aṭi (p. 7) s. Source, origin, bottom, foundation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or primitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A measure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, vestige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neighborhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)-Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see. அடிகொள்ள, inf. To begin, originate, be founded, தொடங்க. அடிகோல, inf. To lay a foundation for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய. அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை. அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village. அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people. அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken. அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing. அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch. அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking. அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி. அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Beginning and end, ஆதியந்தம். அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம். அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship. அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foundation of a wall, அஸ்திவாரம். அடித்தழும்பு, s. The print of a footstep, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு. அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி. அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி. அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய. அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க. அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர. அடிப்பட, inf. To be in subjection, கீழ்ப்பட. அடிப்படுத்த, inf. To subdue, subject a country, a foe, bring into possession, கீழ்ப்படுத்த. அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c. அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic. அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meekness. அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages. அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in consequence of failure, &c. அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests. அடிப்பலம், s. The first benefit or advantage received by a person, முதற்பலன். அடிப்பற்ற, inf. To be scorched-as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட. அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம். அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட. அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel. அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To measure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க. அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல். அடிப்போட, inf. To begin, undertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க. அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Repetition of a word or words with different meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர். அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி. அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை. அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண். அடிமயக்கு, s. Transposing the lines of a verse without destroying the sense, அடிமாற்றுகை. 2. A verse so formed, ஓர்பா, as, அங்கண்மதியமரவின்வாய்ப்பட்டென்ப, பூசல்வாயாப்புலம்புமனைகலங்கி. அடிமறிமண்டிலவாசிரியப்பா, s. One of the four kinds of ஆசிரியம், the lines of which are interchangeable at pleasure, the meaning remaining the same, ஓர்வகையாசிரியப்பா. அடிமறிமாற்றுப்பொருள்கோள், s. Construction in which the lines of a stanza are interchangeable, the harmony and meaning remaining the same, or the harmony only slightly affected. See பொருள்கோள், as, சுரையாழவம்மிமிதப்பவரையனை ய, யானைக்குநீத்துமுயற்குநிலையென்ப கானகநாடன் சுனை. அடிமுகனை, s. [vul.] Beginning-as of a story, &c. அடிமுடி, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. From beginning to end, ஆதியந் தம். 3. Upside down, கீழ்மேல். 4. Head and foot, காலுந்தலையும். அடிமுரண்டொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the first word of a line has a meaning opposite to that of the next, செய்யுட்டொடை யிலொன்று, as, இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவித்தன்னவெண்மணலொருசிறை, where darkness and moonlight are opposite. அடிமோனைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which each line begins with the same letter, ஓர் வகை மோனைத்தொடை. அடியடியாக, adv. [prov.] In succession, as the descent of title, &c., தலைமுறை தலைமுறையாக. அடியந்தாதி, s. A repetition in verse. See அந்தாதி. அடியளபெடை, s. Prolonging the sounds of long vowels at the beginning of every line, தொடைவிகற்பத்தொன்று. அடியறுக்கி, s. A flat piece of wood by which the potter marks his work and cuts it from the wheel below, மட்கலமறுக்குங்கருவி. அடியனாதி, s. Time immemorial, antiquity, தொன்றுதொட்டுள்ளகாலம். அடியார், s. [sing. அடியான்--அடி யாள்.] Slaves, servants as applied to devotees in reference to their deity, and used by persons of themselves in addressing superiors, to show respect, obedience or submission, தொண்டர். அடியிட, inf. To set on foot, commence an undertaking, a law suit, &c., தொடங்க. 2. To make a beginning in braiding--as the bottom of a basket, the first end of a mat, &c., பாய்முதலியவை முடைதற்கு அடியிட. அடியுரம், s. [prov.] Ancestral property, original stock. 2. Crop of a past year reserved for the sustenance of the following. 3. Manure put on the soil round a tree, &c., எரு. 4. Strength from food, power of wealth, &c.; ex உரம், strength. அடியெடுத்துவைக்க, inf. To begin to walk as children. அடியெதுகைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhymes in which the second letters of each line are of the same class, ஓரெதுகைத்தொடை. அடியேன், s. I your slave, your humble servant. அடியோடுகெட, inf. To be destroyed utterly, extirpated. அடியோட்டி, s. A triangular instrument with spikes, which, however placed, has one spike upward to pierce the feet of men or cattle; used in war, &c., a caltrop. அடிவயிறு, s. The lower part of the belly, the abdomen, கீழ்வயிறு. அடிவரலாறு, s. Source, principle, cause, காரணம். 2. Beginning, origin, bottom of a thing, தொடக்கம். 3. Ancient lines of ancestry, வமிசவரலாறு. அடிவரலாறாகத்தெரிதல். Understanding from the first. அடிவருட, inf. To chafe, stroke, or shampoo the legs of another. அடிவாரம், s. The foot of a hill, சாரல். அடிவானம், s. Horizon, திகாந்தம். அடிவிட--அடிவிரிய--அடிவிள்ள, inf. [prov.] To be cracked as the bottom of a chatty, &c. by use, அடியுடைய. அடிவைக்க, inf. To step, set a step, காலடிவைக்க. 2. To begin to walk as a child, நடக்கத்தொடங்க. 3. To intrude one's self into an affair, தலையிட. 4. To begin a work, ஆரம்பிக்க. மலையடிப்பட்டி, s. A village at the foot of a hill. சிற்றடி, s. A small or delicate foot.

