arāvu (p. 23) கிறேன், அராவினேன், வேன், அராவ, v. a. [vul.] To file, polish, அழுத்த. 2. To grate as in the friction of two pieces of metal, to rub, stroke, &c., உராஞ்ச. 3. To revolve a thing in the mind, ruminate, சிந்திக்க. 4. v. n. To use sarcasm, jeers, &c. reciprocally, to be in a state of collision, to clash, disagree, jar, மிண்ட.--Note. The root of this word may also be அரா, and [prov.] அராத்து. 43) *

icai (p. 45) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To join, unite, blend, mingle, இணைய. 2. To agree, suit, be adapted to, to accord with, பொருந்த. 3. To combine, harmonize, to accord in sound, இராக ஓசையொ வ்வ. 4. To consent, assent, comply, உடன் பட. 5. To be matched, be like, to pair, become fellows, சரிப்பட. இசையாதாயினும். Though it (the action) may appear unsuitable. (நீதிநெறி.) இசையாவொருபொருள். A thing that cannot be given, got, &c. (நாலடி.) இசைந்தவேளை, s. Due time. இசை, v. noun. Closeness, கூடி நிற்கை. (சது.) 2. Union, agreement, இசைவு. இசைவு, v. noun. Union, agreement, compactness, fitness, unity, harmony, a joining, joint, connection, combination, fitting in, consent, compliance, correspondence, பொருத்தம். அதற்கிசைவாய். Corresponding to it. கின்னரி யோசைக்குமுன் குரலுக்குமிசைவில்லை. There is no harmony or concord between the lute and your voice. இசைவுகேடு, s. [imp. இசைகேடு.] Disunion, disjunction, disagreement, பொ ருத்தமின்மை. 2. Disappointment, want of success, abortiveness, காரியத்தவறு. இசைகேடாய்ப்போனகாரியம். An abortive contrivance, an unsuccessful thing. இசைவுபிறழ்வு, s. [vul. இசகுபிச கு.] Disorder, ஒழுங்கின்மை. 2. Disagreement, இசைவுகேடு. இசைவுபிறழ்வானநாள். An unfavorable, unfair, or unpropitious day. 40)

iccai (p. 45) s. Wish, desire, விருப் பம் Wils. p. 13. ICHCHA. 2. Intense desire, மிகுவிருப்பம். 3. Covetousness, lust, irregular or inordinate desire, துரிச்சை. 4. Inclination, choice, will, இஷ்டம். 5. (p.) Ignorance, அஞ்ஞானம். 6. Fasehood, பொய். 7. Expostulation, உறுதிச்சொல். இச்சாசத்தி, s. One of the three active or female energies of the deity-benevolence to souls or creatures, உயிர்க் கருணேசம். See சத்தி. (p.) இச்சாபத்தியம், s. Generous diet in sickness-but abstaining from venery--avoiding only what will disagree with medicine. இச்சாபோகம், s. The gratification of desires. (p.) இச்சைப்பட, inf. To desire, covet, wish, to become libidinous. இச்சையடக்கம், s. Mortification of the sensual appetites. துரிச்சை, s. Evil desires, vicious propensities. தன்னிச்சை, s. Free will. 47) *

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

uṟṇṭai (p. 67) s. Opposition, dissension, முரட்டுத்தனம். 2. Annoying, harassing, vexing; mischievous, or offensive, sport--as pinching, pushing, &c., தொந்தரவு செய்கை. 3. A kind of offensive smell--as of bugs, some kind of fish, rancid ghee, &c., துர்க்கந்தம். (c.) உறண்டைக்குநிற்க, inf. To disagree, dissent. உறண்டைத்தனம், s. A gross, sour disposition, முரண்டுத்தனம். உறண்டைநாற்றம், s. Stink, stench, offensive effluvia--as of dry fish, any thing rancid, &c. உறண்டையடிக்க--உறண்டைவீச, inf. To smell offensively-as dried fish, &c., துர்க்கந்தம்வீச. உறண்டையாட--உறண்டையிட, inf. To annoy, harass, vex, அலைக்கழிவு செய்ய. 71)

