aṭkku (p. 7) கிறேன், அடக்கினேன், வேன், அடக்க, v. a. To subject, control, curb, bring to order--as foes, &c., compress, coerce, restrain, tame, break--as a horse--constrain, repress, cause to recede, bring one to terms, to still, compose, கீழ்ப் படுத்த. 2. To reduce, lessen, condense, abbreviate, குறைக்க. 3. To deposit, conceal, stow away, cover, inter, infold, புதைக்க. 4. To contain, hold, கொள்ள. 5. To encroach upon, seize unjustly, கவர. 6. To engross, monopolize, கைவசஞ்செய்ய. 7. To embody, incorporate, திரட்ட. அடக்கி, s. A taciturn person, one who conceals his real circumstances, ability, &c. 55)

aṭai (p. 8) கிறேன், ந்தேன், வேன், அ டைய, v. a. To approach, frequent, gain access to, reach, arrive at, சேர. 2. To obtain, get, enjoy, suffer, பெற. 3. v. n. To drift ashore, கரைசேர. 4. To apply for refuge or protection, take shelter with one, சரண்புக. 5. To subside, sink to the bottom, be deposited as a sediment, வண்டல் படிய. 6. To collect, adhere as dust, தூசி யடைய. 7. To be choked, filled up, inclosed, stopped up, தூர. 8. To be contiguous, adjacent, border upon, கிட்ட. 9. [prov.] To settle, become close, compact, hard--as bread not well leavened, sand by rain, &c., உரக்க. 1. To be preserved as pickles, &c., அடைகாயடைய. 11. To incline towards a color, நிறம்பற்ற. 12. To die, as a great or holy person, obtain bliss, absorption, &c., முத்தி, being understood. அடைகல், s. The anvil. அடைகாய், s. Pickled fruits, ஊறு காய். அடைகுறடு, s. An anvil. 2. Tongs. அடைகை, v. noun. Approximation, நெருங்குகை. 2. Attainment, acquisition, பெறுகை. அடைகோட்டை, s. A blockaded fort. அடைசொல்--அடைமொழி, s. A particle qualifying nouns, verbs, &c. அடைமாங்காய், s. Unripe mango cut in pieces salted and dried in the sun. அடையலர்--அடையலார், s. Opponents, foes, பகைவர். (p.) அடையல், s. Any thing settled, drifted, deposited. 2. All. 3. A verbal from அடை. கண்ணடைந்தபால், s. Milk partly spoiled from keeping. 20)

aṭaikklm (p. 8) s. Obtaining protection, taking refuge, or shelter, சரண்புகல். 2. A deposit entrusted to one, பாதுகாவற் கொப்பித்தபொருள். 3. Asylum, refuge, place of shelter, புகலிடம். அடைக்கலக்குருவி--அடைக்கலங் குருவி, s. A Sparrow that resorts for protection to houses, &c., commonly, அடைக்கலாங்குருவி. அடைக்கலங்காக்க, inf. To protect a refugee, to take care of a deposit --on which the Indian law is very strict. அடைக்கலப்பொருள், s. A deposit, a thing deposited with one for safety. அடைக்கலம்புக, inf. To fly to one for shelter, take refuge with one. அடைக்கலம் வௌவுதலின்னா. The appropriation of a deposit is improper. Ellis 298. (பஞ் 62.) 22)