ārāy (p. 41) கிறேன், ந்தேன், வேன், ஆ ராய, v. a. To investigate, scrutinize, examine, inquire, deliberate, contemplate, explore, சோதிக்க. 2. To seek, seek for, தேட; [ex ஆர், et ஆய்.] கண்டாராய்மனமே. Consider well, O my soul. ஆராய்ந்துபார்க்க, inf. To examine well, search into, inquire after. ஆராய்ச்சி, v. noun. Search, examination, investigation, deliberation, சோத னை. 2. [pers. noun.] [prov.] A sheriff or bailiff, one who has the command of the inferior officers in a court or office, a superintendent, தலையாரி. ஆராய்ச்சி--ஆராய்ச்சிமணி, s. A bell attached to a royal palace, rung by those who seek for justice from the king. ஆராய்வு, v. noun. Search, examination, investigation. 2. Extensive acquaintance with science and general knowledge, நுண்ணறிவு. 21)

ālōci (p. 42) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take counsel, consult, deliberate in assembly, யோசிக்க. 2. To deliberate, consider, reflect, think, சிந்திக்க. (c.)

iru (p. 50) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To sit, sit down, உட்கார. 2. To live, be alive, exist, உயிர்வாழ. 3. To abide, reside, dwell, sojourn or stay in an appropriate place--as men in houses--beasts in the forest--fishes in water, &c., தங்க. 4. To be, wait, remain, be present, be at hand, சமுகத்திலிருக்க. 5. To be in reserve, in store, to remain--as an overplus, மீந்திருக்க. 6. To be ready, prompt, waiting for any duty or project, to be on the point of acting, going, &c., ஆயத்தமாயிருக்க. 7. To settle in a place, become fixed, established, நிலைபெற. 8. To last, remain, continue, endure, நீடி க்க. (c.) With என்று prefixed, it expresses expectation, desire, &c.--as வருவானென்றி ருக்கிறோம். We expect him. In the past tense with the gerund of a verb it serves to express the plu-perfect tense of that verb--as வந்திருந்தான். He had come. The gerund is often used with the locative and expresses the idea of procession--as நகரத்திலிருந்துநீங்கினான். He departed from the city. Sometimes இருந்து is an expletive (அசைச்சொல்)--as எழுந்திருந்தான். He is risen. இரு இரு. Wait, wait. 2. Sit down. இருக்கச்சொல்லியும்போய்விட்டான். Although I told him to wait, he went away. இருக்கட்டும் இருக்கட்டும். Let it be (emphatically). இருக்கிறதவ்வளவுதான். That is all there is. இருந்தல்லவோபடுக்கவேண்டும். Is it not necessary to sit before lying down? a phrase used to express the necessity of caution or deliberation in any pursuit. இருந்தாற்போலே செத்துப்போனான். He died unexpectedly. இருந்திருந்துகாரியமிறுகிக்கொண்டது. The case has at length assumed a serious aspect. மீன்பிடிக்க இருக்கிறான். He is about to go afishing. அவனின்னமிருக்கிறானா? Is he still alive? Is he still there, not gone yet? காரியமிப்படியிருக்கிறது. Such is the state of affairs. அந்தத்துரையிருக்கிறநாளிலே. During the period of that governor. நெடுநாளிருப்பார்கள். They will live long. 2. They will remain here long. அதுமெய்யென்றிருந்தேன். I thought it was true. அவனிருந்தாகிறதென்ன? அவனிருந்தும்பயனெ ன்ன? Of what use is he? இருக்கை, v. noun. Sitting, உட் கார்ந்திருக்கை. 2. A seat, ஆசனம். 3. Being, a state, or condition of being--chiefly applicable to the human species, இருப்பு. 4. s. (p.) Residence, dwelling, situation, இருப்பிடம். 5. A town, village, ஊர்ப் பொது. இருப்பு, v. noun. Sitting, mode of sitting--as of ascetics, &c., இருக்கை. 2. Being, condition state of being--chiefly of the human species, நிலை. 3. s. Residence, abode, dwelling, வாசஸ்தலம். 4. The appropriate place of any person or thing, the place where a person or thing is established, உரியவிடம். 5. A seat, பீடம். 