uvr (p. 66) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To taste salt or brackish, உப்புக்கரிக்க. 2. To taste harsh, astringent, &c.--as any of the mineral salts, துவர்க்க. 3. To be unpleasant, disagreeable, &c., அரோசிக்க. 4. v. a. [with personal terminations.] To dislike, abhor, feel aversion to, வெறுக்க. உவர், v. noun. Dislike, loathing, வெறுப்பு. உவர்ப்பு, v. noun. Saltishness, brackishness, உப்புக்கரிப்பு. 2. Harshness (of taste), astringency, துவர்ப்பு. 3. (p.) Aversion, disgust, abhorrence, dislike, வெறுப்பு. 4. Insult, contempt, நிந்தை.-Note. உவர்ப்பு, 6. There are six unpleasant dispositions of men, viz.: 1. ஆசியம் or அவமதிச்சிரிப்பு, derision. 2. இரதி or பேரா சை, vehement desire. 3. அரதி or வெறுப்பு, dislike. 4. சோகம் or சோர்வு, swoon, deliquium. 5. பயம் or அச்சம், fear. 6. குற்சை or அருவருப்பு, abhorrence. 80)

ēktēcm (p. 76) s. Rareness, scarceness, a rare, extraordinary or prodigious occurrence, அருமை. 2. Anomaly, difference, excentricity, வேற்றுமை. 3. A blunder, a mistake; difference as above or below the mark; greater or less, disparity; unfitness, incongruity, disagreement, inconsistency, ஒவ்வாமை. 4. Exception to a general rule, ஒரோவிடத்துவிதிபிறழ்வு. 5. Undefinedness, uncertainty, fickleness, சந்தேகம். ஏகதேசத்திலுநினைத்திருக்கவில்லை. I never even once thought of it. ஏகதேசமில்லை. It is without error, not different, exact. இந்தநிலமேகதேசமாயிருக்கிறது. This ground is uneven. அதற்குமிதற்குமிகவுமேகதேசம். There is a great difference between that and this. இங்கேநின்றேகதேசமாய்ப்பேசப்படாது. Don't use scurrilous language here. 11)

ēṟṟm (p. 79) s. Rise, ascent, acclivity, உயர்வு. 2. Superiority, excellence, pre-eminence, மேன்மை. 3. Fame, புகழ். 4. Excess, preponderance, மிகுதி. 5. Increase, பெருக் கம். 6. The flow of the tide, நீரேற்றம். 7. A lever or shaft for drawing water for irrigation, ஏற்றமரம். ஏற்றக்கால், s. The supporters of a beam for irrigation, துலாவைத்தாங்குங்கால். ஏற்றக்குறைச்சல்--ஏற்றத்தாழ்ச்சி, ஏற்றத்தாழ்வு, s. Superiority and inferiority, highness and lowness, உயர்வு தாழ்வு. 2. Disparity, difference, disagreement, that which is greater or smaller, &c., வேற்றுமை. ஏற்றக்கோல், s. A bamboo pole with which water is drawn from a well, ஏற்றக்கழி. ஏற்றச்சால், s. A bucket used for irrigation, நிரிறைக்குஞ்சால். ஏற்றமடல், s. The supporting timbers on which the well-sweep oscillates, being generally attached to a pillar which is fixed in the ground. ஏற்றமரம், s. The well-sweep, the picotta. 85)

ovvu (p. 84) கிறது, ஒவ்வினது, ம், ஒவ்வ, v. n. To agree, to be congruous, consistent, to be fit, பொருந்த. ஒவ்வாக்கூட்டிலுந்தனிமையழகு. Solitude is preferable to bad society. ஒவ்வாப்பேச்சுவசையோடொக்கும். An unmerited eulogy is tantamount to a censure. ஒவ்வாப்பக்கம், s. [in logic.] An unnatural comparison or simile, an incongruity or impossibility, பொருந்தாத பட்சம். ஒவ்வாமை, neg. v. noun. Unfitness, unsuitableness, incompatibleness, தகா மை. 2. Unlikeness, non-conformity, பொ ருந்தாமை. 3. Discord, disagreement, disharmony, இசையாமை. 4. Impracticability, absurdity, impossibility, இயலாமை. ஒவ்வுற, inf. To agree with, to be like, பொருத்தமுற. இதற்கொவ்வுறாதால். None is equal to this. (பார.) 5)

kmẕ (p. 95) --கமழு, கிறது, கமழ்ந்தது, கம ழும், கமழ, v. n. To be diffused as odors, கந் தம்வீச. புழுகுகமழ்பைங்குழலி. She whose black hair is perfumed with musk. குருதிகமழ்வைவேலான். He who is armed with a sharp javelin emitting the disagreeable stench of blood. 11)

