atai (p. 12) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To rebound as a ball, spring or start back, unbend with force, recover straightness as a bent bow, தாக்கிமீள. 2. To swell, puff up, வீங்க. (c.) இவனுக்கதைத்துப்போயிற்று, He has grown arrogant of late, he is become too proud; when said of a woman, it denotes immoral character. அதைத்தமுகம், s. A swelled face. அதைத்தவில்லு, s. An unbent bow. அதைப்பு, v. noun. Rebounding தாக்கிமீளுகை. 2. Swelling, prominence, protuberance, வீக்கம். 11) *

apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

ākkm (p. 35) s. An abstract from ஆகு தல், or ஆக்குதல், indicating change from one state or quality to another--as in இவன் நல்லவனானான், he has become a good man. 2. Gain, profit, acquisition, இலாபம். 3. Wealth, prosperity, riches, fortune, affluence, செல்வம். 4. Gold, பொன். 5. Lakshmi, இலக்குமி. 6. The front division of an army, கொடிப்படை. 7. Elevation, எழு ச்சி. 8. Enlargement, increase, பெருக்கம். (p.) ஆக்கச்சொல், s. A word or phrase used metonymically, ஆகுபெயர்ச்சொல்; such as, விட்டவாக்கச்சொல், விடாதவாக்கச் சொல், விட்டும்விடாதவாக்கச்சொல். ஆக்கஞ்செப்பல், v. noun. One of the ten அவத்தை--talking much of a loved one. ஆக்கப்பெயர், s. Nouns or names given at pleasure, arbitrary signs differing slightly from the pure, இடுகுறிப்பெயர். It is of two kinds; viz.: 1. இடுகுறியாக்கப் பெயர்; as முட்டை, though already an arbitrary sign to denote an egg has yet the signification of Subramanian, as a name given to him subsequently by பொய்யாமொழிப்புலவர், at his own request. 2. காரணவாக்கப்பெயர்; as மலைமகண்மகன், the son of Parvati--the above Subramanian himself. ஆக்கப்பொருள், s. A meaning given to a word or phrase not originally and directly belonging to it, ஆகுபெயர்ப் பொருள். ஆக்கவினைக்குறிப்பு, s. A verb indicating a natural change of state or quality, ஓர்குறிப்புவினை, as இவன் நல்லவனாயிருக் கிறான். 22) *

ām (p. 39) s. One of the poetic expletives, சாரியை. 2. An expletive, அசைநிலை. 3. A termination of the first person plural, in verbs of both classes, தன்மைப்பன்மைவி குதி. 4. A termination of the plural of verbs embracing the first and second person, உளப்பாட்டுத்தன்மைப்பன்மைவிகுதி. 5. A contraction of ஆகும், used to denote a quotation--as பெரியவனாம், it is said 'he is great.' 6. A contraction of the future of ஆ, in the third person neuter. 7. A particle of assent, yes; it is often doubled --as ஆம் ஆம், written, ஆமாம், and contracted to ஆமா. 8. A particle of comparison, ஓர் உவமவுருபு--as அல்லாங்குழலாள், a woman whose hair is black as darkness. (p.) வந்தாம். We came. பணியுமாமென்றும் பெருமை. Greatness is always humble. நானும் நீயுஞ்சென்றாம். I and you went. ஆங்காலம், s. The season when fortune favors and all things prove successful. ஆந்தனையும்--ஆமளவும். As much as possible. ஆமாறு, s. The proper manner of doing a thing, ஆகுமுறை. (p.) ஆமானவன், s. A worthy, competent respectable person, சிறந்தவன். (c.) ஆம்படி. In the manner which is agreeable to, or sufficient for. ஆம்புத்தி, s. Good or suitable advice, discrimination, cleverness, skill. ஆம்போலே. Agreeably to, possibly, perhaps. மண்ணாங்கட்டி, s. A clod. 10)

ārakam (p. 40) s. A divisor, ஈயுமெண். Wils. p. 973. HARAKA. 2. The denominator of a fraction, ஆரம். 16)

āram (p. 40) s. A pearl, முத்து. 2. A string or garland of pearls, முத்துமாலை. 3. The divisor in arithmetic, or denominator of a fraction, கீழ்வாயிலக்கம். Wils. p. 973. HARA. 4. A breast-plate--as an ornament, பதக்கம். 5. A flower-garland, பூமாலை. 6. A necklace, மாதரணிவடம். 7. A string of gems, இரத்தினவடம். 8. An ornament, ஆபர ணம். (p.) 9. The ring round the neck of some doves, parrots, snakes, &c.; variegated or spotted parts in birds, &c., புறாமுதலிய வற்றின்கழுத்துவரி; [ex ஃ to seize the mind.] 1. [Wils. p. 118. ARA.] Brass, பித்தளை. 11. Oxide of iron, காளிதம். ஆரம்விழுந்தகிளி, s. The streaknecked parrot. ஆரவடம், s. A string of pearls, முத்துவடம். (p.)