6. Surplus, balance in hand, remainder of cash in hand after an expenditure, கையிருப்பு. 7. Money in reserve, amount in a treasury, பொக்கசத்திருப்பு. 8. Remaining commodities, residue, மீந்திருப் பவை. 9. Stores, merchandise, wares, சரக்கிருப்பு. அவனிருந்த இருப்பிலே சம்பாதித்துக்கொண்டா ன். He acquired his wealth in one place; i. e. without running hither and thither. உன்னிடத்திலின்ன மிருப்பென்ன? How much still remains in your hand (in money or goods)? அவனிடத்திலிருப்பிருக்கிறது. He has got money in hand. இருப்பிடம், s. Habitation, place of residence, appropriate, customary or established place of a person or thing, உறைவிடம். 2. The seat, the posteriors, ஆசனம். இருப்புப்பார்க்க, inf. To see how mush still remains in the store. 60) *

ucāvu (p. 59) கிறேன், உசாவினேன், வே ன், உசாவ, v. a. To consult, inquire, ponder, consider, ஆராய. 2. To deliberate mentally, எண்ண. 3. To deliberate in an assembly, take counsel, யோசனைகேட்க. 4. To spy, reconnoiter, ஒற்ற. (p.) உசாவிச்சொல்லு. Speak considerately. உசாவிச்செய்ய, inf. To act after deliberation with others. 2. To act cautiously. உசாவிப்பார்க்க, inf. To look or inquire into, examine by inquiry of others. உசா--உசாவு, v. noun. Consultation, inquiry, examination, espionage, ஆராய்வு. 2. s. Searchers, examiners, spies, ஒற்றர். (p.) உசாக்கேட்க, inf. To ask counsel, to consult, ஆலோசனைகேட்க. (p.) உசாத்துணை--உசாவுதுணை, s. An adviser, a counsellor, a faithful companion, ஆலோசனைத்துணைவன். 37) *

ūkm (p. 69) s. Thought, penetration, deliberation, discernment, நினைவு. 2. A monkey, குரங்கு. 3. Silent meditations as of a yogi, தியானம். 4. The division of an army, படைவகுப்பு. 5. A tiger, புலி. (p.) உன்னிப்படிக்க, inf. To sing in a high key. உன்னிப்பார்க்க, inf. To look attentively, to observe. 2. To consider. உன்னிமுக்க, inf. To strain as in going to stool, in childbirth, &c. உன்னிவலிக்க, inf. To press on the oar, to row hard. ஊஞ்சலையுன்ன, inf. To propel a swing. உன், v. noun. [prov.] Spring, effort, tug, impulse, &c., இழுப்பு. எருதுஇரண்டுன்னிலேகயிற்றையிழுத்துப்போடும். The ox will break the rope at two tugs. உன்னிப்பு, v. noun. Taking particular notice, observing, கவனிப்பு. 2. Acuteness of mind, discernment, ஊகிப்பு. 3. A sign by which a place or person is known, குறிப்பு. 4. Height, உயர்வு. 5. Exertion, முயற்சி. இருட்டிலுமுன்னிப்பாகவெடுத்துப்போட்டான்... Though it was dark he took it, knowing the place by marks. மனவுன்னிப்புக்குவெடிவைத்தான். He shot by guess (having before noticed the situation of the object). உன்னிப்பானபேச்சு, s. Dignified speech. உன்னிப்பானமலை, s. A lofty mountain. உன்னிப்பானவிலை, s. A high price. 8)

ūki (p. 69) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To consider well, deliberate, discern clearly, reason well, நினைக்க. 2. To conjecture, guess, infer, உத்தேசிக்க. (p.) உன்மத்தர், s. Deranged persons, பித்தர். 2. Infatuated, or intoxicated persons, வெறியர். 3. Persons under the power of illusion, மயக்கமுடையோர். (தீ. 328.) Wils. p. 151. UNMUTTA. ஊமத்தம்பயன்றுய்த்தார்போலுன்மத்தனாகியுற்றான். He was as intoxicated as one who had eaten the fruit of the thorn-apple. (ஸ்காந்.) 15)

ūkittuṇrātu (p. 69) neg. ver. part. Without thinking deliberately. 26)

