரியவிம்பம்--சூரியபிம்பம், s. The disc or orb of the sun. 2. The reflected light of the sun, சூரியப்பிரதிவிம்பம். சூரியவீதி, s. The are of the horizon which comprehends the northern and southern declinations of the sun, being divided into three parts of four signs each, and taken in the following order: (1.) மேடவீதி, the Aries'-course, including Taurus, இடபம், Leo, சிங்கம், Gemini, மிது னம், and Cancer, கடகம். 2. இடபவீதி, the Taurus'-course, including Pisces, மீனம், Aries, மேடம், Virgo, கன்னி, Libra, துலாம். (3.) மிதுனவீதி, the Gemini course, including Sagittarius, தனுசு, Capricorn, மக ரம், Aquarius, கும்பம், Scorpio, விருச்சிகம். சூரியனுதித்தல், v. noun. The rising of the sun. சூரியாஸ்தமனம், s. [prop.] சூரியாஸ்தம்.] Sun-set. W. p. 942. SOORYYASTAM. சூரியாஸ்தமனவேளையிற் படிக்கலாகாது. Study not at sun set--deemed inauspicious, as the time when இரணியன் an Asura was slain. சூரியாஸ்திரம், s. A kind of arrow fabled in Puranic story to the have been given by surya; [ex அஸ்திரம்.] சூரியோதயம், s. Sun-rise, [ex உதயம்]. 46)

truppi (p. 225) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [prov.] To present water with sacrificial grass to the manes, எள்ளும்நீரு மிறைக்க. 2. To make over, as in self-dedication, by prayer (செபம்) and meditation (தியானம்) in the daily worship, கடுவுளுக்குதன் னையொப்புவிக்க. 54)

niymi (p. 277) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [com. நேமி.] To appoint, designate, ordain institute, assign, appropriate, establish, ஏற் படுத்த. 2. To purpose, resolve, determine, தீர்மானிக்க. 3. To betroth, விவாகத்துக்குநியமிக்க. 4. To consecrate, devote, dedicate, சங்கற்பஞ் செய்ய. (c.) 5. (சது.) To produce, originate, engender, bring into being, பிறப்பிக்க. 6. To make, to establish, நிலைப்படுத்த. ஒருவனுக்குநியமித்தபெண். A young woman betrothed. ஒருவனுக்குப்பதிலாகநியமிக்கப்பட்டவன். One's substitute. நியமித்தகாலம், s. The appointed time. நியமித்தசம்பளம், s. Fixed salary. நியமிப்பு, v. noun. Appointment, prescription, assignment, ordination, as அமைப்பு. 2. Dedication, consecration, சங்கற்பம். 75) *

nivētaṉam (p. 277) s. Delivering over, offering, dedicating, ஒப்புவிக்கை. W. p. 479. NIVEDANA. 2. Offering made to a deity or idol, நைவேத்தியம். 3. (சது.) Speaking, uttering, சொல்லுகை. நிவேதனம்பண்ண, inf. To deliver over, dedicate. 178)

nivēti (p. 277) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To dedicate, deliver over to a deity, &c., நைவேத்தியஞ்செய்ய. நிவேதிக்கப்பட்டபொருள். An offering to a deity. 179) *

