ulai (p. 66) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To harass, vex, agitate one--as a demon; to distress as a fever, &c., அலைக்க. 2. To ruin, injure, impoverish, reduce, or emaciate one--as a disease, கெடுக்க. 3. To disorder, derange one`s circumstances, to unsettle, கலைக்க. 4. To ruin by seduction, desertion, &c., to injure another's character, ruin a person, a family, &c., சீரழிக்க. 5. To put to the rout, discomfit, முறியடிக்க. 6. To cause the mind to fluctuate, மனதைக் கலக்க. 7. To ruin property--as a house, furniture, lands, &c., ஆஸ்தியைக்கெடுக்க. பேயவனையுலைத்துப்போட்டது. The demon has vexed, ruined, reduced him, &c. உலைப்பு, v. noun. Putting to the rout, discomfiture, முறியடிக்கை. 2. Trouble, vexation, suffering, &c., வருத்தம். 30)

oḷi (p. 84) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To hide, conceal, put out of sight, secret, cloak, மறைக்க. 2. To keep a thing unrevealed, to disguise, conceal in the mind, மனதிலடக்க. 3. v. n. To hide, steal away, elope, flee into concealment, lurk unseen, desert, பதுங்கியிருக்க. காரியத்தைச்சொல்லாமலொளித்துப்போட்டான். . . . He has concealed the matter. 2. He has not told the secret. ஒளித்துக்கொள்ள, inf. To conceal one's self, to hide, மறைந்துகொள்ள. 2. To conceal a thing, மறைத்துக்கொள்ள. ஒளித்துத்திரிய, inf. To stray, wander in private, in a state of concealment. ஒளித்துவிளையாட, inf. To play at hide and seek, கண்பொத்திவிளையாட. மோதிரமொளித்துவிளையாடல். The game or play of hiding a ring. ஒளிப்பு, v. noun. Hiding, concealing, concealment, lurking, ஒளிக்கை. 2. Absconding, slinking or stealing away, escaping, desertion, பதுங்குகை. 3. Secret, covert, disguise, மறைவு. ஒளிப்புமறைப்புப்பண்ணாமற்சொல்லு. Tell all, conceal nothing. ஒளிப்பாகச்செய்ய, inf. To practise vice secretly--commonly in concert. ஒளிப்பிடம், s. A hiding place, an ambush, a covert, மறைவிடம். 16)

kuṟumai (p. 132) s. Shortness; littleness, brevity, conciseness, succinetness, சுருக்கம். 2. Dwarfishness, low stature, குறுகுகை. 3. Defectiveness, imperfection, சிறுமை. 4. (fig.) Sin, evil, பாவம். The final மை is dropped to form adjectives. உக்குறுமை, s. [in gram.] Short உ. குறுங்கணக்கு, s. Simple letters in the Tamil alphabet, the twelve vowels and the eighteen consonants--opposed to நெ டுங்கணக்கு. குறுங்கண், s. A kind of lattice; a window; lit. little apertures, பலகணி. குறுங்காடு, s. A thicket, a small forest or jungle, a copse, underwood. குறுங்கொள்ளி, s. [improperly குறங் கொள்ளி.] A brand almost consumed. குறுங்கோல், s. A rod of two cubits long, இரண்டுமுழஅளவுகோல். குறுஞ்சிரிப்பு--குறுநகை, s. [vul. குஞ் சிரிப்பு.] A smile, simper, smirk. குறுஞ்சுனை, s. Small pools, wells, &c., in hilly regions. குறுமாக்கள், s. Children, youngesters, சிறுவர்; [ex மாக்கள், men.] குறுநிலமன்னர், s. Petty, tributary chiefs of the Kurumba people, சிற்றரசர். குறும்பொறை, s. A hill, சிறுமலை. 2. A mountain, மலை. 3. A forest, jungle, காடு. 4. (சது.) A town in a hilly tract, குறிஞ்சிநிலத்தூர். குறும்பொறைநாடன், s. A chief of a forest district. குறுநெளிப்பு, v. noun. [prov.] Affected motion of the body. குறுநொய்--குறுணல், s. Broken rice, bruised grain, grit. குறுந்தடி, s. A short stick. 