amr (p. 19) --அமரு, கிறேன், அமர்ந் தேன், வேன், அமர, v. n. To be or become still, tranquil, settled, quiet, hushed, calm, serene; to become pacified, appeased, obedient, submissive, அமைய. 2. To rest, repose, enjoy repose, இளைப்பாற. 3. To settle, sink, be deposited as a sediment; to subside, become close and hard as sand by rain. அடங்க. 4. To agree, பொருந்த. 5. To become compressed, condensed, படிய. 6. To abide, dwell, remain, இருக்க. (திருவிளை.) 7. To rejoice, be placid, cheerful, களிக்க. 8. To abound, be abundant, பொலிய. 9. To be magnanimous, பெருமையாக. 1. To wish, desire, விரும்ப. (குறள்.) 11. [vul.] To be obtained, வாய்க்க. (p.)--Note. This verb forms a past. part. அமரிய, as well as the usual, அமர்ந்த; as, அமரியசேனை, the army which fought. காற்றமர்ந்துவிட்டது, The wind has subsided. புழுதியமர்ந்தது. The dust is settled. குலத்துக்கமர்ந்ததொழில். Office agreeing with his rank. அகனமர்ந்து. Rejoicing in heart. முகனமர்ந்தீதல். Giving with a shining face. அவனுக்குச்சேவகமமர்ந்தது, He has obtained service. அமரார், s. Foes, enemies, the insubordinate, பகைவர். (p.) 22)

ārōpitam (p. 41) s. That which is attributed or ascribed, deposited, ஆரோபிக்கப் பட்டது. Wils. p. 119. AROPITA. 2. Laying, attributing a false charge against one, கற்பிதம். 50)

iṭu (p. 45) கிறேன், இட்டேன், வேன், இட, v. a. To set, put on as ornaments, தரிக்க. 2. To put in, deposit, keep, வைக்க. 3. To give, bestow, grant, devote, appropriate, ஈய. 4. To throw, case, poke out, poke or thrust into, எறிய. 5. To designate, appropriate, assign, allot, destine, dictate, விதிக்க. 6. To pour, shower, சொரிய.--As an expletive, it is joined to the gerunds of other verbs in which, it sometimes gives additional force or emphasis to the action expressed, or serves as a kind of finish, வினையெச்சத்தோடுசேர்ந்தோர்பகுதிநீர்மைத்தா ய்வருவது.--The gerund இட்டு is sometimes used to express cause, instrumentality, &c.--as, அவனையிட்டிந்தப்பழிவந்தது, this disgrace happened through him. மரத்தினிற்பறவைக்கிடுகலேபோலப்பாதகமனைத்துந் தொலைத்திடும். It will drive away every evil, as a stone thrown at birds in a tree puts them to flight. இடுகடை, s. A door or gate where much liberality is exercised, கொடுப்போனில்வாயில். (p.) இடுகறல், s. Fuel, விறகு. (நிக ண்டு.) (p.) இடுகாடு, s. A burying place, பிரே தம்புதைக்குமிடம். 2. A place for burning the dead, சுடுகாடு. இடுகுறி--இடுகுறிப்பெயர், s. Arbitrary names of things, primitive terms. இடுகுறிச்சிறப்புப்பெயர், s. [in grammar.] A specific term or primitive nouns not common to all--as தெ ங்கு, a cocoanut tree. இடுகுறிப்பொதுப்பெயர், s. [in grammar.] A generic term, or primitive common noun--as மரம், tree or trees. இடுதங்கம், s. Refined gold, gold of the best quality, புடமிடுதங்கம். 2. Gold inlaid, set, mounted, &c., கல்நகையிலுள் ளிடுதங்கம். இடுதண்டம், s. A penalty, விதிக் கப்பட்ட ஆக்கினை. 2. A penalty, fine, mulct, அநியாயதண்டம். இடுதிரை, s. A curtain, திரைச் சீலை. இடுமருந்து, s. A philter, வசமாக்க விடுமருந்து. இட்டறுதி, s. A fixed time or limit, நியமித்தவெல்லை. 2. A critical time, இரண்டுக்குற்றகாலம் 3. Destitution, extreme want, வறுமை. இட்டுக்கட்டிக்கொள்ள, inf. To disparage, asperse, to bring reproach upon. முன்னிட்டுப்போக, inf. To go forward. பின்னிட்டுப்போக, inf. To go backward. இடுகை, v. noun. Bestowing, ஈ கை. 2. s. Gift, கொடை. 93)