kyiṟu (p. 96) s. Rope, cord, string, twine, line, bobbin, வடம். கயிறடிக்க, inf. To strike lines on timber with a colored string--as a carpenter. கயிறறுந்தஆட்கள், s. [prov.] Vagabonds, vagrants, strollers. கயிறுகட்ட, inf. To put off from day to day. 2. To show a pretended consent--as a seller to give his goods to one who offers a low price. 3. To employ one to deceive another. கயிறுசாத்த--கயிறுபோட, inf. To pass a string between the leaves of an ola book in order to divine by it. கயிறுசிக்குப்பட, inf. To be embroiled, to disagree, to quarrel--as husband and wife, &c., தொந்தரவுபட. கயிறுதடி, s. One of the weaver's implements, நெய்வார்கருவியிலொன்று. கயிறுதிரிக்க--கயிறுமுறுக்க, inf. To twist, twine, cord, &c. கயிறுபிடிக்க--கயிறுபின்ன, inf. To plat bobbin, cord, &c. கயிறுமாற, inf. To change the rope on the head of a horse or ox newly bought, to ratify the purchase--considered auspicious to the seller. (திருவிளை.) கயிற்றுக்கோல், s. A kind of balance or steel-yard, ஓர்தராசு. கயிற்றுக்கோலாட்டம், v. noun. Playing with strings and sticks so that a weft or lace is formed thereby, ஓர்வ கைவிளையாட்டு. கயிற்றுச்சுருள், s. A coil of rope. See சுருளை. கயிற்றுப்பொருத்தம், s. Astrological agreement required in order to the assumption of the marriage symbol-one of the ten points in astrology in which there should be agreement in the horoscopes of the male and female in order to the suitableness of a marriage connexion.--Note. When such agreement is wanting, though the marriage takes place, the symbol is not put on. கயிற்றேணி, s. A rope-ladder, the shrouds of a vessel, நூலேணி. வடக்கயிறு, s. A rope which is used in lowering or elevating the ploughshare. 2. A great rope used at Hindu festivals for drawing the car. தொடுகயிறு, s. A rope used in ploughing. 51)

cantu (p. 159) s. Joint in general, மூட்டு. 2. [from Sa. Sandhi.] A joint, articulation of the body, சரீரமூட்டு. 3. The hips, இடுப்பு. 4. A place where four ways meet, நாற்றெரு கூடுமிடம். 5. Corner of a street, முடுக்குத் தெரு. 6. A gap, a cleft, பிளப்பு. 7. Rump, தொடைச்சந்து. (c.) 8. Message, errand, தூது. 9. Messenger, தூதன். (p.) 1. [vul.] Opportunity--as சந்தி, சமையம். 11. [a contraction of சந்தனம்.] Sandal. 12. [com. செந்து.] An animal, brute, insect, &c., சீவபிராணி. W. p. 339. JANTU. சந்துக்குச்சந்து. From corner to corner of the streets. (c.) சந்துசந்தாய்த்துண்டிக்க, inf. To disjoint, dissect by joints, quarter. (c.) சந்துசெய்ய, inf. To reconcile parties. (p.) 2. To join severed or detached parts. (Little used.) சந்துபார்க்க, inf. [loc.] To watch for an opportunity, to choose a fit time. சந்துபிசைய--சந்துபொருத்த--சந்து பொதிய--சந்துவாயிசைக்க, inf. To stop up clefts in walls, or to fill interstices in brick floors with mortar. (c.) சந்துபெயர--சந்துபுரள, inf. To be out of joint--as the hip. சந்துபொந்து, s. [lit. a cleft and a hole.] A lurking place, ஒளிப்பிடம். 2. A crooked way, a corner, a nook, a private place. சந்துமந்து--சந்துமுந்து, s. [prov.] A corner, முடுக்கு. 2. confusion, disagreement, disturbance, குழப்பம். 3. Inconvenience from want of adaptation or of fitting--as of joints, &c., or difficulty from multiplicity of engagements, தாறு மாறு. சந்துபோக, inf. To go on a message, an errand, &c., (p.) சந்துவாதம், s. The hip-gout, the sciatica, ஓர்நோய். சந்துவாய், s. A cleft, an opening. (c.) சந்துவிப்புருதி, s. [prov.] A cancer, or other virulent tumor at or near the hips. (Limited.) சந்துவீடு, s. A house of which a road leads between two or more houses. (c.) பின்சந்து, s. The back of the hips. முன்சந்து, s. The front of the hips.