2. A drum stick. குறுந்தறி, s. A stake, குறுந்தடி. 2. Blocks built in a wall to support timbers, சுவர்த்தறி. 3. The ornamental capital of a column or pillar, போதிகை. குறுங்கலி, s. A kind of lute, common in forest tracts, பாலையாழ்த்திறம். 2. A poem in which a lady reproaches her lover or husband for deserting her, ஓர் வகைச்செய்யுள். குறுங்கற்றலை, s. A fish, ஓர்மீன். குறுந்துளசி--குறுந்துழாய், s. The சிறு துளசி plant See துளசி. குறுந்தேங்காய், s. A fruit resembling a cocoanut, cast on shore from the ocean. See சிறுதேங்காய். குறுந்்தொட்டி, s. The சிறுகாஞ்சொறி plant, Hemp-leaved tragia. குறுமீன், s. The name of a fish. குறிது--குறியது, s. A short thing, a low or dwarfish creature, little used. குறியர், (plu. of குறியன்.) s. Dwarfs --opposed to நெடியர். குறுமுனி, s. A name of Agastya; lit. the dwarfish sage. குற்றுடைவாள், s. A cimeter, a short dagger for stabbing an enemy, சிறுவாள். குறுவாழ்க்கை, s. Poverty, தரித்திரம். 2. Short-lived pleasure. (p.) குறுவிசனம்--குறுவிசாரம், s. A gloomy state of mind, melancholy; calamity. குறுவிலை, s. Scarcity, சிறுவிலை. குறுவிழிவிழிக்க, inf. [com. குறுமிழி மிழிக்க.] To stare; to look intently, through anger, fear, &c. குறுவேர்வை, s. A sudden, slight perspiration through diffidence, fear, &c. குற்றேவல், s. A slight commission; a trifling job, low employment, servility, drudgery, menial service. குற்றுயிர், s. Half dead; lit. half alive, குறைப்பிராணன். 2. [in gram.] A short vowel--as அ, இ, உ, எ, and ஒ. குற்றாய்தம், s. [in gram.] A contracted sound of the letter ஃ. See ஆய்தக்குறுக்கம். குற்றிசை, s. Short metre in விருத்தம் verses--opposed to நெட்டிகை. குற்றியலிகரம், s. The letter இ, shortened in its quantity, இகரக்குறுக்கம். குற்றியலுகரம்--குற்றுகரம், s. The letter உ shortend, உகாரக்குறுக்கம். குற்றெழுத்து, s. A short letter, குறில். குற்றொற்று, s. A short letter followed by a mute consonant--as வெல், கல். 41)

tiyākam (p. 238) s. Liberality, bounty, generosity, உபசரிப்பு. 2. A present, gift, donation, கொடை. 3. Leaving, departing from; abandonment, desertion, விடுதல். W. p. 387. TYAGA. (c.) அவரொருவரிடத்திலும்தியாகம்வாங்குகிறதில்லை.... He receives no present from any one. தியாகங்கூற, inf. To proclaim the name of a donor, as at an exhibition. தியாகங்கொடுக்க, inf. To give liberally. 2. To give a present, as to actors in a drama, &c. தியாகமிறைக்க, inf. To give profusely. தியாகராயர்--தியாகர், s. Siva, as worshipped at திருவாரூர் and other places, சிவன். தியாகன்--தியாகி, s. A liberal giver, a donor, கொடையாளன். 2. A patron, உப காரி. 3. [with appropriate prefixes.] A renouncer, a relinquisher; applicable especially to an ascetic, துறந்தோன். பிராணத்தியாகம், s. The giving up of life. 110) *

pari (p. 298) [a Sans, particle.] A sign of intenseness, ubiquity, the highest degree, &c. It is prefixed to Sanscrit but not to Tamil words, as in the following compounds. W. p. 57. PARI. பரிகரி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take away, do away, to remove, expel, dispel, cancel, நீக்க. 2. To remedy, to repair, counteract, மாற்ற. 3. To cure, heal, குணமாக்க. 4. To retract, recant; to amend or correct one's erroneous statements; to revoke, மறுக்க. 5. To expiate, atone for, நிவர்த்திசெய்ய. 6. [prov.] To nurse, to tend a sick person, a lying-in woman; [ex பரிகாரம்.] பரிகரிப்பு, v. noun. Removing, expelling, dispelling. பரிகலம், s. The brass plate or dish of a holy person, உண்கலம். 