irācakaram (p. 50) s. The royal tribunal of the king's ministers in Travancore. (Besch.) 2. Wils. p. 7. RAJAKARA. Tax or toll imposed by the king, இறை. இராசகலகம், s. War between states, அரசர்செய்யுஞ்சண்டை. 2. Tyrannical acts of a king towards his subjects, கொடுங்கோன்மை. 3. The invasion of a foreign power, வேற்றரசர்செய்யுங்கலகம். இராசகாரியம், s. Political affairs, affairs of state. 2. [usage.] An important thing. இராசகீரி, s. The ichneumon king --said to be white, of diminutive size and carried by others, வெண்கீரி. இராசகுணம், s. The attributes of the king--being three, viz.: தூங்காமை, vigilance; கல்வி, learning, and துணிவுடை மை, courage, resolution. இராசகுமாரன், s. (fem. குமாரத்தி --குமாரி.) A prince, king's son. இராசகோலம், s. Royal attire, princely bearing. இராசகோழை, s. A violent disease in which the phlegmatic humor is supposed to be prevalent, attended with bloody expectoration, ஓர்நோய். இராசசங்கம்--இராசசபை, s. The royal assembly, senators, courtiers. Wils. p. 72. RAJASAB'HA. இராசசமுகத்தார், s. An assembly of state, assembly in the presence of a king. இராசசின்னம், s. Ensigns of royalty, regalia, the apparatus of a coronation--there are twenty-one of them, viz.: 1. முடி, crown. 2. குடை, the umbrella denoting safety and protection. 3. கவரி, hair-fans. 4. தோட்டி, elephanthook. 5. முரசு, drums. 6. சக்கரம், the discus weapon. 7. யானை, elephants. 8. கொடி, banners. 9. மதில், city-walls. 1. தோரணம், festoons or other decorations. 11. நீர்க்குடம், pots full of water with other things. 12. பூமாலை, garlands. 13. சங்கு, chanks. 14. கடல், seas. 15. மகரம், the sword fish. 16. ஆமை, turtles. 17. இணைக்கயல், a pair of carp-fish. 18. சிங் கம், lions. 19. தீபம், lamps. 2. இடபம், bulls. 21. ஆசனம், the throne. இராசசூயம், s. A sacrifice performed only by a universal monarch attended by his vanquished tributary princes, ஓர்யாகம். Wils. p. 72. RAJASOOYA. இராசசேவை, s. A visit paid to a sovereign. 2. The service of a king. இராசதரிசனம், s. A visit to or sight of the king--deemed auspicious on new year's day, &c., அரசனைக்காண்கை. இராசதருமம்--இராசநீதி, s. Jurisprudence, public justice--whether conduct proper for a king towards his subjects as prescribed in the shastars, or as consistent with acknowledged principles, அரசுநீதி. Wils. p. 7. RAJAD'HARMMA and RAJANEEDI. இராசதானம்--இராசதானி--இராச நகரம்--இராசமாநகரம், s. A metropolis, the residence of a king, a court, அரசன்வாழு நகரம். Wils. p. 71. RAJAD'HANI. இராசதானியாயிருக்க, inf. To be arrogant--as a bold or immodest woman. இராசதிரவியம், s. Royal treasure, wealth. இராசதுரோகம், s. Treason, disloyalty, sedition, any act of unfaithfulness to the state--as smuggling, not paying taxes, &c. Wils. p. 7. RAJADROHA. இராசஸ்திரி, s. A queen, அரசி. இராசத்துவம், s. Royalty, regal power or qualities, imperial dignity, government, dominion, royal prerogative, அரசரியல்பு. Wils. p. 7. RAJATVA. இராசநாகம், s. One of the four high castes of the cobra snake, நால்வகை நாகங்களிலொன்று. See நாகம். இராசநோக்கம்--இராசநோக்கு, s. Royal favor or benignity, clemency in general. 