iṟ (p. 56) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To die, become extinct, cease, to be terminated, ended, exterminated, சாவ. 2. To decay, rot, moulder, waste. perish, அழிய. 3. (p.) To become antiquated, disused, obsolete, to fall into desuetude, பழமையாக. 4. To go, pass, pass by, proceed, pass--as time, to elapse, செல்ல. 5. To exceed, surpass in number, measure, degree. &c., அதிகரிக்க. 6. To pass over the limit, to transgress, trespass, கடக்க. காடகமிறந்தோர்கே. After him who is gone into the desert. எளிதெனவில்லிறப்பான். He who goes to his neighbor's wife considering it a light matter. இறந்தகாலம், s. Past time, past tense, செல்காலம். இறந்ததுவிலக்கல், s. The omission or exclusion of what is gone out of use--one of the thirty-two உத்தி. (நன்னூல்.) இறந்துபட, inf. To die. (p.) இறந்தோர், s. The dead, departed spirits, the manes, மரித்தோர். இறந்தோர்சேர்வனம், s. A cemetery, the place where the dead are deposited, whether burnt or buried. எண்ணிறந்த, rel. part. Innumerable. அளவிறந்த, rel. part. Beyond measure, immense. இறப்பு, v. noun. Death, dying, extinction, மரிப்பு. 2. Mouldering, decay, waste, அழிகை. 3. (p.) Passage, passing, loss &c. of time, செல்லுகை. 4. Excess, prominence, superabundance, மிகுதி. 5. Transgression, trespass, wrong, offence, injury, misdemeanor, harm, evil, கடக்கை. 6. Being obsolete, disused, desuetude, கெடுகை. 7. (c.) The inside or under part of a sloping roof, the eaves, வீட்டிறப்பு. இறப்பினையென்றும். Though able to revenge the offence. (குறள். 72.) இறவு, v. noun. Death, dying, extinction, இறக்கை. 2. Decay, அழிவு. 3. Excess, மிகுதி. (p.) 13)

il (p. 55) s. A place, இடம். 2. A house, home, வீடு. 3. (fig.) Domestic life. (See இல்லறம் and இல்வாழ்க்கை.) 4. Constellation or zodiacal sign, இராசி. 5. A wife, மனைவி. 6. A lady, தலைவி. (p.) 7. A form of the seventh case, or local ablative, ஏழ னுருபு--as வீட்டிலிருந்தான், he was at home. இல்லடை, s. Any thing lodged in a house for security, அடைக்கலப்பொ ருள். 2. (p.) A deposit, பண்டகசாலை. இல்லடைகொடுத்தல், v. noun. Entrusting a thing to the custody of another. இல்லடைக்கலம், s. The act of depositing, taking refuge in a house, வீட்டிலடைக்கலமாகவைக்கை. 2. A refugee, அடைக்கலமடைந்தவன். 3. [prov.] A deposit, பண்டகசாலை. இல்லவன்--இல்லான்--இல்லோ ன், s. (fem. இல்லவள்--இல்லாள்.) A husband, கணவன். 2. The head of a house, தலைவன். (p.) இல்லறம், s. Domestic life, domesticity. 2. Duties of the householder. 3. Conjugal virtues and deeds of hospitality performed by the householder. 4. The state and rules of domestic order --as distinguished from the other three conditions of man, viz.: 1. The bachelor or student. 2. The anchorite. 3. The mendicant. See ஆச்சிரமம், அறம், and துற வறம். இல்லாச்சிரமம், s. The second of the four orders. See ஆச்சிரமம். இல்லாண்முல்லை, s. [in love poetry.] The lament of a warrior's mistress on account of his absence in the camp, புறப் பொருட்டறையுளொன்று. (p.) இல்லிடம், s. Dwelling, abode, வீடு. 2. Breadth, அகலம். இல்லுனர், s. Friends, மேவினர். (p.) இல்லொழுக்கம், s. The practice of the household duties, or the duties of the householder. 2. The state of the second order or householder. See ஆச் சிரமம். இல்வாழ்க்கை, s. Domestic life, household enjoyment, மனைவாழ்க்கை. 2. The practice of the duties of the householder, or second order. See ஆச்சிரமம். இல்வாழ்பேய், s. A wife who neglects domestic duties, துஷ்டமனைவி. இல்வாழ்வான், s. A man who practises the duties of the second order --the householder. See ஆச்சிரமம். இல்வாழ்வு, s. Household life, domestic felicity, மனைவாழ்க்கை. 2. The practice of the household duties. See ஆச்சிரமம். இற்செறித்தல்--இற்செறிப்பு--இற் செறிவுறுத்தல், v. noun. [in love poetry.] Confining a young woman at home, not suffering her to frequent the corn-field as before, அகப்பொருட்டுறையிலொன்று. (p.) இற்பிறப்பு, s. Descent from a good family, noble extraction, illustrious birth, குடிப்பிறப்பு. (p.) இற்புலி, s. A cat, பூனை. (p.) இல்லல், v. noun. The act of frequenting a house or place. 22)