2. A host, an army, சேனை. 3. [prov.] Army of unseen demons, which is supposed to march through the country and inflict epidemics; also பரிவாரப்பேய். பரிகலமடிப்பாய். Thou shalt perish by the epidemical army; a curse. பரிகலசேஷம், s. The remains on the plate of a spiritual preceptor, Bourges. பரிகாசம்--பரியாசம், s. jest, joke, burlesque, as பகிடி. 2. Raillery, jeer, derision, ridicule, நிந்தனை. 3. Sport, play, விளையாட்டு; [ex ஹாச=ஆசம்.] For the compounds compare சக்கந்தம், கேலி. பரிகாசப்பேச்சு. Badinage. பரிகாசம்போலே. As a joke. பரிகாசப்பட்டன்--பரிகாசி, s. A buffoon. பரிகாரம், s. [com. பரியாரம்.] Entire destruction, abolition, cancelling, expiation, atonement, நீக்குகை. 3. Remedy, antidote, மாற்றுமருந்து. 4. Healing, curing, the art of physic or surgery, வைத்தியம். 5. [prov.] Tending a sick person, beast, &c., பராமரிப்பு. 6. Fostering, cherishing, போஷிப்பு. 7. (சது.) Women's hair, பெண்மயிர். 8. Store--as நடைப்பரிகாரம். [For the compounds compare பண்டிதம், வைத்தியம், நிவர்த்தி.] பரிகாரச்செலவு, s. Doctor's fee. பரிகாரம்பார்த்தல், v. noun. Attending on one as a physician. பரிகாரநிகண்டு--பரிகாரஅகராதி, s. A medical vocabulary. பரிகாரி, s/ A doctor, a medical practitioner, வைத்தியன். 2. A barbersurgeon. 3. A barber. பரிக்காரம், s. Adorning, decoration, improvement, அலங்கரிக்கை; [ex Sa. Pari, ornament.] 2. As பரிஷ்காரம். பரிக்கிரகம், s. Receiving, அங்கீகரிப்பு. 2. A wife, மனைவி. See கிரகம். என்பரிக்கிரகம். My wife, one received by me. பரிக்கிரகம்பண்ண--பரிக்கிரகிக்க.inf. To accept, receive, அங்கீகரிக்க. பரிசனம், s. Dependants, servants, ஏவல்செய்வோர். 2. Train, retinue, followers, சூழ்வோர். 3. Relationship, affinity, உறவு; [ex பரி, surrounding.] (சது.) பரிசனன், s. Air, wind, காற்று. பரிசன்னியம், s. The mountain Maha Meru. பொன்மலை. (சது.) பரிசாரகம், s. Service, attendance, ministry, especially in a temple, ஏவற் றொழில். பரிசாரகவேலை. Employment or work of a servant, attendant, &c. பரிசாரகன், s. [pl. பரிசாரகர்.] A servant in a temple, &c. பரிசாரகி, s. A hand-maid, தாதி. 2. As the feminine of பரிசாரகன். பரிசாரம், s. Employment of a servant, as பரிசாரகம். 2. Female locks, as பரிகாரம். 3. (R.) Difference concerning etiquette, புரிசாலம். பரிசிரமம், s. Distress, labor, trouble, பிரயாசம். 2. Great suffering, கெடுவருத்தம்; [ex சிரமம்.] பரிசுத்தம், s. Purity, immaculateness, unspottedness, மாசின்மை. 2. Holiness, sanctity, தூய்மை. 3. Innocence, புனிதம். 4. [vul. as adv.] Absolute entire, when used negatively, முழுவதும். பரிசுத்தமாயில்லை--பரிசுத்தத்துக்கில்லை. None at all. பரிசுத்தங்குலைய, inf. To be polluted, defiled. பரிசுத்தமாக்க--பரிசுத்தம்பண்ண, inf. To purify, sanctify. பரிசுத்தர், s. Holy persons. 2. Persons of pure family descent, தூயமர புடையோர். 3. Innocent persons, as சுத்தர். பரிசுத்தவான்--பரிசுத்தன், s. [fem. பரிசுத்தை.] A pure or holy person. பரிசுத்தஆவி, s. [improp. பரிசுத்தாவி.] The Holy Spirit. (Chris. usage.) பரிசுத்தி, s. [vul.] As பரிசுத்தம், 1. 2. [prov.] As பரிசுத்தம். 