2. A king's look. இராசநோக்காடு, s. The final or most excruciating throes in child-birth. இராசபஞ்சகம், s. Danger from public authority as the result of an astrological calculation, இராசபயம். இராசபட்டம், s. Kingship, kingly office, இராசாதிகாரம். இராசபத்திரம், s. A royal edict, இராசகட்டளை. 2. The title of a royal grant, இராசாவினதிகாரபத்திரிகை. இராசபத்தினி, s. A queen, இரா சாவின்மனைவி. Wils. p. 71. RAJAPATNEE. இராசபயம், s. Danger or apprehension from government, அரசனானேரிடு மச்சம். இராசபரி, s. A royal horse having prescribed specialities, பரியரசு. இராசபாட்டை--இராசபாதை-இராசமார்க்கம், s. A public road, a high way. இராசபிளவை, s. A virulent species of cancer on the back, இராசபுண். இராசபுத்தி, s. Special wisdom, such as leads to great enterprises--considered peculiar to those of princely birth, விசேஷித்தபுத்தி. இராசமகேந்திரம், s. The name of a city. இராசமண்டலம், s. A royal congress. எங்கணுநெருங்கிச்சூழுமிராசமண்டலங்களோடும். With the royal congress which thronged every where. (பாரதம்.) இராசமனை--இராசமாளிகை, s. A royal palace. இராசமாநாகம், s. A species of venomous snake, கருவழலை. இராசமானியம், s. A royal gift of land or otherwise, a munificent grant of a king. இராஜமானியராஜஷ்ரீ, s. A title of excellence used in addressing. இராசமுத்திரை, s. A royal signet. இராசயோகம், s. A configuration of the planets, denoting the highest prosperity and honor to one born under its influence, செனனத்திற்சுபக்கோள்கள்கூடி நிற்கை. 2. One of the four yogas exercised by a sage, ஞானிக்குரியயோகநான்கிலொ ன்று. இராசராசன்--இராசாதிராசன், s. A king of kings, an emperor, a paramount sovereign--a title given to princes or used in compliment merely, சக்கரவர்த்தி. Wils. p. 71. RAJARAJA. 72. RAJAD'HIRAJA. இராசராசேஸ்வரி, s. Durga, துர்க் கை. 2. Parvati, பார்வதி. இராசரிகம்--இராசரிக்கம், s. Royalty, reigning, state, government, dominion, rule, அரசாட்சி. இராசரிகம்பண்ண, inf. To reign. இராசலட்சுமி, s. The goddess who presides over kingdoms, அரசர்திரு. இராசவசியம்--இராசவசீகரம், s. Captivating or winning over a king by magic, &c., இராசாவைத்தன்வசப்படுத்துகை. இராசவட்டம், s. [vul.] Public, political matters. இராசவட்டம்பேச, inf. To speak on political subjects. இராசவரிசை, s. Royal honors, இராசச்சிறப்பு. இராசவர்க்கம், s. The king's ancestry or lineage, the king's relations. 2. A color mixed with white and black. இராசவல்லமை-4, s. The prerogatives of kings are four, viz.: 1. இயற் றல், making acquisitions. 2. ஈட்டல், collecting revenue. 3. காத்தல், preserving treasures. 4. பகுத்தல், distributing or expending revenue. இராசவள்ளி, s. A large, red species of yam, ஓர்வள்ளிக்கொடி. இராசவாகனம், s. A kind of palankeen used by kings, சிவிகை. இராசவாயில், s. The gate of a royal palace. இராசவிட்டூரம், s. Tyranny. இராசவிரணம், s. A large ulcer. இராசவிராசன், s. Kuvera, குபே ரன். 2. A king of kings, இராசாதிராசன். 3. Duriothana, துரியோதனன். இராசவிருட்சம், s. The கொன் றை tree, Cassia fistula, L. Wils. p. 72. RAJAVRUKSHA. இராசவிரோதம், s. Sedition. இராவீதி, s. A high road, royal road, main street. இராசாக்கினை, s. The government, command, justice of a king, அரசனாணை. Wils. p. 72. RAJAGNA. 