eṇṇu (p. 73) கிறேன், எண்ணினேன், வேன், எண்ண, v. a. To think, consider, imagine, suppose, நினைக்க. 2. To intend, resolve, determine, குறிக்க. 3. To count, reckon, compute, கணிக்க. 4. To guess, conjecture, estimate, surmise, உத்தேசிக்க. 5. To esteem, appreciate, respect, honor, &c., மதிக்க. 6. To deliberate, take counsel, ஆலோசிக்க. 7. To hope, expect, நம்ப. 8. To care, to be anxious, to be perplexed with thoughts, கவலைபப்பட. 9. To be elated, to be self-conceited, இறுமாக்க. 1. To consider seriously, weigh consequences, யோ சிக்க. எண்ணாதவெல்லாமெண்ணினான். He was musing and perplexed with many thoughts. உனக்குநாசகாலத்தையெண்ணியிருக்கிறார்கள். They are meditating thy destruction. இதையொருகுற்றமாயெண்ணுவார்களா. Will they regard this as a fault? எண்ணப்பட, inf. To be counted, reckoned. 2. To be esteemed, respected. எண்ணத்தொலையாதது--எண்ணப் படாதது, appel. n. That which cannot be counted. எண்ணாதகண்டன்--எண்ணாதநெஞ் சன், s. A very bold man, destitute of fear; a rash, or heedless man. எண்ணாதவன், s. A reckless person, a desperate man. பாவபுண்ணியங்களையெண்ணாதவன். One who has no regard either for virtue or vice. எண்ணாமற்பேச, inf. To speak without due regard to rank, station, &c., மதியாமற்பேச. 2. To speak without thought, யோசியாமற்பேச. எண்ணார், s. Enemies, பகைவர். (p.) எண்ணிப்பார்க்க, inf. To count, number. 2. To consider maturely, deliberate, to weigh in the mind. எண்ணிப்பேச, inf. To speak considerately or deliberately. எண்பட, inf. [prov.] To be discovered, to be caught, to be found out, அகப்பட. எண்ணல், v. noun. Calculation, reckoning, கணக்குச்செய்தல். 2. Astronomical calculation, கணித்தல். 3. Counting with the fingers in astronomical calculations, &c. See கைத்தொழில். எண்ணலர், s. Foes, enemies, பகைவர். (p.) எண்ணலளவை, s. Computation. எண்ணலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which a number is put for the thing numbered--as காலாலேநடந்தான், he walked on one-fourth (of his length); i. e. his leg, which is so called because it bears that proportion to individual stature. எண்ணிக்கை, v. noun. Regard, esteem, honor, estimation, reverence, மதிப்பு. 2. Number, numbering, கணிப்பு. --Note. This word is irregular in its formation. எண்ணிக்கைக்குப்பிறந்தபிள்ளைகள். Children who seem born only to make up a number, being of no estimation. எண்ணிக்கைக்குள்ளடங்காதது. That which is innumerable. சேவகரையெண்ணிக்கைசெய்கிறது. To muster soldiers. எண்ணிக்கைகொடுக்க, inf. To deliver an account of things, to give in the number. 41)

ōy (p. 84) கிறேன், ந்தேன், வேன், ஓய, v. a. To cease, leave off, to desist from action, &c., to rest, விட. 2. v. n. To become tired, become weary, to fail, become weak or infirm--as a member of the body, தளர. 3. To cease, end, முடிய. ஓயாமலிருக்க, inf. To be incessant, continual. ஓயாமல்வருகிறான். He comes incessantly. மரங்காய்த்தோய்தல், v. noun. Ceasing to bear fruit for the season. ஆய்ந்தோய்ந்துபார்த்தல், v. noun. Considering maturely, deliberating. எல்லாமோய்ந்தகணக்காய்ப்போயிற்று. His wealth, influence, &c. are all reduced. கையோயாமல்வேலைசெய்கிறான். He labors incessantly. எழுதியெழுதிக்கையோய்ந்துபோயிற்று. My arm is weary with continual writing. ஆடியோய்ந்தபம்பரம். A top that has ceased to spin; i. e. an ascetic, so called because he has renounced worldly cares, and is henceforth exempt from transmigrations. 2. An old man whose active days are past. 3. A person dismissed from office. காலோய்ந்துகையோய்ந்துபோகுதல். Feeling weak in the legs and arms--as after fever, &c. ஓயாக்கவலை, s. Incessant troubles, anxiety. ஓயாமாரி, s. Incessant rain, ஓயா மழை. 2. Unceasing liberality, பெருங் கொடை. ஓய்ந்தமனம், s. A mind that has ceased to be affected by secular objects. ஓய்ந்துபோக, inf. To become weary. அடித்தோய, inf. To desist from beating. ஓயல்--ஓய்வு, v. noun. Cessation, ceasing, relinquishment, rest, ஒழிவு. 2. Slackness, தளர்வு. 3. End, termination, முடிவு. ஓய்வுகரையில்லாமற்கொடுக்கிறான். He bestows without limit or cessation. ஓய்வுநாள், s. A day of rest; [in Christ. usage.] the sabbath. 107)