3. பரிசோதனை, s. Thorough search, strict examination, scrutiny, trial. For the compounds see சோதனை. பரிசோதிக்க, inf. To examine well, &c. See சோதி. பரிச்சயம், s. Acquaintance, Intercourse, intimacy, connexion, familiarity, அறிமுகம்; sometimes பரிசயம், [commonly, பரிச்சை.] W. p. 58. PARICHAYA. 2. One of the tones in which the Vedas or verses of holy writ are chanted, வேதசுரத்தினொன்று. பரிச்சயம்பண்ண, inf. To make acquaintance. பரிச்சிதம், s. Acquaintance; custom, பழக்கம். பரிச்சேதம், s. Cutting off, dissection, division, துண்டிப்பு. 2. Section, chapter, இலக்கியப்பிரிவு. 3. Discrimination, positive ascertainment, பகுத்தறிகை. 5. Limit, boundary, எல்லை. 5. Absoluteness, entireness, முழுவதும். W. p. 58. PARICHCHEDA.--In metaphysics, பரிச்சேதம், modes of finite being are three: 1. காலபரிச் சேதம், certainty of the existence of a thing, quality &c., at one time and not at another; 2. தேசபரிச்சேதம், certainty, as to place. 3. வஸ்துபரிச்சேதம், certainty, as to the thing. From these limitations the Divine Being is free. பரிச்சேதம்அப்படிச்சொல்லவில்லை. Most certainly, I did not say so. பரிச்சேதனம், s. Cutting; section as பரிச்சேதம். பரிஷ்காரம், s. Adorning, decoration; polishing, துவக்கம். பரிஷ்காரமாய்த்தெரிகிறது. It is clearly evident. பரிதபி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To pity, to compassionate, sympathize with, to yearn over, இரங்க. 2. To regret, to sorrow, to be in anguish, துக்கிக்க. 3. To bemoan, lament, சஞ்சலி க்க; [ex பரிதாபம்.] (c.) பரிதாபம், s. Pain of mind, anguish. sorrow, துக்கம். 2. Pity, sympathy, solicitude, சஞ்சலம். பரிதாபப்படுதல், v. noun. Sympathizing, yearning. 2. Suffering, being afflicted. பரிதானம், s. Barter, exchange, பண் டமாற்று. (St.) 2. (c.) A bribe, கைக்கூலி. 8. See பரி. பரிதானம்வாங்குகிறவன், appel. n. One who takes bribes. பரித்தியாகம், s. Complete abandonment, desertion, முற்றும்விடுகை. See சருவம். பரித்தியாகசபதம். Relinquishment on oath. பரித்தியாகி, s. A religious devotee, as ascetic, சந்நியாசி. பரிநாமம், s. A great name, கீர்த்தி. 2. (Old Dic.) Prosperity, வாழ்வு. பரிபக்குவம், s. A good opportunity, நற்சமயம். 2. Fitness, propriety as பக்கு வம். பரிபக்குவவேளை. A very good opportunity. பரிபவம், s. Meanness, disgrace, contempt, அவமானம். 2. Baseness, degradation, இழிவு. 3. Insignificance, unimportance; a trifle, அற்பம். 4. A despicable thing, இகழத்தகுபொருள். பரிபவப்படுதல், v. noun. Being disgraced. பரிபாகம், s. Ripening, maturity, digestion, concoction, perfection, பக்குவம். பரிபாகி, s. One who by divine illumination approaches liberation, முத்தியடை யும்பக்குவன். 2. One who is approved, able to hold any situation, தகுந்தவன். பரிபாஷை, s. Technicality, சங்கேதம். 2. A conventional term as குழுஉக்குறி. பரிபாலகன், s. A Protector, saviour, ரட்சகன். பரிபாலனம், s. Protection, preservation, fostering; good government, பாலிக் கை. For the compounds see See இராச்சியம், சிஷ்டர். பரிபாலனம்பண்ண, inf. To protect, to foster, to govern safely, prosperously, &c. --பரிபாலன், s. A patron, a maintainer, காப்பாற்றுவோன். பரிபாலிக்க, inf. As பரிபாலனம்பண் ண. 2. To exert benign compassion, கடா ட்சிக்க. 3. To grant, bestow, அருள. 4. (Old Dic.) To thrive, செழிக்க. பரிபூரணதை, s. (St.) Fulness, as பரி பூரணம். பரிபூரணத்துவம், s. Fulness, completion, entireness, property of being full and all-pervading. See சம்பூரணத்தன்மை. பரிபூரணம், s. Fulness, perfection; abundance, plenty, satisfaction; [used in all the meanings of சம்பூரணம்.] 