uṇṭi (p. 59) --உண்டிகை, s. A bill of exchange, உண்டியற்சீட்டு. 2. A treasury box, an alms box, பொக்கசப்பெட்டி. 3. A box in which the tax money is deposited. உண்டிகைச்சீட்டு--உண்டியற்சீட் டு, s. A bill of exchange, உண்டிப்பத் திரம். 123)

ottukkoḷḷ (p. 81) inf. To assent, admit, accede to, allow, grant, concede, yield, acknowledge, சம்மதிக்க. 2. To fit, to be suitable, be convenient, comport with, தகுதியாக. 3. To take to account, credit, கணக்கிலேற்றுக்கொள்ள. காலமுநேரமுமொத்துக்கொள்ளவில்லை. The time and the season are not propitious according to the nativity which prognosticates evil, &c. 2. It is not a convenient time. இருவருமொத்துக்கொண்டுபொய்ச்சாட்சிசொன் னார்கள். They both gave false depositions by previous agreement. 16)

kuṭṭāṉ (p. 117) s. [prov.] A little ola-case, basket or sheath, of various forms and uses, சிறுஓலைப்பெட்டி; [ex குட்டம், little.] குட்டான்கட்ட, inf. To tie a basket round a fruit to defend it from birds, &c. கிலுகிலுப்பைக்குட்டான், s. A basketrattle for children. சுண்ணாம்புக்குட்டான், s. A toddy-man's chunam-basket. பனங்கட்டிக்குட்டான், s. A small jaggery-basket. பிடியரிசிக்குட்டான், s. A deep, little ola-basket in which handfuls of rice are daily deposited for the temple, or for other charitable purposes. பூக்குட்டான், s. A small kind of cocoa-leaf flower-basket. 23)

kuẕāy (p. 128) s. Tube, pipe, துளையுடைப் பொருள். 2. Tubular cavity, துளை.--Note. This word seems to be used for a shorter, coarser and rougher kind of tube. குழாயிலடைக்க, inf. To deposit in a bamboo or other tube--as silk, &c., for preservation--as amulets, &c. குழாயில்வார்க்க, inf. To fill a tube; to pour or cast in a tube. குழாய்மூங்கில், s. A hollow, tubular bamboo. குழாயோடு, s. [local.] A kind of tubular tile, ஓர்வகையோடு. 26)