2. Penalty of law, இராசதண்டம். இராசாங்கம், s. Government, dominion, royalty, monarchy, அரசாட்சி. 2. The component parts or body of a state, which are sixteen. See தசாங்கம். இராசாசனம், s. A throne, சிங்கா சனம். இராசாதிகாரம், s. Royal power, authority, jurisdiction, அரசனுக்குரியவதி காரம். இராசாதிபதி--இராசாதிபன், s. An emperor, a universal monarch, a king of kings. இராசீகம், s. Kingly authority. இராசீகந்தெய்வீகம், s. Unforeseen events, prosperous or adverse, that may happen by royal authority or providence--a term employed in making contracts, &c. 14) *

il (p. 55) . A form of the fifth case, (see இன்), ஐந்தனுருபு, which denotes. 1. Removal, withdrawal, நீங்கல். (a) Literally --as தமரிற்றீர்ந்தான், he has left his relations, i. e. for ascetic life. (b) (fig.) In which it expresses speciality, disparity, &c., and includes the comparative degree --as அரசரிற்பெரியரந்தணர், the Brahman caste is superior to the royal. 2. Similitude, ஒப்பு--as திறல்வேனுதியிற்பூத்தகேணி. A tank whose flowers resemble the points of mighty lances. 3. The bearing of a place, எல்லை--as கருவூரில்வடக்கு, north of Caroor.--Note. This form of the fifth case is peculiar to the poetic dialect. 4. The primitive cause, ஏது--as பொன்னிற் செய்தமுடி, a crown made of gold. 24)

uri (p. 64) s. A small dry or liquid measure, அரைப்படி, marked thus, வரி. 2. (p.) Rind, peel, bark (of some trees), a skin stripped off, either raw, dried, tanned, dressed or otherwise, தோல். 3. Coriander, கொத்துமல்லி, Coriandrum sativum, L. 4. The root of the abstract noun உரிமை, propriety, peculiarity. 5. One of the four general divisions of words, including adjectives and adverbs, also all words expressive of abstract qualities, உரிச்சொல். உரிச்சீர், s. A kind of metrical foot. See சீர். உரிச்சொல், s. One of the four classes of words. See உரி. வினையுரிச்சொல், s. Adverb. பெயருரிச்சொல், s. Adjective. உரிநெல், s. A half measure of paddy. உரிப்பொருள், s. The third division of அகப்பொருள், denoting the intercourse of the sexes. உரியரிசி, s. a half measure of rice. (நன்னூல்.) உரியாழாக்கு, s. Five-eighths of a measure; marked . மரவுரி, s. A kind of dress made of the bark or rind of a tree, used by wild tribes and ascetics, சீரை. 12)

uṟukku (p. 67) கிறேன், உறுக்கினேன், வே ன், உறுக்க, v. a. To reprimand, chide, scold, reprove, rebuke, கடிந்துகொள்ள. 2. To meanace, denounce, threaten, either by words or gesture, பயமுறுத்த. 3. To speak with harshness, severity, anger, &c., குரூர மாய்ப்பேச. 4. (p.) To leap over, pass over, கடக்க. 5. To jump, குதிக்க. உறுக்கிக்கேட்க, inf. To interrogate in a threatening tone or manner. உறுக்கிச்சொல்ல, inf. To speak or declare with authority, to speak in a threatening tone. விரலாலுறுக்க, inf. To rebuke by raising or shaking the forefinger. உறுக்கல், v. noun. A jump, குதிப்பு. 2. s. Anger, கோபம். 3. Sign of anger, சினக்குறிப்பு. உறுக்கு--உறுக்காட்டம்--உறுக்கா ட்டியம், v. noun. Rebuking, threatening, severe reprimand, vehement command, உறுக்குதல். அவனுடையஉறுக்காட்டியத்தைப்பார். See how ostentatiously he rebukes. உறுக்காட்டியம்பண்ண, inf. To exercise authority, &c. 81)