2. Allpervading, as பரிபூரணத்துவம்.--For the compounds see பூரணம். பரிபூரணமாய்ச்சாப்பிட்டான். He ate to the full. பரிபூரணகிருபை. Abounding grace. பரிபூரணப்படுதல்--பரிபூரணமாகுதல், v. noun. Being satisfied. 2. Being full. பரிபூரணன், s. The Deity as omnipresent, எங்கும்நிறைந்தோன். பரிபூர்த்தி, s. Abundance, fulness. See பூர்த்தி. பரிபூரணி, s. Parvati, பார்வதி. 2. Lukshmi, இலட்சுமி. பரிமளம், s. Odor, fragrance; perfume diffusing itself; an exquisite scent, மிகு மணம்.--The compounds பரிமளக்குழம்பு, பரி மளதிரவியம், பரிமளதைலம், பரிமளவாசனை, See under the primaries. பரிமளகந்தி, s. [in mythol.] The mother of Vyasa, வியாசன்தாய். பரிமளி, க்கிறேன், த்தேன், க்கும், க்க, v. n. To diffuse itself as odor, to be fragrant, மணம்வீச. 2. To be social, convivial as friends at a feast, கூடிக்களிக்க. 3. v. a. [prov.] To conduct a feast pompously, &c., சமாளிக்க. 4. To praise, extol, புகழ. பரிமளிப்பு, v. noun. Spreading as odors; sociality; cheerfulness, animation; praise, &c. It is mostly of jaffna use. பரிமாணம், s. [neg. அபரிமாணம்.] Size, measure, dimension, அளவு. For the compound see சந்தேகம். பரிமாணவசூதி, s. A short or long vowel, a technical term in Grammar. பரிமாறு, கிறேன், பரிமாறினேன், வேன், பரிமாற. v. a. To give and take, to exchange, interchange, மாற்றிக்கொள்ள. 2. To deal out food to guests, உணவுபரி மாற. 3. To use, handle, as utensils or furnitures; to do with, கையாட. (c.) 4. (Jaff.) To take food, or drink, உட் கொள்ள. 5. v. n. To frequent as men, beasts, birds, &c., to resort to நடமாட. 6. To prevail as epidemics, பரவ. 7. To circulate, as money, செலாமணியாக. 8. To conduct one's self, to suit one's self, நட க்க. 9. To go about as a convalescent person, உலாவிவர.--It is an irregular compound of Sans. and Tamil. பரிமாறுகிறஉடமை. An article in use. காலத்துக்குத்தக்கதாய்ப்பரிமாறுதல். Suiting one's self as to times or circumstances, &c. பரிமாற்றம், v. noun. [prov.] Going about, prevalence of disease, conduct, &c. 2. Intercourse, familiarity, கலப்பு. 3. Illicit intercourse, புணர்ச்சி. (jaff.) பரிமாற்றக்காரி. An unchaste woman. பரிமாற்றமில்லாதஇடம். An unfrequented place. பரிமாற்றக்குறை--பரிமாற்றத்தாழ்ச்சிபரிமாற்றப்பிழை. s. Bad habits, misconduct. பரிமிதம், s. That which is measured, limited, bounded, மட்டுப்பட்டது. See அபரி மிதம். பரிமிதாகாரம், s. Limited measure of food, மட்டானவுணவு; [ex ஆகாரம்.] பரிமுகம், s. The lunar asterism, அச்சு வினி. 2. Skin of the leg, கணைக்கால். (சது.) பரிமேயம், s. As பரிமிதம். பரிமோகனம், s. Infatuation from love, மிகுமயக்கம். பரியகம், s. Ankle ring, காற்சரி. 2. Arm-ring, கைச்சரி. 3. Ankle ring consisting of little bells, பாதகிண்கிணி. பரியங்கம், s. Bed, bedstead, கட்டில். 2. Sleeping place, any contrivance for the sleeping of human beings, மக்கட் படுக்கை. பரியந்தம், s. [neg. அபரியந்தம்.] Limit, term, boundary, extent of time or place, எல்லை. 2. End-termination, verge, முடி வு. 