kūṭṭu (p. 133) கிறேன், கூட்டினேன், வேன், கூட்ட, v. a. To unite, conjoin, combine, connect, இணைக்க. 2. To collect together, to assemble, சேர்க்க. 3. To compound, mingle, commix, amalgamate, கலக்க. 4. To add, cast or sum up; to aggregate, தொகைப்படுத்த. 5. To increase--as interest, salary, allowance, price, &c.; to enhance, to augment, அதிகரிக்கச்செய்ய. 6. To add--as ingredients in food, medicine, &c., கூடச்சேர்க்க. 7. To receive, take, or admit one into a company, party, class, society, partnership, &c., சபை முதலியவற்றிற்கூட்ட. 8. To accumulate, hoard, to store up, to treasure up, சேகரிக்க. 9. To sweep; to gather--as sweepings, பெருக்க. 1. To draw one over to a party, to enlist, to engage; to proselyte, to convert, கட்சி முதலியவற்றிற்சேர்க்க. 11. To append, to attach, to annex, to subjoin, to superadd, கூட்டிவைக்க. 12. v. n. [prov.] To from-as pus &c., உண்டாக்க. கூட்டிக்கட்ட, inf. To gather and tie up--as hair, &c., சேர்த்துக்கட்ட. 2. To encroach on another's land, எல்லை கட்ட. 3. To tie together--as the hands, or the hands and feet; &c. கூட்டிக்கொடுக்க, inf. To give more --as salary, price, &c., to superadd. 2. To add interest to principal and pay it at once. 3. [low.] To pimp, &c. கூட்டிக்கொள்ள, inf. To add an ingredient to medicine or one's food. 2. To take one in company, admit into society, or receive to office, &c. இன்று போசனத்துக்கென்ன கூட்டிக்கொண் டாய். What have you eaten with your food rice to-day? கூட்டிக்கொண்டுபோக--கூட்டிப்போக, inf. To take in company, to take along; to carry, convey. 2. To gather up and take away. கூட்டிச்சேர்க்க, inf. To collect together. கூட்டிப்பிடிக்க, inf. To hold together --as things in the hand. 2. To encroach upon--as lands. 3. To grasp, take up, or thumb too much, in measuring cloth, &c. 4. [local] To receive, entertain, treat with kindness--as a repenting prodigal. கூட்டிமுடிக்க, inf. To gather up and tie the hair. 2. To accomplish, to bring about--as the deity, or as the actions of former births, producing their proper fruits--little used. கூட்டிவிட, inf. To pimp, to pander, (low.) 2. To send along. கூட்டிவைக்க, inf. To accumulate, to lay up, to deposit. 2. To cause to succeed. 3. To bestow enjoyments on one --as the deity in granting a wife, sexual enjoyment, &c. தெய்வங்கூட்டிவைக்கவேண்டும். May God send prosperity. கூட்டுவிக்க, inf. To join together, reconcile. 2. To cause to be swept, &c. இதழ்கூட்ட--சொண்டுகூட்ட, inf. [prov.] To join the lips in speaking. See under இதழ். கறிகூட்ட, inf. To mix ingredients for curry. சுருதிகூட்ட, inf. To tune the voice, or instruments before performing. 2.To accompany the singing by an instrument, or the voice sounding the key note. பறவைகூட்ட, inf. To become fledged; to attempt to fly--as a fledgeling; to assist to fly. மைகூட்ட, inf. To make ink or paint. 2. To make collyrium for the eyes. கூட்டல்கழித்தல், v. noun. Accepting and rejecting. 2. Adding and subtracting. கூட்டு, v. noun. A compound, medley, mixture, composition, aggregation, aggregate, கலப்பு. 2. Curry stuffs ground together, கறிக்கூட்டு. 3. [in arith.] Addition; generally in composition with கணக் கு--as in கூட்டுக்கணக்கு; [ex கூட்டு, mix, add, &c.] கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuffs. கூட்டுக்கறி, s. Compound curry, made of several vegetables. 2. Another kind of curry. கூட்டுக்கூட்ட, inf. To moisten ground curry stuffs. 2. To mix aromatic ingredients in grinding sandal. கூட்டுத்தட்டு, s. A salver with compartments for holding ground curry stuffs, கூட்டுவைக்குந்தட்டு. கூட்டுவர்க்கம், s. Mixture of odoriferous ointment. சந்தனக்கூட்டு, s. [prov.] Perfumery ground with sandal. பாக்குவெற்றிலைக்கூட்டு, s. [prov.] Spices mixed with chopped areca-nuts and used in chewing betel. முக்கூட்டெண்ணெய், s. A famous medicinal oil compounded of castor, margosa and rape-seed oils. கூட்டுக்கால்கட்ட, inf. To tie a beast's forelegs together. கூட்டாகுழப்பம், s. Confusion of things, affairs, &c., a clutter, தாறுமாறு. கூட்டுக்கச்சவடம்--கூட்டுவியாபாரம்-கூட்டுத்தொழில்--கூட்டுவர்த்தகம், s. A traffic in partnership. கூட்டுப்பயிர், s. Joint cultivation, joint culture. கூடியிருந்துபார் கூட்டுப்பயிரிட்டுப்பார். Try a man by, living with him, or by having a field in common. கூட்டுமூட்டு, s. Union or combination of persons for effecting an object-as the marriage of a destitute girl, &c. 2. League, confederacy, conspiracy. 3. Slander, aspersion, calumny. கூட்டெழுத்து, s. Double or compound letters--as , , . 2. Compound Sanscrit letters--as க்ஷ See under எழுத்து. கூட்டுக்கணக்கு, s. [in arith.] Addition. கூட்டுக்கழிவு, v. noun. Addition and subtraction; increasing and reducing. கூட்டிடைச்சொல், s. [modern.] A copulative conjunction. 30)