cēṭṭai (p. 207) --சேஷ்டை, s. Coming into existence, or operation; production, evolution, appearance, or modification in nature, இயக்கம். 2. Moving, motion, gesture, gesticulation, அசைகை. 3. Action, operation, doing, performance, செய்கை, W. p. 331. CHE'SHTA. 4. (c.) Useless, o idle habits--as carrying the head on one side, shaking the leg, &c., making faces. grimace, அங்கச்சேட்டை. 5. Unpleasant, disagreeable or indecent actions, habits, gestures, liberties taken, &c., கோரணி. 6. Trouble, annoyance, தொந்தரவு. 7. Caprice, whim, fancy, freak, மனச்சேட்டை. 8. Fanciful trick, prank, antic, gambol, குதி ப்பு. 9. (p.) Elder sister, அக்காள். 1. The goddess of misfortune, மூதேவி. 11. A matron, a lady, a woman of distinction, பெரு மையிற்சிறந்தவள். 12. The sixteenth lunar asterism, விசாகநாள். 13. The eighteenth lunar asterism, கேட்டைநாள். 14. (R.) A winnowing fan, முறம். சேஷ்டாதேவி, s. The goddess மூதேவி. சேஷ்டைகல்லி, s. Different gesticulation of young children, as in fondling. (Rare.) Compare சஷ்டகல்லி. குரங்குச்சேட்டை, s. Mimicry. See குரங்கு. கைச்சேட்டை, s. Ungraceful gestures of the hand. See கை. தருமச்சேட்டை, s. A fan full of corn, set aside at the threshing floor in order to be given to the poor. (R.) மரணசேஷ்டை, s. Convulsions at the approach of death. சேட்டைக்காரன், s. A man full of tricks, gestures, &c. 2. One of indecent gestures, &c. 3. One who plays roughly, &c., 4. A caperer, one who makes ludicrous gestures, &c. சேட்டைபண்ண, inf. To make idle or indecent gestures. 2. To play pranks, to caper, gambol, gesticulate. 3. To play roughly with a disease. 5. To trouble, annoy. 6. To form, create, produce, evolve--as words, from primituve matter. வியாதியடிக்கடிசேட்டைபண்ணுகிறது. The disease shows itself, or annoys, again and again. சேட்டைப்பட, inf. To be formed or created, to rise, or come into existence --as the universe; be evolved out of primitive atoms. (தீ. 176.) 32)

tkkṭi (p. 220) --தக்கிடி, s. (Tel.) [prov.] An indirect or evasive answer; non-compliance, unreasonableness, groundless claim, disagreeableness, குதர்க்கம். 2. Guile, deceit, fraud, chicanery, வஞ்சனை. 3. Treachery, insidiousness, villany, trick, துரோகம். 4. Rudeness of a youth, &c., மூர்க்கம். தக்கடிக்காரன், s. A man of guile, treachery, &c. தக்கடிவித்தை, s. [com. செப்படிவித் தை.) Deceitful tricks, deception. 2. Juggling, sleight of hand. தக்கடிபண்ண--தக்கடியடிக்க, inf. To play tricks, to deceive, defraud. 18)

nīkku (p. 277) கிறேன், நீக்கினேன், வேன், நீக்க, v. a. To remove, expel, displace, dismiss, extricate, அகற்ற. 2. To liberate, exempt, exonerate, விடுதலையாக்க. 3. To deduct, கழிக்க. 4. To exclude, seclude, ஒழிக்க. 5. To turn or draw aside, as a curtain in order to pass through, ஒதுக்க. 6. To avert, ward off, தடுக்க. 7. To kill, despatch, கொல்ல. 8. To distend, as the legs, fingers, &c., பரப்ப. 9. To force apart, force open, பிரிக்க. 1. To separate friends, &c., மித்திரபேதஞ்செய்ய. 11. To change, மாற்ற. (c.) கதவைநீக்கிக்கொண்டுபோ. Open the door a little and go. விரலைநீக்கு. Distend the fingers. ஒருவனைநீக்கி. Excepting one. நீக்கிப்பார்க்க, inf. To draw aside a curtain and look through. நீக்கல், v. noun. Opposition, disagreement, மாறுபாடு. 2. s. As நீக்கம். 222)