eṭṭu (p. 73) s. The number eight denoted by அ, ஓரெண். 2. The eighth day funeral ceremony when food is presented to the manes of a deceased person, இறந்தஎட்டாம் நாட்சடங்கு; it is often contracted to எண். 3. Desire, ஆசை, impr. for எட்டை. எட்டிலேபத்திலே. Seldom, now and then. எட்டுக்குச்சோறிட்டுவைக்க. [prov.] To set rice, curry and other eatables for the deceased in the eighth day ceremony--as எட்டாந்துக்கங்கொண்டாட. எட்டுமிரண்டுமறியாதவன். A very dolt, an ignoramus. எட்டடிவிரியன், s. A kind of viper. எட்டனுருபு, s. The form of the eighth or vocative case. எட்டிலொன்று, s. One of eight things, one-eighth. எட்டுச்சார், s. [prov.] Two four square houses connected together. எட்டுத்திக்கு--எண்டிசை, s. The eight cardinal points or regions protected by as many supernal regents the supposed guardians of the earth. எட்டெட்டு--எவ்வெட்டு. Eight by eight-eight to each, eight of each. When used adjectively, எட்டு becomes எண்--as எண்ணெட்டு, eight times eight. எண்கணன், s. Brahma the eighteyed, பிரமன். எண்காற்புள், s. [in mythology.] The eight-footed bird. See சரபம், சம்பரம் and சிம்புள். எண்குணம், s. The eight divine attributes. See குணம். எண்குணத்தான்--எண்குணன், s. He who possesses the eight attributes-the perfect one--a term applied in நிகண் டு, to Siva, சிவன், Argha, அருகன். எண்கோணம், s. An octagon, eight-sided figure, அஷ்டகோணம். எண்சாண், s. Eight spans. எண்சாணுடம்பு, s. The human body, eight spans high, each person according to his own span. எண்சாணுடம்புக்குஞ்சிரசேபிரதானம். The head is the chief of the eight span-body; i. e. in cases of difficulty apply to the chief. எண்சிறப்புள்ளோன், s. Argha, அருகன். எண்சுவை, s. The eight poetic expressions of passion. See இரசம். எண்டோளன், s. Siva, சிவன்-the eight shouldered. (p.) எண்டோளி, s. Kali, காளி. 2. Durga, துர்க்கை. (p.) எண்ணாயிரம், s. Eight thousand. எண்ணாயிரவர், s. A class of smartha brahmans consisting of eight-thousand individuals. 2. A body of eightthousand jainas. எண்ணான்கு, s. Eight times four. எண்ணூறு, s. Eight hundred. எண்ணெட்டு, s. [prov.] Eight times eight. எண்பது, s. Eighty, எண்ணொரு பது. எண்மடங்கு, s. Eight fold. எண்மர், s. Eight persons, எட்டு ப்பேர். (p.) எண்வகைத்துணைவர், s. The eight classes composing the escort of a king; i. e. மந்திரியர், கருமாதிகாரர், சுற்றம், கடைகாப் பாளர், நகரமாக்கள் படைத்தலைவர், இவுளிமறவர், யானைவீரர். 36)

aintu (p. 80) adj. or noun. Five, ஓரெண். ஐங்கணை, s. Five flowers feigned to be the arrows of Hindu cupid. (p.) ஐங்கணைக்கிழவன், Kama, the Hindu cupid, lit. lord of the five arrows, மன்மதன். (p.) ஐங்கரன், s. Ganesa, the five-handed. He is represented with an elephant's head, the proboscis or trunk is figuratively reckoned as a hand, விநாய கன். (p.) ஐங்கரற்கிளையோன், s. A name of Skanda, முருகன். 