kuṟukku (p. 132) s. That which is athwart, across, transverse, in a cross, direction, திரியக்கு. 2. Diameter, intersection; transit, விட்டம். 3. Frustration; check, hinderance, எதிர். 4. Shortness, briefness, சுருக்கம். 5. Intervention, இடையீடு. 6. The hips, the loins, இடுப்பு. குறுக்கீடாகப்போக, inf. To go across. குறுக்குக்கட்டுக்கட்ட, inf. To tie the cloth a little above the breasts, and around the trunk--as women often do. குறுக்குக்கேள்வி--குறுக்குவினா, s. Cross questioning, cross examination. 2. Irrelevant questions. குறுக்குச்சட்டம், s. A cross piece in a frame. 2. Braces to connect the pairs of refters. 3. A cross beam. குறுக்குச்சார், s. [prov.] A short or cross side of a native house; a raised floor on the outside or inside of the shorter wall of a native house. குறுக்குப்பாடு, v. noun. Lying across, or in a transverse direction, குறுக்கிடம். 2. A transverse direction, குறுக்கு. குறுக்குப்பாதை--குறுக்குவழி, s. A cross path, a short cut. குறுக்கும்மறுக்கும்--குறுக்குநெடுக்கும், adv. Cross-wise, transversely, passing through and through in every direction. குறுக்கே, adv. Cross-wise, transversely, athwart. 2. Between, intermediately. 3. In opposition or contradiction. குறுக்கேதடுக்க, inf. To interpose and prevent--as a by-stander. 2. To meet a person, stop him and forbid his proceeding. 3. To check, prevent, obstruct, stop, interrupt. குறுக்கேபோக, inf. To go across; to go a short way. 2. To cross one's track, or path--as a cat, &c., considered a bad omen. 3. To pass between persons or things. 4. To die prematurely and in the prime of life. 5. To transgress one's commands; to go or act against one's wishes, counsel, &c. குறுக்கிட, inf. To come across--as animals of bad omen. 2. To interfere. குறுக்களவு, s. Dimension across; thickness; the diameter. 2. The extent or measure of any line or direction parallel wit the diameter. குறுக்கடி, s. A precipitate step or measure; a rash course; a contrary or contradictory procedure. 2. A short, hasty, abrupt or crabbed answer; an assertion without due deliberation. 3. A stroke at one's loins. குறுக்கடிநியாயம், s. Abrupt, inconclusive reasoning. குறுக்கடியாயடிக்க, inf. To speak, pronounce, conclude, &c., too hastily; to be precipitate, or rash. 2. To be too summary in a proceeding--little used. குறுக்குப்புத்தி, s. [prov.] Headiness, rashness, கோணற்புத்தி. குறுக்குச்சூத்திரம், s. A formula, theorem or rule expressing the shortest method of performing a calculation, &c.; a brief, con.prehensive rule. குறுக்கேமடக்க, inf. [prov.] To confute or refute at once; to stop one's mouth by short answer. குறுக்கேமுறிக்க, inf. To break into two. 2. To break off in the midst of a business; to leave a work unfinished. 3. To leave a company in displeasure. குறுக்கேவிழ--குறுக்கேவர, inf. To interfere, intermeddle. 35)

catur (p. 159) s. (Sa. Chatur.) Four-fold. 2. [vul.] A party to witness dancing, &c.-as சதிர். 1,3. 3. Sagacity, &c.--as சதுரம். 2, 3, 4. 4. Propriety, suitableness, good, நன்மை. (p.) சதுரகராதி, s. A dictionary consisting of four divisions viz. 1. பெயரகராதி, the different signification of words. 2. பொ ருளகராதி, containing words of the same signification. 3. தொகையகராதி, containing collective nouns or generic words. 4. தொடையகராதி, a rhyming dictionary. சதுரங்கம், s. The aggregate of the four constituents of an army, elephants, horse, chariots and infantry, கச ரத துரக ப தாதி. 2. The game of chess, consisting of fingures representing the four kinds of force in an army, ஓர்விளையாட்டு; [ex அங்கம், member.] (c.) சதுரங்கத்துக்கடிபார்க்க, inf. To think of speculate at chess how to win, &c. 2. [loc.] To use various stratagems. 