3. [in combin adverbiality.] Till, until, வரைக்கும். அவன்வந்தபரியந்தம். Till he came. பரியவசானம், s. The final end, முடிவு. பரியவஸ்தை, s. (St.) Opposition, contradiction, எதிரிடை. பரியவம், s. Highway, public road, public thoroughfare, பலர்செல்லுநெறி. பரியாசம், s. Ridicule, &c. See பரி காசம். பரியாயம், s. A synonym, synonymous term, ஒருபொருள்குறித்துபலசொல். 2. Order, variety of arrangement, manner, பலமுறை. 5. A figure in rhetoric. see அலங்காரம். 4. Community, சாமானியம். பரியாயசந்தேகம், s. See சந்தேசம். பரியாயச்சொல்--பரியாயப்பெயர்--ப ரியாயநாமம், s. Synonyms, ஒருபொருட்பல சொல். பரியாரம், s. [com. for பரிகாரம்.] Expiation, treatment. பரியாரி, s. Doctor. See பரிகாரி. பரியாலோசனை, s. Careful counsel, கூர்ந்தாலோசிக்கை. பரியாளம், s. Train, retinue, attendants, பரிவாரம். (சது.) பரிவட்டம், s. Weavers' instrument, நெய்வார்கருவியிலோன்று. 2. Cloth, சீலை. 3. Vestments of an idol, விக்கிரகத்தினுடை. 4. A head-band for mourning, தலையிற் கட்டுஞ்சீலை. 5. Robes given to a person, by the king on his appointment to an office, பட்டத்துநிலையங்கி. பரிவட்டச்சீலை. A fine cloth. (Beschi.) பரிவயம், s. Youth, juvenility, யௌ வனம். 2. Husked rice, அரிசி. பரிவருத்தனை, s. [St. பரிவர்த்தனம்.] Exchange, barter, பண்டமாற்று. 2. A figure in rhetoric. See அலங்காரம். பரிவாகிதமுகம், s. Turning or rolling the head on one side, through animal excitement, &c., as one of the thirtytwo attitudes, மதத்தாலொருபுறஞ்சாயத்தலையை ச்சுற்றியாட்டல். பரிவாதம், s. Abuse, reproach, scurrility, குற்றச்சாட்டு. பரிவாரம், s. Retinue, attendants, [Sans.] 2. (சது.) Army, body of troops, படை. பரிவராசனம். Train, retinue. பரிவாரதேவதைகள். Attendant gods in the train of a superior god. பரிவிருத்தி, s. Tables used in determining the passage of planets from one sign to another, கிரகசாரவாக்கியம். 2. Revolution of a planet, கிரகச்சுற்று. W. p. 512. PARIVIRITTI. பரிவேடம்--பரிவேஷம், s. Halo, about the sun or moon, as one of the unseen, or seldom seen, phenomena of the heavens. See காணாக்கொள். பரிவேடமிடுதல். Forming as a halo. பரிவேதனம், s. Suffering, anguish, அதி கஉபத்திரவம். 25) *

piṉ (p. 320) . [adv. and prepo.] After, afterward பிற்காலம். 2. Behind, hinderpart, backward, பின்னிடம். 3. (சது.) Succeeding, following, subsequent, கடை.--oppos. to முன். (c.) 4. [poetice.] A form of the seventh case, as கண், or இடத்தில், ஏழனுருபிலொன்று; thus காதலிபின்சென்றதம்ம. 5. s. Cause, source, கார ணம். 6. Greatness, eminence, பெருமை. 7. Way, road, வழி. அவன்போனபின். After he had gone. பிற்காரியம், s. That which is to come. பிற்காலம், s. After-times, பிற்படுசமயம். 2. Succeeding times, after one's decease. வருங்காலம். பிற்கூறு, s. The latter part or stage of any process or act, பின்பங்கு. பிற்கொழுங்கோல், s. The twenty-sixth lunar asterism, உத்திரட்டாதி. (சது.) பிற்சாமம், s. The fourth or last watch of the night, நான்காஞ்சாமம். பிற்பகல், s. Afternoon. பிற்பக்கம், s. The back side, as பின் பக்கம். பிற்படுதல், v. noun. Getting behind, commonly in time, sometimes in place. பிற்படை, s. Rear of an army, as பின் படை. பிற்பாடு, adv. After, afterwards, பிறகு. பின்கட்டு, s. The hands pinioned behind, also பின்கட்டுமாறாய்க்கட்டுதல். 2. The second or back apartment of a house, வீட்டின்பின்புறம். See கட்டு. பின்கட்டுதல்--பின்கொடுத்தல், v. noun. Turning the back going away--sometimes in displeasure, புறங்காட்டல். 