2. Verapattra, வீரபத் திரன். (p.) ஐங்கலம், s. Sixty marcals. ஐங்காதம், s. Five leagues. ஐங்காயம், s. The five kinds of காயம். (See காயம்.) 2. Other five kinds are used in witchcraft, viz.: 1. மிளகு, pepper. 2. வெந்தயம், dill. 3. ஓமம், cardamom. 4. வெள்ளுள்ளி, garlic. 5. பெருங் காயம், assaf&oe;tida. ஐங்காயத்தூள்--ஐங்காயவுண்டை, s. Powders of five ingredients given to women after child-birth, ஓர்மருந்து. ஐங்குரவர், s. The five superiors, ஐம்பெரியோர், viz.: King, அரசன்; guru, குரு; father, பிதா; mother, மாதா and elder brother, தமயன். In some classifications, உபாத்தியாயன் is placed instead of மாதா. ஐங்குழு, s. The five confidential servants of a king, அரசர்க்குக்குழு, viz.: 1. மந்தியர், ministers. 2. புரோகிதர், priests. 3. சேனாபதியர், generals. 4. தூதர், ambassadors. 5. சாரணர், spies. ஐங்கோணம், s. A pentagon, quinquangular figure, பஞ்சகோணம். ஐஞ்ஞூறு, s. Five-hundred, ஐந் நூறு. ஐந்தரு, s. The five trees in the world of Indra, பஞ்சதாரு, viz.: 1. அரிச்சந்த னம். 2. கற்பகம். 3. சந்தானம். 4. பாரிசாதம். 5. மந்தாரம். ஐந்தருநாதன், s. Indra, lord of the five trees in the celestial world, which yield whatever is asked or desired of them, இந்திரன். (p.) ஐந்தலைநாகம், s. A fabulous fiveheaded cobra, of which each head is supposed to contain a very precious gem. It is said to be found in mountainous districts and to have the power of flying. ஐந்தவித்தல், s. The control of the senses, ஐம்பொறியடக்கல். ஐந்தவித்தானாற் றலகல்விசும்புளார்கோமானிந்திர னேசாலுங்கரி. Indra, the god of the celestials, is a living monument of the wonderful power of those who control the five senses. (குறள்.) ஐந்தனுருபு, s. The fifth case (இன்) --one of the ablatives denoting procession, similitude, limit, and means, ஐந்தாம் வேற்றுமையுருபு. மலையின்வீழருவி. Torrents rushing from the mountains. காக்கையிற்கரிதுகளம்பழம். The களா berry is as black as a crow. மதுரையின்வடக்குச்சிதம்பரம். Sethamparam is situated to the north of Madura. கல்வியிற்பெரியன்கம்பன். Kampan made himself great by learning. ஐந்தாங்கால், s. The first post of the marriage shed when planted on the fifth day before the marriage, the third, fifth, or seventh day being chosen, as it may be lucky or otherwise, according to astrological calculation, மணப்பந்தரின் ஐந்தாங்கால். ஐந்தானம், s. The fifth lunar asterism, மிருகசீரிடம். (p.) ஐந்திணை, s. The five kinds of land, &c., ஐவகைநிலம். (See திணை.) 2. The closest friendship or love between husbands and wives, அன்புடைக்காமம். (p.) ஐந்திணைச்செய்யுள், s. A poem in which the five different kinds of soil are described and illustrated--one of the ninety-six பிரபந்தம், ஓர்பிரபந்தம். (p.) ஐந்துருவாணி, s. A shaft connecting the floors or stages of a car. See அ ஞ்சுருவாணி. ஐந்துறுப்படக்கி, s. The tortoise, ஆமை. (p.) ஐந்தொகைவினா, s. [in arithmetic.] The rule of five or double rule of three, ஓர்வகையெண்வினா. ஐந்தொழில், s. The five divine operations, பஞ்சகிருத்தியம், viz.: 1. சிருஷ்டி, creation or reproduction. 2. ஸ்திதி, preservation. 3. சங்காரம், destruction, reduction of things to their primitive elements. 