pirati (p. 316) . [part. and prefix.] Instead of, in lieu of, equivalent to; also பிரத்தி. W. p. 562. PRATI. 2. s. A substitute, a deputy, &c., contrariety, opposition, exchange, எதிர். 3. Copy, transcript, likeness, counterpart, duplicate, எழுதிச்சேர்க்கும்பிரதி. (c.) பிரதிகருமம், s. Retaliation, retribution, மாற்றுச்செய்கை. பிரதிகாந்தி, s. The reflection of any shining object. பிரதிகாயம், s. Wounds received in return. பிரதிகாரம், s. Revenge, பழிவாங்குகை. பிரதிகிரகணம், s. Taking a mortgage or pledge, ஈடுவாங்குகை. பிரதிகூலம், s. Ill-success, unpropitiousness, unsuccessfulness, untowardness, adverseness--oppos. to அனுகூலம், கைகூடாமை. பிரதிகூலியம், s. Opposition, எதிரிடை. பிரதிகொடுக்க, inf. To give an equivalent. பிரதிக்கினை, s. Confession, acknowledgment, solemn declaration, profession, அறிக்கையிடுகை. (c.) 2. Promise, pledge, engagement, firm resolution, வாக்குத்தத்தம். 3. [in logic, also பிரதிஞ்ஞை.] The proposition, or assertion to be proved, தாஷ் டாந்தம். W. p. 563. PRATIGNA. பிரதிக்கினைசெய்ய--பிரதிக்கினைப்பண்ண, inf. To promise, to purpose firmly, to resolve. 2. To confess, acknowledge. பிரதிசத்தம்--பிரதிதொனி--பிரதிநாதம், s. Echo, reverberation. பிரதிசாபம், s. A counter-curse. பிரதிசாயை--பிரதிபலம், s. Reflection as from water, a looking glass, &c., பிரதிபிம்பம். பிரதிசிகுவை, s. The uvula, உண்ணாக்கு. பிரதிசூரியன், s. A mock-sun, a sundog, சூரியப்பிரதிபிம்பம். பிரதிச்சீட்டு, s. A bond given in return. 2. A copy of a bond. பிரதிட்டை--பிரதிஷ்டை, s. Consecration, dedication, by which a god is supposed to be brought into an image, ஆவாகனம். See பிராணப்பிரதிஷ்டை. (c.) 2. Fame, glory, renown, கீர்த்தி. W. p. 567. PRATISHT'HA.--Note. There are different kinds of பிரதிஷ்டை, of a linga, as தே வப்பிரதிஷ்டை, cousecration by a deity; 2. ஆரிஷப்பிரதிஷ்டை, by a Rishi; 3. நரப் பிரதிஷ்டை, by an ordinary man. பிரதிஷ்டைபண்ண--பிரதிஷ்டையாக்க, inf. To consecrate, devote, dedicate. பிரதிதானம்--பிரதியுபகாரம், s. Remuneration, benefits in return for favors received; return of a deposit, கைம்மாறு. 2. Gifts given in expectation of a return, எதிர்க்கொடை. பிரதிதினம், s. Day by day நாளுக்குநாள். பிரதிதுரை, s. [Tel.] A deputy governor, உதவித்தலைவன். பிரதிநிசம்--பிரதிராத்திரம், s. Night by night, இரவோடிரா; [ex நிசம்=நிசி.] பிரதிபட்சன், s. An opponent, an antagonist, எதிரி. பிரதிபதம், s. A synonyme, பரியாயச் சொல். பிரதிபத்தி, s. Great confidence, in one whose good will has been experienced, மிகநம்பிக்கை. பிரதிபந்தகம்--பிரதிபந்தம், s. Obstacle, impediment, தடை. பிரதிபாதிக்க, inf. To determine, to define, to conclude. (Rare.) பிரதிபாலனம், s. Guard, protection, as பரிபாலனம், காப்பு. பிரதிபிம்பம், s. As பிரதிவிம்பம். பிரதிபோதம், s. Instruction, teaching, கற்பிப்பு. பிரதிமண்டலம், s. Circumference, சுற் றளவு. 2. An eccentric orbit. பிரதிமூர்த்தி, s. A likeness, image, resemblance, picture, தோற்றம். 2. Representation, பாவனை. 3. A transcript, பெ யர்த்தெழுதுகை. பிரதிமை, s. [also. பதிமை, vul. பதுமை.] Likeness, resemblance, portrait; puppet; figure, effigy, statue, விக்கிரகம். W. p. 565. PRATIMA. பிரதியாக, inf. [adverbially.] Instead of in lieu of, in return for. பிரதியுத்தரம், s. An answer, மறுமொழி. பிதியெழுத, inf. To copy, to depict, to follow in imitation, பெயர்த்தெழுத. பிரதிலோமகன்--பிரதிலோமன், s. A son of a father and mother of different castes. See அந்தராளன். பிரதிவசனம்--பிரதிவாக்கியம், s. Answer, reply, மறுமொழி. பிரதிவாதம், s. Defence, replicand, respondent in a controversy. பிரதிவாதிப்பு, v. noun. A reply. (R.) பிரதிவிம்பம், s. Resemblance, or counterpart of real form--as a picture, image, shadow, reflection. பிரதிவிம்பர், s. [pl.] Reflectors, representatives, as the evolve, or secondary forms of the deity, உபதேவர். பிரதிவிம்பிக்க, inf. To be reflected, as images in a mirror, to be cast as a shadow, to be presented as the counterpart of real forms, to appear as the deity in any of the forms assumed as creator, preserver, &c., பிரதிபலிக்க. 29) *