3. Met. To deliberate, யுத்திக்க. (R.) சதுரங்கசேனை--சதுரங்கதானை, s. As ச துரங்கம், 1. சதுரங்கதாரணை, s. One of the தாரணை. see நவதாரணை. சதுரங்கபட்டணம்--சதுரை, s. The town of Sadras, ஓரூர். சதுரங்கபந்தம், s. Verses arranged in fanciful figures. See மிறைக்கலி. சதுரங்கமாட, inf. To play at chess. சதுரங்கக்காய், s. Chess-men. சதுரங்கபலம்--சருதங்கதளம், s. A force composed of the four military constituents of an army. See சதுரங்கம். சதுரங்கயுத்தி--சதுரங்கவெத்து, s. Stratagem at chess. சதுர்முகன்--சதுராளன், s. Brahma, பிரமன். சதுர்க்காலம், s. The four different seasons of the year in northern countries. சதுர்க்கோணம், s. Quadrangular figure, a tetragon. சதுர்த்தசம், s. Fourteen, பதினாலு; [ex தசம், ten.] சதுர்த்தசபுவனம், s. The fourteen worlds. சதுர்த்தசி, s. The 14th day of the moon. See திதி. சதுர்த்தர், s. Sudras--the forth caste of the Hindus, சூத்திரர். சதுர்த்தி, s. The fourth day after the new or full moon. See திதி. சதுர்ப்பலன், s. Privilege, a good fortune (p.) சதுர்ப்பாகம், s. Four parts. 2. The fourth part. சதுர்ப்பாடு, v. noun. [prov.] Eloquence, skill, excellence. See சதுரப்பாடு. சதுர்ப்புயன், s. The god Vishnu, the four armed. சதுர்யுகம்--சதுரியுகம், s. A Maháyuga, being the aggregate of the four yugas or 4,32, years. சதுருபாயம்--சதுர்விதோபாயம், s. The four kinds of expedients for overcoming an opponent. See உபாயம். சதுர்வருணம், s. The four castes. சதுர்வேதம், s. The four vedas. See வேதம். சதுராச்சிரமம், s. The four orders or states of religious life. See ஆச்சிரமம். சதுரானவிலை, s. A low cheap price. சதுர்காண, inf. To be cheap, to be obtained at a low price. (R.) சதுர்விளையாட, inf. To dance as a dancing girl before an assembly. (Rare.) 32)

cīr (p. 191) s. Beauty, comeliness, fairness, gracefulness, அழகு. 2. Prosperity, opulence, wealth, felicity, வாழ்வு. 3. Goodness, a good state, or condition, நன்மை. 4. Greatness, excellence, moral worth, worthiness, virtue, நன்னடை. 5. Distinction, peculiarity, சிற ப்பு. 6. [vul.] Nature, state, condition, நி லைமை. 7. Quality, தன்மை. 8. Moderation, consistency, uprightness, sobriety, decorum, propriety of character or deportment, கிரமம். (c.) 9. Reputation, renown, fame, celebrity, புகழ். 1. A picture; fancy work, சித்திரம். 11. Weight, gravity, பாரம். 12. The scales of a balance, தராசு. 13. Libra of the Zodiac, துலாராசி. 14. A foot in poetry, செய்யுளுறுப்பிலொன்று. 15. Tune in music, தா ளவொத்து. 16. Tinkling ornaments for the feet, காற்றண்டை. 17. A club, a bludgeon, த ண்டாயுதம். (சது.) 18. A pole for the shoulder in carrying burdens, காவுதடி. (நிக.) 19. Gold, பொன். 2. Noise, sound, ஒலி. 21. Wielding the shield as a fencer, சிலம்பம். The metrical feet are thirty, divided into five classes, viz.: 1. உரிச்சீர், or ஆசிரியவுரிச்சீர், feet peculiar to the அகவல் verse--as (a.) தேமா, foot of two simple syllables, a spondee. (b.) புளிமா, one compound and one simple syllable; an iambus. (c.) கருவி ளம். Two compound syllables, a pyrrhic. (d.) கூவிளம். One simple and one compound syllable, a trochee. The names serve also as models for the kinds of feet respectively. They are names of trees and their fruits. 2. வெண்சீர், or வெண்பாஉரி ச்சீர். Feet peculiar to வெண்பா verse; as (a.) தே-மாங்-காய். A foot of three simple syllables. (b.) புளி-மாங்-காய். One compound and two simples. (c.) கரு-விளங்--காய். Two compounds and one simple; an anap&ae;st. (d.) கூ-விளங்-காய். A simple, a compound and a simple. 