4. திரோபவம், that act of the deity by which he conceals from the sentient soul its future destiny for purposes of moral discipline; concealing, obscuring; i. e. involving the soul in ignorance or illusion by means of magic. 5. அனுக்கிரகம், grace, the various means adopted for the deliverance of the soul from the power of illusion and consequent transmigrations. See கிருத்தியம். ஐமீன், s. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். (p.) ஐமுகன்--ஐயானனன், s. Siva, the five-faced, சிவன். (p.) ஐமுகாஸ்திரம், s. A five-pointed arrow, பஞ்சமுகாஸ்திரம். (p.) ஐம்பது, s. Fifty. ஐம்பத்தொன்று, s. Fifty-one. ஐம்பால், s. [in grammar.] The five பால், or the genders and numbers, ஐந்து பால். 2. The five modes of dressing a woman's hair, ஐவகையாகமயிர்முடிக்கை. 3. The hair of a female, மகளிர்கூந்தல். See பால். (p.) ஐம்புலம்--ஐம்புலன், s. The five senses, பஞ்சவிஷயம். ஐம்புலத்தடங்கான், s. He who is not comprehensible by the five senses-God, கடவுள். (p.) ஐம்புலம்வென்றோர், s. Ascetics, holy persons, முனிவர். (p.) ஐம்புலனடக்கல். Subjugation of the five senses. ஐம்புலனுகர்ச்சியினிறப்பன, s. The five kinds of creatures which perish by means of the senses, viz.: 1. சுவையரல்--மீன், fish, by the taste in catching at the bait. 2. நாற்றத்தால்-வண்டு, beetles, by the smell. 3. ஊற்றினால்-யானை, elephants, by copulation. 4. ஓசையால்-அசுணம், a species of bird by harsh sounds. 5. ஒளியால்-விட்டில், a species of insect, attracted by the light. ஐம்புலன்விழையான், s. An ascetic, முனிவன். (p.) ஐம்புலாதி, s. [prov.] Anxiousness, being full of cares. ஐம்பூதம், s. The five elements, பஞ்சபூதம். ஐம்பொறி, s. The five organs of sense, பஞ்சேந்திரியம். ஐம்பொறிநுகர்ச்சி, s. Enjoyment of the senses, பொறிபுலனைக்கொள்ளுகை. ஐம்பொன், s. The five kinds of metals, பஞ்சலோகம். ஐயாயிரம், s. Five-thousand, ஐந்தா யிரம். ஐயைந்து, s. Five times five. ஐவகைப்பொழுது, s. Five divisions of the day, சிறுபொழுது, viz.: மாலை, யாமம், வைகறை, எற்பாடு, நண்பகல். ஐவகைப்பொன், s. See பஞ்ச லோகம். ஐவகைமயிர்முடி, s. The five methods of dressing women's hair. See ஐம்பால். ஐவகைவினா, s. Five modes of interrogation for the solution of doubtful subjects. See வினா. ஐவர், s. The five பாண்டவர், or sons of பாண்டு, viz.: 1. தருமன். 2. வீ மன். 3. அருச்சுனன். 4. நகுலன். 5. சகாதே வன். 2. (fig.) The five senses in the language of ascetics, ஐம்புலன். ஐவரையடக்கி. Subjugating. the five senses-- ஐவருக்குந்தேவி, s. Dropada the wife of the Pandavas, துரோபதை. ஐவாய்மான், s. A cow, பசு. (திரு விளை.) (p.) ஐவாய்மிருகம், s. A bear--so called from the prehensile power of his four feet and mouth, கரடி. (p.) ஐவிரலி, s. [commonly ஐவேலி.] A creeping plant whose leaf is supposed to resemble the fingers, a pentadactyle, ஓர்கொடி, Bryonia laciniosa, L.-Note. In this plant the god Siva is said to have concealed himself when pursued by பஸ்மாசுரன், who had, by penance, obtained from him, as a boon, power to destroy all on whose head he should place his hand. ஐவிரல், s. The thirteenth lunar mansion, அத்தநாள். (p.) ஐவேலி, s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். 2. A creeper. See ஐவிரலி. ஐவைந்து, s. Five of each, &c., ஐந்தைந்து. 11)