kaiyṭai (p. 142) s. Refuge. 2. A deposit. 3. Charge of person or thing. 4. A bribe. 41)

cāṭci (p. 174) --சாக்ஷி, s. An eye-witness, witness in court, &c., கண்டவன். 2. Deposition, attestation, testification, சொல்லுஞ்சா ட்சி. (c.) W. p. 915. SAKSHI. 3. Evidence, testimony, pledge, authority, உதார ணம். 4. The soul, as indentified with the deity, according to the Vedantic system, சீவசாட்சி. 5. Absorption, union with the deity, or the emjoyment of bliss as the result of the union, ஈச்சுரசாட்சி. 6. Pure spirit, intelligence; an intelligent being, சைதன்னியம். (ஞானவா.) (p.) இதுகர்த்தாவுடைய சாட்சிக்குட்பட்டதாயிருக்கிறது. This is under the eye of omniscience. (R.) சாட்சிகேட்க, inf. To hear, receive or admit evidence. சாட்சிகொடுக்க, inf. To witness, bear testimony, give evidence, testify. சாட்சிகாட்ட, inf. To produce authorities for an assertion. சாட்சிகோர, inf. To summon as a witness. சாட்சிக்கட்டளை, s. Subp&oe;na. சாட்சிக்காரன், s. A witness. சாட்சிசம்பந்தம், s. Evidence and testimony, including documents, &c. சாட்சிருசு, s. Evidence. சாட்சிசொல்ல, inf. To give evidence, to bear testimony. சாட்சியிட, inf. [loc.] To take or call to witness concerning a transaction. 2. To give evidence, to attest, testify. சாட்சியொப்பனை, s. [prov.] Evidence, witness. 2. Proof by witness and documents. சாட்சிவாங்க, inf. To hear the deposition from a witness. சாட்சிவிட, inf. To produce witness. சாட்சிவிளங்க, inf. To examine witnesses; to try a case. சாட்சிவைக்க, inf. To call or take one to witness. இரத்தசாட்சி, s. See under இரத்தம். கட்டுச்சாட்சி, s. A false witness, a fabrication, forgery. கள்ளச்சாட்சி, s. False witness. அகச்சாட்சி, s. Internal evidence. புறச்சாட்சி, s. Witness in addition to the attesting witnesses. 2. Witness brought to support or disprove other testimony. 3. External evidence, circumstantial evidence. ஈச்சுரசாட்சி, s. As சாட்சி, 5. சீவசாட்சி, s. The soul, as சாட்சி, 4. தேவசாட்சி, s. God as called to witness. மனச்சாட்சி, s. Conscience, the moral or mental witness. அவரவர்மனசே அவரவருக்குச் சாட்சி. Every one's conscience is his best witness. லோகசாட்சி, s. The universal witness, the Divine Being. (R.) 70) *