3. வஞ்சியுரிச்சீர், or வஞ்சிச்சீர். Feet peculiar to வஞ்சி verse; as (a.) தே-மா ங்-கனி. A foot of two simple syllables and one compound. (b.) புளி-மாங்-கனி. One compound, one simple, and one compound; an amphibrach. (c.) கரு-விளங்கனி. Three compounds, a tribrach. (d.) கூவிளங்-கனி. One simple and two compound syllables. 4. பொதுச்சீர். Feet of four syllables peculiar to வஞ்சி verse; there are sixteen of them; the models for these are formed by adding respectively, தண்-ணி ழல், தண்-பூ, நறும்-பூ, நறு-நிழல் to the terms employed in the உரிச்சீர். 5. ஓரசைச்சீர். A foot of a single syllable; as (a.) நாள். A foot of one simple syllable. (b.) மலர். A foot of a compound syllable.--Note. 1. One use of the last two is to end the வெண்பா verse. --Note. 2. Sometimes feet answering to காசு, instead of நாள், and பிறப்பு instead of மலர், are employed to end the வெண்பா verse, i. e., the addition of குற்றுகரம் or short உ to the foregoing; and rarely the full உ, or முற்றுகரம் is found. சீராயிருக்கிறேன். I am in a good state. சீரழிக்க, inf. To disturb, subvert, pervert. 2. To ruin, demolish. 3. To disparage one's character. (c.) சீராக, inf. (adverbially.) Orderly, decently, properly, soberly, consistently, circumspectly, moderately, temperately, discreetly. சீராகநடக்க, inf. To act consistently, &c. சீராடிக்கொண்டுபோதல், v. noun. [prov.] The going of a married girl to her father's house for redress of grievances from her husband's family, especially from her mother-in-law. (c.) சீரானநடை, s. A moderate pace. 2. Good moral character without excess. சீரிழுக்க, inf. To pervert good circumstances. (R.) சீரிட--சீர்செய்ய--சீர்கொடுக்க, inf. To give house-hold utensils, &c., to a daughter when married. 2. To put in order, சீர்செய்ய. சீருக்குவர--சீரிலேவர, inf. To be altered for the better, to come to a right or natural state. சீரைத்தேட, inf. To desire wealth. (Avv.). சீரைவிசாரிக்க, inf. To inquire after one's health. (R.) சீர்குலைய, inf. To be disordered, deranged. 2. To be lost--as character, ruined--as circumstances; to be disgraced. 3. (fig.) To be defloured, கற்பழிய. சீர்குலைச்சல், v. noun. Disorder, immodesty. (R.) சீர்கெட, inf. To degenerate, deteriorate, to become tarnished, corrupt, spoiled. சீர்கெட்டவன்--சீர்கேடன், s. A worthless person, a wretch. 2. A sloven. சீர்கெட்டவாழ்வு, s. Unhappy, domestic life. சீர்கேடு, s. Disorder, derangement, irregularity. 2. clumsiness, awkwardness. 3. Ugliness, deformity. சீர்கேடி, s. The goddess of misfortune or poverty, மூதேவி. (நிக.) (p.) சீர்சிறப்பு, s. Splendid prosperity. சீர்செய்ய, inf. To put in order, regulate, improve. 2. To adorn. 3. As சீரிட, which see. சீர்திருத்த, inf. To correct, rectify, amend, ameliorate, to perform. சீர்திருந்த--சீர்பொருந்த, inf. To be corrected, rectified, reformed, &c. சீர்தூக்க, inf. To weigh or examine with a balance. 2. To weigh in the mind, to consider, deliberate. 3. To compare--commonly with பார்த்தல், for the second and third persons. சீர்தூக்கிப்பார். Ponder this well. சீர்நிருவாகம், s. Condition, state, circumstances; [ex நிருவாகம், strength.] சீர்பண்ண, inf. To make ready, to put in order, correct, improve. சீர்பதி, s. The Supreme Being, கடவுள். See சீபதி. சீர்பாதம், s. The divine feet, the illustrious feet--spoken reverently for the person. See சீபாதம். சீர்பெற, inf. To attain prosperity. சீர்போட, inf. [prov.] To tie the balance string to a paper kite. (c.) சீர்ப்பட--சீர்பட, inf. To be restored, to amend, recover, come to a good state --as செம்மைப்பட. சீர்ப்படுத்த, inf. To reform, improve, bring to a good state--as செம்மைப்படுத்த. சீர்ப்படுத்திவைக்க, inf. To arrange things in order. சீர்ப்பாடு, s. Celebrity, distinction, eminence, splender, beauty. (p.) சீர்ப்பிழை, s. An impediment, an obstacle, an untoward circumstance. 