aiyeṉl (p. 80) . A particle denoting speed, urgency, விரைவுக்குறிப்பு. ஐயெனத்தொழுதுவீரனந்தணனுயிரைமீட்டு. The valiant (Arjuna) speedily prostrating himself before him, saved the life of the brahman. (பாரத.) 28)

oṉṟu (p. 84) கிறேன், ஒன்றினேன், வேன், ஒன்ற. v. n. To unite, coalesce, knit or grow together--as broken parts, two trees, &c.; to become one, to join, combine, இணைய. 2. To be engaged, be intent, &c. on an object, ஒன்றுபட. 3. To agree, suit, be agreeable, பொருந்த. 4. To copulate, புணர. ஒன்றவில்லை. It is not convenient. 2. They are not fit. 3. (They) (the things or parts) are not united, not joined well, &c. தேகத்தொன்றுநோய். Disease which befalls the body. (வைராக்கிய.) ஊழொன்றியிருப்பின். If destiny favor-ஒன்றப்பார்க்க, inf. To unite severed parts--as a magician by looking at them, lit. to look them into one, பொ ருந்தப்பார்க்க. 2. To join things to see if they fit or agree--as machinery, இசைக்க. ஒன்றாதவஞ்சித்தளை, s. See தளை. ஒன்றார்--ஒன்னாதார்--ஒன்னார், s. Foes, unfriendly persons. (p.) ஒன்றுகுடி, s. A family or person living in another's house, garden, &c. See ஒட்டுக்குடி and ஒதுக்குக்குடி. ஒன்றுகூட்டு, s. Concord, harmony, living on terms of friendship, ஒரு கூட்டு. ஒன்றுகூட்டாயிருக்க, inf. To be closely united, be in harmony, &c. ஒன்றுநர், s. Friends, relations, ந ண்பர். (p.) ஓ. The eleventh vowel, ஓகாரம். 2. A particle, இடைச்சொல். It has various uses; in நன்னூல், eight different meanings are given to it. (a) ஒழியிசை, a mark of ellipsis denoting the omission of a counter-part to what is expressed--as கொள லோகொண்டான், true he has obtained his object (but he will not prosper by it). (b) வினா, interrogatives--as சாத்தனோவந்தான், is it Sattan that came? (c) சிறப்பு, speciality, particularity, &c., an interjection of surprise. This is two-fold. 1. உயர்வுசிறப் பு, relating to objects of superiority, preeminence, &c.--as ஓஒ பெரியன், heigh day! he is an illustrious person. 2. இழிவுசிறப்பு, relating to objects of inferiority, baseness, &c.--as ஓஒ கொடியன், Oh! he is a cruel wretch. (d) எதிர்மறை, negation--as யானோ செய்வேன், will I do it? implying I will not. (e) தெரிநிலை, ascertainment, clear perception, appeal to the hearer, &c.-as ஆணோஅதுவுமன்றுபெண்ணோஅதுவுமன்று, it is neither male nor female. (f) கழிவு, bereavement, an interjection of pity--as ஓஒ தமக் கோருறுதியுணராரோ, alas, alas, they have found no way of salvation. (g) அசைநிலை, expletive--as காணியவம்மினோ, come let us see. (h) பிரிநிலை, distinguishing, marking-as அவனோகொண்டான், it was he who bought it. In addition to these it also serves to express doubt--as நீனிறமுகிலோபசியசைவல மோநெடுந்திரைகொழித்ததெள்ளறலோ, is the hair of the damsel analogous to the blue clouds, to the green moss, or the black sand on the shore drifted by the billows (நைட); அதென்னவோதெரியாது, What that can be I know not.

oyyeṉl (p. 83) s. A particle denoting slowness, dullness, &c., மந்தக்குறிப்பு. ஒய்யெனச்சுரரோட. The celestials running slowly-- 10)