2. Turning the back to a foe; yielding in games of competition, in dispute, &c., தோற்றுப்போகுதல். பின்கூரை, s. The hinder part of a roof, வீட்டின்பின்பக்கத்துமேற்புறம். பின்கொக்கி, s. A clasp for the neck fastened behind. பின்கொம்பு, s. The hinder pole of a palankeen, தண்டிகையின்பிற்புறத்துக்கொம்பு. பின்சந்ததி, s. Posterity. பின்சந்து, s. Back part of the hips, இடுப்புச்சந்து. 2. The hinder part of rump of a beast. 3. The back street. பின்சரிவு, s. Afternoon, decline of the sun, பின்னேரம். பின்செல்ல, inf. To follow another. 2. To be obedient, submissive, வழிபட. 3. To entreat, to supplicate in a cringing manner. கெஞ்ச. பின்தட்டு--பின்றட்டு, s. Short beams across the stern of a dhoney. 2. Stern of a vessel. 3. Back strap of a harness. பின்தலை--பின்றலை--பிற்றலை, s. The stern of a ship. பின்தளை--பின்றளை, s. Fetters for the hind legs of a cow when milking. பின்பக்கம்--பிற்பக்கம், s. The back side, the rear. 2. Period of the decreasing moon. அபரபக்ஷம். 3. Latter part, latter stage, கடைப்புறம். பின்பத்தி, s. The latter row. See பத்தி. பின்பற்றுதல், v. noun. Following one. 2. Imitating. 3. As பின்றொடர்தல். பின்பனி--பின்பனிக்காலம், s. The latter dewy season, in February and March. See பருவம். பின்பிறந்தாள், appel. n. A younger brother, தம்பி. பின்புத்தி, s. Want of wisdom, folly, indiscretion. 2. After-thought, recollection when it is too late. See பிராமணன். பின்புறணி, s. Slander, speaking ill of a person in his absence. பின்புறம், s. Hinder side, the rear, back part. பின்போடுதல், v. noun. Putting off, postponing, deferring, தாமதித்தல். பின்மடி, s. The hinder part of an udder, ஆவின்பின்மடி. 2. Any thing tied or folded in the cloth behind, உண்மடி. பின்மழை--பின்மாரி, s. Latter rains; latter part of the rainy season. பின்முடிச்சு, s. Any thing tied up in the corner of the cloth, and tucked in behind. பின்முடுகுவெண்பா, s. A வெண்பா, which has a quick measure in the last two feet. See முடுகு. பின்வரி, s. The next line. பின்வருகிறது, appel. n. That which will happen in after-times. 2. That which follows. பின்வருநிலை, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வருவிளக்கணி, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வாங்கல்--பின்வாங்குதல், v. noun. Receding, drawing back, retiring, பின் போதல். 2. Retreating in battle, giving way in a contest, declining as a competitor, flinching, தோற்குதல். 3. Declining a bargain, engagement or enterprize, பின்னிடுதல். 4. [Chris. usage.] Backsliding, ஒழுக்கங்குன்றல். பின்வைத்தல், v. noun. Leaving behind --as a widow or orphans, விட்டுவிடல். 2. Deferring, postponing, delaying, தாமதப்படுத்தல். 3. Excluding, excepting, omiting in giving invitations; deserting. தள்ளல். பின்றொடரி, appel. n. A thorny shrub. See தொடரி. பின்றொடர்தல், v. noun. Following, pursuing, as பின்பற்றுதல். பின்றோன்றல், s. A young brother, தம்பி; [ex தோன்றல்.] (சது.) பின்னங்கால், s. The hind leg, or foot, of a beast. 2. The hinder part of the foot. பின்னடி, s. Latter part--as of a book, a season, time or a thing; that which is subsequent, கடைசி. 2. Future time, futurity, வருங்காலம். [com. பின்னாடி.] 