2. Fault, defect, குற்றம். சீர்மடக்கு, v. noun. Repetition of a foot in a line. (p.) சீர்மரம், s. A weaver's beam, படமரம். சீர்வரிசை, s. Presents made to a married girl, or one arrived at puberty (c.) ஒருகண்டசீராய், adv. Equally, uniformly, uninterruptedly. ஒருசீரானவன், appel. n. One who maintains consistency of character, moderation of temper, &c. பலசீரும்நடக்கும். You will be hospitably entertained. Or the matter will take verious shapes. துர்ச்சீர், s. A bad state or condition. நற்சீர், s. A good state or condition. 7)

cūẕ (p. 201) கிறேன், ந்தேன், வேன், சூழ, v. n. v. a. To encompass, encircle, surround, environ, envelope, beset; to involve one-as sins, evils, disasters, births, &c., வளைக் க. 2. To go, pass, or flow round about, or adjacent to; to hover about, வட்ட மிட. 3. To attend, accompany, be about a great person, &c., கூட. 4. To deliberate, consider, consult, think, examine, revolve in mind, ஆராய. 5. [prov.] To attack, encounter, assail, assault, மேல்விழ. 6. To design, intend, purpose, compass, கருத. சூழ--சூழவர--சூழ்ந்திட, inf. (used adverbially.) Around, round about, சுற்ற. கொலைசூழ, inf. To pursue, prosecute, follow--as the guilt of murderers, பழிசுற்ற. (c.) 2. (p.) To meditate one's ruin, கேடுநினைக்க. பழிசூழ, inf. To surround--as guilt, revenge, &c சூழல், v. noun. Surrounding, encompassing, சுற்றுகை. (c.) 2. Examination, ஆராய்கை. 3. Deliberation, counsel, ஆ ராய்வு. 4. Consultation, ஆலோசிக்கை. (p.) சூழாமை, v. noun. Inconsideration, want of reflection, ஆராயாமை, (p.) சூழ்பிணிக்காலயம், s. The human body; (lit.) the temple of discases. சூழ்கழியிருக்கை, v. noun. Being surrounded by a rivulet. (p.) சூழ்தல், v. noun. Considering, as சூழல், ஆராய்கை. 2. The rear of an army, பிற்ப டை. சூழ்போக, inf. To pass round, சுற்றிப் போக. 2. To surround, attack, beset, encounter, சுற்றிவளைக்க. (p.) சூழ்வு, v. noun. As சூழல், 1, 2, 3. சூழ்வோர், s. King's counsellors, ministers, statesmen, மந்திரிகள். 2. Relations, friends, உறவினர். 3. By-standers, spectators, neighbors, சூழ்ந்துநிற்பவர். 19)

tūkku (p. 252) கிறேன், தூக்கினேன், வேன், தூக்க, v. a. To lift, lift up, raise, take up, hold up, உயர்த்த. 2. To weigh, to balance, நிறுக்க. 3. To hang, as a criminal, to suspend any substance, தூக்கிலேபோட. 4. To hoist a flag, suspend hangings, jewels, &c., to hoist sail, ஏற்ற. 5. To lift one up, help one up, as from a pit, &c., எடுத்துவிட. (c.) 6. To weigh anchor, நங்கூரம்வலிக்க. 7. (fig.) To deliberate, consider, investigate, ஆராய்ச்சிசெய்ய. தூக்கிவினைசெய். Act after proper consideration. சீர்தூக்கிப்பார்த்தான். He considered well. தூக்கித்தூக்கியடிக்க, inf. To cause frequent nodding as sleepiness. 2. To shake as a child in fever. தூக்கிப்பார்க்க, inf. To weigh a thing in the hand or balance. 2. See சீர்தூக்க. தூக்கிப்பிடிக்க, inf. To take up a sick person. 2. To hunt out trivial faults. தூக்கிப்பிடியடாபிணக்காடாய்வெட்டுகிறேன்.... Sirrah, take me up, and I will make them a forest of corpses. தூக்கியெடுக்க--தூக்கிவிட, inf. To save from danger, ruin, &c., to help in emergency. தூக்கியெடுத்துக்கொள்ள, inf. To take up or welcome one with great regard, admiration. தூக்கிரும்பு, s. An iron crook, as துறட் டிரும்பு. (R.) தூக்குகோல்--தூக்குங்கோல், s. Steelyard, balance, scales. தூக்குமரம், s. Gallows, gibbet, (c.) தூக்குபாலம், s. As தூங்குபாலம். தூக்குவிளக்கு, s. A hanging lamp. தூக்கல்--தூக்குதல், v. noun. Lifting up. 10)