3. Posterity, சந்ததி. பின்னடிக்குத்தெரியும். You will see hereafter. பின்னடியார், s. Descendants, posterity. பின்னடைப்பன், appel. n. Obstruction of urine in cattle, பசுவினோயினொன்று. பின்னணி, s. Rear. See அணி. பின்னணியம், s. The hinder part or the stern of a ship or vessel, தோணியின் பின்புறம். பின்னணை, s. The back-yard house. 2. (c.) The child next after the eldest. See முன்னணை. பின்னதுநிறுத்தல், v. noun. [in literary works.] One of the thirty-two rules of criticism, முப்பத்திரண்டுத்தியினொன்று. பின்னந்தலை, s. Back of the head. பின்னந்தொடை, s. Hinder part of the thing; hind quarter of mutton, &c. பின்னரை, s. The latter half of the stars in a sign of the Zodiac; [ex அரை.] பின்னர், adv. After, afterward, subsequently, பின்பு. (p.) பின்னர், s. As பின்னவர். பின்னவர், s. [pl.] Those who come after. 2. The caste of Sudras, சூத்திரர். (சது.) பின்னவன், s. A younger brother, தம்பி. (சது.) பின்னவையகத்திணை, s. The rule for foretelling consequences See அகப்பாட் டுறுப்பு. பின்னனை, s. One's mother's sister, or a step-mother, சிறியதாய்; [ex அனை.] பின்னாக--பின்னாலே, adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. And again. பின்னாலே ஆகட்டும். Let it be done afterwards. பின்னிட, inf. To retire, to go back. 2. To retreat. 3. To get behind. 4. To yield, to be defeated. 5. To be reluctant. 6. To recoil, rebound. 7. To be past, to be too late. பின்னிடைய, inf. To flinch, to fall back, to retreat; to yield. பின்னிரக்கம், s. Relenting from previous anger, &c. பின்னிருட்டு--பின்னிருட்டுக்காலம், s. Dark only in the latter part of the night. See இருட்டு. பின்னிலவு, s. The moon in its decrease. பின்னிளவல், s. A younger brother, தம்பி--as இளவல். (சது.) பின்னிற்றல், v. noun. Standing back, being reluctant to give, or to contend, பிறகிடல். 2. Begging humbly and cringing, கெஞ்சல். 3. Yielding, submitting, தாழ்தல். பின்னுக்குவருதல். Coming after, or late. பின்னும், adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. Again, as இன்னும். பின்னே, adv. After, afterward; behind in time or place, பிறகே. பின்னேரம், s. Afternoon, சாயங்காலம். பின்னை, s. A younger sister, தங்கை. 2. Lukshmi as younger sister, இலக்குமி. 3. A younger brother, இளையவன். (சது.) 4. adv. Moreover, besides, furthermore. consequently. 5. After, afterward, பிறகு. பின்னையென்ன. What further? பின்னைகேள்வன்--பின்னைபிரான், s. Vishnu as husband of Lukshmi, விஷ்ணு. பின்னைநாள், s. The next day. பின்னையும், adv. Moreover. பின்னோடே, adv. Presently, afterwards. 2. Behind. பின்னோக்குதல், v. noun. Looking or turning back; retreating. பின்பார்த்தல். பின்னோன், s. [pl. பின்னோர்.] A younger brother, தம்பி. (சது.) 2. One of the Sudra caste. 3. (நன்.) A close imitator of an original work, வழிநூல்செய்வோன். 7)

vilkkm (p. 398) s. Prohibition, மறிப்பு. 2. Separation, பிரிப்பு. 3. Seditions, desertion of a place, தேசத்தைவிடுகை. 4. Separation, of a menstruous woman, இல்விலக்கம். குடிகள்விலக்கமாயிருக்கிறார்கள். The inhabitants have seditiously left the place. வீட்டுக்குவிலக்கமாயிருக்கிறவள். A separated menstruous woman. விலக்கம்பண்ண, inf. To excommunicate, to expel from fellowship. என்னைக்கலியாணத்துக்குவிலக்கம்பண்ணினார்கள். They have excluded me from attending the marriage. 47)